ตอนที่19 แผนใหม่

“มีความหวังแล้ว”

สาวเจ้ายิ้มหน้าบานดวงตาเป็นประกายเพราะตอนนี้เริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งว่าเธอจะสามารถช่วยณดาและให้คนชั่วรับผิดได้สำเร็จ

“ฉันหวังว่าความจริงจะเปิดเผยโดยเร็ว”

ไม่เพียงแค่เกวรินทร์ที่สีหน้าดูร่าเริงเป็นณดาที่พลังงานดวงจิตของเธอก็เริ่มมีความหวังความสดใสขึ้นกว่าเดิม

“ฉันก็หวังแบบนั้นเหมือนกันค่ะ”

เกวรินทร์ยกมือประสานแน่นเตรียมคิดแผนการหลังจากที่จบประโยคสุดท้ายของเธอณดาก็ได้หายไปหลังจากนั้นเกวรินทร์ก็นั่งไม่ติดที่โทรหานุดีรีบถามหาชื่อตำรวจคนที่ทำคดีให้ณดาทันที

วันต่อมา

สองสาวเกวรินทร์และนุดีมาถึงที่ทำงานได้ก็นั่งสุมหัวกันสองคนตั้งแต่เช้าดูนุดีจะมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัดเพราะเธอนั้นติดต่อไปที่สำนักงานที่ตำรวจคนทำคดีพี่สาวแต่กลับพบว่าตำรวจคนนั้นไม่ได้ทำงานเป็นตำรวจแล้วและไม่รู้ที่อยู่ของเขาด้วย

“เกวนี่คือชื่อตำรวจที่ทำคดีพี่สาวพี่แต่พี่ลองเช็กดูแล้วตำรวจคนนี้ไม่ได้ทำงานแล้ว”

“เค้าไปไหนล่ะคะ”

“ไม่มีใครรู้เหมือนกัน”

“อืม...การทำคดีต้องมีการชันสูตรใช่หรือเปล่าคะ”

เกวรินทร์รู้แบบนี้เห็นทีเธอจึงต้องเปลี่ยนแผนเพราะหากตามหาตำรวจคนนั้นก็เท่ากับงมเข็มในมหาสมุทรเธอจึงเปลี่ยนเป้าหมายแทน

“ใช่..”

“หากรูปคดีออกมาว่าคุณณดาเกิดอุบัติเหตุจริงเท่ากับหมอคนที่ชันสูตรก็ต้องร่วมมือกับโอลิเวอร์และตำรวจคนนั้น...พี่นุดีรู้หรือเปล่าคะว่าหมอคนนั้นอยู่ที่ไหน”

“โรงพยาบาลXXX”

นุดีรีบพยักหน้าหงึกหงักเพราะเธอรู้ดีว่าหมอคนที่ชันสูตรพี่สาวเธอทำงานอยู่ที่ไหนด้วยเคยเจอตอนไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลแห่งนั้นเมื่อไม่นานมานี้

“ดีเลยงั้นเป้าหมายของเราคงต้องพุ่งเป้าไปที่หมอแล้วล่ะค่ะ”

“เกวจะทำอะไร”

“เกวจะต้องทำให้หมอคนนั้นยอมรับให้ได้ว่าเค้าร่วมมือกับโอลิเวอร์พี่นุดีเชื่อมือเกวเถอะค่ะครั้งนี้สำเร็จแน่”

เป็นอีกครั้งที่เกวรินทร์มั่นอกมั่นในเต็มร้อยว่ายังไงคราวนี้เธอก็จะต้องได้หลักฐานอะไรจากหมอคนนั้นแน่นอน

“เกว”

ขณะที่สองสาวกำลังนั่งคุยกันอยู่นั้นจู่ๆแดเนียลก็เดินเข้ามาทักทายเกวรินทร์ด้วยน้ำเสียงและท่าทีสนิทสนมจนนุดีเองก็แอบสงสัยว่าสองคนนี้ไปสนิทกันตอนไหน

“คุณแดเนียล”

เกวรินทร์หันมายิ้มร่าให้แดเนียลเพราะคุ้นเคยกันดีเนื่องจากแดเนียลเป็นเพื่อนกับเหนือเมฆสามีของเจ้าเอยเพื่อนสาวเธอ

“ไง..วันนั้นฉันไม่ได้ทักทายเธอเลยทำงานที่นี่โอเคดีหรือเปล่า”

แม้นคำพูดจะดูพูดกับเกวรินทร์แต่สายตาของเขายังจับจ้องอยู่ที่นุดีหญิงสาวที่กำลังนั่งก้มหน้างุดไม่ยอมมองหน้าเขาแทบจะตลอดเวลา

“งานที่นี่ฉันไม่เคยถนัดเลยค่ะคุณอาคุณก็ยังจะให้ฉันทำ”

เกวรินทร์ได้ทีก็บ่นอู้อี้ยกใหญ่

“คงอยากให้เธอเก่งนั่นแหละ...ฉันขอตัวก่อนนะมีธุระกับคุณอานิดหน่อย”

“ค่ะ”

แดเนียลหันหลังกลับไปด้วยความผิดหวังที่แม้นแต่เขาจ้องมองเธอออกถี่ขนาดนี้แต่สาวเจ้าไม่ยักจะเงยหน้ามามองเขาแม้นแต่น้อย

“เกวรู้จักกับคุณแดเนียลมาก่อนเหรอดูพูดคุยสนิทสนมกันจังเลย”

หลังจากที่แดเนียลออกไปแล้วนุดีจึงได้ถามเกวรินทร์หายคาใจตอนนี้ไม่ใช่อารมณ์หึงหรือหวงอะไรแดเนียลเพียงแค่อยากรู้เท่านั้น

“อ๋อ...คุณแดเนียลเป็นเพื่อนกับคุณเหนือสามีของเอยเพื่อนเกวน่ะค่ะรู้จักตั้งแต่เกวเรียนอยู่ปีหนึ่งตอนนั้นเกวได้ยินว่าคุณแดเนียลน่าจะอกหักเลยไปพักใจที่เมืองไทยเลยได้เจอกันค่ะตอนนั้นคุณแดเนียลดูไม่มีชีวิตชีวาเท่าไรเลยอยากรู้จังว่าใครกันที่หักอกคนอย่างคุณแดเนียลได้”

เมื่อเกวรินทร์พูดถึงผู้หญิงที่ทำให้แดเนียลอกหักนุดีก็รู้ได้เลยว่าเป็นเธอทั้งยังหน้าเสียในตอนที่หญิงสาวว่าอยากรู้ว่าใครเป็นคนทำให้แดเนียลอกหักจึงตัดสินใจหาเรื่องเปลี่ยนเรื่องคุยจะดีกว่า

“อ๋อ..อย่างนี้สินะที่เกวถึงได้มาทำงานกับบอสเพราะรู้จักกับคุณแดเนียลนี่เอง”

“ก็...เอ่อ...มันมีอะไรมากกว่านั้นค่ะ”

เกวรินทร์ยิ้มแห้งกับนุดี

“อะไรเหรอ”

“ก็...”

สาวเจ้าไม่ได้คิดจะปิดบังอะไรเรื่องนี้กับนุดีอยู่แล้วไหนๆมาถึงตอนนี้ก็เล่าความจริงเสียเลยแต่เล่าแค่เพียงเรื่องเดียวคือเรื่องที่เธอขโมยเงินของนิโคลัสเลยต้องทำงานใช้หนี้แต่เรื่องที่เธอแต่งงานกับเขายังคงเป็นความลับ

“แก่นแก้วจังเลยนะเรา...ดีนะที่บอสยังใจดีแบบนี้ถ้าเกวใช้หนี้บอสหมดแล้วเกวก็ไม่ได้อยู่กับพี่แล้วสิ”

นุดีตกใจที่เกวรินทร์กล้าที่จะเสี่ยงขนาดนั้นแต่ก็เข้าใจว่าหญิงสาวทำเพื่อครอบครัวแต่ก็แอบใจหายพอสมควรเมื่อรู้ว่าอีกไม่กี่เดือนหนี้ที่เกวรินทร์ต้องใช้นิโคลัสก็จะหมดเท่ากับว่าเธอก็จะไม่มีน้องสาวคนนี้อยู่ใกล้ๆแล้ว

“อืม...เกวก็ชอบที่นี่นะคะแต่ถ้าถึงวันนั้นคงต้องดูกันอีกทีค่ะ”

เกวรินทร์เห็นนุดีทำหน้าเศร้าเธอเองก็เศร้าตามไปด้วยเธอไม่รู้เลยว่าถึงวันที่ใช้หนี้หมดแล้วชีวิตเธอจะเป็นอย่างไรจะอยู่ที่นี่ต่อไปหรือกลับบ้านที่ไทย

เพราะเธอยังเหลือเรื่องอีกหนึ่งเรื่องที่เธอยังไม่ได้ทำเพื่อเป็นการแก้บนให้สำเร็จก็คือการมีลูกกับนิโคลัสคิดไปคิดมานี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอต้องมาเห็นวิญญาณของณดาก็เป็นได้

“แปลนของเราก็โอเคแล้วนะเดี๋ยวอาจะให้ลูคัสส่งทีมก่อสร้างไปจัดการให้จะได้เสร็จเร็วๆ”

“ขอบคุณครับคุณอา”

“แล้วเรื่องงานแต่งเราจะเริ่มเมื่อไร”

หลังจากนั่งคุยธุระเรื่องงานกันเสร็จนิโคลัสก็ถามเรื่องงานแต่งของหลานชายเพราะเห็นรัตนามาเกริ่นกับเขาว่าจะเร่งงานแต่งให้เร็วขึ้น

“เฮ้อ...”

ยิ่งพูดเรื่องนี้แดเนียลก็ยิ่งห่อเหี่ยวหัวใจเพราะเขาไม่ได้อยากแต่งงานกับริตาลูกสาวของรัตนาที่วันๆไม่ทำงานทำการเอาแต่แต่งตัวช้อปปิ้งสังสรรค์ไปวันๆไม่รู้ว่าพ่อของเขาเห็นดีเห็นงามอะไรกับสะใภ้แบบนี้

“ดูท่าว่าที่เจ้าบ่าวจะไม่ดีใจกับงานแต่งนี้สักเท่าไร”

นิโคลัสเอ่ยหยอกหลานชายตนเล่น

“ผม...ยังลืมเธอไม่ได้ครับ”

แดเนียลก้มหน้างุดก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงปนเศร้าหมอง