บทที่1 ทำตามแผน

“หนึ่งจะทำให้ได้ค่ะคุณย่า”

วันหนึ่งพูดด้วยแววตาและน้ำเสียงที่แน่วแน่ดูซิทั้งสาวทั้งสวยอย่างเธอหรือจะมัดใจชายชาวไร่ไม่ได้ก็ให้มันรู้กันไป

คุณหนูนักเรียนนอกที่พึ่งเรียนจบอย่าง วันหนึ่ง พิวัฒน์วรวงค์ ลูกสาวคนเดียวของสิทธิเดชและวิริยา พิวัฒน์วรวงค์เจ้าของธุรกิจจิวเวอร์รี่เพชรพลอยรายใหญ่ของประเทศเลือกที่จะเดินทางขึ้นเหนือมาตามคำทำนายที่ว่าเธอจะต้องรีบมีสามีภายในเวลาหกเดือนหลังเรียนจบ

วันหนึ่งเป็นหญิงสาวตัวกระเปี๊ยกหุ่นบางร่างน้อยผิวขาวอมชมพูผมลอนฟาร่าสีน้ำตาลยาวถึงกลางหลังใบหน้ารูปไข่คิ้วบางได้รูปดวงตากลมโตมีแก้มเล็กน้อยปากนิดจมูกหน่อย นิสัยค่อนข้างเป็นยัยคุณหนูที่แอบซนเชื่อมั่นในตัวเองสูง เธอรักในการดูดวงและการที่ดำเนินชีวิตตามดวงเธอไม่ได้มีความเชื่อมาจากพ่อหรือแม่แต่ได้มาจากคนเป็นย่าอย่างนฤดีที่เชื่อเรื่องนี้มากและเป็นคนเลี้ยงหลานเองวันหนึ่งจึงได้รับการปลูกฝังมาเช่นนี้

ณ บ้านไม้ยกสูงสองชั้นหลังขนาดกลางข้างบ้านเป็นสวนผักร่มรื่นน่าอยู่แห่งนี้อยู่ที่แถวชนบทของจังหวัดน่านเป็นบ้านของอุไรและไออุ่นสองแม่ลูกที่เคยอยู่กับนฤดีเมื่อครั้งที่วันหนึ่งยังเล็กๆ

“คุณท่านแน่ใจนะคะว่าจะปล่อยให้คุณหนูทำตามแผนจริงๆ”

อุไรมองไปยังวันหนึ่งที่กำลังคุยอยู่กับไออุ่นลูกสาวของเธอที่หน้าบ้านเสียงดังแม้นเธอจะรับปากว่าจะช่วยให้วันหนึ่งได้ใกล้ชิดกับพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้านายคนปัจจุบันของเธอ แต่อุไรเองก็กังวลอยู่ดีที่วันหนึ่งจะเลือกคู่ชีวิตเพราะคำทำนายอีกอย่างเธอก็ไม่อยากโกหกพ่อเลี้ยงคนที่มีบุญคุณกับเธอด้วยแต่อีกใจก็ทำใจไม่ช่วยวันหนึ่งไม่ได้เพราะชีวิตเธอและลูกของเธอมีอยู่มีกินมาได้ไม่ลำบากในตอนนั้นก็เพราะเงินของนฤดี

“ดูหลานฉันสิแม่ไรท่าทางแน่วแน่ขนาดนั้นอะไรก็ขัดไม่ได้หรอก”

นฤดีมองไปยังหลานสาวที่ยืนหน้าบานยึดมั่นในอุดมการณ์อยู่หน้าบ้านของอุไรด้วยแววตาที่เป็นกังวลอยู่เหมือนกันเธอเองก็เป็นคนที่เชื่อในเรื่องดวงเพราะชีวิตก็เดินตามดวงมาตลอดแต่เรื่องการเลือกคู่ของหลานสาวเธอก็มีแอบเป็นกังวลใจเพราะมันคือเรื่องใหญ่ของชีวิตแต่หลานเธอก็น่าจะเลือกแล้วถึงได้มั่นใจเช่นนี้และเธอเลี้ยงหลานสาวคนนี้มากับมือดูออกว่าหากวันหนึ่งมั่นใจที่จะทำอะไรขนาดนี้เธอคงห้ามไม่ได้แล้วคงได้แต่เอาใจช่วยเท่านั้น

เรื่องราวก่อนหน้านี้หลังจากที่วันหนึ่งกลับมาจากต่างประเทศหลังจากเรียนจบเธอก็ปรี่เข้าไปตรวจดวงชะตากับหมอดูที่ใช้ญาณสัมผัสหมอดูเจ้าประจำของคนเป็นย่าและเธอก็ได้รู้ว่าเธอนั้นจะต้องรีบหาสามีภายในหกเดือนไม่อย่างนั้นชีวิตของเธอหลังจากนั้นก็อาจจะเจอแต่คนไม่จริงใจใครเข้ามาก็จะมีแต่หลอกลวงและชีวิตของเธอก็จะหาความสุขไม่ได้

หากอยากจะได้สามีดีตามดวงชะตาจะต้องขึ้นมาที่ทางเหนือและผู้ชายคนที่จะเป็นเนื้อคู่ของเธอจะต้องอายุประมาณ30เกิดวันที่5เดือน5เป็นคนที่เข้าถึงยากรูปร่างหน้าตาดี หากขึ้นเหนือไปแล้วโชคชะตาจะนำพาให้เธอมาเจอกับผู้ชายคนนั้นเอง วันหนึ่งได้โจทย์มาเพียงเท่านี้หลังจากดูดวงเรียบร้อยอีกไม่กี่วันสองย่าหลานก็เดินทางขึ้นเหนือโดยที่บอกกับสิทธิเดชและวิริยาว่าจะไปพักผ่อน ที่แรกที่ทั้งสองมาก็เป็นบ้านของอุไรและไออุ่นคนสนิทของนฤดีที่เคยทำงานด้วยกันในตอนที่วันหนึ่งยังแบเบาะนฤดีตั้งใจจะมาเยี่ยมทั้งสองหลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายปีและแล้วเรื่องบังเอิญที่เหมือนโชคชะตาเป็นใจก็ได้เกิดขึ้น

เพราะหลังจากที่นฤดีและวันหนึ่งมาที่บ้านของอุไรก็ได้รู้ว่าเจ้านายของอุไรที่เป็นพ่อเลี้ยงของไร่เพชรพนากำลังจะจัดวันเกิดและเป็นวันที่5เดือน5นฤดีจึงมีโอกาสได้ถามถึงอายุอานามจนได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นคนที่ตรงกับคำทำนายจึงได้เล่ารายละเอียดสิ่งที่ไปดูดวงมาให้อุไรและไออุ่นฟัง ให้ทั้งสองช่วยวันหนึ่งให้ได้เข้าไปรู้จักกับพ่อเลี้ยงน่านน้ำเมื่ออุไรและไออุ่นได้ยินเรื่องแปลกแบบนี้คราแรกก็อึกอักที่จะช่วยแต่สุดท้ายแล้วก็ตอบรับที่จะช่วยโดยดีเพราะเห็นแก่บุญคุณที่นฤดีเคยมีให้แต่ในใจก็ไม่ได้เห็นด้วยเท่าไรนัก

อีกอย่างพ่อเลี้ยงน่านน้ำก็เป็นคนที่เข้าถึงยากไม่ใช่ว่าใครจะขอเข้าไปรู้จักก็ได้เพราะแม้แต่คนงานในไร่เองก็ยังไม่ค่อยได้เห็นหน้าค่าตาเจ้านายของตัวเองเลยเว้นแต่อุไรที่เคยเป็นแม่ครัวให้พ่อเลี้ยงหนุ่มเท่านั้นที่ได้เห็นหน้าเขาทุกวันแต่ตอนนี้อุไรก็ลาออกมาแล้วเพราะทำงานไม่ไหวด้วยโรคร้ายอย่างเบาหวานกำเริบ

เมื่อนฤดีรู้ดังนั้นจึงได้นั่งปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรให้วันหนึ่งได้ใกล้กับพ่อเลี้ยงหนุ่มให้มากที่สุดจนได้ข้อสรุปว่าวันหนึ่งต้องรีบไปสมัครงานเป็นแม่ครัวของน่านน้ำก่อนที่น่านน้ำจะเลือกแม่ครัวคนใหม่มาและแผนนี้วันหนึ่งก็เห็นด้วยเป็นที่สุด

สามวันต่อมา

หลังจากที่ผ่านพ้นงานเลี้ยงวันเกิดพ่อเลี้ยงหนุ่มไปได้สองสามวันวันนี้ไออุ่นขับมอเตอร์ไซสีแดงคันเก่งพาวันหนึ่งซ้อนท้ายมาจอดที่ใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านของน่านน้ำตั้งแต่เช้าตรู่ วันหนึ่งลงจากรถได้ก็ยืนมองภาพเบื้องหน้าด้วยแววตาแห่งความชื่นชมเพราะรู้สึกชอบบริเวณบ้านของพ่อเลี้ยงหนุ่มเป็นพิเศษเพราะบ้านนี้เป็นบ้านไม้สักสไตล์โมเดริ์นสองชั้นสีไม้สวยงามดึงดูดสายตาชั้นบนยังมีชานบ้านกว้างแถมยังทำคอกปลูกดอกไม้ไว้ด้านบนอีกบริเวณหน้าบ้านก็กว้างไปด้วยสนามหญ้าลาบลงต่ำมาจากตัวบ้านจนถึงต้นไม้ใหญ่ที่ไออุ่นจอดรถเธอจินตนาการไปถึงวันที่ลูกของเธอมาวิ่งเล่นไม่อยากจะนึกว่าวันนั้นจะมีความสุขขนาดไหน

"คุณหนึ่งคะ"

"อ.. เอ่อค่ะ"

คนที่กำลังจินตนาการวาดฝันถึงวันข้างหน้าเริ่มได้สติเมื่อคนข้างๆสะกิด

"ไปเถอะค่ะเดี๋ยวพ่อเลี้ยงจะออกไปซะก่อน"

ไออุ่นรีบหยิบปิ่นโตเถาเล็กออกมาจากตระกร้าหน้ารถเดินนำหน้าวันหนึ่งตรงไปยังหน้าบ้านของน่านน้ำ

“แม่เป็นไงบ้างอุ่น”

พ่อเลี้ยงหนุ่มที่แต่งตัวเตรียมออกไปทำงานเอ่ยทักทายไออุ่นที่หิ้วปิ่นโตมาที่บ้านเขาแต่เช้าดวงตาคมเหลือบมองสาวน้อยตัวเล็กที่เดินตามหลังไออุ่นต้อยๆด้วยแววตาสงสัยแต่ก็มีมารยาทมากพอที่จะไม่ถามด้วยรู้ว่าคนพามาน่าจะแนะนำตัวคนแปลกหน้ากับเขาเอง