Library

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา

Name: เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา
Author: จิ่วเทียนอี้อี

โรแมนติก

Last Updated : 2024-12-17

By: จิ่วเทียนอี้อี Ongoing

Language: Thai

Not enough ratings

112Chapters

141views

Read

Add to library

Report

Overview

Catalog

Leave your review on App

Synopsis

“ทีนี้เจ้าก็อาบน้ำให้เราได้แล้วใช่ไหมฮะดียะห์ แต่ถ้าเจ้ายังขัดขืนไม่ทำตามที่เราต้องการ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่จะเกิดขึ้นใหม่ ที่คราวนี้เราไม่รับประกันนะว่าจะหยุดยั้งอารมณ์ปรารถนาในกายได้หรือเปล่า” น้ำเสียงนุ่มทุ้มและแหบพร่าดังข้างใบหูนุ่ม ถึงจะมีผ้าเนื้อหนาขวางกั้นอยู่ แต่ก็ยังกางกั้นความร้อนผ่าวจากปากหนาที่ขบเม้มติ่งหูไม่ได้ “ค่ะ...ค่ะ...”

Latest chapter

Free Preview

chapter 1

“โอ๊ย!!! มันจะตกอะไรกันนักกันหนานะ” ปิยาพัชรบ่นพึมพำด้วยเสียอารมณ์สุดๆ เมื่อมองผ่านกระจกหน้ารถไปยังเห็นสายฝนโปรยปรายลงมาเป็นสายอย่างไม่ยอมหยุด และมีแต่จะหนักขึ้นเรื่อยๆ มือเล็กกำพวงมาลัยรถไว้แน่น พยายามประคองรถเต่าคันเล็กให้แล่นตรงไปข้างหน้าอย่างสุดความสามารถ“เฮ้อ...รู้งี้ให้พี่มัดหวายมาส่งเสียก็ดี”น้ำเสียงหวานนุ่มดังตามมาอีกระลอกด้วยความขลาดกลัว ด้วยเพราะเส้นทางสายนี้เกิดอุบัติเหตุอยู่บ่อยครั้ง เลยต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างสูง คิดแล้วเซ็งชะมัด งานไม่น่ามีคืนนี้เลย อะไรๆ ก็ไม่เป็นใจสักอย่าง ฝนตกพรำๆ ตั้งแต่บ่ายแล้วพี่มัดหวายที่บอกว่าต้องไปอบรมวิชาการก็ไม่ไป ดูซิ...จะแต่งตัวออกจากบ้านก็ต้องเป็นกางเกงยีนกับเสื้อยืด แล้วค่อยมาเปลี่ยนเป็นชุดราตรีเอาระหว่างทาง แต่ถึงจะเปลี่ยนแล้วก็ยังต้องหาเสื้อตัวใหญ่มาคลุมไว้อยู่ดี เพราะยังกลัวว่าถ้าคนรู้จักเห็นแล้วนำไปฟ้องพี่สาวร่างบางสั่นเหมือนกับต้องลมพายุ คิดถึงใบหน้าพี่สาวได้ชัดเจนกระจ่างตาถ้าได้เห็นการแต่งตัวของเธอ ก็ขนาดว่าเป็นแค่เสื้อยืดพอดีตัวกับกางเกงขาสั้นใส่อยู่บ้าน พี่สาวยังมองตาเขียวเลย นี่ถ้าเห็นว่าเธอใส่เสื้อเกาะอกอีกละก็...โหยไม่...

New Release Novels

Interesting books of the same period

Comments

No Comments

112 Chapters

chapter 1

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

Last Updated : 2024-12-01

chapter 2

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

ก๊อกๆ “คุณ...ไขกระจกมาคุยกันก่อนซิ” อินซอฟเคาะประตูอย่างหัวเสียหนักขึ้น นี่ถ้าไม่เห็นว่าคนในรถเป็นผู้หญิงและอยู่คนเดียวละก็ เขากลับไปขึ้นรถและขับพานายไปถึงที่หมายแล้ว ไม่มาสนใจแม่สาวน่ารำคาญนี่ให้เปลืองเวลาอยู่หรอกปิยาพัชรสองจิตสองใจว่าจะทำไงดี ตอนแรกว่าจะโทรหาเพื่อนให้ออกมาทำการช่วยเหลือ แต่ปรากฏว่าที่โทรศัพท์เงียบหายไป เพราะแบ็ตหมด วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรเธอป้ำๆ เป๋อๆ แรงกว่าพี่สาวเสียอีก ขนาดเห็นแล้วว่าโทรศัพท์ใกล้จะแบ็ตหมดยังไม่ยอมเอาไปชาร์ตอีก แล้วเป็นไงล่ะ ผลสุดท้ายก็ต้องมานั่งทำอะไรไม่ถูกอยู่ในรถนี่คนเดียว ไม่รู้จะสมน้ำหน้าหรือสงสารตัวเองดีแล้วผู้ชายที่ยืนอยู่ก็ยังเคาะกระจกรถไม่ยอมหยุดเสียอีก ใบหน้าขาวสวยซีดเผือด ส่งยิ้มแหยๆ ไปนอกรถ ดวงตาผลุบมองลงไปภายในรถอย่างต้องการหาอะไรมาป้องกันตัวเองสักชิ้น ก่อนจะลงไปเผชิญหน้ากับชายหนุ่มที่มาเคาะถามหาความช่วยเหลืออยู่ถึงแม้จะมีแสงสว่างจากไฟด้านหน้ารถ แต่มองเห็นอะไรไม่เห็นอยู่ดี แล้วใบหน้าขาวสวยก็มีรอยยิ้ม เพราะนึกออกว่าวันก่อนกัญญาพัชรเคยมอบมีดพับเล่มเล็กให้ หญิงสาวถอนหายใจเฮือกโต เพราะความไม่สนใจของตัวเอง รับมาได้ก็เอามาโยนๆ ไว้ในรถอย่าง

Last Updated : 2024-12-01

chapter 3

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

“เอ่อ...ขอโทษนะคะคุณ” ใบหน้าขาวสวยแหงนมองไปยังคนที่ให้การช่วยเหลือ ด้วยความสูงเพียงแค่หนึ่งร้อยห้าสิบแปดเซนติเมตร แม้จะอยู่บนรองเท้าส้นสูงสามนิ้วแล้วยังสูงเพียงแค่บ่ากว้างเลยอุ๊ย!! อีตายักษ์นี่กินอะไรเข้าไปนะ ถึงได้สูงและหนาเป็นยักษ์ปักหลั่นถึงขนาดนี้ แบ่งมาให้เราบางก็ยังดี แม้จะอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลม แต่ปิยาพัชรยังอดไม่ได้ที่จะคิดพิเรนทร์ๆ มือเรียวยกขึ้นตบอกตัวเองเบาๆ เป็นการเรียกสติที่กระเจิดกระเจิงให้กลับคืนมามือเล็กเรียวรีบยกขึ้นยันร่างหนาใหญ่ให้ออกห่าง แต่เพียงได้สัมผัสกับแผงอกกว้างอุ่นร้อนเหมือนกับมีกระแสไฟอุ่นๆ แล่นผ่านมือไปตามลำแขนเรียวยาวและเข้าสู่หัวใจดวงน้อยอย่างรวดเร็ว ใบหน้าขาวสวยเห่อแดงขึ้นอย่างกะทันหัน หัวใจดวงน้อยเต้นเหมือนกับมีใครกำลังตีกลองอยู่ภายใน“ขะ...ขอโทษค่ะคุณ ขอโทษจริงๆ ” น้ำเสียงที่เอ่ยออกไปสั่นสะท้านแต่ยังนุ่มนวลและหวานหู ใบหน้าขาวสวยก้มมองพื้นอย่างรวดเร็ว ถึงจะถอยมายืนอยู่ไกลๆ แต่ความอบอุ่นจากกายหนาร้อนยังแผ่ซ่านซึมเข้ามาโอบรอบเรือนกาย จนทำให้อากาศที่เย็นยะเยือกกลายเป็นอบอุ่นและสบายๆ ไปในทันทีแม้จะเป็นเพียงแค่แวบเดียว แต่กลิ่นหอมอ่อนๆ เหมือนกับกลิ่นดอกไ

Last Updated : 2024-12-01

chapter 4

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

จะมีช่วงที่ปิยาพัชรทำงานแล้วนี่แหละ กัญญาพัชรถึงได้ปล่อยน้องน้อยไปไหนมาไหนได้บ้าง แต่ก็ยังต้องบอกกล่าวให้เรียบร้อย ถ้าขืนรู้ว่าแอบทำอะไรลับหลังละก็ โหย...ไม่อยากคิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมา แค่คิดก็หนาวเข้าไปทั้งแผ่นหลัง...การลงโทษด้วยสายตาที่มองราวกับไม่มีตัวตน ไม่พูดไม่จาทำหูทวนลม แค่นั้นแหละแม่เพื่อนรักที่ต้องการทั้งความรักและความอบอุ่นก็ร้องไห้จนตัวคลอนและรีบเอ่ยปากขอโทษ พร้อมให้สัญญาว่าจะไม่ทำความผิดอีกแล้ว“บ้าแล้วแก ถ้าพี่มัดหวายจับได้ ฉันจะมายืนสวยเลิศต่อหน้าแกหรือไงยะ ยัยนี่ถามอะไรแปลกๆ ”“อ้าว...ก็แล้วแกเสือกมาช้าทำไมล่ะ ปกติเห็นเป็นคุณนายผู้ตรงต่อเวลานี่หว่า?” จันฑีราทำเมินหน้าหนี สองมือเล็กเรียวยกขึ้นกอดอก แต่สายตากลับเหล่ลงมองปิยาพัชรพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า“โอ๊ะ!! แปลกแฮะ นอกจากวันนี้คุณจันฑีราเพื่อนข้าพเจ้าจะแต่งตัวสวยแล้ว เพื่อนสาวแสนสวยของข้าพเจ้ายังได้ไปหัดเรียนวิชางอนมาด้วยเหรอนี่ โอ๋ๆ แต่ช้าแต่ไม่งอนเค้าน้า...” มือเล็กเรียวยกขึ้นสะบัดไปมาต่อหน้าเพื่อนสาว โดยไม่รู้ว่าอากัปกิริยาและท่าทางการพูดของเธอนั้นได้ตกอยู่ในสายตาของชายหนุ่มอีกคนที่ยืนมองด้วยรอยยิ้มและความสนใจเสียดายว่า

Last Updated : 2024-12-01

chapter 5

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

“นายมองดูอะไรครับ” อินซอฟเดินเข้ามาถามเจ้านายหนุ่ม พร้อมมองตามไป แต่ได้เห็นเพียงหลังไวๆ ของสาวน้อยที่ทำให้ฟารฮานติดใจเป็นหนักหนา จนต้องให้รีบสืบหาข้อมูล“ไม่มีอะไร ว่าแต่นายได้ข้อมูลอะไรหรือยัง” ฟารฮานเอ่ยถามด้วยใจกระชุ่มกระชวย ถ้าคืนนี้เขาได้แม่สาวน้อยนั่นมาอยู่ในอ้อมกอดก็ดีซินะ แต่...คงไม่หรอก เพราะยังไงซะอินซอฟจะต้องเช็กข้อมูลทุกอย่างให้มั่นใจเสียก่อน ไม่ใช่คนที่จ้องจะทำร้ายเขาและพี่ชาย เรื่องแบบนี้ประมาทไม่ได้ เพราะนั่นหมายถึงหายนะมาเยือนพร้อมความตาย!“ยังเลยครับ ผมต้องขอโทษนายด้วย” ร่างหนาใหญ่ค้อมตัวลงด้วยรู้สึกผิด“ช่างเถอะ ไม่เป็นไรหรอก ฉันรู้ว่านายเองก็ทำงานหนัก อีกทั้งคืนนี้ก็มีเรื่องให้เราต้องคอยกังวลใจมากพออยู่แล้ว นายจะมีเวลาไปสืบหาข้อมูลให้ฉันได้ไงกัน” มือใหญ่ตบบนบ่ากว้างของลูกน้องคนสนิท อินซอฟเป็นทั้งเพื่อนรักและลูกน้องคนสนิทที่เติบโตมาด้วยกัน ไม่ว่าเขาจะไปไหนก็จะต้องมีชายคนนี้คอยตามระวังหลังให้ตลอดเวลา จนไม่ต้องกลัวภัยอันตรายใดๆ“ในงานเป็นอย่างไรบ้าง มีอะไรผิดปรกติหรือเปล่า” ฟารฮานเอ่ยถามสีหน้าเป็นกังวลเล็กน้อย เพราะเมื่ออาทิตย์ก่อนพี่ชายถูกลอบโจมตี ดีว่าจับตัวคนร้ายได้

Last Updated : 2024-12-01

chapter 6

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

น้ำเสียงใสดุจระฆังทองแต่สั่นเทาอย่างเห็นได้ชัด สร้างความพึงพอใจให้กับฟารฮานเป็นอย่างมาก อย่างน้อยตอนนี้ก็ได้รู้และมั่นใจแล้วว่าแม่สาวมัดหมี่ยังไม่มีแมลงใดๆ ไต่ตอม แต่ถ้าให้ดีก็ขอลองลิ้มชิมรสจูบจากริมฝีปากอวบอิ่มนั่นสักหน่อยก็แล้วกัน ดูท่าทางจะหวานดีใช่หยอก“ว้า...น่าเสียดายจังที่มัดหมี่จำผมไม่ได้ แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมทบทวนความจำให้ดีกว่านะ” มือใหญ่คว้าเอวเล็กคอดและดึงอย่างรวดเร็ว จนเรือนกายบอบบางถลาเข้าไปซุกอยู่ในอ้อมกอดหนาและแข็งแกร่ง อีกมือจับปลายคางมนพร้อมกับก้มหน้าลงไปหาอย่างรวดเร็วริมฝีปากหนาอุ่นร้อนประทับลงไปบนเรียวปากนุ่มอิ่มเต็ม บดคลึงด้วยแรงปรารถนาที่ซุกซ่อนอยู่ในเรือนกายตั้งแต่เมื่อแรกที่ได้เห็นแม่สาวน้อยมัดหมี่ถลาเข้ามาซบอกอุ่น มือใหญ่จับรั้งแขนเรียวยาวที่พยายามยกขึ้นประทุษร้ายกายแกร่งไพล่หลัง อีกมือก็รัดร่างน้อยจนลอยจากพื้นและพาไปยังมุมหนึ่งใกล้ห้องบอลลูม ซึ่งเป็นมุมอับลับจากสายตาคน“อื้อ...อื้อ...” ปิยาพัชรเบิกตากว้าง ความกลัวแผ่ซ่านคลุมกายตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า สองมือสองเท้าเย็นเฉียบ หัวใจเต้นโครมครามเหมือนกับมีใครเอากลองใบใหญ่มาตีอยู่ แต่ความโกรธเพราะถูกล่วงเกินจากชาย

Last Updated : 2024-12-01

chapter 7

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

ดูซิแค่แตะต้องเพียงนิดหน่อย กายก็ร้อนผ่าวอยากที่จะเร่งรุดให้ไปถึงจุดหมายปลายทางปรารถนาที่มาพร้อมความเสียดาย ถ้าให้อินซอฟเปิดห้องให้ก็ดีนะซิ จะได้มีความสุขกับมัดหมี่เสียในคืนนี้เลย กายแกร่งขยายใหญ่เสียจนปวดร้าว ด้วยต้องการเข้าไปพำนักในความอบอุ่นและฉ่ำร้อน แต่ฟารฮานก็ต้องจำต้องอดทนไว้ก่อน ถือคติอดเปรี้ยวไว้กินหวาน“บะ...บัญชีค่ะ” ปิยาพัชรตอบกลับเสียงสั่น อย่างไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไป ทำไมถึงยอมให้ชายหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักมากก่อนแสดงความสนิทชิดเชื้อถึงเนื้อถึงตัวแบบนี้ ถ้าพี่มัดหวายรู้เข้ามีหวังโกรธเป็นไฟแน่ เพียงแค่นึกถึงพี่สาว เรือนกายที่กำลังอ่อนระทวยและพร้อมจะเดินทางไปในทุ่งกว้างก็พลันมีสติขึ้นอย่างรวดเร็ว สองมือเล็กที่จิกทึ้งดึงเสื้อตัวใหญ่ รีบผลักกายหนาใหญ่ให้ออกห่าง มือเล็กเรียวเงื้อขึ้นสูงหมายจะตอบแทนคนที่อุกอาจ“โอ๊ะโอ่!! มัดหมี่กล้าทำร้ายฉันหรือ” ฟารฮานถามสีหน้าและน้ำเสียงยิ้มๆ ปลายนิ้วยาวใหญ่ลากไล้ไปตามใบหน้าขาวเนียน ที่ถึงแม้จะอยู่ในความมืดเพราะแสงไฟส่องมาไม่ถึง แต่กระนั้นก็ยังได้รู้ว่าตอนนี้ใบหน้าขาวสวยแปรเปลี่ยนเป็นแดงระเรื่อ ริมฝีปากอิ่มเต็มเริ่มบวมและแดงช้ำจากแรงกดทับปิยา

Last Updated : 2024-12-01

chapter 8

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

ปิยาพัชรพยายามครุ่นคิดหาทางเอาตัวรอดจากเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ แล้วคำพูดพี่สาวก็แว่วเข้าหูมา แล้วถึงจะไม่แน่ใจว่าคำพูดหวานๆ และท่าทางเอียงอายมีจริตที่พี่สาวแนะนำนั้นจะใช้ได้กับชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าหรือเปล่า แต่ยังไงก็ดีกว่าไม่ได้ลองดูใบหน้าสวยค่อยๆ แปรเปลี่ยนจากตื่นตระหนกและซีดเผือดเป็นยิ้มหวานและเอียงอาย มือเล็กค่อยๆ ลากไล้ไปตามแขนใหญ่อย่างกึ่งกล้ากึ่งกลัว หัวใจเต้นแรงและเร็วเหมือนกับจะทะลุออกจากอก ริมฝีปากขบเม้มจนแทบจะห้อเลือด ในดวงตาเปล่งประกายเหมือนเป็นมีดแหลมคมบาดลงไปบนกายใหญ่“อยากอยู่กับมัดหมี่ ทำไมคุณถึงไม่ยอมแนะนำตัวและก็คุยกันดีๆ ล่ะค่ะ ทำแบบนี้มัดหมี่ตกใจ...อาจถึงขั้นเกลียดและกลัวคุณไปเลยก็ได้นะคะ”คิ้วคมเข้มเลิกขึ้นสูง เมื่อเห็นสาวน้อยที่เคยหวาดกลัวเปลี่ยนท่าทีกะทันหัน แต่ด้วยความจัดเจนก็ให้รู้ว่าหญิงสาวข่มความอายและกลัวไว้ภายใน ดึงเอาความกล้ามาต่อสู้กับเขา ปลายนิ้วยาวใหญ่ลากไล้ไปตามใบหน้าเนียนนุ่ม และหยุดบนเรียวปากอิ่มเต็ม“เอาไว้เราค่อยไปรู้จักกันตอนที่อยู่ในห้องแล้วไม่ได้หรือไง ถึงตอนนั้นฉันชื่ออะไรเธอคงจะไม่ค่อยอยากสนใจก็ได้มั้ง ในเมื่อ...” ฟารฮานทอดเสียงยาวนุ่มทุ้ม ป

Last Updated : 2024-12-01

chapter 9

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

“มีอะไรให้ฉันช่วย บอกได้นะมัดหมี่” ฟารฮานถามยิ้มๆ แขนใหญ่กอดรัดร่างบอบบางและดึงเข้ามาแนบชิดและช่วยดึงตัวผ้าออกจากซิปเบาๆ แต่ริมฝีปากก็ยังวนเวียนหากำไรประพรมจุมพิตจากบ่ากว้าง ขึ้นไปตามลำคอระหง และประทับบนเรียวปากนุ่มที่กำลังจะส่งเสียงร้องห้ามริมฝีปากหนานุ่มขบเม้มริมฝีปากอิ่มเต็ม ปลายลิ้นสากระคายค่อยๆ ลากไล้และซอกซอนเข้าไปในเรียวปากนุ่มอิ่มเต็ม มือใหญ่จับแขนเรียวยาวที่พยายามดันร่างกายหนาแกร่งให้ออกห่างไพล่หลัง ปลายนิ้วไล้วนข้อมือสลับกับสะโพกกลมมน อีกมือขยับเคลื่อนไปตามลำขาเรียวยาว ขยำบีบต้นขาเสลา ความร้อนผ่าวแผ่ซ่านไปทั่วร่างจนต้องรีบระงับอารมณ์ปรารถนาที่กำลังปะทุเหมือนไฟกำลังเผาไหม้ให้คงที่ ก่อนที่จะทนไม่ไหวจนต้องรักปิยาพัชรเสียตรงนี้แขนใหญ่โอบรัดรอบเรือนกายบอบบาง ขบกัดฟันจนได้ยินเสียงดังกรอด ใบหน้าซบกับซอกคอระหง ค่อยๆ ผ่อนลมหายใจลมหายใจหอบแรงเข้าออกอย่างช้าๆ จนกลับเป็นปกติ“รีบเข้าไปในงานดีกว่ามัดหมี่ ก่อนที่ฉันจะทนไม่ไหวรักเธอตรงนี้เลย แล้วอย่างลืมนะสาวน้อยคืนนี้เจอกันหลังงานเลิก” สองมือใหญ่ดันร่างบอบบางเดินออกจากมุมอับ แต่ตัวเองยังคงยืนอยู่ตรงนั้นมองสาวน้อยปิยาพัชรเดินแกมวิ่งลับหา

Last Updated : 2024-12-01

chapter 10

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา/จิ่วเทียนอี้อี

ริมฝีปากอวบอิ่มอ้าออก เป็นผลให้คนที่รอคอยอยู่ก่อนแล้วส่งปลายลิ้นสากระคายเข้าไปแต่งแต้มซอกซอนหาความหวานภายในโพรงปากนุ่มอย่างถนัดถนี่ ปลายลิ้นเล็กที่พยายามผลักดันและขับไล่ลิ้นสากร้อนที่ล่วงล้ำเข้าไปให้ปลายลิ้นใหญ่ได้เกาะเกี่ยวดูดกลืนหาความหวานได้มากยิ่งกว่าเดิมเสียอีกมือใหญ่ละจากปลายคางมน ลูบไล้ลำคอระหงไพล่ไปด้านหลัง ลูบไล้ผิวกายเนียนนุ่มที่อยู่เหนือขอบเสื้อ แล้ววกมาด้านหน้ากอบกุมเนินเนื้อถันอวบอิ่มและเต่งตึง แต่ตัวเสื้อสีเหลืองทองจับพลีทจากฐานอกยาวลงไปถึงเท้าเป็นปราการขัดขวางให้ต้องอารมณ์เสีย ปลายนิ้วยาวใหญ่ลากไล้ผิวกายเนียนวกกลับไปด้านหลังอีกครั้งและควานหาตัวซิปและรูดลงเบาๆจันฑีราเบิกตากว้าง เมื่อรับรู้ถึงความเย็นของอากาศที่พัดไหวมาแตะต้องเรือนกาย พยายามดึงมือออกจากการจับกุม แต่ก็ไม่สำเร็จ ถึงแม้ว่าจะเคลิบเคลิ้มไปกับจุมพิตหวานเชื่อมที่กำลังสูบเอาวิญญาณออกจากร่าง แต่ด้วยความรักนวลสงวนตัวก็ทำให้เธอต้องรีบดึงสติที่กระเจิดกระเจิงกลับมา สองมือสองเท้าสั่นระริก กายบางอ่อนระทวยเอนตัวอิงร่างกำยำถึงแม้จะคุ้นเคยกับมารยาร้อยเล่มเกวียน แต่เพราะประมาทอีกทั้งสุขใจที่สาวน้อยในอ้อมกอดตอบสนองจุมพิตก

Last Updated : 2024-12-01

เล่ห์ร้ายทรายสิเน่หา

Share:

Synopsis

Latest chapter