ตอนที่ 12 ที่มาของพลังวิเศษ 1/2

เฮือก!!

“ฟื้นแล้วเหรอหลานรักของข้า”

เสียงของชายชราดังอยู่ข้างหู หลิวซีซวนนั้นลืมตาตื่นด้วยความรู้สึกตื่นตระหนกก่อนจะมองรอบกาย

นี่เขากลับมาอยู่ที่ตระกูลหลิวแล้ว แต่ไม่ใช่ตระกูลหลิวด้านนอก เขากำลังอยู่ในมิติส่วนตัว

“ตาแก่”

“เจ้านี่มันอกตัญญูเสียจริง ฟื้นขึ้นมาในมิติส่วนตัว เจอข้าแล้วยังเรียกว่าตาแก่อีก”

“ท่านตา เมื่อกี้ข้าถูกผีเข้า ไม่สิ ต้องเป็นปีศาจหรือว่ามารแน่ๆ จางหย่งชอบพูดอยู่บ่อยๆ ว่าข้าถูกปีศาจราคะเข้าสิง ข้ามองเห็นภาพหลอน เห็นชะตาชีวิตของผู้คน ท่านตา หรือว่าข้ากำลังจะเป็นบ้า ท่านช่วยข้าด้วย ข้าไม่อยากเป็นบ้าก่อนมีสามี ข้ายังเกี้ยวจางหย่งไม่ติดเลย” 

หลิวซีซวนกอดแขนบรรพบุรุษแน่น ตอนนี้เขาขวัญผวาไปหมดแล้วหลังจากที่แสดงอภินิหารแบบไม่ได้ตั้งใจ เขาสาบานเลยว่าเมื่อครู่นั้น เขาปวดหัวจนแทบจะระเบิด แสงสีในภาพหลอนและภาพความเป็นจริงตีกันวุ่นวายไปหมด แต่จู่ๆ ทุกอย่างก็นิ่งเงียบสงบลง ยามนั้นเขาเห็นแสงจันทร์ที่ทอแสงส่องสว่างอยู่ในความมืด เมื่อลืมตาขึ้นมา สิ่งที่เคยสับสนน่าปวดหัวราวกับภาพหลอน ก็ร้อยเรียงกลายเป็นภาพเดียวกัน

เขามองเห็นชะตากรรมของผู้คนได้ หากว่าตนต้องการ

แต่ให้ตายเถอะ เขาไม่ได้อยากเป็นผู้วิเศษ ไม่ได้ต้องการที่จะเปิดเผยเรื่องราวของคุณชายหมิงเลยแม้แต่น้อย แต่ร่างกายของเขามันขยับไปเอง ยามนั้นหลิวซีซวนทำได้เพียงแค่คอยจับตามองและสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้น ราวกับว่าไม่ใช่ตัวเขา ก่อนที่จะหมดสติไป

นี่มัน..บ้ามากๆ

“เจ้าใจเย็นๆ ก่อนเถิด เจ้าไม่ได้โดนปีศาจสิงสู่ เพียงแค่พลังวิเศษของเจ้ามันตื่นขึ้นมาก็เท่านั้น”

“พลังวิเศษ ท่านหมายความว่ายังไง ท่านจะบอกว่าที่ข้ามองเห็นชะตาของผู้คนจนเวียนหัวไปหมด นี่มันคือพลังวิเศษหรือ”

“ใช่ เป็นหนึ่งในพลังวิเศษของตระกูลหลิว ข้าเคยบอกเจ้าก่อนที่จะมาเกิดใหม่ในร่างนี้แล้วไม่ใช่หรือ ว่าข้าพร้อมมอบพลังวิเศษและทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้กับเจ้า ข้านึกว่าเจ้าจะเข้าใจแล้วเสียอีก”

“ไม่เข้าใจ ใครจะไปเข้าใจ ข้านั่งเวียนหัวบ้านหมุนอยู่เกือบเดือน จนนึกว่าเป็นโรคร้าย ใครจะไปคิดว่าเป็นเพราะข้ามีพลังวิเศษแบบนี้เล่า” 

หลิวซีซวนบ่นอุบอิบ ก่อนจะนิ่งไปสักพัก ก่อนจะเอ่ยถามบรรพบุรุษ

“ท่านตา หากข้าอ่านชะตาของผู้คนได้เช่นนี้ ข้าใช้พลังหาสามีได้หรือไม่” 

หลิวหงชิงเห็นหลานชายถามด้วยสีหน้าทะเล้น ก็อยากจะเขกกะโหลกสักครั้ง แต่คิดดูอีกที ภารกิจสำคัญที่มอบหมายหลานชายคือ การหาสามี หลิวซีซวนจะรู้สึกกระเหี้ยนกระหือรืออยากมีสามีก็ไม่ใช่เรื่องผิดแปลก

“แล้วเจ้าอยู่ในร่างเกอผู้งดงามอันดับหนึ่งมาเป็นเดือน ก็ยังไม่มีสามีอีกหรือ”

จึ๊ก เขาเจ็บไปถึงขั้วหัวใจ

“ได้ยินมาว่า ชีวิตเก่าเจ้าก็หาสามีไม่ได้เช่นกันไม่ใช่รึ”

จึ๊ก จึ๊ก

“ท่านตา ท่านเอากระบี่มาแทงข้าเลยดีกว่า ทำไมต้องมาย้ำปมด้อยข้าด้วย ที่ข้าหาสามีไม่ได้เพราะข้านั้นช่างเลือก ข้างดงามถึงเพียงนี้ มีหรือจะไม่มีคนมาเกี้ยว”

“คนมาเกี้ยวมีมากมายแต่ก็หาได้สนใจจริงจังไม่ อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ เจ้านั้นปักใจกับบ่าวข้างกายผู้นั้นเสียแล้ว แต่ยังเกี้ยวไม่สำเร็จเสียที”

ตาแก่นี่รู้ดีเสียจริง เขาไม่คุยเรื่องนี้แล้ว

“เอาล่ะ เรื่องนั้นช่างก่อน ข้าอยากรู้เรื่องพลังวิเศษของข้า ท่านเล่าเรื่องของตระกูลหลิวมาให้ข้าฟังทั้งหมด ห้ามหมกเม็ดเด็ดขาด”

หลิวหงชิงนิ่งไป ก่อนจะปรับสีหน้าให้จริงจังขึ้น เขาจูงมือหลานชายออกไปยังห้องหนังสือที่หลิวซีซวนไม่เคยคิดจะมาเหยียบสักครั้ง เขาเห็นตำรามากมายวางเรียงราย จู่ๆ ตรงผนังก็ปรากฏผังตระกูลขึ้นมาจากความว่างเปล่า

“ตระกูลหลิวนั้นมีประวัติความเป็นมายาวนาน ต้นกำเนิดมาจากโลกอื่นที่เป็นโลกแห่งเทพเซียน ความสามารถของคนในตระกูลย่อมไม่ธรรมดาสามัญ ทุกคนล้วนได้รับพลังวิเศษที่แฝงอยู่ในร่างกายแตกต่างกัน ตามแต่โชคชะตา เช่น ข้าผู้นี้สามารถแบ่งดวงจิตไว้เฝ้ามิติส่วนตัวแห่งนี้ได้”

“โห ตระกูลหลิวเก่งขนาดนี้ ทำไมมาอยู่ที่เหิงเยว่ล่ะท่านตา จีเนียสขนาดนี้สมควรต้องอยู่ที่เมืองหลวง ใช้พลังสร้างเงินทองและอำนาจวาสนาเช่นนั้นสิ จึงจะเหมาะสม”

“เจ้าคิดว่าไม่เคยมีใครทำหรือ ตระกูลเราเคยยิ่งใหญ่เกรียงไกรเหนือผู้ใดในแว่นแคว้น เคยสร้างคุณงามความดีจนชื่อเสียงกระฉ่อน แต่เมื่อเวลาผ่านไปก็เรียนรู้ได้ว่า หากโดดเด่นเกินไปจะเป็นภัย สุดท้ายแล้วการได้อยู่อย่างสงบ ใช้ชีวิตเรียบง่ายที่ต่างเมืองนั้น ดีกว่ากันเยอะ”

อืม ก็พอเข้าใจได้ เมืองหลวงนั้นวุ่นวาย ผู้มีอำนาจสู้กันทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทั้งวิธีตรงไปตรงมาและวิธีสกปรกเพื่อกอดอำนาจวาสนาของตนให้เหนียวแน่น ดูได้ง่ายๆ จากอดีตสามีของเขาที่พยายามเอาเงินทอง ไปแลกกับอำนาจวาสนาในราชสำนัก

“น่าเสียดายที่ตระกูลของเราเหมือนกับต้องคำสาป ทายาทที่มีสายเลือดตระกูลหลิวนั้นมีน้อยนิด แถมบางคนยังโชคร้ายเสียชีวิต ก่อนที่พลังในกายจะปะทุขึ้นมา ตัวอย่าง เช่น มารดาของเจ้า หากนางยังคงมีชีวิตอยู่ ย่อมมีพลังวิเศษด้านพละกำลังเหนือผู้ใด ส่วนเจ้านั้นดูเหมือนจะได้ความสามารถของตาทวดของเจ้ามาเต็มเปี่ยม พลังด้านการพยากรณ์จึงถูกปลุกขึ้นมา หลังจากที่ได้เกิดใหม่อีกครั้ง” 

เกอคนงามมีสีหน้าสลดลง ก่อนจะเอ่ยถาม

“เช่นนี้ ข้าก็คือผู้แย่งชิงพลังที่ควรจะเป็นของเหอซีซวน”

“ไม่ใช่ เหอซีซวนตายไปแล้ว ส่วนเจ้าก็คือทายาทตระกูลหลิวที่เกิดใหม่อีกครั้ง พลังนี้กำเนิดมาแล้วเพราะสวรรค์เห็นว่าเหมาะสม และภายภาคหน้าจะช่วยเหลือเจ้าได้”

“ท่านจะบอกว่าพลังนี้ได้รับการคัดสรรมาให้ข้าเช่นนั้นหรือ”

“ย่อมเป็นเช่นนั้น”

คนที่เพิ่งได้เป็นผู้วิเศษเป็นครั้งแรก รู้สึกตื่นเต้นปนกับกังวลใจ