Novels by White Cab6age

“ต้องอย่างนี้สินุ อาชื่นใจจริง” พิณธาราแทบจะกระโดดโลดเต้นเมื่อหลานชายผู้ดื้อรั้นและหาตัวยากตัดสินใจยินยอมแต่โดยดี“ไหนบอกว่าเป็นโรคหัวใจไงครับ อาดูแข็งแรงจังเลยนะ” พอโดนหลานนอกคอกทักเธอก็ค่อย ๆ นั่งลงช้า ๆ ด้วยท่าทางอ่อนแอแบบปลอม ๆ เหมือนเดิม สีหนุถึงกับส่ายหัวไปมากับครอบครัวของตนเอง ก่อนจะหันกลับมามองหน้าว่าที่ภรรยาของตน"แต่งก็ได้ แต่เธอต้องรู้นะ โดเรม่อน” ใบหม่อนคร้านจะแก้ชื่อของตัวเองเต็มที อยากเรียกอะไรก็เชิญ“ชีวิตฉันไม่ได้เรียบง่ายไฮโซแบบไอ้นันท์ ที่สำคัญ.. ไม่ต้องหวังจะได้เศษเสี้ยวความรักจากฉัน เพราะฉันไม่มีให้ เอาไง กล้ารึเปล่าต้องมาอยู่กับคนไร้ใจที่อันตรายแบบฉัน กลัวมั้ย"ฟังดูเบียว ๆ เหมือนพวกเด็กน้อยที่คลั่งหมาป่าเดียวดาย อย่างไรก็ตาม ใบหม่อนรู้ดีว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดขู่มันมีส่วนจริงใครจะอยากได้ความรัก เขาอยากได้เงินกันทั้งนั้นแหละ"ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่าคุณแล้วจ้า" ใบหม่อนคิดในใจ...เดี๋ยวนะ เมื่อกี้กูไม่ได้คิดในใจนี่ว่า กูโพล่งออกไปเลยว๊ากกกกใบหม่อนถึงกับอ้าปากค้างทันทีที่รู้ว่าคำพูดนั้นหลุดออกจากความคิดของตน ทั้งโต๊ะเงียบกริบ นรภัทรกับพิณธารามองหน้ากันอย่างตกใจ ส่วนสีหนุ

ทันใดนั้น คุณนันท์ที่เคยสงบนิ่งกลับร้องห่มร้องไห้ทันที "พี่นุอย่าใจร้ายกับอาพิณเลยครับ"ใบหม่อนถึงกับตะลึงกับสกิลการตอแหลของสองอาหลาน"แต่งงานเถอะนะครับ พี่จะได้ไม่ต้องเจอเรื่องร้าย ๆ อีก" นันท์พยายามวิงวอนด้วยน้ำเสียงสะอื้นแบบปลอม ๆนับว่าเป็นบุญตาของใบหม่อนจริง ๆ ที่ได้มาเห็นคนแก่อายุสี่สิบกว่าสะอึกสะอื้นสีหนุส่ายหน้าไปมาอย่างหงุดหงิด เขารู้สึกว่าการมาพบกับน้องชายและอาของเขาในวันนี้มันไร้สาระสิ้นดี จนกระทั่งสายตาของเขาประสานเข้ากับใบหม่อน เด็กหนุ่มร่างเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา สีหนุเบิกตากว้างเล็กน้อยก่อนจะสงบลงในชั่วขณะ ดวงตากลมโตของใบหม่อนที่เต็มไปด้วยความสับสนคู่นั้นสะดุดใจเขาทันที“ใคร?”"นี่ใบหม่อนครับ คู่สมรสของพี่นุ" คุณนันท์แนะนำด้วยรอยยิ้มราวกับเมื่อครู่ไม่ได้สะอึกสะอื้นสีหนุหันไปพิจารณาหน้าของใบหม่อนอย่างละเอียด รู้สึกถึงความสวยโดดเด่นน่ามอง ท่าทางดูนอบน้อมเหมือนยอมรับชะตากรรม แต่ลึก ๆ แล้วสายตานั้นเหมือนเต็มไปด้วยความดื้อรั้น เหมือนมีคำด่าหลายล้านคำซ่อนอยู่สีหนุมองใบหม่อนนิ่ง ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา"อืม ตอแหลดีนะ เหมาะกับมึงมากกว่ามั้งนันท์"เอ้า กูอยู่เฉย ๆ

ร้านอาหารหรูหราพร้อมกับเสียงเพลงคลาสสิกที่บรรเลงเบา ๆ มันควรจะสร้างบรรยากาศสงบและมีรสนิยม แต่สถานการณ์ในห้องรับรองกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง ใบหม่อนนั่งอย่างอึดอัด เขาช็อกกับภาพที่เห็นตรงหน้า ชายหนุ่มที่เขาคาดหวังว่าจะแต่งงานด้วยไม่ใช่คนแบบที่เขาวาดฝันไว้เลยคุณนุ หรือสีหนุ วสุธร ที่ปรากฏตัวตรงหน้าเขาแตกต่างจากคุณนันท์ราวฟ้ากับเหวสีหนุเดินเข้ามาด้วยสภาพเหมือนคนไม่ได้อาบน้ำ ผมยาวกระเซอะกระเซิง เสื้อฮาวายสีสดใสที่ทับด้วยแจ็คเก็ตหนังสีดำเก่า ๆ ราวกับหนุ่มไบก์เกอร์หลงยุค เขาเดินเข้ามากลางห้องแล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตออกอย่างไม่สนใจใคร"เอาอาหารมาเยอะ ๆ เลย หิวชิบ" สีหนุสั่งเสียงดัง ไม่หันมองใครแม้แต่ครั้งเดียว ใบหม่อนรู้สึกเกร็งทันทีเขาเองก็อยากจะพาเงาะป่าไปถอดรูป อาบน้ำ ตัดผมให้เรียบร้อย แต่ดูแล้วนอกจากรูปลักษณ์ คำพูดคำจาก็กระโชกโฮกฮากแตกต่างกับผู้เป็นน้องโดนสิ้นเชิงน่ากลัวอ่ะ"ไม่ได้เจอพี่นุนานเลยนะครับ" นันท์พูดด้วยน้ำเสียงนุ่มสุภาพเหมือนเคย แต่คำตอบที่ได้จากพี่ชายกลับทำให้บรรยากาศในห้องยิ่งตึงเครียดขึ้นไปอีก"กูไม่ได้อยากเจอมึงหรอก" สีหนุตอบห้วน ๆ พร้อมกับตักอาหารเข้าปากราวกับไม่สนใจใครส

ใบหม่อนรู้สึกถึงแรงกดดันที่ค่อย ๆ ถาโถมเข้ามาจากทั้งสองคน คุณนันท์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณใบหม่อน ช่วยพวกเราเถอะครับ นอกจากเงินยี่สิบล้านที่ผมจะโอนให้ทันทีหลังจดทะเบียนสมรสแล้ว ผมจะให้ค่าใช้จ่ายรายเดือนอีกเดือนละสามแสน ตลอดเวลาที่คุณเป็นภรรยาของพี่นุ ช่วยพวกเราเถอะครับ”ใบหม่อนนิ่งอึ้งไปพักใหญ่ ไม่ เขาไม่ได้กำลังซาบซึ้งกับฉากเว้าวอนของคุณพิณและคุณนันท์ตรงหน้า แต่กำลังบวกเลขอยู่ต่างหากสามแสนคูณสิบสองได้สามล้านหก บวกกับยี่สิบ เป็นยี่สิบสามล้านหกแสนทำงานทั้งชีวิตไม่รู้เมื่อไหร่จะเก็บเงินได้ขนาดนี้ ดีไม่ดีผัวแก่คนนี้ดวงซวยหนักตายกะทันหันขึ้นมา ทรัพย์สมบัติก็จะตกเป็นของเมียในนามแบบเขาด้วยสินะนับว่าเป็นการลงทุนที่คุ้มค่าไม่น้อยใบหม่อนเหลือบสายตาไปมองคุณนันท์ หนุ่มหล่อมากเสน่ห์ทรงแด๊ดดี้ที่เคยขยี้ใจเขาได้สักครั้ง หากสามีที่เขาต้องแต่งงานด้วยเป็นฝาแฝดของคุณนันท์ หน้าตาก็คงไม่ต่างกันมากนักใครไม่เอาก็คงจะโง่แล้ว ได้ทั้งเงิน ได้ทั้งผัวตรงสเปค นี่มันคือโอกาสทองที่หาไม่ได้ง่าย ๆในใจของเขากำลังคิดแผนล้ำลึก ใบหม่อนสัญญาเลยว่าจะเป็นเมียให้ดีที่สุด จะไม่ดื้อ จะทำตัวน่า

“อาคุณพิณ อั๊วะเอาดวงชะตาของอาหนูใบหม่อนมาตรวจดูแล้ว” ซินแสเอี๊ยงกล่าวเสียงนุ่ม “ดวงของเขามีส่วนคล้ายกับอาคุณนุ ขึ้นสุดลงสุด แต่สามารถอยู่รอดด้วยสติปัญญาของตนเอง”เดี๋ยวนะ แล้วไปเอาดวงชะตาของเขามาจากไหน ใครอนุญาตใบหม่อนตวัดสายตามามองทางอดีตขวัญใจอย่างคุณนันท์ด้วยสายตาหงุดหงิด ใจคอไม่คิดจะขอกันเลยเหรอ แล้วเรื่องดวงมันมาเกี่ยวอะไรด้วยไม่ทราบคนบ้านนี้งมงายกันจริง ๆ"ดวงชะตาของอาคุณหนูใบหม่อนนี้บ่งบอกชัดเจนเลยว่าเจ้าชะตาเป็นคนมีรูปเป็นทรัพย์ ใครเห็นก็ต้องตาต้องใจ มีเสน่ห์เหลือร้าย แถมยังมีสติปัญญาเฉียบแหลม พลิกวิกฤตเป็นโอกาส จิตใจเด็ดเดี่ยวไม่ย่อท้อ" ซินแสเอี๊ยงทำนายด้วยน้ำเสียงหนักแน่นอ่าา นับว่าเป็นซินแสที่ดูดวงชะตาได้แม่นยำจริง ๆถ้าเป็นแบบนี้ใบหม่อนจะถือว่าไม่งมงายก็แล้วกัน"ดีจริง ๆ เลยค่ะ แบบนี้ดวงของใบหม่อน เข้าคู่กับดวงของตานุมั้ยคะ? " คุณพิณถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น"เข้าคู่สมพงษ์เลยครับ หนึ่งในร้อยทีเดียว" ซินแสตอบด้วยความมั่นใจ "ชะตาของอาคุณนุเจอวิบากกรรม อาคุณหนูใบหม่อนนี่แหละจะมาช่วยเสริมดวงและค้ำยันชะตาของอาคุณนุ ถ้าแต่งงานกันได้ครบหนึ่งปี อาคุณนุรอดตายแน่นอน"ใบหม่อนขมวดคิ

สองวันต่อมา ใบหม่อนแต่งตัวอย่างเรียบร้อยเป็นทางการไปพบกับคุณนันท์อีกครั้งตามที่นัดไว้ คราวนี้แน่นอนว่ามันไม่ใช่เดท แต่เป็นการเจรจาธุรกิจสำคัญ ธุรกิจที่เขาต้องเอาความโสดของตัวเองแลกกับเงิน 20 ล้านสถานที่นัดพบคือร้านอาหารหรู Fine dining เช่นเดิม พอเขามาถึงก็เห็นคุณนันท์ยืนรออยู่พร้อมรอยยิ้มกว้างสว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ ความหล่อเหลาที่อาบเสน่ห์ในแบบฉบับแด๊ดดี้ ยังคงมีผลต่อหัวใจของใบหม่อน แม้ว่าจะถูกหักอกมาแล้วก็ตามหึ...ไม่รักไม่ต้องมาแคร์ ไม่ต้องมาดีกับฉัน“คุณใบหม่อนครับ ผมดีใจมากเลยที่คุณมาวันนี้” เสียงของนันท์ยังคงนุ่มนวลสุภาพตามแบบฉบับ ใบหม่อนพยายามทำใจให้เข้มแข็ง แต่อีกฝ่ายกลับมีน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนน่าอึดอัดใจ ราวกับย้ำเตือนให้เขาจำเรื่องราวเมื่อคืนที่เขาเพิ่งถูกปฏิเสธไปดวงตาของเขายังคงบวมช้ำจากการร้องไห้เมื่อคืนอยู่เลย ให้ตายเถอะ อย่ามาทำดีใส่กันอีกเลย“เข้าไปคุยกันในห้องเถอะครับ ทุกคนรออยู่” นันท์กล่าวด้วยท่าทีให้เกียรติ พร้อมกับนำทางใบหม่อนไปยังห้องรับรองส่วนตัวเมื่อเปิดประตูเข้ามา ใบหม่อนก็พบว่ามีอีกสองคนรออยู่ในห้องแล้ว“ผมขอแนะนำให้คุณใบหม่อนรู้จักครับ นี่คือคุณอาพิณ อาของ

ห้าปีต่อมาหลังจากเหตุการณ์วุ่นวายในเมืองหลวงเมื่อห้าปีก่อน จวนตระกูลหลิวก็ปิดเงียบมาตลอด ฮ่องเต้เฉินเฟยหลงนั้นเหนื่อยใจไม่น้อยที่อุตส่าห์พาตัวทายาทตระกูลหลิวกลับมาอยู่ในเมืองหลวง แต่อีกฝ่ายก็ยังคงมีนิสัยเหมือนกับต้นตระกูล นั่นคือเกลียดความวุ่นวาย สิ่งที่หลิวซีซวนขอพระราชทานเป็นรางวัลจากเขาคือ การที่เขาสามารถอยู่เฉยๆ ได้ และปฏิเสธการเข้าพบคนจากราชสำนักหรือใครหน้าไหนก็ตามเขาจะต้องการอะไรอีกเล่า ในเมื่อยามนี้ได้สามีแล้ว เงินทองก็มีจนไม่รู้จะใช้ยังไงหมด ทรัพย์สมบัติในคลังสมบัติตระกูลหลิวก็ถูกเก็บไว้อย่างดีที่บ้านตระกูลหลิวที่เหิงเยว่โดยมีท่านตาตู้เฉิงเป็นผู้ดูแลด้านตู้เจาและตู้ลี่จูนั้นหลังจากเริ่มกิจการของตัวเอง ยามนี้ก็กลายเป็นร้านค้าชื่อดังที่มีหลายสาขา การงานการเงินมั่นคง ส่วนบุตรชายอย่างอาจ้านก็กำลังเตรียมสอบเข้าโรงเรียนหมอตามที่ตั้งใจไว้ หลิวซีซวนภูมิใจไม่น้อยที่คนข้างกายเขากำลังไปได้ดีกันทุกคน“กรี๊ดดดด อ๊ากกกกกกก”ยามนี้เสียงกรีดร้องกลับดังออกมาจากจวนตระกูลหลิวในเมืองหลวง บ่าวไพร่พากันวิ่งวุ่น ยามนี้สองจวนทุบกำแพงเข้าหากันจนกลายเป็นจวนขนาดใหญ่ ยิ่งเป็นการเสริมบารมีให้หลิวซีซวนแ

“เจ้ารู้ข่าวของถานตงหยางแล้วใช่หรือไม่”“ตอนนั้น ข้าเห็นเขาจากในภาพนิมิตแล้ว สุดท้ายคนผู้นั้นก็ถูกฆ่าตายอย่างไร้ค่ายิ่งนัก”“แล้วเจ้า..ไม่เสียใจหรือ” เซวียนจางหย่งนั้นเป็นบุรุษใจกว้าง เขารู้ดีว่าเขากำลังแต่งให้กับคนงามที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว เขาตระหนักอยู่เสมอว่า แม้หลิวซีซวนจะเลิกรากับอีกฝ่ายไปแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะไร้เยื่อใย อย่างไรก็คนที่เคยอยู่กินกันมาหลายปี“ไม่หรอก เขาสมควรตายจริงๆ คนเช่นนั้นอย่างไรก็คิดไม่ได้ วันข้างหน้าย่อมต้องก่อการเลวร้ายอีกแน่ นับว่าความแค้นระหว่างข้าและเขาได้จบสิ้นในชาตินี้อย่างสมบูรณ์แล้ว” หลิวซีซวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด เรียกรอยยิ้มจากบุรุษรูปงามได้ไม่น้อยตัดเวรกันได้แล้วก็ดีชายหนุ่มก้าวเข้ามา ก่อนจะดึงอีกฝ่ายเข้าสู่อ้อมกอดแนบชิดทั้งสองร่างจากทางด้านหลัง แก้มนวลขึ้นสีเล็กน้อยทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง ที่ผ่านมาเหอซีซวนนั้นเป็นคนซุกซนชอบเรื่องสนุกสนาน แต่หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็ซึมลงไปถนัดตาจนน่าเป็นห่วง เขานึกไปว่าอีกฝ่ายเสียอกเสียใจเรื่องอดีตสามีเสียอีก แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้กำลังมีบางเรื่องรบกวนจิตใจเกอคนงามอยู่“แล้วเมื่อกี้ เจ้ากำลั

หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายที่เกิดขึ้นเมืองหลวง ก็ถึงเวลาแห่งการฟื้นฟู โชคดีที่นอกจากจัตุรัสกลางเมืองแล้ว ไม่มีสิ่งใดพังทลาย ทว่าก็มีชาวบ้านโดนลูกหลงจนบาดเจ็บเป็นจำนวนไม่น้อย จนฮ่องเต้ต้องประกาศเรียกตัวหมอตามเมืองต่างๆ ให้เร่งเข้ามาช่วยรักษาอาการให้ปลอดภัยสิ่งที่ทำให้ผู้คนนึกทึ่งในช่วงเวลาวิกฤตก็คือ องค์ชายห้าจอมเสเพลนั้น แท้จริงแล้วเป็นเจ้าของที่แท้จริงของห้องอาหารส่องดาว พระองค์นำอาหารจากห้องอาหารมาเปิดโรงทานแจกจ่ายให้กับผู้คนอย่างไม่รอช้า เหล่าองค์ชายคนอื่นก็ไม่น้อยหน้า เมื่อได้เวลาแสดงความสามารถก็ต่างพากันช่วยฟื้นฟูบ้านเมืองกันอย่างเต็มกำลังสถานการณ์ในเมืองจึงกลับมาสู่สภาพปกติดังเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือกลุ่มขุนนางชั่ว งานนี้ความผิดประจักษ์เห็นต่อหน้า จวิ้นอ๋องกำเริบเสิบสาน ตั้งใจชิงบัลลังก์ถึงขั้นกล้าลงมือกับประชาชนโดยมีขุนนางหลายคนหนุนหลัง ฮ่องเต้แต่ไหนแต่ไรประนีประนอม ใจอ่อนให้จวิ้นอ๋องที่มีอำนาจฝั่งมารดาถ่วงดุลอยู่ไม่น้อย แต่เมื่ออีกฝ่ายตายไปแล้ว เขาก็ไม่คิดจะยั้งมือกับพวกขุนนางทั้งหมดที่ร่วมก่อการในครั้งนี้หนึ่งในนั้นก็คือ เสนาบดีเซี่ยโม่โฉว วันนั้นเลี่ยงชิงและเลี่ยงหรงใ

“หลานรัก” เสียงเพรียกดังขึ้นมาแต่ไกล เขาหลับตาลง ก่อนจะพบว่าตนเองมาโผล่อยู่ในมิติส่วนตัวของตนอีกครั้งในที่นี้นั้นสงบเงียบและปลอดโปร่ง ต่างจากโลกแห่งความจริงที่เขากำลังเผชิญ ท่านตาหลิวหงชิงกำลังจิบชาร้อนด้วยท่าทางผ่อนคลาย ก่อนจะหันมายิ้มให้เขา“ท่านตา เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”“ข้ารู้แล้ว เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหา”“แต่ท่านตา ผู้คนกำลังจะตาย ข้าเองก็จะไม่ไหวแล้ว”“ชู่ หลานรัก ทำใจให้สบาย ข้าบอกเจ้าแล้วใช่หรือไม่ว่า วันนี้เจ้าต้องมีสติให้มาก” หลิวหงชิงยกยิ้มอ่อนโยนให้กับหลานคนเดียว ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้“ข้าพยายามเต็มที่แล้ว ท่านตา แต่ข้าจัดการพวกมันไม่ได้ ข้าช่วยใครไม่ได้เลย”“ไม่ใช่ความผิดของเจ้า เจ้าทำดีแล้ว เด็กดี ข้าพาเจ้ามาที่นี่เพื่อให้มีชีวิตที่ดี ได้สร้างครอบครัวดั่งที่ใจปรารถนา ข้าไม่ได้ตั้งใจจะให้เจ้าต้องรับศึกหนักเช่นนี้” ชายชราปลอบหลานชาย ก่อนจะเอ่ยต่อ“เวลาที่ผ่านมา ข้าติดอยู่ในมิติส่วนตัวนี้มานานเกินไปเหลือเกิน ยามนี้เหอซีซวนได้รับการปลดปล่อยแล้ว ตัวข้าที่เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยววิญญาณก็ควรถึงเวลาต้องไปแล้วเช่นกัน”“ท่านตา ท่านจะไปไหน ท่านไปแล้ว ข้าจะอยู่กับใคร” “เจ้าก็อยู่กับสามี

เขาจะทำอะไรได้ ยามนี้แค่ทรงตัวยืนอยู่ แล้วตั้งรับดาบที่เข้ามารอบทิศก็ลำบากมากแล้ว และก่อนที่เขาพลาดท่าก็มีใครบางคน ปรี่มาช่วยเขาเสียก่อน“คุณชายหลี่” ใช่แล้ว คือพ่อหนุ่มดวงมหาโชคคนดีคนเดิมนั่นเอง ดูจากฝีไม้ลายมือ เขาก็พอจะดูออกว่าคนผู้นี้นั้นไม่สันทัดเรื่องการใช้กำลังเท่าไหร่นัก ไม่แปลกใจที่ได้ทำงานสายผู้ตรวจการมากกว่าจะไปทางทหาร แบบเซวียนจางหย่ง“หลิวซีซวน เจ้าระวังตัวด้วย”“สามีข้าเป็นอย่างไรบ้าง”หลี่เฉียงฮุยถึงกับหันกลับมามองเขา ด้วยสายตาเหลือเชื่อ“เจ้าห่วงชีวิตสหายข้ามากกว่าชีวิตตนเองอีกหรือ รีบเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ ข้าเองก็ไม่รู้จะช่วยเจ้าต้านไว้ได้มากเพียงใด”“คุณชายหลี่ ท่านช่วยหยุดโจวเฟิง มันจะจุดเทียนอีกครั้ง ค่ายกลชิงดวงจะกลับมาทำงานได้ใหม่” หลี่เฉียงฮุยมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นทันที เขาสองคนถูกรุมล้อมรอบด้าน จนแทบจะเอาตัวไม่รอดเช่นนี้ จะทำอะไรได้“งั้นเอาเช่นนี้ก็แล้วกัน” หลี่เฉียงฮุยถือคติว่า อะไรทำได้ก็ให้ทำไปก่อน เขาดึงมีดสั้นที่ซ่อนอยู่ออกมา ก่อนจะปาไปทางโจวเฟิงหวังปลิดชีพถึงจะปลิดชีพไม่ได้ แต่ทำลายสมาธิมันได้ก็ยังดีแต่ใครจะไปคาดคิดในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นมีดสั้นพ

หลิวซีซวนค่อยๆ ลุกขึ้นมาช้าๆ ด้วยแรงแค้นที่แน่นอก หากคนตกใจสามารถยกโอ่งหนีไฟไหม้ได้ คนที่กำลังโกรธก็น่าจะยกภูเขาได้ไม่ต่างกัน โดยที่ไม่มีใครคาดฝัน เกอคนงามร่างบางที่เมื่อครู่ยังซวนเซ กลับเดินไปยกแท่นพิธีที่หักครึ่งแล้วทุ่มไปทางโจวเฟิงอย่างไม่ออมมือตู้ม!!!โจวเฟิงนั้นแม้บาดเจ็บอยู่ แต่ประสาทสัมผัสยังคงเฉียบคม เขาจึงกระโดดหลบแท่นหินขนาดใหญ่ได้อย่างหวุดหวิด“นี่เจ้า”“หมาลอบกัด เจ้าแอบซ่อนอยู่ข้างกายข้าและจางหย่งมาตลอด” หลิวซีซวนตวาดดังลั่น เสียงสั่นด้วยความโมโห“แล้วอย่างไร บุรุษผู้นี้มันโง่เอง มันกล้าบุกเข้ามาสอบสวนข้าเพียงลำพัง ทั้งที่รู้ว่าข้านั้นเป็นหลวงจีนที่มีวิชาอาคม สุดท้ายมันก็ถูกข้าใช้วิชาสับเปลี่ยนวิญญาณ และปล่อยให้มันตายไปกับร่างเดิมของข้าในคุก ฮ่าๆๆ”“เจ้ามันสารเลว เพราะเจ้า ผู้คนถึงได้เดือดร้อน เจ้าไม่ได้ต้องการช่วยจวิ้นอ๋องให้ครองบัลลังก์ เจ้าก็แค่ต้องการละเลงเลือดทาแผ่นดินก็เท่านั้น เจ้ามันปีศาจชัดๆ ไม่ต้องพูดมาก เจ้าจะเป็นใครก็ช่าง ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้ารอดไปได้แน่ กล้าทำร้ายคนของข้า เช่นนั้นเจ้าก็จงรับผลกรรม” หลิวซีซวนหยิบดาบขึ้นมาถือไว้พร้อมกับกระชับไว้แน่น พร้อมที่จะโ