ตอนที่13

ภูผายื่นหน้าไปใกล้ๆเธอแล้วบอกกับเธอว่าเขาคุยเรียบร้อยแล้วทำเอาหญิงสาวถึงกับทำตาโตแล้วจ้องเขากลับหญิงสาวจะรู้ตัวหรือป่าวนะว่าสายตานี้ทำให้เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยจนต้องก้มหน้าลง

“ผมรับผิดชอบเรื่องค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดของคุณยายคุณเองคุณยายของคุณจะได้หายสักทีไง”

ชายหนุ่มพูดพร้อมเอามือยีหัวหญิงสาวที่นั่งทำหน้าแปลกใจอยู่

“ขอบคุณ...คุณมากเลยนะคะค่ารักษาเท่าไรเดี๋ยวแพรจะหาเงินมาคืนคุณทุกบาททุกสตางค์เลยค่ะคุณจะคิดดอกก็ได้นะคะ”

แพรไหมรีบยกมือไหว้ชายหนุ่มยกใหญ่เธอไม่คิดเลยว่าชายหนุ่มที่เธอมองว่าเขาเป็นคนที่ใจร้ายเขาจะมีความใจดีอยู่บ้างจากที่อยากให้เขาไปให้พ้นๆตอนนี้เธอรู้สึกขอบคุณเขามากๆจากใจจริงของเธอ

“55555ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก"

ภูผาขำท่าทางของหญิงสาวที่อยู่ดีๆก็ยกมือไหว้เขาซะงั้นแถมเธอเห็นเขาเป็นนายทุนหน้าเลือดหรือไงมีคิดดอกเบี้ยด้วยชาร์ลที่ยืนเฝ้ามองเหตุการณ์อยู่ห่างๆเมื่อเห็นเจ้านายของตนหัวเราะร่าเพราะหญิงสาวเขาเองรู้สึกแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นใครทำเจ้านายของเขาหัวเราะแบบนี้มานานมากแล้ว

“คุณจะกลับบ้านเลยไหมเดี๋ยวผมไปส่งเพราะยังไงวันนี้คุณก็นอนเฝ้ายายคุณไม่ได้อยู่ดี”

ภูผาเห็นว่าหญิงสาวยังไงก็ไม่ได้เฝ้ายายของเธอวันนี้อยู่ดีจึงอาสาพาเธอกลับไปส่งที่บ้านเพราะก็เริ่มเย็นแล้ว

“เดี๋ยวแพรกลับเองก็ได้คุณกลับไปเถอะ”

หญิงสาวทำหน้าอมยิ้มเล็กๆพร้อมผายมือบอกให้เขากลับไปก่อนเธอเองตอนนี้ก็ไม่ได้อยากที่จะอยู่ใกล้เขามากนักถึงแม้เขาจะทำดีกับเธอก็เถอะ

“คุณจะกลับยังไงอย่าลืมสิคุณมีแค่มือถือนะ”

ภูผาพูดเตือนหญิงสาวว่าเธอไม่ได้เอาอะไรมาแล้วจะกลับยังไงเธอช่างเป็นคนที่ไม่รอบคอบเลยเสียจริงๆ

“เอ่อ..จริงด้วยก็ได้ค่ะ”

แพรไหมนึกได้ว่าเธอไม่ได้หยิบกระเป๋ามาด้วยนี่นาเลยต้องจำใจยอมให้ชายหนุ่มไปส่งโดยดี

เมื่อมาถึงบ้านของหญิงสาวฝนฟ้าก็เริ่มกระหน่ำตกแรงขึ้นมาทันทีหญิงสาวเลยจำใจทำหน้าที่เป็นเจ้าบ้านที่ดีบอกให้ทั้ง2หนุ่มนั่งพักรอฝนหยุดตกหนักก่อนแล้วค่อยกลับเพราะตอนนี้ฝนตกหนักจนมองไม่เห็นอะไรกลัวว่าถ้าปล่อยให้ทั้งสองขับรถกลับแล้วจะเป็นอันตราย

ชาร์ลอมยิ้มเล็กน้อยที่เจ้านายของเขายอมอยู่ต่อตามคำบอกของหญิงสาวเขาเองรู้ว่าเจ้านายเขาคิดอะไรอยู่จึงแกล้งเห็นดีเห็นงามกับหญิงสาวด้วยอันที่จริงฝนตกหนักขนาดไหนฝีมือขับรถระดับเขาไม่มีกลัวอยู่แล้วแต่เมื่อเห็นสายตาของเจ้านายที่ดูว่าจะอยากอยู่ต่อที่นี่ซะเหลือเกินเลยไม่ได้ปฏิเสธอะไร

“แขนคุณเป็นอะไรเหรอผมว่าจะถามอยู่ตั้งนานแล้ว”

ภูผาเห็นว่าที่แขนของหญิงสาวมีผ้าพันแผลพันอยู่เขาว่าจะถามเธอตั้งนานแล้วแต่ก็ยังไม่มีโอกาศเหมาะๆซะที

“อุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะค่ะ”

แพรไหมคิดว่าถ้าเล่าก็คงจะยาวก็เลยตอบชายหนุ่มไปสั้นๆว่าเป็นแค่อุบัติเหตุพอพร้อมเดินไปหยิบกล่องยามาทำแผลเพราะทั้งวันเธอมัวแต่วุ่นๆอยู่เลยไม่ได้ล้างแผล

“มาเดี๋ยวผมช่วย”

“ค่ะ”

แพรไหมนั่งมองการกระทำของชายหนุ่มที่เขาดูอ่อนโยนกับเธอมากจนเธอมองว่าคนตรงหน้าของเธอนี้ถ้าไม่ติดว่าทำเรื่องกับเธอไว้วันนั้นเขาก็เป็นผู้ชายที่ดูอบอุ่นคนนึงเลยหละ

“เสร็จแล้วคุณ”

ภูผาเงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวก็พบว่าเธอหลับหัวพิงโซฟาไปแล้วชายหนุ่มยิ้มมุมปากให้กับหญิงสาวที่หลับง่ายหลับดายเหลือเกินสงสัยจะเพลียมาทั้งวัน

ฟุบบบ

“เอ่อะ!!!.......เฮ้ออ”

ภูผาสะดุ้งเล็กน้อยที่จู่ๆร่างหญิงสาวที่หลับอยู่ก็หล่นฟุบลงมานอนที่ตักของเขาทำเอาชายหนุ่มส่ายหัวออกมาเบาๆไม่คิดว่าเธอจะหลับลึกขนาดนี้

“คุณภูครับฝนหยุดแล้วเราจะกลับกันเลยไหมครับ”

ชาร์ลเห็นว่าฝนหยุดตกแล้วจึงเดินเข้ามาด้านในเพื่อถามเจ้านายของเขาว่าจะกลับหรือยังแต่ภาพตรงหน้าเขาที่เห็นหญิงสาวนอนตักเจ้านายของเขาอยู่เขาคิดว่าเขาได้คำตอบแล้วหละ

“นายกลับไปก่อนเลยเดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นโทรให้นายมารับแล้วกัน”

“ครับคุณภู”

ชาร์ลเดินหันหลังอมยิ้มให้กับเจ้านายของเขาสงสัยเขาคงต้องได้มาที่นี่บ่อยๆอีกแน่ชายหนุ่มคิดในใจชาร์ลไม่ลืมที่จะหยิบชุดที่เจ้านายของเขามีสำรองไว้บนรถมาให้คนเป็นเจ้านายไว้ได้เปลี่ยน

ภูผาอุ้มหญิงสาวขึ้นไปบนชั้นสองคิดว่าห้องนอนเธอต้องอยู่ด้านบนแน่ๆพลันสายตาเหลือบไปมองห้องสีชมพูที่เปิดอยู่พอดีจึงคิดว่าน่าจะเป็นห้องของเธอเขาจึงอุ้มเธอเข้าไปด้านในแล้ววางบนเตียงสีชมพูของเธออย่างเบามือ

เขาเปิดไฟที่หัวเตียงของเธอพร้อมมองหาสวิตซ์ไฟเมื่อเห็นวามันอยู่ตรงใกล้ๆกับประตูของเธอเขาจึงเดินไปเปิดพร้อมเดินลงมาหยิบชุดที่ชาร์ลเอามาไว้ให้เขาเปลี่ยนและเดินขึ้นไปบนห้องของหญิงสาวชายหนุ่มถือวิสาสะขอใช้ห้องน้ำของเธออาบน้ำเลยแล้วกัน

ชายหนุ่มมองสำรวจที่ห้องน้ำก็พบว่าหญิงสาวน่าจะชอบสีชมพูเป็นชีวิตจิตใจเลยสินะดูจากอุปกรณ์ในห้องน้ำกับหมวกคลุมผมคิตตี้

เมื่อเขาอาบน้ำเรียบร้อยแล้วก็เดินออกมาหาผ้าชุบน้ำเช็ดตัวให้เธอสักหน่อยเผื่อเธอจะได้นอนสบายขึ้นชายหนุ่มค่อยๆบรรจงเช็ดหน้าหญิงสาวอย่างเบามือและค่อยๆเลื่อนไปที่ตัวโดยที่ไม่ได้ถอดเสื้อผ้าของเธอออกเขาตั้งใจจะเช็ดแค่ส่วนที่อยู่นอกร่มผ้าเท่านั้นเพราะกลัวว่าถ้าเขาทำอะไรมากไปกว่านี้เดี๋ยวเธอจะตื่นขึ้นมาโวยวายเขาเป็นได้

เมื่อจัดการเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้วเขาก็ค่อยๆแทรกตัวลงไปนอนบนเตียงนุ่มๆข้างๆเธอชายหนุ่มเหลือบมองไปดูหญิงสาวที่กำลังกระชับหมอนเข้ามากอดอย่างน่าเอ็นดูเขาอดไม่ได้ที่จะกดจมูกไปที่แก้มนุ่มๆของเธอสัมผัสนี้เขายังจำมันได้ดีชายหนุ่มต้องรีบข่มใจตัวเองให้ผละออกห่างจากตัวเธอโดยด่วนก่อนที่อะไรๆของเขามันจะตื่นตัวขึ้นมา

เขานอนตะแคงมองหน้าเธอจนหลับตามเธอไปคืนนี้เป็นคืนที่เขานอนหลับฝันดีเป็นที่สุดเพราะได้นอนเฝ้าหญิงสาวที่เขาตามหามาเดือนกว่าอย่างสมใจใครจะไปรู้ว่าเสืออย่างเขาอยู่มาตั้ง 36 ปีไม่เคยสนผู้หญิงคนไหนกลับอ่อนไหวให้เด็กสาวตัวเปี๊ยกคนนี้อย่างง่ายดาย