ตอนที่27

เมื่อหญิงสาวเหม่อมองออกไปด้านนอกก็เห็นว่าทางที่ชายหนุ่มกำลังขับรถพาเธอกลับมันไม่ใช่ทางกลับบ้านของทั้งเขาและเธอและตอนนี้เธอก็พึ่งดูออกว่าเขาน่าจะขับออกนอกเส้นทางมาไกลมากเธอจึงต้องเอ่ยปากถามแต่ก็ได้รับเพียงสายตาโมโหที่มองแล้วดูน่าขนลุกมาแทนแถมเขายังเร่งความเร็วรถจนน่ากลัวจนเธอต้องกุมมือทั้งสองข้างไว้ที่เบลอย่างแน่นอีกต่างหาก

“ที่นี่ที่ไหนคะคุณภู”

เมื่อเห็นชายหนุ่มขับรถมาจอกที่หน้าบ้านริมน้ำที่กลางเก่ากลางใหม่แต่ดูอบอุ่นมากเธอเห็นคราแรกเธอยังชอบเลยเธอจึงปรับอารมณ์แล้วจึงพยายามไล่อารมณ์ที่ตนเองโมโหชายหนุ่มออกและใช้น้ำเสียงที่อ่อนนุ่มพูดคุยกับเขาเผื่อเขาจะใจเย็นลงแล้วจะได้คุยกับเธอให้รู้เรื่องบ้างว่าเรื่องที่เขาคิดมันเป็นเรื่องเข้าใจผิด

“คุณภูคะคือเรื่องรูปแพรอธิบายได้นะคะ…อันที่จริงมันเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดคุณภูน่าจะถามพวกเราก่อนไม่น่าไปทำร้ายพี่ดินแบบนั้นเลย”

เมื่อเห็นชายหนุ่มจอดรถแล้วยังนั่งนิ่งอยู่หญิงสาวพยายามจึงค่อยๆอธิบายเพื่อที่จะได้ให้เขาคิดตามว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิดและคราวหลังก็ควรที่จะใช้เหตุผลให้มากกว่านี้

“หึ….คำก็พี่ดินสองคำก็พี่ดิน”

ปึกกก

ภูผารู้สึกขำตัวเองที่พยายามทำดีกับหญิงสาวตั้งมากมายแต่เธอไม่เห็นค่าแถมคำพูดที่เธอใช้เรียกเขาตอนที่ไม่ได้เล่นละครตบตาคนที่บ้านยังดูห่างเหินต่างจากไอ้หน้าอ่อนนั่นอีกที่เรียกมันคำก็พี่สองคำก็พี่เขานึกโมโหในใจพร้อมกัดฟันแล้วใช้มือทุบกระจกรถจนทำให้หญิงสาวถึงกับสะดุ้งเฮือกตอนนี้หญิงสาวเองก็ยังไม่รู้ว่าเธอพูดอะไรผิด

“ก็พี่ดินเค้าช่วยแพร…ว..ไ….อื้มม”

ชายหนุ่มรู้สึกรำคาญคำว่าพี่ดินของเธอเหลือเกินจึงใช้สองมือใหญ่ของเขาดึงหน้าหญิงสาวเข้ามาแล้วประกบจูบอย่างหนักหน่วง

หญิงสาวรู้ทันทีว่าชายหนุ่มคงดื่มมาหนักเหมือนกันดูจากกลิ่นของแอลกอฮอลล์จากตัวเขาเธอจึงคิดว่ายังไงวันนี้ก็คงอธิบายดีๆกับเขาไม่รู้เรื่องเธอจึงใช้แรงที่มีอาศัยตอนชายหนุ่มเผลอผลักเขาออกแล้วเปิดประตูวิ่งหนีเขาไปเพราะเธอไม่อยากให้เหตุการณ์วันนั้นมันเกิดขึ้นกับเธอซ้ำสอง

“จะไปไหนมานี่เลยย”

ภูผารีบวิ่งไปอุมเธอพาดป่าแล้วเดินเข้าบ้านทันทีไม่คิดว่าเธอจะร้ายกาจอาศัยตอนที่เขาเผลอผลักเขาแล้วหนีออกจากรถไป

“ปล่อยแพรเดี๋ยวนี้นะไอ้คนบ้า..ไอ้คนโง่แค่เห็นรูปก็คิดเองเออเองแล้วไม่ฟังคำอธิบายอะไรเลยไอ้คุณภูบ้าปล่อยแพรเดี๋ยวนี้เลยนะ”

เมื่อหญิงสาวโดนชายหนุ่มอุ้มพาดบ่าอารมณ์โมโหของเธอก็กลับมาอีกครั้งแต่เธอก็ดิ้นอะไรได้ไม่มากเพราะกลัวกระทบกับลูกในท้องในเมื่อพูดดีๆแล้วไม่ชอบเธอก็ขอด่าให้หนำใจสักทีเถอะคนอะไรไม่ยอมคิดจะฟังเหตุผลของคนอื่นบ้างเลย

“อื้ออ…ออกไปจากตัวแพรเลยนะ”

หญิงสาวพยายามผลักคนที่อุ้มเธอมาวางลงบนเตียงแล้วใช้ร่างของเขากดทับเธออยู่

“ใช่ผมมันโง่…โง่ที่ไปรักคนอย่างคุณไง”

ชายหนุ่มแผดเสียงใส่หญิงสาวจนเธอสะดุ้งเฮือก

“แล้วใครใช้ให้มารักเล่า…ออกไป…”

ถึงเธอจะรู้ว่าเธอต่อต้านอะไรเขาไม่ได้แต่เธอก็ไม่ชอบให้ใครมาแผดเสียงใส่เธอเหมือนกันเลยใช้มือพยายามดันตัวเขาออกแรงๆอีกครั้ง

“ผมยังพูดไม่จบ...ผมมันโง่ที่รักคนที่ไม่เคยคิดจะสนใจผมสักนิด...โง่ที่รักผู้หญิงเฉิ่มๆเชยๆคนที่ชอบวิ่งหนีผมทั้งๆที่ผมพยายามไล่ตาม...และคุณก็จำไว้นะว่าไอ้โง่คนนี้คือผัวคนแรกของคุณคนที่คุณจะไม่สามารถหนีจากไอ้หน้าโง่คนนี้ไปได้”

ชายหนุ่มยังพล่ามระบายความในใจออกมาไม่หยุดตอนนี้หน้าของเขาแดงกล่ำด้วยฤทธ์แอลกอฮอลล์บวกด้วยอารมณ์โมโหที่กำลังครุกรุ่นทำให้ความน่ากลัวของเขาทวีคูณขึ้นไปอีก

“ทีพูดคุยคลอเคลียกับไอ้หน้าอ่อนนั่นเสียงอ่อนเสียงหวานทีกับผมคุณไม่เห็นอยากจะเข้าใกล้คงจะลืมไปแล้วสินะว่าผมเป็นอะไรกับคุณเดี๋ยวจะทบทวนความจำให้”

“อื้ม...อื้ออ..”

ปึกๆๆ

ชายหนุ่มไม่รีรอให้เธอมีโอกาสได้เถียงอะไรออกมาเขาก็รีบประกบปากไปที่เธออีกครั้งถึงแม้จะมีฝ่ามือทั้งสองของเธอต่อต้านฟาดมาที่แผงอกของเขาตอนนี้เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิดรู้สึกเจ็บที่ใจของเขามากกว่า

แควก

ชุดสวยราคาแพงที่เพลงพิณสั่งมาให้ของเธอขาดออกอย่างง่ายดายโดยการกระตุกเพียงไม่กี่ครั้งของชายหนุ่มเผยให้เห็นเต้าที่อวบอิ่มของเธอที่ดูจะมีน้ำมีนวลกว่าครั้งที่แล้วที่เขาเคยสัมผัสมากเขาจึงใช้ทั้งสองมือประกบเข้ากับอกของเธอที่ขนาดพอดีมือของเขาและใช้ความช่ำชองทำให้เธอเผลอหลงไหลไปกับบทรักของเขาอย่างง่ายดาย

คราแรกหญิงสาวประท้วงเขาสุดตัวแต่เมื่อได้รับสัมผัสที่อ่อนโยนจากจากชายหนุ่มแตกต่างจากเมื่อครั้งก่อนที่เธอเจอเขาโดยสิ้นเชิงกลับทำให้เธอรู้สึกแปลกๆและเคลิบเคลิ้มไปกับรสรักของเขาอย่างง่ายดายบทรักของทั้งสองดำเนินไปอย่างนุ่มนวลอย่างคนที่โหยหากันมานานเมื่อต่างคนต่างหมดแรงหญิงสาวจึงหลับคาอกของชายหนุ่มอยู่แบบนั้นโดยมีชายหนุ่มนอนกอดรัดเธออยู่ไม่ยอมห่างเปรียบดังของรักของหวงที่เขาหวงแหนห้ามใครแตะต้อง

ทางด้านเพลงพิณเมื่อรู้ความจริงจากปากของดินแดนว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงเธอก็พอจะเดาออกว่าเป็นฝีมือใครเธอจึงไปบังคับเจ้าของสถานที่โดยใช้บารมีอิทธิพลของคุณย่าเธอเข้าขู่เพื่อขอดูกล้องวงจรปิดเธอจึงได้หลักฐานชิ้นเด็ดมาแต่เธอติดต่อพี่ชายเธอและแพรไหมไม่ได้เลยจึงได้แต่ส่งข้อความคลิปวิดีโอให้กับพี่ชายของเธอเผื่อจะได้ตาสว่างซะทีเธอรู้ดีว่าที่พี่ชายเธอมีอาการแบบนั้นคงเพราะจะหึงหญิงสาวมากเลยขาดสติก็เท่านั้น

“ฉันว่าแล้วว่าเพนนีเน่านั่นมาทำอะไรลับๆล่อๆที่ห้องแต่งตัวยัยนี้มันร้ายกาจกว่าที่ชั้นคิดไว้เยอะเลย”

ดินแดนต้องเป็นคนขับรถมาส่งหญิงสาวที่บ้านเพราะเห็นว่าเธอไม่มีรถกลับพี่ชายเธอก็เล่นหึงหญิงสาวแล้วหนีไปดื้อๆแบบนั้นจะให้เธอกลับแท็กซี่ก็กลัวว่าจะอันตรายเพราะดึกมากแล้วเขาบอกให้เธอโทรให้คนที่บ้านมารับก็ไม่ยอมโดยบอกว่ากลัวที่บ้านของเธอรู้ว่าทั้งพี่ชายของเธอและแพรไหมมีปัญหากัน

“ฮื๊มมม…ผมว่าคุณร้ายกว่า”

ดินแดนพูดออกมาเบาๆเห็นว่าคนที่อ่านเกมส์นี้ออกโดยฉับพลันนับว่าเป็นผู้หญิงที่ร้ายกว่าคนสร้างเรื่องผู้หญิงอาร๊ายยยยจับผิดเก่งซะขนาดนั้น

“ว่ายังไงนะ”

หญิงสาวได้ยินที่ชายหนุ่มพูดไม่ถนัดจึงหันมาถามเขาอีกรอบเมื่อไม่ได้ยินคำตอบจากชายหนุ่มเธอจึงไม่สนใจที่จะถามต่อ