ตอนที่33 ตอนจบ

20.00 น.

“จะอุ้มลูกไปไหนเหรอแพร”

ชายหนุ่มที่พึ่งอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาโดยทั้งตัวพันผ้าขนหนูผืนเดียวเมื่อเห็นคนป็นภรรยาของเขาเตรียมของใช้แล้วก็พวกนมใส่กระเป๋าแถมกำลังอุ้มลูกสาวของเขาที่นอนขดตัวกลมอยู่ในเปลเตรียมจะออกไปข้างนอกอีกจึงต้องเอ่ยถามว่าเธอจะไปไหน

“คือยายแพรให้พาน้องเพลินไปนอนด้วยน่ะค่ะแกคิดถึง”

“อ่อ...งั้นไปเถอะ”

ชายหนุ่มเห็นว่ายายของหญิงสาวไม่ได้ไปมาที่นี่บ่อยนักเขาเองก็ยุ่งซะจนไม่ค่อยมีเวลาพาเธอและลูกไปหาก็เลยยอมปล่อยให้ลูกสาวไปนอนกับยายของคนเป็นภรรยาถ้าไม่อย่างนั้นเขาไม่ยอมปล่อยลูกสาวไปแน่เพราะเขาเองต้องนอนกอดเจ้าก้อนของเขาทุกคืน

“ทำไมพี่ภูยังไม่ใส่เสื้อผ้าอีกล่ะคะ”

หญิงสาวเปิดประตูเข้ามาก็เห็นคนเป็นสามียังนั่งอยู่บนเตียงโดยที่ยังมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่เธอรู้สึกแปลกใจเพราะเธอก็ออกไปหายายของเธอพักใหญ่แล้วทำไมกลับมาชายหนุ่มยังอยู่สภาพเดิมอยู่เลย

“เอ๋...”

หญิงสาวถึงกับทำหน้างงคำถามที่เธอถามเขาเมื่อกี้ยังไม่ได้รับคำตอบจากชายหนุ่มเลยจู่ๆเขาก็ลุกขึ้นเดินมาปิดไฟแล้วดึงมือเธอไปนอนกอดอยู่บนเตียงเรียบร้อยแล้วเธอพอจะเดาออกว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น

“เดี๋ยวค่ะพี่ภูแพรยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ”

หญิงสาวรีบผลักชายหนุ่มออกอย่างเร็วเพราะเธอยังไม่ได้อาบน้ำแต่ก็ต้านเขาไม่ไหวอยู่ดี

“ไม่เป็นไรหรอกตัวแพรไม่เห็นจะเหม็นเลยสักนิดแถมหอมมากซะด้วยซ้ำ”

ชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้แน่นพร้อมกระซิบที่ข้างหูการกระซิบที่ข้างหูของเธอนี่เป็นไม้ตายสำหรับเขาในเวลาที่จะเผด็จศึกเธอเพราะมันจะทำให้เธอโอนอ่อนตามเขาแต่โดยดี

“คืนนี้น้องเพลินไม่อยู่พ่อก็ขอเพลินกับแม่ทั้งคืนเลยละกัน”

“หืมมม...อีพี่ภูบ้าทั้งคืนเลยเหรอคะ”

ชายหนุ่มยังพูดจาทะเล้นใส่คนใต้ร่างไม่เลิกทำเอาหญิงสาวเขินจนทำตัวไม่ถูก

“อื้มมมม....พี่ภู....อื้มมม”

หญิงสาวครางไม่ได้ศัพท์เมื่อชายหนุ่มโหมบทรักของเขาอย่างหนักหน่วงแบบแรงไม่ตกมาบนตัวเธอ บทรักของทั้งสองเนิ่นนานจนตอนนี้ทั้งห้องนอนของทั้งคู่อบอวลไปด้วยไฟแห่งรักเมื่อทั้งคู่ถึงฝั่งฝันพร้อมๆกันก็ถึงกับต้องกอดรัดกันจนตัวเกร็งเพราะสำลักความสุข

“เดี๋ยวพี่อุ้มไปอาบน้ำนะ”

“ค่ะ”

เมื่อชายหนุ่มเห็นหญิงสาวแทบไม่มีแรงเดินไปเข้าห้องน้ำเขาจึงอาสาพาเธอไปอาบน้ำเพราะตอนนี้ทั้งเธอและเขาต่างก็เหงื่อท่วมตัวหลังจากทั้งคู่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงพาหญิงสาวมานอนที่เตียงพร้อมกอดเธอหลวมๆจากทางด้านหลัง

“พี่อยากมีเจ้าตัวเล็กอีกสักสองสามคน....แพรมีให้พี่นะ”

“คะ...สองสามคนเลยเหรอคะ”

หญิงสาวตกใจเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มพูดว่าอยากจะมีลูกอีกสักสงสามคนนี่ชายหนุ่มเห็นเธอเป็นแม่พันธ์ชั้นดีหรือไง

“ใช่สิ...แพรไม่ต้องห่วงหรอกระดับพี่แล้วมีอีกเป็นสิบพี่ก็เลี้ยงไหว...พี่อยากกลับบ้านมาเจอลูกๆได้เห็นหน้าแพรอยู่กับลูกรอรับพี่ตอนเย็นทุกวันหลังจากกลับจากทำงานรู้ไหมพี่เหนื่อยจากงานมาพอมาเห็นหน้าแพรกับลูกพี่หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย”

“ขนาดนั้นเลยเหรอคะ”

 “ใช่สิ....เมื่อก่อนพี่ไม่เคยชอบเด็กเลยนะแต่พอเรามีลูกพี่ก็มีความรู้สึกรัก...รักอย่างบอกไม่ถูกแล้วตอนนี้พี่ก็อยากจะมีลูกน้อยออกมาเล่นเป็นเพื่อนน้องเพลินจริงๆนะ....การที่มีครอบครัวมันทำให้พี่มีจุดหมายในการทำงานมากขึ้นในการที่จะทำเพื่ออะไรและทำเพื่อใครตอนนี้ครอบครัวเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพี่แล้วหละ”

หญิงสาวไม่คิดว่าชายหนุ่มจะอยากมีลูกมากมายขนาดนั้นเธอเองเคยกังวลกลัวว่าการมีเด็กเล็กอยู่ในบ้านจะทำให้เขารู้สึกเหนื่อยมากขึ้นไปอีกแต่ไม่เลยวันนี้เธอรู้แล้วว่าเธอเลือกคนมาเป็นพ่อของลูกได้ถูกคนจริงๆ

1ปีต่อมา

ช่วงเช้าที่ชายหาดเกาะสมุย

“คุณพ่อขา…..สนุกจังเลยค่ะ”

เมื่อเด็กหญิงพาเพลินเดินออกมาเจอชายหาดยามเช้าที่แสนสวยก็วิ่งเล่นอย่างสนุกสนานจนลืมเหนื่อย

“น้องเพลินไม่วิ่งสิคะเดี๋ยวก็ล้มหรอกมาหาคุณพ่อเร็ว”

ด้วยความเป็นห่วงลูกสาวตัวกลมของเขาจึงคอยเดินตามอยู่ไม่ห่าง

“พี่ภูคะปล่อยให้น้องเพลินได้เล่นซนเหมือนเด็กทั่วๆไปเถอะค่ะ”

แพรไหมต้องปรามคนเป็นสามีที่คอยประคบประหงมลูกจนเกินเหตุจนลูกสาวของเธอดูจะไม่ได้เล่นเหมือนเด็กทั่วๆไปแล้ว

“ก็พี่เป็นห่วงลูกนี่แพร…..เอาเป็นว่าพี่ปล่อยให้ลูกเล่นก็ได้”

ชายหนุ่มคิดว่ามันก็จริงอย่างที่ภรรยาของเขาบอกเขาเองก็เป็นห่วงลูกจนเกินเหตุจริงๆเด็กก็สมควรเล่นแบบเด็กถ้าขืนเขาสร้างกรอบให้ลูกมากเกินไปเดี๋ยวลูกเขาเองจะอึดอัดเปล่าๆ

18.00 น.

“อร่อยจังเลยค่ะคุณพ่อ”

เด็กหญิงพาเพลินกำลังอร่อยกับกุ้งเผาตัวโตๆที่คนเป็นพ่อนั่งแกะให้

“ค่อยๆทานสิคะ…”

เด็กหญิงทานเก่งซะจนคนเป็นพ่อแกะแทบไม่ทัน

“พี่ภูคะแกะปูให้ลูกหน่อยสิคะ”

หญิงสาวยื่นถาดปูนึ่งให้คนเป็นสามีแกะให้ลูกสาวเธอทานเพราะเธอรู้สึกว่าเหม็นคาวอาหารทะเลพวกนี้เหลือเกินแต่เมื่อสองพ่อลูกอยากทานเธอก็จึงต้องจำใจนั่งอยู่ใกล้ๆโดยไม่แสดงอาการใดๆเพื่อไม่ให้สามีเธอเป็นห่วง

“ได้สิแล้วแพรไม่ทานด้วยกันเหรอพี่ไม่เห็นแพรทานอะไรตั้งแต่เมื่อกลางวันแล้วนะเป็นอะไรหรือป่าวสีหน้าแพรดูไม่ดีเลยนะ”

ภูผาเห็นภรรยาของเขาไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เมื่อกลางวันเขาเองเห็นหน้าเธอซีดๆนานแล้วเขานึกเป็นห่วงจึงเอ่ยถามเพราะกลัวว่าเธอจะไม่สบาย

“แพรไม่ได้เป็นอะไรค่ะ”

21.00 น.

“น้องเพลินหลับแล้วเหรอแพร”

ชายหนุ่มพึ่งอาบน้ำเสร็จเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นภรรยาของเขานอนกอดลูกสาวตัวกลมที่กำลังหลับอยู่ก่อนอาบน้ำยังเห็นยังเล่นหัวเราะเอิ๊กอ๊ากอยู่เลยเขาเข้าไปอาบน้ำแปปเดียวหลับเสียแล้วเขากะว่าอาบน้ำแล้วจะมานอนเล่นกับลูกซะหน่อย

“พี่ภูคะ….นี่ค่ะ”

หญิงสาวส่งแท่งตรวจครรภ์ให้คนเป็นสามีได้ดูอันที่จริงเธอรู้ตัวตั้งแต่ก่อนที่จะมาที่นี่แล้วเธอเพียงแค่อยากจะเซอรไพรซ์คนที่กำลังจะเป็นคุณพ่อลูกสองก็เท่านั้น

“จริงเหรอแพร…ว้าวววพี่ดีใจที่สุดในโลกเลยแพรรู้ไหม”

เมื่อชายหนุ่มเห็นแท่งตรวจครรภ์ก็ถึงกับยิ้มหน้าบานพร้อมก้มลงไปจุ๊บที่หน้าผากของหญิงสาวเบาๆตอนนี้น้องพาเพลินก็จะมีน้องตัวน้อยๆมาเล่นด้วยแล้วสินะอันที่จริงอาการของหญิงสาวดูแปลกๆคราแรกทำไมไม่นึกเอะใจว่าเธอจะแพ้ท้องบ้างนะ

“กี่เดือนแล้วแพร”

“เกือบสามเดือนแล้วค่ะแพรพึ่งรู้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนี้เองค่ะ”

หญิงสาวรู้สึกว่าประจำเดือนเธอขาดมาเกินสองเดือนแล้วจึงไปตรวจที่โรงพยาบาลปรากฏว่าเธอตั้งท้องจริงๆด้วยแต่เธอแอบเก็บเงียบเพื่อรอบอกเขาที่นี่เป็น

“แล้วพึ่งมาบอกพี่นะ”

ชายหนุ่มแกล้งทำหน้าเชิงงอนๆใส่ภรรยาเพราะทนที่จะบอกเขาตั้งแต่รู้ทีแรกแล้วเธอเองก็รู้ว่าเขาอยากมีลูกอีกขนาดไหน

“ก็แพรกะเซอร์ไพรซ์พี่ภูที่นี่นี่คะ…”

หญิงสาวมองหน้าสามีของเธอด้วยสายตาละห้อยทำเอาชายหนุ่มที่แกล้งทำหน้างอนต้องอมยิ้มให้กับท่าทีการง้อของเธอ

“หายงอนแล้วใช่ม้าาาาาา”

เมื่อหญิงสาวเห็นสามีของเธอนอนอมยิ้มเธอก็เลยกระโดดไปนอนบนตัวเขาเพื่อที่จะแซวคนที่แกล้งงอนเธออยู่เมื่อครู่

“เบาๆสิแพรท้องอยู่นะ…ใครบอกพี่งอนแค่น้อยใจที่รู้ช้าเฉยๆต่างหาก”

“น่ารักที่สุด…สามีใครเนี่ยยย”

หญิงสาวใช้มือเรียวของเธอบีบจมูกชายหนุ่มเล่นเป็นการหยอกล้อแล้วเธอจึงทิ้งตัวนอนลงบนอกเขาโดยมีแขนแกร่งกอดอยู่เธอรู้สึกว่าอ้อมแขนนี้เป็นอ้อมแขนที่อบอุ่นที่สุดในโลกเลย

จบบริบูรณ์