ตอนที่3

20.00น

“ชาร์ลฉันได้ที่อยู่ของเธอมาแล้วอยู่ในเมลนายรีบไปสืบประวัติเพิ่มเติมของเธอมาด่วนเลยนะ”

“ครับคุณภูผา”

ชาร์ลอ่านอีเมลของเจ้านายหนุ่มของเขาถึงกับอมยิ้มปกติเจ้านายหนุ่มของเขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจประวัติของสาวคนไหนแต่กับเธอคนนี้กลับให้เขาใช้เวลาสืบอยู่นานโดยที่ไม่ยอมลดละความพยายามเขาเองก็ไม่รู้ว่าแม่สาวคนนี้มีอะไรให้เจ้านายของเขาสนใจนักหนาแต่ในเมื่ออยากรู้เขาก็จะสืบให้ตามหน้าที่ในเมื่อได้ที่อยู่มาแล้วคงจะไม่ยากเรื่องการสืบชาร์ลคิดว่าไม่เกินสามวันได้เรื่องแน่นอน

เช้าวันต่อมา

วันนี้แพรไหมตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะไปเดินหางานอีกตามเคยหญิงสาวก็ไม่รู้ว่าจะไปหางานที่ไหนแต่ก็ขอออกมาก่อนเพื่อให้คนที่เป็นยายสบายใจ

“ว้ายยย..ช่วยด้วยๆๆช่วยด้วยค่าโจรขโมยกระเป๋าค่า”

เมื่อหญิงสาวเดินมาถึงหน้าร้านสะดวกซื้อเธอก็ได้ยินเสียงคนร้องให้ช่วยเมื่อเห็นว่มีโจรผู้ชายกำลังกระชากกระเป๋าของผู้หญิงวัยกลางคนอยู่เธอจึงรีบวิ่งเข้าไปช่วยทันทีแบบไม่คิดชีวิต

“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ...คุณตำรวจขาทางนี้ค่ะ....โอ้ยยยยย”

แพรไหมรีบวิ่งไปสกัดหน้าผู้ร้ายแล้วแย่งกระเป๋าคืนเมื่อเห็นตำรวจวิ่งมาเธอเลยรีบเรียกให้ตำรวจรีบมาจับผู้ร้ายทำให้ไม่ทันได้มองว่าคนร้ายนั้นมีมีดอยู่เมื่อเธอกระชากกระเป๋าคืนมาได้ทำให้ช่วงจังหวะที่เธอกระชากคืนนั้นทำให้คนร้ายใช้มีดแทงมาที่เธอแต่ยังดีที่เธอเอี้ยวตัวหลบเมื่อเห็นมีดจึงทำให้ปลายมีดตวัดมาบาดที่แขนแบบถากๆแต่แผลก็น่าจะลึกอยู่เหมือนกัน

เมื่อคนร้ายเห็นตำรวจมาเลยรีบหนีแต่ก็หนีไม่รอดเพราะช่วงจังหวะที่แพรไหมล้มเมื่อเห็นว่าโจรจะหนีเลยรีบสกัดขาโจรไว้จนโจรล้มตำรวจเลยรวบตัวไปโรงพักทันที

“เดี๋ยวผมขอเชิญพวกคุณไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยนะครับ”

“ค่ะเดี๋ยวดิฉันจะตามไปนะคะขอพาแม่หนูคนนี้ไปทำแผลก่อนนะคะ”

พิมพาเห็นว่าเลือดที่แขนของเด็กสาวที่ช่วยเธอเมื่อครู่มีเลือดออกมากเลยจะพาเธอไปทำแผลที่คลินิกที่ลูกชายเธอมีหุ้นส่วนอยู่ก่อนแล้วค่อยตามไปที่โรงพักทีหลัง

“เป็นอะไรมากไหมหนู...ไปเถอะเดี๋ยวฉันพาไปทำแผล”

“ค่ะ”

“คุณพิมเป็นอะไรมากไหมครับ”

สมหมายคนขับรถที่พึ่งไปซื้อกาแฟให้พิมพากลับมาเมื่อเห็นมีเหตุการณ์ชุลมุนก็เอ่ยถามเจ้านายของตนด้วยความเป็นห่วงเขาไปซื้อของแค่แปปเดียวก็เกิดเหตุร้ายกับเจ้านายเฉยเลยเขาคิดว่ากลับไปคงโดนคุณชายตำหนิอีกแน่ที่ดูแลแม่ของเขาไม่ดี

“ฉันไม่เป็นอะไรหรอกเดี๋ยวพาแม่หนูคนนี้ไปทำแผลที่คลินิกก่อน”

“ครับๆ”

สมหมายขับรถไม่ถึงสิบนาทีก็พาทั้งสองมาถึงคลินิกเพราะคลินิกอยู่ห่างจากจุดเกิดเหตุไม่ไกลเท่าไรนักจึงมาถึงเร็ว

“อ้าวคุณแม่คะนั่นพาคนเจ็บจากที่ไหนมาคะ”

เพลงพิณเมื่อเห็นคนเป็นแม่เดินประคองหญิงสาวที่มีเลือดออกอยู่จึงแปลกใจว่าแม่ตนนั้นพาหญิงสาวที่บาดเจ็บจากที่ไหนมา

“ก็แม่หนูคนนี้เขาช่วยแม่ไว้จากคนร้ายที่กระชากกระเป๋าเลยได้รับบาดเจ็บนี่หมออัคอยู่หรือป่าว”

พิมพาเห็นว่าเลือดที่แขนของหญิงสาวออกเยอะเลยรีบถามหาอัคนีที่เป็นเพื่อนของลูกชายตนเองและหมอประจำคลินิกที่นี่ทันที

“อยู่ค่ะคุณแม่.....นั่นไงพี่อัคออกมาพอดีค่ะ”

เมื่อเพลงพิณกำลังจะก้าวเดินเข้าไปตามหมออัคนีมาดูคนเจ็บแต่ชายหนุ่มก็เดินออกมาพอดี