ตอนที่9

“นี่คุณหยุดเลิกเล่นบทเด็กสาวบริสุทธิ์ซะทีได้ไหมทำหน้าที่ขายบริการของคุณให้มันเสร็จๆไปเลิกดิ้นเราจะมาสนุกกันโอเคไหมเพราะผมไม่ชอบฟิวนี้หรืออยากจะโก่งค่าตัวเงินที่หุ้นส่วนผมจ้างคุณมันไม่พอใช่ไหมเอางี้ทำตามใจผมแล้วคุณจะได้เงินพิเศษก้อนโตโอเค๊”

ชายหนุ่มพูดใส่หน้าหญิงสาวเสียงแข็งอยากให้เธอเลิกเล่นบทเด็กส่งของสาวบริสุทธิ์นี้ซะทีเพราะเขาเริ่มจะมีอารมณ์ขึ้นมาแล้วจากการที่ได้ใกล้ตัวหญิงสาวกลิ่นตัวเธอช่างหอมในแบบที่ไม่เหมือนใครจริงๆและกลิ่นนี้ก็ปลุกอารมณ์ความเป็นชายในตัวของเขาได้ดีชะมัดเขาต้องการให้บทรักของเขาดำเนินไปอย่างเรียบง่ายไม่จำเป็นต้องมีลูกเล่นอะไรเยอะเพราะเขาไม่อยากที่จะใช้พลังงานมากแต่หญิงสาวก็ช่างอินในบทเหลือเกินเขาจึงต้องดุปรามเธอหน่อย

“เงินบ้าอะไรฉันไม่อยากได้แล้วฉันก็ไม่ได้ขายตัวด้วยปล่อยฉันไปเถอะ...ฮือๆๆๆ..ฉันไหว้ล่ะ”

ชายหนุ่มรู้สึกทึ่งในตัวผู้หญิงคนนี้เหลือเกินที่ทำท่าทางอาการกลัวได้สมจริงยิ่งนักในเมื่อเธอยังอินกับการแสดงแบบนี้ก็ปล่อยให้เธออินต่อไปเพราะตอนนี้เข้เริ่มข่มอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ไหวแล้ว

“โถ่เอ้ยยย....เงียบ...ไม่ชอบฟังเสียงร้องให้เข้าใจไหม...ไม่ชอบ...ไม่ชอบ...ไม่ชอบบบบบบ...ถ้าไม่หยุดผมจะเอาเสื้ออุดปากคุณไว้”

ชายหนุ่มรำคาญหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่างของเขาที่กำลังร้องให้สะอึกสะอื้นได้สมจริงจนน่ารำคาญแล้วก็ยังทำตัวสั่นสมจริงเสียด้วยเขาเลยแผดเสียงใส่เธอแล้วจ้องหน้าเธอตาเขม็งเพื่อเป็นการเตือนว่าเขาไม่ชอบและอะไรที่เขาไม่ชอบก็อย่าทำและมันก็ทำให้หญิงสาวถึงกับเอามือปิดปากตัวเองเงียบแต่ก็ยังตัวสั่นอยู่เหมือนเดิมแววตาที่ดูตื่นกลัวที่มีน้ำตาคลออยู่ทำให้เขาต้องหันไปมองส่วนอื่นของเธอแทนเพราะเขาไม่ชอบแววตาที่แบบนี้นี้สักเท่าไรอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะเล่นแบบนี้ไปอีกนานเท่าไร

ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกหมดภายในเวลาอันรวดเร็วถึงจะมีมือเธอปัดป้องอยู่ก็ตามแต่แรงของผู้หญิงตัวเล็กๆของเธอหรือจะสู้แรงของเขาได้เรือนร่างของหญิงสาวทำให้สะกดสายตาของชายหนุ่มได้ดียิ่งนักยิ่งมองยิ่งไม่อยากหยุดมองหญิงสาวที่ดิ้นอยู่คราแรกเมื่อได้รับสัมผัสจากเขาก็จะดูโอนอ่อนตามบ้างเป็นบางครั้งชายหน่มไม่รู้ว่าอาการแบบนี้เป็นมารยาของเธอหรือป่าวแต่เขารู้สึกว่าชอบมาก

บทรักของทั้งสองค่อยๆเป็นไปตามอารมณ์อย่างไม่เร่งรีบคราแรกชายหนุ่มคิดว่าเขาเองจะอยู่กับเธอไม่นานแล้วจะให้เธอกลับเพื่อที่เขาจะได้พักผ่อนต่อแต่เมื่อสัมผัสตัวเธอแล้วทำให้เขาหยุดไม่ได้จริงๆไม่รู้ว่าเขาเอาแรงมาจากไหนนักหนาหรืออาจจะเป็นเพราะหญิงสาวคนนี้เล่นบทเด็กสาวบริสุทธิ์ได้เสมอต้นเสมอปลายล่ะมั้ง

เขาไม่คิดว่าหญิงสาวที่ขายบริการจะทั้งสวยทั้งหอมหวานแถมยังแน่นไปทั้งตัวราวกับไม่เคยกับเรื่องแบบนี้ปกติเขาจะไม่ใช้ปากสัมผัสเนื้อตัวของหญิงขายบริการคนไหนแต่กับเธอเหมือนทำให้เขาเสียการควบคุมบางอย่างไปโดยปริยายแม้แต่สิ่งป้องกันเขาก็ยังไม่ไม่คิดที่จะหยิบมาสวมใส่

หญิงสาวใต้ร่างที่ร้องขอให้เขาหยุดอยู่หลายครั้งแต่การร้องขอของเธอกลับเป็นพลังให้เขามีแรงที่จะร่วมรักกับเธออยู่หลายๆรอบจนหญิงสาวหมดแรงแล้วหลับไปเอง

เขากะว่าจะโทรไปขอบคุณหุ้นส่วนของเขาสักหน่อยที่ส่งของดีพรีเมี่ยมมาให้แบบนี้และกะว่าจะขอให้เธออยู่ต่อจนกว่าเขาจะกลับที่เมืองไทยโดยยอมจ่ายตามที่เธอร้องขอแบบไม่อั้นอีกด้วย

เช้าของอีกวันชายหนุ่มตื่นขึ้นมาพบว่าไม่เจอหญิงสาวอยู่ในห้องแล้วทั้งเสื้อผ้ากระเป๋าของเธอก็ไม่อยู่คาดว่าเธอน่าจะกลับไปแล้วเขานึกเสียดายเธอน่าจะอยู่เพื่อที่จะคุยกับเขาก่อนเพราะเขามีข้อเสนอดีๆที่เขาจะยื่นให้แต่ในเมื่อเธอไปแล้วเขาก็ไม่ได้คิดที่จะตามเพราะก็คิดซะว่าเป็นช่วงเวลาที่เธอทำให้เขาประทับใจตามหน้าที่เท่านั้นเมื่อนึกได้ดังนั้นเขาจึงคิดว่าจะต้องโทรไปขอบคุณคนที่ส่งเธอมาให้สักหน่อย

เมื่อชายหนุ่มลุกขึ้นเตรียมที่จะไปเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกายก็พบว่าที่หน้าขาของเขามีแต่รอยเลือดเต็มไปหมดเขาเองตกใจชะงักไปชั่วขณะเมื่อเปิดผ้านวมออกดูก็พบว่ามีรอยเลือดเต็มที่นอนทำเอาชายหนุ่มถึงกับหน้าเสียรู้สึกผิดที่ทำอะไรรุนแรงกับหญิงสาวที่ไม่เคยกับเรื่องแบบนี้ก็ใครจะไปคิดว่าเธอบริสุทธิ์อยู่เพราะในเมื่อขึ้นชื่อว่าผู้หญิงขายบริการก็ต้องผ่านมาพอสมควรนั่นแหละ

Rrrrrrrrrrr

“ว่าไงลูคัสผมกำลังจะโทรหาคุณอยู่พอดี”

“คุณปฎิเสธผมได้ลงคอเชียวนะคุณแอนเดอสันเมื่อวานเด็กของผมบอกว่าพยายามติดต่อหาคุณแล้วแต่คุณไม่รับสาย”

“หือ...ก็คุณส่งคนมาให้ผมแล้วนี่เธอเป็นคนไทยเมื่อคืนเธอก็อยู่กับผมทั้งคืนผมกะว่าจะโทรมาขอบคุณคุณอยู่พอดีเลย”

ชายหนุ่มรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆที่เขาไม่รู้เป็นแน่

“คนที่ผมส่งไปเธอไม่ใช่คนไทยนะคุณแอนเดอสันแล้วเธอผมก็ไม่ได้บอกเธอด้วยว่าคุณอยู่ที่ไหนเพราะผมให้เธอติดต่อแล้วนัดเจอกับคุณเอง”

“งั้นเดี๋ยวผมว่าคงต้องมีเรื่องอะไรเข้าใจผิดแน่ๆเดี๋ยวผมติดต่อกลับ”

“โอเค”

ชายหนุ่มรู้สึกงงไปหมดในเมื่อหญิงสาวคนเมื่อคืนไม่ใช่คนที่ลูคัสส่งมาให้แล้วเธอเป็นใครล่ะเขานั่งคิดวนไปวนมาอยู่หลายรอบหรือว่าเธอจะเป็นเด็กส่งอาหารจริงๆถ้างั้นเมื่อคืนมันก็ไม่ใช่การแสดงน่ะสิโถ่เอ้ยยยนี่เขาทำอะไรลงไปเนี่ยแถมเขายังเป็นคนแรกของผู้หญิงคนนั้นอีกเขาอยากจะบ้าไม่มีครั้งไหนที่เขาคิดว่าตัวเองไม่เป็นสุภาพบุรุษเท่าครั้งนี้เลย

“ใช่สิ...ส่งอาหาร”

ชายหนุ่มจำได้ว่าที่กล่องของอาหารมีชื่อร้านอาหารบอกอยู่เธอต้องมาจากที่นี่แน่ๆชายหนุ่มจัดการอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยและให้ชาร์ลพาเขาไปที่ร้านอาหารแห่งนั้นแต่เมื่อไปก็พบว่าเธอไม่อยู่ที่นั่นแล้วจากคำบอกของพนักงานรู้เพียงแค่ชื่อของเธอว่าชื่อแพรไหมแต่ไม่รู้ว่าเธอไปไหนเหมือนกัน

แถมพนักงานยังต่อว่าเธอให้เขาฟังอีกว่าให้หญิงสาวเอาหารไปส่งลูกค้าตั้งแต่เมื่อคืนแต่เธอก็หายไปพร้อมอาหารทำให้ลูกค้าโทรมาโวยวายที่ร้านยกใหญ่เธอออกไปได้ก็ดีแล้วอยู่ที่ร้านก็พาแต่จะทำความเสียหายเขาเองอยากตอกกลับหน้าพนักงานคนนั้นนักว่าเธอไม่ได้ผิดเขาที่ผิดเอง

ชายหนุ่มนั่งคิดเรื่องนี้อยู่ในห้องพักใหญ่พร้อมพ่นลมหายใจออกมาเบาๆเขาอยากจะเจอเธออีกเหลือเกิน