ตอนที่1

เขาใหญ่

ไร่แก้วกัลยา

08.00 น.

เพล้งง

“ออกไป”

เป็นอีกวันที่เสียงอาละวาดดังขึ้นมาในบ้านหลังเล็กท้ายไร่อิทธิกรไม่ค่อยจะยอมทานอะไรอีกเช่นเคยหลังจากที่เขาได้รับอุบัติเหตุจนเสียการมองเห็นและย้ายจากคฤหาสน์หลังใหญ่ที่กรุงเทพมาขลุกอยู่ที่ไร่ของคนเป็นแม่นี่ก็เป็นเวลาสามสี่เดือนแล้วที่คนรักของเขาหายหน้าหายตาไม่กลับมาดูดำดูดีเขาเลยสักนิด

“เป็นแบบนี้แทบทุกวันเลยหรือเปล่าเอื้อง”

อรุณาถามแม่บ้านที่เธอให้ดูแลอยู่ที่นี่ด้วยสีหน้าอ่อนใจเธอคิดว่าเวลาผ่านไปร่วมสามเดือนจะทำให้ลูกชายคนโตของเธออาการดีขึ้นบ้างเสียอีก

“ค่ะคุณณาเอื้องก็เห็นเป็นแบบนี้แทบทุกวันจนเด็กที่เรือนใหญ่ต่างก็หวาดคุณอิทกันหมดแล้วล่ะค่ะ”

ช่อเอื้องที่รู้จักอิทธิกรเป็นอย่างดีเพราะเห็นมาตั้งแต่เด็กๆเธอรู้ว่าชายหนุ่มค่อนข้างที่จะโมโหร้ายแต่ก็มีเหตุผลอยู่พอตัวแต่ครั้งนี้ดูท่าชายหนุ่มจะอาการหนักเอาการเพราะหลังจากป่วยมานี้ก็ไม่เคยฟังอะไรใครทั้งนั้นแถมคนอื่นที่คอยดูแลยังเข้าหน้าไม่ค่อยจะติดอีกด้วย

“เอมว่าป่วยกายคงไม่เท่าไรหรอกค่ะคุณแม่คงจะป่วยใจร่วมด้วยมากกว่า”

ไอรดามองหน้าคนเป็นแม่เธอพอจะรู้อาการของพี่ชายเธออยู่บ้างว่าไอ้ที่ทำตัวค่อนข้างงี่เง่าอยู่ทุกวันนี้ก็คงจะเป็นเพราะปัญหาหัวใจที่ร่วมกับอาการป่วยทางการของพี่ชายเธอนั่นเอง

“เฮ้ออ!!..”

อรุณาได้แต่ถอนหายใจเธอมองออกตั้งแต่แรกแล้วว่ากรกนกแฟนสาวของลูกชายเธอเข้ามาในชีวิตลูกชายของเธอเพื่อหวังอะไรครั้งเคยบอกเคยเตือนก็ไม่เคยจะฟังเธอก็ไม่รู้ว่ากรกนกทำอะไรให้ลูกชายเธอหลงนักหลงหนา

ตอนนี้เธอก็พอจะรู้ข่าวเรื่องกรกนกอยู่บ้างว่าทำไมไม่มาสนใจใยดีลูกชายของเธอเลยสักนิดทั้งที่เมื่อก่อนก็ทำท่ารักลูกชายเธอปานจะกลืนกินแถมยังสูบเลือดสูบเนื้อให้ลูกชายเธอซื้อของนั่นนี่ให้หมดไปหลายสิบล้าน

ก็เพราะว่าตอนนี้กรกนกนั้นกำลังคั่วอยู่กับชายหนุ่มรูปงามลูกชายนักธุรกิจชื่อดังเป็นทายาทหมื่นล้านที่พึ่งจะกลับมาจากเมืองนอกนี่เธอไม่อยากจะคิดว่าถ้าลูกชายของเธอได้รู้ข่าวนี้จะอาละวาดหนักขนาดไหนคิดแล้วก็ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

“คุณแม่จะเข้าไปหาพี่อิทเลยไหมคะ”

“แม่ขอทำใจสักพักก่อนละกันนะ”

อรุณาเห็นว่าควรที่จะให้ลูกชายของเธออารมณ์เย็นกว่านี้อีกสักหน่อยจึงค่อยเข้าไปหาดีกว่าพร้อมนั่งรถกลับไปที่เรือนใหญ่ก่อนแล้วค่อยกลับมาใหม่

“เอมว่าบอกๆความจริงกับพี่อิทไปเลยจะดีกว่าค่ะจะได้ไม่ต้องมานั่งรอผู้หญิงแบบนั้นจะมาสนใจ”

“เอาแบบนั้นเลยเหรอยัยเอม...แม่กลัวว่าพี่เค้าจะอาละวาดหนักกว่านี้ล่ะสิ”

“อาละวาดก็ปล่อยให้อาละวาดไปสิคะความจริงก็คือความจริงให้มันรู้กันไปว่าผู้หญิงคนเดียวจะมาทำให้พี่อิทไม่เป็นผู้เป็นคนได้นานขนาดไหน”

เมื่อกลับมาถึงเรือนใหญ่ไอรดาก็ปรึกษากับคนเป็นแม่ด้วยเหตุผลว่าควรที่จะบอกความจริงกับพี่ชายของเธอไปเสียตอนนี้จะดีกว่าหากจะเสียใจหนักก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไปเธอคิดว่าพี่ชายเธอก็โตจนป่านนี้แล้วหากจะเสียใจเรื่องผู้หญิงจนเสียผู้เสียคนก็ให้มันรู้กันไป

“เอมจำได้ว่าพี่อิทมีคู่หมั้นอยู่นี่คะ...เอมคิดว่าถ้าหากมีผู้หญิงมาดูแลพี่อิทอีกคนอาจจะทำให้พี่อิทลืมพี่กิ่งเร็วขึ้นก็ได้”

ในหัวของไอรดาคิดว่าหากพี่ชายของเธอจะเสียใจเรื่องกรกนกก็ต้องปล่อยให้เสียใจไปแต่เธอคิดว่าหากมีผู้หญิงคนใหม่เข้ามาในชีวิตของพี่ชายเธอในเวลานี้ก็คงจะทำให้พี่ชายของเธอลืมกรกนกได้ในเวลาอันรวดเร็วเพราะในหัวของเธอเชื่อเสมอว่าผู้ชายเมื่อใกล้ชิดใครก็จะหลงไปกับคนนั้นได้ง่าย

เธอไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงที่เป็นคู่หมั้นของพี่ชายเธอจะนิสัยดีหรือไม่ดีอะไรยังไงเพียงแค่ตอนนี้ช่วยเข้ามาในชีวิตของพี่ชายเธอก่อนก็พออีกอย่างเธอก็นึกหมั่นไส้กรกนกและอยากจะทำให้กรกนกได้รู้ว่าพี่ชายเธอนั้นก็มีตัวเลือกเหมือนกัน

“นั่นสินะแม่ก็ลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเสียตั้งแต่ที่พ่อเราเสียไปเลย”

อรุณาเกือบลืมไปเสียสนิทเธอจำได้ว่าก่อนที่สามีของเธอเสียนั้นได้บอกกับเธอไว้ว่าเขาได้หมั้นหมายลูกชายของเขากับลูกสาวของเพื่อนเอาไว้

เมื่อหลายปีก่อนธีระพ่อของอิทธิกรรู้จักสนิทสนมกับไตรภพเป็นพิเศษเพราะเคยคุยเรื่องธุรกิจกันถูกคอแต่เมื่อกิจการของไตรภพมีปัญหาธีระเลยยื่นมือเข้าไปช่วยโดยใช้เม็ดเงินหลักสิบล้านอยู่ธีระไม่ได้คิดอยากจะได้เงินคืนจากไตรภพเพราะช่วยก็คือช่วยไม่หวังผลตอบแทนอะไรทั้งนั้น

จนไตรภพเกรงใจและยอมแลกหนึ่งข้อแลกเปลี่ยนที่ธีระขอธีระเห็นว่าอนาคตก็อยากให้ครอบครัวของเขาและไตรภพเป็นทองแผ่นเดียวกันเลยขอหมั้นหมายให้ลูกของพวกเขาทั้งสองเอาไว้ก่อนเมื่อลูกๆโตขึ้นพร้อมที่จะมีครอบครัวค่อยแต่งงานกัน

เรื่องนี้อรุณาเองก็พึ่งจะมารู้ตอนก่อนที่สามีของเธอจะมาเสียสองสามปีให้หลังมานี่เองหลังจากที่สามีเธอเสียเธอก็ไม่เคยคิดที่จะบังคับจิตใจอะไรลูกชายของเธอเพราะสมัยนี้มันหมดยุคคลุมถุงชนกันแล้วแต่ตอนนี้เธอเองก็ขอเปลี่ยนความคิดใหม่เสียแล้ว

“คุณแม่ลองติดต่อทางครอบครัวคุณลุงไตรภพดูสิคะ”

“แม่ก็ไม่ได้ติดต่อพวกเค้านานแล้วเหมือนกัน...แม่ก็ไม่แน่ใจว่าทางนั้นจะยังอยากให้ลูกสาวของเขามาแต่งงานกับพี่เราหรือเปล่าน่ะสิ”

อรุณาเองก็ไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวนั้นมานานมากแล้วตั้งเธอจำได้ว่าที่เจอครอบครัวนั้นล่าสุดเธอก็ไม่ได้เจอลูกสาวของไตรภพเพราะเห็นว่าไปเรียนเมืองนอกเมืองนาแล้วอีกอย่างคนที่ตกลงสัญญากันเอาไว้ก็ต่างก็ไม่มีชีวิตอยู่ทั้งคู่แล้วอีกด้วยแบบนี้เธอก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทางอรดีภรรยาของไตรภพจะยอมให้ลูกสาวเธอมาแต่งงานกับลูกชายของเธอหรือเปล่าอีกอย่างตอนนี้ลูกชายเธอก็ไม่ได้ปกติเหมือนคนทั่วไปด้วย

“เรื่องแค่นี้ไม่ยากหรอกค่ะเอมพอจะมีวิธีเอมพอจะรู้ว่าบ้านนั้นเค้าถังแตกมาตั้งแต่คุณลุงเสียแล้วล่ะค่ะ”

ไอรดาพอจะรู้สถานะของทางบ้านนั้นอยู่บ้างถึงเธอเองจะไม่เคยเจอกับทางภรรยาและลูกสาวของไตรภพก็เถอะเธอเชื่อว่าอำนาจเงินมันคงทำเรื่องยากให้เป็นเรื่องง่ายได้เธอไม่ใช่คนที่ชอบใช้เงินแก้ปัญหาแต่เธอเห็นว่าปัญหานี้เงินเท่านั้นที่จะเอาอยู่