ตอนที่17 ท้อง

“ทะ..ท้อง...งง...เหรอครับ”

มาคัสรู้สึกตกใจอย่างมากที่รู้ว่าหญิงสาวที่เขาไปหาเรื่องเธอถึงที่ห้องเธอกำลังตั้งครรภ์อยู่

“ใช่ครับนี่คุณพ่อยังไม่รู้เหรอครับคนไข้น่าจะตั้งครรภ์ได้ประมาณสามเดือนกว่าแล้วยังไงดีใจด้วยนะครับหมอต้องขอตัวก่อน”

“ครับคุณหมอ”

ชายหนุ่มไม่มีเวลาที่จะปฏิเสธว่าหญิงสาวไม่ใช่ภรรยาของเขาเพราะว่าเขากำลังคิดตามเรื่องที่หมอบอกกับเขาอยู่ว่าหญิงสาวท้องได้ประมาณสามเดือนกว่าแล้วแต่ที่เขาดูประวัติเธอที่ทำงานหญิงสาวพึ่งจะเข้ามาทำงานได้เพียงแค่สองเดือนกว่าๆเองแบบนี้ก็เท่ากับว่าหญิงสาวท้องก่อนที่จะเข้าทำงานเป็นแน่

10 นาทีต่อมา

“อืมมม....คุณ”

น้ำเมยรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาลเมื่อมองเห็นชายหนุ่มนั่งอยู่ที่ข้างเตียงของเธอหญิงสาวรู้สึกใจหายวาบทันทีในใจคิดในแง่ดีอยู่ว่าชายหนุ่มอาจจะยังไม่รู้ก็ได้ว่าอาการที่เธอเป็นอยู่มันเกิดจากสาเหตุอะไรไม่อย่างนั้นเพื่อนสาวของเธอซวยแน่เพราะชายหนุ่มคงต้องซักกันยาว

“ตื่นแล้วเหรอ...หมอให้คุณพักอีกสักพัก..เดี๋ยวผมกลับไปส่งคุณที่ห้องเอง”

ชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวพึ่งรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนนี้เขาเองยังไม่อยากที่จะถามคำถามอะไรให้หญิงสาวเกิดอาการเครียดเขาคิดว่าควรให้เธอได้พักอีกสักหน่อยแล้วเขาค่อยกลับไปคุยกับเธอที่ห้องจะดีกว่า

คอนโดXXX

“คุณ..เพื่อนฉันไม่ได้อยู่ที่นี่มือถือก็อยู่ในห้องแล้วเพื่อนฉันไปไหนอะคุณ”

เมื่ออิงฟ้ามาถึงคอนโดเธอก็วิ่งหาเพื่อนของเธอไปทั่วเมื่อไม่เจอเพื่อนสาวเลยโทรตามแต่ก็พบว่าน้ำเมยทิ้งมือถือไว้ที่ห้องหญิงสาวจึงร้อนใจอย่างมากอีกอย่างตอนนี้เธอก็ไม่เห็นประธานหนุ่มอยู่ที่นี่ด้วยทำให้เธอเริ่มใจไม่ดีและรนรานจนทำอะไรไม่ถูก

“ผมจะรู้ไหมผมก็เข้ามาพร้อมกับคุณนี่แหละ”

เจมส์รู้สึกปวดหัวของอาการตื่นตระหนกจนเกินเหตุของเธอเมื่อเขาเห็นว่าเจ้านายหนุ่มของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่เขาจึงยกมือถือโทรหาเจ้านายหนุ่มของเขาอยู่ทันที

“ตอนนี้คุณมาร์คอยู่ที่ไหนครับ”

เมื่อปลายสายรับสายของเขาชายหนุ่มจึงถามหาว่าตกลงเจ้านายหนุ่มเขาอยู่ที่ไหนทันที

“โอเคครับคุณมาร์ค”

“ตกลงท่านประธานอยู่ที่ไหนคุณ...แล้วเพื่อนฉันอยู่ที่นั่นด้วยหรือเปล่า”

อิงฟ้าเห็นชายหนุ่มวางสายแล้วเธอจึงเข้าไปถามเขาทันทีว่าตกลงประธานหนุ่มอยู่ที่ไหนกันแน่แล้วเพื่อนของเธออยู่ด้วยหรือเปล่า

“ตอนนี้คุณมาร์คอยู่ที่โรงพยาบาล...คุณน้ำเมยเป็นลมคุณมาร์คเลยพาเธอไปหาหมอแล้วคุณมาร์คก็บอกด้วยว่าให้คุณกับผมอยู่รอที่นี่เพราะเขามีเรื่องจะคุยด้วย”

“ฮะ....น้ำเมยเป็นลม...ท่านประธานมีเรื่องจะคุยด้วย...แสดงว่า...”

อิงฟ้าถึงกับหน้าถอดสีเมื่อได้ยินว่าเพื่อนของเธอเป็นลมท่านประธานเลยพาเพื่อนเธอส่งที่โรงพยาบาลซึ่งถ้าหมอตรวจเพื่อนของเธอก็ต้องรู้เป็นแน่ว่าเพื่อนสาวของเธอเป็นอะไรมันตอกย้ำเธอว่าท่านประธานน่าจะรู้จริงๆเพราะเล่นให้เธอรอคุยอยู่ที่นี่เธอต้องทำใจรอกันเลยทีเดียว

20 นาทีต่อมา

“น้ำเมย..เป็นยังไงบ้างแก”

อิงฟ้าเห็นเพื่อนสาวของเธอเดินเข้ามาในห้องกับประธานหนุ่มเธอจึงเดินดิ่งตรงปรี่เข้าไปหาเพื่อนของเธอพร้อมประคองหญิงสาวมานั่งที่โซฟาทันที

“มีมึนๆนิดหน่อยอะแกแต่โอเคแล้ว”

น้ำเมยเองตอนนี้นับว่าอาการของเธอดีขึ้นมากแต่ก็ยังมีมึนๆบ้างนิดหน่อย

“แล้วนี่ท่านประธานเค้ารู้หรือเปล่าว่าแกเป็นอะไร”

อิงฟ้าเห็นว่าเจมส์กำลังยืนคุยกับท่านประธานหนุ่มอยู่เธอสบโอกาสจึงถามเพื่อนสาวของเธอว่าตกลงประธานหนุ่มรู้หรือเปล่าว่าอาการที่เพื่อนเธอเป็นอยู่มันคืออะไรเพราะเธอจะได้เตรียมตัวถูก

“ฉันก็ไม่รู้อะแกไม่เห็นเค้าถามอะไรฉันเลยตั้งแต่ฟื้นมา”

น้ำเมยเองก็กังวลใจเรื่องนี้เหมือนกันแต่เธอเองยังเดาท่าทีชายหนุ่มไม่ออกว่าตกลงเขารู้เรื่องของเธอหรือยังไม่รู้กันแน่

“คุณสองคนคุยอะไรกัน.”

มาคัสเห็นว่าหญิงสาวทั้งสองกำลังนั่งกระซิบกระซาบกันอยู่มันเขารู้สึกว่าทั้งสองกำลังมีลับลมคมในอะไรกันจึงส่งเสียงทักออกไป

“ปะ..เปล่าค่ะบอส”

อิงฟ้าถึงกับสะดุ้งเฮือกเมื่อได้ยินเสียงที่ค่อนข้างดุของท่านประธานหนุ่มพร้อมกับปฏิเสธเขาออกไปเสียงสั่นทันทีว่าไม่ได้มีอะไร

“เจมส์ออกไปก่อนฉันขอคุยกับสองคนนี้เป็นการส่วนตัว”

มาคัสสั่งให้เลขาคนสนิทของเขาออกไปรอที่อื่นก่อนเพราะเขาต้องการคุยกับหญิงสาวทั้งสองคนในเรื่องที่เขาพึ่งจะรู้มา

“ครับคุณมาร์ค”

เจมส์รับคำเจ้านายหนุ่มของเขาพร้อมกับออกไปรอด้านนอกทันทีเพราะรู้ว่าเจ้านายหนุ่มของเขาคงมีธุระสำคัญที่จะคุยกับหญิงสาวทั้งสองเป็นแน่ถึงได้ให้ขอคุยกับทั้งสองเป็นการส่วนตัว

ตอนนี้ทั้งสองสาวรู้สึกเย็นหลังวาบกับคำสั่งของชายหนุ่มที่สั่งให้เจมส์ออกไปข้างนอกเพื่อที่เขาจะคุยธุระกับเธอสองคนเป็นการส่วนตัว

“ผมรู้ว่าตอนนี้คุณกำลังตั้งท้องอยู่แล้วก็น่าจะตั้งท้องก่อนที่จะเข้ามาทำงานในโรงแรมของผมด้วย”

เมื่อหญิงสาวทั้งสองนั่งอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่มแล้วเขาก็ปฺดประเด็นเรื่องที่เขารู้อยู่ในใจออกมาในทันที

“หา”

“เอ่อ”

ตอนนี้หญิงสาวทั้งสองมองหน้ากันอย่างมีสีหน้าเป็นกังวลโดยอิงฟ้าเองถึงกับหน้าถอดสีส่วนน้ำเมยนั้นก็อ้ำอึ้งนิดหน่อยเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มนั้นรู้อยู่แล้วว่าอาการที่เธอเป็นมันมีสาเหตุมาจากอะไร

“คุณก็น่าจะรู้กฎดีนะคุณอิงฟ้าคุณเป็นถึงหัวหน้าแผนกถึงคุณอยากจะช่วยให้เพื่อนของคุณมีงานแต่เพื่อนคุณไม่สามารถที่จะทำงานหนักได้ถ้าเด็กในท้องเป็นอะไรขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ”

ชายหนุ่มไม่เห็นด้วยกับการที่อิงฟ้าต้องการที่จะช่วยเพื่อนของเธอให้มีงานแต่ก็ควรที่จะคำนึงถึงความปลอดภัยของลูกในท้องเพื่อนเธอด้วย

“เอ่อคืออออ”

อิงฟ้าถึงกับอ้ำอึ้งแย้งประธานหนุ่มไม่ออกเลยทีเดียวเพราะบอกเหตุผลไปมันก็เหมือนเธอแก้ตัวเสียเปล่า