ตอนที่19 สืบเรื่อง

เจมส์เล่าให้เจ้านายของเขาฟังว่าอันที่จริงเขาไม่ได้รู้จากปากน้ำเมยเรื่องที่หญิงสาวท้องแต่รู้มาจากอิงฟ้าที่หลุดปากพูดออกมาต่างหากเขาเล่าให้เจ้านายเขาฟังว่าน้ำเมยคงจะไม่ได้บอกอิงฟ้าว่าพ่อของเด็กเป็นใครแต่น้ำเมยเล่าให้อิงฟ้าฟังแค่ว่าเธอรักกับผู้ชายที่เธอช่วยชีวิตเอาไว้และท้องกับผู้ชายคนนั้นและตอนนี้ผู้ชายคนนั้นก็หายตัวไปแล้วเท่าที่เจมส์ปะติดปะต่อเรื่องราวก็ทำให้เขามั่นใจล้านเปอร์เซ็นว่ายังไงลูกในท้องของน้ำเมยก็ต้องเป็นลูกของเจ้านายหนุ่มของเขาเป็นแน่

“ฉันไม่คิดเลยว่าน้ำเมยจะไม่บอกอะไรฉันเรื่องนี้สักคำ...ถ้าเธอต้องการทำแบบนี้เหมือนจงใจจะพรากลูกฉันไปยังไงยังงั้น”

มาคัสรู้สึกน้อยใจน้ำเมยอยู่มากลูกของเขาอยู่ในท้องของเธอทั้งคนแต่เธอไม่เคยคิดที่จะปริปากบอกอะไรเขาสักคำยังไงเรื่องนี้เขาก็จะม่ยอมเด็ดขาด

“ผมว่าคุณน้ำเมยน่าจะมีเหตุผลของเธอนะครับคุณมาร์ค”

เจมส์เองเขาเข้าใจน้ำเมยดีที่คิดว่าตัวเองมีฐานะแตกต่างจากเจ้านายหนุ่มของเขาแต่ในเมื่อเรื่องมันเกิดมาถึงขนาดนี้เขาก็ยังคิดไม่ออกว่าหญิงสาวคิดอะไรอยู่แต่เขาก็ยังเก็บความคาใจของเขาเอาไว้ไม่ได้พูดออกมาได้เพียงแต่พูดเป็นกลางเท่านั้น

“เหตุผลอะไรของเธอ....ฉันไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆเจมส์..มีผู้หญิงตั้งมากมายอยากจะเป็นเมียฉันแต่เธอเป็นถึงแม่ของลูกฉันกลับอยากจะหนีหน้าฉันเนี่ยนะ”

มาคัสคิดยังไงก็ยังไม่เข้าใจหญิงสาวอยู่ดีเธอควรจะดีใจและรีบมาบอกเขาเสียอีกว่ากำลังจะมีลูกกับเขาถึงแม้เขาจะจำอะไรไม่ได้เขาก็พร้อมที่จะรับผิดชอบอยู่แล้วถึงถ้าหากเขาไม่เชื่อมันก็มีวิธีตรวจสอบตั้งมากมายที่ทำให้เขาเชื่อ

“ไปเจมส์”

มาคัสเตรียมตัวเดินออกไปข้างนอกทันทีพร้อมเรียกเลขาคนสนิทของเขาไปด้วย

“ไปไหนครับ”

เจมส์รู้สึกงงทันทีเพราะจู่ๆเจ้านายหนุ่มของเขาก็เดินออกไปไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยพร้อมทั้งยังเรียกเขาตามไปอีกด้วย

“ไปที่ปายกัน”

“ตอนนี้เลยเหรอครับ”

“ใช่ไปตอนนี้เลย”

มาคัสต้องการไปสืบเรื่องที่เขาคาใจที่ปายเพราะเขาคิดว่าต้องมีคนที่นั่นพร้อมที่จะบอกเรื่องราวที่เอยากจะรู้ไม่มากก็น้อยได้แน่

เช้าที่ปาย

ชายหนุ่มดิ่งตรงมาที่ปายตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นกว่าจะถึงก็เป็นเวลาที่ฟ้าเกือบสว่าง

“เจมส์เดี่ยวนายรอฉันอยู่ที่รถก็แล้วกันเดี๋ยวฉันเดินไปคนเดียวไม่ต้องตามมา”

“ครับคุณมาร์ค”

มาคัสเดินทางมาถึงหน้าบ้านที่เขาเคยฝันเห็นอยู่บ่อยๆและเจมส์ก็เป็นคนบอกเขาเองว่าเขาเคยอยู่ที่นี่และที่หน้าบ้านมีป้ายติดประกาศขายอยู่เขาเองรู้สึกคุ้นเคยกับบ้านหลังนี้มากแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าที่นี่ที่เขาเคยอยู่ตามที่เจมส์บอกแต่ทำไมเขาจึงจำอะไรไม่ได้เลย

“หมูหยอง..หมูหยองใช่ไหม...โหแต่งตัวหล่อซะจนป้าจำไม่ได้เลยนะ”

“หมูหยอง”

อีกแล้วมีคนเรียกเขาว่าหมูหยองเหมือนหญิงสาวที่เจอเขาตอนแรกอีกแล้วเขาอุทานออกมาเบาๆตกลงเขาชื่อหมูหยองจริงๆหรือนี่ชายหนุ่มคิดในใจ

“คุณป้าเรียกผมเหรอครับ”

“ก็ใช่น่ะสิแล้วนี่น้ำเมยไม่ได้มาด้วยกันเหรอลูก..เออ..แล้วตอนนั้นเราหายไปไหนมาล่ะปล่อยให้เมียเราเผชิญกับไอ้พวกเจ้าหนี้อยู่คนเดียวจนบ้านโดนยึดน่ะ”

ป้าบัวยังคงซักถามชายหนุ่มอยู่ไม่เลิกด้วยความที่เคยคุ้นกันตอนที่ชายหนุ่มอยู่ที่นี่จะมาตั้งร้านขายของพร้อมแกทุกเช้าและคุยเล่นกับแกเป็นประจำทุกวัน

ด้วยความขี้เล่นของชายหนุ่มทำให้บรรดาพ่อค้าแม่ค้าต่างก็เอ็นดูชายหนุ่มและความสนิทสนมของคู่ชายหนุ่มหญิงสาวใครๆก็มองออกว่าเป็นอะไรกันถึงแม้ตอนนั้นทั้งคู่จะไม่ได้บอกก็เถอะ

“มะ...เมีย”

มาคัสมั่นใจได้แล้วว่าสิ่งที่เจมส์เชื่อมันไม่ผิดเพราะตอนนี้เขาได้ยินกับหูว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาพูดว่าน้ำเมยเป็นภรรยาของเขาอย่างเต็มปากเต็มคำด้วยความที่อยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวของเขาและกับน้ำเมยเองชายหนุ่มจึงนั่งคุยกับป้าบัวอยู่พักใหญ่และความจริงบางอย่างจึงปรากฏแก่เขา

ทำให้เขารู้ว่าตอนที่เขาอยู่ที่นี่เขาเป็นคนยังไงทำอะไรบ้างและเขาก็ได้รู้อีกเช่นกันว่าน้ำเมยดีกับเขามากๆขนาดไม่รู้ว่าเขาเป็นใครและไม่มีที่ไปเธอยังช่วยเหลือเขาทุกอย่างจากคำบอกเล่าของป้าบัว แล้วเรื่องบ้านหลังนี้ของหญิงสาวต้องถูกเจ้าหนี้ยึดไปต้นเหตุมันก็เกิดจากเขาอยู่เหมือนกันป้าบัวเล่าให้เขาฟังว่าบ้านหลังนี้ถูกเอาไปจำนองอยู่กับเจ้าหนี้ตั้งแต่ก่อนที่ยายของน้ำเมยจะเสียแล้วและน้ำเมยเองก็เป็นคนทำงานส่งเงินให้พวกเจ้าหนี้อยู่เรื่อยมา

แต่เมื่อตัวเขาเองเข้ามาในชีวิตของหญิงสาวตอนที่เขายังบาดเจ็บอยู่แถมเขายังจำอะไรไม่ได้อีกต่างหากเลยทำให้น้ำเมยต้องรับผิดชอบดูแลค่าใช้จ่ายทั้งหมดเป็นเหตุทำให้น้ำเมยไม่มีเงินที่พอจะใช้หนี้เจ้าหนี้ของเธอแต่หญิงสาวก็ไม่เคยปริปากบ่นสักคำจนกระทั่งจู่ๆเขาก็หายตัวไปป้าบัวเล่าให้ชายหนุ่มได้ฟังอีกด้วยว่าน้ำเมยออกตามหาชายหนุ่มแทบทุกที่จนไม่มีเวลาขายของเพราะเป็นห่วงว่าชายหนุ่มจะเป็นอันตรายแถมช่วงนั้นที่เธอยังคงยุ่งกับการตามหาชายหนุ่มอยู่เจ้าหนี้ก็ยังเข้ามาขู่ยึดบ้านของเธออีกถ้าเธอไม่มีเงินมาคืนจนหญิงสาวต้องจำใจปล่อยบ้านนี้ทิ้งไป

เพราะเธอเองก็ไม่มีปัญญาจะหาเงินมากมายที่เกิดจากนายทุนหน้าโหดคิดดอกเบี้ยแพงมาใช้คืนหลังจากนั้นป้าบัวก็เล่าว่าน้ำเมยได้เข้าไปทำงานที่กรุงเทพกับเพื่อนสาวของเธอที่ชื่ออิงฟ้าแล้วก็ยังไม่ได้กลับมาที่นี่อีกเลย หลังจากที่มาคัสฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากของป้าบัวเขารู้ว่าหญิงสาวดีกับเขามากและก็รักเขามากๆด้วยเช่นกันไม่เช่นนั้นเธอคงไม่ปล่อยให้ชีวิตตัวเองลำบากก็เพราะเขาหรอกชายหนุ่มยิ่งรู้สึกผิดที่จำเรื่องราวอะไรไม่ได้ และยิ่งไกว่านั้นเขาเหมือนเข้ามาในชีวิตของเธอเพื่อทำให้ชีวิตเธอพังอีกต่างหากทั้งทำให้เธอไม่มีบ้านที่จะอยู่อีกทั้งยังทำให้เธอต้องทุกข์ใจเพราะเขาหลายเรื่องอีกด้วยและตอนนี้เธอก็ยังอุ้มท้องลูกของเขาโดยที่ไม่คิดที่จะบอกเขาอีก