Share
ตอนที่27 คู่รักที่น่าอิจฉา
“คุณแน่ใจนะว่าผมจะจำได้...อีกอย่างตอนแรกที่คุณเล่าให้ผมฟังเรื่องที่มาของชื่อผม...ผมไม่คิดเลยว่าผมจะชอบทานไอ้เจ้าก้อนนี้”
มาคัสเองไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลยว่าเขาจะชอบทานข้าวเหนียวหมูหยองเพราะอันที่จริงเขารู้สึกไม่ชอบทานข้าวเหนียวสักเท่าไรเพราะมันใช้ช้อนตักยากอีกอย่างคนอย่างเขาปกติแล้วเขาจะไม่ใช้มือหยิบอาหารทานเป็นแน่
“จะใช้ช้อนทำไมล่ะคุณใช้มือเลย”
น้ำเมยเห็นว่าชาหนุ่มกำลังจะใช้ช้อนกับส้อมตักข้าวเหนียวเข้าปากซึ่งเธอดูมันจะลำบากไปเสียหน่อยเธอรู้ว่าคนเจ้าระเบียบแบบเขาต้องรักษามารยาททุกอย่างแต่เธอเองอยากให้เขาทำตัวสบายๆมากกว่าในเวลาที่อยู่กับเธอ
“เอ่อ...จะดีเหรอ”
มาคัสยังมีสีหน้าที่ดูว่ามันเหมือนเป็นเรื่องผิดร้ายแรงที่ใช้มือหยิบอาหารขึ้นมาทานเพราะเขาถูกสอนเรื่องมารยาทการวางตัวมาอย่างละเอียดและติดเป็นนิสัยนั่นเอง
“ลองดู...ตอนนั้นคุณยังใช้มือจับมันได้เลย”
“เอ่อ..”
“เอาน่า...อยู่กับฉันไม่ต้องเนี้ยบตลอดเวลาก็ได้”
น้ำเมยเองพยายามพูดโน้มน้าวเพื่อให้ชายหนุ่มลดการเป็นคนเจ้าระเบียบลงมาสักหน่อยก็ได้เพื่อให้ชีวิตมันง่ายขึ้น
“อืมมม...”
มาคัสตัดสินใจทำตามที่หญิงสาวบอกอันที่จริงมันก็ไม่ได้ย่อย่างที่เขาคิดเสมอไปการใช้มือถือก้อนข้าวเหนียวแล้วเอามันเข้าปากง่ายกว่าการใช้ช้องส้อมตักข้าวเหนียวตั้งเยอะแถมยังได้อรรถรสการทานอาหารอีกแบบด้วย
“โอเคไหม..คุณ”
“อืมมม...”
น้ำเมยถามในขณะที่เห็นชายหนุ่มเคี้ยวอาหารอยู่ในปากตอนนี้ชายหนุ่มยังไม่ปริปากพูดเด็ดขาดเพราะเขากำลังเคี้ยวอาหารอยู่ได้แต่ใช้สัญลักษณ์โดยการยกมือว่าโอเคให้หญิงสาวได้รู้
“อืมมม...วันนี้คุณว่างทั้งวันใช่ไหม”
“ใช่...”
“งั้นเดี๋ยวฉันสอนคุณทำขนมเอาไหม...เหมือนที่ฉันเคยสอน”
“อืมม...ก็ได้นะเผื่อผมอาจจะนึกเรื่องราวอะไรออกบ้าง”
น้ำเมยเห็นว่าวันนี้ชายหนุ่มน่าจะว่างทั้งวันเพราะเขาไม่ได้บอกกับเธอว่าเขาจะไปไหนเธอเลยอยากจะสอนเขาทำขนมอีกครั้งเหมือนตอนที่เธอเคยสอนชายหนุ่มครั้งที่อยู่ที่ปายเผื่อมันจะทำให้ชายหนุ่มนั้นจำเรื่องราวอะไรได้บ้าง
ซึ่งชายหนุ่มเองก็เห็นด้วยกับเรื่องนี้อีกอย่างเขาเองก็อยากที่จะทำกิจกรรมร่วมกับเธออีกด้วยเพราะถึงเขาจะยังจำเรื่องราวอะไรไม่ได้เขาก็อยากจะสานสัมพันธ์อันดีกับหญิงสาวเอาไว้ ตอนนี้เขารู้สึกว่าตัวของเขาเองอยากที่จะอยู่ใกล้กับหญิงสาวตลอดเวลาไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เขารู้สึกได้ในใจว่าหญิงสาวทำให้เขารู้สึกอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้และสบายใจตลอดเวลาอีกด้วย
ซุปเปอร์มาเก็ต
“คุณหยิบถุงแป้งตรงนั้นมาให้ฉันหน่อย”
“ได้...อันนี้ถูกไหม”
“นั่นแหละคุณเอามาเลย”
ทั้งมาคัสและน้ำเมยต่างเลือกซื้อของเพื่อที่จะไปทำขนมจนไม่ทันไม่ทันได้มองว่าตอนนี้ผู้คนต่างมองคู่ของเธอเป็นตาเดียวเพราะพฤติกรรมของทั้งคู่ใครเห็นก็ต้องมองด้วยความชื่นชมในความเป็นคู่รักที่ใครมองก็ต้องคิดว่าเป็นคู่ที่หวานจนน่าอิจฉาเสียเหลือเกิน
“น่าจะครบแล้วล่ะคุณเราไปกันเถอะ”
น้ำเมยก้มดูวัตถุดิบในการทำขนมในรถเข็นเธอเห็นว่ามันน่าจะครบแล้วแถมยังน่าจะเกินอีกด้วยเธอจึงชวนชายหนุ่มไปจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์จะได้กลับกันเสียที
“เดี๋ยวผมหยิบไอ้นี่มาให้คุณด้วย...ของบำรุงลูกเราทั้งนั้นเลย”
ในมือของมาคัสตอนนนี้มีทั้งกล่องนมและอาหารเพื่อสุขภาพเขาเห็นว่ามันจำเป็นต่อหญิงสาวเขาจึงหยิบมาเพราะเขาเห็นว่าหญิงสาวไม่ค่อยได้ทานของพวกนี้เท่าไรนัก
“อืมม..ขอบคุณนะเราไปจ่ายเงินกันเถอะ”
น้ำเมยเองอมยิ้มเล็กน้อยที่ดูว่าชายหนุ่มจะใส่ใจลูกในท้องของเธออยู่ไม่น้อยแค่นี้ก็ทำให้เธอใจชื้นขึ้นมาบ้างแล้วอย่างน้อยนี่ก็แสดงให้เห็นถึงสัญชาติญาณความเป็นพ่อหนึ่งอย่างถึงแม้ว่าเขาจะจำไม่ได้ว่ารักเธอยังไงแต่เขารักลูกของเขาเรื่องนี้เธอรับรู้ได้
คอนโดมาคัส
“ทานน้ำก่อนคุณ”
เมื่อทั้งสองมาถึงห้องมาคัสก็รีบเอาของไปเก็บพร้อมหาน้ำมาให้หญิงสาวทานทันทีเพราะดูว่าเธอน่าจะเพลีย
“ขอบคุณนะ”
“ไม่ต้องขอบคุณหรอกมันเป็นหน้าที่ของผมที่ต้องดูแลคุณ”
ชายหนุ่มพูดพร้อมส่งสายตาที่อ่อนโยนไปให้หญิงสาวที่เขาพูดว่าเขามีหน้าที่ที่ต้องดูแลเธอมันไม่ใช่หน้าที่เลยมันเป็นความเต็มใจของเขาต่างหากหญิงสาวเคยดูแลเขาดีกว่านี้เยอะเท่าที่เขารับรู้มาในชีวิตของเขาเองเขาคิดว่านอกจากคนในครอบครัวเขาแล้วจะมีใครดีกับเขาได้เท่าเธอคงจะไม่มี
“หืมมม...มาอารมณ์ไหนเนี่ย...ฉันไปเตรียมของทำขนมดีกว่า”
น้ำเมยรู้สึกเคอะเขินกับคำพูดของชายหนุ่มที่ดูแปลกๆแถมแววตาที่มองเธอนั้นมันยังทำให้เธอรู้สึกใจสั่นอีกด้วยหญิงสาวเลยแก้อาการเขินด้วยการพูดแซวชายหนุ่มพร้อมปลีกตัวไปเตรียมของทำขนมทันที
“เวลาเขินก็น่ารักเหมือนกันนะ...ยั้ยเปี๊ยก”
มาคัสยืนอมยิ้มเล็กๆตามหลังหญิงสาวเขาเพราะสีหน้าของเธอมันบ่งบอกว่ากำลังเขินเขาอยู่เขาไม่คิดว่าเวลาที่หญิงสาวเขินมันจะดูน่ารักไปอีกแบบและเป็นแบบที่เขาชอบมากๆซะด้วยสิ
“นี่คุณเดี๋ยวผมช่วย”
ว่าจบก็รีบตามหลังหญิงสาวไปติดๆ
20 นาทีผ่านไป
“ปั้นก้อนสวยๆสิคุณ...ทำบัวลอยไข่หวานต้องปั้นลูกเล็กนะไม่ใช่ขนมต้ม”
น้ำเมยที่กำลังปั้นก้อนแป้งเพื่อทำขนมบัวลอยไข่หวานอยู่ซึ่งเธอคิดว่าเมนูนี้เป็นเมนูที่ง่ายสำหรับชายหนุ่มที่สุดแล้วเธอจำได้ว่าตอนที่อยู่ที่ปายเธอสอนชายหนุ่มทำบัวลอยไข่หวานทีไรเขาเองชอบปั้นก้อนแป้งใหญ่เท่าลูกขนมต้มทุกทีจนตอนนี้ฝีมือเขาก็ยังเป็นเหมือนเดิม
“ก็ผมไม่ถนัดนี่คุณ”
มาคัสเองรู้สึกไม่ถนัดในการปั้นเพราะมือของเขาค่อนข้างที่จะใหญ่จะให้ไปปั้นก้อนกลมเล็กสวยอย่างหญิงสาวเขาเองก็คงจะทำไม่ได้
“ก็ฉันกำลังสอนคุณอยู่นี่ไง...คุณนี่ยังสอนยากเหมือนเดิมเลยนะ...ฮ่าๆๆ”
น้ำเมยเข้าใจว่าที่ชายหนุ่มปั้นได้แต่ก้อนใหญ่เป็นเพราะอะไรแต่เธอเองก็พยายามสอนเขาอยู่มันทำให้เธอต้องขำออกมาเมื่อภาพตอนนี้กับตอนนั้นมันช่างเหมือนกันเหลือเกินภาพที่เธอต้องมานั่งถียงกับเขาเรื่องการปั้นแป้งขนมบัวลอยนั่นเอง
Related chapters
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่28 ภาพความจำ
“ตอนนั้นผมก็ปั้นเป็นแบบนี้เหรอ”มาคัสเองเมื่อเห็นหญิงสาวพูดว่าเขายังสอนยากเหมือนเดิมแสดงว่าภาพในหัวเมื่อครู่ของเขามันถูกต้องเพราะตอนนี้เขารู้สึกเห็นภาพที่หญิงสาวนั่งสอนเขามันซ้อนขึ้นมา“..ใช่สิ”“แสดงว่าตอนนั้นผม...ทำแบบนี้ใส่คุณด้วยใช่ไหม”มาคัสทำตามภาพที่อยู่ในหัวของเขาโดยการหยิบผงแป้งขึ้นมาแล้วปาใส่หน้าของหญิงสาวทันทีเป็นการแกล้งหญิงสาวที่ว่าเขาปั้นแป้งบัวลอยเป็นลุกขนมต้มนั่นเอง“ว้ายยยยย....”น้ำเมยเองแทบจะหันหน้าหลบไม่ทันเมื่อจู่ๆชายหนุ่มปาผงแป้งใส่เธอ“ฮ่าๆๆๆ”“นี่คุณจำได้แล้วเหรอ...”ตอนนี้น้ำเมยเองยืนนิ่งต่อหน้าชายหนุ่มเธอไม่ได้โกรธอะไรที่ชายหนุ่มแกล้งเธอแล้วยืนขำแต่เธอจำได้ว่าเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ที่ชายหนุ่มแกล้งเธอมันเคยเกิดขึ้นมาแล้วงั้นก็แสดงว่าเขาเริ่มจำอะไรได้แล้วล่ะสิ“ก็พอจะนึกออกนะแต่ก็คับคล้ายคับคลาแต่ผมจะพยามยามนะผมว่าเรามาถูกทางแล้วหละ...เอ่อ...”น้ำเมยดีใจจนน้ำตาคลอจากคราแรกที่ยืนนิ่งงันอยู่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นโผเข้าไปกอดชายหนุ่มแทนอย่างที่เขาเองไม่ทันได้ตั้งตัวมาคัสเองตอนนี้ก็ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่เห็นว่าหญิงสาวมีท่าทีดีใจที่เขาพอจะจำอะไรได้แบบนี้เขายิ่งมีกำลังใจที่
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่29 หนีคนใจร้าย
ดาวลดาได้แต่เงียบตอนนี้ให้ชายหนุ่มเข้าใจว่าเธอเป็นคนรักของพี่ชายเธอก็ดีเหมือนกันเพราะถ้าหากเธอปฏิเสธว่าไม่ใช่เขาก็คงต้องสืบหาเรื่องนี้อีกแน่นอนและมันก็จะเป็นอันตรายต่อน้ำเมยและหลานเธอเปล่าๆเธอภาวนาให้แดเนียลยังไม่รู้ว่าพี่ชายเธอกำลังจะมีลูกเพราะกลัวว่าเรื่องราวมันจะไปกันใหญ่เธอไม่อยากให้แดเนียลทำผิดไปมากกว่านี้เธอจะทำอย่างไรดีให้แดเนียลผู้ชายที่แสนดีของเธอกลับมาเป็นคนเดิมตอนนี้ในใจของเขามันมีแต่ความแค้นเท่านั้น“หึๆ”ปังงงแดเนียลรู้สึกฉุนสุดขีดเขาแค่นหัวเราะที่เธอไม่ปฏิเสธเพราะมันเป็นเรื่องจริงเขาไม่อยากมองหน้าคนที่ผิดแต่ไม่ยอมรับผิดจึงไประบายอารมณ์กับประตูห้องของเธอแทนโดยการกระชากปิดมันแรงๆเป็นการประชดหญิงสาวเขารู้ว่าถ้าหากเขาอยู่ที่นี่นานกว่านี้อาจพลั้งมือทำอะไรหญิงสาวก็เป็นได้เพราะเขายังนึกถึงอดีตที่เคยเอ็นดูหญิงสาวเหมือนน้องสาวคนนึงมาก่อนตอนนี้หญิงสาวได้แต่ปล่อยน้ำตาให้ไหลรินยอมรับในโชคชะตาของตัวเธอเองอย่างเลี่ยงไม่ได้เธออยากขอให้เขารับฟังที่เธอพูดบ้างเท่านั้นเองเธอไม่คิดว่าเขาจะมองเธอเป็นคนเลวร้ายขนาดนี้คลับหรูกรุงโรม20.00 น.“หึ...แค่ยอมรับผิดมันยากนักหรือไงวะ”แดเนียลนั่ง
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่30 บทเรียนของคนผิด
ปลั้กกกกกก“โอ้ยยยยย”ดาวลดาดิ้นจนสุดแรงที่มีหญิงสาวใช้ขาของเธอทั้งที่ยังเจ็บอยู่ถีบชายหนุ่มออกไปอย่างสุดตัวพร้อมลุกขึ้นเพื่อที่จะเปิดประตูออกไปยังไงวันนี้เธอก็จะต้องรอดพ้นมือของเขาไปให้ได้“อ๊าย..”“มานี่...จะไปไหน”แดเนียลรวบตัวหญิงสาวเอาไว้ได้ทันพร้อมโยนเธอขึ้นไปที่เตียงและล็อคประตูอย่างแน่นหนาเขาไม่ยอมให้เธอหนีเขาไปง่ายๆอยู่แล้ว“พี่แดนอย่าทำอะไรบ้าๆนะ...ตอนนี้พี่ไม่มีสติ.....อื้อออออ”หญิงสาวรู้ว่าจะเดอะไรขึ้นกับเธอตอนนี้เธอเองเริ่มตัวสั่นอย่างบังคับไม่ได้หญิงสาวพยายามพูดเพื่อเรียกสติไม่ให้ชายหนุ่มทำอะไรบ้าๆกับเธอหญิงสาวรู้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มเองยังอยู่ในอาการที่มึนเมาอีกด้วยเธอรับรู้ได้จากกลิ่นแอลกอฮอลล์ที่มันคละคลุ้งจากตัวของเขาแควกกก…แควกกกแดเนียลฉีกชุดของหญิงสาวด้วยมือข้างเดียวอย่างชำนาญโดยที่ปากของเขาก็ยังบดขยี้อยู่ที่ปากของหญิงสาวชายหนุ่มยอมรับเลยว่าหญิงสาวใต้ร่างของเขาช่างหอมหวานไม่เหมือนคนอื่นที่เขาเคยได้สัมผัสมาก่อนเขาไม่รู้ว่าหญิงสาวจะบริสุทธิ์ผุดผ่องหรือไม่เพราะเธอได้มีการหมั้นหมายกับมาคัสไปแล้วและเสืออย่างมาคัสจะแค่เลี้ยงเหยื่อไว้ในกรงอย่างเดียวเช่นนั้นหรือไม่มีทางและ
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่31 ห้องหนังสือ
เช้าวันต่อมา“อือ..อื้มม”ดาวลดารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะแสงจากพระอาทิตย์มันส่องมาที่ตาของเธอตอนนี้เธอรู้สึกระบมไปทั้งร่างเมื่อพลิกตัวดูก็พบว่าเธอนั้นนอนอยู่ในห้องนี้เพียงแค่คนเดียวเมื่อเธอนึกถึงเรื่องเมื่อคืนเธอเองยังนึกสมเพชตัวเองที่ต่อต้านอะไรชายหนุ่มไม่ได้แถมตอนนี้ขาก็ยังทิ้งให้เธออยู่ที่นี่คนเดียวอีกหญิงสาวคิดว่าชายหนุ่มคงจะเกลียดเธอมากดูจากความดิบเถื่อนที่เขามอบให้เธอเมื่อคืนที่ผ่านมาหญิงสาวรู้สึกเจ็บและหน่วงที่หัวใจของเธออย่างบอกไม่ถูก“โอ้ยย”ดาวลดาพยายามพยุงร่างที่บอบช้ำและไรเรี่ยวแรงของเธอเข้าห้องน้ำเพื่อไปชำระล้างร่างกายล้างคราบคาวออกไปให้หมดหญิงสาวปล่อยน้ำตาให้ไหลรินกับเรื่องที่เธอได้รับปล่อยให้มันไหลไปตามน้ำอยู่พักใหญ่เธอถึงออกมาแต่งตัวด้วยใบหน้าที่เหม่อลอยตอนนี้หญิงสาวที่เคยน่ารักสดใสและมีสีหน้าที่เปื้อนยิ้มตลอดเวลาเธอกลายเป็นคนที่มีสีหน้าและแววตาที่เศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดก๊อกๆๆ“ขออนุญาตค่ะ”แอนนาเมดสาวที่แดเนียลจัดมาเพื่อให้ดูแลหญิงสาวโดยเฉพาะเปิดประตูเข้ามาเพราะเธอได้รับหน้าที่มาให้นำอาหารมาให้หญิงสาวจากนายใหญ่ของที่นี่“อาหารค่ะคุณดาว...นี่เป็นจดหมายของคุณแดเนียลฝากไ
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่32 ความจริงปรากฏ
“ใครให้เธอเข้ามาในนี้”แดเนียลเข้ามาหาหญิงสาวในห้องหนังสือแต่เขาเองไม่ยักจะเห็นหญิงสาวอยู่ในห้องเมื่อเดินเข้าไปข้างในสุดเขาเห็นว่าประตูที่เชื่อมห้องหนังสือกับห้องของเบลล่าเปิดอยู่เขารู้ในทันทีว่าหญิงสาวอยู่ในห้องของน้องเขาแน่นอนตอนนี้เขาเริ่มมีอาการไม่พอใจหญิงสาวอยู่บ้างแล้วเพล้งงงงง“ว้ายยย”ดาวลาที่กำลังนั่งดูรูปภาพและนึกถึงเรื่องราวระหว่างเธอกับเบลล่าอยู่เมื่อได้ยินเสียงของชายหนุ่มเธอจึงตกใจและทำรูปนั้นหล่นจากมือแตกกระจายในที่สุด“เธอทำอะไรของเธอฮะ!!!...ออกไป”แดเนียลเห็นรูปของน้องสาวเขาแตกต่อหน้าต่อตาโดยฝีมือของหญิงสาวด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจเธอตั้งแต่คราแรกอยู่แล้วตอนนนี้มันยิ่งทวีความโกรธขึ้นไปอีกเขารีบเข้ามาเก็บรูปของน้องสาวของเขาพร้อมไล่หญิงสาวที่กำลังนั่งเก็บเศษกระจกอยู่ให้ออกไปให้พ้นหน้าของเขา“ฉันบอกให้ออกไปไง”พลั่กกก“โอ้ย”แดเนียลรู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่หญิงสาวยังตีมึนไม่ยอมฟังคำสั่งของเขาเธอยังเอาแต่มัวนั่งเก็บเศษกระจกจากกรอบรูปที่มันแตกออกอยู่อย่างนั้นชายหนุ่มจึงบันดาลโทสะด้วยการผลักหญิงสาวออกไปทำให้มือของหญิงสาวไปทับกับกระจกที่มันหล่นแตกอยู่แล้วบาดที่มือของเธอ“ไอ้คนใจร้
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่33 หน่วง
“ยังปวดหัวอยู่หรือเปล่า...ที่แผลยังเจ็บอยู่ไหม”เมื่อเห็นว่าดาวลดาดูโอเคขึ้นแล้วเขาจึงถามอาการของเธอว่าเป็นยังไงบ้างด้วยความเป็นห่วงแต่เขาก็ได้รับแต่ความเงียบกลับมาจากหญิงสาวอีกทั้งเธอยังนอนตะแคงหันหลังให้เขาอีกด้วยเขารู้ว่าหญิงสาวคงจะโกรธเขามากซึ่งเขาก็ทำใจยอมรับในเรื่องนี้มาแล้วดาวลดาเองตอนนี้เธอรู้สึกปวดหัวอยู่บ้างแต่ก็โอเคกว่าตอนที่ยังไม่ได้ทานยาเธอรู้ว่าชายหนุ่มคอยเช็ดตัวให้เธออยู่ตลอดแต่เธอเองไม่ได้สนใจอะไรเธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศและหน้าของเขาตอนนี้เธอก็ไม่อยากจะมองมันด้วยเธอไม่รู้ว่าชายหนุ่มมาทำดีกับเธอเพราะอะไรแต่เธอไม่ได้ต้องการมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนตบหัวแล้วมาลูบหลังอย่างไงอย่างงั้น“ดาว...พี่ขอโทษ...พี่รู้แล้วว่าดาวกับมาคัสไม่ได้เป็นต้นเหตุที่ทำให้เบลจบชีวิตตัวเองลง..พี่ขอโทษ”แดเนียลนั่งก้มหน้ายอมรับผิดเขาพูดขอโทษหญิงสาวออกมาจากหัวใจอย่างไม่ถือศักดิ์ศรีของตัวเองลูกผู้ชายอย่างเขาเมื่อเขารู้ตัวว่าเขาทำผิดเขาก็ยอมรับผิดอยู่แล้วแต่คนที่เขาทำผิดด้วยนั้นจะให้อภัยเขาหรือเปล่านั่นมันก็สุดแล้วแต่ดาวลดาค่อยๆหันมามองชายหนุ่มที่กำลังนั่งก้มหน้ายอมรับผิดอยู่เธอจ้องเขาด้วยสายตาที่ส
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่34 แหวนดอกไม้
“เร็วๆสิคุณ”“รอผมด้วยสิ”กว่ามาคัสจะลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เป็นเวลาเกือบเจ็ดโมงกว่าน้ำเมยพาเขาเดินมายังริมแม่น้ำปายเธอพาเขามาจุดเดิมจุดที่เธอพบเขาในวันนั้นแถมสถานที่ตรงนี้ยังเป็นสถานที่สำคัญกับเธอและเขาอย่างที่เธอไม่สามารถลืมลงอีกด้วยและเธอก็อยากให้เขาจำเรื่องราวของสถานที่ตรงนี้ได้เหมือนกัน“ห๊าา...สดชื่นมากเลย”น้ำเมยยืนหันหน้ามองอยู่ที่แม่น้ำพร้อมยืนสูดอากาศยามเช้าที่บริสุทธิ์พร้อมยืนลูบท้องนูนของตัวเองเป็นการรับพลังงานที่ดีส่งให้แก่ลูกของเธออีกด้วย“ทำอะไรอยู่อะคุณ...”น้ำเมยเห็นว่ามาคัสมัวแต่นั่งหันหลังทำอะไรอยู่ที่ตรงแนวพงหญ้าเธอจึงหันไปถามชายหนุ่มอย่างสงสัยเพราะแทนที่จะมายืนชมวิวดูบรรยากาศตรงที่เธอยืนอยู่“หัวหยอง...ทำไรอยู่..ฮ่าๆๆ”เมื่อไม่มีเสียงตอบรับจากชายหนุ่มเธอก็เลยเรียกชื่อของเขาแบบที่เธอเคยเรียกเวลาที่ล้อเล่นกับเขาพร้อมหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีตอนนี้เธอรู้ว่าเขาไม่ถือเวลาที่เธอเรียกเขาแบบนี้แล้วเพราะว่าชายหนุ่มเป็นคนบอกเองว่าเขาจำเรื่องราวแทบทั้งหมดได้แล้วทั้งเรื่องที่เธอดูแลเขาตอนที่อยู่โรงพยาบาลทั้งเรื่องที่เธอพาเขามาอยู่ที่นี่ด้วยกันวันๆเขาทำอะไรบ้างแต่เรื่องที
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่35 ความสุขที่แท้จริง
“แต่ว่า...”น้ำเมยรู้ว่าเรื่องที่ชายหนุ่มพูดถึงมันคือเรื่องอะไรและเธอก็ไม่คิดจะต่อต้านเขาอีกด้วยแต่เรื่องที่เธอต้องยกมาค้านเขาก็คือตอนนี้เธอยังมีลูกน้อยอยู่ในท้องถ้าเกิดว่าเธอจะยอมตามใจชายหนุ่มมันจะเป็นผลกระทบอะไรต่อลูกในท้องหรือเปล่าเท่านั้นเอง“ไม่เป็นไรถ้าคุณกังวลเรื่องนั้นผมศึกษามาแล้วมันไม่มีผลต่อลูกของเราแน่นอน”มาคัสรู้ว่าสิ่งที่หญิงสาวจะพูดคืออะไรเขาจึงแย่งเธอพูดก่อนเพราะว่าเขารู้วิธีการดีว่าต้องเซฟอย่างไรเพราะเขาพอจะปรึกษาหมอมาบ้างและเขาก็อ่านสาระความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้มาเยอะแล้ว“อื้มมมม”มาคัสเห็นว่าหญิงสาวส่งยิ้มให้เขาเป็นการอนุญาตแล้วชายหนุ่มจึงไม่รีรอเขาจู่โจมไปที่ริมฝีปากของเธออย่างหิวโหยจูบที่ดูดดื่มของเขาปลุกอารมณ์ของหญิงสาวได้ดียิ่งนักจูบนี้เองที่เขาโหยหามานานวันนี้เขาได้ครอบครองมันอีกครั้งตอนนี้ในหัวใจของเขามันมีความสุขจนแทบจะล้นทะลักออกมาแล้ว“อือ...อืมมมม”มือหนาของเขาค่อยๆสอดแรกเข้าไปบีบสองเต้างามของหญิงสาวที่อวบอิ่มและมีน้ำมีนวลเพราะว่ากำลังจะเป็นแม่คนมันช่างเต็มไม้เต็มมือของเขายิ่งนักชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะเลื่อนริมฝีปากมาขบเม้มดูดคลึงสองเต้างามสลับกันไปมาจนเรี
Latest chapter
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่40 ตอนจบ
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่39 ความจริงใจ
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่38 สารภาพผิด
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่37 เสียงของหัวใจ
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่36 กัดกับหมาที่ไหนมา
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่35 ความสุขที่แท้จริง
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่34 แหวนดอกไม้
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่33 หน่วง
ลืมใจสายใยรัก ตอนที่32 ความจริงปรากฏ
