เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่6 การกระทำที่ตรงกันข้าม 1/2
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-01 00:26:23อัลฟ่าวก้าวขายาวตามติดกอหญ้า เขาวิ่งเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเธอแล้ว
“อย่าคิดหนี ไม่อายคนหรือไง!” เขาขึ้นเสียงเตือนสติเธอ กอหญ้าจึงมองไปรอบกายจำต้องหยุดนิ่ง มีคนมองมากที่พวกเธอจริง ๆ
ทุกอย่างเป็นเพราะเขา!
ถ้าเขาไม่กลั้นแกล้งเธอ ไล่วิ่งจับกันแบบนี้ คนอื่นเขาก็คงไม่มองมาแบบนี้แน่อ่ะ!
คนบ้า เขามันบ้าที่สุด!
“แล้วจะพาหญ้าไปไหน!” ในที่สุดเธอก็หยุดนิ่ง ไม่หนีเขาไปไหนอีก มือหนาจึงดึงรั้งข้อมือกอหญ้า กระชากพาเธอเดินไปพร้อมกันกับเขาในทันที
“นี่!! ถ้าไม่บอก หญ้าไม่ไปด้วยนะ!” เธอรั้งตัวเองไว้ แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของอัลฟ่าได้! ร่างบางจึงเซถลาไปข้างหน้ากับเขา
“ที่เธอทำกับฉัน คิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ หรือไง!?”
“…” แอบน่ากลัวนะ! เขาจะทำอะไรเธอหรือเปล่า…
“คุณจะไม่ทำอะไรหญ้า?” เธอลองเชิงถามเขา กลัวว่าเขาจะพาเธอไปฆ่า ใบหน้า การกระทำที่อุกอาจแบบนี้ มันทำให้เธอนึกกลัวจริง ๆ
“คิดว่าไงล่ะ?” กอหญ้าขบเม้มริมฝีปากคิดหนัก พยายามบิดข้อมือออกจากเขาอีกครั้ง
“เข้าไป และอย่าดื้อ คนของฉันอยู่รอบกาย เธอหนีไปไหนไม่ได้หรอก!” ทว่าคำสั่งเสียงเข้มดังขึ้นเหนือหัว ทำให้เธอหยุดการกระทำทุกอย่างลง กอหญ้ามองรอบกาย ไม่เห็นมีใครสักคน แต่เธอกลับเชื่อในสิ่งที่เขาพูด เขาเป็นถึงมาเฟียย่อมต้องมีคนค่อยคุ้มกันอยู่ห่าง ๆอย่างแน่นอน
กอหญ้าผ่อนลมหายใจลงอย่างหนัก เธอต้องยอมทำตามเขาใช่มั้ย ถ้าไม่ทำตามชีวิตของเธอคงไม่สงบสุขอีกต่อไปแน่นอน ทั้งที่เขาควรอยู่ห่างจากเธอ ทำไมถึงยังเอาตัวเข้ามาใกล้คนที่ขึ้นชื่อว่าเมียน้อยของน้องเขยเขาอีก!
เขาคิดจะทำอะไรกันแน่!
แล้วชีวิตที่สงบสุขของเธอจะไม่มีวันสงบสุขอีกต่อไปแล้วจริง ๆ งันเหรอ!
ตุบ
“ทำไมต้องรุนแรงด้วย!” กอหญ้าขึ้นเสียงใส่อัลฟ่า เมื่อเขาผลักเธอจนล้มลงกับเบาะรถ เธอมองสบตาเขาด้วยสายตาหาเรื่อง ทว่าคนที่โน้มตัวส่งสายตามาหาทำให้เธอต้องรีบหุบปาก
แววตาน่ากลัวนั่นทำให้ใจเธอเต้นแรง เธอกลัวเขา!
“อย่าคิดลงมาจากรถของฉันเด็ดขาด! ไม่งันอย่าหาว่าฉันไม่เตือน!”
ปัง!
กอหญ้าหลับตาปริบ ๆ สั่งปุบก็ปิดประตูใส่หน้าเธอปับ! แล้วแบบนี้เธอจะกล้าก้าวขาออกจากรถนี่ได้ยังไงกัน!
บรืนนน~~
กรี๊ดด~
เพราะอัลฟ่ากระชากรถออกอย่างกะทันหัน ทำให้กอหญ้ารีบดึงที่คาดเบลท์ออกมาคาดทันที เธอกลัวตาย เธอยังไม่อยากตาย พ่อแม่เธอยังไม่ได้ทดแทนบุญคุญพวกท่านเลยนะ!
“ค่อยๆ ขับก็ได้! หญ้าไม่ได้หนีไปไหนแล้ว” เธอตะคอกบอกเขาเสียงสั่น อัลฟ่าที่เคยอ่อนโยนใจดี ตอนนี้มีแต่ความเกรี้ยวกราดใส่กัน
“หึ…” เขาแค่นยิ้มใส่เธออย่างเย้ยหยัน
“อย่าแค่นยิ้มแบบนั้นนะ หญ้ายอมมากับคุณแล้วไง ไม่ได้คิดหนีด้วย!” เธอไม่ชอบเลยที่เขาทำตัวแบบนี้
“หึ งันก็เงียบเสียงปรอทแตกที่น่ารำคาญของเธอซะ! ฉันรำคาญ!”
“…” กอหญ้ารีบหุบปากตามที่เขาสั่งทันที ระยะทางที่เงียบสงบทำให้กอหญ้าจับเบลท์นั่งนิ่ง มองเส้นทางที่เริ่มมืดมิดตามเวลาท้องถิ่น ความเงียบมาคุจนใจเธอกลัว ทางที่เขาขับผ่านก็เป็นเส้นทางที่เริ่มคับแคบลง
เขาคงไม่พาเธอไปฆ่าปิดปากอย่างที่คิดกลัวจริงๆ หรอกนะ…
“อย่างน้อยเราก็เคยคบกันนะคะ ที่ผ่านมาหญ้าก็ทำดีกับคุณ คุณคงไม่พาหญ้าไปฆ่าไปแกงหรอกใช่มั้ย? อีกอย่างเรื่องคุณกาย หญ้าก็ไม่ได้ยุ่งกับเขาแล้วด้วยนะ!” กอหญ้าเอ่ยพยายามหาความดีมาลบล้างความคิดในใจของเขา หากเขาจะฆ่าจะแกงกันจริง ๆ
อัลฟ่าเลิกคิ้วกับความคิดของกอหญ้า เธอคิดว่าเขาจะพาเธอไปฆ่า? ให้ตายสิ!
“ถ้าฉันจะทำ ฉันทำไปนานแล้ว วันนี้แค่อยากจะสั่งสอนเธอก็แค่นั้น!” เขาว่า และหากเขาอยากฆ่าเธอจริง ๆไม่มานั่งทำอะไรแบบนี้แน่!
สั่งยิงแค่ครั้งเดียวเธอก็ตายแล้ว!
“แล้วทำไมต้องสั่งสอน ในเมื่อคุณก็แกล้งหญ้าก่อน!” เธอมีแต่เสียกับเสียทั้งที่เขาเป็นฝ่ายเริ่มทำร้าย กลั้นแกล้งเธอก่อนแท้ ๆ วันนี้มันวันซวยอะไร ที่ต้องมาเจอกับเขา!
“เธอตบฉัน หน้าฉันเป็นรอย และที่เท้าเธอก็กระทืบมัน เธอต้องรับผิดชอบ” อัลฟ่าเอ่ยเสียงเข้ม น้ำเสียงดูหงุดหงิด ดุกร้าว จนกอหญ้าคิดวว่าเขาคงโกรธเคืองเธอมากจริง ๆ
“แล้วจะให้หญ้ารับผิดชอบยังไง” กอหญ้าเอ่ยถามเสียงเบา สั่นกลัวในใจลึก ๆ
“เดี๋ยวถึงก็รู้” เขาพูดเพียงแค่นั้น รถสปอร์ตก็เลี้ยวเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ทันที…
“ทำไมต้องพามาที่นี่” และที่นี่คือที่ไหน! บ้านของอัลฟ่างันเหรอ?
“ก็บ้านฉันไง”
“คุณจะทำอะไรหญ้า! ทำไมต้องพาหญ้ามาที่บ้านคุณด้วย!!” กอหญ้ารีบยกมือขึ้นปิดบังร่างกายของตัวเองด้วยความกลัวทันที
“คิดว่าไงล่ะ คิดว่าฉันควรทำอะไรเธอดี!?” สายตาคมเฝ้ามองเรือนร่างบางที่เปียกแนบชิด มองบราสีดำและเนินอกที่หายใจกระเพื่อมอวดสายตาของเขาในตอนนี้
“หยุดมองนะ อย่าลืมว่าหญ้าเป็นเมียน้อยน้องเขยคุณ! คุณไม่รังเกียจหรือไง!?” กอหญ้ารีบหาข้ออ้างเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากสายตาที่จับจ้วงนั่น แต่อัลฟ่ากับยักไหล่ไม่คิดสนใจ
“ฉันไม่สนใจ!” ทำไมเขาต้องใส่ใจ เอาเสร็จก็จบ ไม่ได้กินซ้ำสักหน่อย จะรังเกียจแค่ไหน แต่เรื่องความรู้สึกอยากเอาเธอ มันไม่เกี่ยวกับความรู้สึกที่เขาเกลียดเธอเลยสักนิด…
แค่ความอยากปลดปล่อยของผู้ชาย มันสามารถปลดปล่อยได้โดยไม่สนว่าคนตรงหน้าจะเกลียดกันมากแค่ไหน!
บทที่เกี่ยวข้อง
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่7 ยิ่งอ่อนแอยิ่งน่ารังแก 1/1
บทที่7ยิ่งอ่อนแอยิ่งน่ารังแก“คุณ!” เธอไม่มีทางเข้าบ้านไปกับเขาแน่!“จะเล่นตัวเพื่อ เธอก็ผ่านมาเป็นร้อยสังเวียนแล้วมั้ง! เอาฉันเพิ่มเข้าไปอีกคน มันคงไม่ได้ทำให้เธอดูไม่ดีขึ้นหรอกนะ! หรือกลัวว่าไอ้กายมันจะจับได้ว่ากินกับพี่เขยของมัน หืม!?""…หรือว่าเล่นตัวเพื่อเรียกร้องความสนใจจากฉัน เห็นฉันรวยมหาศาลขนาดนี้ คิดเปลี่ยนใจใช้วิธีเล่นตัวเพื่อจับฉันหรือไง? บอกเลยนะว่าไม่ได้ผล!” กอหญ้ากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ กับความคิดสกปรกของผู้ชายคนนี้ รู้ว่าเขารวย แล้วไง? ยิ่งรู้ว่าเขารวยน่ะสิ! เธอถึงอยากตีตัวออกห่าง ใครเขาอยากเล่นตัวเพื่อเรียกความสนใจจากมาเฟียอย่างเขากัน!!“ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น!” เขาอันตรายยิ่งกว่าอะไร อำนาจ บารมี ความสูงส่งของเขาทำให้เธอไม่กล้าอาจเอื้อมหรอก!ชีวิตที่แตกต่างของเธอและเขา ไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้หรอก เธอต้องการความรักที่แสนธรรมดา ไม่ใช่ไล่จับคนรวยอย่างที่เขาว่า!และเธอจะไม่มีทางเอาตัวไปยุ่งเกี่ยวหรือรักเขาอีกแน่นอน!“คุณน่ะ! เลิกคิดไปได้เลย ว่าฉันจะจับคุณ!” กอหญ้าพูดจบก็เบือนหน้าหนีไปอีกทาง เธอจะไม่ยอมลงจากรถด้วย!อัลฟ่าแสยะยิ้ม เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพอได้ขึ้นเตียงกับเขาแล
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่7 ยิ่งอ่อนแอยิ่งน่ารังแก 1/2
กอหญ้าสะบัดหน้าใส่ประตู "นิสัยเสียทั้งเจ้านาย ทั้งลูกน้อง!" กอหญ้าบ่นพึมพำ เตะทิพย์ที่พื้น ใส่อารมณ์ก่อนจะกระแทกเท้าเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าที่อัลฟ่ามอบให้เธอ ไม่คิดว่าเขาจะซื้อมาพอดีกับไซส์ของเธอเป๊ะ ๆ!เหอะ! ให้ตายสิ!กอหญ้าสำรวจตรวจความเรียบร้อยของตัวเองแล้ว จึงก้าวออกจากห้องน้ำ ข้างนอกยังไร้เงาร่างแกร่งของอัลฟ่า เท้าบางจึงเดินไปที่ตู้เย็นแทนไม่รู้ว่าจะมีของสดอะไรที่พอจะทำอาหารให้เขาทานได้บ้าง…รีบทำจะได้รีบกลับ!กอหญ้าพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็น ๆ ลดอารมณ์ขุ่นมัวทั้งหมดที่มี และลงมือทำอาหาร เธอเลือกทำพะโล้ให้อัลฟ่าทาน เพราะในตู้เย็นของเขามีไข่อยู่ ส่วนเรื่องปรุงแม้จะไม่ครบก็ใช้อย่างอื่นทดแทน ช่วยไม่ได้ให้เธอทำตามสิ่งที่มีก็ได้อาหารประมาณนี้แหละ!กอหญ้าตั้งใจทำ ใช้เวลาไม่นานเธอก็ทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอจัดโต๊ะกับข้าวให้อัลฟ่า ก่อนจะนั่งรอเขาออกจากห้อง ไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรในห้องตั้งนานสองนาน!แอด~และแล้วเสียงประตูก็ถูกเปิดออก ร่างสูงก้าวออกมาในสภาพที่…เอาจริงดิ? นี่มันอ่อยกันชัดๆ เขาสวมเพียงเสื้อคุมอาบน้ำสีดำ และกำลังเดินตรงมาหาเธอ“ในบ้านหลังนี้ไม่มีเสื้อผ้าให้
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่8 ความรู้สึกที่น่าสมเพช NC 1/1
บทที่8ความรู้สึกที่น่าสมเพช“อ่า… รักผมอยู่นี่เอง” “คุณ!” นี่เขากวนประสาทเธอ! กอหญ้าชี้หน้าเขา ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่น พลางบอกตัวเองให้ใจเย็น บอกตัวเองซ้ำ ๆ ว่าไม่ควรทะเลาะ ห้ามทะเลาะกับเขา!ฮึบ ๆ ยัยหญ้า!“จะให้หญ้าทำอะไรอีก” สุดท้าย กอหญ้าก็ผ่อนอารมณ์ลง เธอเชิดหน้ากัดฟันถามเขาเสียงเรียบนิ่ง“ทายา” อัลฟ่าพูดเพียงแค่นั้น ก็พาร่างสูงโปร่งของตัวเองเดินไปนั่งที่โซฟากลางโถงใหญ่ กอหญ้าเดินตามเขา มองอัลฟ่าที่นั่งไขว่ห้างหันมองมาที่เธอทั้งที่เธอไม่จำเป็นต้องทำตามเขาทุกอย่างแบบนี้ก็ได้! แต่เพราะอำนาจ อิทธิพลของเขา ที่ทำให้เธอกลัว เธอไม่อยากมีความรู้สึกกดดันอะไรแบบนี้เลย… ถ้ารู้ว่าเขาเป็นมาเฟีย มีอิทธิพลแบบนี้เธอคงไม่เข้าไปยุ่งกับเขาให้ตัวเองรู้สึกด้อยค่า ต่อกรอะไรเขาไม่ได้แบบนี้แน่!เกลียดตัวเองชะมัด!! ที่ครั้งหนึ่งเคยมองว่าเขาเป็นคนใจดี อบอุ่น เหมือนพ่อ!“กล่องยาอยู่บนหลังตู้โชว์ที่เธอกำลังเดินผ่าน” กึก…เท้าบางชะงัก เหลือบมองกล่องปฐมพยาบาลที่วางไว้หลังตู้โชว์โมเดลหุ่นยนต์ขนาดเล็ก เธอเพิ่งสังเกต อัลฟ่าสะสมโมเดลหุ่นยนต์ด้วย เขาก็คงเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบการสะสมโมเดลพวกนี้เหมือนเด็กผู้ชายคน
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่9 หมากในมือ 1/1
บทที่9หมากในมือกอหญ้าถอนหายใจโล่ง เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้ว และสิ่งที่ทำให้เธอหงุดหงิดใจตัวเองก็คือ ความขี้หลงขี้ลืม!เธอลืมเอาเสื้อผ้า มือถือกลับมาด้วย!ช่างเถอะ! ถือว่าทิ้งมันไปซะ! ทิ้งไปพร้อม ๆ กับความรู้สึกบ้าๆ ที่อัดแน่นอยู่ในอกของเธอในตอนนี้สภาพที่ดูไม่ดีเท่าไรทำให้คนเป็นพ่อแม่ที่นั่งรอเธอกลับบ้านมา มองด้วยความเป็นห่วง“ไปไหนมายัยหญ้า แม่เป็นห่วงแทบแย่ แล้วนี่ไปฟัดกับใครมาผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด!"“ตกน้ำค่ะ”“พ่อโทรไปก็ไม่รับ!” อดิศรเอ่ยถามต่อจากภรรยา“มือถือตกหล่นหายไปแล้วค่ะ หนูเดินไม่ระวังก็เลยลื่นตกน้ำพุหน้าห้าง ตอนนี้น่าจะจมอยู่ใต้น้ำไปแล้ว” กอหญ้าเบะปากทำหน้าเศร้าจะร้องไห้ พ่อแม่ของเธอจึงรีบเข้าไปกกกอดปลอบประโลมทันที“โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวพ่อซื้อให้ใหม่นะ มากอดๆ อย่าร้องไห้” กอหญ้ายิ่งปล่อยโฮ โอบกอดพ่อกับแม่แน่น กอหญ้าซุกซบ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่10 ต้องการอะไรกันแน่ 1/1
บทที่10ต้องการอะไรกันแน่“พี่น้ำ ในข่าวเป็นเรื่องจริงเหรอคะ?” กอหญ้าขึ้นไปหาพี่สาวทันทีที่น้ำอิงกลับมาถึงบ้าน เธอไม่เข้าใจ ว่าทำไมพี่สาวถึงไปยุ่งกับอัลฟ่าได้ ทั้งที่น้ำอิงเคยบอกไม่ให้เธอยุ่งกับคนอันตรายอย่างอัลฟ่าแท้ ๆ“ใช่! ช่วงนี้คุณอัลฟ่ากำลังจะมีโปรเจคงานร่วมกันกับพี่ และดูเหมือนเขาจะใส่ใจพี่อยู่ ตามข่าวเลย” ไม่รู้ว่าคืนนั้นเรียกว่าเดตได้มั้ย เพราะมีการเซ็นสัญญางานร่วมกัน แต่ข่าวก็เอาไปตีพิมพ์ต่างๆนาๆว่าเธอออกเดตกับเขา ซึ่งอัลฟ่าก็ไม่มีทีท่าออกมาปฏิเสธแต่อย่างใด เธอเองก็เลยแสร้งมึนเช่นกัน“พี่! พี่ก็รู้ว่าเขาเป็นพี่ชายของเมียคุณกายนะคะ” การที่เขาทำแบบนี้ไม่ใช่จุดประสงค์ดีแน่นอน!“พี่เลิกกับคุณกายแล้วนี่ และเขาไม่รู้ด้วยว่าพี่เป็นเมียน้อยคุณกาย” น้ำอิงเอ่ย โดยไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย“แต่เขาคิดว่าหญ้าเป็นเมียคุณกายนะคะ การที่เขาเข้าหาพี่มันต้องมีจุดประสงค์สิ!” กอหญ้าเป็นห่วงพี่สาว ไม่
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่11 ลุ่มหลงเสน่หา 1/1
บทที่11ลุ่มหลงเสน่หา"หยุดสักที" กอหญ้าข่มอารมณ์ไว้สุดใจ จิกมือที่ถูกหมัดไขว้หลังเพื่อระบายความเสียวที่เกิดขึ้นกับร่างกาย อัลฟ่ากำลังปลุกปั่นมันจนเธอแทบควบคุมตัวเองไม่ได้!"ครางออกมา ชอบก็ไม่จำเป็นต้องบอกให้หยุด" ไม่พูดแค่ปากเปล่า แต่เขากลับบดขยี้เม็ดเสียวอมชมพู บดซ้ำ ๆ ควงนิ้วเข้าออกจากนิ้วเป็นสอง ชักเข้าออกเร้าอารมณ์กอหญ้าจนเธอหลับตาดิ้นเร่า จิกเกร็งจนไม่อาจทนไหว เขาเขี่ยขยี้ จวบจนเธอเกร็งกระตุกเสร็จซ้ำๆ คานิ้วเรียวอ๊ะ!เรือนร่างบางบิดเร้าอีกครั้ง ยามที่เขาสอดนิ้วกลับเข้าไป แม้ไม่ได้รุนแรงแต่ความเสียวที่เกิดขึ้นทำให้อัลฟ่ายิ้มพอใจกับน้ำที่แฉะเปื้อนมือ"อยากมากแล้วสินะ" อัลฟ่ายังคงดูถูกเธอด้วยการกระทำ เขาก้มมองความงามตรงหน้า ขนอ่อนไรที่ปกปิดสิ่งสงวน ไม่ได้รกจนมองไม่เห็นความงามที่ซ่อนอยู่กอหญ้าสวยแทบทุกกระเบียดนิ้ว…สวยจนเขาเองก็ยังห้ามใจไม่อยู่ จากคิดกลั่นแกล้งกลับเพิ่มระดับความอยากได้เธอมากขึ้น มากขึ้น…"ไ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่12 อื้อฉาว 1/1
บทที่12อื้อฉาวหลายวันต่อมา…ทุกอย่างคล้ายกลับสู่ความสงบเดิม ตั้งแต่เจออัลฟ่าครั้งนั้น เธอก็ไม่พบเจอเขาอีกเลย ส่วนพี่สาวเธอ อัลฟ่าไม่ได้ไปตามนัด เขาให้น้ำอิงไปรออีกชั้น ก่อนจะโทรยกเลิกนัด คิดว่าคงรีบไปทำธุระจริง ๆส่วนร้านของพ่อกับแม่ช่วงนี้เงียบกริบ กริบจนไม่มีแม้แต่เงาลูกค้าเลยสักคนเดียว!ร้านข้าวแกงที่ขายดีมาตั้งแต่เกิด แต่กลับเงียบลง ลูกค้าหายไปจนแทบไม่เหลือ มันทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าอาจจะเป็นฝีมือของอัลฟ่า…ทั้งที่ไม่อยากอคติกับเขาขนาดนั้น แต่มันก็อดที่จะคิดไม่ได้จริง ๆ“แม่คะ หญ้าไปเดินเล่นข้างนอกก่อนนะ” บางทีเธออาจจะหมกมุ่นคิดถึงอัลฟ่ามากเกินไป ไปเดินเล่นให้จิตใจปลอดโปร่งหน่อยก็ดี…“จ้ะ” เรือนรองพยักหน้า กอหญ้าจึงเดินออกไปเดินเล่นนอกร้าน จู่ ๆ เสียงข่าวทีวี จากร้านขายน้ำดังขึ้นเรียกความสนใจจากเธอ“ข่าวด่วน สั่งปลดฟ้าผ่าแบรนด์แอมบาสเดอร์ สา
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่13 จากนี้เธอคือคนของฉัน NC 1/1
บทที่13จากนี้เธอคือคนของฉัน“ทำไม? แค่นี้ก็รอไม่ได้?” อัลฟ่าเอ่ยถามคนที่ยืนอยู่หน้าบ้าน ดูก็รู้ว่าในใจของเธอคงอยากกลับบ้านไปหาชู้รักอย่างไอ้กายแล้ว"มันดึกมากแล้ว…" เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่ใจเย็น อัลฟ่าคว่ำปาก พลางเดินล้วงกระเป๋าเข้าไปในบ้าน พร้อมกับเดินชนไหล่กอหญ้าจนเธอเซชนเข้ากับประตูการกระทำของอัลฟ่าทำให้กอหญ้ารู้ตัว ตอนนี้เขาคงรังเกียจกันมาก เธอจึงถอยเว้นระยะห่างจากเขา เพื่อไม่ให้เขารู้สึกลำบากใจ วันนี้เธออยากมาพูดดี ๆ กับเขา“หญ้าแค่อยากรู้ ว่าทำไมถึงทำกับครอบครัวหญ้าแบบนี้ หญ้าไม่ได้ยุ่งกับคุณกายแล้ว…” กอหญ้าน้ำตาซึมยามที่คิดว่าอัลฟ่าเป็นคนทำเรื่องทั้งหมด เพียงเพราะเธอต่อต้าน ต่อกรกับเขาในช่วงเวลาที่ผ่านมาด้วยเธอทำให้เขาไม่พอใจ เขาจึงกลั่นแกล้งกันแบบนี้“ไม่ได้ยุ่ง? แต่มันขอหย่ากับอันนาเนี่ยนะ? เนี่ยน่ะเหรอที่เธอบอกไม่ได้ยุ่งกับมัน!” อัลฟ่าหมุนกายกลับมามองเธอ กอดอกจ้องคนที่ทำเ
บทล่าสุด
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่27 คนผิดคำพูด 1/1
บทที่27คนผิดคำพูดเมื่อวาลิจากไป อัลฟ่าจึงรีบออกมาตามหากอหญ้า เขาเห็นเธอเดินหนีออกไปทางหน้าบ้าน จึงคิดว่าน่าจะออกมาเดินเล่นแถบริมหาดทราย"เดินไวจริง!" ทว่าพอเขาหยุดยืนอยู่ริมหาดทรายหน้าบ้านก็มองหากอหญ้าไม่เจอเสียแล้วไปไหนของเธอ!“โธ่เว้ย!” อารมณ์เสีย! ตามหาเมียไม่เจอ เมียดันไม่หึงอีก!ไม่หวงฉันเลยเหรอว่ะ!?อัลฟ่าก้าวขายาวๆ บ่นพึมพำ ขัดใจที่เมียไม่หึงตน ไม่พอยังปล่อยเขาให้อยู่กับวาลิตามลำพังอีกไม่โวยวายที่เขามีผู้หญิงคนอื่นมาเกาะเกะด้วย!แค่นี้ยังไม่เท่าไรนะ! คำพูดที่เธอพูดกับวาลิ เขาได้ยินทั้งหมด และมันทำให้เขาหัวเสียมาก กะอยากจะประชดเธอให้หวงเล่นเสียหน่อยสรุปกอหญ้าช็อตฟิลเขากลับ ด้วยการเดินหนีออกมา ปล่อยให้เขาอยู่กับวาลิเพียงลำพังจริง ๆเหอะ!!เด็กบ้า!ร่างสูงกระแทกเท้าเดินตามหากอหญ้าตามชายหาดอยู่นาน แต่กลับหาไม่เจอ อัลฟ่าเท้าสะเอวดูก็รู้ว่ากอหญ้าคงจะหล
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่26 คำขอโทษของคนเห็นแก่ตัวตน 1/1
บทที่26คำขอโทษของคนเห็นแก่ตัวตนกอหญ้าใช้เวลากับอัลฟ่าจนถึงเที่ยงวัน กว่าเขาจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ กำปั้นน้อยทุบเขาแล้วทุบอีก กว่าที่อัลฟ่าจะยอมผละออกไปจากเธอตอนนี้เขาจึงนอนตะแคงตระกองกอดเธออยู่จากด้านหลัง…เคล้นคลึงเต้าสองเต้า ของเธอเล่นอย่างสนุกมือ ส่วนจมูกคมสันเริ่มเกาะเกี่ยวขบเม้มลงที่ต้นคอของเธอเบาๆเซ็กส์ครั้งนี้ของอัลฟ่าไม่ได้รุนแรงเหมือนเมื่อคืนเท่าไหร่นักหากทว่าผสมผสานไปด้วยความอ่อนโยนเสียมากกว่า หากให้เลือกเธอเพียงอยากให้เขาปฏิบัติกับเธอเช่นนี้มากกว่าปฏิบัติต่อเธอเหมือนสัตว์เลี้ยง…มือหนาเชยดวงหน้าหวานให้หันมองสบตา นิ้วโป้งของเขาลูบลงที่ริมฝีปากบางอวบอิ่มเบาๆ“หญ้าหวังว่าคุณจะไม่โกหกหญ้าแบบครั้งก่อน…” สายตาคมวูบไหว เธอยังจำได้ดี ใช่! เธออาจจะคิดกลัวว่าเขาจะไม่ทำตามที่พูดซึ่งมันก็ถูกอย่างที่เธอคิดกลัวเขาไม่คิดทำตามที่เธอขอร้อง!เหตุใดเขาต้องปฏิบ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่25 ความจริง 1/1
บทที่25ความจริงปัง!มือหนาทุบลงบนโต๊ะเมื่อได้ยินคำรายงานทุกคำจากเฟย์ต้า“มึงหมายความว่ายังไง!?” ภาพตรงหน้าทำให้มือหนากำหมัดแน่น ตัวสั่นจนแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ นักสืบจากรามิลทำงานได้ดี แกะรอยรถที่ชนอันนาได้ภายในวันเดียว รวมถึงไอ้กายที่มันหนีไปได้อย่างไร้ร่องรอยแต่มันจะหนีไปจากดวงตาของนักสืบไอ้รามิลไม่ได้นานหรอก!วันเดียวก็เกินพอแล้ว!ตอนนี้ภาพของกาศิตกำลังหนีคนของรามิลหัวซุกหัวซุน หนีไปพร้อมๆ กับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งจากที่เฟย์ต้ารายงานคือพี่สาวของกอหญ้าน้ำอิง…“เมียน้อยคุณกาศิตคือคุณน้ำอิงครับ”ความจริงจากปากไอ้เฟย์ต้า ทำเอาหัวใจแกร่งกระตุก เมียน้อยตัวจริงของไอ้กาศิตคือน้ำอิงไม่ใช่กอหญ้า!ที่ผ่านมาเขาเข้าใจผิดกอหญ้ามาโดยตลอด!ตอนนี้ความรู้สึกผิดกำลังโจมตีเขาอย่างหนักหน่วง เมื่อความจริงถูกเปิดเผย!"นี่ครับหลักฐาน" เฟย์ต้าตอกย้ำความผิดพลาดที่เขาก
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่23 ขอของเล่นคืน 1/1
บทที่23ขอของเล่นคืนปัง ปัง ปัง!“ใคร!?” ลีโอตะโกนถาม หันไปมองประตูที่มีเงารองเท้าเยอะผิดปกติ คิ้วเรียวขมวดพลางหันกลับมาสบตากับกอหญ้าเงียบๆ"เปิดประตู!" เสียงของอัลฟ่าทุบประตูด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ตั้งแต่ที่ได้รับรายงานว่า กอหญ้ากำลังสนุกกับไอ้ลีโอ!ผู้หญิงบ้าอะไรโคตรร่านฉิบหาย!แควก!ไม่พูดพร่ำทำเพลง มือหนารีบปลดสายคล้องคอขอวกอหญ้าออก ตอนนี้เนินอกของเธอแทบเปลือยจมูกคมสัน ริมฝีปากหนา กดจูบขบเม้มลงบนผิวกายของเธอซ้ำ ๆ จนกอหญ้าทุบตีเขาอย่างตื่นตกใจปัง ปัง ปัง!“นี่! เดี๋ยว! ไหนบอกจะไม่ทำไง” กอหญ้าต่อว่าลีโอ ทั้งตกใจกับเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง“ต้องทำ ใครมาไม่รู้หรือไง?”“อัลฟ่า…” เธอจำเสียงเขาได้“ใช่! ดังนั้นก็เล่นละครกับฉัน” กอหญ้าหยุดนิ่งทันที บทบาทที่เธอเพิ่งได้รับ ทำให้เธอต้องหยุดนิ่ง กอหญ้าจ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่22 เปิดตัวประมูล 1/1
บทที่22เปิดตัวประมูลกอหญ้ายืนน้ำตาคลอหลังจากที่ออกจากห้องทำงานของอัลฟ่า ตอนนี้เธอยืนนิ่ง ๆอยู่หน้ากรงขนาดใหญ่ ถูกวาลิถอดชุดคลุมออกให้เหลือเพียงชุดเมดผ้าลูกไม้ที่แสนเซ็กซี่วาลิยิ้มกริ่มพอใจกับพนักงานคนใหม่ของคลับ กอหญ้าสวยมากจริง ๆสวยขนาดที่พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า 'สวยจนไร้ที่ติ…'สายตากลมโตของกอหญ้าน้ำตาเอ่อซึมเธอกำลังยืนมองกรงทองขนาดใหญ่ ตรงกลางมีโซฟาหรูสีแดงสด …สิ่งที่ปรากฏตรงหน้า เธอคิดว่ามันคงเป็นที่ที่เธอต้องเข้าไปนั่งอวดโฉมประมูลในค่ำคืนนี้พอนึกคิดหัวใจบางก็พลันวูบไหว เต้นแรงไม่เป็นส่ำ ยิ่งประตูกรงทองนั้นถูกเคลื่อนออก หัวใจของเธอยิ่งเต้นแรงมากขึ้น มือบางกุมมือกันแน่น เธอไม่สามารถรอดพ้นไปจากตรงนี้ได้เลยจะมีใครสักคนมั้ยที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเธอได้…ช่วย… ถ้าจะมีคนมาช่วยที่นี่ก็คงมีเพียงอัลฟ่าเท่านั้น ที่สามารถช่วยเธอได้!ซึ่งเขาประกาศก้องแล้วว่าเขาไม่มีทางช่วยเ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่21 เกาะลับมาเวลลิน 1/1
บทที่21เกาะลับมาเวลลินใช้เวลาไม่นาน… กอหญ้าก็เดินลงมาจากชั้นบนด้วยชุดนอนกระโปรงยาวแขนสั้นสีชมพูน่ารัก เธอพยายามตั้งสติ และไม่ร้องไห้ให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง การห่างไกลจากบ้านครั้งนี้ทำให้ใจเธอรู้สึกหวิว ไม่อยากไป ไม่อยากต้องห่างพ่อกับแม่แต่สุดท้ายไม่ว่าเธอจะอยากไป หรือไม่อยากไป เธอก็ต้องไปอยู่ดี…“มาแล้วเหรอ ทานข้าวทานปลามาหรือยัง?” เรือนรองเอ่ยถามบุตรสาวที่กำลังย่ำก้าวมาหาพวกเธอ“ทานแล้วจ้ะ”“งันมีเรื่องอะไรจะคุยกับพ่อแม่?” อดิศรถามต่อ กอหญ้าจึงคลานไปนั่งตรงหน้าพ่อกับแม่“วันนี้หนูไปทำงานมาค่ะแล้วหัวหน้าหญ้าเขาแนะนำงานให้ รายได้ดีมาก หนูสนใจเลยอยากไปทำ”"พ่อไม่อยากให้เราไป…" พอได้ยินว่าลูกสาวขอไปทำงานที่อื่น ที่ไม่ใช่ร้านของตัวเอง อดิศรก็ไม่เห็นด้วย…"…" กอหญ้าเริ่มคิดหนัก จะหาเหตุผลอะไรให้พ่อยอม"ไหนบอกว่าร้าน
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่20 ชดใช้ทั้งชีวิต 1/1
บทที่20ชดใช้ทั้งชีวิต“คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ แต่ว่าจะไม่ฟื้นตัวขึ้นมาในช่วงเวลานี้แน่นอน ผลจากการถูกกระทบกระเทือนที่ศีรษะ ทำให้คนไข้เสี่ยงที่จะเป็นเจ้าหญิงนิทรา…”“อะไรนะครับ!? แล้วน้องผมจะมีสิทธิ์ฟื้นมั้ย?” หัวใจแกร่งวูบโหวง ราวกับถูกบดขยี้เมื่อได้ยินว่าน้องสาวของเขาอาจจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา“มีสิทธิ์ครับ แต่นานแค่ไหนหมอเองก็ยังบอกไม่ได้…” อัลฟ่าส่ายหน้า ไม่อยากจะเชื่อเลย“แล้วสามีของคนไข้มามั้ยครับ?”“มันตายไปแล้ว!” พอได้ยินคำว่าสามีของอันนา เขาก็เผลอขึ้นเสียงใส่คุณหมอทันที น้ำเสียงเหี้ยมที่เอ่ยขึ้น ทำให้คุณหมอรู้สึกถึงไอรังสีอำมหิตในตัวของชายหนุ่มตรงหน้าได้เป็นอย่างดี“ญาติคนไข้ควรใจเย็นๆ นะครับ สิ่งที่ต้องฟังต่อจากนี้ ต้องทำใจนิดหน่อยนะครับ” เมื่อพี่ชายของคนไข้หัวร้อนขนาดนี้ คุณหมอจึงพยายามเกลี้ยกล่อมให้ใจเย็นลง“บอกมาเถอะครับ เรื่องก็มาถึงขนาดนี้แล้ว!”“คนไข้เสียเลือดมาก หมอจึงช่วยเด็กไว้ไม่ได้”“เด็ก? หมายความว่ายังไง?” เหมือนสมองของเขาเบลอไปชั่วขณะ เมื่อได้ยินคำว่าเด็ก“คนไข้ตั้งครรภ์อ่อนๆ ครับ ถูกแรงกระแทกพอควร จึงตกเลือดเยอะหมอไม่สามารถช่วยได้ ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ” อึ้งไป
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่19 เหตุที่เกิดกะทันหัน 1/1
บทที่19เหตุที่เกิดกะทันหันรถแท็กซี่จอดลงที่หน้าปากซอยเช่นเดิมเหมือนทุกวัน กอหญ้าจ่ายเงินพร้อมกับก้าวลงมาจากรถ เธอเดินเข้าไปในซอยเส้นประจำที่เธอเคยเดินมาตลอดตั้งแต่เด็กจนโตกอหญ้าเดินทอดน่องด้วยจังหวะที่มั่นคงแต่เชื่องช้า เธอคิดถึงใบหน้าของอัลฟ่าที่อยู่ ๆก็บึ้งตึง ปั้นปึ่งใส่เธอ"อยู่ๆก็โกรธกัน เป็นโรคใบโพล่าหรือไง!? หรือกำลังเข้าสู่อารมณ์พวกวัยทอง" กอหญ้าบ่นพึมพำ ยิ่งเห็นอาการที่เขาปฏิบัติกับเธอแล้ว หัวใจยิ่งรู้สึกอยากเตะเขาสักพันครั้ง!แต่ก็นั่นแหละ! อย่างเธอจะทำอะไรเขาได้!"เอ๊ะ! พี่น้ำหนิ! มาทำอะไรตรงนี้ดึก ๆดื่น ๆ" กอหญ้าพึมพำ ก่อนจะเดินเข้าไปหาพี่สาวที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆรถหรูของใครสักคนพึ่บ!จู่ๆพี่ของเธอก็ล้มลง กอหญ้าจึงรีบวิ่งเข้าไปหาอย่างนึกเป็นห่วง"พี่…"“คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!” เสียงทะเลาะแทรกขึ้นมากะทันหัน กอหญ้าชะงักและมองเหตุการณ์ตรงหน้าผ่านความมืดมิดที่มีเพียงแสงจาก
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่18 ไม่ควรรู้สึก 1/1
บทที่18ไม่ควรรู้สึกช่วงบ่ายสองเป็นช่วงที่ลูกค้าเริ่มทยอยลดน้อยลง อาหารข้าวแกงถูกขายจนเกลี้ยง กอหญ้าจึงเตรียมตัวไปหาอัลฟ่า“หนูไปทำงานก่อนนะคะ” กอหญ้าบอกพ่อกับแม่ พลางสวมรองเท้าผ้าใบคู่โปรดที่แม่ซื้อให้“เดินทางดีๆ นะ” เรือนรองอวยพร ส่วนอดิศรยกยิ้มรับรู้ กอหญ้าจึงโบกมือลาพวกท่าน และรีบย่ำก้าวออกไปหน้าปากซอย มองหารถแท็กซี่เพื่อไปหาอัลฟ่าที่เพนท์เฮ้าส์ของเขาเฮ้อ! ไม่รู้ว่าเธอจะทำแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่!ตอนนี้บ่ายสามโมงพอดีเป๊ะ เธอมาถึงหน้าเพนท์เฮ้าส์แล้ว เท้าบางจึงรีบย่ำเท้าเข้าไปหาอัลฟ่าทันที เธอไม่อยากทำให้เขาโกรธเธอ และอยากคุยเรื่องพี่สาวอีกครั้งดี ๆระหว่างทางเดินเธอเห็นเฟย์ต้ากำลังพูดคุยกับผู้ชายชุดดำ หากให้เดาคงเป็นบอดี้การ์ด แต่สำหรับเฟย์ต้าแล้ว เธอไม่รู้ว่าเขานับว่าเป็นอะไรของอัลฟ่า กอหญ้ามองเขาเพียงแค่แวบเดียว ก็เปิดประตูและปิดมันลงเท้าบางเหยียบย่ำเข้ามาในเพนท์เฮ้าส์ของอัลฟ่าเงียบ ๆ คิดว่าตอนนี้เขาอาจจะอยู่ในห้อง เธอจึงผ่อนลมหายใจลงเบา ๆ เท้าบางทอดน่องเดินไปที่โซฟา พลางชะงักเมื่อเธอเห็นอัลฟ่ากำลังพิงพนักเอนหลัง หลับตาอยู่ที่เบาะโซฟาเดี่ยวข้างหน้าต่างกระจก ในมือถือไอแพด เอกสา
