Share
บทที่6 การกระทำที่ตรงกันข้าม 1/1
บทที่6
การกระทำที่ตรงกันข้าม
“กลัวตายก็อย่าปากเก่งอีก!” กอหญ้ากะพริบตาปริบ ๆ มองเขาด้วยหัวใจที่แตกสลาย เธอทำอะไรเขาไม่ได้และเขาก็ออกหน้า รังเกียจ เกลียดกันขนาดนั้น เธอเชื่อว่าเขากล้าที่จะกำจัดเธอให้พ้นทาง ให้พ้นสายตาของเขาแน่ หากเขาคิดจะทำ!
“ค่ะ ฉันมันไม่เจียมตัวปากเก่งเอง ดังนั้นคุณปล่อยฉันได้หรือยัง” สายตากลมโตมองมือหนา ที่ยังคงจับแขนเรียวของเธอเอาไว้แน่น รอยยิ้มร้ายยกขึ้นมุมปาก มองคนที่ทำเป็นอวดเก่งด้วยแววตาแสนเย็นชาและนึกสนุก
“ได้สิ ฉันปล่อยเธอแน่!”
ตูม
ซ่า~
เพียงพริบตาเดียว ร่างบางก็มือหนาเหวี่ยงลงไปในสระน้ำพุ กลางลานห้างสรรพสินค้า! กอหญ้าพยายามตะเกียกตะกายขึ้นเหนือน้ำ ดีที่น้ำไม่ลึกเท่าไหร่ เธอจึงพยุงตัวยืนอยู่กลางสระได้
“…แต่ปล่อยเธอลงไปในนั้นนะ! จะได้ล้างสิ่งสกปรกในตัวออกไปบ้าง จะได้ไม่น่ารังเกียจสกปรกแบบที่เป็นอยู่ทุกวันนี้!” อัลฟ่าเอ่ยออกมาอย่างเย็นชา เขาย่อตัวคุกเข่าข้างเดียว มองเธอที่ยืนมองเขาอยู่กลางสระน้ำด้วยแววตาที่แสนเจ็บปวด
รู้สึกดีที่ได้เห็นมัน…
“พอใจคุณแล้วใช่มั้ย พอใจแล้วก็เชิญค่ะ” กอหญ้าชี้นิ้วไล่เขาด้วยความรวดร้าวที่เกิดขึ้นภายในใจ อยากให้เขาไปไกลๆ จากตรงนี้ ก่อนที่เธอจะทำอะไรที่มันรุนแรงและทำให้ตัวเองลำบากไปด้วย!
ความคับแน่นในอก ยากที่จะสงบลงได้ หากเขาไม่ไปจากตรงนี้ และเมื่อเธอขึ้นไปได้ คงได้มีมวยสักยกแน่!
…กอหญ้าพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นลง พยายามถึงที่สุดจนต้องเบือนหน้าหนี ตัดสินใจหนีอัลฟ่าไปอีกฝั่ง ไม่สนใจว่าอัลฟ่าจะมองตามเธอยังไง เธอคิดเพียงว่าเธอต้องขึ้นบนฝั่ง แล้วรีบไปจากที่นี่ทันที
เธอไม่อยากทะเลาะกับอัลฟ่าให้เป็นเรื่องอีกแล้ว…อยู่ให้ห่างไกลจากเขา เป็นเรื่องที่เธอต้องทำที่สุด!
เมื่อกอหญ้าปีนขึ้นฝั่งได้ก็ก้าวขาออกไปอีกทางทันที ร่างสูงโปร่งสูงเก้าสิบสี่เซนติเมตรมองตามกอหญ้า ก็กำหมัดแน่น เมื่อร่างบางที่เปียกปอนไปด้วยน้ำก้าวขายาวไปอีกทาง คิดจะหนีหน้ากัน
ดูเหมือนอยากจะหนีหน้าเขามาก แต่เสื้อยืดขาว ของเธอที่แนบเข้ากลับลำตัวจนเห็นบราสีดำ มันเด่นชัด สะกิดใจเขา อัลฟ่ากำหมัดแน่นทันที
หมับ!
“ฟ่าค่ะ ลี่ว่าพอเถอะค่ะ คนมองกันใหญ่แล้ว” ลิลลี่รีบคว้าแขนแกร่งเอาไว้ เมื่ออัลฟ่าคิดจะตามติดผู้หญิงคนนั้น แล้วทิ้งเธอไว้ตรงนี้
หลังจากที่มองทั้งสองทะเลาะกันอยู่นาน เดิมทีก็เหมือนส่วนเกินอยู่แล้ว ถ้าจะให้อัลฟ่าทิ้งเธอ แล้วตามกอหญ้าไป
เธอไม่มีวันยอมแน่!
วันนี้อัลฟ่ายอมมาทานข้าวกับเธอ เธอจะปล่อยโอกาสนั้นให้หลุดไปไม่ได้ คุณพ่อเปิดทางให้แล้ว นายหญิงของตระกูลมาเวลินคนต่อไปต้องเป็นเธอ
“อย่ายุ่ง! แล้วก็กลับไปซะ วันนี้ฉันจะจัดการกับยัยนั่น!!” อัลฟ่าใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล จึงเผลอขึ้นเสียงใส่ลิลลี่ เวลานี้เขาไม่คิดอายสายตาใครต่อใครทั้งสิ้น
คนที่เขาอยากสั่งสอนคือคนที่เดินหนีเขาไปตอนนี้มากกว่า!
ไหนจะชุดที่เปียกโป้แทบเปลือยนี่อีก เขาทนมองไม่ได้!
และยิ่งไม่อยากให้ใครเห็นเรือนร่างของเธอด้วย!!
"…!!" หากทว่าสายตาตื่นตกใจของลิลลี่ ทำให้เขาเริ่มได้สติ ร่างสูงผ่อนลมหายใจหนักๆ "กลับไปก่อน เดี๋ยวผมให้เฟย์ไปส่งลี่" อัลฟ้าพยายามใจเย็นลดเสียงลง พูดเพียงแค่นั้น ก็รีบก้าวขายาวตามกอหญ้าไปทันที!
“เดี๋ยว!”
เพี๊ยะ!
เธอหนี เขาก็ยังตามมาราวีกันอีก! กอหญ้าจึงหมดความอดทน เมื่อมือหนาจับหมับเข้าที่ข้อมือ เธอจึงเหวี่ยงฝ่ามือไปตบเขาในทันที
วันนี้เขาทำให้เธออับอายไม่พอใช่มั้ย จะแกล้งกันจมดินให้ได้เลยสินะ!
“กอหญ้า!” ไม่นึกไม่ฝันว่ากอหญ้าจะใจกล้าตบเขาจนหน้าหันแบบนี้ ทั้งชีวิตเขาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าแตะต้อง ตบตีเขาเลยสักคนเดียว!!
สายตาคมดุกร้าวหันมาจ้องมองเธอ กอหญ้าชะงักมือค้างไว้อยู่อย่างนั้น เมื่อได้สติว่าตนนั้น ใจกล้าอาจหาญตบหน้าอัลฟ่าไป เธอกลืนน้ำลายมองดวงหน้าคม ที่กัดฟันกรอดใส่กัน แววตาโกรธเคืองลุกเป็นไฟจนใจเธอเต้นสั่นแรง สั่นเทาไปด้วยความกลัว!
พึ่บ!
กอหญ้าคิดสะบัดตัวหนี แต่มือหนายังคงกำข้อมือเธอเอาไว้แน่น “ปล่อยหญ้า หญ้าไม่ผิดนะคะ คุณทำหญ้าก่อนอ่ะ!” กอหญ้ารีบต่อว่าเขาและบอกว่าเธอไม่ผิด กอหญ้าพยายามบิดข้อมือออกจากการเกาะกุมของเขาอีกครั้ง
แต่อัลฟ่ายิ่งบีบรัดเธอแน่นขึ้น แน่นจนกอหญ้าต้องบี้หน้าด้วยความเจ็บปวด!
“หญ้าเจ็บค่ะ!” เธอสู้แรงเขาไม่ไหว ยิ่งสู้เธอก็ยิ่งเจ็บ จึงผ่อนแรงลงพยายามที่จะพูดดี ๆ กับเขาแทน
“เจ็บก็ช่างหัวเธอสิ เธอยั่วโมโหฉันก่อน!”
พึ่บ!
“ถ้าไม่อายสายตาผู้ชายพวกนั้น ก็สวมมันซะ!” มือหนากระชากถอดสูทของตัวเองออก และโยนให้กอหญ้าสวมคลุมเพื่อปิดบังร่างกายของตัวเอง เขารู้สึกไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก เมื่อสายตาของผู้ชายพวกนั้นแอบมองดูเรือนร่างของกอหญ้าในตอนนี้
และไม่อาจทนให้กอหญ้ายืนเปียกโชกอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายแบบนี้ได้ มือหนาจึงจับจูงเธอก้าวเดินไปที่รถสปอร์ตของเขา
"เดี๋ยวสิ! ปล่อยก่อน ถ้าไม่ปล่อยหญ้าจะคลุมเสื้อยังไง!?” เธอขึ้นเสียงถามเขา ร่างสูงจึงชะงักคิดได้ พลางหยุดนิ่ง ยอมปล่อยมือเธออีกครั้ง ถอยออกมายืนมองร่างบางสวมเสื้อของเขานิ่ง ๆ จับตามองทุกการกระทำของเธอไม่ให้คาดสายตา
ตึบ!
แต่กอหญ้ากลับใช้เวลาในตอนที่เขาเผลอ กระทืบเท้าเข้ากับเท้าหนาทันทีที่มีโอกาส “ทำบ้าอะไรของเธอ!” อัลฟ่าต่อว่าเธอ ก้มลงกุมเท้าของตัวเอง พอเงยหน้าขึ้นมองเธอ เธอกลับวิ่งหนีเขาไปไกลแล้ว!
“โธ่เว้ย!” กล้าทำเขาขนาดนี้ อย่าหวังว่าเขาจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ!
ยอมรับเลย!! ว่ากอหญ้าคือผู้หญิงที่ทำให้เขาโมโห ปั่นหัวเขาได้เก่งที่สุด! เธอเก่งมากที่ให้เขาหัวเสียได้มากขนาดนี้!
เขาจะต้องจัดการเธอให้สยบแทบเท้าให้ได้!
SunFlower365อ่านให้สนุกนะคะ ฝากกดติดตาม กดเข้าชั้น เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าส์~
Related chapters
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่6 การกระทำที่ตรงกันข้าม 1/2
อัลฟ่าวก้าวขายาวตามติดกอหญ้า เขาวิ่งเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเธอแล้ว“อย่าคิดหนี ไม่อายคนหรือไง!” เขาขึ้นเสียงเตือนสติเธอ กอหญ้าจึงมองไปรอบกายจำต้องหยุดนิ่ง มีคนมองมากที่พวกเธอจริง ๆทุกอย่างเป็นเพราะเขา!ถ้าเขาไม่กลั้นแกล้งเธอ ไล่วิ่งจับกันแบบนี้ คนอื่นเขาก็คงไม่มองมาแบบนี้แน่อ่ะ!คนบ้า เขามันบ้าที่สุด!“แล้วจะพาหญ้าไปไหน!” ในที่สุดเธอก็หยุดนิ่ง ไม่หนีเขาไปไหนอีก มือหนาจึงดึงรั้งข้อมือกอหญ้า กระชากพาเธอเดินไปพร้อมกันกับเขาในทันที“นี่!! ถ้าไม่บอก หญ้าไม่ไปด้วยนะ!” เธอรั้งตัวเองไว้ แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของอัลฟ่าได้! ร่างบางจึงเซถลาไปข้างหน้ากับเขา“ที่เธอทำกับฉัน คิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ หรือไง!?” “…” แอบน่ากลัวนะ! เขาจะทำอะไรเธอหรือเปล่า…“คุณจะไม่ทำอะไรหญ้า?” เธอลองเชิงถามเขา กลัวว่าเขาจะพาเธอไปฆ่า ใบหน้า การกระทำที่อุกอาจแบบนี้ มันทำให้เธอนึกกลัวจริง ๆ“คิดว่าไงล่ะ?” กอหญ้าขบเม้มริมฝีปากคิดหนัก พยายามบิดข้อมือออกจากเขาอีกครั้ง “เข้าไป และอย่าดื้อ คนของฉันอยู่รอบกาย เธอหนีไปไหนไม่ได้หรอก!” ทว่าคำสั่งเสียงเข้มดังขึ้นเหนือหัว ทำให้เธอหยุดการกระทำทุกอย่างลง กอหญ้ามองรอบกาย ไม่เห็นมีใครส
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทนำ ลวงใจ 1/1
บทที่ลวงใจเขายัดเยียด ตราหน้าเธอว่าเป็นเมียน้อย ไม่มีสิทธิ์แม้แต่แก้ต่างให้กับตัวเอง…“มึงพอเลย หยุดพูดถึงผู้หญิงคนนั้นสักทีเถอะ แค่นี้กูก็เบื่อยัยนั่นจะแย่อยู่แล้ว!” เสียงทุ้มของอัลฟ่าพูดกับญาติผู้น้องอย่างรามิล วันนี้มันนัดดื่มกับเขาที่ผับหรูกลางใจเมืองกรุงเทพ กว่ามันจะโผล่หน้ามาหาที่กรุงเทพได้ก็นานโข เขาจึงยอมรับนัดของมันในคืนนี้และไม่ว่าจะนานแค่ไหน มันก็ยังคงแซวถึงเรื่องที่เขาตามจีบกอหญ้า สาวธรรมดาคนหนึ่งที่เปิดร้านขายข้าวแกงในซอยสลัมซึ่งตอนนี้เขาคบกับเธอมาเกือบปีหนึ่งได้แล้วกระมัง“เบื่อเขา แล้วไปจีบไปคบกับเขาทำไม?” รามิลถามอัลฟ่า ญาติผู้พี่ของตนอย่างสงสัยใคร่รู้ ที่ผ่านมาตลอดระยะเวลาที่รู้จักกับอัลฟ่า เขาไม่เคยเห็นมันจีบผู้หญิงคนไหน นอกจากผู้หญิงเหล่านั้นจะตามติด และเสนอตัวให้กับมันเองมันไม่จำเป็นต้องตามจีบพวกเธอเลยด้วยซ้ำ! แต่อัลฟ่าลงสนามด้วยตัวเองแบบนี้ มันจึงน่าแปลกใจอยู่บ้างในความคิดของเขา…อัลฟ่าถอนหายใจอย่างเซ็ง ๆ เขาเองก็เบื่อที่ต้องมานั่งทำอะไรแบบนี้เหมือนกัน แต่เขาก็ต้องจำใจหลอกจีบยัยเฉิ่มเชยนั่นจีบจนติด… จนตอนนี้ยังหาทางบอกเลิกเธอไม่ได้!“เพราะเธอเป็นเมียน้อยสาม
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่1 เมื่ออีกคนเปลี่ยนไป 1/1
บทที่1เมื่ออีกคนเปลี่ยนไปแปะ~ แปะ แปะกลิ่นและหยดน้ำฝน ทำให้กอหญ้ายื่นมือออกมารองรับน้ำฝน ที่หยดแหมะลงบนฝ่ามือน้อยของเธอ สายตากลมโตเหม่อมองหยดน้ำหนึ่งดวงบนฝ่ามือก็ยกยิ้มขึ้นมันคล้ายหยดน้ำตาของเธอ…แววตา ริมฝีปากเล็กอวบอิ่มสั่นระริก แหงนมองสายฝนที่เริ่มหยาดหยดลงมาทีล่ะเม็ด คิดว่าอีกไม่นานมันคงเทกระหน่ำลงมาแน่ ๆ …พลันสายตาของเธอก็มองหาแท็กซี่สักคัน จนมีคันหนึ่งที่ผ่านมา… มือบางจึงโบกขึ้นทันทีกึก…แท็กซี่คันนั้นจอดลงแล้ว กอหญ้าจึงบอกสถานที่ที่จะไปต่อจากนี้ให้คนขับรับรู้ เมื่อลุงคนขับรับทราบแล้ว เธอจึงปล่อยตัวเองนั่งจมอยู่กับความคิดในใจอีกครั้งทุกอย่างผิดปกติไปจริง ๆ… เธอเฝ้าถามตัวเองว่าระหว่างทางเธอทำอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่า ทำอะไรให้พี่ฟ่าไม่พอใจหรือไม่ เฝ้าวนเวียนถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า สุดท้ายก็ไร้ซึ่งคำตอบ เธอไม่ได้ทำอะไรผิด มีแต่เขาที่เปลี่ยนไป…นิ้วเรียวลองกดโทรออกหาเขาอีกครั้ง ปลายทางยังคงปิดเครื่อง…น้ำตาที่พยายามกลั้นเก็บเอาไว้ก็ไหลรินลงมา ลงมาพร้อมกับเสียงสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างรุนแรง ความคิด ความรู้สึกในตอนนี้คงเหมือนพายุสายฝนลูกนี้ที่ตกกระทบลงบนกระจกรถตอนนี้เธอรู้สึก
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่1 เมื่ออีกคนเปลี่ยนไป 1/2
“อาจจะหมดโปรล่ะมั้งคะ” กอหญ้าไม่อยากให้แม่เครียดไปกับเธอ จึงเอ่ยออกมาแล้วยิ้มขำกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้“เขา?” “อยู่ ๆ ก็เงียบ ติดต่อไม่ได้ คนหาย ไลน์ก็ไม่ตอบ” กอหญ้าพูดติดตลก ทั้งที่ในใจแทบแตกสลายได้แล้ว“พี่เขาเป็นอะไรหรือเปล่า…” นั่นสินะ… เขาเป็นอะไรหรือเปล่า…รอจนถึงพรุ่งนี้ก็แล้วกัน ถ้าเขายังไม่ติดต่อมา เธอจะไปหาเขาที่บริษัท เพราะเธอเคยไปหาอัลฟ่าที่บริษัทครั้งหนึ่งแล้ว เอาของที่เขาลืมไปให้ จากนั้นก็ไม่ได้ไปอีกเลยเขาบอกถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปหาเขาที่บริษัทอีก เธอจึงเลือกที่จะเชื่อฟังและไม่ไปตามที่เขาบอก…ส่วนบ้านพ่อแม่ หรือที่ประจำที่เขาชอบไป อย่าพูดถึงเลย เธอเองก็ไม่รู้ ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยจริง ๆ“ไว้พรุ่งนี้หญ้าจะลองโทรหาพี่ฟ่าอีกครั้งค่ะ” “อืม ใจเย็น ๆ ใช้เหตุผลนะลูก อย่าใช้อารมณ์เหนือเหตุผล ไม่งันความรักอาจจะจบลงง่าย ๆ โดยที่เราไม่สามารถยื้อมันไว้ได้” “ค่ะแม่” “ลูกอยากได้ผู้ชายเหมือนพ่อ ตอนนี้ลูกบอกแม่ว่าเขามีนิสัยเหมือนพ่อมาก ดังนั้นต้องรักษาเขาเอาไว้ให้ดีๆ นะ” “ค่ะแม่ …แต่ว่า” กอหญ้ารู้สึกดีว่าเขาอาจจะเบื่อเธอแล้ว อาจจะไม่รักเธอแล้ว และสักวันจุดจบมันก็ต้องมาถึง
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่2 ความจริงปรากฏ 1/1
บทที่2ความจริงปรากฏ เช้าวันต่อมา…กอหญ้าตื่นแต่เช้ามืดเพื่อทำกิจวัตรประจำวันของเธอ ในเวลาเช้ามืดที่ยังคงมีเสียงน้ำค้างจากสายฝนหยดลงกระทบบนหลังคา ร่างเล็กยังคงนั่งนิ่ง ๆ มือบางถือสมาร์ทโฟนเก่า ๆ ไว้ในมือด้วยอาการสั่นเทาด้วยเสียงสะอื้นทุกอย่างเงียบ เงียบจนใจของเธอรู้สึกปวดร้าว เบอร์โทรหรือแม้แต่ข้อความ ไร้วี่แววที่อัลฟ่าจะติดต่อกลับมา ทั้งที่เขาอ่านข้อความของเธอแล้วแท้ ๆ แต่เขาไม่คิดตอบกลับเธอสักข้อความเดียว…กอหญ้านั่งจ้องสมาร์ทโฟนของตัวเองนิ่ง ๆ อย่างไม่เข้าใจ พลันน้ำตาก็ไหลหยดลงมาที่หน้าจอมือถืออย่างไม่รู้ตัวตอนที่เห็นหยดน้ำตาที่หยาดริน เธอถึงได้รู้ว่าตัวเองร้องไห้แล้ว…กอหญ้ารีบสูดน้ำมูกขึ้นฟุดฟิด ก่อนจะรีบเช็ดน้ำตาออกไปอย่างลวก ๆ เธอไม่ควรร้องไห้ให้กับคนที่ไม่เห็นค่าในความรักของเธอ…กอหญ้าคิดว่านี่คงเป็นความเปลี่ยนแปลงในรอบหนึ่งปี ความรักของเธอกับอัลฟ่าคงใกล้จบลงแล้วจริง ๆ แต่ทั้งหมดทั้งมวลเธอเพียงแค่อยากรู้ว่า เพราะอะไรที่ทำให้เขาเปลี่ยนไปกะทันหันแบบนี้…หรือเขาเบื่อเธอที่มันเฉิ่มเฉย หรือว่าเขาเจอคนอื่นที่ถูกใจกว่า… หรือเขาไม่สบายใจอะไรเกี่ยวกับตัวเธอ วันนี้เธอตัดสินใจแล้วว่าจ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่2 ความจริงปรากฏ 1/2
กอหญ้าเลือกที่จะนั่งอยู่ด้านนอกร้าน เธอสั่งเพียงน้ำและเค้กมาทานเพื่อเฝ้าดูอัลฟ่าที่กำลังนั่งไขว่ห้างคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ หากให้เดาคงเป็นเพื่อนของเขา…ไม่มีผู้หญิงอย่างที่เธอแอบคิด… แต่ทำไมเขาถึงได้เมินเฉยกับเธอขนาดนี้นะ…กอหญ้าเม้มริมฝีปากนึกทบทวน จวบจนอัลฟ่าเดินไปข้างๆ ร้าน เธอจึงแอบตามไปเงียบ ๆ จนถึงจุดที่เขาและผู้ชายอีกคนยืนสูบบุหรี่สนทนากันอยู่…กอหญ้าแอบพิงกำแพงแอบฟังเงียบ ๆ แอบฟังพวกเขาคุยกัน เธออยากจะรู้ว่าอัลฟ้าจะสนทนาอะไรกับเพื่อนของเขาบ้าง อาจจะมีเรื่องของเธอบ้างก็ได้...“งานไปถึงไหนแล้วที่เกาะ” “ก็ดี เพาะพันธุ์ไข่มุกสวย ๆ ได้เรื่อย ๆ” “แล้วโรงแรม?” “ก็ไปได้ดี” “ไม่มีอะไรผิดปกติแน่นะ?” ผู้ชายอีกคนเอ่ยถาม เสียงกระซิบเสียมากกว่า“ถ้ามึงหมายถึงสายลับ ไม่มีทางที่พวกมันจะเข้าไปได้ เกาะกูไม่มีทางปล่อยผ่านง่ายๆ นอกจากจะเป็นพวกสายลับของพวกมึงที่จับได้ แล้วเอามาทิ้งขว้างให้คนของกูทรมานเล่น” เกาะของเขา…หมายถึงอะไร? อัลฟ่ามีเกาะส่วนตัวด้วยเหรอ…“ก็ดี ส่วนกาสิโนกูลักลอบเข้ามาเยอะจัด แต่ก็นะ ไม่มีทางรอดสายตากูได้สักคน” มาร์ตินอวยตัวเอง“ก็ดีแล้ว ถ้ามึงปล่อยมาสืบความลับของตระกูลมึ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่3 คำกล่าวหา 1/1
บทที่3คำกล่าวหา“กอหญ้า…” สุ้มเสียงทุ้มต่ำลง เมื่อกอหญ้าปรากฏตัวที่นี่…“ไม่ต้องถามว่าหนูมาได้ยังไง ตอนนี้พี่ต้องตอบหนูมาก่อนว่าพี่อยากเลิกกับหนูใช่มั้ย!? ที่ผ่านมาพี่แค่หลอกให้หนูรักพี่ เพราะพี่คิดว่าหนูเป็นเมียน้อยของใครก็ไม่รู้ที่หนูไม่รู้จัก!” กอหญ้าถามเขาเร็วพลัน ไม่สนใจด้วยว่าตอนนี้เขาจะมองจะคิดดูถูกกับเธอยังไงส่วนเกินอย่างมาร์ตินยังอึ้ง รู้สึกเป็นส่วนเกินขึ้นมายังไงบอกไม่ถูก เมื่อตอนนี้ทั้งสองยืนจ้องหน้าฟาดฟันกันนิ่งงัน ไร้ซึ่งคำตอบกลับจากเพื่อนของเขา มาร์ตินจึงยักไหล่ถอนหายใจ ตัดสินใจเดินออกมาเงียบ ๆเพื่อให้ทั้งคู่ได้เคลียร์กัน“…” มีเพียงเสียงลมที่พัดผ่านเข้ามาที่ดวงหน้าของเธอ จนน้ำตาเริ่มแอบซึม แต่เธอจะไม่ร้องไห้ให้เขาสมเพชเธอเด็ดขาด!“ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหกหลอกลวงใช่มั้ยคะ หนึ่งปีที่ผ่านมาพี่ไม่เคยรักหนูเลยใช่มั้ยคะ!?” กอหญ้าเอื้อนเอ่ยคำถามต่อหน้า พยายามมองหาคำตอบจากแววตาของร่างสูงที่สูงกว่าเธอหลายเท่าตัว“ได้ยินหมดเลยสินะ…” แต่ทำได้เพียงเอ่ยเสียงเบา ๆและแค่นยิ้ม อัลฟ่าหรี่ตามองคนตัวเล็กตรงหน้านิ่งงัน แววตาเจือไปด้วยความเย็นชา และโกรธเคือง“ตอบมาสิคะ!? ตอบให้หนูหายโง่หน่อย
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่3 คำกล่าวหา 1/2
"ไม่! ฉันเชื่อในหลักฐานที่มี""งันหญ้าก็ไม่มีสิทธิ์โต้เถียง หากพี่คิดไปแล้วว่าหญ้าคือคนแบบนั้น" เธอจะยอมให้เขาตราหน้าไปก่อน และเธอจะต้องหาความจริงให้ได้ว่าทำไมชื่อของเธอถึงกลายเป็นเมียน้อยของคุณกายเธอจะต้องแก้มลทินที่ถูกตราหน้าว่าเป็นเมียน้อยของคนที่เธอไม่รู้จักมักจีให้ได้ในสักวัน และเขาจะต้องเสียใจที่ทำกับเธอแบบนี้!“หึ! ฉันก็ต้องคิดแบบนั้นแน่นอนอยู่แล้วสิ เพราะเธอเป็นเมียน้อยของมันจริง ๆ” กอหญ้าผ่อนลมหายใจหนัก ๆ อีกครั้ง“เอาเป็นว่าหนูจะไม่ยุ่งกับเขาอีก! และจะเลิกติดต่อเขาอย่างเด็ดขาด”“ได้! ฉันก็ขอให้เธอเลิกยุ่งกับมันจริง ๆ ...งันเธอต้องการเท่าไหร่ก็บอกมา ฉันจะโอนให้เลยตอนนี้ แลกกับคำสัญญาที่เธอเอ่ยมันออกมา”“หนูไม่ต้องการเงินของคุณ เมื่อหนูบอกว่าจะไม่ยุ่งก็คือไม่ยุ่งค่ะ และหวังว่าหลังจากจบกัน คุณจะไม่มาวุ่นวายกับหนูอีก!""ฮ่าๆๆๆๆ" อัลฟ่าระเบิดเสียงหัวเราะดังขึ้น หรี่ตามองเธอด้วยความบ้าคลั่ง พูดออกมาได้ว่าเขาจะไปวุ่นวายกับเธอ เธอน่ะสิที่จะมาวุ่นวายกับครอบครัวของเขา!"ใครกันแน่ที่จะมาวุ่นวาย เลิกกับไอ้กายให้ได้เด็ดขาดก่อนเถอะ แล้วค่อยมาพูด! และถ้าฉันยังเห็นว่าเธอยุ่งเกี่ยวกับสามีน้
Latest chapter
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่6 การกระทำที่ตรงกันข้าม 1/2
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่6 การกระทำที่ตรงกันข้าม 1/1
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่5 ตอแย1/2
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่5 ตอแย1/1
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่4 คำกล่าวหาที่เป็นจริง 1/2
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่4 คำกล่าวหาที่เป็นจริง 1/1
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่3 คำกล่าวหา 1/2
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่3 คำกล่าวหา 1/1
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่2 ความจริงปรากฏ 1/2
