เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่7 ยิ่งอ่อนแอยิ่งน่ารังแก 1/1
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-05 11:51:57บทที่7
ยิ่งอ่อนแอยิ่งน่ารังแก
“คุณ!” เธอไม่มีทางเข้าบ้านไปกับเขาแน่!
“จะเล่นตัวเพื่อ เธอก็ผ่านมาเป็นร้อยสังเวียนแล้วมั้ง! เอาฉันเพิ่มเข้าไปอีกคน มันคงไม่ได้ทำให้เธอดูไม่ดีขึ้นหรอกนะ! หรือกลัวว่าไอ้กายมันจะจับได้ว่ากินกับพี่เขยของมัน หืม!?"
"…หรือว่าเล่นตัวเพื่อเรียกร้องความสนใจจากฉัน เห็นฉันรวยมหาศาลขนาดนี้ คิดเปลี่ยนใจใช้วิธีเล่นตัวเพื่อจับฉันหรือไง? บอกเลยนะว่าไม่ได้ผล!” กอหญ้ากลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ กับความคิดสกปรกของผู้ชายคนนี้
รู้ว่าเขารวย แล้วไง? ยิ่งรู้ว่าเขารวยน่ะสิ! เธอถึงอยากตีตัวออกห่าง ใครเขาอยากเล่นตัวเพื่อเรียกความสนใจจากมาเฟียอย่างเขากัน!!
“ฉันไม่ได้คิดแบบนั้น!” เขาอันตรายยิ่งกว่าอะไร อำนาจ บารมี ความสูงส่งของเขาทำให้เธอไม่กล้าอาจเอื้อมหรอก!
ชีวิตที่แตกต่างของเธอและเขา ไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้หรอก เธอต้องการความรักที่แสนธรรมดา ไม่ใช่ไล่จับคนรวยอย่างที่เขาว่า!
และเธอจะไม่มีทางเอาตัวไปยุ่งเกี่ยวหรือรักเขาอีกแน่นอน!
“คุณน่ะ! เลิกคิดไปได้เลย ว่าฉันจะจับคุณ!” กอหญ้าพูดจบก็เบือนหน้าหนีไปอีกทาง เธอจะไม่ยอมลงจากรถด้วย!
อัลฟ่าแสยะยิ้ม เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าพอได้ขึ้นเตียงกับเขาแล้ว เธอจะปฏิเสธหรืออ่อนโอนไปกับเขากันแน่!
คิดว่าคงเป็นอย่างหลังเสียมากกว่า!
“ลงไป จะลงดีๆ หรือจะให้ฉันไปลากเธอลงมาเอง ก็เลือกเอานะ!” ร่างสูงกำยำก้าวลงจากรถไปแล้ว กอหญ้ารู้ว่าเขาพูดจริง ด้วยความกลัวเธอจึงรีบเปิดประตูรถ ก้าวลงจากรถตามเขาทันที
กอหญ้าพยายามยืนอยู่ข้างรถ หาทางหนีทีไล่ให้กับตัวเอง แต่รอบกายมีแต่บอดี้การ์ดเธอจะหนีออกไปยังไงได้! ขาเรียวไม่ยอมก้าวตามอัลฟ่าเข้าบ้าน อัลฟ่าจึงผ่อนลมหายใจหนัก ๆ กอดอกมองเธอนิ่ง
“จะเดินมาดี ๆ…หรือว่า…"
“รู้แล้วค่ะ!” กอหญ้าขึ้นเสียงแทรกขึ้น เมื่อหนีไม่ได้ เธอจำต้องเดินเข้าไปหาร่างสูงที่ยืนรออยู่…
หมับ!
มือหนาจับเข้าที่ต้นแขนของกอหญ้าทันที ที่เธอเดินเข้ามาใกล้
“เจ็บนะคะ!” เมื่อถูกเขาดึงจนเจ็บ เธอก็ตะคอกต่อว่าเขาทันที แต่ร่างสูงไม่คิดสนใจเขาเดินเข้าไปในบ้าน พร้อมกับเหวี่ยงเธอไปกลางโถงหรูที่กว้างใหญ่ ตกแต่งไปด้วยสีดำตามสไตล์ดิบเถื่อนของเขา
“ห้ามเดินเพ่นพ่านในบ้านของฉันเด็ดขาด ที่เธอเข้าได้คือห้องครัว ห้องน้ำ และทำอาหารให้ฉันทาน” เหมือนทุกครั้งที่เคยคบกัน
“ฮะ?” อะไรกัน? ที่เขาลากเธอมาเพราะจะให้ทำอาหารงันเหรอ!? บ้าไปแล้ว!
“เห็นว่าชอบทำไง คิดว่าฝีมือคงไม่ตกนะ!?” กอหญ้าอึ้งทึ้งอยู่ในขณะนี้ แต่ถ้าเธอทำอาหาร เขาอาจจะไม่ทำอะไรบ้าๆ กับเธอก็ได้!
“ค่ะ หญ้าจะทำให้ทาน แต่อย่าติดใจจนต้องเรียกซ้ำนะคะ! เพราะหญ้าจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก!” อัลฟ่ายักไหล่เมื่อกอหญ้าประชดบอกว่าเขาจะติดใจฝีมือของเธอ
จริงๆ ก็ติดใจมานานแล้วนะ…
“ทำให้ได้ก็แล้วกัน” แต่เขาก็ไม่ได้บอกเธอ
“เหอะ!” กอหญ้ากอดอกหันหน้าหนีเขาอย่างนอยด์ ๆ ทำไมเธอต้องยอมเขาตลอดด้วย แต่ก่อนลวงให้เธอรัก พอเธอรักสมใจก็เมินเฉยหาเรื่องเลิก พอเธอเลิกให้ ตอนนี้ก็ยังมาแกล้งเธออีก
เขามันคนนิสัยเสียที่สุด!
“เฟย์ ชุดที่กูสั่ง” อยู่ ๆ เขาก็เดินไปที่หน้าบ้าน ตะโกนถามคนชื่อเฟย์ เธอที่ยังคงยืนเคว้งรู้ตัวอีกทีเขาก็โยนถุงกระดาษใบใหญ่ให้เธอ
“เอาไปเปลี่ยนซะ เธอคงไม่คิดทำอาหารทั้งชุดที่เปียกชื้นแบบนั้นหรอกนะ”
“ค่ะ” เธอกระแทกเสียงใส่เขา และจำต้องทำตาม เธอเองก็รู้สึกไม่สบายตัวเช่นกัน จึงกอดถึงกระดาษไว้แนบอก อัลฟ่าหรี่ตามองร่างบางที่สั่นเทา ก็ก้าวเข้าห้องของตัวเองไม่สนใจเธออีก
ปัง!!
กอหญ้าสะดุ้งเสียงปิดประตูเล็กน้อย หันซ้ายขวาเพื่อหาห้องน้ำ ก่อนจะก้าวไปที่โซนห้องครัวคิดว่าน่าจะมีห้องน้ำ ทว่าเท้าบางก้าวผ่านประตูหน้าบ้าน ก็ทำให้กอหญ้าชะงัก คิดอะไรขึ้นมาได้
ทำไมเธอไม่หนีกลับบ้านตอนนี้ล่ะ! ตอนที่เขาเข้าห้องไปแบบนี้…
บอดี้การ์ดพวกนั้น คงไม่รู้หรอกมั้งว่านายของพวกเขา ปล่อยไม่ปล่อยเธอกลับบ้าน! เมื่อนึกขึ้นได้ กอหญ้าจึงรีบสาวเท้าเดินไปทางหน้าบ้าน เปิดประตูก็เจอเข้ากับบอดี้การ์ดของอัลฟ่าที่ยืนอยู่หน้าบ้านสองคน
อีกคนเธอจำเขาได้ เขาคือคนที่เอาเงินไปฟาดหัวเธอที่บ้านตอนนั้น!
สายตากลมมองเฟย์ต้าอย่างขุ่นเคือง เคืองโกรธที่เขากล้าเอาเงินฟาดเธอตอนนั้น!
“เหอะ! หลีกฉันจะกลับบ้าน”
“นายยังไม่ได้สั่งให้คุณออกไปจากที่นี่ครับ” เฟย์ต้ากุมมือเอ่ยบอกกับเธอ แลัวยังคงยืนขว้างทางเธออีกด้วย
“แต่ฉันจะกลับ!” กอหญ้าขึ้นเสียงใส่เฟย์อีกครั้ง เฟย์จึงส่ายหน้าและเอ่ยเสียงนิ่ง
“คุณกอหญ้ากลับไปข้างในเถอะครับ ยังไงผมก็ให้คุณออกไปไม่ได้” กอหญ้ากระชับถุงกระดาษที่มีเสื้อผ้าแบรนด์เนมแน่น
ปัง!
ยังไม่ทันได้เอ่ยอะไรออกไป ประตูบ้านก็ถูกปิดใส่หน้าจนกอหญ้าอ้าปากค้าง มือบางกำมือแน่น อย่าให้เธอออกไปได้นะ วันหน้าอย่าได้คิดว่าเธอจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับคนอันตรายอย่างอัลฟ่าอีก!
เจอเมื่อไหร่เธอจะต้องเอาตัวให้ห่างไกล อย่าได้พบได้เจอกันอีกเล้ย!
บทที่เกี่ยวข้อง
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่7 ยิ่งอ่อนแอยิ่งน่ารังแก 1/2
กอหญ้าสะบัดหน้าใส่ประตู "นิสัยเสียทั้งเจ้านาย ทั้งลูกน้อง!" กอหญ้าบ่นพึมพำ เตะทิพย์ที่พื้น ใส่อารมณ์ก่อนจะกระแทกเท้าเดินไปเข้าห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าที่อัลฟ่ามอบให้เธอ ไม่คิดว่าเขาจะซื้อมาพอดีกับไซส์ของเธอเป๊ะ ๆ!เหอะ! ให้ตายสิ!กอหญ้าสำรวจตรวจความเรียบร้อยของตัวเองแล้ว จึงก้าวออกจากห้องน้ำ ข้างนอกยังไร้เงาร่างแกร่งของอัลฟ่า เท้าบางจึงเดินไปที่ตู้เย็นแทนไม่รู้ว่าจะมีของสดอะไรที่พอจะทำอาหารให้เขาทานได้บ้าง…รีบทำจะได้รีบกลับ!กอหญ้าพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็น ๆ ลดอารมณ์ขุ่นมัวทั้งหมดที่มี และลงมือทำอาหาร เธอเลือกทำพะโล้ให้อัลฟ่าทาน เพราะในตู้เย็นของเขามีไข่อยู่ ส่วนเรื่องปรุงแม้จะไม่ครบก็ใช้อย่างอื่นทดแทน ช่วยไม่ได้ให้เธอทำตามสิ่งที่มีก็ได้อาหารประมาณนี้แหละ!กอหญ้าตั้งใจทำ ใช้เวลาไม่นานเธอก็ทำกับข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอจัดโต๊ะกับข้าวให้อัลฟ่า ก่อนจะนั่งรอเขาออกจากห้อง ไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรในห้องตั้งนานสองนาน!แอด~และแล้วเสียงประตูก็ถูกเปิดออก ร่างสูงก้าวออกมาในสภาพที่…เอาจริงดิ? นี่มันอ่อยกันชัดๆ เขาสวมเพียงเสื้อคุมอาบน้ำสีดำ และกำลังเดินตรงมาหาเธอ“ในบ้านหลังนี้ไม่มีเสื้อผ้าให้
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่8 ความรู้สึกที่น่าสมเพช NC 1/1
บทที่8ความรู้สึกที่น่าสมเพช“อ่า… รักผมอยู่นี่เอง” “คุณ!” นี่เขากวนประสาทเธอ! กอหญ้าชี้หน้าเขา ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่น พลางบอกตัวเองให้ใจเย็น บอกตัวเองซ้ำ ๆ ว่าไม่ควรทะเลาะ ห้ามทะเลาะกับเขา!ฮึบ ๆ ยัยหญ้า!“จะให้หญ้าทำอะไรอีก” สุดท้าย กอหญ้าก็ผ่อนอารมณ์ลง เธอเชิดหน้ากัดฟันถามเขาเสียงเรียบนิ่ง“ทายา” อัลฟ่าพูดเพียงแค่นั้น ก็พาร่างสูงโปร่งของตัวเองเดินไปนั่งที่โซฟากลางโถงใหญ่ กอหญ้าเดินตามเขา มองอัลฟ่าที่นั่งไขว่ห้างหันมองมาที่เธอทั้งที่เธอไม่จำเป็นต้องทำตามเขาทุกอย่างแบบนี้ก็ได้! แต่เพราะอำนาจ อิทธิพลของเขา ที่ทำให้เธอกลัว เธอไม่อยากมีความรู้สึกกดดันอะไรแบบนี้เลย… ถ้ารู้ว่าเขาเป็นมาเฟีย มีอิทธิพลแบบนี้เธอคงไม่เข้าไปยุ่งกับเขาให้ตัวเองรู้สึกด้อยค่า ต่อกรอะไรเขาไม่ได้แบบนี้แน่!เกลียดตัวเองชะมัด!! ที่ครั้งหนึ่งเคยมองว่าเขาเป็นคนใจดี อบอุ่น เหมือนพ่อ!“กล่องยาอยู่บนหลังตู้โชว์ที่เธอกำลังเดินผ่าน” กึก…เท้าบางชะงัก เหลือบมองกล่องปฐมพยาบาลที่วางไว้หลังตู้โชว์โมเดลหุ่นยนต์ขนาดเล็ก เธอเพิ่งสังเกต อัลฟ่าสะสมโมเดลหุ่นยนต์ด้วย เขาก็คงเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบการสะสมโมเดลพวกนี้เหมือนเด็กผู้ชายคน
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่9 หมากในมือ 1/1
บทที่9หมากในมือกอหญ้าถอนหายใจโล่ง เมื่อเธอกลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัยแล้ว และสิ่งที่ทำให้เธอหงุดหงิดใจตัวเองก็คือ ความขี้หลงขี้ลืม!เธอลืมเอาเสื้อผ้า มือถือกลับมาด้วย!ช่างเถอะ! ถือว่าทิ้งมันไปซะ! ทิ้งไปพร้อม ๆ กับความรู้สึกบ้าๆ ที่อัดแน่นอยู่ในอกของเธอในตอนนี้สภาพที่ดูไม่ดีเท่าไรทำให้คนเป็นพ่อแม่ที่นั่งรอเธอกลับบ้านมา มองด้วยความเป็นห่วง“ไปไหนมายัยหญ้า แม่เป็นห่วงแทบแย่ แล้วนี่ไปฟัดกับใครมาผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด!"“ตกน้ำค่ะ”“พ่อโทรไปก็ไม่รับ!” อดิศรเอ่ยถามต่อจากภรรยา“มือถือตกหล่นหายไปแล้วค่ะ หนูเดินไม่ระวังก็เลยลื่นตกน้ำพุหน้าห้าง ตอนนี้น่าจะจมอยู่ใต้น้ำไปแล้ว” กอหญ้าเบะปากทำหน้าเศร้าจะร้องไห้ พ่อแม่ของเธอจึงรีบเข้าไปกกกอดปลอบประโลมทันที“โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวพ่อซื้อให้ใหม่นะ มากอดๆ อย่าร้องไห้” กอหญ้ายิ่งปล่อยโฮ โอบกอดพ่อกับแม่แน่น กอหญ้าซุกซบ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่10 ต้องการอะไรกันแน่ 1/1
บทที่10ต้องการอะไรกันแน่“พี่น้ำ ในข่าวเป็นเรื่องจริงเหรอคะ?” กอหญ้าขึ้นไปหาพี่สาวทันทีที่น้ำอิงกลับมาถึงบ้าน เธอไม่เข้าใจ ว่าทำไมพี่สาวถึงไปยุ่งกับอัลฟ่าได้ ทั้งที่น้ำอิงเคยบอกไม่ให้เธอยุ่งกับคนอันตรายอย่างอัลฟ่าแท้ ๆ“ใช่! ช่วงนี้คุณอัลฟ่ากำลังจะมีโปรเจคงานร่วมกันกับพี่ และดูเหมือนเขาจะใส่ใจพี่อยู่ ตามข่าวเลย” ไม่รู้ว่าคืนนั้นเรียกว่าเดตได้มั้ย เพราะมีการเซ็นสัญญางานร่วมกัน แต่ข่าวก็เอาไปตีพิมพ์ต่างๆนาๆว่าเธอออกเดตกับเขา ซึ่งอัลฟ่าก็ไม่มีทีท่าออกมาปฏิเสธแต่อย่างใด เธอเองก็เลยแสร้งมึนเช่นกัน“พี่! พี่ก็รู้ว่าเขาเป็นพี่ชายของเมียคุณกายนะคะ” การที่เขาทำแบบนี้ไม่ใช่จุดประสงค์ดีแน่นอน!“พี่เลิกกับคุณกายแล้วนี่ และเขาไม่รู้ด้วยว่าพี่เป็นเมียน้อยคุณกาย” น้ำอิงเอ่ย โดยไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย“แต่เขาคิดว่าหญ้าเป็นเมียคุณกายนะคะ การที่เขาเข้าหาพี่มันต้องมีจุดประสงค์สิ!” กอหญ้าเป็นห่วงพี่สาว ไม่
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่11 ลุ่มหลงเสน่หา 1/1
บทที่11ลุ่มหลงเสน่หา"หยุดสักที" กอหญ้าข่มอารมณ์ไว้สุดใจ จิกมือที่ถูกหมัดไขว้หลังเพื่อระบายความเสียวที่เกิดขึ้นกับร่างกาย อัลฟ่ากำลังปลุกปั่นมันจนเธอแทบควบคุมตัวเองไม่ได้!"ครางออกมา ชอบก็ไม่จำเป็นต้องบอกให้หยุด" ไม่พูดแค่ปากเปล่า แต่เขากลับบดขยี้เม็ดเสียวอมชมพู บดซ้ำ ๆ ควงนิ้วเข้าออกจากนิ้วเป็นสอง ชักเข้าออกเร้าอารมณ์กอหญ้าจนเธอหลับตาดิ้นเร่า จิกเกร็งจนไม่อาจทนไหว เขาเขี่ยขยี้ จวบจนเธอเกร็งกระตุกเสร็จซ้ำๆ คานิ้วเรียวอ๊ะ!เรือนร่างบางบิดเร้าอีกครั้ง ยามที่เขาสอดนิ้วกลับเข้าไป แม้ไม่ได้รุนแรงแต่ความเสียวที่เกิดขึ้นทำให้อัลฟ่ายิ้มพอใจกับน้ำที่แฉะเปื้อนมือ"อยากมากแล้วสินะ" อัลฟ่ายังคงดูถูกเธอด้วยการกระทำ เขาก้มมองความงามตรงหน้า ขนอ่อนไรที่ปกปิดสิ่งสงวน ไม่ได้รกจนมองไม่เห็นความงามที่ซ่อนอยู่กอหญ้าสวยแทบทุกกระเบียดนิ้ว…สวยจนเขาเองก็ยังห้ามใจไม่อยู่ จากคิดกลั่นแกล้งกลับเพิ่มระดับความอยากได้เธอมากขึ้น มากขึ้น…"ไ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่12 อื้อฉาว 1/1
บทที่12อื้อฉาวหลายวันต่อมา…ทุกอย่างคล้ายกลับสู่ความสงบเดิม ตั้งแต่เจออัลฟ่าครั้งนั้น เธอก็ไม่พบเจอเขาอีกเลย ส่วนพี่สาวเธอ อัลฟ่าไม่ได้ไปตามนัด เขาให้น้ำอิงไปรออีกชั้น ก่อนจะโทรยกเลิกนัด คิดว่าคงรีบไปทำธุระจริง ๆส่วนร้านของพ่อกับแม่ช่วงนี้เงียบกริบ กริบจนไม่มีแม้แต่เงาลูกค้าเลยสักคนเดียว!ร้านข้าวแกงที่ขายดีมาตั้งแต่เกิด แต่กลับเงียบลง ลูกค้าหายไปจนแทบไม่เหลือ มันทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าอาจจะเป็นฝีมือของอัลฟ่า…ทั้งที่ไม่อยากอคติกับเขาขนาดนั้น แต่มันก็อดที่จะคิดไม่ได้จริง ๆ“แม่คะ หญ้าไปเดินเล่นข้างนอกก่อนนะ” บางทีเธออาจจะหมกมุ่นคิดถึงอัลฟ่ามากเกินไป ไปเดินเล่นให้จิตใจปลอดโปร่งหน่อยก็ดี…“จ้ะ” เรือนรองพยักหน้า กอหญ้าจึงเดินออกไปเดินเล่นนอกร้าน จู่ ๆ เสียงข่าวทีวี จากร้านขายน้ำดังขึ้นเรียกความสนใจจากเธอ“ข่าวด่วน สั่งปลดฟ้าผ่าแบรนด์แอมบาสเดอร์ สา
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่13 จากนี้เธอคือคนของฉัน NC 1/1
บทที่13จากนี้เธอคือคนของฉัน“ทำไม? แค่นี้ก็รอไม่ได้?” อัลฟ่าเอ่ยถามคนที่ยืนอยู่หน้าบ้าน ดูก็รู้ว่าในใจของเธอคงอยากกลับบ้านไปหาชู้รักอย่างไอ้กายแล้ว"มันดึกมากแล้ว…" เธอบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่ใจเย็น อัลฟ่าคว่ำปาก พลางเดินล้วงกระเป๋าเข้าไปในบ้าน พร้อมกับเดินชนไหล่กอหญ้าจนเธอเซชนเข้ากับประตูการกระทำของอัลฟ่าทำให้กอหญ้ารู้ตัว ตอนนี้เขาคงรังเกียจกันมาก เธอจึงถอยเว้นระยะห่างจากเขา เพื่อไม่ให้เขารู้สึกลำบากใจ วันนี้เธออยากมาพูดดี ๆ กับเขา“หญ้าแค่อยากรู้ ว่าทำไมถึงทำกับครอบครัวหญ้าแบบนี้ หญ้าไม่ได้ยุ่งกับคุณกายแล้ว…” กอหญ้าน้ำตาซึมยามที่คิดว่าอัลฟ่าเป็นคนทำเรื่องทั้งหมด เพียงเพราะเธอต่อต้าน ต่อกรกับเขาในช่วงเวลาที่ผ่านมาด้วยเธอทำให้เขาไม่พอใจ เขาจึงกลั่นแกล้งกันแบบนี้“ไม่ได้ยุ่ง? แต่มันขอหย่ากับอันนาเนี่ยนะ? เนี่ยน่ะเหรอที่เธอบอกไม่ได้ยุ่งกับมัน!” อัลฟ่าหมุนกายกลับมามองเธอ กอดอกจ้องคนที่ทำเ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่14 ปีศาจ 1/1
บทที่14ปีศาจพึ่บ!อัลฟ่าดึงเครื่องป้องกันทิ้งไป จากนั้นจึงดันตัวตนถูไถลงที่เนินสาวของกอหญ้าอีกครั้ง เมื่อเขาคือคนแรกของเธอ และเขาไม่ได้กินเศษซากเหลือเดนของใครวันนี้เขาจะกลืนกิน สัมผัส ตีตราเธอทั้งตัวตีตราจองเธอไว้เป็นของเขาเพียงคนเดียว…อื้ออ~กอหญ้าหลับตาลงอีกครั้ง ยามที่อัลฟ่าสอดผสานเข้ามารังแกกันอีกหน ครั้งนี้ร่างแกร่งโน้มตัวลงไปที่ลำคอขาว เขากดจูบขบเม้มจนเป็นรอยแดงช้ำ พร้อมกับประสานมือเข้ากับกอหญ้าให้จมอยู่กับเตียงนอนเขากดจูบขบเม้มเธอจนเกิดรอยแดงไปทั่วเรือนร่างที่เขาเลื่อนผ่าน อัลฟ่ากดตีตราเธออย่างมันเขี้ยวจากที่คิดว่าจะด้อยค่าเธอให้เป็นเหมือนตุ๊กตายาง พอรู้ว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือใครมา อัลฟ่าจึงไม่คิดปล่อยผ่านกอหญ้าสวยขนาดนี้ เขาต้องสัมผัสให้ครบทุกตารางนิ้วสิถึงจะถูก…ความเจ็บตามผิวกายที่ถูกฟันของอัลฟ่าเกาะเกี่ยว ทำให้กอหญ้าเม้มริมฝีปากลงแน่น รู้สึกถึงสัมผัสที่เลื่อนล
บทล่าสุด
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่27 คนผิดคำพูด 1/1
บทที่27คนผิดคำพูดเมื่อวาลิจากไป อัลฟ่าจึงรีบออกมาตามหากอหญ้า เขาเห็นเธอเดินหนีออกไปทางหน้าบ้าน จึงคิดว่าน่าจะออกมาเดินเล่นแถบริมหาดทราย"เดินไวจริง!" ทว่าพอเขาหยุดยืนอยู่ริมหาดทรายหน้าบ้านก็มองหากอหญ้าไม่เจอเสียแล้วไปไหนของเธอ!“โธ่เว้ย!” อารมณ์เสีย! ตามหาเมียไม่เจอ เมียดันไม่หึงอีก!ไม่หวงฉันเลยเหรอว่ะ!?อัลฟ่าก้าวขายาวๆ บ่นพึมพำ ขัดใจที่เมียไม่หึงตน ไม่พอยังปล่อยเขาให้อยู่กับวาลิตามลำพังอีกไม่โวยวายที่เขามีผู้หญิงคนอื่นมาเกาะเกะด้วย!แค่นี้ยังไม่เท่าไรนะ! คำพูดที่เธอพูดกับวาลิ เขาได้ยินทั้งหมด และมันทำให้เขาหัวเสียมาก กะอยากจะประชดเธอให้หวงเล่นเสียหน่อยสรุปกอหญ้าช็อตฟิลเขากลับ ด้วยการเดินหนีออกมา ปล่อยให้เขาอยู่กับวาลิเพียงลำพังจริง ๆเหอะ!!เด็กบ้า!ร่างสูงกระแทกเท้าเดินตามหากอหญ้าตามชายหาดอยู่นาน แต่กลับหาไม่เจอ อัลฟ่าเท้าสะเอวดูก็รู้ว่ากอหญ้าคงจะหล
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่26 คำขอโทษของคนเห็นแก่ตัวตน 1/1
บทที่26คำขอโทษของคนเห็นแก่ตัวตนกอหญ้าใช้เวลากับอัลฟ่าจนถึงเที่ยงวัน กว่าเขาจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ กำปั้นน้อยทุบเขาแล้วทุบอีก กว่าที่อัลฟ่าจะยอมผละออกไปจากเธอตอนนี้เขาจึงนอนตะแคงตระกองกอดเธออยู่จากด้านหลัง…เคล้นคลึงเต้าสองเต้า ของเธอเล่นอย่างสนุกมือ ส่วนจมูกคมสันเริ่มเกาะเกี่ยวขบเม้มลงที่ต้นคอของเธอเบาๆเซ็กส์ครั้งนี้ของอัลฟ่าไม่ได้รุนแรงเหมือนเมื่อคืนเท่าไหร่นักหากทว่าผสมผสานไปด้วยความอ่อนโยนเสียมากกว่า หากให้เลือกเธอเพียงอยากให้เขาปฏิบัติกับเธอเช่นนี้มากกว่าปฏิบัติต่อเธอเหมือนสัตว์เลี้ยง…มือหนาเชยดวงหน้าหวานให้หันมองสบตา นิ้วโป้งของเขาลูบลงที่ริมฝีปากบางอวบอิ่มเบาๆ“หญ้าหวังว่าคุณจะไม่โกหกหญ้าแบบครั้งก่อน…” สายตาคมวูบไหว เธอยังจำได้ดี ใช่! เธออาจจะคิดกลัวว่าเขาจะไม่ทำตามที่พูดซึ่งมันก็ถูกอย่างที่เธอคิดกลัวเขาไม่คิดทำตามที่เธอขอร้อง!เหตุใดเขาต้องปฏิบ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่25 ความจริง 1/1
บทที่25ความจริงปัง!มือหนาทุบลงบนโต๊ะเมื่อได้ยินคำรายงานทุกคำจากเฟย์ต้า“มึงหมายความว่ายังไง!?” ภาพตรงหน้าทำให้มือหนากำหมัดแน่น ตัวสั่นจนแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ นักสืบจากรามิลทำงานได้ดี แกะรอยรถที่ชนอันนาได้ภายในวันเดียว รวมถึงไอ้กายที่มันหนีไปได้อย่างไร้ร่องรอยแต่มันจะหนีไปจากดวงตาของนักสืบไอ้รามิลไม่ได้นานหรอก!วันเดียวก็เกินพอแล้ว!ตอนนี้ภาพของกาศิตกำลังหนีคนของรามิลหัวซุกหัวซุน หนีไปพร้อมๆ กับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งจากที่เฟย์ต้ารายงานคือพี่สาวของกอหญ้าน้ำอิง…“เมียน้อยคุณกาศิตคือคุณน้ำอิงครับ”ความจริงจากปากไอ้เฟย์ต้า ทำเอาหัวใจแกร่งกระตุก เมียน้อยตัวจริงของไอ้กาศิตคือน้ำอิงไม่ใช่กอหญ้า!ที่ผ่านมาเขาเข้าใจผิดกอหญ้ามาโดยตลอด!ตอนนี้ความรู้สึกผิดกำลังโจมตีเขาอย่างหนักหน่วง เมื่อความจริงถูกเปิดเผย!"นี่ครับหลักฐาน" เฟย์ต้าตอกย้ำความผิดพลาดที่เขาก
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่23 ขอของเล่นคืน 1/1
บทที่23ขอของเล่นคืนปัง ปัง ปัง!“ใคร!?” ลีโอตะโกนถาม หันไปมองประตูที่มีเงารองเท้าเยอะผิดปกติ คิ้วเรียวขมวดพลางหันกลับมาสบตากับกอหญ้าเงียบๆ"เปิดประตู!" เสียงของอัลฟ่าทุบประตูด้วยอารมณ์ที่ขุ่นมัว ตั้งแต่ที่ได้รับรายงานว่า กอหญ้ากำลังสนุกกับไอ้ลีโอ!ผู้หญิงบ้าอะไรโคตรร่านฉิบหาย!แควก!ไม่พูดพร่ำทำเพลง มือหนารีบปลดสายคล้องคอขอวกอหญ้าออก ตอนนี้เนินอกของเธอแทบเปลือยจมูกคมสัน ริมฝีปากหนา กดจูบขบเม้มลงบนผิวกายของเธอซ้ำ ๆ จนกอหญ้าทุบตีเขาอย่างตื่นตกใจปัง ปัง ปัง!“นี่! เดี๋ยว! ไหนบอกจะไม่ทำไง” กอหญ้าต่อว่าลีโอ ทั้งตกใจกับเสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง“ต้องทำ ใครมาไม่รู้หรือไง?”“อัลฟ่า…” เธอจำเสียงเขาได้“ใช่! ดังนั้นก็เล่นละครกับฉัน” กอหญ้าหยุดนิ่งทันที บทบาทที่เธอเพิ่งได้รับ ทำให้เธอต้องหยุดนิ่ง กอหญ้าจ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่22 เปิดตัวประมูล 1/1
บทที่22เปิดตัวประมูลกอหญ้ายืนน้ำตาคลอหลังจากที่ออกจากห้องทำงานของอัลฟ่า ตอนนี้เธอยืนนิ่ง ๆอยู่หน้ากรงขนาดใหญ่ ถูกวาลิถอดชุดคลุมออกให้เหลือเพียงชุดเมดผ้าลูกไม้ที่แสนเซ็กซี่วาลิยิ้มกริ่มพอใจกับพนักงานคนใหม่ของคลับ กอหญ้าสวยมากจริง ๆสวยขนาดที่พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า 'สวยจนไร้ที่ติ…'สายตากลมโตของกอหญ้าน้ำตาเอ่อซึมเธอกำลังยืนมองกรงทองขนาดใหญ่ ตรงกลางมีโซฟาหรูสีแดงสด …สิ่งที่ปรากฏตรงหน้า เธอคิดว่ามันคงเป็นที่ที่เธอต้องเข้าไปนั่งอวดโฉมประมูลในค่ำคืนนี้พอนึกคิดหัวใจบางก็พลันวูบไหว เต้นแรงไม่เป็นส่ำ ยิ่งประตูกรงทองนั้นถูกเคลื่อนออก หัวใจของเธอยิ่งเต้นแรงมากขึ้น มือบางกุมมือกันแน่น เธอไม่สามารถรอดพ้นไปจากตรงนี้ได้เลยจะมีใครสักคนมั้ยที่ยื่นมือเข้ามาช่วยเธอได้…ช่วย… ถ้าจะมีคนมาช่วยที่นี่ก็คงมีเพียงอัลฟ่าเท่านั้น ที่สามารถช่วยเธอได้!ซึ่งเขาประกาศก้องแล้วว่าเขาไม่มีทางช่วยเ
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่21 เกาะลับมาเวลลิน 1/1
บทที่21เกาะลับมาเวลลินใช้เวลาไม่นาน… กอหญ้าก็เดินลงมาจากชั้นบนด้วยชุดนอนกระโปรงยาวแขนสั้นสีชมพูน่ารัก เธอพยายามตั้งสติ และไม่ร้องไห้ให้พ่อกับแม่ต้องเป็นห่วง การห่างไกลจากบ้านครั้งนี้ทำให้ใจเธอรู้สึกหวิว ไม่อยากไป ไม่อยากต้องห่างพ่อกับแม่แต่สุดท้ายไม่ว่าเธอจะอยากไป หรือไม่อยากไป เธอก็ต้องไปอยู่ดี…“มาแล้วเหรอ ทานข้าวทานปลามาหรือยัง?” เรือนรองเอ่ยถามบุตรสาวที่กำลังย่ำก้าวมาหาพวกเธอ“ทานแล้วจ้ะ”“งันมีเรื่องอะไรจะคุยกับพ่อแม่?” อดิศรถามต่อ กอหญ้าจึงคลานไปนั่งตรงหน้าพ่อกับแม่“วันนี้หนูไปทำงานมาค่ะแล้วหัวหน้าหญ้าเขาแนะนำงานให้ รายได้ดีมาก หนูสนใจเลยอยากไปทำ”"พ่อไม่อยากให้เราไป…" พอได้ยินว่าลูกสาวขอไปทำงานที่อื่น ที่ไม่ใช่ร้านของตัวเอง อดิศรก็ไม่เห็นด้วย…"…" กอหญ้าเริ่มคิดหนัก จะหาเหตุผลอะไรให้พ่อยอม"ไหนบอกว่าร้าน
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่20 ชดใช้ทั้งชีวิต 1/1
บทที่20ชดใช้ทั้งชีวิต“คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ แต่ว่าจะไม่ฟื้นตัวขึ้นมาในช่วงเวลานี้แน่นอน ผลจากการถูกกระทบกระเทือนที่ศีรษะ ทำให้คนไข้เสี่ยงที่จะเป็นเจ้าหญิงนิทรา…”“อะไรนะครับ!? แล้วน้องผมจะมีสิทธิ์ฟื้นมั้ย?” หัวใจแกร่งวูบโหวง ราวกับถูกบดขยี้เมื่อได้ยินว่าน้องสาวของเขาอาจจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา“มีสิทธิ์ครับ แต่นานแค่ไหนหมอเองก็ยังบอกไม่ได้…” อัลฟ่าส่ายหน้า ไม่อยากจะเชื่อเลย“แล้วสามีของคนไข้มามั้ยครับ?”“มันตายไปแล้ว!” พอได้ยินคำว่าสามีของอันนา เขาก็เผลอขึ้นเสียงใส่คุณหมอทันที น้ำเสียงเหี้ยมที่เอ่ยขึ้น ทำให้คุณหมอรู้สึกถึงไอรังสีอำมหิตในตัวของชายหนุ่มตรงหน้าได้เป็นอย่างดี“ญาติคนไข้ควรใจเย็นๆ นะครับ สิ่งที่ต้องฟังต่อจากนี้ ต้องทำใจนิดหน่อยนะครับ” เมื่อพี่ชายของคนไข้หัวร้อนขนาดนี้ คุณหมอจึงพยายามเกลี้ยกล่อมให้ใจเย็นลง“บอกมาเถอะครับ เรื่องก็มาถึงขนาดนี้แล้ว!”“คนไข้เสียเลือดมาก หมอจึงช่วยเด็กไว้ไม่ได้”“เด็ก? หมายความว่ายังไง?” เหมือนสมองของเขาเบลอไปชั่วขณะ เมื่อได้ยินคำว่าเด็ก“คนไข้ตั้งครรภ์อ่อนๆ ครับ ถูกแรงกระแทกพอควร จึงตกเลือดเยอะหมอไม่สามารถช่วยได้ ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ” อึ้งไป
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่19 เหตุที่เกิดกะทันหัน 1/1
บทที่19เหตุที่เกิดกะทันหันรถแท็กซี่จอดลงที่หน้าปากซอยเช่นเดิมเหมือนทุกวัน กอหญ้าจ่ายเงินพร้อมกับก้าวลงมาจากรถ เธอเดินเข้าไปในซอยเส้นประจำที่เธอเคยเดินมาตลอดตั้งแต่เด็กจนโตกอหญ้าเดินทอดน่องด้วยจังหวะที่มั่นคงแต่เชื่องช้า เธอคิดถึงใบหน้าของอัลฟ่าที่อยู่ ๆก็บึ้งตึง ปั้นปึ่งใส่เธอ"อยู่ๆก็โกรธกัน เป็นโรคใบโพล่าหรือไง!? หรือกำลังเข้าสู่อารมณ์พวกวัยทอง" กอหญ้าบ่นพึมพำ ยิ่งเห็นอาการที่เขาปฏิบัติกับเธอแล้ว หัวใจยิ่งรู้สึกอยากเตะเขาสักพันครั้ง!แต่ก็นั่นแหละ! อย่างเธอจะทำอะไรเขาได้!"เอ๊ะ! พี่น้ำหนิ! มาทำอะไรตรงนี้ดึก ๆดื่น ๆ" กอหญ้าพึมพำ ก่อนจะเดินเข้าไปหาพี่สาวที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆรถหรูของใครสักคนพึ่บ!จู่ๆพี่ของเธอก็ล้มลง กอหญ้าจึงรีบวิ่งเข้าไปหาอย่างนึกเป็นห่วง"พี่…"“คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!” เสียงทะเลาะแทรกขึ้นมากะทันหัน กอหญ้าชะงักและมองเหตุการณ์ตรงหน้าผ่านความมืดมิดที่มีเพียงแสงจาก
ลวงรักใต้เท้ามาเฟีย[SETมาเฟีย] บทที่18 ไม่ควรรู้สึก 1/1
บทที่18ไม่ควรรู้สึกช่วงบ่ายสองเป็นช่วงที่ลูกค้าเริ่มทยอยลดน้อยลง อาหารข้าวแกงถูกขายจนเกลี้ยง กอหญ้าจึงเตรียมตัวไปหาอัลฟ่า“หนูไปทำงานก่อนนะคะ” กอหญ้าบอกพ่อกับแม่ พลางสวมรองเท้าผ้าใบคู่โปรดที่แม่ซื้อให้“เดินทางดีๆ นะ” เรือนรองอวยพร ส่วนอดิศรยกยิ้มรับรู้ กอหญ้าจึงโบกมือลาพวกท่าน และรีบย่ำก้าวออกไปหน้าปากซอย มองหารถแท็กซี่เพื่อไปหาอัลฟ่าที่เพนท์เฮ้าส์ของเขาเฮ้อ! ไม่รู้ว่าเธอจะทำแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่!ตอนนี้บ่ายสามโมงพอดีเป๊ะ เธอมาถึงหน้าเพนท์เฮ้าส์แล้ว เท้าบางจึงรีบย่ำเท้าเข้าไปหาอัลฟ่าทันที เธอไม่อยากทำให้เขาโกรธเธอ และอยากคุยเรื่องพี่สาวอีกครั้งดี ๆระหว่างทางเดินเธอเห็นเฟย์ต้ากำลังพูดคุยกับผู้ชายชุดดำ หากให้เดาคงเป็นบอดี้การ์ด แต่สำหรับเฟย์ต้าแล้ว เธอไม่รู้ว่าเขานับว่าเป็นอะไรของอัลฟ่า กอหญ้ามองเขาเพียงแค่แวบเดียว ก็เปิดประตูและปิดมันลงเท้าบางเหยียบย่ำเข้ามาในเพนท์เฮ้าส์ของอัลฟ่าเงียบ ๆ คิดว่าตอนนี้เขาอาจจะอยู่ในห้อง เธอจึงผ่อนลมหายใจลงเบา ๆ เท้าบางทอดน่องเดินไปที่โซฟา พลางชะงักเมื่อเธอเห็นอัลฟ่ากำลังพิงพนักเอนหลัง หลับตาอยู่ที่เบาะโซฟาเดี่ยวข้างหน้าต่างกระจก ในมือถือไอแพด เอกสา
