ตอนที่21

10 นาทีต่อมา

คลินิกXXX

“อ้าวขวัญมาแต่เช้าเลย...จันทร์เจ้าหลับอยู่เหรอ”

ปกรณ์หมอหนุ่มที่รู้จักกับพาขวัญเจ้าของคลินิกแห่งนี้เมื่อเห็นพาขวัญอุ้มลุกน้อยมาก็รีบทักทายด้วยรอยยิ้มอย่างสนิทสนมเพราะพาขวัญมักจะมาปรึกษาเขาอยู่บ่อยๆเรื่องการดูแลลูกของเธอ

“ค่ะพี่หมอ”

“คุณคงเป็นคุณพ่อจันทร์เจ้าสินะครับเชิญนั่งรอที่โซฟาด้านนอกก่อนนะครับ...ขวัญพาจันทร์เจ้าเข้าไปด้านในเลย”

หมอหนุ่มให้เหนือเมฆนั่งอยู่ด้านนอกแล้วให้พาขวัญตามเขาไปด้านในกับเขาเพื่อที่จะฉีดวัคซีนให้กับจันทร์เจ้า

เหนือเมฆต้องนั่งรอด้านนอกตามที่หมอหนุ่มสั่งเขาแปลกใจว่าหญิงสาวไปสนิทกับหมอคนนี้ตั้งแต่เมื่อไรยังไงเรื่องนี้เขาต้องคุยกับเธอยาวเป็นแน่ให้กลับไปที่บ้านก่อนเถอะ

“แอ้...แง้งง...แง้งงงง”

“โอ๋.ไม่ร้องนะคะคนเก่ง”

พาขวัญพาจันทร์เจ้าเข้าไปในห้องกับหมอหนุ่มพักใหญ่แล้วจึงออกมาพร้อมกับเสียงร้องของหนูน้อยที่โดนฉีดวัคซีนไปหมาดๆ

“ครั้งหน้ามาตามนัดด้วยนะครับ”

“ค่ะพี่หมอขวัญกลับก่อนนะคะ”

พาขวัญลาหมอหนุ่มเมื่อเสร็จธุระแล้วเธอก็ขอตัวกลับทันที

บ้านเหนือเมฆ

“จันทร์เจ้าหลับแล้วเหรอ”

เหนือเมฆนั่งรอหญิงสาวอยู่ที่หน้าห้องเขาได้ยินเสียงจันทร์เจ้าเงียบไปพักใหญ่คิดว่าน่าจะหลับแล้ว

“ค่ะ...ร้องจนเพลีย”

พาขวัญตอบชายหนุ่มพร้อมเตรียมจะเดินไปหาอะไรทำของเธอต่อเพราะว่าพอจะดูสีหน้าของชายหนุ่มออกว่าคงจะมีเรื่องอะไรว่าเธออีกเป็นแน่

“เดี๋ยว...ไปรู้จักกับหมอนั่นตั้งแต่เมื่อไรดูสนิทสนมกันขนาดนั้น”

เหนือเมฆยังไม่ยอมให้พาขวัญไปไหนเพราะเขายังอยากคุยกับเธอให้รู้เรื่องก่อนว่าไปรู้จักกับหมอหนุ่มที่คลินิคนั้นได้อย่างไร

“ขวัญกับพี่หมอรู้จักกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยพี่หมอเป็นรุ่นพี่ขวัญสามปีตอนนั้นเราเจอกันที่ค่ายอาสาตอนไปสร้างโรงเรียนบนดอยน่ะค่ะ...พอดีขวัญตั้งใจจะไปปรึกษาหมอที่คลินิกเด็กเรื่องการดูแลเรื่องวัคซีนของจันทร์เจ้าอยู่แล้ว...บังเอิญว่าที่นี่เป็นคลินิกพี่หมอพอดีขวัญเลยไปปรึกษาพี่หมออยู่เรื่อยๆค่ะ”

พาขวัญตอบชายหนุ่มรวดเดียวเพราะว่าเขาจะได้ไม่มีเรื่องค้างคาใจอะไรกับเธออีก

“ปรึกษาอยู่เรื่อยๆ”

คำว่าปรึกษาอยู่เรื่อยๆเหนือเมฆคิดวาหญิงสาวคงได้ไปเจอหมอคนนี้เพียงแค่ครั้งสองครั้งเป็นแน่

“ค่ะ”

“ยังไงก็อย่าให้มันเกินงามมากก็แล้วกันเพราะอีกหน่อยขวัญก็ต้องแต่งงานกับพี่จะไปสนิทกับผู้ชายคนอื่นมากเกินไปมันดูไม่เหมาะ”

เหนือเมฆจะห้ามหญิงสาวตรงๆตามใจเขาก็ไม่ได้เลยต้องหาข้ออ้างบางอย่างเพื่อให้ดูมีเหตุผลที่เธอจะไม่ทำตัวสนิทกับผู้ชายคนอื่น

“ขวัญว่าขวัญก็ไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะคะ”

พาขวัญรู้สึกไม่ชอบใจความคิดแบบนี้ของชายหนุ่มเท่าไรเธอรู้ตัวดีว่าอะไรควรอะไรไม่ควร

“พี่เป็นคนที่สังคมจับจ้องหากขวัญสนิทกับผู้ชายคนอื่นเห็นเขาจะว่ายังไง”

เหนือเมฆยังเห็นว่าเธอไม่อยากจะเชื่อฟังเขาแต่โดยดีจึงยกข้ออ้างในความมีหน้าตาทางสังคมของเขาให้เธอได้คิด

“แล้วทำไมต้องเอ่ยเรื่องแต่งงานขึ้นมาตั้งแต่ทีแรกล่ะคะถ้าเราไม่ต้องแต่งงานกันให้คนอื่นรู้ขวัญคงไม่ต้องใช้ชีวิตยุ่งยากแบบนี้”

พาขวัญก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่เธอจะสนิทกับใครมันเป็นผลต่อหน้าตาทางสังคมของชาหนุ่มด้วยเธอไม่ใช่คนต้นคิดเรื่องนี้เลยสักนิดเธอมาที่นี่เพียงเพราะต้องการดูแลจันทร์เจ้าก็เท่านั้น

“จะว่าไปแล้วอันที่จริงเราก็ไม่ได้มีสถานะเป็นแค่พ่อกับแม่ของจันทร์เจ้าเท่านั้นนะ”

เหนือเมฆกัดฟันกรอดไม่คิดว่าหญิงสาวจะตอกกลับเขามาแบบนี้ด้วยความที่ไม่ยอมคนของเขาชายหนุ่มก็ดันโพล่งสิ่งที่คิดว่าหญิงสาวคงจะลืมไปแล้วให้เธอได้รื้อฟื้นมันขึ้นมาอีกครั้ง

“ขวัญขอตัวนะคะ”

พาขวัญรู้ว่าชายหนุ่มหมายถึงอะไรทั้งที่เขาก็เคยให้สัญญากับเธอแล้วว่าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเธอรู้สึกผิดหวังที่เชื่อใจคนอย่างเขาจริงๆ

“ปล่อยขวัญ”

เหนือเมฆรั้งแขนหญิงสาวเอาไว้ก่อนที่เธอจะเดินหนีหญิงสาวไม่รู้ว่าเขาจะมาใส่อารมณ์อะไรกับเธอนักหนากับเรื่องเล็กน้อยแค่นี้

“จำเอาไว้ว่าขวัญอยู่ที่นี่ขวัญเป็นผู้หญิงของพี่เพราะฉะนั้นพี่สั่งอะไรก็ต้องฟัง”

ชายหนุ่มไม่ยอมให้ใครมาท้าทายอำนาจของเขาเมื่อเธอไม่ยอมอยู่ใต้คำสั่งของเขาอย่างยินดีเขาก็ต้องกำชับให้เธอได้ฟังอีกครั้งชัดๆว่าเธออยู่ที่นี่ควรจะทำตัวอย่างไรเขาไม่รู้ว่าเขาหละหลวมกับเธอเกินไปหรือว่าเธอดื้อต่อเขามากขึ้นกันแน่

“ขวัญรู้ว่าขวัญมาที่นี่เพราะต้องการดูแลจันทร์เจ้าไม่ได้มารับฟังคำสั่งใครเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกันจริงๆ”

พาขวัญจำได้ว่าก่อนที่เธอมาเธอมาทำหน้าที่ดูแลจันทร์เจ้าไหนตอนนี้เหมือนเธอจะได้เจ้านายเพิ่มอีกคนล่ะ

“มานี่...จะได้รู้ว่าต่อไปจะต้องฟังหรือไม่ฟัง”

เหนือเมฆลากหญิงสาวเข้าไปคุยในห้องเพราะกลัวว่าหากเธอกับเขามีปากเสียงกันความลับบางอย่างจะเล็ดลอดออกไปถึงหูคนอื่น

“ปล่อยขวัญเดี๋ยวนี้นะ”

พาขวัญยังยืนตัวแข็งไม่ยอมให้ชายหนุ่มลากเธอไปไหนง่ายๆแต่ก็ไม่สามารถต้านแรงของเขาได้อยู่ดีหญิงสาวไม่ได้โวยวายอะไรออกมาเพราะกลัวว่าเสียงของเธอจะทำให้หนูน้อยจันทร์เจ้าที่พึ่งหลับไปตื่นขึ้นมา

“ดื้อนักใช่ไหม”

“อื้มมม...”

ชายหนุ่มกดไหล่หญิงสาวให้ตัวเธอแนบไปกับผนังห้องพร้อมประกบจูบแม่สาวจอมดื้อเป็นการลงโทษที่เธอไม่ยอมฟังเขาดีๆแถมยังพูดจาประชดประชันเขาอีก

“ขวัญไม่ได้ดื้อแค่ไม่ชอบคนไม่มีเหตุผล...อย่าทำแบบนี้กับขวัญนะ”

หญิงสาวมีหรือที่จะยอมให้คนตัวโตรังแกง่ายๆเธอเสียใจที่เขาผิดสัญญาทั้งยังขัดขืนทุกทางไม่ให้เขาได้ล่วงล้ำตัวเธอได้อีก

“แอ้...แอ้....แง้งงงงงงง”

“จันทร์เจ้า...”

เพี๊ยะ

ตอนนี้การกระทำของทั้งสองหยุดลงหญิงสาวเห็นว่าหนูน้อยตื่นขึ้นมาร้องจึงรีบผลักชายหนุ่มออกจากตัวเธอด้วยความโมโหเธอจึงเงื้อมมือฟาดไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มเพื่อเรียกสติของเขาคืนมาพร้อมเดินไปหาหนูน้อยทันที

“โอ๋...ไม่ร้องนะค้า...”

พาขวัญไม่ได้หันหน้ากลับมามองชายหนุ่มเลยสักนิดว่าเขาจะโกรธหรือจะมองเธอยังไงตอนนี้ธอเสนใจแค่หนูน้อยในอ้อมแขนของเธอเท่านั้น

ทางด้านชายหนุ่มเองก็ออกไปจากห้องเพื่อไปสงบสติอารมณ์ด้านนอกเขานั่งลงที่โซฟาพร้อมใช้มือกุมขมับเสียงร้องของจันทร์เจ้าก็ดังแว่วออกมานอกห้องอย่างไม่ยอมหยุดเรื่องนี้เขาทำผิดอีกแล้วชายหนุ่มโทษตัวเองที่คุมสติไม่ได้