Share

ตอนที่23

18.30 น.

บ้านเหนือเมฆ

“แอ้...แอ้......”

“ขวดที่สองแล้วน้าคนเก่งของแม่จะกินจุเกินไปแล้วนะ”

พาขวัญนั่งคุยเล่นกับหนูน้อยอย่างอารมณ์ดีเธอรู้สึกว่าหนูน้อยตัวกลมจะกินเก่งขึ้นทุกวันแต่เท่าที่เธอปรึกษากับปกรณ์แล้วก็นับว่าจันทร์เจ้านั้นน้ำหนักยังเป็นไปตามเกณฑ์เธอจึงไม่ได้กังวลอะไรมากนัก

“แอ้...อืมม”

“แตงโมจะแตกแล้วมั้งงงง....ใช่ไหมคะ....ฮั่นแน่อมยิ้มด้วย”

หญิงสาวจับพุงหนูน้อยเล่นเบาๆแกมหยอกหนูน้อยก็แสนฉลาดรู้ว่าเธอกำลังเล่นด้วยก็ส่งยิ้มโชว์เหงือกให้เธอได้เห็น

“จันทร์เจ้าครับ...”

ฟอดดด

“พ่อคิดถึงหนูที่สุดเลยยย”

เหนือเมฆกลับจากทำงานมาก็ตรงเข้ามาหาหนูน้อยด้วยความคิดถึงโดยไม่ได้สนใจว่ามีหญิงสาวอยู่ใกล้ๆเพราะเธอทำเป็นไม่สนใจเขาก่อนหลายวันมาแล้วตั้งแต่ที่ทะเลาะกัน

เมื่อหอมหนูน้อยชื่นใจพอแล้วเขาก็เดินไปที่หน้าห้องน้ำพร้อมถอดเสื้อผ้าโชว์หราอย่างไม่ได้อายว่ามีหญิงสาวอยู่ในห้องด้วยเธอทำเหมือนเขาไม่มีตัวตนเขาก็ทำได้เหมือนกันในเมื่อเขาขอโทษเธอแล้วยังไม่หายงอนเขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว

“เฮ้อ...”

//อะไรของเค้า....นึกจะถอดก็ถอดไม่ได้อายเลยหรือยังไง//

พาขวัญถึงกับต้องเบี่ยงหน้ามองไปทางอื่นไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้ทำเหมือนเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้เสียอย่างนั้นเธอไม่ได้อยากจะมองร่างเปลือยของเขาเสียหน่อย

สามวันต่อมา

โรงแรมXXX

วันนี้เป็นวันแต่งงานของเหนือเมฆและพาขวัญแขกที่มาร่วมงานล้วนเป็นญาติคนสนิทและนักธุรกิจคู่ค้าของอธิษฐ์เวหาทั้งนั้น

“ช่วยทำให้เหมือนเรารักกันมากจะได้ไหม”

เหนือเมฆกระซิบข้างหูของหญิงสาวเพราะเห็นเธอเอาแต่ยิ้มให้แขกที่มาร่วมงานส่วนเขาเธอไม่คิดจะหันหน้ามามองเลยสักนิด

“ก็ทำอยู่นี่ไงคะ”

พาขวัญไม่รู้ว่าชาหนุ่มจะคิดอะไรมากมายในเมื่อเธอก็ยืนอยู่ข้างๆเขาตลอดเวลาไม่ได้หนีไปไหนสักหน่อย

“ยิ้มให้แต่แขกไม่เคยหันมาพูดคุยกับพี่บ้างเลยแล้วคนอื่นเค้าจะคิดยังไงงานแต่งของเราทั้งทีแต่เมียไม่เคยหันมาคุยมายิ้มให้ผัวบ้างเลยเนี่ยนะ”

เหนือเมฆกัดฟันพูดกับหญิงสาวอีกรอบเพื่อเตือนให้เธอหันมาคุยกับเขาบ้างก็ได้เดี๋ยวคนอื่นเขาจะคิดว่าทำไมผัวกับเมียไม่คุยกันบ้างเลย

“ก็ยิ้มอยู่นี่ไงคะ....จะเอายิ้มขนาดไหนล่ะค้า”

พาขวัญหันไปฉีกยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมกัดฟันพูดตอบเข้าเหมือนกันตอนนี้เธอจะไม่ยอมเขาอีกต่อไปแล้วเขาประชดเธอได้เธอก็ประชดเขาได้เช่นกัน

“ยินดีด้วยนะครับขวัญยินดีด้วยครับคุณเหนือ”

ปกรณ์เดินเข้างานมาก็เข้ามาทักคนที่เป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวอย่างยินดี

“ขอบคุณนะคะพี่หมอ...เชิญด้านในก่อนเลยค่ะ”

พาขวัญยิ้มขอบคุณหมอหนุ่มที่อุตส่าห์สละเวลามาร่วมงานเธอทั้งที่งานก็ยุ่งพร้อมเชิญให้เขาเข้าไปนั่งที่ด้านในก่อน

//หึ่...พี่หมอๆๆ...// เหนือเมฆกรอกตามองบนกับท่าทีของหญิงสาวที่ดูสนิทสนมกับหมอหนุ่มคนนั้น

“แกไม่ได้มีปัญหาอะไรกับหนูขวัญใช่ไหม”

อิทธิวัฒน์เห็นท่าไม่ดีกับทั้งสองมานานแล้วเขาดูลูกชายของเขาออกว่าสองคนน่าจะมีปัญหาอะไรกันจึงเดินอกมาจากในงานมาคุยกับลูกชายของเขา

“อ๋อ...ไม่ได้มีเลยครับคุณพ่อผมกับเมียรักกันจะตาย”

เหนือเมฆรีบโอบไหล่คนเป็นเจ้าสาวของเขาพร้อมกอดกันให้พ่อของเขาเห็นว่าเขากับหญิงสาวนั้นไม่ได้มีปัญหาอะไรกันเลย

“...อืมม...ค่ะคุณพ่อ”

พาขวัญไม่อยากให้ผู้ใหญ่ไม่สบายใจกับเรื่องของพวกเธอจึงปั้นหน้ายิ้มกอดตอบอีกฝ่ายให้พ่อของชายหนุ่มได้เห็นเพื่อที่จะได้สบายใจว่าเธอกับชายหนุ่มไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน

“อย่างนั้นก็ดีแล้วเดี๋ยวพ่อเข้าไปด้านในก่อนนะ...”

“ค่ะ/ครับ”

อิทธิวัฒน์เห็นว่าทั้งสองยังโอเคก็ดีเขาจะได้เข้าไปต้อนรับแขกในงานอย่างสบายใจเพราะวันนี้คนสำคัญมากันเยอะด้วย

“อ้าวคุณภู...แล้วพายล่ะคะ”

พาขวัญเห็นภูผาเดินเข้ามาหาพวกเธอแต่ไม่ยักจะเห็นเพื่อนเธอจึงถามขึ้นเพราะเห็นพระพายคุยกับเธอว่าจะมาพร้อมกับภูผา

“ยังไม่ออกจากห้องแต่งตัวเลยครับพอดีผมมาช้านิดหน่อย”

ภูผารอไม่ไหวเพราะพระพายเข้าไปนานแล้วยังไม่ออกมาเสียทีเขาจึงออกมาก่อนพอดีเขากับเธอมาถึงที่โรงแรมค่อนข้างช้าเพราะลงจากเครื่องได้ขึ้นรถมาวันนี้รถค่อนข้างจะเยอะ

“อ๋อ...ค่ะ”

พาขวัญพยักหน้าเข้าใจ...จริงที่เพื่อนเธอจะต้องแต่งตัวแต่งหน้าทำผมอีก

“ไงวันนี้แกดูดีนะ”

ภูผาทักทายเหนือเมฆที่อยู่ในชุดเจ้าบ่าวสีขาววันนี้เพื่อนของเขาดูดีจริงๆและไม่ใช่แค่ชุดดูจากสีหน้าก็รู้ว่าพอใจกับงานแต่งวันนี้มากแค่ไหน

“ฉันก็ดูดีทุกวันอยู่แล้วนี่หว่า”

เหนือเมฆพูดเล่นกับเพื่อนของเขาตามประสาที่คุยหยอกล้อกันแบบนี้เป็นประจำ

“อืม...”

//ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนนักหนา// พาขวัญถึงกับเบือนหน้าหนีกับคำพูดของเจ้าบ่าวของเธอ

“พาย”

เมื่อยืนได้ครู่หนึ่งพาขวัญก็เห็นเพื่อนเธอสวมชุดสีชมพูขนนกออกมาจึงรีบเรียกให้มาหาเธอ ภูผาหันไปมองตามเสียงของพาขวัญภาพตรงหน้าของเขาเธอคือพระพายที่สวยสะดุดตาไปอีกแบบเธอดูโตขึ้นใบหน้าที่แต่งแต้มเครื่องสำอางค์กับทรงผมช่างดูเข้ากับใบหน้าของเธออย่างมาก

ชุดเกาะอกกระโปรงสั้นสีชมพูขนนกก็ดูเข้ากับผิวของเธออย่างลงตัวเขาพึ่งจะเห็นเธอโชว์เนื้อโชว์หนังก็วันนี้ปกติก็เห็นเธอจะใส่ก็แต่เสื้อยืดกางเกงยีนส์เท่านั้น

“ขวัญ...หื้มม...คิดถึงที่สุดเลย”

พระพายรีบเดินเข้ามาหาเพื่อนเธอให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเดินได้เหตุที่เธอเดินไม่ถนัดก็เพราะส้นสูงสี่นิ้วนี่แหละเมื่อเข้าประชิดตัวเพื่อนเธอได้ก็โผกอดเลยทันที

“แกสวยมาเลยรู้ตัวไหม”

พาขวัญไม่คิดว่าเพื่อนเธอพอแต่งเสริมอะไรเข้าไปหน่อยจะดูแปลกตาไปเป็นคนละคนขนาดนี้

“แกก็เหมือนกัน....แต่ไอ้ส้นสูงนี่ฉันใส่ไม่ค่อยถนัดเท่าไร”

พระพายเห็นเพื่อนเธออยู่ในชุดเจ้าสาวก็สวยมากๆเช่นกันแต่เธอขอแอบบ่นกับรองเท้าที่เรียมไว้ให้เธอสักหน่อยเพราะมันทำให้เธอเดินไม่ถนัดเลยจริงๆเมื่อตอนลองเดินในห้องก็ล้มแล้วล้มอีก

“ทำไงดีล่ะฉันก็ไม่ได้เตรียมรองเท้าแบบอื่นไว้ด้วยสิ”

พาขวัญก็ลืมดูเสียด้วยว่าช่างที่จัดชุดนั้นเอารองเท้าอะไรให้เพื่อนเธอใส่

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status