ตอนที่33

21.30 น.

“ช่วงนี้งานพี่ไม่ค่อยยุ่งแล้วขวัญอยากไปไหนไหม”

เหนือเมฆนอนกอดพาขวัญอยู่บนเตียงนุ่มส่วนจันทร์เจ้าที่หลับแล้วก็นอนอยู่ในเปลช่วงนี้หนูน้อยค่อนข้างติดเปลอย่างมากตั้งแต่ที่ไปเกาะคราวนั้นแล้ว

ช่วงนี้ชายหนุ่มเห็นว่างานทุกอย่างเริ่มลงตัวหมดแล้วเขาจึงอยากพาครอบครัวรวมทั้งตัวเขาเองไปพักผ่อนบ้างจึงอยากถามความเห็นจากคนเป็นภรรยาว่าอยากจะไปที่ไหน

“พาคุณพ่อไปเที่ยวบ้างก็น่าจะดีนะคะ”

พาขวัญเห็นด้วยกับชายหนุ่มที่จะไปหาที่เที่ยวพักผ่อนเพราะเธอก็อยากให้อิทธิวัฒน์ได้ออกจากบ้านบ้างเผื่อสภาพจิตใจจะดีขึ้นเพราะเธอรู้ว่าอิทธิวัฒน์ยังปลงไม่ตกเรื่องที่ผ่านมาถึงแม้จะใช้ชีวิตได้ปกติแล้วก็ตาม

“ที่ไหนดีล่ะ”

เหนือเมฆอยากรู้ว่าหญิงสาวอยากจะพาพ่อเธอไปที่ไหนเขาเองนึกไม่ค่อยออกเหมือนกันหากเป็นผับบาร์ก็คงจะรู้ดีเพราะเมื่อก่อนเขาเที่ยวสถานที่แบบนี้ค่อนข้างบ่อยหรือเรียกได้ว่าเกือบทุกวัน

“อืม...ขวัญอยากไปเที่ยวที่บ้านบ้างได้ไหมคะ”

พาขวัญเห็นว่าเธอไม่ได้กลับไปที่บ้านเธอที่ลำปางนานแล้วอีกอย่างที่นั่นก็อากาศดีและมีสถานที่เที่ยวอยู่เหมือนกันและอีกอย่างเธอก็เธออยากจะไปเยี่ยมเพื่อนเธอด้วยเห็นว่าเปิดร้านขายขนมไทยแล้วก็ขายดีซะด้วย

“ได้สิ...อากาศที่นั่นก็ดีพี่เองก็อยากไปบ้านไอ้ภูมันเหมือนกัน”

เหนือเมฆเห็นด้วยกับหญิงสาวเขาคิดว่าถ้าหญิงสาวไม่ให้ความเห็นเขาก็จะลองชวนเธอกลับไปบ้านของเธอนี่แหละ

“งั้นอีกสองวันเราไปกันนะคะ”

พาขวัญขอเวลาเตรียมตัวสักสองวันเพราะเธอจะต้องโทรบอกเพื่อนเธอก่อนว่าเธอจะกลับไปและไหนจะของอะไรของลูกเธออีกสำคัญเลยคือต้องชวนอิทธิวัฒน์ไปด้วยให้ได้เพราะเธอดูท่าแล้วคนนี้น่าจะชวนยากสุดเพราะช่วงนี้ชอบอยู่ติดแต่บ้าน

“ขวัญ...”

เหนือเมฆหันไปสบตากับหญิงสาวอย่างจริงจัง

“คะ...”

พาขวัญรู้สึกประหม่าเล็กน้อยกับสายตาที่เขามองมายังเธอ

“ตั้งแต่มีขวัญเข้ามาชีวิตพี่เปลี่ยนไปมากเลยรู้ไหม”

เหนือเมฆกระซิบข้างหูของหญิงสาวเสียงพร่าพร้อมพรมจูบไปที่ปอยผมของเธอเขาอยากบอกกับเธอนานแล้วแต่ก็ไม่มีโอกาสเสียทีวันนี้เขาเห็นว่าเป็นจังหวะที่ดีแล้ว

“หืม...มาทำซึ้งอะไรตอนนี้คะ”

พาขวัญมีอาการเขินจนหน้าของเธอตอนนี้แดงเป็นลูกตำลึงและพยายามที่จะไม่หันไปสบตากับเขา

“พี่ไม่รู้ว่ามันเร็วไปหรือเปล่าที่จะพูดว่ารักขวัญ...แต่พี่คิดว่าพี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ”

เหนือเมฆไม่รู้ว่าหญิงสาวจะเชื่อที่เขาพูดหรือเปล่าเพราะเขาและเธอยังรู้จักกันได้ไม่ถึงปีแต่ความรู้สึกของเขามันผูกพันธ์กับเธอไปมากเสียเหลือเกิน

“...พี่เหนือ...”

พาขวัญอมยิ้มอย่างซึ้งในหัวใจเธอเข้าใจและสัมผัสได้วินาทีที่เขาปกป้องเธอด้วยชีวิตเธอไม่รู้ว่าจะมีผู้ชายคนไหนที่กล้าเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงเพื่อเธอได้ขนาดนี้

“เรามาสร้างครอบครัวเราให้ใหญ่ขึ้นกันเถอะ”

“คะ??”

พาขวัญคิ้วขมวดเล็กน้อยไม่รู้จริงๆว่าที่เขาพูดมันหมายความว่าอย่างไรเพราะคำว่าครอบครัวของเธอตอนนี้ก็มีครบแล้วทั้งพ่อแม่ลูก

“ทำน้องให้จันทร์เจ้าไง”

เหนือเมฆไม่รีรอที่จะสร้างครอบครัวของเขาให้ใหญ่ขึ้นมือหนาดึงสายผูกเอวชุดนอนของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับเสื้อผ้าของเขาเช่นกัน

“อ๊ะ...อืมม”

หญิงสาวต้องแอ่นอกสะท้านเพราะชาหนุ่มใช้ริมฝีปากหนากอบกุมดูดคลึงยอดปทุมถันที่มันตั้งชูชันอยู่อย่างโหยหญิงสาวหายใจติดขัดเล็กน้อยเพราะความรู้สึกเสียวกระสันที่ชาหนุ่มมอบให้สายตาของเธอตอนนี้หยาดเยิ้มเป็นน้ำผึ้งมือทั้งสองกอบกุมจิกระบายอารมณ์ไปที่ไรผมของเขาหนักเบาสลับกัน

“อ้าส์...อืม...ที่.รัก”

เหนือเมฆครางกระเส่าเมื่อตัวตนของเขาเข้าไปบดเบียดกับช่องทางรักที่คับแคบของหญิงสาวแขนทั้งสองข้างของเขาเกี่ยวของของเธอเอาไว้ให้กางออกเพื่อเปิดทางให้ตัวตนของเขาเข้าไปอย่างง่ายแต่มันมันก็ไม่ได้ง่ายอยู่ดีถ้าเทียบกับขนาดของเขา

“อื้มมม....พี่เหนือ...อ้ะ”

หญิงสาวใบหน้าเครียดเกร็งเล็กน้อยเมื่อเธอรู้สึกทั้งเจ็บและจุกในเวลาเดียวกันแต่เธอก็ไม่ได้ต่อต้านอะไรเหตุเพราะอยากจะให้อีกฝ่ายมีความสุขที่สุด

“อื้มม...อ้ะ...”

“อ้าส์สส...ขวัญ...”

ไม่นานร่างกายของทั้งสองก็สอดประสานกันได้อย่างลงตัวเสียงแห่งความสุขเล็ดลอดออกมาจากทั้งสองอย่างไม่ขาดสายเตียงนุ่มสีขาวยับย่นด้วยแรงกระแทกที่เป็นจังหวะของชายหนุ่มตัวหญิงสาวสั่นครอนหน้าอกตูมถูกมือหนากอบกุมบีบเค้นอย่างสนุกมือเหงื่อตามตัวของทั้งสองซึมออกมาเป็นไรๆบทรักที่เร่าร้อนดำเนินไปค่อนคืนเกือบฟ้าสางถึงจะสงบลงเล่นเอาหญิงสาวแทบสลบคาอกของชายหนุ่มเลยทีเดียวถ้าหากไม่หยุดเสียก่อน

เช้าวันต่อมา

08.00 น.

“ขวัญ”

ช่วงเช้าของวันเหนือเมฆกระซิบข้างหูพาขวัญให้เธอได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะตอนนี้อะไรๆของเขามันก็เริ่มตื่นเช่นกันเมื่อตื่นมาแล้วเจอคนเป็นภรรยาเปลือยกายใต้ผ้าห่มอยู่

“อือ...อืมม”

พาขวัญสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียเพราะเมื่อคืนเธอเองก็เสียแรงไปเยอะอยู่เหมือนกัน

“พี่ขอนะ”

เหนือเมฆเห็นว่าตอนนี้ลูกของเขาก็ยังไม่ตื่นชายหนุ่มจึงมุดเข้าใต้ผ้าห่มหวังนัวเนียคนเป็นภรรยาในตอนเช้าเผื่อจะมีความสุขกันอีกสักรอบ

“อ้ะ...พี่เหนือ”

พาขวัญร้องออกมาเล็กน้อยเมือคนเป็นสามีเล่นงับเต้างามของเธอเล่นอย่างไม่ได้ตั้งตัว

“แอ้...แอร๊ะ....”

หนูน้อยตัวกลมตื่นขึ้นมาได้ก็พลิกตัวผงกหัวอยู่ในเปลพร้อมส่งเสียงอันแหลมดังไปทั่วห้องทำให้เหนือเมฆต้องโผล่หัวออกมาจากผ้าห่มอย่างเสียดาย

“ตอนนี้คงไม่ได้แล้วล่ะคะ”

พาขวัญหันไปส่ายหัวให้คนเป็นสามีเพราะตอนนี้เธอคงจะต้องลุกไปดูลูกแล้ว

“โถ่...จันทร์เจ้าทำพ่ออีกแล้วนะ”

เหนือเมฆมีสีหน้าแอบเสียดายเล็กน้อยพลางคิดว่าหากลูกสาวตัวกลมของเขาตื่นช้ากว่านี้สักนิดก็คงจะดี