Share

ตอนที่35

“ใครใช้ให้คุณไปบอกพวกเค้ากันล่ะ...ทำให้มันเงียบไปก็ไม่มีปัญหาอะไรแล้ว”

เธอคิดไว้แล้วว่าแม่เธอต้องมีอะไรบิดบังเธออยู่เป็นแน่แต่ก็ไม่ยักจะรู้ว่าแม่เธอกับชายหนุ่มหาเวลาไปคุยกันตอนไหนเธอคิดว่าถ้าปล่อยให้เรื่องเงียบไปโดยที่ชายหนุ่มไม่ต้องมาใส่ใจกับเธอแค่นี้ทุกอย่างก็จะเงียบและเธอก็จะทำใจกับเรื่องนี้ได้เอง

“รักตัวองบ้างหรือเปล่า”

ภูผาอยากจะรู้นักที่เขาทำตัวของเธอเสียหายขนาดนี้ยังอยากให้เขาเฉยกับมันได้อีก

“รักสิถึงได้พยายามปกป้องความรู้สึกตัวเองอยู่นี่ไง”

พระพายรักตัวเองอยู่แล้วที่เธอพยายามอยู่ห่างเขาไม่อยากเห็นอยากเจอเพราะเธอต้องการรักษาแผลใจของเธออยู่นั่นเอง

“ไม่รู้ล่ะ...อีกสองวันเตรียมตัวรอได้เลยเราจะแต่งงานกัน”

ภูผาชักเห็นว่าหญิงสาวจะไม่ยอมแต่โดยดีเขาก็จะต้องใช้วิธีบังคับเสียแล้ว

“นี่ฟังที่ฉันพูดไม่รู้เรื่องใช่ไหม....อื้มมม”

พระพายต้องชะงักเมื่อจู่ๆชาหนุ่มก็ฉวยโอกาสบดจูบมาที่ปากบางของเอย่างไม่ได้ตั้งตัวแถมยังหนีเขาไปไหนไม่ได้เพราะแรงกอดรัดของเขา

“ถ้ายังดื้ออีกเจอมากกว่านี้แน่...ไปนอนได้แล้วดึกแล้ว”

ภูผาไม่ได้แค่ขู่แต่เขาเอาจริงชายหนุ่มเอื้อมมือไปหยิบรีโมทปิดทีวีพร้อมพาหญิงสาวเข้าไปนอนในห้องของเธอโดยมีเขาอยู่ติดตัวกับเธอตลอดเวลา

“..........”

//จะมายุ่งอะไรกับชีวิตฉันนักหนานะ//

เช้าวันต่อมา

“อือ...อืมม...”

พระพายตื่นขึ้นมาเธอรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างทับอยู่บนตัวของเธอเมื่อปรับสายตาคิดทบทวนได้เธอก็จำได้ว่าเมื่อคืนเธอหลับไปในอ้อมกอดของภูผาหญิงสาวเลยพยายามลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเลเพราะดูเหมือนคนที่นอนกอดอยู่จะไม่ยอมปล่อยเธอน่ะสิ

“ปล่อย....จะลุกไปช่วยแม่เปิดร้านมีการมีงานทำ”

พระพายเอ่ยเหตุผลของเธอออกมาเสียงแข็งเพื่อให้ชายหนุ่มยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมกอด

“เดี๋ยวตอนเย็นผมไปหาที่ร้านนะ”

ภูผายอมปล่อยหญิงสาวแต่โดยดีเพราะเขาก็มีหน้าที่ที่จะต้องไปทำเช่นกันช่วงเย็นเขากะว่าจะไปทานข้าวกับแม่หญิงสาวเสียหน่อยเพื่อสร้างสัมพันธ์อันดีต่อกันเอาไว้

“...หี้ยยย...”

//อีตาบ้าไม่มีสลดบ้างเลยหรือไง//

พระพายหมดคำจะพูดกับชายหนุ่มเสียจริงเธอก็จะเฉยต่อไปแบบนี้หากเขาอยากจะตื๊อเธอนักก็แล้วแต่เธอแค่ทำเป็นไม่สนใจก็เท่านั้นเธอคิดว่าเดี๋ยวเขาก็คงจะหยุดไปเองถ้าอยากจะแต่งงานกับเธอนักก็ดูซิว่าจะทนความเฉยชาของเธอได้ไหม

เย็นของวัน

ครอบครัวของเหนือเมฆมาถึงที่บ้านของภูผาตั้งแต่ช่วงบ่ายเมื่อทุกคนมาถึงต่างก็พักผ่อนเอาแรงกันเสียก่อนเพราะช่วงเย็นมีนัดกันว่าจะไปที่ร้านของพระพายกัน

“คุณพ่อสวัสดีครับ...ว่ายังไงครับจันทร์เจ้า...”

“แอ้...อ้”

ภูผาเลิกงานแล้วก็รีบกลับมาที่บ้านเพราะรู้ว่ามีแขกรออยู่เมื่อมาถึงเจออิทธิวัฒน์นอนเล่นกับหลานตัวกลมของเขาอยู่ที่หน้าบ้านก็รีบสวัสดีแล้วเข้าไปคุยเล่นทักทายกับหนูน้อยที่หายหน้าไปไม่เท่าไรดูจะโตเร็วขึ้นมาก

“หวัดดีลูกว่ายังไงตาภูสบายดีหรือเรา”

“ครับคุณพ่อ....”

ทั้งสองคุยสารทุกข์สุขดิบกันตามประสาคนที่ไม่ค่อยได้เจอกันนานอิทธิวัฒน์เองก็เห็นภูผามาตั้งแต่เด็กๆเพราะเป็นลูกของเพื่อนรักแล้วพอรุ่นลูกของเขาลูกทั้งสองของเขาก็เป็นเพื่อรักกันอีกด้วย

“เห็นตาเหนือบอกเรากำลังจะมีข่าวดีนี่พ่อมาถูกจังหวะใช่ไหม”

อิทธิวัฒน์พอจะรู้ข่าวเรื่องของภูผามาบ้างว่าเป็นอะไรยังไงในเมื่อภูผาจะมีข่าวดีเขาก็แสดงความยินดีด้วย

“ครับ...แต่ว่าเจ้าสาวของผมเค้ายังไม่ยอมตกลงแต่โดยดีเลยนี่สิครับ”

“ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก.555”

อิทธิวัฒน์ให้คำแนะนำอย่างคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อนวิธีนี้เขาใช้ได้ผลกับแม่ของเหนือเมฆมาแล้ว

“ผมว่าก็ต้องวิธีนี้วิธีเดียวแหละครับ...ยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบสิ่งที่ผมทำลงไปครับ”

ภูผาคิดว่าก็คงจะต้องใช้วิธีนี้แหละต้องทำตัวหน้าด้านเข้าไว้สักวันหนึ่งเขาคิดว่าหญิงสาวก็ต้องใจอ่อนเองเขาไม่รู้หรอกว่าเขานั้นรักพระพายหรือไม่แต่เขาไม่ปฏิเสธว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ดีเขาอยู่ด้วยแล้วมีความสุขและเขาก็ต้องรับผิดชอบเธออนาคตหากเขาได้อยู่ใกล้ชิดกับเธอมากกว่าทุกวันนี้อาจจะรู้ใจตัวเองก็ได้ว่าเขาคิดอย่างไรกับเธอกันแน่

“คุณภูจะแต่งงานเหรอคะ??”

“อืม...”

พาขวัญเดินอกมาพร้อมเหนือเมฆเธอบังเอิญได้ยินภูผาคุยกับพ่อสามีของเอพอดีจึงหันไปถามเหนือเมฆเพราะเรื่องนี้เธอไม่เห็นเคยจะรู้เรื่องเลยทางด้านเหนือเมฆเองเขารู้ทุกอย่างเพราะเขาเป็นที่ปรึกษาเรื่องนี้ให้กับเพื่อนของเขาเองเพียงแต่ไม่ได้บอกกับคนเป็นภรรยาเท่านั้น

“ครับคุณขวัญ”

ภูผาได้ยินที่พาขวัญถามเหนือเมฆจึงตอบหญิงสาวออกไปว่าเขาจะแต่งงานเร็วๆนี้

“เจ้าสาวคุณภูคือใครเหรอคะ??”

พาขวัญไม่ยักจะเห็นภูผาคบกับใครและสามีเธอก็ไม่ได้พูดอะไรให้เธอฟังด้วยจึงอยากจะรู้ว่าเจ้าสาวของภูผาเป็นใคร

“คุณขวัญรู้จักเธอดีเลยล่ะครับ...เดี๋ยวเย็นนี้ผมก็จะไปหาเธอคุณขวัญไปด้วยกันนะครับ”

ภูผาอมยิ้มเล็กน้อยเดี๋ยวอีกไม่นานหญิงสาวก็จะรู้องและเขาก็รู้ว่าเธอนั้นรู้จักเจ้าสาวของเขาเป็นอย่างดีอีกด้วยจนเขาคิดว่าอาจะขอความช่วยเหลือจากหญิงสาวด้วยก็เป็นได้

ร้านพระพาย

“จันทร์เจ้า...ทำไมจ้ำม่ำแบบนี้ล่ะลูก”

ตั้งแต่ทุกคนมาถึงที่ร้านของพระพายก็นั่งคุยกันอย่างคนที่ไม่ได้เจอกันนานพระพายทักทายทุกคนเรียบร้อยก็หันไปเล่นกับจันทร์เจ้าเพราะหนูน้อยช่างน่ากอดน่าฟัดเสียเหลือเกิน

พาขวัญเองก็ดีใจอย่างมากที่รู้ว่าเพื่อนเธอจะแต่งงานกับคนดีๆอย่างภูผาคิดว่าชาตินี้จะไม่ได้เห็นเพื่อนเธอมีแฟนซะแล้วแต่เธอก็ยังแอบหวั่นเรื่องของทั้งคู่อยู่เธอเองก็จะคอยเชียร์อยู่สุดแรงให้เพื่อนเธอกับภูผาตกลงกันได้ด้วยดีโดยเร็ว

“ขนมหวานค่ะ...แล้วก็สังขยาทุกคนทานได้กินกันได้นะคะมีอีกเยอะค่ะ”

มานียกถาดขนมหวานมาเสียเต็มโต๊ะหลังจากที่ทุกคนทานอาหารคาวกันเรียบร้อยแล้วเธอไม่ลืมที่จะยกสังขยาถาดใหญ่มาวางตรงหน้าของพาขวัญเพราะรู้ดีว่าเป็นของโปรดหญิงสาว

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status