ตอนที่28

ฟอดดด

“พี่เหนือ”

เหนือเมฆไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปตอนส่งจันทร์เจ้าให้กับหญิงสาวเขาก็ยื่นหน้าไปหอมแก้มหญิงสาวฟอดใหญ่กลิ่นหอมอ่อนๆของตัวเธอทำให้เขาอดกดจมูกลงไปที่แก้มเธอไม่ได้จริงๆพาขวัญอยากจะยกมือฟาดคนตรงหน้าเสียทีที่ฉวยโอกาสกับเธอเรื่อยแต่ติดตรงที่ต้องอุ้มหนูน้อยแล้วเขาก็หนีเธอออกไปเร็วเสียเหลือเกิน

พาขวัญกล่อมจันทร์เจ้าได้ไม่นานหนูน้อยก็หลับไปหญิงสาวจึงเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียงแล้วล้มตัวนอนลงด้วยความเพลียเพราะเมื่อวานเธอก็เหนื่อยมาทั้งวันหนำซ้ำกลางคืนที่จะได้พักก็ยังถูกชายหนุ่มรังแกอีกถึงแม้ว่าเธอจะอยู่ใกล้เขามากก็จะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแน่

“....หึ่......”

เหนือเมฆเพียงแค่กลับไปนอนที่เดิมของเขาให้หญิงสาวตายใจเท่านั้นมีหรือเขาเปลี่ยนสถานะกับเธอแล้วเขาจะยอมนอนข้างล่างต่อไปชายหนุ่มค่อยๆเดินให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้หญิงสาวรู้ตัว

“พี่เหนือปล่อยนะคะ”

เมื่อได้จังหวะเขาก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆหญิงสาวพร้อมรวบตัวเธอมานอนกอดอย่างสบายใจพาขวัญคิดเอาไว้แล้วว่ายังไงชายหนุ่มต้องหาทางฉวยโอกาสกับเธออีกแน่เพราะเขาพูดเองว่าจะไม่รักษาสัญญาอีกต่อไป

“ไม่ปล่อย...จะนอนกอดเมียบ้างไม่ได้หรือไง”

เหนือเมฆยังทำไม่รู้ไม่ชี้เขามีสิทธิ์ทำอะไรกับตัวเธอก็ได้เพราะเธอและเขาเป็นสามีกันทั้งทางพฤตินัยและนิตินัยแล้ว

“ไม่ปล่อยใช่ไหม...นี่แน่ะ”

“โอ้ยย...โอ้ยย...”

เมื่อชายหนุ่มไม่ปล่อยเธอดีๆพาขวัญจึงเอื้อมมือไปหยิบสิ่งของบางอย่างที่อยู่ใกล้ๆกับหัวเตียงพร้อมจี้ไปที่ตัวของชายหนุ่มใช่มันคือเครื่องช็อตไฟฟ้านั่นเองที่เล่นเอาชายหนุ่มร้องเสียงหลง

“อย่าร้องดังเดี๋ยวจันทร์เจ้าตื่นค่ะ”

พาขวัญปิดเครื่องพร้อมใช้มือปิดปากเหนือเมฆเพราะเสียงของเขาอาจจะทำให้จันทร์เจ้าตื่นขึ้นมาได้

“จะฆ่าพี่หรือไง”

เหนือเมฆไม่คิดว่าหญิงสาวจะใช้วิธีนี้ป้องกันตัวนี่ท่าทางเธอคงจะกลัวเขามากเป็นพิเศษ

“จะลงไปนอนที่ตัวเองดีๆไหม”

พาขวัญอมยิ้มเล็กน้อยที่ดูเหมือนชายหนุ่มจะสลดลงบ้าง

“ป...ไปก็ได้”

เหนือเมฆต้องยอมลงไปนอนที่ของตัวเองโดยดีเพราะกลัวไอ้เครื่องบ้าของหญิงสาวจำให้เข้าเป็นอันตรายหรือไม่ก็อาจจะเป็นหมันเอาได้หากใช้ผิดที่ผิดทางกับตัวของเขา

ตื๊ดดดด...ตื๊ดดดด

“สวัสดีค่ะ....อะไรนะคะ!!”

เมื่อพาขวัญทิ้งตัวลงนอนได้พักใหญ่ก็มีเสียงโทรเข้ามือถือของเธอจึงรีบกดรับเพราะกลัวว่าคนที่โทรมาจะมีธุระสำคัญเมื่อได้รับสายเธอก็ต้องได้รับกับข่าวที่ไม่ดีสักเท่าไรนัก

“มีอะไรเหรอขวัญ”

เหนือเมฆรู้สึกตัวตั้งแต่ได้ยินเสียงที่หญิงสาวคุยโทรศัพท์แล้วน้ำเสียงของเธอฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไรเขาจึงอยากจะรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

“คุณพ่อเข้าโรงพยาบาลกะทันหันค่ะพี่เหนือ”

พาขวัญบอกกับชายหนุ่มด้วยสีหน้ากังวล

“อะไรนะ...เมื่อวานยังดีๆอยู่เลยนี่นา”

เหนือเมฆเองก็ตกใจเช่นกันเพราะเมื่อวานพ่อของเขาก็ยังดูปกติดีอยู่เลย

“เรารีบไปกันดีกว่าค่ะพี่เหนือเตรียมรถนะคะเดี๋ยวขวัญจะไปเรียกป้าใจมานอนกับจันทร์เจ้า”

“โอเค...”

พาขวัญกับเหนือเมฆมุ่งหน้ากันไปที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็วเพราะอยากจะรู้ว่าอิทธิวัฒน์นั้นเข้าโรงพยาบาลกะทันหันได้อย่างไร

โรงพยาบาล

“คุณพ่อทำไมถึงเข้าโรงพยาบาลกะทันหันแบบนี้ได้ล่ะ”

เหนือเมฆมาถึงโรงพยาบาลก็เข้าไปถามแขไขที่นั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินทันที

“พอดีคุณอิทอยู่ดีๆก็วูบไปอีกแล้วค่ะ”

แขไขไม่อยากจะพูดอะไรมากเธอแค่บอกอาการที่สามีของเธอจะต้องมาโรงพยาบาลก็เท่านั้นเธอไม่คิดว่าสามีของเธอจะเรียกรถพยาบาลก่อนที่จะวูบไปมันไม้เป็นไปตามที่เธอคิดสักนิดเดียว

“หมอครับพ่อผมเป็นยังไงบ้างครับ”

เหนือเมฆเห็นหมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินเขาจึงรีบเข้าไปถามอาการของพ่อเขาทันทีเพราะอยากจะรู้ว่าพ่อของเขายังปลอดภัยดีอยู่หรือไม่

“ตอนนี้คนไข้มีอาการหัวใจเต้นผิดจัดหวะตอนนี้ผมต้องลองให้ยาคนไข้ก่อนถ้ายังไม่ดีขึ้นก็ต้องจี้รักษาด้วยพลังงานความร้อนหรือฝังเครื่องมือพิเศษแต่ผมต้องดูร่างกายคนไข้อีกทีครับ”

“ครับหมอ”

เหนือเมฆนั่งกุมขมับอย่างเคร่งเครียดเขากลัวเหลือเกินกลัวว่าจะเสียพ่อของเขาไปเพราะชอบป่วยกะทันหันแบบนี้อยู่เรื่อย

“คุณพ่อถึงมือหมอแล้วอย่างกังวลไปเลยนะคะ”

พาขวัญรู้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มคงเป็นกังวลมากหญิงสาวลดทิฐิเรื่องของเธอกับเขาตอนนี้ลงเอาไว้ก่อนเธอยื่นมือจับมือของเขาเอาไว้พร้อมพูดให้เขาได้สบายใจขึ้นบ้างเพราะเวลานี้ชายหนุ่มน่าจะต้องการกำลังใจที่สุดเธอรู้ดีเพราะเธอเคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาแล้ว

วันต่อมา

“คุณพ่อเป็นยังไงบ้างครับ”

เหนือเมฆอยู่โรงพยาบาลตั้งแต่เมื่อคืนเขาได้หลับได้นอนเพราะเป็นห่วงอาการของพ่อของเขาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงหมอก็ให้พ่อของเขาเข้ามาพักที่ห้องผู้ป่วยในเขาจึงเบาใจลงหน่อยแต่ก็ยังคอยไถ่ถามอาการของพ่อเขาอยู่เรื่อยๆ

“ฉันอยู่กับหมอแล้วเดี๋ยวก็ดีขึ้นเอง”

อิทธิวัฒน์รู้ตัวเองดีว่าร่างกายของเขาอยู่ในระดับไหนในเมื่อเขาอยู่ในมือของหมอแล้วก็มาอยากให้ลูกชายของเขาเป็นห่วง

“ดูแลสุขภาพตัวเองหน่อยนะครับ”

เหนือเมฆยังอยากอยู่กับพ่อของเขานานๆเลยไม่ลืมที่จะย้ำหะพ่อของเขาห่วงสุขภาพตัวเองเห็นทีเขาต้องพิจารณาเรื่องรับงานทุกอย่างต่อจากพ่อของเขาแล้วสิเพราะดูแล้วเขาอยากจะให้พ่อของเขาพักเสียมากกว่า

“อืม...ฉันวานให้แกไปช่วยดูงานที่เกาะหน่อยได้ไหมพอดีที่นั่นมีปัญหาแต่ฉันก็มาป่วยซะก่อนแกไปกับนิกรก็แล้วกัน”

เรื่องที่อิทธิวัฒน์กังวลใจยู่ตอนนี้ก็คือเรื่องที่เกาะเพราะเขาพึ่งจะได้รับรางานปัญหามาว่าที่เกาะมีเหตุการณ์ไม่ค่อยดีเกิดขึ้นเขาตั้งใจว่าจะไปดูด้วยตัวเองแต่ก็มาป่วยเสียก่อนจึงต้องวานให้ลูกชายของเขาไปแทน