ตอนที่19

“ไม่ได้หรอก...เอาแบบนี้จัดซื้อของจากที่อื่นมาทุนสูงกว่าก็ยอมต้องมีของพร้อมส่งให้ลูกค้าดีกว่าเสียเครดิต”

เหนือเมฆจะปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้เด็ดขาดเพราะลูกค้าจะขาดความเชื่อมั่นกับทางบริษัทหากเขาจะยอมขาดทุนนิดหน่อยเพื่อรักษาเครดิตในระยะยาวเขาเองก็พร้อมที่จะทำ

“โอเคครับ...เดี๋ยวผมจะจัดการตอนนี้เลย”

นภัสได้รับงานมาเขาก็ต้องรีบไปจัดการเรื่องนี้ทันทีเพราะต้องหาแหล่งซื้อของอย่างเร่งด่วน

“ด...เดี๋ยวค่ะ.คุณจะไปไหนคะ??”

รตีกำลังหัวหมุนอยู่กับกองเอกสารตรงหน้าที่เอจะต้องช่วยนภัสเคลียร์ปัญหาเรื่องส่งของให้ลูกค้าเมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นว่ามีหญิงสาวกำลังจะเดินเข้าห้องเจ้านายของเธอจึงรีบลุกมาสกัดเอาไว้ก่อน

“ฉันมาหาเหนือเธอเองก็น่าจะเคยเจอฉันแล้วนะ”

แองจี้สาวสวยที่เหนือเมฆเคยคั่วกับเธอเล่นเธอนั้นมาที่นี่หลายครั้งจนคนที่นี่แทบจะจำหน้าได้เพราะเจ้าตัวเป็นคนที่ชอบตื๊อไม่เลิกนั่นเอง

“เอ่อ...ค่ะ”

รตีเห็นว่าผู้หญิงที่จะเดินเข้าออกห้องนี้เป็นเรื่องปกติที่เธอเคยเห็นแต่พักหลังมานี่ก็ไม่เห็นเจ้านายของเธอพาใครมาที่นี่แล้วเมื่อคิดดูอีกทีหากเจ้านายเขาไม่ได้เรียกเธอมาก็คงจะไล่ออกมาเองจึงปล่อยให้เข้าไปแต่โดยดี

“ไหนมีข่าวบอสเรามีลูกมีเมียแล้วก็กำลังจะแต่งงานยังไม่เลิกเรื่องผู้หญิงอีกหรือไง...สงสารเมียกับลูกบอสจริงจริ๊งงง...โอ้ย...ปวดท้องอะไรเวลานี้เนี่ย”

รตีเคยได้ยินว่าเหนือเมฆนั้นจะแต่งงานเร็ววันนี้เพราะมีลูกมีเมียโผล่มาเธอเห็นเขาเว้นว่างเรื่องผู้หญิงไม่ถึงเดือนนี่มีมาอีกแล้วเธออดสงสารคนเป็นภรรยาของเจ้านายเธอไม่ได้เหมือนกันพร้อมเดินไปเข้าห้องน้ำเพราะรู้สึกปวดท้องหนักขึ้นมากะทันหัน

“เธอเข้ามาที่นี่อีกทำไม”

เหนือเมฆเงยหน้ามองเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาเมื่อเห็นว่าเป็นใครเขาก็แสดงสีหน้าระอาออกมาอย่างชัดเจนเขาคิดผิดมาจนถึงทุกวันนี้ที่คิดไปยุ่งกับเธอ

“แองจี้คิดถึงคุณนี่คะ”

แองจี้ไม่พูดเปล่าเธอเดินเข้าไปรวบกอดชายหนุ่มอย่างไม่สนใจว่าคนที่เธอกอดอยู่จะต้อนรับเธอหรือไม่

“คิดถึงฉันหรือคิดถึงเงิน...ออกไปฉันจะทำงาน”

เหนือเมฆรู้ว่าหญิงสาวคนนี้หิวเงินขนาดไหนพร้อมสั่งให้เธอออกไปจากที่นี่ก่อนที่เขาจะหมดความอดทน

“ไม่อยากสนุกบ้างเหรอคะ...ได้ข่าวว่าเมียที่อยู่ด้วยก็พึ่งคลอดลูกคงจะเหงามากสินะคะ”

แองจี้ยังไม่สนใจคำพูดของชายหนุ่มแม้แต่น้อยเธอยังคงนัวเนียชายหนุ่มอยู่อย่างไม่ลดละเพราะเธอเชื่อว่าชายหนุ่มคงมีความต้องการอยู่ไม่น้อยเพราะเธอรู้ว่าช่วงนี้เขานั้นทำแต่งานประกอบกับภรรยาก็พึ่งคลอดลูกได้เดือนกว่าจากคำบอกเล่าของเอมิกา

“มันเรื่องของฉันเธอไม่เกี่ยว...บอกให้ออกไปไง”

เหนือเมฆผลักหญิงสาวออกให้พ้นตัวพร้อมนั่งทำงานต่ออย่างไม่สนใจเธอถ้าหากหญิงสาวยังหน้าด้านอยู่ก็ช่างเธอเพราะเขาจะไม่สนใจอะไรเธอทั้งนั้น

“แองจี้ก็อยากจะรู้ว่าคุณจะปฏิเสธแองจี้ได้นานแค่ไหน”

แองจี้ใช้แผนเด็ดที่เธอเตรียมมาเพราะเธอรู้ว่าทำแบบนี้ก็คงทำให้ชายหนุ่มหวั่นไหวไม่มากก็น้อยโดยค่อยๆถอดชิ้นผ้าที่ปกปิดตัวของเธออยู่ทีละชิ้นจนท่อนบนนั้นหลุดออกไปหมดแล้ว

“นี่เธอ!!...”

เหนือเมฆมองภาพตรงหน้าถึงกับหายใจไม่เป็นจังหวะเขามันก็ลูกผู้ชายจะให้ไม่หวั่นไหวกับภาพแบบนี้ก็ไม่ใช่เขาพยายามหันหน้ามองไปทางอื่นเพื่อให้คนตรงหน้ารู้ว่าทำอะไรเขาไม่ได้

“มาสนุกกันดีกว่านะคะแองจี้รู้ว่าคุณต้องการ”

แองจี้กลับเข้าไปใกล้ชายหนุ่มอีกครั้งพร้อมกับนั่งบนตักของเขาและดึงมือของชายหนุ่มมาให้โอบส่วนเนื้อนูนของเธอเอาไว้ตอนนี้เหนือเมฆแทบคุมสติตัวเองไม่ได้แล้วเพราะเขาก็ห่างหายเรื่องแบบนี้มาสักพัก

“ห้องนี้สินะ...”

พาขวัญขึ้นลิฟท์มาตามคำบอกของพนักงานเธอเห็นชื่อของเขาแปะอยู่ที่หน้าห้องจึงถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปทันที

“พี่เหนือคะ...ขวัญเอาอาหารเย็นมาให้ค่ะ”

ใบหน้าที่ยิ้มแย้มหุบลงพร้อมเปลี่ยนเป็นสีหน้าตกตะลึงเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

“ขวัญ!!”

เหนือเมฆดึงสติกลับมาได้ทันทีเมื่อได้ยินเสียงของหญิงสาวเขารีบผลักแองจี้ออกให้พ้นตัวอย่างเร็วที่สุด

“เอ่อ...ขอโทษค่ะไม่คิดว่าจะมาขัดจังหวะ”

พาขวัญรีบก้มหัวขอโทษทั้งสองที่เธอเข้ามาขัดจังหวะและรีบปิดประตูหันหลังกลับทันที

“อ้าว...คุณขวัญมาทำอะไรที่นี่ครับ”

นภัสที่ออกไปซื้อกาแฟด้านนอกกลับเข้ามาก็เจอพาขวัญจึงทักทายเธอว่ามาทำอะไรที่นี่

“พอดีขวัญจะกลับแล้วค่ะคุณเดย์”

พาขวัญไม่อยากตอบอะไรตอนนี้เธอตั้งใจจะกลับจึงขอตัวจากชายหนุ่ม

“ขวัญ...อย่าพึ่งไป”

เหนือเมฆรีบวิ่งออกมาจากห้องพร้อมรั้งแขนพาขวัญเอาไว้เพราะคิดว่าเธอกำลังเข้าใจเขาผิด

“ปล่อยค่ะ...ขวัญต้องรีบกลับแล้วขอโทษอีกครั้งที่รบกวนนะคะ”

พาขวัญไม่ได้อยากกลับเข้าไปในห้องนั้นอีกเพราะเธอจำภาพเมื่อครู่ได้แม่นเลยทีเดียวอีกทั้งยังขอโทษชายหนุ่มไม่หยุดเรื่องที่เธอโผล่มาที่นี่เองอย่างไม่ได้บอกได้กล่าว

“เดย์นายไปพาแองจี้กลับไปเดี๋ยวนี้เลย”

เหนือเมฆยังไม่ปล่อยพาขวัญกลับไปแต่โดยดีเขาสั่งให้นภัสพาตัวแองจี้ออกไปจากที่นี่เพราะเขาไม่ได้ต้องการให้เธอมาตั้งแต่คราแรก

“คุณเหนือเรียกเธอมาเหรอครับ”

นภัสไม่ได้เห็นแองจี้มาที่นี่นานแล้วเพราะมากี่ครั้งเจ้านายเขาก็ปฏิเสธไปทุกครั้งเมื่อครั้งนี้หญิงสาวกล้ามาถึงที่นี่ได้เขาก็คิดว่าน่าจะเป็นเจ้านายของเขาที่เรียกมา

“ฉันไม่ได้เรียกเธอมาเองรีบพาเธอออกไปเดี๋ยวนี้เลย”

เหนือเมฆไม่รู้ว่านภัสจะถามอะไรให้เพิ่มปัญหาตอนนี้แค่นี้พาขวัญก็เข้าใจผิดเขาแย่แล้ว

“ครับๆ”

นภัสรู้ว่าคำถามเมื่อครู่ของเขาน่าจะไม่เข้าหูคนเป็นเจ้านายอย่างแรงถึงได้ทำหน้าเหมือนจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆแบบนั้นจึงรีบเข้าไปลากตัวปัญหาด้านในออกมาก่อนจะดีกว่า

“เมียคุณมาแล้วแองจี้กลับก่อนนะคะ...ไว้วันหลังต้องการก็โทรหาแองจี้ได้นะคะ”

แองจี้ยังไม่วายวางระเบิดลูกใหญ่อย่างที่เอมิกาได้บอกกับเธอก่อนจะออกไปอีกด้วย