ตอนที่17

“ไม่ค่ะแล้วแต่พี่เหนือเลยเราไม่ได้อยากแต่งกันจริงๆสักหน่อย”

พาขวัญคิดไม่ออกหรอกว่าเธออยากจะได้ชุดแต่งงานแบบไหนเรื่องนี้เธอก็ขอแล้วแต่ชายหนุ่มเลยก็แล้วกันเพราะมันไม่ใช่งานแต่งของคนที่เค้ารักกันจริงๆเสียหน่อย

“อืม...งั้นพี่ขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า”

“ค่ะ”

เหนือเมฆรู้สึกไม่ค่อยพอใจกับคำพูดของหญิงสาวสักเท่าไรเพราะดูเหมือนเขาไม่มีค่าในสายตาเธอคนอย่างเขามีคนมากมายที่อยากจะแต่งงานด้วยแต่หญิงสาวเปล่าเลยเธอไม่ได้มีความคิดแบบนั้นสักนิด

อันที่จริงเขาก็ควรดีใจที่หญิงสาวไม่ได้คิดจะฉวยโอกาสนี้ผูกมัดเขาแต่มันก็อดหงุดหงิดหัวใจไม่ได้เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรให้คำตอบกับตัวเองไม่ได้เหมือนกันพร้อมขอตัวออกไปจากตรงนี้เสียจะดีกว่า

ลำปาง

19.00 น.

“กลับมาแล้วเหรอ...พายแกได้ยินข่าวคนเค้าพูดกันไหม”

มานีเห็นลูกสาวกลับบ้านมาเธอก็เริ่มถามสิ่งที่กำลังกังวลใจตอนนี้ทันที

“ข่าวอะไรเหรอแม่”

พระพายอยากจะรู้นักว่าไอ้ข่าวที่คนเค้าคุยกันข่าวอะไรเพราะปกติแล้วเธอก็ไม่ยักจะเห็นแม่เธอใส่ใจกับเรื่องซุบซิบนินทาของชาวบ้านมากนัก

“ก็ที่แกกลับบ้านพร้อมหัวหน้าแกทุกวันคนเค้าก็เอาไปพูดกันว่าแกไปค้างคืนกับหัวหน้าแกน่ะสิ”

อันที่จริงถ้าเป็นข่าวทั่วไปมานีเองก็ไม่ได้สนใจนักหรอกแต่นี่มันเป็นเรื่องที่ทำให้ลูกเธอเสียหายน่ะสิทั้งที่เธอก็รู้อยู่ว่ามันไม่จริงแถมยังท้วงติงกับคนที่พูดนั้นไปแล้วพวกนั้นก็ไม่เชื่อหาว่าเธอปกป้องลูก

“มันไม่จริงสักหน่อยแม่จะไปสนใจทำไม”

พระพายไม่ได้อยากจะสนใจเรื่องแบบนี้สักเท่าไรเพราะเธอรู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงและก็คิดว่าหากนานวันเข้าก็คงจะเลิกพูดกันเอง

“แม่รู้ว่ามันไม่จริงแต่แกยังสาวยังสวยแล้วคนอื่นเค้าคิดกันแบบนี้เมื่อไรแกจะขายออกล่ะ”

มานีรู้ว่าลูกเธอไม่ทำตัวเหลวไหลแน่นอนแต่เมื่อมีข่าวเสียหายแบบนี้มาลูกเธอก็จะพลอยเป็นผู้หญิงมีราคีแล้วหนุ่มๆที่ไหนเขาอยากจะมาจีบลูกเธอกัน

“ขายไม่ออกกก็ไม่ต้องขายสิแม่...พายก็อยู่กับแม่แบบนี้ไปจนแก่ไง”

“แกนี่นะ”

พระพายพยายามพูดให้แม่เธอไม่คิดมากเธอไม่ได้สนใจเรื่องมีคู่ครองอะไรสักนิดแค่เฮมีงานทำมีเงินใช้อยู่กับแม่เธออย่างมีความสุขก็พอใจแล้ว

2 อาทิตย์ต่อมา

“ชุดเจ้าสาวใส่ได้พอดีเลยนะคะคุณเหนือขอบอกว่าอย่าพึ่งตะลึงนะคะเพราะเจ้าสาวสวยมากก...เลยขอบอก”

“ครับ...เอ่อ...”

เหนือเมฆลองชุดของเขาเสร็จเรียบร้อยแล้วหลังจากที่ช่างตัดเสร็จก็นัดพวกเขาลองชุดเลยทันทีตอนนี้ก็รอแค่พาขวัญลองชุดเสร็จก็เท่านั้นเรื่องชุดแต่งงานก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย

เมื่อหญิงสาวเดินออกมาด้วยชุดเจ้าสาวสีขาวฟูฟ่องใบหน้าที่แต่งแต้มเครื่องสำอางเล็กน้อยที่ช่างแต่งหน้าน่าจะแต่งให้เธอมันสะกดสายตาของเขาให้ละไปไหนไม่ได้เลยจริงๆ

“สวยใช่ไหมล่ะคะ”

“ครับ...สวยครับ”

เหนือเมฆปฏิเสธไม่ได้ง่าวันนี้หญิงสาวนั้นดูสวยสะดุดตาจริงๆหญิงสาวเองเมื่อได้ยินคำชมของเขาต่อหน้าคนอื่นเธอก็มีอาการเขินเล็กน้อยเพราะพึ่งเคยได้ยินคำชมจากเขาครั้งแรก

ช่วงเย็นของวัน

“รู้สึกว่าขวัญจะชอบทำอาหารเหมือนกันนะ”

เหนือเมฆเห็นป้าจิตกับป้าใจแม่บ้านทั้งสองช่วยกันกูจันทร์เจ้าอยู่ก็พอจะรู้ว่าหญิงสาวอยู่ที่ไหนคงไม่พ้นห้องครัวที่เธอจะอยู่

“ค่ะ...พี่เหนือลองชิมคุ้กกี้ที่ขวัญพึ่งอบเสร็จสิคะ”

พาขวัญอบคุ้กกี้เสร็จเรียบร้อยแล้วเธอจึงให้ชายหนุ่มได้ลองชิมตอนนี้เธอกำลังจะทำเค้กต่อ

“อืม...อร่อยดีนะ...เอ่อ...”

เหนือเมฆเดินเข้ามาใกล้กับถาดคุ้กกี้ที่วางอยู่ข้างๆหญิงสาวเขาคิดว่าหญิงสาวก็มีฝีมือในการทำขนมหวานเหมือนกันเพราะคุ้กกกี้ค่อนข้างรสชาติกลมกล่อมแถมเนื้อยังละมุนลิ้นเวลาเคี้ยวอีกด้วยแต่มีบางอย่างที่ทำให้เขาต้องผงะถอยเล็กน้อยเพราะหญิงสาวดันทำแป้งที่กำลังล่อนอยู่หกใส่กางเกงเขาเต็มไปหมดน่ะสิ

“อุ้ยย...ขวัญขอโทษค่ะ”

พาขวัญถึงกับต้องรีบวางของที่อยู่ในมือพร้อมทั้งหาผ้ามาปัดกางเกงให้ชายหนุ่มอย่างรวดเร็วเธอไม่ได้ตั้งใจให้มันไปเลอะเทอะกางเกงของเขาเลยสักนิดเดียว

“อันนี้ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ”

เหนือเมฆไม่ได้คิดจะว่าอะไรเธอพร้อมเอื้อมมือไปกำผงแป้งในภาชนะที่หญิงสาวเตรียมเอาไว้มานึ่งกำมือ

“ไม่ได้ตั้งใจค่ะ....พี่เหนือจะทำอะไรคะ”

พาขวัญส่ายหัวหงึกหงักเธอจะไปตั้งใจทำเพื่อให้มันเลอะเทอะทำไมกันล่ะพร้อมถอยตัวออกห่างชายหนุ่มเมื่อเห็นว่าเขากำอะไรอยู่ในมือ

“ทำแบบนี้ไง”

เหนือเมฆปาผงแป้งใส่หญิงสาวเพื่อแกล้งเธอเล่น

“ว้ายย...ไม่เล่นค่ะ”

พาขวัญพยายามหลบแต่ก็โดนเขาแกล้งอยู่ดีเมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมหยุดเธอเองก็กำผงแป้งปาโต้ตอบใส่เขาบ้างทั้งสองแกล้งกันไปมาจนห้องครัวเลอะเทอะมีแต่ผงแป้งเต็มไปหมดรวมทั้งตัวพวกเขาทั้งสองด้วย

“เละหมดเลย...ขวัญกะจะทำเค้กคงไม่ได้ทำแล้วล่ะค่ะ”

เมื่อทั้งสองแกล้งกันได้ครู่หนึ่งจนแป้งที่เตรียมเอาไว้มันหมดจึงมานั่งปัดตัวกันอยู่เงียบๆพาขวัญตั้งใจว่าเธอจะทำเค้กเสียหน่อยแต่วันนี้คงจะไม่ได้ทำแล้วเพราะแป้งหมดไปกับการปาเล่นเมื่อครู่จนหมดแล้ว

“ทำวันอื่นก็ได้นี่555”

เหนือเมฆไม่ได้เล่นสนุกอะไรแบบนี้มานานแล้วพร้อมเอื้อมมือไปยีหัวหญิงสาวเล่นอย่างอารมณ์ดีเขารู้สึกสบายใจเมื่อมีเธออยู่ใกล้ๆความรู้สึกแบบนี้มันหายไปนานแล้วตั้งแต่แม่ของเขาจากไป

“ขวัญขอไปล้างตัวก่อนแล้วกันนะคะ”

พาขวัญรู้สึกใจเต้นแรงแปลกๆอีกแล้วเมื่ออยู่ใกล้กับชายหนุ่มแบบนี้การกระทำที่ดูอบอุ่นนั่นอีกเธอกลัวใจตัวเองเหลือเกินจึงขอปลีกตัวไปล้างตัวก่อนจะดีกว่า