ตอนที่10

“จะอายอะไรนักหนาตัวเธอก็สวยไปซะทุกส่วนน่าโชว์จะตายไป”

เมื่อไม่มีสิ่งอื่นมาปกป้องร่างกายของหญิงสาวชายหนุ่มก็ใช้สายตาไล่มองความงามของร่างกายของเธออย่างไม่ละสายตาเขาไม่คิดว่าร่างกายของคนที่เคยมีลูกมาแล้วจะเต่งตึงเนียนเรียบไปเสียทุกส่วนแบบนี้ยิ่งมองหน้าท้องที่แบนราบเอวเอสกับสองสิ่งที่กลมกลึงล้นจนมือปิดไม่มิดของเธอมันยิ่งทำให้เขาอยากจะสัมผัสเธอมากขึ้น

“คือ...ฉันอาบเองได้ค่ะ”

พาขวัญหน้าชาแล้วชาอีกไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้เห็นเรือนร่างของเธอมากขนาดนี้ยิ่งคิดยิ่งละอายแก่ใจที่เธอจะต้องมาเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตให้ผู้ชายที่อยากได้แค่ร่างกายของเธอ

“ฮื้มม...เธออาบไปก่อนเลยแล้วกันเร็วๆด้วยล่ะ”

เหนือเมฆเห็นว่าหากหญิงสาวยังมีอาการแบบนี้อยู่เขาจะต้องปล่อยให้เธอจัดการธุระคนเดียวไปก่อนไม่อย่างนั้นวันนี้คงไม่ได้อาบน้ำกันพอดีเขาจึงเดินออกจากห้องน้ำไปและปล่อยให้เธออยู่คนเดียว

50 นาทีต่อมา

“เรียบร้อยแล้วค่ะ”

พาขวัญใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำร่วมชั่วโมงเธอออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูสีขาวผืนจิ๋วที่ปิดร่างกายทั้งท่อนบนและท่อนล่างของเธออย่างหมิ่นเหม่ตาของเธอบวมแดงเล็กน้อยเพราะผ่านการร้องให้มาทั้งที่เธอพยายามจะทำตัวเข้มแข็งแล้วแต่ก็ทำไม่ได้

“ฉันนึกว่าหลับในห้องน้ำไปแล้ว”

อันที่จริงเหนือเมฆกะว่าจะไปเคาะประตูเรียกเธอเมื่อเธอเข้าไปได้ครึ่งชั่วโมงแล้วแต่เขาเองก็คิดว่าควรจะปล่อยให้เธอทำใจก่อนจะดีกว่าและเขาเองก็มีดื่มต่ออีกเล็กน้อย

เมื่อเห็นหญิงสาวออกมาเขาก็อดที่จะประชดเธอไม่ได้พร้อมทั้งเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำอย่างรวดเร็วทันทีเพราะตอนนี้ร่างกายของเขามันพร้อมสำหรับความสนุกในคืนนี้เต็มที่แล้ว

หลังจากที่เหนือเมฆเข้าห้องน้ำไปเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็รีบหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวที่วางอยู่สองสามผืนหน้าห้องน้ำมาพันที่ตัวของเธฮจนมิดไปหมด

20 นาทีต่อมา

“เธอหนาวมากหรือไง”

เหนือเมฆออกมาจากห้องน้ำด้วยความรวดเร็วเพราะเขาไม่ชอบลีลาเรื่องอะไรอยู่แล้วเมื่อมองไปที่ปลายเตียงเขาเห็นว่าหญิงสาวนั่งอยู่ที่ปลายเตียงพร้อมทั้งยังมีผ้าขนหนูพันอยู่รอบตัวแล้วเธอเองก็ยังดึงผ้าห่มมาพันตัวจนมิดเหลือโผล่มาเพียงแค่หัวอีกด้วยแอร์ในห้องก็ถือว่าอยู่ในระดับปกติเขาไม่รู้ว่าเธอหนาวหรืออย่างไรจึงพันตัวขนาดนี้หรือกลัวเขากันแน่

“เอ่อ....ค่ะ....หนะ...หนาว”

พาขวัญพยักหน้าหงึกหงักเฉกเช่นเดิมที่เธอเคยทำตอนนี้ใจเธอเต้นแทบจะออกมาอยู่ข้างนอกแล้วเมื่อรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป

“ปล่อยสิ่...”

เหนือเมฆมีเพียงแค่ผ้าผืนขาวปิดท่อนล่างของเขาเท่านั้นเนื้อตัวถูกเช็ดหมาดๆยังไม่แห้งดีเขาก็เดินไปปิดไฟให้เหลือแต่เพียงแสงจากโคมไฟที่หัวเตียงเท่านั้นพร้อมเข้าไปดึงผ้าที่พันอยู่รอบๆตัวของหญิงสาวออกเพื่อที่เขาจะได้เริ่มกิจกรรมของเขาเสียทีแต่ดูท่าหญิงสาวยังคงจะไม่ยอมปล่อยง่ายๆ

“หึ...”

พาขวัญหลับตาปี๋ปกป้องตัวเองสุดฤทธิ์คราแรกที่เขายังไม่ออกมาเธอก็นั่งทำใจอยู่ก่อนแล้วแต่เมื่อถึงเวลาจริงๆเธอก็ยังทำใจยอมรับมันไม่ได้

“อะไรของเธออีกล่ะ....อย่าลีลาฉันไม่ชอบคนเรื่องมากเข้าใจไหม”

เหนือเมฆพยายามผลักหญิงสาวให้นอนลงพร้อมทั้งใช้มือแกร่งดึงผ้าออกอย่างชำนาญพร้อมต่อว่าหญิงสาวเล็กน้อยที่ชอบทำอะไรให้มันยุ่งยาก

“อื้ออ...”

ถึงพาขวัญจะโดนดึงผ้าห่มออกไปแล้วแต่ด้านในตัวเธอก็ยังมีผ้าขนหนูอยู่อีกสองสามผืนเธอยังพยายามดึงยื้อไม่ให้ชายหนุ่มเปิดมันเข้ามาแนบชิดกับกายของเธอได้

“นี่เธอ...!!”

เหนือเมฆเริ่มหัวเสียที่หญิงสาวไม่ทำตามใจเขาแต่โดยดีจึงใช้สองขนแกร่งและลำตัวทาบทับเธอเอาไว้พร้อมทั้งส่งสายตาพิฆาตให้หญิงสาวได้รับรู้ว่าหากขัดขืนเขาต่อไปมันจะไม่เป็นผลดีต่อตัวของเธอแน่

“ปิดไฟก่อนได้ไหม”

พาขวัญหลับตาปี๋อีกครั้งเมื่อชายหนุ่มส่งสายตาที่ดูอำมหิตมาให้เธอเมื่อคิดว่ามันคงถึงเวลาแล้วหากเธอจะเสียอะไรเธอขอให้เรื่องนี้มันเป็นเหมือนแค่ฝันไปเท่านั้นจึงขอร้องให้ชายหนุ่มปิดไฟก่อนที่จะทำอะไรเธอแต่มือทั้งสองของเธอก็ยังกำผ้าขนหนูเอาไว้แน่น

“แล้วปิดไฟฉันจะเห็นอะไรเล่า....”

เหนือเมฆสาดเสียงฝาดใส่หญิงสาวเขาไม่เข้าใจผู้หญิงใต้ร่างของเขาเลยจริงๆรู้ทั้งรู้ว่าไม่รอดแน่ๆยงจะลีลาขอร้องในสิ่งที่เขาไม่อยากจะทำ

“ก็ไม่ต้องเห็นสิ”

พาขวัญยังโต้ตอบอีกฝ่ายอย่างกล้าๆกลัวๆทั้งยังไม่ยอมลืมตามามองอะไรตรงหน้าเธออีกด้วยเพราะเธอรู้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มน่าจะเปลือยไปเสียทุกส่วนแล้ว

“เธออย่าทำเหมือนไม่คุ้นไม่ชินกับเรื่องแบบนี้เลยลูกเธอก็มีแล้ว...อยู่เฉยๆ...ลืมตาด้วย”

“ไม่”

“ลืมตามองฉัน...อย่าดื้อได้ไหมบอกให้ลืมตาไง”

“......ฮื้ออ......”

พาขวัญต้องยอมทำตามชายหนุ่มแต่โดยดีทั้งที่คราแรกยังพยายามต่อต้านเขาแต่ด้วยน้ำเสียงที่ดูโหดของชายหนุ่มทำให้เธอกลัวและไม่สามารถต่อต้านเขาได้อีกต่อไป

“ผ้านี่ก็ปล่อยได้แล้วจะห่อทำไมทั้งตัวแล้วฉันจะทำอะไรเธอยังไง”

เหนือเมฆดึงมือหญิงสาวให้หลุดออกจากผ้าเสียทีเพราะเขารู้สึกรำคาญมันเต็มทน

“...เอ่อ...คือ...”

“ถ้าเธอยังลีลาอีกฉันจะหมดความอดทนแล้วนะ...แล้วถ้าเพื่อนเธอเดือดร้อนฉันไม่รู้ด้วย”

“งั้น...คุณปิดไฟก่อนได้ไหม”

พาขวัญยังขอร้องคำเดิมกับชายหนุ่มเธอไม่อยากเห็นอะไรของเขาและก็ไม่อยากให้เขานั้นเห็นอะไรของเธอเรื่องคืนนี้เธอจะถือว่ามันเป็นแค่ฝันเท่านั้น