Share
ตอนที่2
“ไม่นะคะพี่คิณ...สมบัติอะไรพัชไม่อยากได้ทั้งนั้นขอแค่พัชได้ออกไปกราบศพคุณแม่สักครั้งนะคะ”
ร่างบางสั่นเท่าทั้งยกมือไหว้คนตรงหน้าน้ำตาคลอเรื่องพินัยกรรมเธอไม่เคยอยากได้เลยสักนิดและเคยตอบปฏิเสธดวงสมรเอาไว้แล้วด้วยแต่แม่เธอก็ไม่ยอมตอนนี้เธอไม่ขออะไรมากขอแค่ให้อคิณเห็นใจเธอให้เธอได้มีโอกาสไปกราบศพดวงสมรสักครั้งก่อนที่จะถึงวันเผา
“ไม่ต้องมาเสแสร้งฉันไม่เชื่ออะไรคนอย่างเธอ” พลั้กก
อคิณตวาดเสียงฝาดทั้งผลักพัชรินทร์ติดกับหัวเตียงด้วยโทสะและเดินออกไปโดยที่ไม่หันกลับมามองว่าคนที่ตัวเองผลักจะเป็นอย่างไร
“โอ้ยยย...ไม่นะคะพี่คิณปล่อยพัชไปนะคะ....พี่คิณปล่อยพัชไป..อือฮือๆๆ”
พัชรินทร์พยายามลุกขึ้นเดินกระเผลกตามร้องตะโกนเรียกอคิณจนสุดเสียงแต่ก็ไร้ผลเธอจึงได้แต่นั่งสะอื้นตัวโยนยอมรับโชคชะตาอยู่ที่มุมห้องมองดูหลังไวๆของคนใจดำที่เดินออกไปโดยไม่สนใจเสียงเรียกร้องของเธอแม้แต่น้อย
ในวันต่อมาวันนี้อิทธิกรไปเยี่ยมพัชรินทร์ที่โรงพยาบาลแต่กลับได้ข่าวมาว่าพี่ชายของเขาพาตัวพัชรินทร์กลับไปรักษาที่บ้านแล้วด้วยความเป็นห่วงจึงรีบตามพัชรินทร์ไปที่บ้านของพี่ชายแต่เมื่อไปถึงกลับไม่พบใครทำให้อิทธิกรต้องร้อนใจจนต้องบึ่งรถไปที่บริษัทของอคิณ
“พี่คิณ..หมอบอกว่าพี่เป็นคนขอให้พัชออกจากโรงพยาบาลเพื่อไปรักษาต่อที่บ้านแล้วเธออยู่ที่ไหนที่บ้านไม่เห็นมี”
อิทธิกรพุ่งพรวดเข้ามาในห้องทำงานของอคิณด้วยท่าทีร้อนใจเพราะรู้ว่าเกิดเรื่องไม่ดีกับพัชรินทร์แน่นอน
“ห่วงน้องนอกไส้ของแกขนาดนั้นเลยหรือไงกร”
อคิณเอ่ยเสียงเรียบทั้งยังสนใจกับงานในมืออยู่ไม่ละ
“พี่เอาพัชไปไว้ที่ไหนบอกผมมานะครับ”
“มันเรื่องของฉัน”
“ถ้าพี่ไม่ยอมบอกผมจะแจ้งความ”
“แกอยากให้ครอบครัวเราเป็นข่าวงั้นสิ”
อคิณเงยหน้ามองอิทธิกรด้วยสายตาแข็งกร้าว
“พี่คิณ”
อิทธิกรเริ่มเสียงแข็งและมีทีท่าขึงขังอย่างผิดวิสัยคนสุขุมเพราะเหลืออดกับพี่ชายตนที่ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเองอยู่เสมอ
“อย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน”
อคิณเอ่ยเสียงแข็งทั้งลุกยืนขึ้นเต็มความสูงเพราะไม่พอใจที่อิทธิกรดูจะปกป้องพัชรินทร์จนเกินไปทั้งที่พัชรินทร์เป็นฆาตกรที่ฆ่าแม่ของพวกเขา
“ผมไม่คิดเลยว่าพี่จะเป็นคนไม่มีเหตุผลขนาดนี้”
ด้วยความที่ต้องรักษาหน้าบริษัทตอนนี้อิทธิกรจึงต้องกลับไปแต่โดยดีโดยที่ทำอะไรไม่ได้เขาไม่รู้ว่าตอนนี้พัชรินทร์เป็นอย่างไรบ้างแต่ก็ภาวนาขอให้พี่ชายของเขาอย่าทำร้ายอะไรพัชรินทร์เลย
บ้านริมน้ำ
อคิณจ้างพยาบาลสาวมาดูแลพัชรินทร์เพียงคนเดียวเท่านั้นและกำชับว่าอย่าบอกใครโดยให้ค่าตอบแทนที่สูงพอจนพยาบาลสาวนั้นปิดปากเงียบสนิท
“ฉันชื่อพิมคุณคิณจ้างให้ฉันมาดูแลคุณค่ะ”
พิมพรรณพยาบาลสาววัย26ที่อคิณตกลงจ้างมาตั้งแต่เมื่อวานวันนี้เธอก็มาทำหน้าที่ดูแลพัชรินทร์ตามคำสั่ง
“คุณช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่หน่อยนะคะฉันไม่ได้อยากอยู่ที่นี่แต่พี่คิณขังฉันเอาไว้”
พัชรินทร์เอ่ยกับพยาบาลตรงหน้าน้ำตาคลอเธอพยายามให้อีกฝ่ายเห็นใจเพื่อที่เธอจะได้หนีออกไปจากที่นี่
“ฉันเป็นแค่คนที่รับงานนี้มาแล้วก็ดูแลคุณตามหน้าที่เท่านั้นเรื่องอื่นฉันช่วยคุณไมได้จริงๆค่ะ”
แม้พิมพรรณจะรู้สึกเห็นใจพัชรินทร์อยู่บ้างแต่เธอได้ทำข้อตกลงกับอคินเอาไว้แล้วหากเธอช่วยหญิงสาวเท่ากับเธอผิดสัญญาและเธอก็รู้ดีว่าหากเธอทรยศคนอย่างอคิณชีวิตของเธอจะต้องเจอกับอะไร
“ช่วยฉันหน่อยนะคะ”
พัชรินทร์ยกมือไหว้พิมพรรณด้วยอาการเหนื่อยอ่อน
“คุณอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยนะคะถ้าฉันช่วยคุณฉันก็ไม่รู้ว่าชีวิตของฉันจะเจอกับอะไรบ้าง”
พิมพรรณเอ่ยด้วยสีหน้าลำบากใจ
“อึก..ฮือๆๆๆ..”
พัชรินทร์ปวดหัวใจที่สุดในตอนนี้เพราะเธอทำอะไรไม่ได้ทำได้เพียงแค่ร้องให้ออกมาระบายความอึดอัดในใจเท่านั้นเธอไม่รู้ว่าอคิณจะปล่อยเธอไปเมื่อไรแล้วเธออยู่ที่นี่จะต้องเจออะไรบ้างทั้งความตั้งใจที่อยากจะไปกราบศพดวงสมรก็ยังดูไร้ความหวังว่าจะได้ไปอีก
ทางด้านอิทธิกรตอนนี้เขาก็มืดแปดด้านกับปัญหาที่มีอยู่ตอนนี้ปัญหาอย่างอื่นเขายังพอจัดการได้แต่ปัญหากับพี่ชายของเขานี่สิดูท่าจะจัดการยากที่สุดจึงต้องหันมาพึ่งทศพลทนายความประจำตระกูลของพ่อของเขาที่เขาทำงานด้วยกันอยู่ในตอนนี้
“ผมจะทำยังไงดีครับคุณอา”
อิทธิกรนั่งกุมขมับอยู่ตรงหน้าทศพลทนายวัยกลางคนที่ทำงานให้พ่อกับแม่ของเขาตั้งแต่ทั้งสองยังไม่แยกทางกัน
“อาว่าคงต้องรอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ต้องรอให้ตำรวจจับคู่กรณีได้ก่อนแล้วอาว่าวันนั้นหลักฐานมันก็น่าจะมีมายืนยันเพียงพอว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแค่อุบัติเหตุ”
ทศพลรู้ดีว่าอคิณนิสัยพอๆกับอัคนีพ่อของชายหนุ่มเขารู้ว่าอคิณยังคงเชื่อในความคิดของตัวเองวันใดที่อคิณใจเย็นลงและลดทิฐิลงบ้างวันนั้นก็จะเห็นแจ้งเองว่าเรื่องทั้งหมดมันไม่ได้เกี่ยวกับพัชรินทร์เลยแม้แต่น้อย
“ผมปวดหัวกับพี่คิณมากเลยครับคุณอา”
อิทธิกรถอนหายใจส่ายหัวด้วยท่าทีอ่อนใจ
“อาเชื่อว่าอคิณคงไม่ทำอะไรกับหนูพัชถึงชีวิตหรอกรอให้อคิณอารมณ์เย็นกว่านี้ก่อนแล้วเราค่อยตะล่อมคุยกับอคิณให้ปล่อยหนูพัชอีกทีหากเรากระโตกกระตากเป็นข่าวขึ้นมามันก็จะไม่ดีต่อชื่อเสียงบริษัท”
ด้วยความเป็นทนายมานานและมองขาดในทุกๆเรื่องเขาจึงให้อิทธิกรนั้นอยู่เฉยๆไปก่อนยิ่งกดดันอคิณเรื่องพัชรินทร์ก็เท่ากับสุมไฟในอกอคิณไปอีกและหากเรื่องในครอบครัวหลุดลอดออกไปเข้าหูตานักข่าวบริษัทก็จะเสียชื่อเสียงไปอีกยิ่งเรื่องที่ประธานใหญ่พึ่งเสียไปหุ้นก็ตกไปไม่ใช่น้อยแล้ว
“พี่คิณนะพี่คิณ”
อิทธิกรกำมือแน่นคิดอยู่ในใจว่าหากพี่ชายของเขาเอาความใจเย็นมีเมตตาของแม่อยู่ในตัวสักครึ่งหนึ่งก็คงจะดี
สามวันต่อมา
“ผมจะทำให้คนที่ทำกับแม่ตกนรกไปตลอดชีวิตผมสัญญา”
อคิณยืนอยู่ข้างเมรุเผาศพเขามองกลุ่มควันที่พวยพุ่งด้วยสายตาไหวระริกเขาพยายามข่มน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลออกมาเพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าเขาอ่อนแอและเอ่ยเบาๆเป็นคำมั่นสัญญาว่าเขาจะทำให้คนที่ทำให้แม่เขาต้องตายต้องเจอกับอะไร
“ผมมีเรื่องจะคุยกับพี่”
อิทธิกรเดินเข้ามาหาอคิณเพราะต้องการจะคุยเรื่องพัชรินทร์ด้วยเห็นว่านี่เวลามันก็ล่วงเลยมาหลายวันแล้วพี่ชายตนก็ยังไม่ใจอ่อนปล่อยพัชรินทร์ให้เป็นอิสระ
“ฉันไม่อยากคุยกับใคร”
เมื่อเห็นน้องชายตนเดินเข้ามาหาอคิณก็รีบสวมแว่นตาสีดำทึบหลบสายตาก่อนจะสาวเท้าเดินหนีอิทธิกรอย่างเสียมารยาทอิทธิกรเห็นพฤติกรรมพี่ชายตัวเองเช่นนั้นก็ยืนถอนหายใจก่อนจะสาวเท้าเดินตามหลังพี่ตนไปแต่จู่ๆก็ถูกกิ่งแก้วดึงเอาไว้ก่อน
Related chapter
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่3
“ปล่อยคุณคิณไปก่อนนะคะคุณกร...พูดอะไรไปตอนนี้คุณคิณก็ไม่รับฟังหรอกค่ะ”“อืม...ก็ได้”อิทธิกรชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะล้มเลิกความตั้งใจด้วยเห็นว่าคงจริงอย่างที่กิ่งแก้วพูดเขาเองก็ลืมคิดไปว่าพี่ชายตนนั้นหากไม่คิดจะฟังอะไรแล้วต่อให้พูดให้ตายก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาทำหูทวนลมอยู่ดี“คุณกรคงอยากให้คุณอนุญาตให้พัชเข้ามาในงานน่ะค่ะ” กิ่งแก้วเอ่ยพร้อมจับมืออคิณไว้หลวมๆในขณะที่นั่งรถอยู่ด้วยกัน อคิณฟังจบก็ยังคงเงียบเฉยมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง“นี่พัชไปทำอะไรคุณกรคะถึงได้ดูรักกันขนาดนี้” กิ่งแก้วซบบ่าของอคินเบาๆ“ยัยนั่นมันแม่มดทุกคนเอาแต่เข้าข้างเธอจนไม่ลืมหูลืมตา”น้ำเสียงของชายหนุ่มเอ่ยด้วยความคับแค้นอยู่ในใจ“กิ่งไม่อยากจะเชื่อเลยนะคะว่าพัชรินทร์จะกล้าทำเรื่องแบบนี้อย่างว่าล่ะนะคะเงินทองไม่เข้าใครออกใคร”“อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย” อคิณไม่อยากได้ยินชื่อของพัชรินทร์ในตอนนี้สักเท่าไรเพราะมันยิ่งตอกย้ำให้เขาคิดว่าแม่ของเขาจากไปในเวลาที่ไม่ควรเพราะฝีมือของคนที่เห็นแก่ได้คนนึง "อืม..." กิ่งแก้วดึงมือหนาของชายหนุ่มเข้ามาในใต้กระโปรงทรงเอของเธอช้าๆ"ฉันรู้ค่ะว่าคุณอยากผ่อนคลาย" อคิณหันมามอง
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่4
"อย่างนั้นเลยที่รัก" อคิณเห็นกิ่งแก้วขึ้นมานั่งคร่อมเขาบนหน้าตักค่อยๆทิ้งตัวลงเสียบแท่งร้อนกับช่องทางรักของเธอช้าๆเขาก็ถูกใจกับลีลาของเธออย่างมากมือหนาวางขวดไวน์และจับสะโพกมนคุมจังหวะขึ้นลงด้วยตัวเองกึกๆๆๆบทรักที่รุนแรงของทั้งสองทำเอาโซฟาที่พวกเขานั่งนั่งอยู่อยู่ไม่สุขเกิดเสียงกึกกักเมื่อทั้งคู่กำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะ"อ้ะ..คิณคะ..อะ..อ๊ายยย.."อคิณอุ้มร่างบางลุกขึ้นขระที่ส่วนประสานของทั้งสองยังติดกันแน่นชายหนุ่มกระแทกสะโพกแกร่งอัดร่องสวาทหนักหน่วงจนเกิดเสียงกระทบดังลั่นจนทำให้ร่างบางร้องระงมเสร็จสมไปอีกรอบ"บนเตียงดีกว่านะ" คนตัวโตวางหญิงสาวลงบนเตียงและพลิกเธอให้นอนคว่ำกิ่งแก้วเด้งตัวขึ้นยกสะโพกแอ่นให้ชายหนุ่มอัตโนมัติ"อ้าสส...""อะ...อะ..อะ.. อ๊ายย...อื้ออ" เมื่ออคิณจับสะโพกมนและเสียบแท่งร้อนพรวดเดียวจนมิดลำและอัดกระแทกรูสวาทที่เยิ้มแฉะอย่างเต็มแรงเขาหลับตาปี๋คำรามในลำคอด้วยท่าทีเสียวกระสัน ความรุนแรงที่เขาอัดกระแทกนี้ทำให้กิ่งแก้วทั้งเจ็บและจุกแต่มันก็ทำให้เธอเสียวไม่น้อยด้วยชอบความดิบเถื่อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว"อ้ะๆ" "อ้าสสส.."อคิณพลิกร่างบางให้นอนหงายเขายกขาทั้งสองของเธอข
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่5
"ยังจะมีแรงไล่ฉันยังงั้นเหรอ"อคิณปลดโซ่ที่ข้อเท้าหญิงสาวและค่อยๆถอดเสื้อผ้าของเขาออกช้าๆต่อหน้าร่างบางที่กำลังควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะฤทธิ์ยาอยู่บนเตียงเขาจะให้เธอเห็นทุกเหตุการณ์อย่างเต็มสองตาว่าเขานั้นทำอะไรกับเธอบ้าง"อื้อ.."ในขณะที่คนตัวโตกำลังแทรกตัวมากึ่งกลางเรียวขาของเธอทั้งสองพัชรินทร์ทำได้แค่ส่งเสียงประท้วงในลำคอเท่านั้นแม้ในใจอยากจะหนีเขาไปแค่ไหนก็ตาม"หน้าอกเธอเต็มไม้เต็มมือดีนะ"อคิณค่อยๆโน้มตัวดูดคลึงหยอกล้อเต้างามที่ตั้งอูมชูชันอยู่ตรงหน้าเล่นทั้งเงยหน้าพูดคุยกับหญิงสาวให้เธอได้จำว่าเขาสัมผัสส่วนไหนของเธอแล้วบ้าง"อย่าพยายามเลยเธอจะต้องตกนรกทั้งเป็นอย่างที่ฉันบอกนั่นแหละ"อคิณจับแขนของหญิงสาวขึงกับเตียงเมื่อเห็นว่าเธอกำลังพยายามยกมือที่ไม่มีแรงมาดันเขาออก".. จำภาพนี้เอาไว้นะ อ.. อ้าสส"อคิณโน้มตัวนั่งขึ้นและเอ่ยกับหญิงสาวที่น้ำตารื้นด้วยรอยยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะยกขาทั้งสองข้างของเธอขึ้นและดันแท่งร้อนเข้าไปจนมิดลำในครั้งเดียวความคับแน่นของช่องทางรักหญิงสาวบีบตัวตนของเขาแทบปริแตกจึงทำให้อคิณคำรามออกมาเสียงหลง"อ.. อ๊ายย.."พัชรินทร์เบิกตาโพรงแม้เธอจะอยู่ในอาการสะลึมสะลือ
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่6
“ยังไงลอตแรกที่เราจะส่งไปจะเป็นเดือนหน้านะครับ”“ครับสะดวกเมื่อไรก็ติดต่อไปที่ผมได้ทันทีเลย”โนอาห์และอคิณนั่งคุยกันไปดื่มไปทั้งสองแม้จะเจอกันวันแรกก็นับว่าคุยกันถูกคอมากเลยทีเดียว“ไม่เข้าไปร่วมวงหน่อยเหรอครับ”มารุตเห็นกิ่งแก้วนั่งมองสองหนุ่มนานแล้วจึงเอ่ยปากให้เธอเข้าไปหาสองคนนั้นเพราะคิดว่าน่าจะทำให้การสนทนาสนุกขึ้น“ให้ผู้ชายเค้าคุยกันเถอะค่ะ”กิ่งแก้วอมยิ้มพร้อมส่ายหัวเล็กน้อยเธอไม่ได้อยากเข้าไปขัดจังหวะการพูดคุยของทั้งสองแค่ได้นั่งมองห่างๆก็พอแล้วสองวันต่อมากรุงเทพมหานครบ้านทศพลอิทธิกรร้อนใจจนต้องมาปรึกษาทศพลเพราะตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขาพยายามขอเข้าพบพี่ชายของเขาแต่ก็ถูกปฏิเสธทุกครั้ง“คุณอาครับผมทนต่อไปไม่ได้แล้วครับผมจะออกตามหาพัชเอง”อิทธิกรนั่งหัวเสียอยู่บนโซฟาในห้องทำงานของทศพล“ถ้าเราจะเอาแบบนั้นอาก็จะช่วย”ทศพลเห็นทีจะรอให้อคิณใจอ่อนคงไมได้หากอิทธิกรคิดจะช่วยพัชรินทร์เขาก็จะช่วยอีกแรง“อาพอจะรู้ไหมครับว่าที่ของคุณพ่อที่ซื้อเก็บเอาไว้มีที่ไหนบ้างผมว่าพี่คิณต้องซ่อนพัชไว้ที่บ้านหลังไหนสักแห่งของคุณพ่อแน่นอน”“อาก็พอจะรู้อยู่ไม่กี่หลังแต่เท่าที่อาจำได้คร่าวๆก็มีอยู่สามสี
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่7
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมพัชอยู่ในสภาพแบบนี้” อิทธิกรพุ่งตัวเข้าไปหาพัชรินทร์ที่นอนอยู่บนเตียงเขามองส่วนบนของน้องสาวของเขาที่โผล่ออกมาจากผ้าห่มมันมีแต่รอยแดงช้ำเต็มไปหมดอยากจะรู้นักว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องของเขากันแน่“พี่กร..ฮือๆๆๆ..” พัชรินทร์รีบสวมกอดอิทธิกรเธอร้องให้ตัวสั่นดีใจที่เห็นอิทธิกรอยู่ที่นี่ชั่วโมงต่อมาบริษัทXX “พี่ทำกับพัชแบบนั้นได้ยังไง” หลังจากที่จัดการธุระที่บ้านริมน้ำเสร็จอคิณก็ดิ่งตรงมาที่บริษัทเพื่อมาต่อว่าอคิณที่ทำกับพัชรินทร์เหยียบย่ำเธอให้เสียศักดิ์ศรี“แสดงว่าแกไปเจอเธอมาอย่างนั้นสิ” อคิณตอบกลับด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเรียบเฉยอย่างไม่สะทกสะท้านเขาพอจะดูออกว่าอิทธิกรโมโหเขาในตอนนี้เพราะน่าจะไปเจอกับพัชรินทร์มาแล้วแน่นอน“ถ้าผมตัดสินใจตามหาพัชเร็วกว่านี้อีกสักนิดเธอก็คงจะไม่เป็นอะไรพี่มันโหดเหี้ยมเกินคนทำกับเธอแบบนั้นได้ยังไง” อิทธิกรเอ่ยเสียงสั่นทั้งดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธ“เธอต่างหากที่ทำแม่ฉันก่อนมันน้อยไปกับสิ่งที่เธอจะได้รับ” อคิณจ้องอิทธิกรเขม็ง“ผมไม่คิดเลยว่าพี่จะไร้ความปราณีแม้กระทั่งผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างพัชรินทร์..พี่จำเอาไว้นะครับว่าพี่จะไม่มีโอกาสท
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่8
"พิมกับเพื่อนกลับมาพร้อมเพื่อนกะทันหันน่ะจะนี่พัชเพื่อนหนู..." พิมพรรณรีบแนะนำพัชรินทร์ให้ตาของเธอได้รู้จัก"สวัสดีค่ะ" พัชรินทร์รีบยกมือไหว้ชายชราตรงหน้า"หวัดดีลูกหวัดดี" เริงฤทธิ์รับไหว้พัชรินทร์และตบบ่าเธอเบาๆด้วยความเอ็นดู"ตาแล้วนี่กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอจ้ะ" "กำลังคัดสตรอเบอรี่พวกนี้แปรรูปน่ะสิ""นี่งานล้นมือจนต้องทำเองเลยเหรอจ้ะ" เมื่อก่อนเธอจะเห็นตาของเธอนั่งทำบัญชีมากกว่าไม่ยักรู้ว่าเดี๋ยวนี้ตาของเธอต้องมานั่งทำงานหลังขดหลังแข็งทั้งที่อายุปูนนี้แล้วด้วย"เปล่าหรอก..ตาไม่มีเงินจ้างคนเยอะอย่างเมื่อก่อนแล้ว" เริงฤทธิ์เอ่ยเสียงอ่อนแต่ก็ยังฝืนยิ้มเพื่อไม่ให้หลานของเขาต้องเป็นกังวล"ตอนนี้มันขนาดนี้เลยเหรอจ้ะ" พิมพรรณพอจะรู้จากน้าของเธอมาบ้างว่าที่ไร่ผลผลิตมันขายไม่ได้ราคาแต่ก็ไม่คิดว่าจะวิกฤตจนไม่มีเงินที่จะจ้างคนงาน"ก็ค่าหยุกค่ายามันก็แพงไหนจะผลผลิตที่ได้ก็ขายไม่ได้ราคาก็ต้องถูๆไถๆไปนั่นแหละพิมเอ้ย""แล้วน้าภูล่ะ" "ลงแรงกับคนงานอยู่ท้ายไร่นู่นถางหญ้ากัน""อ๋อ..จะ""สตอเบอรี่พวกนี้คุณภาพดีนะคะทำไมขายไม่ได้ราคาล่ะคะ" พัชรินทร์หยิบดูสตอเบอรี่ในลังที่กำลังจะแปรรุปเธอ
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่9
โรงพยาบาลทั้งสองมาโรงพยาบาลโดยมีทรงรบขับรถพามาพิมพรรณไม่เต็มใจให้ชายหนุ่มช่วยเท่าไรนักแต่ก็ต้องจำใจเพราะเธอต้องคอยดูอาการของพัชรินทร์ในระหว่างทางที่จะไปโรงพยาบาล"พัชเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ" เมื่อเห็นหมอหนุ่มเดินออกมาจากห้องตรวจหลังจากที่เข้าไปพักใหญ่พิมพรรณก็รีบเข้าไปถามอาการของพัชรินทร์กับหมอหนุ่มทันที"อาการอ่อนเพลียของคนท้องน่ะครับไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงรอรับยาบำรุงแล้วก็กลับได้แล้วล่ะครับ" หมอหนุ่มตอบกลับด้วยรอยยิ้มเพราะอาการของพัชรินทร์เป็นเพียงอาการวิงเวียนของคนท้องอ่อนๆเท่านั้น"ท้อง!!" คำตอบของหมอหนุ่มทำเอาพิมพรรณถึงกับกลืนน้ำลายไม่ลงคอกันเลยทีเดียว"ตกใจอะไรขนาดนั้น" ทรงรบมองหน้าหญิงสาวที่ยืนข้างๆเขาอย่างไม่เข้าใจเพื่อนท้องก็ต้องดีใจแต่นี่หญิงสาวกลับทำท่าตกใจเหมือนทำอะไรผิดพลาดครั้งใหญ่เสียอย่างนั้น"ยุ่ง" พิมพรรณหันไปขมวดคิ้วใส่ชายหนุ่มอย่างไม่พอใจและเดินเข้าไปในห้องเพื่อไปหาพัชรินทร์อย่างรวดเร็วด้วยความเป็นห่วง"อ้าว.." ทรงรบเห็นเช่นนั้นจึงสงสัยเข้าไปใหญ่ยังไงเขาก็ต้องรู้ให้ได้ว่าทำไมหญิงสาวจึงมีท่าทางแบบนั้น"คุณพัช" พิมพรรณเข้าไปสวมกอดพัชรินทร์ที่นั่งร้องให้เหม่อลอยอ
พันธนาการบาปบริสุทธิ์ ตอนที่10
“แฟนคุณพัชเค้ายุ่งๆน่ะตายิ่งรู้ว่ามีลูกก็ต้องขยันทำงานอยู่แล้ว”พิมพรรณรีบแก้ตัวอย่างรวดเร็วเพราะเรื่องที่เธอพูดออกไปคราแรกเพื่อไม่ให้ตาของเขาสงสัยเท่านั้นว่าพัชรินทร์ท้องกับใคร“ไอ้งานก็ส่วนงานแต่ก็ต้องแบ่งเวลามาดูแลเมียบ้างคนสมัยนี้เป็นยังไงไปกันหมดถ้าห่วงงานห่วงเงินมากกว่าอะไรก็จะมีครอบครัวไปทำไม”เริงฤทธิ์เท้าเอวว่าพรางส่ายหัว“เดี๋ยวเค้าก็กลับมาเองจะตา”เมื่อสองตาหลานพูดเรื่องสามีในใจของพัชรินทร์ก็ไม่อยากจะโกหกตาของพิมพรรณแต่หากจะเล่าความจริงเธอก็ทำไม่ได้กรุงเทพมหานครบ้านอคิณ“พี่จะเอาเงินส่วนของพัชไปไม่ได้นะครับ”อิทธิกรหัวเสียหนักเมื่อรู้ว่าที่พี่ชายของเขาเรียกมาที่บ้านก็เพราะต้องการให้เขาอนุมัติเงินในส่วนของพัชรินทร์ให้กับพี่ชายของเขาซึ่งมันเป็นเรื่องที่เขาทำไม่ได้และไม่อยากทำด้วยเพราะส่วนแบ่งนี้คุณแม่ของเขาแบ่งให้อย่างลงตัวแล้ว“แต่เธอก็ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วฉันมีสิทธิ์ที่จะใช้”อคิณมีสมบัติมากมายจนเขาก็ใช้ไม่หมดแต่เขาอยากให้ส่วนของพัชรินทร์เป็นของเขาเพราะคิดว่าหญิงสาวไม่สมควรที่จะได้สมบัติของแม่ของเขาไปสักชิ้นเดียว“พี่ไม่มีสิทธิ์เอาไปใช้เพราะพัชไม่ได้เซ็นให้ใคร”อิทธิกรไม่ค
Latest chapter
