ตอนที่68

“อ๊าย ฉ ฉันไม่ใช่ อื้มม”

แม้จะเอ่ยปฏิเสธชายหนุ่มเธอก็ยังทำไม่ได้เพราะรสสัมผัสที่เขาทำกับเธอทำให้เธอบิดเร่าหายใจไม่ทั่วท้อง

“อื้อ”

เมื่อดูดกลืนน้ำหวานอย่างพึงพอใจชายหนุ่มจึงคว้ากอดก่ายร่างบางจนแน่นบดเบียดแท่งร้อนของเขากับช่องทางรักของเธอด้วยความยากลำบากความเจ็บและจุกทำเอาหญิงสาวหน้าเหยเกแต่เมื่อเขากดแช่อยู่ครู่หนึ่งความรู้สึกเสียวซ่านก็มาแทนที่ความเจ็บนั้นไปโดยปริยาย

“อ่าส “

สะโพกแกร่งบดเบียดกระแทกเข้าออกร่างบางจนตัวโยนมือหนาของเขาขยำเต้างามสลับดูดคลึงตัวตนที่ถูกบีบรัดตอดจากช่องทางรักอันคับแคบทำเอาชายหนุ่มต้องกัดฟันสบถความเสียวออกมาจากลำคอแกร่ง

“อื้อ.”

ร่างบางถูกอุ้มให้นั่งอยู่บนหน้าตักของชายหนุ่มเธอซุกใบหน้าเข้ากับอกแกร่งอย่างผวาเมื่อเขาเริ่มกระแทกแท่งร้อนของเขาเข้ามาในตัวของเธออย่าหนักหน่วงจนเธอแทบหายใจไม่ทัน

คนตัวโตตักตวงความสุขจากร่างบางในอ้อมกอดพักใหญ่แล้วจึงวางเธอนอนคว่ำลงกับเตียงนุ่มมือหนาท้องสองค่อยๆยกสะโพกของเธอขึ้นค่อยๆเสียบตัวตนอันฉ่ำเยิ้มของเขาเข้าไปที่ปากทางร่องสวาทพรวดเดียวจนสุดลำสะโพกแกร่งเร่งทำงานอย่างเป็นจังหวะความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ทำเอาร่างบางต้องก้มหน้างุดไปกับหมอนเพราะไม่อยากร้องเสียงดังที่น่าอายออกมา

“อ อ๊ายย”

ไม่นานร่างบางก็บิดเกร็งเมื่อเธอได้หนีชายหนุ่มแตะขอบสวรรค์ไปก่อนแล้ว

“อ อ้าสสส”

โนอาห์ไม่รอช้ารีบเร่งเร้าสะโพกแกร่งหนักแน่นรัวๆจนสายธารน้ำรักพวยพุ่งเข้าไปในร่องสวาทจนหมดทุกหยาดหยดแต่ก็ยังกดแช่อยู่อย่างนั้นพร้อมกับโน้มร่างใหญ่นอนทาบทับร่างบางอย่างเหนื่อยอ่อน ส่วนคนตัวเล็กก็ผล็อยหลับไปในไม่ช้าเพราะความเพลียที่ถูกเขาสูบพลังเธอไปเช่นกัน

เวลาผ่านพ้นไปหลายชั่วโมงจวบจนเช้าตอนนี้แสงแดดอ่อนๆก็สอดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามายังเตียงนอนนุ่มที่มีสองชายหนุ่มนอนเปลือยกายกอดก่ายกันหลับอุตุดูไม่ออกว่ามีทีท่าว่าจะตื่นเมื่อไรเพราะเมื่อคืนนั้นเสียพลังกันไปมากพอสมควร

หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดที่ส่องมายังใบหน้าพลันหันไปมองคนที่กอดเธอด้านหลังก็เกิดหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อยเพราะภาพเมื่อคืนมันวิ่งเข้ามาในหัวแต่เมื่อตั้งสติได้ก็รีบผละออกจากตัวชายหนุ่มและดึงผ้าห่มมาคลุมร่างที่เปลือยเปล่าของเธอทันทีทั้งยังจ้องคนตัวโตที่กำลังขยับตัวตื่นด้วยใบหน้าบึ้งตึง

“จะรีบลุกไปไหนฉันยังง่วงอยู่เลย”

โนอาห์ดึงร่างบางมารวบกอดดังเดิม

“ทำแบบนี้กับฉันทำไม”

หญิงสาวก้มหน้างุดเอ่ยถามคนเอาแต่ใจเสียงแข็ง

“ก็เธอเป็นเมียฉันตัวฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้”

โนอาห์กอดก่ายกระซิบข้างหูของหญิงสาวเขาๆ

“หยุดคิดไปเองได้แล้ว” แววตาหญิงสาวไหววูบเล็กน้อย

“ดูนี่ฉันไม่ได้คิดไปเองผลดีเอ็นเธอมันบ่งบอกว่าเธอเป็นแม่ของลูกฉันตกลงเธอกลับมาได้ยังไงแตงกวา”

โนอาห์หยิบผลตรวจออกมาให้หญิงสาวได้อ่านทั้งยังถามคำถามที่คาใจว่าเธอกลับมาได้อย่างไรและที่สำคัญเพนนีกลายมาเป็นพี่สาวของเธอตั้งแต่เมื่อไร

“คุณมีลูก”

หญิงสาวถึงกับเบิกตาโพรงตกใจที่เขาว่าเธอเหมือนภรรยาของเขาแล้ววันนี้ยังจะมีลูกโผล่ขึ้นมาอีก

“ใช่ลูกของเรา” โนอาห์พยักหน้าเบาๆ

“คุณเล่นแง่อะไรกับฉันหรือเปล่าคะแล้วผลนี่ถึงมันจะออกมาแบบนี้แต่ก็ใช่ว่ามันจะปลอมกันไม่ได้” 

หญิงสาวมองอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้ใจไม่ใช่ว่าเขาอยากได้ตัวเธอเอาไว้เป็นของเล่นหรอกหรือถึงได้สร้างอะไรแบบนี้ขึ้นมา

“เธอต้องเชื่อฉัน เอาแบบนี้งั้นเธอลองบอกฉันสิว่าเธอมาอยู่กับเพนนีได้อย่างไรห้ามโกหก” โนอาห์เอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง

“คือเมื่อประมาณปีก่อนที่ฉันจะมาทำงานกับคุณไอรีนตอนนั้น ฉันจำได้แค่ตื่นมาที่โรงพยาบาลแล้วก็จำอะไรไม่ได้รู้แค่ว่าฉันมีแค่พี่สาวของฉันเท่านั้นแล้วคุณพ่อคุณแม่ที่รับอุปการะพวกเรามาก็เสียไปแล้ว” 

หญิงสาวยอมปริปากออกมาได้ถึงเรื่องราวที่เธอฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาลทั้งยังสับสนว่าตกลงใครพูดจริงกับเธอกันแน่โนอาห์หรือพี่สาวของเธอ

“ตอนนั้นเป็นช่วงจังหวะที่เธอหายไปเพราะถูกรถชนฉันพยายามหาเธอเท่าไรก็หาไม่พบจนมาเจอเธอฉันก็เชื่อว่าเมียรักของฉันต้องกลับมาหาฉันแน่แล้วก็เป็นเธอจริงๆ”

โนอาห์กระชับกอดร่างบางเอาไว้และพรมจูบด้วยท่าทีโหยหาแม้เธอจะกลับมาอยู่กับเขาแล้วใจของเขาก็เกิดความกลัวต่างๆนาๆอย่างที่ไม่เคยเกิดเขากลัวว่าเธอจะจากเขาไปอีกเพราะเธอไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเขาอยู่ในหัวเลยสักนิด

“ฉันขอคุยกับพี่สาวของฉันก่อนได้หรือเปล่าตอนนี้ฉันงงไปหมดแล้ว”

หญิงสาวก้มหน้าครุ่นคิดพักใหญ่เธอต้องได้ยินคำยืนยันจากปากพี่สาวของเธอก่อนเธอนั้นถึงจะเชื่อ

“ได้สิ”

โนอาห์ไม่ขัดเรื่องนี้อยู่แล้วหากเธออยากเจอเพนนีเขาก็จะให้เธอได้เจอ

ประเทศไทย

หลายวันแล้วที่เพนนีอยู่ที่นี่เธออยู่อย่างสบายเพราะธารธารานั้นหุงหาอาหารให้เธอตลอดทั้งยังชอบพาเธอไปเดินเล่นในป่าเปิดหูเปิดตาด้วยเพราะชอบพอหญิงสาวเป็นพิเศษแต่ก็ใช่ว่าจะปล่อยเธอไปง่ายๆในเมื่อยังไม่ได้ความจริงในแบบที่ต้องการ