"คุณมาหาผมด้วยเรื่องแค่นี้ใช่ไหม"
ชาวีตอบกลับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเรียบเฉยเขาไม่ได้คิดอยากจะทะเยอทะยานมาถึงจุดนี้เลยด้วยซ้ำเขารู้ว่าชนะภพไม่พอใจอย่างมากที่เขาได้ตำแหน่งนี้แต่เขาก็ปฏิเสธการรับตำแหน่งไม่ได้เพราะชนะพลเป็นคนมีพระคุณต่อเขาจึงไม่สามารถจะขัดคำสั่งได้
"ฉันแค่มาเตือนแกให้ระวังตัวเอาไว้ก็เท่านั้น"
ชนะภพชี้หน้าชาวีด้วยสีหน้าเคียดแค้น
"มีอะไรกันหรือเปล่าคะทำไมข้างในเสียงเอะอะขนาดนั้น"
เฌอริตาหันมากระซิบกับจิตรานุชด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น
"คงจะเป็นเรื่องแย่งตำแหน่งกันละมั้ง"
จิตรานุชพูดกับเฌอริตาเบาๆเธอคิดว่าคงไม่เป็นประเด็นอื่นได้นอกจากประเด็นนี้
"นี่ก็แสดงว่าท่านประธานกับคุณภพไม่ถูกกันเอาซะมากๆเลยใช่ไหมคะ"
"ท่าจะเป็นศึกในบ้านนั่นแหละ"
"อ๋อค่ะ.."
สองสาวต้องเลิกซุบซิบและทำตัวปกติเมื่อเห็นว่าชนะภพเดินออกจากห้องมาด้วยท่าทีที่โมโหอย่างมาก
14.00น.
"เพลินวันนี้พี่ต้องรีบกลับไปรับลูกพอดีพี่เลี้ยงลาขอตัวก่อนนะ"
จิตรานุชเก็บกระเป๋ากลับบ้านของเธอก่อนเวลาเพราะวันนี้เธอได้ลาเอาไว้แล้วเนื่องจากพี่เลี้ยงลูกของเธอนั้นลาเลยไม่มีใครไปรับลูกเธอที่โรงเรียนเธอจึงต้องไปเอง
"อ๋อ.. ค่ะ"
ครู่ต่อมา
"เอกสารบัญชีของเดือนนี้ผมฝากให้ท่านประธานด้วยนะครับ"
ภากรหัวหน้าแผนกบัญชีหนุ่มโสดวัยเกือบ40เดินถือแฟ้มเอกสารกองโตมาวางที่โต๊ะของผู้ช่วยเลขาสาวสวยทั้งยิ้มให้อย่างเป็นมิตรและหันหลังกลับไปทำงานของตัวเองต่อ
"เอ่อ.. คุณ.."
เฌอริตาคิดว่าคนๆนี้เธอจะต้องรีบทำความรู้จักเอาไว้เพราะจะเป็นประโยชน์กับเธออย่างมากในภายภาคหน้า
"ผมภากรครับหัวหน้าฝ่ายบัญชี"
ภากรหันกลับมายิ้มและแนะนำตัวกับหญิงสาวรู้ว่าเธอคงไม่รู้จักชื่อเขาเป็นแน่เพราะเมื่อเช้าในห้องประชุมไม่เห็นเธออยู่ด้วยในตอนแนะนำตัวกับประธานหนุ่ม
"ฉันเพลินค่ะ.. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
เฌอริตารีบทำความรู้จักกับชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"ครับ...ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมครับ"
"ค่ะ"
ภากรยืนเก้ๆกังๆคิดว่าหญิงสาวจะมีคำถามอย่างอื่นเมื่อไม่เห็นเธอพูดเขาถึงต้องรีบถามเธอว่าไม่มีอะไรแล้วใช่หรือไม่เมื่อรู้คำตอบจากหญิงสาวจึงรีบเดินกลับไปทันที
"ขอดูหน่อยละกันนะ"
"คุณเพลินครับขอน้ำให้คุณวีหน่อยนะครับ"
"ด..ได้ค่ะ.."
ยังไม่ทันจะได้แง้มเอกสารดูหมอแดนเทพก็เดินออกมาให้เฌอริตาไปหยิบน้ำให้ประธานหนุ่มเสียก่อน
"นั่นเอกสารอะไรครับ"
แดนเทพถามหญิงสาวด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเห็นกองเอกสารเต็มโต๊ะหญิงสาว
"อ๋อ...เอกสารบัญชีค่ะคุณภากรพึ่งเอามาให้เมื่อกี้นี้เองค่ะ"
"งั้นผมเอาเข้าไปเลยนะครับ"
แดนเทพรีบหอบกองแฟ้มเอกสารเข้าไปให้ชาวีทันทีเพราะติดว่าหญิงสาวถือเข้าไปคนเดียวคงต้องเดินสองรอบเป็นแน่
"เอ่อ..ค่ะ"
เฌอริตามองตามหลังแดนเทพอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยเธอเกือบจะได้ดูข้อมูลบัญชีอยู่แล้วเชียว
ครู่ต่อมา
"น้ำได้แล้วค่ะ"
เฌอริตาวางขวดน้ำเปล่าและแก้วน้ำที่โต๊ะของประธานหนุ่มและรีบหันหลังกลับออกไปอย่างรวดเร็ว
"ขอบใจ... เดี๋ยวคุณ"
ชาวีเงยหน้ามองหญิงสาวที่หันหลังเดินกลับไม่รู้เขานึกอย่างไรจึงเรียกเธอเอาไว้ก่อน
"คะ??"
เฌอริตาหันขวับมาด้วยสีหน้าสงสัยหมอแดนเทพเองก็วางแฟ้มเอกสารที่ช่วยชาวีตรวจอย่างสงสัยเช่นกันว่าชาวีเรียกหญิงสาวไว้ทำไม
"ไม่มีอะไรไปเถอะ"
"...."
ทั้งแดนเทพและเฌอริตาเองก็ต่างงงกับอาการของชาวี
หญิงสาวรีบเดินออกไปทันทีหลังจากประธานหนุ่มไม่ได้มีอะไรจะคุยกับเธอแล้ว
17.30 น.
"เย็นนี้คุณพลให้คุณวีไปทานข้าวที่คฤหาสน์นะครับ"
"อืม... ไม่มีอะไรแล้วนี้งั้นเราไปหาคุณพ่อเลยก็ได้"
"ครับ"
"คุณยังไม่กลับอีกเหรอ"
ชาวีเดินออกจากห้องทำงานมาพร้อมแดนเทพเขาแปลกใจเล็กน้อยว่านี่มันเลยเวลาเลิกงานมาครึ่งชั่วโมงแล้วทำไมหญิงสาวถึงยังไม่กลับไปเสียที
"อ๋อ..อีกแปปก็จะกลับแล้วค่ะ"
เฌอริตาเองก็รอให้ประธานหนุ่มกลับไปก่อนเหมือนกันเพราะเธอมีบางอย่างที่จะต้องทำหลังจากประธานหนุ่มออกจากห้องไปแล้ว
"งั้นผมกลับก่อนนะครับ"
ชาวีพยักหน้าและก้าวเท้ายาวๆกดลิฟท์ไปที่ลานจอดรถทันที
"....."
เฌอริตามองตามหลังประธานหนุ่มทั้งเบ้หน้าเล็กน้อยเพราะเธอรอให้เขากลับไปตั้งนานแล้วแต่ก็ไม่ยักจะกลับไปเสียที
"เอาไว้ตรงไหนกันนะ"
เฌอริตาเดินเข้ามาในห้องทำงานของประธานหนุ่มมองซ้ายมองขวาหากองเอกสารบัญชีเมื่อกลางวันแต่ก็ไม่ยักจะเห็น
แกร๊กๆ
"หรือในตู้นี้กันนะ.. เฮ้อ.. เปิดไม่ออก"
หญิงสาวหาจนทั่วชั้นวางเอกสารแต่ก็หาไม่เจอจึงลองเปิดตู้ของโต๊ะทำงานชายหนุ่มดูแต่พยายามดึงเท่าไรก็ดึงไม่ออก
แกร๊กกก
"หืม..."
หญิงสาวได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามาจึงรีบใช้ความตัวเล็กของเธอมุดไปอยู่ในซอกตู้ทำงานของชายหนุ่มอย่างว่องไว
"อยู่นี่นี่เอง"
ชาวีลืมมือถือของเขาไว้ที่โต๊ะทำงานจึงเดินกลับมาหยิบพร้อมกับแดนเทพ
"เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ"
"อืม..ไปกันเถอะ"
ชาวีพยักหน้าพร้อมเดินออกไปจากห้อง
"เฮ้อ.."
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินออกไปแล้วเฌอริตาก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจที่ไม่โดนจับได้
ดูท่าวันนี้จะเป็นฤกษ์ไม่ดีของเธอเสียแล้วจึงไม่ทำการค้นหาสิ่งที่อยากได้ต่อและรีบเดินออกจากห้องทำงานของประธานหนุ่มทันที
"ว้ายย.."
"เข้าไปทำอะไรในห้องผม"
ชาวีให้แดนเทพเดินลงไปก่อนเพราะเขาต้องการคุยอะไรบางอย่างกับคนที่อยู่ด้านในเมื่อหญิงสาวเดินออกมาเขาจึงรวบตัวของเธอเอาไว้พร้อมเค้นเอาคำตอบเสียงแข็งเพราะเธอทำตัวไม่น่าไว้ใจ
"เอ่อ..ป..เปล่าค่ะฉันแค่เข้าไปดูความเรียบร้อยก่อนกลับน่ะค่ะ"
เฌอริตาตัวชาวาบไม่คิดว่าเขาจะรู้ว่าเธออยู่ด้านในแต่มีหรือคนอย่างเธอจะยอมบอกความจริง
"รู้สึกว่างานดูแลความเรียบร้อยนี้จะไม่ใช่งานคุณนะ..แถมเมื่อกี้ยังทำลับๆล่อๆหลบอยู่ใต้โต้ะคุณคิดว่าผมจะไม่สังเกตหรือไง"
ชาวียังไม่เชื่อในคำพูดของหญิงสาวหากบริสุทธิ์ใจจริงเขาเข้าไปในห้องทำไมเธอจะต้องหลบ
"ปล่อยฉันนะคะท่านประธาน""ไม่ปล่อย"ชาวีลากหญิงสาวมาคุยในห้องทำงานของเขา"ปล่อยค่ะ"เฌอริตายังพยายามแกะมือของชายหนุ่มออกจากตัวของเธอ"ไม่ปล่อยจนกว่าคุณจะหาเหตุผลที่มันฟังขึ้น""ก็บอกแล้วไงคะว่ามาดูความเรียบร้อย"เฌอริตาแหงนหน้าไปมองคนตัวโตคิ้วขมวดอย่างไม่สบอารมณ์ดวงตาของเธอทำให้ประธานหนุ่มชะงักงันเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกคุ้นกับใบหน้าและแววตาของหญิงสาวแปลกๆพิกลทำให้เขาต้องปล่อยมือจากหญิงสาวอย่างง่ายดายเพราะอยู่ในช่วงที่กำลังเผลอ"ขอโทษแล้วกันค่ะที่ฉันทำให้ท่านประธานไม่สบายใจแต่ฉันแค่ตรวจความเรียบร้อยจริงๆขอตัวนะคะ"เฌอริตารีบจัดแจงเสื้อผ้าของเธอที่หลุดรุ่ยเกิดจากการดิ้นให้เป็นปกติแล้วจึงรีบวิ่งออกไปนอกห้องทันทีทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอึ้งอยู่คนเดียว19.00 น.คฤหาสน์หรู"ฉันว่าจะลองทำธุรกิจใหม่ดูให้แกบริหารเพิ่มอีกสักอย่างไหวไหม"ที่ชนะพลเรียกชาวีมาทานข้าวที่นี่ก็เพราะว่าต้องการคุยถึงเรื่องโปรเจคใหม่ที่เขาต้องการจะทำและให้ชาวีเป็นคนดูแลอีกหนึ่งอย่าง"คุณพ่อจะให้ผมทำอะไรก็สั่งมาได้เลยครับ"ชาวีพร้อมทำตามคำสั่งของชนะพลทุกอย่างอยู่แล้ว"ฉันจะกว้านซื้อที่แถวชุมชนxxxทำเป็นสวนสนุกตรงนั้นทำเลดีเลย"เ
"ผมขอคุยกับตัวแทนคนในชุมชนเป็นการส่วนตัวได้ไหมครับ"ชาวียังใช้ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหวเขาต้องการที่จะคุยกับผู้นำชุมชนเพื่อที่จะอธิบายทุกอย่างให้ฟังอย่างชัดเจนเพราะหากคุยกันอยู่ตรงนี้กับชาวบ้านหลายๆคนอธิบายให้ตายยังไงคงไม่รู้เรื่องเป็นแน่เพราะมากคนก็จะมากความ"ใครจะอาสาคุยกับท่านประธานเป็นการส่วนตัวครับ"แดนเทพหาอาสาที่จะพูดคุยกับชาวี"ผมเอง"และแล้วก็มีชายสูงอายุที่ดูท่าน่าจะเป็นแกนนำพาทุกคนมาที่นี่ยกมือขึ้น"เชิญตามผมมาทางนี้ครับ"ชาวีเห็นดังนั้นก็รีบเดินนำหน้าชายสูงอายุมาพูดคุยกันเป็นการส่วนตัวครู่ต่อมา"ลุงชื่ออะไรครับ"ชาวีพาชายสูงอายุมาที่ห้องทำงานของเขาและพูดคุยกับอีกฝ่ายอย่างเป็นมิตร"ผมชื่อเกรียง"ชายสูงอายุตอบชาวีอย่างไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นักแต่ก็ไม่ได้โวยวายอะไร"ลุงเกรียงครับผมจะอธิบายให้ฟังแบบนี้นะครับเรื่องที่ชุมชนถูกเผาพวกผมไม่รู้เรื่องจริงๆและถ้าทุกคนถูกขู่ให้ขายที่เรื่องนี้ผมต้องขอโทษด้วยผมจะสั่งคนของผมไม่ให้ทำแบบนี้อีกขอให้ลุงเกรียงสบายใจได้ครับแต่ถ้าหากคนในชุมชนหาหลักฐานมาได้ว่าเป็นคนของผมไปเผาชุมชนจริงผมก็จะยอมรับผิดโดยไม่มีข้อแม้ครับ"ชาวีพูดคุยกับอีกฝ่ายด้วยท่าทีจ
บ้านxxx"...."เมื่อชาวีกลับมาถึงบ้านของเขาก็เอาแต่ทำหน้าอมทุกข์คิดไม่ตกจนแดนเทพเองก็รู้สึกหดหู่ไปด้วยตอนนี้เขาทำได้แต่ให้กำลังใจชาวีด้วยคำว่าเดี๋ยวก็ผ่านไปเท่านั้นเหมือนกับที่พูดกับตัวเองอยู่บ่อยๆบ้านxxx"มีกันแค่สองคนเราก็มีความสุขดีอยู่แล้วเนอะ"เฌอริตาลูบหัวลูกน้อยของเธอที่กำลังหลับตาพริ้มพลางนึกถึงชายหนุ่มคนที่จากเธอไปนานแสนนานจนเธอคิดภาพครอบครัวที่มีสามคนไม่ออกว่ามันจะเป็นอย่างไรเพราะเธอมีความสุขกับการที่อยู่กันสองคนแม่ลูกมาตลอดวันต่อมา"นมคะไม่แน่วันนี้ริตาอาจจะกลับดึกหน่อยนะคะ"เฌอริตาแต่งตัวไปทำงานแต่เช้าวันนี้เธอมีธุระสำคัญที่จะต้องไปทำจึงต้องบอกกับวาดจันทร์เอาไว้ก่อน"ได้ค่ะคุณหนูเดี๋ยวนี้คุณหนูเล็กก็ไม่ค่อยงอแงแล้วล่ะค่ะ""งั้นริตาไปก่อนนะคะ"บริษัทxxx"พี่นุชวันนี้ท่านประธานไม่เข้าเหรอคะ"เฌอริตามาถึงบริษัทร่วมสองชั่วโมงแล้วเธอยังไม่เห็นว่าวันนี้ประธานหนุ่มและหมอแดนเทพจะเข้ามากันเลยจึงต้องถามจิตรานุชด้วยความสงสัย"เห็นว่าจะเข้ามาช้าหน่อยน่ะ""เอ่อ..เดี๋ยวเพลินไปจัดห้องให้ท่านประธานก่อนนะเมื่อวานเห็นว่ากองเอกสารมันรกๆค่ะ""เอาสิ..ขยันดีนะเราเดี๋ยวพี่ขอเคลียเอกสารแต่ละแผน
"ทำตัวเป็นนักสืบว่างั้น""....."หญิงสาวยังทำลอยหน้าลอยตาไม่ตอบอะไร"ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนนะว่าอย่ามาเล่นซนแถวนี้อีก"ที่ชาวีเตือนหญิงสาวก็เพราะว่าเขาหวังดีและรู้ว่าหากพ่อเขารู้ว่าหญิงสาวเป็นคนแจ้งความพ่อเขาคงไม่ปล่อยเธอไว้แน่"ฉันไม่ได้เล่นซนซะหน่อยอุตส่าห์ทำตัวเป็นพลเมืองดีนะคะ"เฌอริตายังคงดื้อดึงไม่ฟังคำเตือนของชายหนุ่ม"..เอ่อ..."ชาวีรู้สึกปวดหัวขึ้นมากะทันหันสองมือหนาตอนนี้กุมขมับแน่นด้วยสีหน้าเหยเก"ท่านประธานเป็นอะไรคะ"หญิงสาวรู้สึกตกใจกับอาการของประธานหนุ่มอย่างมาก"อึก...อื้ออ...""ท่านประธานคะ....ท่านประธานนน""อื้อ...ปวดหัว...""เดี๋ยวฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาลนะคะ..กุญแจรถล่ะ""ไม่...โทรหาหมอแดนเดี๋ยวนี้..อื้อออ..""ค่ะๆ..."เฌอริตาทำตามคำสั่งของประธานหนุ่มโดยการโทรหาแดนเทพเพื่อให้มาหาเขาที่นี่ชั่วโมงต่อมาบ้านxxx"เฮ้อ...คุณวีนะคุณวี"แดนเทพรีบหยิบกระเป๋ายาของเขามุ่งตรงมาหาชาวีทันทีในตอนที่หญิงสาวโทรบอกและรีบพาเขามาที่บ้านอย่างรวดเร็ว"ท่านประธานเป็นแบบนี้บ่อยเหรอคะ"เฌอริตามองประธานหนุ่มที่กำลังหลับเพราะฤทธิ์ยาอยู่บนเตียงนุ่มด้วยสีหน้าที่ยังตกใจกับอาการของเขาไม่หาย"เอ่อ..ก
"ไม่มีหรอกผมมาคนเดียว"ชาวีส่ายหัวเล็กน้อยท่าทางเดียวกับเฌอริมาเมื่อครู่ไม่มีผิด"มาคนเดียว"เฌอริตาแปลกใจเอามากน้อยคนนักที่จะมาที่สวนสนุกเพียงคนเดียว"อืม..ไม่รู้ว่าทำไมถึงอยากมาแต่ขับรถมาเรื่อยๆก็มาถึงที่นี่แล้วนั่งๆอยู่ก็เห็นคุณกับลูกเดินมาซื้อไอติมนี่แหละยังไงวันนี้ผมขอตามคุณกับลูกด้วยก็แล้วกันนะ""ก็ได้ค่ะ.."เฌอริตาตอบตกลงอย่างแบ่งรับแบ่งสู้หากเธอจะไม่อนุญาตให้เขาไปกับเธอก็คงจะดูใจดำน่าดู"ขอบคุณนะ""คุณแม่ขาหนูอยากดูอันนั้นแต่มองไม่เห็น"เด็กหญิงชี้ไปที่ตัวการ์ตูนมาสคอตร่างสูงเธออยากจะมองเห็นเต็มๆตาแต่ก็มีเหล่าบรรดาผู้ปกครองที่อุ้มเด็กๆดูบังเธออยู่จึงหันหน้ามาอ้อนคนเป็นแม่ให้อุ้มเธอขึ้นดู"เหรอคะ..อืมเดี๋ยวแม่อุ้มให้ดูนะคะ""มาขี่คอลุงดีกว่ารับรองเห็นชัดเลย""อ..เอ่อ.."ยังไม่ทันที่เฌอริตาจะอุ้มลูกสาวของเธอชาวีก็รวบตัวหนูน้อยขึ้นมาขี่คอและดูท่าเด็กหญิงจะชอบมากเสียด้วยเพราะความสูงของชาวีที่เกือบ190เซนทำให้เด็กหญิงสามารถเห็นสิ่งที่อยากเห็นได้เต็มตาท่าทีชอบใจของเด็กหญิงทำให้คนเป็นแม่ขัดอะไรชาวีไม่ได้จึงปล่อยเลยตามเลย"โห...ชอบๆค่ะคุณลุงเดินไปตรงนั้น"เฌอริตามองสองคนอย่างหมั่นไส้ที
"พวกมันเป็นใครคะ"เฌอริตาถามชาวีเสียงสั่นเครือเล็กน้อย"ไม่รู้เหมือนกันครับ"ตอนนี้ชาวีเองก็เดาไม่ออกว่าเป็นพวกไหนที่มาดักทำร้ายเขากันแน่เพราะนับจากศรัตรูของชนะพลพ่อบุญธรรมของเขาก็หลายคนอยู่เหมือนกันปั้งๆๆ"ว้ายย..อือ.."เฌอริตายังตัวสั่นกับเสียงปืนด้านนอกอยู่ตลอดจนชาวีต้องกระชับกอดเธอใก้แน่นขึ้นกว่าเดิม"ไม่ต้องกลัวครับตราบใดที่เรายังอยู่บนรถมันก็ทำอะไรเราไม่ได้และผมก็จะไม่ยอมให้คุณกับลูกเป็นอะไรเด็ดขาด""อือ.."ปั้งงๆๆๆตุ้บ..ปั้กก...พลั้กกกกก..ตุ้บตั้บบบ...ปั้งงงๆๆไม่นานคนของชาวีก็มาช่วยพร้อมแดนเทพที่ส่งสัญญาณใก้เขาขับรถกลับเข้าบ้านไปก่อนเหตุการณ์ครั้งนี้เกิดในที่สาธารณะและเป็นเขตที่มีผู้คนพลุกพล่านชาวีคิดว่าไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ก็ต้องมีข่าวนี้ออกไปอย่างแน่นอนหากเขารีบเข้าไปในบ้านก่อนผู้คนจะเห็นว่าคนในรถนี้เป็นใครจะดีกว่าครึ่งชั่วโมงต่อมา"รู้รึยังว่ามันเป็นคนของใคร"ชาวีนั่งคุยกับแดนเทพและเหล่าบอดี้การ์ดที่ไปช่วยเขาจากเหตุการณ์ก่อนหน้าอยู่ในห้องโถงใหญ่ภายในบ้าน"เอ่อ...มันบอกว่าคุณภพส่งมาครับ"บอดี้การ์ดชุดดำพูดด้วยน้ำเสียงที่อึกอักเล็กน้อย"อืม...ให้มันได้อย่างนี้สิ.."ชาวีใช้ส
เย็นของวัน"คุณจะกลับแล้วเหรอ"ชาวีเดินออกมาหาเฌอริตาในตอนเลิกงาน"ค่ะ""ผมขอไปหาน้องเฌอได้ไหม""ไปทำอะไรคะ"หญิงสาวขมวดคิ้วสงสัย"ผมแค่อยากเจอกับลูกคุณก็เท่านั้นขอเวลาไม่นานหรอกนะ"ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวตรงหน้าด้วยสีหน้าหดหู่เล็กน้อย"ก็ได้ค่ะ"เฌอริตาเห็นว่าวันนี้ชายหนุ่มซึมแปลกๆเธอจึงไม่อยากขัดอะไรเขาวันนี้ที่ชาวีต้องการจะไปหาเฌอริมาเพราะเขารู้สึกว่าเขาต้องการกำลังใจและอีกอย่างเขาก็มีเรื่องที่จะคุยกับหญิงสาวเป็นการส่วนตัวด้วยบ้านxxxก่อนที่เฌอริตาจะกลับถึงบ้านเธอก็ได้กำชับกับวาดจันทร์เอาไว้แล้วว่าใครจะมาที่บ้านและเธอก็จะต้องชื่อเพลินไม่ใช่ริตาซึ่งวาดจันทร์เองก็เข้าใจได้เป็นอย่างดี"คุณลุง"เฌอริมาเห็นชาวีเข้ามาในบ้านพร้อมกับแม่ของเจ้าตัวก็รีบวิ่งเข้ามาทักทายเกาะขาชาวีทำหน้าแป้นแล้นยิ้มแฉ่งใส่ทันทีทำเอาชาวีต้องรีบอุ้มหนูน้อยขึ้นมาอย่างเอ็นดู"วันนี้คุณลุงมีของมาฝากน้องเฌอด้วยนะคะ"ชาวีชูถุงกระดาษให้กับหนูน้อยได้เปิดดู"ว้าว...ชอบค่ะ"เมื่อเฌอริมาเห็นว่าข้างในเป็นกล่องตุ๊กตาเจ้าหญิงซินเดอเรล่าก็ถูกอกถูกใจใหญ่"...."เฌอริตาไม่ยักรู้ว่าชายหนุ่มจะเลือกของเล่นมาเอาใจเด็กผู้หญิงเป็นด้ว
"ฉันคิดผิดสินะที่ชุบเลี้ยงคนอย่างแก""...คุณพ่อจะทำอะไรกับผมก็เชิญเลยครับ..."ชาวีคุกเข่าลงต่อหน้าชนะพลอย่างยอมรับในสิ่งที่มันจะเกิด"หึ่..."ปั้งงงง.."อ้าสสส.. "ชนะพลชักปืนออกมาพร้อมยิงไปที่ไหล่ขวาของชาวีเขาไม่ต้องการให้ชายหนุ่มเสียชีวิตในทันทีเพราะคนที่มันไม่ฟังคำสั่งของเขามันต้องได้รับความเจ็บปวดอย่างทรมานก่อนที่มันจะตาย"ซ้อมมัน"ทั้งสั่งให้บอดี้การ์ดนับสิบรุมซ้อมชาวีอย่างทารุน"ครับนาย"ชายหนุ่มยินยอมรับความเจ็บปวดจนตอนนี้ร่างกายของเขามันเริ่มชาไปหมดและหมดสติลงไปในไม่ช้าเหล่าบอดี้การ์ดเห็นเช่นนั้นก็รู้ว่าพวกเขาจะต้องทำอย่างไรต่อจึงพากันเอาร่างที่หมดสติของชาวีขึ้นรถไปทิ้งที่บึงน้ำแห่งหนึ่งหมายจะให้ชายหนุ่มตายอย่างช้าๆในที่เป็นที่ประจำในการอำพรางศพชั่วโมงต่อมา"จัดการเอามันไปทิ้งเรียบร้อยใช่ไหม""ครับ"ชนะพลดูจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับการฆาตกรรมคนทั้งคนครั้งนี้เลยสักนิดเพราะเขาก็เคยเห็นเรื่องพวกนี้จนชินตาและไม่ได้รู้สึกเสียดายชาวีเลยเพราะที่เขาชุบเลี้ยงชาวีมาก็ไม่ใช่เพราะเอ็นดูแค่ให้เป็นหัวโขนรับหน้าความผิดที่เขากระทำเท่านั้น22.00 น.Rrrrrrr"ค่ะ...คุณหมอ...อะไรนะคะ"เฌอริตาได้ยิน