ตอนที่ 4

"คุณมาหาผมด้วยเรื่องแค่นี้ใช่ไหม"

ชาวีตอบกลับอีกฝ่ายด้วยสีหน้าเรียบเฉยเขาไม่ได้คิดอยากจะทะเยอทะยานมาถึงจุดนี้เลยด้วยซ้ำเขารู้ว่าชนะภพไม่พอใจอย่างมากที่เขาได้ตำแหน่งนี้แต่เขาก็ปฏิเสธการรับตำแหน่งไม่ได้เพราะชนะพลเป็นคนมีพระคุณต่อเขาจึงไม่สามารถจะขัดคำสั่งได้

"ฉันแค่มาเตือนแกให้ระวังตัวเอาไว้ก็เท่านั้น"

ชนะภพชี้หน้าชาวีด้วยสีหน้าเคียดแค้น

"มีอะไรกันหรือเปล่าคะทำไมข้างในเสียงเอะอะขนาดนั้น"

เฌอริตาหันมากระซิบกับจิตรานุชด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น

"คงจะเป็นเรื่องแย่งตำแหน่งกันละมั้ง"

จิตรานุชพูดกับเฌอริตาเบาๆเธอคิดว่าคงไม่เป็นประเด็นอื่นได้นอกจากประเด็นนี้

"นี่ก็แสดงว่าท่านประธานกับคุณภพไม่ถูกกันเอาซะมากๆเลยใช่ไหมคะ"

"ท่าจะเป็นศึกในบ้านนั่นแหละ"

"อ๋อค่ะ.."

สองสาวต้องเลิกซุบซิบและทำตัวปกติเมื่อเห็นว่าชนะภพเดินออกจากห้องมาด้วยท่าทีที่โมโหอย่างมาก

14.00​น.

"เพลินวันนี้พี่ต้องรีบกลับไปรับลูกพอดีพี่เลี้ยงลาขอตัวก่อนนะ"

จิตรานุชเก็บกระเป๋ากลับบ้านของเธอก่อนเวลาเพราะวันนี้เธอได้ลาเอาไว้แล้วเนื่องจากพี่เลี้ยงลูกของเธอนั้นลาเลยไม่มีใครไปรับลูกเธอที่โรงเรียนเธอจึงต้องไปเอง

"อ๋อ.. ค่ะ"

ครู่ต่อมา

"เอกสารบัญชีของเดือนนี้ผมฝากให้ท่านประธานด้วยนะครับ"

ภากรหัวหน้าแผนกบัญชีหนุ่มโสดวัยเกือบ40เดินถือแฟ้มเอกสารกองโตมาวางที่โต๊ะของผู้ช่วยเลขาสาวสวยทั้งยิ้มให้อย่างเป็นมิตรและหันหลังกลับไปทำงานของตัวเองต่อ

"เอ่อ.. คุณ.."

เฌอริตาคิดว่าคนๆนี้เธอจะต้องรีบทำความรู้จักเอาไว้เพราะจะเป็นประโยชน์กับเธออย่างมากในภายภาคหน้า

"ผมภากรครับหัวหน้าฝ่ายบัญชี"

ภากรหันกลับมายิ้มและแนะนำตัวกับหญิงสาวรู้ว่าเธอคงไม่รู้จักชื่อเขาเป็นแน่เพราะเมื่อเช้าในห้องประชุมไม่เห็นเธออยู่ด้วยในตอนแนะนำตัวกับประธานหนุ่ม

"ฉันเพลินค่ะ.. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

เฌอริตารีบทำความรู้จักกับชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

"ครับ...ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมครับ"

"ค่ะ"

ภากรยืนเก้ๆกังๆคิดว่าหญิงสาวจะมีคำถามอย่างอื่นเมื่อไม่เห็นเธอพูดเขาถึงต้องรีบถามเธอว่าไม่มีอะไรแล้วใช่หรือไม่เมื่อรู้คำตอบจากหญิงสาวจึงรีบเดินกลับไปทันที

"ขอดูหน่อยละกันนะ"

"คุณเพลินครับขอน้ำให้คุณวีหน่อยนะครับ"

"ด..ได้ค่ะ.."

ยังไม่ทันจะได้แง้มเอกสารดูหมอแดนเทพก็เดินออกมาให้เฌอริตาไปหยิบน้ำให้ประธานหนุ่มเสียก่อน

"นั่นเอกสารอะไรครับ"

แดนเทพถามหญิงสาวด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเห็นกองเอกสารเต็มโต๊ะหญิงสาว

"อ๋อ...เอกสารบัญชีค่ะคุณภากรพึ่งเอามาให้เมื่อกี้นี้เองค่ะ"

"งั้นผมเอาเข้าไปเลยนะครับ"

แดนเทพรีบหอบกองแฟ้มเอกสารเข้าไปให้ชาวีทันทีเพราะติดว่าหญิงสาวถือเข้าไปคนเดียวคงต้องเดินสองรอบเป็นแน่

"เอ่อ..ค่ะ"

เฌอริตามองตามหลังแดนเทพอย่างหงุดหงิดเล็กน้อยเธอเกือบจะได้ดูข้อมูลบัญชีอยู่แล้วเชียว

ครู่ต่อมา

"น้ำได้แล้วค่ะ"

เฌอริตาวางขวดน้ำเปล่าและแก้วน้ำที่โต๊ะของประธานหนุ่มและรีบหันหลังกลับออกไปอย่างรวดเร็ว

"ขอบใจ... เดี๋ยวคุณ"

ชาวีเงยหน้ามองหญิงสาวที่หันหลังเดินกลับไม่รู้เขานึกอย่างไรจึงเรียกเธอเอาไว้ก่อน

"คะ??"

เฌอริตาหันขวับมาด้วยสีหน้าสงสัยหมอแดนเทพเองก็วางแฟ้มเอกสารที่ช่วยชาวีตรวจอย่างสงสัยเช่นกันว่าชาวีเรียกหญิงสาวไว้ทำไม

"ไม่มีอะไรไปเถอะ"

"...."

ทั้งแดนเทพและเฌอริตาเองก็ต่างงงกับอาการของชาวี

หญิงสาวรีบเดินออกไปทันทีหลังจากประธานหนุ่มไม่ได้มีอะไรจะคุยกับเธอแล้ว

17.30 น.

"เย็นนี้คุณพลให้คุณวีไปทานข้าวที่คฤหาสน์นะครับ"

"อืม... ไม่มีอะไรแล้วนี้งั้นเราไปหาคุณพ่อเลยก็ได้"

"ครับ"

"คุณยังไม่กลับอีกเหรอ"

ชาวีเดินออกจากห้องทำงานมาพร้อมแดนเทพเขาแปลกใจเล็กน้อยว่านี่มันเลยเวลาเลิกงานมาครึ่งชั่วโมงแล้วทำไมหญิงสาวถึงยังไม่กลับไปเสียที

"อ๋อ..อีกแปปก็จะกลับแล้วค่ะ"

เฌอริตาเองก็รอให้ประธานหนุ่มกลับไปก่อนเหมือนกันเพราะเธอมีบางอย่างที่จะต้องทำหลังจากประธานหนุ่มออกจากห้องไปแล้ว

"งั้นผมกลับก่อนนะครับ"

ชาวีพยักหน้าและก้าวเท้ายาวๆกดลิฟท์ไปที่ลานจอดรถทันที

"....."

เฌอริตามองตามหลังประธานหนุ่มทั้งเบ้หน้าเล็กน้อยเพราะเธอรอให้เขากลับไปตั้งนานแล้วแต่ก็ไม่ยักจะกลับไปเสียที

"เอาไว้ตรงไหนกันนะ"

เฌอริตาเดินเข้ามาในห้องทำงานของประธานหนุ่มมองซ้ายมองขวาหากองเอกสารบัญชีเมื่อกลางวันแต่ก็ไม่ยักจะเห็น

แกร๊กๆ

"หรือในตู้นี้กันนะ.. เฮ้อ.. เปิดไม่ออก"

หญิงสาวหาจนทั่วชั้นวางเอกสารแต่ก็หาไม่เจอจึงลองเปิดตู้ของโต๊ะทำงานชายหนุ่มดูแต่พยายามดึงเท่าไรก็ดึงไม่ออก

แกร๊กกก

"หืม..."

หญิงสาวได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามาจึงรีบใช้ความตัวเล็กของเธอมุดไปอยู่ในซอกตู้ทำงานของชายหนุ่มอย่างว่องไว

"อยู่นี่นี่เอง"

ชาวีลืมมือถือของเขาไว้ที่โต๊ะทำงานจึงเดินกลับมาหยิบพร้อมกับแดนเทพ

"เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ"

"อืม..ไปกันเถอะ"

ชาวีพยักหน้าพร้อมเดินออกไปจากห้อง

"เฮ้อ.."

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าเดินออกไปแล้วเฌอริตาก็ถอนหายใจอย่างโล่งใจที่ไม่โดนจับได้

ดูท่าวันนี้จะเป็นฤกษ์ไม่ดีของเธอเสียแล้วจึงไม่ทำการค้นหาสิ่งที่อยากได้ต่อและรีบเดินออกจากห้องทำงานของประธานหนุ่มทันที

"ว้ายย.."

"เข้าไปทำอะไรในห้องผม"

ชาวีให้แดนเทพเดินลงไปก่อนเพราะเขาต้องการคุยอะไรบางอย่างกับคนที่อยู่ด้านในเมื่อหญิงสาวเดินออกมาเขาจึงรวบตัวของเธอเอาไว้พร้อมเค้นเอาคำตอบเสียงแข็งเพราะเธอทำตัวไม่น่าไว้ใจ

"เอ่อ..ป..เปล่าค่ะฉันแค่เข้าไปดูความเรียบร้อยก่อนกลับน่ะค่ะ"

เฌอริตาตัวชาวาบไม่คิดว่าเขาจะรู้ว่าเธออยู่ด้านในแต่มีหรือคนอย่างเธอจะยอมบอกความจริง

"รู้สึกว่างานดูแลความเรียบร้อยนี้จะไม่ใช่งานคุณนะ..แถมเมื่อกี้ยังทำลับๆล่อๆหลบอยู่ใต้โต้ะคุณคิดว่าผมจะไม่สังเกตหรือไง"

ชาวียังไม่เชื่อในคำพูดของหญิงสาวหากบริสุทธิ์ใจจริงเขาเข้าไปในห้องทำไมเธอจะต้องหลบ