ตอนที่ 40

"อืม...ก็ดี"

"แล้วทำไมมาเที่ยวคนเดียวล่ะคะ"

หญิงสาวว่าจะเงียบก็อดถามเพราะความอยากรู้ไม่ได้ว่าเขาทำไมถึงมานั่งที่นี่คนเดียวเพราะน้อยคนนักที่จะเป็นอย่างลูกค้าคนนี้ของเธอ

"ก็..ขี้เกียจชวนใครมาด้วย...มาถึงที่นี่ก็หาคนมานั่งเป็นเพื่อนสักคนก็พอ..อ้อ..แล้วเธอก็นั่งเงียบๆข้างๆฉันก็พอนี่ที่อยู่กับกุญแจรถฉันถ้าฉันเมาเธอก็ไปส่งฉันด้วยนี่เงินฉันให้พิเศษ"

ลีโอนาโดหยิบแบงค์พันจากกระเป๋าของเขาสี่ห้าใบยัดใส่มืออิงดาวพร้อมกุญแจรถและนามบัตรพรางบอกเป็นคำสั่งให้เธอดูแลเขาเวลาเมาอย่างที่เธอปฏิเสธไม่ได้

"ข...ขอบคุณค่ะ"

อิงดาวเห็นเงินในมือก็ดีใจที่มาทำงานวันแรกก็ได้เป็นค่าเช่าบ้านจนลืมดูเลยว่าที่อยู่ของเขาอยู่ที่ไหนก่อนจะตกปากรับคำ

สองชั่วโมงต่อมา

"คุณสิงห์คะ..คุณสิงห์"

อิงดาวพยายามปลุกคนที่นอนเป็นผักอยู่กับโซฟานุ่มให้มีสติเพราะเขาดื่มไปมากเสียจนสติสตางค์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว

"อืม...จะกลับบ้าน"

"เอ่อ...ค่ะ...เดี๋ยวฉันให้คนไปเอารถคุณสิงห์มาก่อนนะคะ"

อิงดาวพูดจบก็รีบให้พนักงานชายในร้านขับรถของลีโอนาโดมารอเธอที่หน้าคลับเพื่อที่เธอจะได้ขับไปส่งเขาที่บ้าน

"อืมม..."

ครู่ต่อมา

"ค่อยๆค่ะ.."

อิงดาวและกระติ๊บช่วยกันแบกชายหนุ่มร่างโตมานั่งที่รถอย่างทุลักทุเล

"เฮ้อ..."

อิงดาวถึงกับปาดเหงื่อเมื่อจับคนตัวโตยัดเข้าไปในรถยนต์คันหรูได้แล้ว

"แล้วนี่เราจะขับไปส่งเค้าที่บ้านจริงๆเหรอ"

กระติ๊บถามอิงด่วด้วยสีหน้าที่แอบเป็นห่วง

"ลูกค้าเค้าขอมาแล้วน่ะพี่ติ๊บก็ต้องไปส่ง"

"แล้วจะแบกเค้าลงไหวเหรอ"

"ไม่ไหวก็ให้นอนบนรถเค้าก็แล้วกันไม่ก็ที่บ้านเค้าน่าจะมีคนอยู่บ้างล่ะมั้งคะ"

"อืมๆ...ขับไปดีๆล่ะ"

"ค่ะ.."

อิงดาวขึ้นไปนั่งที่ฝั่งคนขับมองซ้ายมองขวาในรถด้วยความไม่ชินเล็กน้อยอาศัยความรู้ตอนที่เคยขับรถของเพื่อ​นเธอในตอนเรียนมาใช้ในวินาทีนี้เธอมองทุกอย่างในรถครู่หนึ่งแล้วจึงเริ่มเปิดจีพีเอสพิกัดบ้านของชายหนุ่มแล้วจึงขับรถออกไป

ชั่วโมงต่อมา

"ทำไมบ้านอยู่ลึกขนาดนี้ล่ะแล้วเราจะกลับยังไงล่ะเนี่ย"

อิงดาวขับรถมาจอดที่รั้วหน้าบ้านหลัง​ใหญ่แอบกังวลอยู่ไม่น้อยว่าเธอจะกลับอย่างไรเพราะที่นี่น่าจะหาแท็กซี่ได้ยากพรางเดินออกมาจ่กรถเห็นว่าที่บ้านมืดสนิทเธอเดาออกว่าคงไม่มีใครอยู่ในบ้านแน่นอน

"คุณสิงห์คะ...ตื่นค่ะ...นี่บ้านคุณไม่มีใครอยู่เลยเหรอคะ"

หญิงสาวเดินมาเปิดประตูฝั่งข้างคนขับทั้งเขย่าตัวชายหนุ่มถามคำถามอีกฝ่ายให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่อย่างที่เธอคิดหรือไม่

"อืม..."

ลีโอนาโดเค้นเสียงตอบในลำคอเบาๆในขณะที่ตายังคงหลับอยู่

"งั้น​น..คุณก็นอนในนี้ละกันนะคะดาวขอตัวกลับก่อนค่ะ"

อิงดาวพูดจบก็ปล่อยให้ชายหนุ่มนอนอยู่บนรถเพียงลำพังส่วนเธอก็เดินหันหลังกลับมองซ้ายมองขวาหาแท็กซี่

แกร๊ก...

ฟึ่บบบ

"โอ้ยยย..."

"คุณสิงห์...เฮ้อ..."

อิงดาวได้นินเสียงชายหนุ่มร้องเสียงหลงจึงรีบวิ่งกลับมาดูพบว่าคนตัวโตเปิดประตูรถออกมานอนนิ่งบนถนนไปเสียแล้วเธอจึงจำเป็นต้องพยุงร่างสูงเข้าไปในบ้านของเขาอย่างทุลักทุเลกว่าจะหากุญแจไขเข้าบ้านได้ก็ทำเอาเธอต้องเหงื่อตกอีกรอบเมื่อเข้ามาได้หญิงสาวก็หมายจะพาชายหนุ่มลงนอนที่โซฟา

"ว้ายย"

แต่ด้วยความที่ชายหนุ่มจู่ๆก็ทิ้งตัวมาล้มทับเธอทำให้ตอนนี้อิงดาวกลายเป็นฝ่ายที่นอนอยู่บนโซฟาใต้คนตัวโตแทน

"อื้ออ..."

ลีโอนาโดซุกหัวที่ซอกคอหญิงสาวนอนอย่างสบายใจราวกับว่าเธอเป็​นหมอนข้างบนเตียงของเขาอย่างไงอย่างงั้น

"คุณสิงห์..."

อิงดาวแอบใจเต้นแรงเล็กน้อยเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้อยู่ใกล้กับผู้ชายขนาดนี้เมื่อหายจากอาการตื่นเต้นจึงรีบผลักร่างชายหนุ่มออกแม้จะลำบากนิดหน่อยแต่เธอก็พยายามเอาตัวเธอออกมาจนได้แล้วจึงรีบวิ่งออกไป

"หึ่..."

ลีโอนาโดรู้ว่าหญิงสาวออกไปแล้วจึงลุกขึ้นนั่งมองสิ่งที่พึ่งเกิดอย่างพึงพอใจ

ใช่เขาไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองเมาเลยสักนิดที่ทำลงไปก็เพราะอยากแกล้งอิงดาวนิดหน่อยเท่านั้นเอง

"อีตาบ้าเอ้ย...แล้วแถวนี้จะมีแท็กซี่ไหมเนี่ย..อ๋อ..นั่น"

อิงดาวบ่นอุบพรางเดินชะเง้อหาแท็กซี่และแล้วเธอก็โชคดีที่มีแท็กซี่ผ่านมาทางนี้พอดีจึงรีบเรียก

"ไปxxxxค่ะ"

"ครับ"

ชั่วโมงต่อมา

"ได้ที่อยู่เธอรึเปล่า"

ลีโอนาโดยืนมองแท็กซี่ที่ขับมาจอดหน้าบ้านเมื่อคนบนรถลงมาเขาจึงรีบถามทันทีว่าได้ที่อยึ่ของคนที่พึ่งจะไปส่งหรือไม่

"ครับ.. เธออยู่ที่xxxxครับนายใหญ่่"

โรมันมือขวาของลีโอนาโดที่ถูกคนเป็นนายสั่งให่สวมบทให้เป็นแท็กซี่รายงานเจ้านายของเขาเกี่ยวกับที่อยู่ของหญิงสาวที่เขาได้ไปส่งมา

"อืม...นายไปพักได้"

ลีโอนาโดยิ้มกริ่มวันนี้ทุกอย่างวันนี้ช่างราบรื่นเป็นไปตามแผนการเล่นสนุกของเขาเสียจริง

วันต่อมา

ชุมชนxxx

Rrrrrr

"สวัสดีค่ะ...อาทิตย์หน้านะคะ...ขอบคุณมากเลยค่ะ"

อิงดาวมองมือถือในขณะที่เธอกำลังนั่งกินข้าวเช้าอยู่ที่หน้าทีวีเมื่อกดรับได้รู้เรื่องน่ายินดีที่ปลายสายโทรมาบอกเธอก็ถึงกับอิ่มอกอิ่มใจไม่กินข้าวต่อข่าวดีที่ว่าคือเธอได้งานแล้วนั่นเอง

ครู่ต่อมา

ก๊อกๆๆ

"มีอะไรเหรอจ้ะป้า"

อิงดาวเปิดประตูบ้านเช่าของเธอเห็นว่าเป็นป้าขาวเจ้าของบ้านหลังนี้มายืนอยู่ที่หน้าบ้านด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีเท่าไรนักเธอจึงอยากจะรู้ว่าคนตรงหน้ามีเรื่องอะไร