อาทิตย์ต่อมา
บริษัทxxx
อิงดาวเข้ามาทำงานในตำแหน่งธุรการของบริษัทอสังหาเกือบอาทิตย์แล้วการเข้ามาทำงานในที่ใหม่ของเธอราบรื่นไปได้ด้วยดีทำให้ชีวิตของเธอตอนนี้ค่อนข้างมีความสุขกับชีวิตอยู่พอสมควร
09.30 น.
"ดาวท่านประธานเรียกพบน่ะ"
ชุลีวรรณหัวหน้างานของอิงดาวเดินมาบอกกับหญิงสาวที่โต๊ะทำงานหลังจากที่รับสายจากประธานบริษัทเมื่อสักครู่
"คะ??....เรียกดาว"
อิงดาวแปลกใจเล็กน้อยที่ประธานใหญ่เรียกพบเธอทั้งที่เธอเองก็เป็นเพียงพนักงานธุรการเท่านั้น
ครู่ต่อมา
ก๊อกๆๆ
"ท่านประธานเรียกดาวมามีอะไรเหรอคะ"
อิงดาวเดินเข้าห้องประธานใหญ่ของบริษัทอย่างกล้าๆกลัวๆ
"เป็นยังไงบ้างทำงานมาเกือบอาทิตย์แล้ว"
เอกภพประธานใหญ่บริษัทอสังหาวัยเกือบห้าสิบปีทักทายพนักงานสาวอย่างเป็นกันเองเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายความเกร็งลง
"ก็ราบรื่นดีค่ะไม่ได้มีปัญหาอะไร"
อิงดาวตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"ผมมีงานที่ท้าทายจะให้คุณทำถ้าคุณทำได้ผมจะเลื่อนตำแหน่งให้คุณแถมเพิ่มเงินเดือนให้อีกสามเท่า"
"เงินเดือนสามเท่า...งานอะไรคะว่ามาเลยค่ะ"
เมื่อได้ยินข้อเสนอหญิงสาวก็ถึงกับตาโต
"มีลูกค้าต้องการที่จะซื้อโรงแรมของเราที่เชียงใหม่เป็นเงินสดถ้าคุณปิดการขายได้ผมจะให้โบนัสคุณปีนี้หนึ่งล้านบาทบวกกับเงินเดือนสามเท่า"
"ดาวทำได้ค่ะแล้วต้องไปเจอลูกค้าเมื่อไรคะ"
"พรุ่งนี้10โมงตรงที่สนามบินxxxไปถึงแล้วโทรไปที่เบอร์นี้แล้วเตรียมของไปนอนที่นั่นสักอาทิตย์ด้วยล่ะ"
"ได้เลยค่ะท่านประธาน"
"นี่คือรูปแบบและจุดเด่นของโรงแรมคุณเอาไปศึกษาดูนะ"
"ค่ะ"
อิงดาวหัวใจพองโตอย่างมากเมื่อนึกถึงเม็ดเงินที่กำลังจะลอยเข้ากระเป๋าของเธอมา
20.00 น.
อิงดาวกลับมาครุ่นคิดเล็กน้อยเธอเองก็ลืมถามท่านประธานไปว่าทำไมต้องเลือกเธอทำงานนี้ทั้งที่เธอเป็นเพียงพนักงานในตำแหน่งธุรการเท่านั้นแถมยังทำงานไม่ถึงอาทิตย์เลยด้วยซ้ำแต่ความคิดนี้ก็ถูกสลัดออกไปโดยง่ายดายเพราะเธอตื่นเต้นกับเม็ดเงินที่จะได้รับมากกว่า
วันต่อมา
10.00 น.
สนามบินxxx
"สวัสดีค่ะดิฉันอิงดาวจากบริษัทxxxค่ะไม่ทราบว่าตอนนี้คุณลูกค้าอยู่ที่ไหนคะ"
อิงดาวมาถึงสนามบินก็รีบยกหูโทรหาลูกค้าของเธอทันที
"ดาว...ผมอยู่นี่"
ลีโอนาโดเดินเข้ามาสะกิดหลังหญิงสาว
"คุณสิงห์...คุณเป็นลูกค้าที่ติดต่อขอดูโรงแรมกับทางบริษัทดาวเหรอคะ??"
"อืม...ใช่"
"ดีใจจังเลย...แล้วคุณตัดสินใจได้หรือยังคะว่าจะซื้อดีไหม?"
การที่รู้ว่าชายหนุ่มที่เธอรู้จักเป็นลูกค้าทำให้อิงดาวดีใจอย่างบอกไม่ถูกเพราะเธอจะได้ไม่รู้สึกเกร็งอะไรมากมาย
"ฉันก็ต้องเห็นสถานที่จริงก่อนสิ"
ลีโอนาโดยืนล้วงกระเป๋ามองหญิงสาวด้วยสีหน้ามีเลศนัยเล็กน้อย
"อ๋อ..ค่ะแล้วนี่คุณมาคนเดียวเหรอคะ"
"ใช่ฉันก็ชอบไปไหนมาไหนคนเดียวอยู่แล้ว..รีบไปเชคอินเถอะ"
"ค่ะ"
อิงดาวพยักหน้ารับคราแรกเธอคิดว่าคนที่จะตัดสินใจเลือกซื้ออะไรที่ใช้เงินมหาศาลครั้งนี้จะมีคนมาช่วยตัดสินใจหลายคนเสียอีก
สองชั่วโมงต่อมา
เชียงใหม่
โรงแรมxxxx
"สวัสดีครับห้องพักคุณลีโอนาโดและคุณดาวอยู่ทางนี้ครับ"
เมื่อทั้งสองลงจากสนามบินได้ก็มีคนจากทางโรงแรมขับรถไปรอรับเมื่อมาถึงโรงแรมแขกคนสำคัญอย่างลีโอนาโดก็ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี
"ค่ะ"
ครู่ต่อมา
"ห้องพักของคุณจะอยู่ติดกันนะครับมีอะไรขาดเหลือก็โทรเรียกพนักงานได้ตลอด24ชั่วโมงเลยนะครับ"
เมื่อพนักงานต้อนรับที่นี่พาทั้งสองมาที่ห้องพักเรียบร้อยแล้วจึงกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ
"ค่ะ"
"วิวที่นี่สวยดีนะ"
ลีโอนาโดยอมรับเลยว่าที่นี่สวยอย่างที่พ่อของเขาบอกจริงๆเป็นโรงแรมที่ผสมผสานความเป็นพื้นเมืองของที่นี่และความทันสมัยโดยมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันแถมเมื้อขึ้นมาที่พักวีไอพีวิวยังสวยจนละสายตาไม่ได้อีกด้วย
"ค่ะที่นี่เป็นที่ที่เป็นส่วนตัวที่สุดแล้วก็สวยที่สุดของโรงแรมในเครือเลยค่ะ"
อิงดาวยิ้มแก้มปริเมื่อเห็นว่าลีโอนาโดดูจะพึงพอใจกับที่นี่อย่างมาก
"นี่จะป้ายยาผมใช่ไหม"
"เปล่านะคะดาวแค่อธิบายตามความเป็นจริง...คุณสิงห์จะเดินดูรอบๆเลยไหมคะ"
"ไม่หรอก...ฉันอยากพักผ่อนก่อนเธอจะได้พักด้วยพรุ่งนี้ค่อยดูันอีกที"
"อย่างนั้นก็ได้ค่ะถ้าอยากได้อะไรเคาะห้องหรือโทรบอกดาวได้เลยนะคะ"
"โอเคเธอไปพักเถอะ.."
"ค่ะ"
20.00 น.
ก๊อกๆๆ
"มีอะไรหรือเปล่าคะ.. คุณสิงห์"
อิงดาววางหนังสือที่เธอกำลังอ่านที่เก้าอี้และรีบเดินมาเปิดประตู
"แถวนี้มีมุมดูดาวไหม...วันนี้ท้องฟ้าเปิดอยากหามุมนั่งดูดาว"
"มีสิคะเดินผ่านระเบียงห้องคุณสิงห์ไปก็จะมีจุดชมวิวค่ะ"
"เธอไปนั่งเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ"
"ได้เลยค่ะ"
อิงดาวเดินนำลีโอนาโดลัดมาที่ลานข้างห้องพักที่เป็นระเบียงไม้สร้างยื่นออกไปเป็นจุดชมวิวและดูดาวที่เธอเองก็ว่าจะชวนเขาออกมาดูอยู่พอดี
ครู่ต่อมา
"นึกยังไงอยากดูดาวคะ"
อิงดาวนั่งลงที่เก้าอี้ทางยาวขอบระเบียงหันหน้าถามคนข้างๆด้วยรอยยิ้ม
"ก็เห็นว่าคืนนี้ท้องฟ้าเปิดดีน่ะ..อีกอย่างก็ไม่ได้ดูดาวมานานแล้วด้วย...เธอล่ะชอบดูดาวไหม"
"ก็ชอบนะคะ"
"งั้นเวลาที่เราอยู่ที่นี่เรามาดูดาวกันทุกคืนเลยดีไหม"
"ถ้าคุณสิงห์อยากให้ดาวนั่งเป็นเพื่อนดาวก็ยินดีค่ะ"
"คืนนี้ดาวสวยมากๆเลยนะ"
"อ๋อ...ค่ะ"
"เธอมีแฟนรึยัง"
ลีโอนาโดถามถึงเรื่องที่เขาอยากได้ยินจากปากของเธอ
"ไม่มีหรอกค่ะ..ใครจะมาสนใจคนอย่างดาวล่ะคะอีกอย่างดาวเองก็สนใจแต่งานถ้ามีแฟนคงไม่มีเวลาให้แฟนหรอกค่ะ"
อิงดาวไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยสักนิดเรียกว่าไม่ได้อยู่ในหัวเลยก็ว่าได้ชีวิตของเธอตอนนี้มุ่งมั่นอยู่กับการทำงานหาเงินเพียงอย่างเดียวหมายไว้ว่าเธอจะต้องมีชีวิตที่ดีขึ้นไม่ต้องมากมายเพียงแค่มีบ้านมีรถมีธุรกิจที่ทำเองเลี้ยงตัวเองได้ก็พอใจแล้ว
"ทำไมเธอถึงขยันขนาดนี้"ลีโอนาโดถามอีกฝ่ายด้วยสีหน้าสงสัย"ดาวฝันอยากจะมีธุรกิจสักอย่างเป็นของตัวเองน่ะค่ะเลยอยากทำงานเก็บเงินไว้ให้ได้เยอะๆ""เธออยากทำอะไร""ดาวอยากเปิดร้านดอกไม้น่ะค่ะ""เธอชอบดอกไม้มากเหรอ""ค่ะชอบมาก""ดีแล้วล่ะทำในสิ่งที่เราชอบมันจะออกมาดีเสมอ""ค่ะ"อิงดาวนั่งคุยกับลีโอนาโดได้พักใหญ่ทั้งสองค่อนข้างคุยกันถูกคอเลยทีเดียวจนอิงดาวเริ่มที่จะไว้ใจลีโอนาโดมากขึ้นที่จะคุยเรื่องอะไรต่อมิอะไรเหมือนคนสนิทวันต่อมาก๊อกๆๆๆ"คุณสิงห์คะ.."แกร๊กกกอิงดาวเห็นส่าวันนี้สายแล้วลีโอนาโดยังไม่ออกไปกินข้าวเช้าเธอจึงต้องมาเคาะห้องเรียกแต่เมื่อทั้งเคาะทั้งเรียกแล้วชายหนุ่มยังไม่ออกมาเปิดเธอจึงถือวิสาสะเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องของเขาอย่างไม่เกรงใจเพราะอีกใจก็กลัวว่าลีโอนาโดจะเป็นอะไรไป"ยังไม่ตื่นงั้นเหรอ"อิงดาวตัดสินใจครู่หนึ่งลองบิดประตูห้องนอนของชายหนุ่มดูปรากฎว่าเปิดได้เมื่อเห็นชายหนุ่มยังนอนอยู่บนเตียงอยู่ดีเธอจึงโล่งใจและเตรียมจะเดินหันหลังกลับ"ดาว..""คะ??...ดาวขอโทษที่เข้ามารบกวนค่ะพอดีดาวคิดว่าคุณตื่นแล้ว"อิงดาวหันกลับมาตามเสียงเรียกแต่ภาพตรงหน้าทำให้เธอแอบหน้าร้อนผ่าวเห่อแ
"ก็เพราะฉันชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอไง"ลีโอนาโดโน้มตัวเอียงลงกระซิบข้างหูหญิงสาว"เอ่อ...คุณสิงห์แกล้งอำดาวเล่นอีกแล้วนะคะ"อิงดาวแสร้งพูดติดตลกเพราะไม่รู้ว่าเขาจะทีเล่นทีจริงกับเธอกันแน่"ฉันพูดจริง"ลีโอนาโดจ้องหน้าหญิงส่าวด้วยสายคาที่บ่งบอกว่าทุกสิ่งที่เขาพูดเมื่อครู่เป็นความจริง"เอ่อ...ดาวขอตัวเข้าห้องก่อนนะคะ"อิงดาวถึงกับเขินหน้าแดงทำตัวไม่ถูกรีบวิ่งกลับเข้าห้องของเธออย่างรวดเร็ว"หึ่..."ลีโอนาโดยิ้มอย่างมีเลศนัยเมื่อเห็นท่าทีของหญิงส่วที่เป็นที่น่าพึงใจของเขาไม่น้อยวันต่อมาก๊อกๆๆ"คุณสิงห์ตื่นเช้าจังเลยนะคะ"อิงดาวเปิดประตูมาเจอชายหนุ่มก็ต้องทักด้วยความแปลกใจเล็กน้อยเพราะตอนนี้ยังไม่เจ็ดโมงเช้าเลยด้วนซ้ำแต่เขากลับตื่นแต่งตัวเรียบร้อยแล้วในขณะที่เธอยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลย"อยากชวนเธอไปดูพระอาทิตย์ขึ้น""ก็ได้ค่ะ"อิงดาวพยักหน้ารับถึงเธอจะรู้สึกเขินกับเรื่องเมื่อคืนยังไงเขาก็คือลูกค้าที่เธอจะต้องดูแลหากเขาต้องการให้เธอบริการเรื่องอะไรเธอก็ต้องทำให้เต็มที่อยู่แล้ว"อรุณสวัสดิ์เช้าที่สดใส"ลีโอนาโดวาดมือที่ถือกุหลาบช่อโตจากด้านหลังยื่นให้หญิงสาว"ขอบคุณนะคะ"อิงดาวรับช่อดอกไม้น
วันต่อมาบริษัทxxxx17.00 น."ดาวมีคนมารอรับอยู่ข้างล่างจะ"เขมิกาเพื่อนร่วมงานของอิงดาวเดินมาบอกอิงดาวในเวลาเลิกงานว่ามีคนกำลังรออยู่ด้านล่าง"ใครเหรอคะ"อิงดาวไม่ได้มีนัดกับใครเธอจึงแปลกใจว่าเป็นใครกันที่มานั่งรอเธอในเวลานี้"เห็นว่าเป็นคุณสิงห์นะ"เขมิกาอมยิ้มเล็กน้อย"โถ...ไอ้เราก็ว่าทำไมขายโรงแรมง่ายดายจังที่แท้ก็ไม่รู้แถมอะไรให้เค้าไปด้วยก็ไม่รู้"กวินตราเพื่อนร่วมงานของอิงดาวคนที่ไม่ค่อยชอบอิงดาวอยู่สักเท่าไหร่เพราะเข้ามาทำงานได้ไม่เท่าไหร่ก็ได้รับงานใหญ่ไปทำแถมได้เงินก้อนโตอีกด้วยยิ่งรู้ว่าหญิงสาวกำลังคบหากับลีโอนาโดที่เป็นนักธุรกิจใหญ่เธอก็ยิ่งหมั่นไส้อิงดาวเข้าไปอีก"อย่าไปสนใจเลยดาวแค่พวกขี้อิจฉาน่ะ"เขมิกาตบบ่าอิงดาวเบาๆรู้ดีว่าปากของกวินตราเป็นอย่างไร"ค่ะ...พี่เขม"อิงดาวยิ้มเจื่อนรีบเก็บกระเป๋าแล้วลงไปหาคนที่กำลังรอเธอทันทีไม่รู้ว่าทำไมเธอจึงชอบถูกกระแนะกระแหนจากเพื่อนร่วมงานด้วยคำนี้บ่อยๆครู่ต่อมา"คุณสิงห์ไม่ต้องมารอรับดาวแล้วนะคะคนอื่นเค้าจะมองไม่ดีเอา"อิงดาวนั่งหน้าเจื่อนมาครู่ใหญ่หลังจากที่นั่งรถมาได้สักพักแล้วเธอจึงตัดสินใจบอกกับชายหนุ่มเรื่องนี้ว่าครั้งหน้าไม
วันต่อมา10.00 น."อือ..."อิงดาวตื่นมาในช่วงสายของวันเธอรู้สึกระบมเนื้อตัวจนแทบขยับตัวไม่ได้และตอนนี้เธอยังรู้สึกเหมือนจะมีไข้อีกด้วย"ตื่นแล้วเหรอ.."ลีโอนาโดตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ช่วงเช้าตอนนี้เขาก็เพียงนั่งรอคุยกับหญิงสาวเมื่อเธอตื่นขึ้นมาเท่านั้นอิงดาวแอบหลบสายตาชายหนุ่มเล็กน้อยเพราะภาพเมื่อคืนมันค่อยๆหลั่งไหลเข้ามาในหัวอย่างไม่ขาดสาย"ฉันมีอะไรจะบอกกับเธอด้วย"ลีโอนาโดบอกกับหญิงสาวเสียงแข็งในขณะที่ใบหน้าของเขาก็ดูเย็นชาอย่างที่อีกคนมองแล้วเดาอารมณ์ไม่ถูกอีกด้วย"อะไรคะ??"อิงดาวแอบเกรงใบหน้าของเขาตอนนี้อยู่พอสมควรไม่รู้ว่าใบหน้าจอมทะเล้นที่เคยชอบหยอกเล่นกับเธอหายไปไหนแล้ว"ฉันจะบอกกับเธอว่าที่จริงแล้วฉันเป็นใคร..."ลีโอนาโดจ้องตากลมโตของหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชาของเขาและเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้หญิงสาวได้ฟังว่าเขาเป็นใคนและตีสนิทกับเธอเพื่อการอะไรครู่ต่อมา"...หา..."อิงดาวกลั้นน้ำตาใสๆของเธอเอาไว้ไม่อยู่ที่แท้ลีโอนาโดก็เป็นลูกของสามีเก่าของแม่เธอนั่นเองและเรื่องที่เกิดตอนนั้นที่เขากล่าวหาว่าแม่ของเธอเป็นคนทำพ่อของเขาตายเธอยังไม่เกิดด้วยซ้ำ"ท..ทุกอย่างที่คุณทำไปเพราะความ
ยี่สิบนาทีต่อมาลีโอนาโดขับรถไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็พาอิงดาวมาถึงโรงพยาบาลเมื่อหมอตรวจแล้วจึงรีบพาเข้าห้องคลอดทำการคลอดโดยทันทีเพราะปากมดลูกหญิงสาวเปิดอยู่หลายเซ็นแล้ว"เป็นยังไงบ้าง"ชัยพฤกษ์พึงจะนั่งรถตามหลังลีโอนาโดมาเมื่อมาถึงโรงพยาบาลเห็นลีโอนาโดนั่งรออยู่ด้านหน้าคนเดียวจึงเข้าถามความคืบหน้าว่าอิงดาวเป็นอย่างไรบ้าง"ตอนนี้เข้าห้องคลอดแล้วครับคุณพ่อ"ลีโอนาโดแอบตื่นเต้นบวกกับเป็นกังวลอยู่ไม่น้อยเพราะก่อนอิงดาวเข้าห้องไปกับหมอสีหน้าเธอไม่ค่อยสู้ดีนัก"ญาติคุณอิงดาวค่ะ""ครับ"ลีโอนาโดรีบเดินเข้าไปหาพยาบาลวัยกลางคนที่ออกมาถามหาญาติของหญิงสาว"คนไข้คลอดเองไม่ได้ค่ะตอนนี้หมอต้องบล็อกหลังผ่าตัด""ค..ครับ..จัดการได้เลยครับ"ลีโอนาโดนิ่งงันไปครู่หนึ่งแต่หากหมอเห็นว่าเป็นวิธีที่ดีเขาก็พร้อมจะให้ทำ"คุณเป็นสามีคุณอิงดาวใช่ไหมคะ""ครับ..""จะเข้าไปด้านในไหมคะตอนนี้ดิฉันเห็นว่าคนไข้ต้องการกำลังใจค่ะเพราะเธอดูกลัวมาก""ครับ..ผมจะเข้าไป"ลีโอนาโดได้ยินเช่นนั้นจึงคัดสินใจเข้าไปในห้องผ่าคลอดของหญิงสาวความรู้สึกในใจของเขาตอนนี้รู้สึกห่วงเธอและลูกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนสีหน้ากังวลของเขาเลยบ่งบอกอารม
เย็นของวันตอนนี้เฌอริตากำลังยืนมองลีโอนาโดอาบน้ำให้ลูกสาวตัวน้อยของเขาหลังจากที่สอนกันมาหลายวันแล้วดูท่าเขาจะคล่องขึ้นมากเลยทีเดียว"แบบนั้นแหละค่ะคุณสิงห์...นี่คล่องแล้วนะคะดูท่าริตาคงไม่ต้องมาคอยเฝ้าแล้วนะคะ""ครับ...แค่นี้ก็ลำบากคุณริตาช่วยดูมามากพอแล้วครับ""ไม่เป็นไรเลยค่ะริตาเต็มใจ""คุณลุงเก่งมากๆเลยค่ะลีน่าไม่ร้องเลย"เฌอริมาก็คอยยืนเกาะคนเป็นแม่ดูน้องสาวตัวน้อยของเธออยู่ไม่ห่าง"ครับ...น้องคงจะชอบน้ำน่ะครับน้องเฌอ"ลีโอนาโดยิ้มออกอย่างไม่รู้ตัวเมื่อเขาได้ใช้เวลาอยู่กับลูกน้อยแต่คนที่สังเกตได้แล้วยิ้มตามก็คงจะเป็นอิงดาวที่ชอบแอบมองเวลาลีโอนาโดยิ้มโดยที่เขาไม่รู้ตัว"ไว้น้องเฌอโตกว่านี้น้องเฌอจะเลี้ยงลีน่าเองค่ะ"เด็กหญิงบอกกับคนเป็นลุงตาแป๋ว"เอาแบบนั้นเลยเหรอน้องเฌอ""ค่ะ..""แอ้...แอ้.."เด็กหญิงในมือคนเป็นพ่อส่งเสียงอ้อแอ้เล็กน้อยเนื่องจากชอบเวลาที่อาบน้ำ"ว่ายังไงครับจะคุยกับคุณพ่อเหรอ"ลีโอนาโดทำเสียงอ่อนพูดคุยกับลูกของเขาเป็นน้ำเสียงที่คนอื่นไม่เคยได้ยินมาก่อนทำให้ชายหนุ่มที่ดูเย็นชาดูอ่อนโยนอบอุ่นขึ้นอย่างมาก"ดูท่าจะง่วงมากกว่านะคะคุณลุงน้องหลับตาตลอดเลย""ฮ่าๆๆ"เฌอ
ครู่ต่อมา"คุณกลับไปเถอะ"ลีโอนาโดเอ่ยกับแคทตี้ด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ"ไม่ค่ะลีโอ...แคทคิดถึงคุณแทบแย่คุณเล่นไม่ติดต่อหาแคทบ้างเลยแคทติดต่อมาก็ไม่เคยได้คุยกับคุณ"แคทตี้ออดอ้อนชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอู้อี้ในระยะเวลาที่เธอเดินสายทำงานเดินแบบรอบโลกโอกาสที่จะติดต่อกับชายหนุ่มก็ยากเหลือเกินกลับมายังเจออะไรที่เซอร์ไพรซ์ว่าชายหนุ่มมีลูกมีเมียแล้วอีกแบบนี้ทำให้เธอนั้นค่อนข้างไม่พอใจอย่างมาก"ผมบอกแล้วไงว่าความสัมพันธ์ของเรามันไม่ผูกมัด""แต่แคทรักคุณนะคะ"แคทตี้ยังคงเกาะแขนชายหนุ่มออเซาะไม่ยอมปล่อย"ผมบอกให้กลับไปไง...คุณก็รู้ว่าคนอย่างผมไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่ง"ลีโอนาโดเอ่ยเสียงแข็งกับเธออีกรอบด้วยสีหน้าและแววตาที่อีกฝ่ายน่าจะเข้าใจได้ว่าเขาเริ่มไม่พอใจ"ก็ได้ค่ะ...แต่อย่าหวังนะคะว่าแคทจะเลิกยุ่งกับคุณง่ายๆ"แคทตี้รู้ว่าอารมณ์แบบนี้เธอไม่ควรงัดข้อกับลีโอนาโดแต่เธอก็ยังทิ้งท้ายอย่างหัวรั้นก่อนจะกลับให้ชายหนุ่มได้รับรู้แกร๊กกก"คุยธุระเรียบร้อยแล้วเหรอคะ"อิงดาวรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติถามชายหนุ่มเสียงอ่อน"อืม..."ลีโอนาโดเข้ามาชะเง้อดูลูกสาวของเขาที่กำลังนอนอยู่ในเปลและมองหน้าของอิงดาวอย่างสงสัยว่
"บอกเองไม่ใช่เหรอว่าแม่เธอไม่สนใจเธอ"ลีโอนาโดกัดฟันกรอด"แล้วทำไมล่ะคะ...ดาวจะไปหาแม่"อิงดาวพยายามจะเดินดุ่มๆมาเปิดประตูแต่ก็ถูคนตัวโตขวางเอาไว้"ฉันไม่ให้เธอไป""คุณสิงห์...คุณจะใจดำกับฉันเกินไปแล้วนะคะ"อิงดาวมองชายหนุ่มตาเขม็งอย่างแค้นเคือง"เธอก็น่าจะรู้ว่าฉันใจดำเป็นปกติอยู่แล้วนะ""ฮึก..ฮือ..ๆๆๆ.."หญิงสาวสะอึกสะอื้นออกมาอย่างเจ็บใจต่อหน้าชายหนุ่มลีโอนาโดพยายามที่จะไม่มองอิงดาวแต่เขาก็ไม่หยุดที่จะขวางเธอเช่นกันเย็นของวัน"คุณพ่อคะแม่ดาวเค้าได้ฝากเบอติดต่อไว้รึเปล่าคะ"เมื่อลีโอนาโดยอมปล่อยตัวอิงดาวออกมาได้เธอก็รีบมาเค้นถามกับชัยพฤกษ์เรื่องแม่ของเธอทันที"เปล่านะ...เดี๋ยวอีกสองวันเห็นแม่หนูดาวบอกว่าจะไปงานประมูลเครื่องเพชรเหมือนกันหนูดาวจะไปกับพ่อไหม""ไปค่ะ..ดาวอยากเจอแม่อีก"อิงดาวยิ้มออกเมื่อรู้ว่าจะได้เจอแม่ของเธออีกยังไงเธอก็จะไม่พลาดงานนี้อยู่แล้ว22.00 น.ตั้งแต่ช่วงกลางวันที่อิงดาวทะเลาะกับลีโอนาโดจนถึงตอนนี้เธอก็ไม่อยากจะมองหน้าชายหนุ่มแม้แต่เสียงก็ยังไม่อยากได้ยินเพราะเขานั้นใจดำกับเธอเกินไปเพราะเธออยากจะอยู่กับแม่เธอให้นานกว่านี้ใจจะขาดแต่ก็ทำไม่ได้เพราะความอคติขอ