ตอนที่ 38

ครู่ต่อมา

"คุณแม่ขา"

เฌอริมาวิ่งตัวป้อมเข้ามาหาคนเป็นแม่ที่กำลังทำอาหารอยู่ในครัวทุกๆวันอาหารของภัสกรและคนในบ้านจะเป็นฝีมือการทำอาหารของเฌอริตาทั้งหมดส่วนเหล่าบอดี้การ์ดก็จะเป็นหน้าที่ของแม่ครัวที่เรือนครัวทำไปจนตอนนี้เฌอริตาแทบจะดูแลเรื่องความเรียบร้อยทั้งหมดในคฤหาสน์ไปแล้ว

"ว่าไงคะน้องเฌอ"

เฌอริตาหันมาถามลูกสาวของเธอในขณะที่กำลังหั่นคะน้าต้นอวบอยู่ในมือ

"คุณพ่อให้เอาอันนี้มาให้คุณแม่ค่ะ"

เด็กหญิงชูการ์ดสีขาวมีรูปหัวใจสีแดงอยู่ตรงกลางให้คนเป็นแม่

"การ์ดเหรอคะ"

เฌอริตารีบละมือจากการทำอาหารล้างไม้ล้างมือมาดูการ์ดที่ลูกสาวของเธอยื่นให้

"ค่ะ...."

"น้องเฌอ.."

ชัยพฤกษ์กลับมาถึงบ้านในช่วงเย็นก็รีบเรียกหาหลานสาวสุดที่รักเสียงดังก้องด้วยความคิดถึงเพราะช่วงนี้เขาติดหลานสาวของเขามาก

"ขาคุณปู่..."

เด็กหญิงได้ยินเสียงคนเป็นปู่เรียกก็รีบวิ่งแจ้นออกจากห้องครัวไปเพราะรู้ว่าทุกๆวั​นปู่ของเธอจะมีขนมอร่อยๆมาให้เธอทุกวัน

"มาให้คุณปู่หอมให้ชื่นใจหน่อยเร็วคุณปู่กลับมาเหนื่อยๆต้องการกำลังใจ"

"ค่ะ.."

สองปู่หลานกอดหอมกันพัลวันเพราะช่วงนี้ชัยพฤกษ์ต้องเข้าไปที่คลังอาวุธแทนภัสกรที่นอนป่วยอยู่จึงทำให้มีเวลาอยู่กับหลานสาวน้อยนิดจึงคิดถึงกันเป็นพิเศษ

ทางด้านภัสกร

ชายหนุ่มนอนอมยิ้มกับสิ่งที่เขาได้ยื่นฝากลูกสาวของเขาไปให้เฌอริตาหวังในใจว่าตอนนี้คนที่กำลังอ่านการ์ดก็คงจะนิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ต่างจากเขาเช่นกัน

แกร๊กกก

"พี่ภัสคะ..."

เฌอริตาวิ่งเข้ามากอดภัสกรที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ทั้งสะอึกสะอื้นน้ำตารื้นด้วนความดีใจที่ชายหนุ่มนั้นจำเรื่องราวทุกอย่างได้แล้ว

ภัสกรกอดเฌอริตาเอาไว้แน่นด้วยรอยนิ้มในการ์ดที่เขาเขียนให้เธอมีทั้งวันที่เป็นวันแรกที่เขาและเธอได้เจอกันวันที่ตกลงคบกันจนถึงวันที่เขาขอเธอแต่งงานไม่แปลกที่เฌอริตาจะมีอาการเป็นเช่นนี้

"ฮึกๆ...ฮือ..ริตาคิดส่าจะไม่มีวันนี้ซะแล้ว"

"เสียใจเหรอที่พี่จำได้"

ภัสกรแอบพูดหยอกคนที่กำลังกอดเขาสะอื้นอยู่

"ดีใจต่างหากล่ะคะ"

เฌอริตาปาดน้ำตาเงยหน้ามองหน้าภัสกรและโผเข้าไปกอดชายหนุ่มอีกรอบหญิงสาวสะอื้นอยู่แบบนั้นเป็นชั่วโมงด้วยความดีใจเพราะคิดไว้แล้วว่ายังไงมันก็ไม่มีวันนี้แน่นอนแต่ปาฏิหารย์ก็ได้เกิดขึ้นกับเธอจนได้

หลายวันต่อมา

"นั่นอะไรเหรอคะพี่ริตา"

อิงดาวเดินเข้ามาในห้องครัวเห็นเฌอริตากำลังงัดแงะกล่องโฟมอยู่จึงต้องถามว่าข้างในคืออะไร

"พี่สั่งกุ้งแม่น้ำมาน่ะจะว่าจะผัดพริกเกลือแล้วก็แบ่งทำต้มยำกุ้งด้วย"

เฌอริตาแกะกล่องเสร็จก็เทกุ้งทั้งหมดลงใส่กะละมังใบใหญ่เพื่อละลายน้ำแข็ง

"อ๋อ...ค่ะเดี๋ยวดาวช่วยนะคะเบื่อๆไม่มีอะไรทำ"

อิงดาวเดินเข้าไปช่วยเฌอริตาเพราะเธอเองก็เบื่อที่จะนั่งๆนอนๆอยู่เฉยๆ

"งั้นเดี๋ยวช่วยพี่ละลายน้ำแข็งก่อนละกันเดี๋ยวพี่ขอเตรียมเครื่องต้มยำก่อน"

"ได้ค่ะ"

ครู่ต่อมา

"เรียบร้อยแล้วค่ะพี่ริตา"

อิงดาวละลายกุ้งพร้อมทั้งตัดปลายหัวผ่าหลังกุ้งเรียบร้อยแล้วจึงมาวางตรงหน้าเฌอริตาที่กำลังเตรียมทำต้มยำอยู่

"อึก..."

เฌอริตาได้กลิ่นคาวกุ้งเธอถึงกับผะอืดผะอมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที

"พี่ริตาคะ..."

อิงดาวช่วยลูบหลังเฌอริตาอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเฌอริตาอาการดีขึ้นแล้วอิงดาวจึงรีบพาเฌอริตาออกมานั่งด้านนอกห้องครัวและหายาดมมาให้เฌอริตาดม

"เฮ้อ...."

เฌอริตาถอนหายใจเบาๆไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเพราะอยู่ดีๆก็เกิดคลื่นไส้อาเจียนขึ้นมา

"พักผ่อนน้อยไปรึเปล่าคะ"

อิงดาวถามด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง

"พี่ก็นอนปกตินะช่วงนี้ยิ่งนอนเยอะกว่าเดิมด้วย"

เฌอริตาขมวดคิ้วครุ่นคิดเล็กน้อย

"อืม...พี่ริตาอาจจะมีเจ้าตัวเล็กอีกคนก็ได้นะคะ"

อิงดาวนึกไปถึงตอนที่เธอมีอาการแพ้ท้องใหม่ๆก็อาการประมาณเดียวกับเฌอริตาเธอจึงพูดสิ่งที่คิดออกมา

"หา..."

เฌอริตาอึ้งอยู่เล็กน้อยเธอเองก็ลืมคิดเรื่องนี้ไปเสียสนิท

ชั่วโมงต่อมา

"เป็นไงบ้างคะ"

อิงดาวถามเฌอริตาด้วยความตื่นเต้นหลังจากที่เฌอริตาเข้าไปตรวจการตั้งครรภ์ด้วยตัวเองอยู่ครู่ใหญ่

"เหมือนกันสามอันเลย"

เฌอริตาเดินออกมาด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มทั้งรีบชูผลตรวจทั้งสามให้อิงดาวได้ดู

"ว้าว...ดีใจด้วยนะคะ"

คนที่ดูจะตื่นเต้นมากเห็นจะเป็นอิงดาวที่ดีใจปรบมือยกใหญ่

"คุยอะไรกันอยู่เหรอครับ"

ภัสกรกลับเข้าคฤหาสน์มาเห็นสองสาวกำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กันอยู่จึงอยากรู้ว่าทั้งคู่คุยเรื่องอะไรกัน

"เอ่อ..."

อิงดาวแอบมองหน้าเฌอริตาเล็กน้อย

"อ๋อ..เปล่าค่ะก็คุยกันตามประสาผู้หญิงน่ะค่ะ"

เฌอริตายังไม่ยอมบอกกับภัสกรตอนนี้เพราะเธออยากอุบเอาไว้ก่อนเอาไว้คุยกันตอนที่อยู่สองต่อสองเพราะกลัวว่าภัสกรจะดีใจจนมาโชว์หวานตรงนี้

"อืม...งั้นเหรอ"

เมื่อได้ยินว่าคุยกันตามประสาสาวๆภัสกรก็ไม่อยากถามอะไรต่อเพราะรู้ตัวว่าตนเองน่าจะเป็นส่วนเกินจึงเดินออกจากตรงนี้ไป