Share
ตอนที่22 อยากเป็นพ่อที่ดี
“ได้...ผมดูคุณแทนก็ได้”
“คุณพอล” ฟอดด
ร่างสูงลุกจากเก้าอี้ตวัดรวบอุ้มพราวพิ้งค์ขึ้นสาวเท้าสองสามก้าวไปวางเธอลงบนเตียงทาบทับร่างของเธอด้วยตัวของเขาก่อนจะกดหอมเข้าที่แก้มนวลฟอดใหญ่
“ไม่กี่วันคุณพ่อจะมาที่นี่เพราะรู้เรื่องเราแล้ว..ท่านต้องการให้เราจดทะเบียนกันให้เร็วที่สุด”
“คุณพอลแน่ใจเหรอคะว่าต้องการจะรับผิดชอบยัยหนูจริงๆ”
ดวงตากลมโตหวานเหลือบจ้องมองเข้าไปนัยน์ตาสีฟ้าของชายหนุ่มเธอไม่เชื่อในตัวของภคพลสักเท่าไรว่าจะอยากรับผิดชอบภาระที่มีจริงๆกลัวว่าจะเห่อชั่วพักชั่วครู่เพราะอยากจะเอาชนะเธอมากกว่า
“เคยเห็นผมพูดเล่นหรือไง...ถ้ายังไม่แน่ใจในตัวผม...ผมจะไม่พูดอะไรให้คุณเชื่ออีก.. ขอให้ใช้เวลาหลังจากนี้ดูการกระทำ..ขอแค่นั้น”
พราวพิ้งค์เริ่มหลบสายตาอีกฝ่ายที่กำลังขอร้องเธอเสียงอ่อนในหัวสับสนไปหมดว่าจะเชื่อใจชายหนุ่มดีหรือไม่ดี ยังไม่ทันจะคิดตกริมฝีปากบางของเธอก็ถูกเขาครอบครองไม่ทันตั้งตัวและแล้วไม่นานนักคืนนี้ร่างบางก็ตกเป็นของคนเจ้าเล่ห์อีกคืน
วันต่อมา
วันนี้เป็นวันหยุดภคพลไม่ยอมอยู่เฉยเมื่อพราวพิ้งค์ทำอะไรเขาก็ตามติดเธอทุกที่และคอยช่วยเป็นลูกมืออยู่ไม่ห่างโดยเฉพาะเวลาต้องทำอาหารให้ลูกรวมไปถึงเวลาที่พราวพิ้งค์จัดการดูแลเรื่องต่างๆประจำวันของยัยหนูพลอยขวัญภคพลก็พยายามเรียนรู้จากหญิงสาวเพื่อที่จะทำให้เป็นทุกอย่างให้พราวพิ้งค์ได้รับรู้ว่าที่เขาขอโอกาสเธอไม่ใช่พูดเล่นและเขาก็พร้อมที่จะเป็นพ่อที่ดีจริงๆ
เมื่อใกล้ช่วงเที่ยงภคพลก็เป็นคนลงมือทำอาหารกลางวันให้ยัยหนูพลอยขวัญเองเพราะเรียนรู้จากพราวพิ้งค์เมื่อเช้าแล้วว่าต้องทำอย่างไร
“แครอทเอาสุกประมาณนี้พอหรือเปล่าพิ้งค์”
ชายหนุ่มใช้ส้อมจิ้มแครอทหั่นเป็นแท่งยาวไม่ใหญ่มากในหม้อที่มีน้ำเดือดชูให้พราวพิ้งค์ที่กำลังจูงลูกเข้ามาในครัวได้ดู
“โอเคแล้วค่ะ..เอาใส่น้ำเย็นเลยค่ะ”
พราวพิ้งค์พยักหน้าก่อนจะหยิบน้ำในตู้เย็นวางไว้ที่เคาเตอร์เธอรู้สึกทึ่งในการกระทำของภคพลคราแรกดูว่าเขาทำงานในไร่อย่างไม่ค่อยมีคำบ่นก็ทึ่งแล้วไม่คิดว่าคนขี้หงุดหงิดเอาแต่ใจเผด็จการอย่างชายหนุ่มที่เคยมีแต่ความสบายในชีวิตจะยอมมาทำเรื่องจุกจิกไม่สะดวกสบายเพื่อลูกได้ขนาดนี้
“แจ..หยอด..”
มือป้อมยกไปยังชิ้นแครอทต้มที่คนเป็นพ่อกลังตักลงในถ้วยน้ำเย็น
“ให้หายร้อนสักเดี๋ยวนะคะ”
พราวพิ้งค์อมยิ้มอ่อนเรื่องอาหารไม่มีใครสายตาไวเกินลูกสาวจของเธอแล้ว
“พี่พิ้งค์..”
พราวพิ้งค์ละสายตาจากลูกน้อยชะเง้อไปที่หน้าบ้านเสียงหวานใสที่กำลังเรียกชื่อของตนพราวพิ้งค์จำได้ว่าเป็นเสียงของใคร
“ฝากยัยหนูก่อนนะคะจันทร์น่าจะมาหา”
สาวเจ้าปล่อยลูกสาวให้อยู่กับภคพลก่อนจะรีบเดินมาต้อนรับฟองจันทร์ที่หน้าบ้านแอบหน้าเสียเล็กน้อยเมื่อเห็นหน้าฟองจันทร์เพราะสีหน้าของหญิงสาวดูกังวลเป็นพิเศษ
“มานั่งข้างในสิ..มีอะไรหรือเปล่าจันทร์”
ฟองจันทร์เข้ามานั่งด้านในได้พราวพิ้งค์ก็ไม่รีรอจะถามหญิงสาวว่ามีเรื่องอะไรถึงได้เข้ามากะทันหันเพราะทุกทีจะโทรบอกก่อน
“แม่บอกจันทร์ว่าจะไปหาเห็ดตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นจนตอนนี้ยังไม่กลับเลยค่ะจันทร์กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้น”
“ได้บอกหรือเปล่าว่าจะไปค้างที่ไหน”
“ไม่ค่ะแม่ไม่เคยค้างที่ไหน..ถ้ารู้ว่าจันทร์อยู่บ้านคนเดียว..โทรหาก็ไม่ติดแล้วแม่ก็ไม่ได้บอกด้วยว่าจะไปหาเห็ดที่ไหน”
ฟองจันทร์ส่ายหัวตอนนี้เธอใจไม่ดีเอาเสียเลยเพราะพยายามติดต่อแม่ของเธอเท่าไรก็ติดต่อไม่ได้
“ได้โทรถามป้าเพยหรือยังว่าไปด้วยกันหรือเปล่า”
“โทรแล้วค่ะป้าเพยไม่ได้ไป”
“อืม..งั้นเดี๋ยวพี่ลองโทรถามป้าหวันว่าแม่เราจะไปที่ไหนได้บ้าง”
“ค่ะ”
พราวพิ้งค์ลุกขึ้นไปหยิบมือถือของเธอที่ชาร์จอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก่อนกดโทรศัพท์ต่อสายหาดาหวันเพราะคิดว่าดาหวันน่าจะได้คุยกับฟองเงินบ้างว่าจะไปหาของในป่าที่ไหน
หลังจากพราวพิ้งค์ได้เดินออกไปคุยโทรศัพท์กับดาหวันครู่ใหญ่เธอก็เดินจูงเจ้าก้อนกลมออกมาหาฟองจันทร์พร้อมกับภคพล
“จันทร์..ที่ไร่มีปัญหานิดหน่อยพี่ฝากยัยหนูสักเดี๋ยวได้หรือเปล่า”
“ได้ค่ะ...แล้วป้าหวันรู้หรือเปล่าคะว่าแม่อยู่ไหน”
ฟองจันทร์พยักหน้ารับแต่ก็ยังไม่วายอยากรู้ว่าพราวพิ้งค์ได้เรื่องอะไรจากดาหวันบ้าง
“ป้าหวันไม่รู้เหมือนกันจ่ะ...เดี๋ยวพี่รีบไปรีบกลับนะ”
พราวพิ้งค์ก้มหน้าส่ายหัวเล็กน้อยทั้งตอบฟองจันทร์ไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่สู้ดีนักก่อนจะเดินนำหน้าภคพลที่ยืนหน้าเจื่อนออกไปข้างนอกพร้อมๆกัน
“ค่ะ”
ฟองจันทร์เห็นท่าปัญหาที่ไร่คงจะไม่ใช่นิดหน่อยแล้วเพราะทั้งภคพลและพราวพิ้งค์สีหน้าไม่ค่อยจะดีกันทั้งคู่ขนาดนั้นครั้นเมื่อครู่จะถามออกไปก็กลัวจะเสียมารยาท
ภคพลขับรถเก๋งของพราวพิ้งค์มุ่งหน้าไปที่ไร่ของคีรินตามที่พราวพิ้งค์บอกระหว่างทางเขาเองก็ใจไม่ดีนักหลังจากรู้เรื่องที่ดาหวันบอกกับพราวพิ้งค์จากการคุยกันทางโทรศัพท์
“ป้าหวันแน่ใจใช่ไหมว่าเป็นป้าเงิน”
ภคพลหันมาถามพราวพิ้งค์ขณะที่หญิงสาวนั่งหน้าเสียเป็นกังวลกับเรื่องที่พี่งรับรู้
“ต้องรอให้กู้ภัยมาพลิกร่างดูค่ะ...ภาวนาอย่าให้เป็นป้าเงิน”
สาวเจ้าหลับตาภาวนาเสียงสั่นเธอตกใจมากเมื่อรู้ข่าวจากดาหวันว่ามีคนพบศพของผู้หญิงวัยกลางคนที่ป่าท้ายไร่ของเสี่ยจำรัสพื้นที่ที่ติดกับไร่ของคีรินจากการสันนิษฐานของดาหวันที่ได้เห็นเสื้อผ้าและนรูปร่างของศพที่นอนฟุบอยู่ในพงหญ้าก็น่าจะเป็นฟองเงินแต่พราวพิ้งค์ก็ยังไม่ปักใจเชื่อและอยากจะเห็นกับตาตัวเองเสียก่อน
พราวพิ้งค์มาถึงไร่ของเสี่ยจำรัสพร้อมภคพลได้ก็ตรงมายังที่เกิดเหตุทันทีตอนนี้ทั้งชาวบ้านที่รู้เรื่องทั้งกู้ภัยต่างก็เข้ามามุงดูที่จุดเกิดเหตุกันเต็มไปหมดสองหนุ่มสาวจึงช่วยกันเดินหาดาหวัน
“ป้าหวันคะกู้ภัยมานานหรือยังคะ”
ไม่นานนักพราวพิ้งค์ก็เห็นดาหวันและสมหมายยืนอยู่ข้างรถกู้ภัยหญิงสาวจึงรีบปรี่เข้าไปหาโดยมีภคพลตามหลังติดๆ
“พึ่งมาถึงพร้อมๆหนูพิ้งค์นี่แหละ..นั่นเค้ากำลังเข้าไปเก็บศพ”
พราวพิ้งค์มองไปตามมือของดาหวันที่ชี้ไปยังกู้ภัยและตำรวจที่ยืนมุงกันอยู่ที่ร่างแข็งทื่อของหญิงวัยกลางคนจังหวะเดียวกันที่หญิงสาวกำลังทอดมองไปตามมือของดาหวันก็เป็นจังหวะเดียวกันที่กู้ภัยพลิกร่างคนที่นอนเสียชีวิตให้หงายหน้าขึ้นมา
“ว้าย..”
พราวพิ้งค์และคนที่นี่ต่างก็ร้องเสียงหลงเมื่อคนที่ตายไม่ใช่ใครเป็นฟองเงินจริงๆแม้นสภาพหน้าจะเละไปข้างหนึ่งผู้คนที่นี่ก็ยังจำได้
ภคพลรวบร่างพราวพิ้งค์เข้ามากอดกดหัวทุยไว้แนบอกไม่ให้หญิงสาวหันไปมองภาพที่น่าสลดเหล่านั้นอีกเขาเองก็ใจเต้นไม่เป็นจังหวะเหมือนกันที่ได้เห็นว่าคนที่ตายเป็นใครนึกสงสารฟองจันทร์อยู่พอสมควรที่ต้องเสียแม่ไปในสถานการณ์ที่ไม่ควรจะเสีย
“หา..”
ดาหวันถึงกับเข่าทรุดจนสมหมายต้องพยุงเอาไว้ไม่นึกเลยว่าคนที่คุยกันอยู่ดีๆจะมาจากไปกะทันหันเช่นนี้
Related chapters
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่23 รื้อคดี
จวบจนเข้าเวลาเย็นจากที่พราวพิ้งค์และภคพลอยากจะปิดเรื่องนี้กับฟองจันทร์ไว้ก่อนแต่ก็ปิดไม่มิดเพราะคนที่รู้จักต่างก็บอกกับฟองจันทร์ถึงเรื่องฟองเงินตอนนี้พราวพิ้งค์จึงต้องคอยช่วยปฐมพยาบาลฟองจันทร์เพราะหญิงสาวรู้ว่าแม่ตัวเองเสียแล้วก็ร้องห่มร้องให้เป็นลมเป็นแล้งไปหลายรอบส่วนของภคพลเองก็ต้องดูแลลูกเองเพราะพราวพิ้งค์ยังต้องจัดการอะไรอีกหลายอย่างเกี่ยวกับงานของฟองเงินไหนจะต้องดูแลสภาพจิตใจของฟองจันทร์อีก“จันทร์เป็นยังไงบ้างครับ”คีรินพุ่งพรวดเข้ามาในบ้านของพราวพิ้งค์หน้าตาตื่นขณะที่หญิงสาวและภคพลยืนเฝ้าฟองจันทร์ที่นอนเป็นลมอยู่บนโซฟาไม่ห่าง“ยังรับไม่ได้กับเรื่องที่เกิดขึ้นค่ะนี่ก็เป็นลมรอบที่เท่าไรแล้วนับไม่ได้เลย..ตำรวจว่ายังไงบ้างคะเรื่องคดี”“ตีว่าเป็นอุบัติเหตุครับสอบปากคำคนที่ไร่ของเสี่ยจำรัสก็ไม่มีใครรู้ใครเห็นครับว่าเกิดอะไรขึ้นหนำซ้ำเสี่ยจำรัสยังตีสีหน้าโมโหที่ป้าเงินไปหาเห็ดในพื้นที่ของเขาโดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาติจนเกิดเรื่องอีก”เรื่องสรุปคดีที่ออกมาจากปากคีรินทำภคพลเริ่มกัดฟันจนขึ้นสันกรามเขารู้ดีว่ามันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่และไม่คิดว่าคนที่เป็นถึงระดับพ่อเลี้ยงปกครองคนทั้งไร่อย่
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่24 ขู่
“ไม่สนใจจะช่วยคนจะมาเป็นผู้พิทักษ์สันติราชทำไมวะ”ภคพลยังคงหัวเสียไม่หยุดแม้นจะนั่งรถออกมาจากโรงพักไกลแล้วก็เถอะ“ในองค์กรทุกองค์กรมันก็มีทั้งคนดีและคนไม่ดีทั้งนั้น...อย่าใส่ใจกับคนประเภทนั้นให้มากนักเลยไม่นานใครทำอะไรไว้ก็ต้องได้ชดใช้แบบนั้น”แดนไทยพยายามทำให้หลานของตนสงบลงแล้วมองความเป็นจริงใช่ว่าทุกที่จะมีแต่คนไม่ดีเสมอไปเขาเองก็พยายามนิ่งให้มากที่สุดเพราะตอนนี้เขาก็รู้แล้วว่าจะสั่งสอนคนที่ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่อย่างไร คนอย่างเขาไม่ชอบกระโตกกระตากรีบร้อนอะไรเพราะหากจะตีงูก็ต้องตีให้แน่ใจว่ามันตายจะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาระแวงว่ามันจะแว้งกัดไร่บรรเจิด“สารวัตรโทรมาบอกว่าพ่อเลี้ยงคีรินกับหลานพ่อเลี้ยงแดนไทยมันไปอาละวาดที่ สน.จะให้รื้อคดีนังเงินขึ้นมาใหม่”เตโชหนุ่มใหญ่มาดเข้มลูกชายคนโตของจำรัสเดินดุ่มขึ้นบันไดบ้านทรงไทยเข้ามาหาคนเป็นพ่อในห้องทำงานด้วยท่าทีกระฟัดกระเฟียดหลังจากที่ได้รับข่าวจากอดิศรว่าแดนไทยคีรินและภคพลโร่ไปที่สถานีตำรวจเพื่อที่จะแจ้งว่าการตายของฟองเงินผิดปกติ“ทำไม..ในเมื่อคดีมันจบไปแล้ว..ร่างนังเงินก็เผาไปแล้ว”ชายแก่หัวล้านร่างท้วมละมือจากการตรวจเล่มบัญชีมองจ้องขมว
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่25 มือถือของฟองเงิน
“มีอะไรพิ้งค์”ชายหนุ่มร่างสูงในชุดกางเกงยีนส์เปลือยเปล่าท่อนบนเพราะกำลังจะแต่งตัวกลับถูกหญิงสาวเรียกออกมาก่อนเมื่อมาถึงตัวของเธอภคพลก็รีบหยิบกระดาษจากในมือของพราวพิ้งค์มาอ่านรู้ได้ทันทีว่าคำขู่ในกระดาษเกิดขึ้นเพราะเหตุอันใด“มีอะไรที่ไม่ได้บอกฉันหรือเปล่าคะ..ทำไมมีคนมาขู่อะไรแบบนี้ล่ะ”พราวพิ้งค์เริ่มขมวดคิ้วเค้นภคพลด้วยสงสัยตั้งแต่ที่เห็นเขานอนไม่หลับแล้ว ภคพลเริ่มมองไปยังสีหน้าที่บึ้งตึงของหญิงสาวก่อนจะจูงเธอเข้ามาคุยกันในบ้าน“ผมจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟังแต่ต้องเก็บเป็นความลับเข้าใจหรือเปล่า”“อะไรล่ะคะ”ทั้งสองหย่อนก้นนั่งที่โซฟาได้ภคพลก็ได้เริ่มกระซิบเสียงเบาด้วยกลัวว่าฟองจันทร์ที่พักผ่อนอยู่ในห้องจะได้ยินเขาเริ่มเล่าถึงความผิดปกติที่เขากับคีรินสงสัยในการตายของฟองเงินจนได้หลักฐานว่าฟองเงินนั้นตายอย่างผิดธรรมชาติและสันนิษฐานว่าคงเป็นคนในไร่ของเสี่ยจำรัส“ทำไมต้องมีเรื่องแบบนี้ด้วย..”พราวพิ้งค์นั่งฟังไปใจเสียไปว่าหดหู่กับการจากไปของฟองเงินแล้วยังต้องมารับรู้ว่าเรื่องนี้อาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุอีก“คุณกับฟองจันทร์และลูกอยู่ที่นี่ไม่ได้ผมจะหาที่ปลอดภัยให้พวกคุณอยู่..เรื่องนี้อย่าพึ่งให้ฟ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่26 หลักฐานแน่น
คีรินให้พีรวัตรกู้ไฟล์เสร็จเขาก็ได้หลักฐานชิ้นเด็ดมาอยู่ในมือพ่อเลี้ยงหนุ่มรีบขับรถมาที่โรงพักแล้วก็ยื่นหลักฐานให้กับร้อยเวรทันทีไม่นานนักอดิศรก็รีบเข้ามาที่โรงพักอย่างเร่งด่วนเพื่อคุยกับคีรินเป็นการส่วนตัวคลิปที่คีรินได้เห็นค่อนข้างหดหู่พอสมควรเพราะฟองเงินได้แอบถ่ายคลิปขณะที่คนในไร่กำลังขนยากันแล้วฟองเงินก็ถูกกระชากโดยใครบางคนที่รู้ว่าเธอซุ่มดูอยู่ไม่ไกลหลังจากนั้นมือถือที่ถ่ายวิดีโอค้างอยู่ก็หล่นลงไปกับพื้นดีที่มือถือที่หล่นนั้นเก็บภาพขณะที่ฟองเงินถูกทำร้ายได้แทบจะชัดเจนคีรินจึงเชื่อว่าสิ่งนี้จะเป็นการเรียกร้องความยุติธรรมให้คนที่ตายไปแล้วได้ดีที่สุด“หลักฐานมัดตัวแน่นขนาดนี้หวังว่าสารวัตรจะพาคนผิดมารับโทษได้นะครับ”คีรินนั่งจ้องอดิศรที่กำลังนั่งหน้าเสียเพราะดูคลิปที่ฟองเงินถูกชาติชายทำร้ายเขาเค้นสารวัตรหนุ่มใหญ่เสียงแข็งเพราะหากอดิศรเห็นคลิปขนาดนี้แล้วจะไม่ทำอะไรเลยก็ไม่มีความเป็นคนเหลืออยู่แล้วอดิศรนั่งหน้าเสียด้วยเห็นทีครั้งนี้จะปัดความรับผิดชอบได้ยากและยังนึกไม่ออกว่าจะหาทางช่วยให้คนของเสี่ยจำรัสรอดพ้นคดีนี้ได้อย่างไรในเมื่อหลักฐานมัดแน่นขนาดนี้“ผมจะไปรวบตัวชาติชายเดี๋ยวนี้”
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่27 คำว่ารัก
ชั่วโมงต่อมาโรงพยาบาลXXปลายฝันและพราวพิ้งค์พาฟองจันทร์มาถึงโรงพยาบาลไม่นานนักคีรินก็ตามมาดูอาการของฟองจันทร์ด้วยความเป็นห่วงหลังหมอสาวตรวจสภาพร่างกายและจิตใจของฟองจันทร์ได้พักใหญ่ก็รู้ว่าร่างกายของเธอหากได้อาหารเสริมนิดหน่อยก็คงจะดีขึ้นแต่สภาพจิตใจในตอนนี้นั้นย่ำแย่เอามากจนหมอเองก็ยังกังวล“จันทร์เป็นยังไงบ้างครับหมอ”คีรินรีบลุกพรวดนำหน้าสองสาวเข้ามาประชิดตัวคุณหมอสาวที่กำลังเดินออกมาจากห้องตรวจด้วยอยากจะฟังอาการของฟองจันทร์ใจจะขาด“สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่มากเลยค่ะตอนนี้เหมือนเธอจะไม่รับรู้อะไรแล้ว...หมอคงต้องให้คุณฟองจันทร์ดูอาการที่นี่ก่อนนะคะ”หมอสาวเอ่ยเสียงอ่อนผู้ป่วยเคสนี้เธอเห็นทีจะต้องดูแลอย่างใกล้ชิด“โถ่.. จันทร์..”ปลายฝันและพราวพิ้งค์ต่างจับมือกันแน่นสีหน้าของพวกเธอหดหู่จนดูบอกบุญไม่รับคีรินได้ยินเช่นนั้นเขาก็ถึงกับเข่าทรุดนั่งฟุบลงกับเก้าอี้กุมขมับหนึบเพราะห่วงอาการฟองจันทร์มากพอสมควร“จันทร์เป็นยังไงบ้างพิ้งค์”ภคพลรีบถามอาการของฟองจันทร์กับพราวพิ้งค์หลังจากที่หญิงสาวอยู่เป็นเพื่อนฟองจันทร์ที่โรงพยาบาลจนดึก“ไม่ดีเอาเลยค่ะหมอบอกว่าสภาพจิตใจจันทร์แย่มากตอนนี้ก็เอาแต่เหม่
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่28 สมภารติดใจไก่วัด
วันเวลาพ้นผ่านนานร่วมเดือนตอนนี้อะไรๆก็เริ่มดีขึ้นทั้งความสัมพันธ์ของพราวพิ้งค์และภคพลที่แทบไม่เหลือความโกรธเคืองกันในอดีตและทางด้านฟองจันทร์เองเมื่อมีคีรินอยู่ดูแลด้วยตลอดสภาพจิตใจของเธอก็ดีขึ้นมากจนกลับมาร่าเริงเกือบร้อยเปอร์เซ็นแล้วตอนนี้ฟองจันทร์ทำงานเป็นแม่ครัวรวมถึงงานบ้านให้กับคีรินเพราะนารีลาออกไปอยู่กับสามีอีกจังหวัดฟองจันทร์อยู่เรือนเล็กหลังบ้านหลังใหญ่ของพ่อเลี้ยงหนุ่มและเมื่อว่างหญิงสาวก็ยังคอยแวะเวียนมาหายัยหนูพลอยขวัญอยู่บ่อยๆทางด้านคุณปู่หมาดๆอย่างภูริชละจากงานยุ่งๆได้ก็รีบซื้อข้าวซื้อของมาเอาใจหลานและทำความรู้จักกับลูกสะใภ้ ภูริชมาอยู่ที่บ้านของแดนไทยได้ร่วมอาทิตย์แล้วแถมปู่หลานยังเข้ากันได้ดีจนตัวติดกันเป็นแตงเมคนเป็นพ่อกับแม่จึงทำงานกันได้อย่างคล่องตัวมากขึ้น“ผมเป็นคนดีพอที่คุณพ่อจะให้ผมกลับไปอยู่สุขสบายเหมือนเดิมได้หรือยังครับ”สองพ่อลูกเดินคุยกันอยู่ในสวนส้มยามเย็นหลังจากคนงานในไร่กลับกันไปหมดแล้ว“พ่อขอชมว่าแกเป็นคนมีน้ำใจแต่ยังไงก็ต้องอยู่ที่นี่ให้ครบครึ่งปี”ภูริชแสยะยิ้มมุมปากแม้นลูกชายจะมีความดีความชอบแต่อย่างไรบททดสอบก็ยังไม่จบลงง่ายๆ“อืม...ก็ได้ครับผมอยู
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่29 ไม่ชอบคำว่าน้องสาว
กว่าคีรินจะพาฟองจันทร์กลับจากโรงพยาบาลก็ฟ้ามืดหญิงสาวเย็บแผลที่น่องไปหลายเข็มและต้องฉีดยากันบาดทะยักเมื่อมาถึงบ้านพ่อเลี้ยงหนุ่มก็อุ้มคนตัวเล็กที่เจ็บมานั่งในห้องของเธอก่อนจะเริ่มบ่นหญิงสาวด้วยความเป็นห่วงอีกรอบ“หาเรื่องเจ็บตัวจนได้”“ก็จันทร์เห็นว่าของในนั้นมันไม่ค่อยเรียบร้อยก็เลยเข้าไปจัดค่ะ”ฟองจันทร์ยังคงก้มหน้าอธิบายเสียงอ่อนใครจะคิดว่าความหวังดีของเธอจะทำให้คีรินต้องมาเดือดร้อนดูแล“ทีหลังถ้าพี่ไม่ได้สั่งอะไรไม่ต้องทำรู้หรือเปล่า”พ่อเลี้ยงพนุ่มวาดสายตาไปยังผ้าพันแผลของหญิงสาวเขาก็ยิ่งหน้าเสียที่บ่นเธอไม่ใช่โมโหที่ต้องเสียเวลาพาเธอไปหาหมอที่พูดทั้งหมดเพียงแค่เป็นห่วงคำเดียวเท่านั้น“ค่ะ...จันทร์หยุดงานกี่วันพี่คีหักเงินได้เลยนะคะ”“พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก..ไปเดี๋ยวพี่อุ้มไปอาบน้ำ”ว่าจบก็สาวเท้าไปเปิดประตูห้องน้ำรอไว้พร้อมทั้งหาเก้าอี้มาให้เธอนั่งและเตรียมผ้าขนหนูให้เรียบร้อย“อะไรนะคะ”ฟองจันทร์นั่งมองตามหลังพ่อเลี้ยงหนุ่มทั้งอ้าปากค้างด้วยความตกใจตั้งแต่เข้ามัธยมต้นแม้แต่แม่เธอก็ยังไม่เคยมาเห็นเรืองร่างแล้วเธอจะทำใจให้คีรินอาบน้ำให้ได้อย่างไร“อุ้มไปส่งในห้องน้ำไม่งั้นจะเข้าไปยั
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่30 อุบัติเหตุไม่คาดคิด
วันต่อมาแอด..แอด..ๆๆๆ “หืม..”พราวพิ้งค์กำลังไกวเปลให้เจ้าก้อนกลมที่พึ่งจะหลับกลางวันเธอก็ต้องขมวดคิ้วเพราะได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซต์รุ่นเก่าขับเข้ามาที่หน้าบ้านจึงรีบเดินออกไปห้ามให้คนที่ขับเข้ามาอย่าเข้ามาใกล้ด้วยกลัวว่ายัยหนูพลอยขวัญจะตื่น“คุณพอล..”เมื่อออกมาจากบ้านได้พราวพิ้งค์ก็ยิ่งสงสัยหนักว่าภคพลขับรถมอเตอร์ไซต์คันเก่านี้อีกทำไมทั้งที่ตอนนั้นมันพาเขาล้มจนเจ็บหนัก“ขับมอเตอร์ไซต์อีกทำไมคะ..เดี๋ยวก็ล้มจนเจ็บตัวอีก”“ทุกเย็นผมให้ต้นกล้ากับเตชินสอนค่าครูคนละร้อยทุกวันเป็นอาทิตย์จนตอนนี้ผมขับจนแข็งแล้ว..ลุงสมจะได้ไม่ต้องคอยมารับมาส่ง”ชายหนุ่มเอ่ยหน้าระรื่นอย่างภาคภูมิใจคิดว่าไอ้การที่ขับมอเตอร์คันเก่าคันนี้แท้จริงแล้วมันก็ไม่ได้ยากสักเท่าไรนัก“แล้วกลับมาทำไมคะงานยังไม่เลิกไม่ใช่หรือไง”“คิดถึงคุณกับลูกอยากกลับมาทานข้าวที่บ้าน”ร่างสูงว่าพรางส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยมายังพราวพิ้งค์จนเธอต้องส่ายหัวคิดในใจว่าหลังจากนี้เชื่อได้ว่าเขาจะต้องกลับมาทานข้าวกลางวันที่บ้านทุกวันแน่นอนเพราะขับมอเตอร์ไซต์เป็นแบบนี้แล้วโต๊ะอาหาร“ขาหมูพะโล้ค่ะ..ตุ๋นตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วเปื่อยกำลังดีเลยค่ะ”“คุณท
Latest chapter
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่38 ตอนจบ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่37 ตามง้อ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่36 สงสัย
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่35 ปากไม่ตรงกับใจ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่34 สงครามประสาท
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่33 คนรักเก่า
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่32 จำไม่ได้
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่31 ผิดคน
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่30 อุบัติเหตุไม่คาดคิด
