Share
ตอนที่26 หลักฐานแน่น
คีรินให้พีรวัตรกู้ไฟล์เสร็จเขาก็ได้หลักฐานชิ้นเด็ดมาอยู่ในมือพ่อเลี้ยงหนุ่มรีบขับรถมาที่โรงพักแล้วก็ยื่นหลักฐานให้กับร้อยเวรทันทีไม่นานนักอดิศรก็รีบเข้ามาที่โรงพักอย่างเร่งด่วนเพื่อคุยกับคีรินเป็นการส่วนตัว
คลิปที่คีรินได้เห็นค่อนข้างหดหู่พอสมควรเพราะฟองเงินได้แอบถ่ายคลิปขณะที่คนในไร่กำลังขนยากันแล้วฟองเงินก็ถูกกระชากโดยใครบางคนที่รู้ว่าเธอซุ่มดูอยู่ไม่ไกล
หลังจากนั้นมือถือที่ถ่ายวิดีโอค้างอยู่ก็หล่นลงไปกับพื้นดีที่มือถือที่หล่นนั้นเก็บภาพขณะที่ฟองเงินถูกทำร้ายได้แทบจะชัดเจนคีรินจึงเชื่อว่าสิ่งนี้จะเป็นการเรียกร้องความยุติธรรมให้คนที่ตายไปแล้วได้ดีที่สุด
“หลักฐานมัดตัวแน่นขนาดนี้หวังว่าสารวัตรจะพาคนผิดมารับโทษได้นะครับ”
คีรินนั่งจ้องอดิศรที่กำลังนั่งหน้าเสียเพราะดูคลิปที่ฟองเงินถูกชาติชายทำร้ายเขาเค้นสารวัตรหนุ่มใหญ่เสียงแข็งเพราะหากอดิศรเห็นคลิปขนาดนี้แล้วจะไม่ทำอะไรเลยก็ไม่มีความเป็นคนเหลืออยู่แล้ว
อดิศรนั่งหน้าเสียด้วยเห็นทีครั้งนี้จะปัดความรับผิดชอบได้ยากและยังนึกไม่ออกว่าจะหาทางช่วยให้คนของเสี่ยจำรัสรอดพ้นคดีนี้ได้อย่างไรในเมื่อหลักฐานมัดแน่นขนาดนี้
“ผมจะไปรวบตัวชาติชายเดี๋ยวนี้”
“ดีครับ..แล้วก็สอบสวนด้วยนะครับว่าทำไมยาเสพติดที่เยอะขนาดนั้นถึงได้ไปอยู่ในไร่เสี่ยจำรัสได้”
คีรินทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปจากห้องด้วยท่าทีสบายใจทิ้งให้อดิศรนั่งหัวเสียอยู่คนเดียว อดิศรคิดว่าหลักฐานที่คีรินหามาได้แน่นหนาขนาดนี้หากเขายังละเลยหน้าที่เพื่อช่วยเหลือจำรัสเขาเองที่จะเดือดร้อนกับเรื่องนี้ไปด้วย
วันต่อมา
หลังจากที่คีรินสบายใจได้ไม่ถึงวันก็ต้องมาหารือกับแดนไทยและภคพลอีกรอบเรื่องคดีของฟองเงินเพราะชาติชายให้การทุกอย่างว่าเป็นคนทำร้ายฟองเงินเองไม่ได้รับคำสั่งมาจากใครและยาเสพติดที่กำลังขนขึ้นรถกันในคลิปก็เป็นของชาติชายเองเสี่ยจำรัสและเตโชไม่รู้ไม่เห็น
“คนมาทำผิดในพื้นที่ตัวเองจะไม่รู้ไม่เห็นเลยเป็นไปไม่ได้..ถ้าชาติชายเป็นเจ้าของยาพวกนั้นคงรวยจนไม่ต้องมาเป็นลูกน้องเตโชแล้วเรื่องแบบนี้ใครก็มองออก”
ภคพลสบถเสียงแข็งหลังจากฟังเรื่องราวจากคีรินเขาโมโหหนักเพราะไม่ว่าจะหาหลักฐานมาแน่นหนาเพียงใดพวกของเสี่ยจำรัสก็มีลูกล่อลูกชนเสมอ
“เรื่องนี้สบายใจได้เพราะผมมีแผนสำรองเอาไว้แล้วไม่เกินสามวันคนที่ทำผิดจริงๆได้ถูกรวบตัวแน่นอน”
แดนไทยเอ่ยกับคีรินด้วยท่าทีสบายอารมณ์เขาคิดเอาไว้แต่แรกแล้วว่าอย่างไรคนอย่างเสี่ยจำรัสก็ไม่ได้จะให้ใครมาสาวถึงความผิดของตัวเองง่ายๆเขาจึงมีแผนสำรองเอาไว้แต่แรก
ทางด้านล้อมเดือนตอนนี้ก็ถูกคนเป็นพ่อเอ็ดยกใหญ่เพราะเรื่องมือถือของฟองเงินที่หายไปจนกลายไปเป็นหลักฐานได้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นคนในบ้านเองที่แอบย่องเบามาขโมยหากเตโชไม่ได้ดูวงจรปิดก็คงไม่รู้ว่าน้องสาวตัวเองเป็นคนริอาจคิดเผาบ้านหาเรื่องให้คนในครอบครัว
“คนอย่างแกมันเลี้ยงเสียข้าวสุก.. หึ้ยย”
“อย่าทำอะไรคุณหนูนะคะเสี่ย...”
จำรัสง้างมือจะฟาดลูกสาวที่นั่งสะอื้นอยู่ตรงหน้าแต่ศรีนวลแม่บ้านวัยกลางคนที่รักล้อมเดือนปานลูกไส้ก็เข้ามาโอบกอดล้อมเดือนทั้งขอร้องเสี่ยจำรัสไม่ให้ทำร้ายหญิงสาวเสียงหลง
“พวกมึงเอามันไปขังในห้องไม่ต้องให้มันออกมา”
เหล่าลูกน้องของเตโชที่ถูกเสี่ยจำรัสสั่งก็รีบแยกศรีนวลออกจากล้อมเดือนก่อนจะลากตัวล้อมเดือนเข้าไปขังในห้อง หญิงสาวไม่เคยขอร้องอะไรพ่อตัวเองแม้นแต่คำเดียวเพราะรู้ตัวว่าไม่เคยมีสิทธิ์ต่อรองเรื่องอะไร
“เสี่ย.. ฉันขอร้องอย่าทำกับคุณหนูแบบนี้”
ศรีนวลคุกเข้ายกมือไหว้จำรัสทั้งน้ำตาที่กำลังพรั่งพรู
“เงียบ.. ถ้ามึงไม่อยากให้มันตาย”
คำขาดคำเดียวของจำรัสทำให้ศรีนวลไม่กล้าที่จะปริปากพูดอะไรเพราะรู้ว่าคนอย่างจำรัสพูดจริง ด้วยไม่ได้ใส่ใจที่จะให้ความรักกับล้อมเดือนอยู่แล้วที่ชุบเลี้ยงก็เพราะเอาบุญเท่านั้น
ยังไม่ทันข้ามวันเมื่อย่ำเข้าเวลาหัวค่ำเตโชก็หัวเสียอีกรอบเพราะได้ข่าวจากสารวัตรอดิศรว่าชาติชายและคนอื่นๆที่ถูกจับไปนั้นสารภาพทั้งหมดว่าเขาและพ่อนั้นทำผิดกฎหมายอะไรบ้าง
“พ่อ...ไอ้ชาติมันสารภาพว่ายาทั้งหมดเป็นของเรา..เราต้องรีบหนีกันนะครับพ่อ”
“หึ่..แกลืมไปแล้วหรือไงว่าตำรวจทั้งโรงพักกินเงินใคร”
จำรัสตวาดลั่นใส่ลูกชายจอมกระโตกกระตากจนเตโชเริ่มสงบลงได้
“ชอบทำตัวกินปูนร้อนท้องอยู่เรื่อย”
จำรัสรอดมาได้ทุกครั้งไม่ว่าจะทำผิดเรื่องอะไรครั้งนี้เขาก็คิดว่าจะเป็นเช่นนั้น ส่วนเตโชในตอนนี้ก็โมโหล้อมเดือนเอามากหากไม่ใช่น้องสาวตนเลือกที่จะเข้าข้างคนอื่นเขาก็ไม่ต้องมานั่งระแวงเช่นนี้
ครู่ต่อมา
เตโชคุยธุระกับพ่อตนเสร็จก็เดินดุ่มเข้ามาในห้องของน้องสาวจอมสาระแนด้วยท่าทีขึงขังท่าทีของเขาเต็มไปด้วยโทสะเต็มเปี่ยม
เพียะ
“สาระแนดีนักมีที่อยู่ที่กินดีๆยังไม่สำนึกกลับหาเรื่องทำลายพ่อตัวเอง”
ล้อมเดือนล้มพับไปนั่งกองกับพื้นหลังจากถูกฝ่ามือที่บันดาลโทสะของเตโชฟาดเข้าให้ที่แก้มซ้ายหญิงสาวไม่คิดจะร้องโอดโอยสักแอะเพราะรู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะต้องเจอเช่นนี้
“ก็พ่อกับพี่ทำผิดก็ต้องได้รับผิดสิคะ”
เพียะ
สาวเจ้ายังไม่ทันได้ลุกก็ถูกฟาดไปที่แก้มนวลอีกรอบ
“ข้าวที่มึงกินที่ที่มึงอยู่ก็มาจากการค้าผิดกฎหมายทั้งนั้นรู้เอาไว้ด้วย”
เตโชตวาดลั่นก่อนจะเดินดุ่มด้วยท่าทีกระฟัดกระเฟียดออกจากห้องของล้อมเดือนไป
“ฮือๆๆๆ...”
ร่างบางนั่งกอดเข่าว่าจะทำใจแข็งไม่ร้องให้แต่เธอก็ทำมันไม่ได้ชีวิตที่นี่เธออยู่อย่างสุขสบายกายก็จริงแต่ความสบายใจนั้นหาไม่ได้เลย
เช้าวันต่อมา
วันนี้ภคพลค่อนข้างอารมณ์ดีแต่เช้าเพราะรู้ข่าวจากแดนไทยว่าตอนนี้ชาติชายนั้นยอมสารภาพกับตำรวจสาวไส้กระบวนการผิดกฎหมายทั้งหมดกับตำรวจแล้ว
“คุณอาทำยังไงครับชาติชายถึงยอมสารภาพ”
ภคพลหันมาถามขณะที่อาหนุ่มของเขากำลังจิบกาแฟสบายใจอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้านยามเช้า
“อาก็รับปากจะดูแลลูกเมียให้พวกเค้า..แค่นั้นเอง..ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าจำรัสจะจัดการกับคนที่จะสาวทุกอย่างถึงตัวเองยังไง”
แดนไทยตะล่อมกับคนของเตโชจนคนพวกนั้นยอมสารภาพเขารู้ว่าคำให้การของเหล่าคนที่ถูกจับตำรวจที่โรงพักนี้อาจจะทำเป็นไม่ใส่ใจและหากเป็นเช่นนั้นก็ยิ่งดีเขาจะได้แจ้งเรื่องให้ผู้ใหญ่ในหน่วยงานรับทราบและเป็นเหตุผลที่จะร้องเรียนตำรวจในสน.นี้ได้ง่ายขึ้น
RrrrrRrrrr
“ครับคุณคีริน..ผมคิดเอาไว้แล้วล่ะครับว่าคนพวกนั้นต้องเอาตัวรอดได้...คุณคีรินไม่ต้องห่วงยังไงคนชั่วก็รอดยากครับ”
ยังไม่ทันจะคุยเรื่องคดีกับหลานชายจบคีรินก็โทรมาบกเรื่องที่แดนไทยคาดการณ์เอาไว้แดนไทยวางสายได้ก็นั่งยกยิ้มยิ่งตำรวจที่นี่ไม่ยอมทำงานกันแบบนี้ยิ่งเข้าทางของเขา
“หลักฐานแน่นหนายังรอดอีกเหรอครับ”
ภคพลนั่งหน้าเสียที่แม้นแต่หลักฐานแน่นจนไม่รู้จะแน่นอย่างไรแต่ก็ยังเอาผิดคนที่ผิดจริงๆไม่ได้
“ปล่อยให้พวกมันลอยหน้าลอยตากันไปก่อนเดี๋ยวตำรวจพวกนั้นโดนเด้งทั้งโรงพักแน่”
“คุณอาไปทำอะไรมาครับ”
“ให้พ่อเราช่วยติดต่อใครให้นิดหน่อยเราก็น่าจะรู้ว่าใคร”
“อืม..อย่าบอกว่าคุณอาบรรชา”
ภคพลขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มคลายสีหน้ากังวลลงได้
“ผมเอาแต่คิดหาหลักฐานจับคนชั่วเข้าคุกลืมนึกไปเลยว่าคุณพ่อก็รู้จักคนใหญ่คนโตหลายท่าน”
ภคพลเริ่มยิ้มออกเพราะคนที่พ่อของเขารู้จักเป็นถึงผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติงานนี้ตำรวจโรงพักนี้ได้ถูกเด้งอย่างที่อาของเขาพูดในเร็ววันนี้แน่
วันทั้งวันจนจวบเข้าเวลาเย็นฟองจันทร์ตอนนี้ต้องมีปลายฝันและพราวพิ้งค์เฝ้าไม่ห่างเพราะหญิงสาวดันไปรู้ไปเห็นเมื่อขณะที่คนงานพูดคุยถึงเรื่องคดีของฟองเงินว่าถูกทำร้ายไม่ได้ตายจากอุบัติเหตุ
“แม่จันทร์..ต้องทรมานแค่ไหน...พวกคนใจร้ายทำกับแม่จันทร์โหดร้ายเกินไปแล้ว”
ฟองจันทร์น้องห่มร้องให้จนใบหน้าปวมปูดทั้งยังเพ้อถึงความทรมานของแม่ตนไม่วายจบแถมสาวเจ้าก็ยังเป็นลมล้มพับแทบจะตลอดเวลา
“ฉันว่าต้องพาจันทร์ไปโรงพยาบาลแล้วล่ะ”
ปลายฝันเริ่มเห็นว่าฟองจันทร์เริ่มจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วแม้นพวกเธอจะปลอบแค่ไหนก็ไม่มีทีท่าว่าจะอาการดีขึ้นเลย
“อืม..ดีเหมือนกัน”
พราวพิ้งค์พยักหน้าเห็นด้วยกับปลายฝันกลัวเหลือเกินว่าน้องสาวคนนี้จะเสียใจจนสติหลุดเรียกกลับมาไม่ได้
Related chapter
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่27 คำว่ารัก
ชั่วโมงต่อมาโรงพยาบาลXXปลายฝันและพราวพิ้งค์พาฟองจันทร์มาถึงโรงพยาบาลไม่นานนักคีรินก็ตามมาดูอาการของฟองจันทร์ด้วยความเป็นห่วงหลังหมอสาวตรวจสภาพร่างกายและจิตใจของฟองจันทร์ได้พักใหญ่ก็รู้ว่าร่างกายของเธอหากได้อาหารเสริมนิดหน่อยก็คงจะดีขึ้นแต่สภาพจิตใจในตอนนี้นั้นย่ำแย่เอามากจนหมอเองก็ยังกังวล“จันทร์เป็นยังไงบ้างครับหมอ”คีรินรีบลุกพรวดนำหน้าสองสาวเข้ามาประชิดตัวคุณหมอสาวที่กำลังเดินออกมาจากห้องตรวจด้วยอยากจะฟังอาการของฟองจันทร์ใจจะขาด“สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่มากเลยค่ะตอนนี้เหมือนเธอจะไม่รับรู้อะไรแล้ว...หมอคงต้องให้คุณฟองจันทร์ดูอาการที่นี่ก่อนนะคะ”หมอสาวเอ่ยเสียงอ่อนผู้ป่วยเคสนี้เธอเห็นทีจะต้องดูแลอย่างใกล้ชิด“โถ่.. จันทร์..”ปลายฝันและพราวพิ้งค์ต่างจับมือกันแน่นสีหน้าของพวกเธอหดหู่จนดูบอกบุญไม่รับคีรินได้ยินเช่นนั้นเขาก็ถึงกับเข่าทรุดนั่งฟุบลงกับเก้าอี้กุมขมับหนึบเพราะห่วงอาการฟองจันทร์มากพอสมควร“จันทร์เป็นยังไงบ้างพิ้งค์”ภคพลรีบถามอาการของฟองจันทร์กับพราวพิ้งค์หลังจากที่หญิงสาวอยู่เป็นเพื่อนฟองจันทร์ที่โรงพยาบาลจนดึก“ไม่ดีเอาเลยค่ะหมอบอกว่าสภาพจิตใจจันทร์แย่มากตอนนี้ก็เอาแต่เหม่
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่28 สมภารติดใจไก่วัด
วันเวลาพ้นผ่านนานร่วมเดือนตอนนี้อะไรๆก็เริ่มดีขึ้นทั้งความสัมพันธ์ของพราวพิ้งค์และภคพลที่แทบไม่เหลือความโกรธเคืองกันในอดีตและทางด้านฟองจันทร์เองเมื่อมีคีรินอยู่ดูแลด้วยตลอดสภาพจิตใจของเธอก็ดีขึ้นมากจนกลับมาร่าเริงเกือบร้อยเปอร์เซ็นแล้วตอนนี้ฟองจันทร์ทำงานเป็นแม่ครัวรวมถึงงานบ้านให้กับคีรินเพราะนารีลาออกไปอยู่กับสามีอีกจังหวัดฟองจันทร์อยู่เรือนเล็กหลังบ้านหลังใหญ่ของพ่อเลี้ยงหนุ่มและเมื่อว่างหญิงสาวก็ยังคอยแวะเวียนมาหายัยหนูพลอยขวัญอยู่บ่อยๆทางด้านคุณปู่หมาดๆอย่างภูริชละจากงานยุ่งๆได้ก็รีบซื้อข้าวซื้อของมาเอาใจหลานและทำความรู้จักกับลูกสะใภ้ ภูริชมาอยู่ที่บ้านของแดนไทยได้ร่วมอาทิตย์แล้วแถมปู่หลานยังเข้ากันได้ดีจนตัวติดกันเป็นแตงเมคนเป็นพ่อกับแม่จึงทำงานกันได้อย่างคล่องตัวมากขึ้น“ผมเป็นคนดีพอที่คุณพ่อจะให้ผมกลับไปอยู่สุขสบายเหมือนเดิมได้หรือยังครับ”สองพ่อลูกเดินคุยกันอยู่ในสวนส้มยามเย็นหลังจากคนงานในไร่กลับกันไปหมดแล้ว“พ่อขอชมว่าแกเป็นคนมีน้ำใจแต่ยังไงก็ต้องอยู่ที่นี่ให้ครบครึ่งปี”ภูริชแสยะยิ้มมุมปากแม้นลูกชายจะมีความดีความชอบแต่อย่างไรบททดสอบก็ยังไม่จบลงง่ายๆ“อืม...ก็ได้ครับผมอยู
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่29 ไม่ชอบคำว่าน้องสาว
กว่าคีรินจะพาฟองจันทร์กลับจากโรงพยาบาลก็ฟ้ามืดหญิงสาวเย็บแผลที่น่องไปหลายเข็มและต้องฉีดยากันบาดทะยักเมื่อมาถึงบ้านพ่อเลี้ยงหนุ่มก็อุ้มคนตัวเล็กที่เจ็บมานั่งในห้องของเธอก่อนจะเริ่มบ่นหญิงสาวด้วยความเป็นห่วงอีกรอบ“หาเรื่องเจ็บตัวจนได้”“ก็จันทร์เห็นว่าของในนั้นมันไม่ค่อยเรียบร้อยก็เลยเข้าไปจัดค่ะ”ฟองจันทร์ยังคงก้มหน้าอธิบายเสียงอ่อนใครจะคิดว่าความหวังดีของเธอจะทำให้คีรินต้องมาเดือดร้อนดูแล“ทีหลังถ้าพี่ไม่ได้สั่งอะไรไม่ต้องทำรู้หรือเปล่า”พ่อเลี้ยงพนุ่มวาดสายตาไปยังผ้าพันแผลของหญิงสาวเขาก็ยิ่งหน้าเสียที่บ่นเธอไม่ใช่โมโหที่ต้องเสียเวลาพาเธอไปหาหมอที่พูดทั้งหมดเพียงแค่เป็นห่วงคำเดียวเท่านั้น“ค่ะ...จันทร์หยุดงานกี่วันพี่คีหักเงินได้เลยนะคะ”“พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก..ไปเดี๋ยวพี่อุ้มไปอาบน้ำ”ว่าจบก็สาวเท้าไปเปิดประตูห้องน้ำรอไว้พร้อมทั้งหาเก้าอี้มาให้เธอนั่งและเตรียมผ้าขนหนูให้เรียบร้อย“อะไรนะคะ”ฟองจันทร์นั่งมองตามหลังพ่อเลี้ยงหนุ่มทั้งอ้าปากค้างด้วยความตกใจตั้งแต่เข้ามัธยมต้นแม้แต่แม่เธอก็ยังไม่เคยมาเห็นเรืองร่างแล้วเธอจะทำใจให้คีรินอาบน้ำให้ได้อย่างไร“อุ้มไปส่งในห้องน้ำไม่งั้นจะเข้าไปยั
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่30 อุบัติเหตุไม่คาดคิด
วันต่อมาแอด..แอด..ๆๆๆ “หืม..”พราวพิ้งค์กำลังไกวเปลให้เจ้าก้อนกลมที่พึ่งจะหลับกลางวันเธอก็ต้องขมวดคิ้วเพราะได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซต์รุ่นเก่าขับเข้ามาที่หน้าบ้านจึงรีบเดินออกไปห้ามให้คนที่ขับเข้ามาอย่าเข้ามาใกล้ด้วยกลัวว่ายัยหนูพลอยขวัญจะตื่น“คุณพอล..”เมื่อออกมาจากบ้านได้พราวพิ้งค์ก็ยิ่งสงสัยหนักว่าภคพลขับรถมอเตอร์ไซต์คันเก่านี้อีกทำไมทั้งที่ตอนนั้นมันพาเขาล้มจนเจ็บหนัก“ขับมอเตอร์ไซต์อีกทำไมคะ..เดี๋ยวก็ล้มจนเจ็บตัวอีก”“ทุกเย็นผมให้ต้นกล้ากับเตชินสอนค่าครูคนละร้อยทุกวันเป็นอาทิตย์จนตอนนี้ผมขับจนแข็งแล้ว..ลุงสมจะได้ไม่ต้องคอยมารับมาส่ง”ชายหนุ่มเอ่ยหน้าระรื่นอย่างภาคภูมิใจคิดว่าไอ้การที่ขับมอเตอร์คันเก่าคันนี้แท้จริงแล้วมันก็ไม่ได้ยากสักเท่าไรนัก“แล้วกลับมาทำไมคะงานยังไม่เลิกไม่ใช่หรือไง”“คิดถึงคุณกับลูกอยากกลับมาทานข้าวที่บ้าน”ร่างสูงว่าพรางส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยมายังพราวพิ้งค์จนเธอต้องส่ายหัวคิดในใจว่าหลังจากนี้เชื่อได้ว่าเขาจะต้องกลับมาทานข้าวกลางวันที่บ้านทุกวันแน่นอนเพราะขับมอเตอร์ไซต์เป็นแบบนี้แล้วโต๊ะอาหาร“ขาหมูพะโล้ค่ะ..ตุ๋นตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วเปื่อยกำลังดีเลยค่ะ”“คุณท
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่31 ผิดคน
ดนัยหนุ่มวัยสามสิบห้าเขาเข้ามาทำงานในบริษัทของภูริชเพราะมีจุดหมายที่ต้องการก็คือเอาชีวิตนาดีลเพราะแค้นที่นาดีลนั้นหลอกน้องสาวของเขามีสัมพันธ์ด้วยจนเกิดท้องแล้วไม่รับผิดชอบแถมยังส่งคนมาพาน้องสาวของเขาไปทำแท้งและขาดการติดต่อไปจนน้องสาวของเขาคิดสั้นฆ่าตัวตายเหตุนี้เขาจึงคิดว่าชีวิตก็ควรจะแลกด้วยชีวิตที่ภูริชต้องร้อนรนขับรถออกมาเองจนเกิดอุบัติเหตุก็เป็นเพราะฝีมือของเขาเพียงแค่ทำให้รถมีปัญหานิดหน่อยแล้วก็โทรไปบอกความจริงว่านาดีลจะพาน้องสาวของเขาไปทำแท้งคนเป็นพ่ออย่างภูริชที่ไม่อยากให้ใครมารู้ความชั่วของลูกตัวเองจึงเลือกที่จะขับรถออกมาคนเดียวตามที่ดนัยได้วางแผนเอาไว้ก้องภพมารับพราวพิ้งค์กลับมาที่บ้านของภคพลในช่วงเย็นโดยยังไม่ได้บอกเรื่องที่ภคพลนั้นเกิดอุบัติเหตุเพราะกลัวว่าหญิงสาวนั้นจะตกใจ“คุณพิ้งค์พาคุณหนูพักผ่อนตามสบายเลยนะครับส่วนอาหารเย็นผมสั่งมาเรียบร้อยแล้วอยู่ที่โต๊ะอาหารในครัวครับ”“แล้วคุณพอลไปไหนคะ...เค้าจะกลับมาเมื่อไร”พราวพิ้งค์รีบชิงถามก้องภพขณะที่เขาจะหันหลังเดินออกไปจากบ้านหลังจากที่มาส่งเธอ“เอ่อ..คุณพอลติดประชุมด่วนครับคืนนี้น่าจะไม่ได้กลับนะครับคุณพิ้งค์”“ค่ะ”ก้องภพ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่32 จำไม่ได้
วันเวลาพ้นผ่านไปนานร่วมอาทิตย์ตอนนี้ภูริชก็ฟื้นตัวได้พอสมควรส่วนภคพลปลอดภัยแต่ยังไม่ฟื้นพราวพิ้งค์มาเฝ้าภคพลทุกวันไม่เคยห่างแทบจะกินนอนที่นี่ส่วนยัยหนูพลอยขวัญช่วงนี้ก็จะอยู่กับปลายฝันและแดนไทยทั้งสองอาสาช่วยเลี้ยงให้เองระหว่างที่พราวพิ้งค์ยังต้องเฝ้าภคพลภูริชฟื้นขึ้นมาได้แต่เขาก็ยังต้องรักษาตัวอีกนานเพราะกระดูกที่หักยังต้องใช้เวลานานกว่าจะกลับมาเป็นปกติช่วงนี้บริษัทยิ่งวุ่นวายเรื่องการนำเข้ารถยนต์ลอตใหญ่ภูริชจึงวานให้โนแอลและนาดีลตัดสินใจกันว่าใครจะเข้าดูแลบริษัทแทนในช่วงนี้บทสรุปที่ได้คือโนแอลจะดูแลอยู่ที่นี่ทั้งบริษัทของคนเป็นพ่อและของภคพลส่วนกิจการส่วนตัวของเขาที่ฝรั่งเศสก็ฝากให้นาดีลดูแลพราวพิ้งค์ตื่นเช้าทุกวันเพื่อที่จะลุกขึ้นมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับภคพลเธอดูแลเขาอย่างดีทั้งภาวนาในใจทุกวันว่าให้เขานั้นฟื้นมาพูดคุยกับเธอเร็วๆ“คุณต้องหายไวๆนะคะจะได้มาฟังคำว่ารักจากปากของฉัน”หญิงสาวมองคนที่นอนเป็นผักหน้าละห้อยเธอเห็นภคพลอยู่ในสภาพนี้เป็นอาทิตย์แล้วจึงหดหู่หัวใจเป็นพิเศษ“พิ้งค์..เรื่องเธอกับคุณพอลยังไงกันแน่?”ปลายฝันที่เข้าห้องพักฟื้นของภคพลมาเงียบๆเธอก็แอบตกใจกับคำที่พราวพิ้
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่33 คนรักเก่า
ก๊อกๆๆสายตาของสองหนุ่มมองไปยังประตูที่กำลังจะมีคนเข้ามาเมื่อภคพลเห็นว่าเป็นใครเขาก็มีสีหน้าไม่สบอารมณ์ในทันที“คุณพอลคะ”พราวพิ้งค์สาวเท้าเข้ามานั่งข้างเตียงของภคพลด้วยใบหน้าระรื่นมือเรียวรีบกอบกุมมือของชายหนุ่มเอาไว้แน่นด้วยความดีใจที่เห็นเขานั้นฟื้นขึ้นมาได้เสียที“กลับมาทำไม”ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะถามไถ่อาการของภคพลกับณดลคำถามน้ำเสียงเสียงห้วนของคนเจ็บก็ทำให้พราวพิ้งค์หน้าเสียกะทันหันไม่รู้ว่าเขาจะแกล้งอะไรเธอถึงได้ทักทายกันเช่นนี้“ผมขอคุยกับคุณพิ้งค์หน่อยครับ”ณดลรีบเรียกพราวพิ้งค์ออกมาคุยกันข้างนอกเพราะมีเรื่องที่หญิงสาวจะต้องรับรู้ถึงอาการที่ไม่ค่อยจะดีนักของภคพล“พอลความทรงจำหายไป...ที่จำได้ก็น่าจะสามปีที่แล้วครับ”“สามปีที่แล้วเหรอคะ?”พราวพิ้งค์เสียงสั่นมือไม้อ่อนเท่ากับว่าภคพลคนที่เจ็บอยู่ตอนนี้ยังเป็นคนเดิมคนที่เอาแต่ใจโผงผางเจ้าชู้และข้อสำคัญคือเขายังคงมองเธอเป็นแค่คู่นอนที่ไม่ต้องการให้มีอะไรผูกมัดฟึ่บบ“คุณพิ้งค์”ณดลรีบประคองพราวพิ้งค์เมื่อร่างบางฟุบกองลงกับพื้นดั่งคนไร้เรี่ยวแรงอาการข้างเคียงหลังการบาดเจ็บของภคพลนี่คือสิ่งที่พราวพิ้งค์ไม่อยากให้เกิดที่สุดหลังจากที่ไ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่34 สงครามประสาท
“นายทำอะไรของนายรู้ก็รู้ว่าแคททำกับนายขนาดไหนยังจะอยู่ใกล้อีก”ณดลเริ่มสวดเพื่อนของเขาหลังจากที่ห้องนี้เหลือเพียงสองคน“ฉันทำเพราะอยากให้พิ้งค์ไปไกลๆต่างหาก”ภคพลตอบปัดเสียงอ่อนคิดว่าแค่นี้เพื่อนของเขาจะรู้ใจเสียอีกว่าคนอย่างเขาไม่มีทางดีกับคนที่เคยทำร้ายตัวเองมาก่อนแน่นอน“แกโกรธคุณพิ้งค์แค่เรื่องที่เธอหนีไปแล้วไม่บอกนายแค่นั้นเหรอ”ภคพลยังคงเงียบเป็นคำตอบ ณดลเริ่มขมวดคิ้วไม่รู้ว่าเพื่อนตนที่ยังเป็นมีนิสัยเก่าๆเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องผู้หญิงด้วย“คุณพิ้งค์ก็กลับมาแล้วไงเธอกลับมาเพราะเป็นห่วงนาย...ตลอดที่นายนอนเป็นผักคนที่ดูแลนายไม่ใช่พยาบาลแต่เป็นคุณพิ้งค์..เธอคอยเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้นายพูดคุยกับนายตลอด..ตอนนายไข้ขึ้นเธอก็ไม่เคยได้หลับได้นอน..แต่พอนายฟื้นมากลับเอาแต่ไล่ให้เธอไปไกลๆมันยุติธรรมแล้วเหรอ”ณดลว่าเสียงแข็งหากเขาพูดเรื่องยัยหนูพลอยขวัญได้เขาก็อยากจะพูดใจจะขาดภคพลจะได้รู้ว่าตอนนี้ตัวเองเป็นพ่อคนแล้วไม่ควรทำตัวงี่เง่าประชดใครเหมือนเด็กแต่ติดตรงที่พราวพิ้งค์ขอเอาไว้“ตอนเธอหนีฉันไปทิ้งให้ฉันเคว้งคว้าง...ยุติธรรมกับฉันเหมือนกันหรือไง”“นายไม่ได้คิดกับเธอแค่คู่นอนใช่หรือเปล่า
Latest chapter
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่38 ตอนจบ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่37 ตามง้อ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่36 สงสัย
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่35 ปากไม่ตรงกับใจ
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่34 สงครามประสาท
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่33 คนรักเก่า
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่32 จำไม่ได้
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่31 ผิดคน
ทวงรักคนใจร้าย ตอนที่30 อุบัติเหตุไม่คาดคิด
