ดุจกรงเถื่อน

บทนำ

ภายในห้องที่มีเพียงแสงจากโคมไฟ เสียงการเคลื่อนไหวร่างกายสุดเร่าร้อนพร้อมเสียงหอบหายใจแรงจากร่างสูงใหญ่ และเสียงครางระส่ำจากคนใต้ร่างสอดประสานเป็นระยะ ต่างก็ตกอยู่ในอารมณ์คุกรุ่นแห่งความใคร่ที่โรมรันกันราวสมรภูมิรบเหงื่อกาฬท่วมร่างสูงใหญ่ซึ่งค้ำอยู่ด้านบนทั้งที่แอร์เย็นฉ่ำ ครู่หนึ่งร่างอวบอิ่มที่ฟุบคว่ำหน้าก็ถูกรั้งสองแขนขึ้นให้ลุกนั่งคุกเข่า แรงกระชั้นจากด้านหลังรุนแรงทำเอาหญิงสาวสะท้านตามทั้งกายขณะที่ต่างก็กำลังทะยานขึ้นเพื่อคว้าความสุขเสียงหนึ่งก็ดังขัดจังหวะ“ฉิบ...”ชายหนุ่มสบถเสียงเข้มเครียดด้วยความหงุดหงิด ยังไม่ยอมรับโทรศัพท์ ทว่ากดร่างอวบอิ่มลงจับสะโพกหนั่นแน่นส่งแรงเน้นหนักจนร่างสาวหมอบแนบที่นอนกระทั่งตนใกล้ไปถึงจุดหมายก็เคลื่อนออกมาจัดการตนเองจนหมดสิ้นพร้อมกัดฟันคำรามในลำคอเครื่องป้องกันถูกโยนทิ้งอย่างไม่ไยดี พร้อมร่างสูงใหญ่ซึ่งมีมัดกล้ามกำยำก้าวลงเตียงด้วยอารมณ์ฉุนจัด คว้ามือถือเครื่องบางของตนที่ส่งเสียงอยู่ในกระเป๋ากางเกงและแทบจะหล่นออกมาเพราะถูกจับสะบัดทิ้งลวกๆ เมื่อเกือบหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้มากดรับ“มันใช่เวลาไหมวะไหมเต้ย”เสียงเข้มกัดฟันเอ่ยดุดัน“ขอโทษครับนาย”“ม...