เป็นเรื่องราวความรัก...ของแฟร๊งซ์หมุ่มหล่อเจ้าชู้สุดเพล์บอย...กับสาวสวยน้องมายด์สายโหดดดด
View Moreตอนที่ 38 ขอบคุณที่ยังรักกันโรงพยาบาลฉันกลับมาโรงพยาบาลอีกครั้งหลังจากไปดูของที่ห้องแฟร๊งซ์..."มาแล้วหรอลูก...หนูมายด์ตาหนูบวมแดงมากเลยลูกโถ่" ม๊าของแฟร๊งซ์พูดจบก็เดินเข้ามาสวมกวดฉันอย่างปลอบโยน"มายด์ไม่เป็นอะไรค่ะม๊า" ฉันบอกม๊าก่อนจะเดินเข้าไปหาแฟร๊งซ์ที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย"แฟร๊งซ์มายด์ให้อภัยแฟร๊งซ์ทุกอย่างเลยนะ...ตอนนี้แฟร๊งซ์ช่วยตื่นขึ้นมาหามายด์กับลูกได้แล้วไหนแฟร๊งซ์บอกว่าจะพามายด์กับลูกไปอยู่บ้านที่แฟร๊งซ์ซื้อไว้ไงอึก...ตื่นขึ้นมาสิ...ตื่นขึ้นมา..." "หนูมายด์ลูก...""อึก...ฮือๆ...ทำไมเขาไม่ฟื้นสัักทีค่ะม๊าอึก...ทำไม""มายด์ลูกตาแฟร๊งซ์ต้องฟื้นขึ้นมาหาพวกเราแม่เชื่ออย่างนั้น...แฟร๊งซ์ต้องฟื้้นลูก""อึก...มายด์จะรอค่ะ"หลังจากวันนั้นเวลาก็ผ่านไป จากวันเป็นเดือน ผ่านมาห้าเดือนแล้วแฟร๊งซ์ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมาวันนี้เป็นวันเกิดของแฟร๊งซ์แล้ว..."พี่ไฟครับมาเป่าเค้าแทนปะป๊าหน่อยลูก" ฉันบอกกับลูกชายที่วิ่งเล่นออยู่กับปู่ย่าอยู่รอบห้องนอนของแฟร๊งซ์"ครับม๊า..."ฟู่ๆ ฟู่"อวยพรคุณพ่อด้วยครับ" ฉันบอกลูกชายก่อนที่ไฟนอลจะปีนขึ้นเตียงแล้วหอมแก้มของแฟร๊งซ์ทั้งสองข้าง"happy birthda
ตอนที่ 37 สมุดบันทึกคอนโดแฟร๊งซ์หลังจากได้พูดคุยกับม๊าฉันก็มาดูความจริงทุกอย่างของเมื่อห้าปีที่แล้วที่คอนโดของแฟร๊งซ์ซึ่งเป็นคอนโดที่ฉันเคยอยู่กับแฟร๊งซ์เมื่อก่อนในช่วงที่ยังคบกันอยู่ใจหวิวเหมือนกันนะ..."มาถึงนี้แล้วยัยมายด์เธอต้องเข้าไปดู" ฉันพูดให้กำลังใจตัวเองก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปข้างในเมื่อเข้ามาด้านในฉันก็รีบเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันทีก่อนจะกดเลขชั้นรอไม่นานก็มาถึงห้องที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดีฉันค่อยๆใช้คีย์การ์ดแตะเข้าไปเมื่อประตูห้องเปิดออกฉันก็เข้าไปเมื่อเข้าไปภายในห้องก็ต้องตกใจเพราะข้างในมีรูปฉันที่ถ่ายคูู่กับแฟร๊งซ์เต็มไปหมดแถมยังมีวอลเปเปอร์ที่ติดผนังห้องที่เป็นรูปคู่ของเราอีกอะไรกันเนี้ยฉันค่อยๆเดินดูภายในห้องก่อนจะหยุดที่รูปๆหนึ่งที่เป็นภาพวาดด้วยมือซึ่งมันเป็นรูปที่ไม่ได้สวยอะไรมากแต่เมื่อฉันเห็นชื่อคนวาดก็ต้องตกใจอีกครั้ง"แฟร๊งซ์วาดงั้นหรอ" ฉันหยิบรูปนั้นขึ้นมาดูใกล้ก่อนจะลูบเบาๆ"อึก..." ฉันร้องไห้กับรูปที่เห็นก่อนจะพลิกข้างหลังดูก็พบกับข้อความข้อความหนึ่ง"สักวันจะเป็นจริง...อึกๆ...ฮือๆ..." ฉันร้องไห้ออกมาพร้อมกับกอดรูปภาพนั้นจนตัวสั่งรูปภาพที่แฟร๊งซ์วาดน
ตอนที่ 36 เจ้าชายนิทราเวลาผ่านไปห้าชั่วโมงการผ่าตัดเป็นไปได้ด้วยดี"หมอครับเพื่อนผมเป็นยังไงบ้าน" เมื่อนนท์เห็นหมอ ออกมาจากห้องผ่าตัดก็รีบเดินเข้าไปหาทันทีเพื่อถามอาการของแฟร๊งซ์"คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับแต่ยังคงต้องดูอาการอย่างใกล้ชิดตอนนี้หมอต้องให้คนไข้พักอยู่ในห้องปลอดเชื้อก่อนญาติยังเข้าเยี่ยมไม่ได้นะครับต้องรอให้คนไข้อาการดีกว่านี้ก่อน...แล้วหมอมีอีกเรื่องที่ต้องบอกญาติคนไข้ไม่ทราบว่าใครเป็นญาติของคนไข้ครับ..." หมอหนุ่มเอ่ยถาม"บอกแฟนเขาแทนได้ไหมครับหมอ..." นนท์เอ่ยถาม"ต้องเป็นญาติครับถ้างั้นถ้าญาติของคนไข้มาถึงช่วยบอกพยาบาลด้วยนะครับหมอขอตัวก่อน" "ครับขอบคุณครับคุณหมอขอบคุณมากๆครับ" นนท์"ขอบคุณครับหมอ/ขอบคุณครับ" เดล พัด"ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ" มายด์เอ่ยบอกอย่างโล่งใจ"ไม่เป็นไรครับเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้วที่ต้องช่วยเหลือคนไข้หมอขอตัวนะครับ""ค่ะ/ครับ" หลังจากที่หมอเดินแยกออกไปก็เหลือมายด์เจน นนท์ เดลและก็พัดทั้งห้าหันหน้ามามองกันอย่างโล่งอกที่แฟร๊งซ์ปลอดภัยแล้วแต่ก็ยังมีกังวลอยู่เพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่หมอจะบอกกับญาติของแฟร๊งซ์คืออะไร...คงต้องรอม๊ากับป๊าไอ้แฟร๊งซ์มาที่น
ตอนที่ 35 เผื่อใจ"ไอ้พวกเหี้ย!มึงทำเหี้ยอะไรเพื่อนกูไอ้สัดเอ้ย!" นนท์เอ่ยออกมาทันทีที่มาถึงก่อนจะเห็นว่าเพื่อนของตนเองกำลังถูกผู้ชายห้าคนที่ถือไม้หน้าสามรุมทุบตีเพื่อนของเขาอยู่ก็ฟิวขาดกระโดดถีบหนึ่งในห้าคนก่อนที่มันจะล้มลงไปจากนั้นพวกพี่ที่เห็นเหตุการณ์ที่มากับนนท์ก็ช่วยด้วยอีกแรงจนเกินการชุลมุนขึ้นอีกครั้งตุ๊บ! ผลั๊ว! ผลั๊ว! ตุ๊บ!"หยุด!หยุดนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจวางอาวุธลงให้หมด!" "กรี๊ดดด!...แฟร๊งซ์!"พรืบ!"มายด์ยัยมายด์!"เมื่อทั้งสองฝ่ายตีกันไปได้ไม่นานเสียงเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องของมายด์ที่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนจะเห็นร่างของแฟร๊งซ์ที่นอนจมกองเลือดและสลบไปในที่สุด"ช่วยเรียกรถพยาบาลทีค่ะ...มายด์ยัยมายด์แกฟื้นสิมายด์!" เจนที่เห็นว่าเพื่อนสลบลงไปรีบบอกเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งให้เรียกรถโรงพยาบาลให้มาทันที"ฉิบหายพ่อมึงแล้วหนีเร็ว!" เสียงหัวขโมยคนหนึ่งดังขึ้นก่อนหัวขโมยทั้งหมดพยายามจะวิ่งหนีตำรวจแต่ก็ไร้ประโยชน์เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจได้รวบตัวหัวขโมยทั้งห้าไว้ได้"คุณตำรวจครับช่วยเพื่อนผมด้วยครับ!" นนท์ที่เริ่มได้สติรีบเอ่ยบอกกับตำรวจทันทีก่อนจะเดิน
ตอนที่ 34 ดูแล"แฟร๊งซ์...ตื่นมากินข้าวกินยาก่อน..." ฉันปลุกแฟร๊งซ์ที่นอนป่วยอยู่ในตอนนี้"อื้มม..." แฟร๊งซ์เอามือปัดสิ่งที่รบกวนการนอนก่อนจะดึงผ้าห่มหนามาคุมตัว"นี่!...อย่าดื้อเหมือนลูกได้ไหมลุกขึ้นมากินข้าวกินยาดีๆ""หื้ม...ลูก?" แฟร๊งซ์เมื่อได้ยินก็ดึงผ้าห่มออกมาจ้องมองหน้าฉันอย่างมีคำถาม"เออ...หมายถึงอย่าดื้อเหมือนเด็กได้ไหม" ฉันแก้ตัวกลับไปหวังว่าจะไม่สงสัยอะไรนะ"......." แฟร๊งซ์มองหน้าฉันนิ่งก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งฉันที่เห็นอย่างนั้นก็รีบดึงตัวให้แฟร๊งซ์ลุกขึ้นมาทันที"กินข้าวกินยาก่อนค่อยนอน...ลุกขึ้นมาอย่างอแง" ฉันฉุดรั้งให้แฟร๊งซ์ลุกขึ้นจากเตียงในที่สุดแฟร๊งซ์ก็ลุกขึ้นมาตามที่ฉันต้องการแม่จะมีสีหน้าที่ดูงัวเงียอยู่บ้างก็ตาม"งื้ออ" ทำเสียงแบบนี้คิดว่าน่ารักมากหรือไง"ลุกขึ้นนั่งดีๆ...เดี๋ยวมายด์ไปเอาอาหารมาให้แฟร๊งซ์นั่งรอก่อนนะ" ฉันบอกกับแฟร๊งซก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อไปเอาโจ๊กหมูมาให้แฟร๊งซ์กิน"มาแล้ว...อะกินซะ" ฉันว่างจานโจ๊กไว้โต๊ะข้างแฟร๊งซ์"......." "ทำไมไม่กินล่ะจะได้กินยา" ฉันเอ่ยถามแฟร๊งซ์เมื่อแฟร๊งซ์เอาแต่มองหน้าฉันสลับกับโจ๊กตรงหน้า"แขนไม่มีแรง" แฟร๊งซ์เอ่ยบอ
ตอนที่ 33 อย่าเลือกคนอื่นก่อนฉัน Nc"มะ...ไม่....กรี๊ดดดดด!"หญิงสาวกรีดร้องออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มทำการปลดเข็มขัดของตนเองและดึงมันมามัดตึงที่ข้อมือทั้งสองข้างของเธอย่างแน่นหนามือหนาอีกข้างทำการกระชากเสื้อที่เธอใส่อยู่จนเหลือแค่เพียงเสื้อชั้นในที่ใส่อยู่เท่านั้นไม่รอช้าชายหนุ่มทำการกระชากชุดชั้นในตัวบางของหญิงสาวออกทันทีจนหน้าอกขนาดใหญ่เปลือยเปล่าสู่สายตาของชายหนุ่น"ไม่...นะ...พอได้แล้ว!" หญิงสาวพยายามห้ามปรามสายหนุ่มแต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะในตอนที่ความโกรธความน้อยใจในหลายๆเรื่องมันทำให้เขาขาดสติไปแล้วในตอนนี้ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำประท้วงของหญิงสาวเขาจ้องมองยอดปทุมถัดสีสวยตรงหน้าก่อนจะใช้ปากของเขางับและดูดดึงมันอย่างรุนแรงแผล็บๆ แผล็บ!"อ๊ะ!...จะ...เจ็บ" หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าทำการดูดดันยอดปทุมถัดงามอย่างรุนแรงทั้งกัดเม้นจนเธอเจ็บไปหมดชายหนุ่มไม่รอช้าทำการถอดกางเกงตัวบางของหญิงสาวออกจากนั้นก็ถอดของตนเองจนตอนนี้ร่างของทั้งสองคนเปลือยเปล่าไร้สิ่งใดห่อหุ่มร่างกาย"มะ...ไม่นะพอเถอะฟ...แฟร๊งซ์..." "ปล่อยแน่ไม่ต้องห่วง...""อุ๊บ!...อื้มมม"ไม่รอช้าชายหนุ่
ตอนที่ 32 ผลของการกระทำ"ขอบคุณครับที่มาส่ง" พอลเอ่ยบอกกับมายด์เมื่อมายด์พาเขามาส่งที่ห้อง"ขอบคุณอะไรกันค่ะ...ที่พี่พอลต้องเจ็บตัวอย่างนี้ก็เพราะว่าจะช่วยมายด์""หึ...ใครจะไปรู้ล่ะครับว่าหมอนั้นจะชกเข้ามาที่หน้าพี่แบบนี้ขนาดเขาความจำเสื่อมนะครับยังไม่ชอบหน้าพี่เลย""มายด์ต้องขอโทษจริงๆนะคะพี่พอล" มายด์เอ่ยบอกด้วยความรู้สึกผิด"น้องมายด์เลิกขอโทษพี่ได้แล้วครับ...แล้วก็รีบกลับไปหาหมอนั้นเถอะครับดูท่าจะโกรธมายด์น่าดูที่มายด์เลือกที่จะมาส่งพี่ก่อนแบบนี้""ก็ได้ค่ะ...งั้นพี่พอลก็พักผ่อนนะคะมายด์ไม่กวนแล้วเข้าห้องไปได้แล้วค่ะ""ครับผม"หลังจากพูดคุยกับพี่พอลเสร็จฉันก็รีบลงไปหาแฟร๊งซ์ที่ล็อบบี้ของโรงแรมแต่พอฉันมองหากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของแฟร๊งซ์ไม่รู้หายไปไหนแล้วสภาพแบบนั้นยังจะไปไหนอีกบอกให้รอก็ไม่รอไปไหนของเขากันนะ"เอ่อ...ขอโทษนะคะคุณพนักงานขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ" ฉันเลือกที่จะเดินไปถามพนักงานที่เค้าเตอร์เผื่อเขาจะเห็นว่าแฟร๊งซ์ไปไหน"ค่ะคุณลูกค้ามีอะไรหรือเปล่าค่ะ" "ไม่ทราบว่าพอจะเห็นผู้ชายตัวสูงประมาณนี้มีผ้าก๊อซปิดแผลที่คิ้วและที่หัวน่ะค่ะพอจะเห็นไหมค่ะ""อ่อ...คุณผู้ชายคนนั้นดิฉั
ตอนที่ 31 คนไม่สำคัญ"มึงแน่ใจนะว่าอยู่ที่นี้" ผมถามไอ้นนท์หลังจากที่ผมกับมันมาถึงร้านอาหารที่เมียมัน เช็คอินในไอจี"เออแน่ใจเข้าไปเลยไหมวะ" ดูท่ามันคงร้อนใจเหมือนกันสินะ"อืม"ภายในร้านอาหารทางด้านมายด์"อาหารร้านนี้อร่อยเนอะแก" ยัยเจนถามฉัน"ฉันเห็นแกกินที่ไหนก็อร่อยไปหมดนั้นแหล่ะ""ก็มันอร่อยจริงๆใช่ไหมค่ะพี่พอล""ครับอร่อยครับแล้วจะสั่งอะไรกันเพิ่มไหมครับสาวๆ" พี่พอลเอ่ยถามฉันกับยัยเจน"พอแล้วค่ะพี่พอลถึงอาหารจะอร่อยขนาดไหนแต่ในท้องตอนนี้คงรับไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ" ยัยเจนบอกพร้อมกับลูบท้องน้อยๆของมันไปด้วยมันคงจะอิ่มจริงๆนั้นแหละก็เล่นกินขนาดนั้นทั้งกุ้งทั้งปูเยอะไปหมดมันคนเดียวก็สองโลกว่าแล้วล่ะมั้ง"ฮาฮ่าครับแล้วน้องมายด์ล่ะครับจะเอาอะไรเพิ่มไหม""ไม่เอาอะไรเพิ่มแล้วล่ะค่ะพี่พอลแล้วพี่พอลล่ะค่ะจะเอาอะไรเพิ่มไหม"ฉันถามพี่พอลกลับไปบ้าง"พี่ก็พอแล้วล่ะครับแค่นี้ก็อิ่มแล้ว""งั้นเราจะไปที่ไหนกันต่อดะ....." ยัยเจนยังพูดไม่ทันจบประโยคก็มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาขัดซะก่อน"แหมมาเที่ยวไม่ชวนผัวมาด้วยเลยนะครับเมีย" พี่นนท์ที่มาได้ยังไงไม่รู้เอ่ยถามยัยเจนที่ตอนนี้หน้างอไปแล้ว"นายมาได้ยังไงเนี้ย
ตอนที่ 30 ซ้ำเติม "เอาไงต่อมึงสองตัว" ไอ้พัดถามผมกับไอ้นนท์หลังจากที่พวกเราลงมาจากห้อง"ก่อนจะทำอะไรหาไรแดกก่อนได้ไหมวะกูหิว" ไอ้เดลเอ่ยขึ้นสงสัยมันจะหิวจริง"หาอะไรกินกันก่อนก็ได้" ไอ้นนท์บอก"โอเค...งั้นกินที่ไหนดีวะกูอยากกินอาหารทะเลพวกกุ้ง ปลาหมึกส่วนพวกมึงสองตัวต้องแดกปลาเยอะๆจะได้ฉลาดบ้างทำตัวเหี้ยกับเมียกันดีจริงๆ" ไอ้เดลได้ทีหลอกด่าพวกผมใหญ่เลยอย่าให้ถึงตามันบ้างผมจะด่าให้กลับตัวไม่ทันเลย"หึๆ...มึงก็ไปว่ามันสองตัวไอ้เดล" "สมควรว่าไหมล่ะไอ้สัด...หรือมึงเข้าข้างมันสองตัวไอ้พัด""เลิกด่าพวกกูได้แล้วไอ้สัด...ไปหาอะไรกินกันร้านตรงโน้นก็ได้คนเยอะดีน่าจะอร่อยแล้วจะได้หาเมียกูต่อ" พูดเสร็จได้นนท์ก็เดินนำพวกผมไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง...ในร้านบรรยากาศก็โอเคร้านอาหารแห่งหนึ่ง....ในจังหวัดภูเก็ต"ตกลงจะแดกอะไรกันพวกมึงสองตัวเนึ้ย"ไอ้เดลถามผมกับไอ้นนท์ทันทีที่พนักงานของร้านพาพวกผมมาที่โต๊ะ"เอาอะไรก็เอามาเถอะกูกินได้หมดแหล่ะ" ไอ้นนท์บอกไอ้เดลอย่างไม่ใส่ใจ"แล้วมึงจะแดกอะไรไอ้แฟร๊งซ์""อะไรก็ได้" ผมบอกมันออกไป"เออกูสั่งเองก็ได้พวกเวร...เอาปลานึ่งมะนา...ปลาราดพริก...ปลาเผา...ต้มยำปลา...แ
ตอนที่ 1 ง้อ ( เมียเด็ก )ฉันเดินออกมาจากห้องของไอ้ปลาไหล ด้วยอารมณ์ โกธร โมโห น้อยใจเสียใจ โอ๊ยยย ! เยอะฉันก็เบื่อนะกับความเจ้าชู้ของไอ้ปลาไหลแต่ทำไงได้คนมันรัก ❤พูดตั้งนานลืืมแนะนำตัว สวัสดีฉันชื่อ มายด์เป็นเมียไอ้ปลาไหลหรือก็คือพี่แฟรงค์นั้นเองตอนนี้ฉับกับไอ้พี่แฟรงค์คบกันมาได้ 3ปีแล้ว นานใช่ไมละ ตอนนี้ฉันอยู่ปี 1 ไอ้ปลาไหลอยู่ปี4 จะจบละ แต่ฉันพึ่งเข้าเรียนที่นี้ (^-^)เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าคือเรื่องมันเป็นแบบนี้วันนี้ใช่ม่ะเป็นวันเกิดพี่ตั้มเพื่อนของไอ้พี่แฟรงค์แล้วพี่มันไปโดยไม่บอก ไม่ถาม ไม่ชวน ซักคำแล้วไม่นึกถึงคนรอเลยรอกินข้าวด้วยกันรออาบน้ำด้วยกัน (อันนี้ไม่ใช่ละ) นั้นแหละนี้เมียนะโว๊ยยย !บอกกันหน่อยก็ได้ใช่ม่ะแต่นี้ไม่บอกอะไรเลยฉันก็รอๆๆรอนานมากพี่มันก็ยังไม่กลับจนมีคนส่งข้อความมาให้ฉันตอนแรกก็ไม่คิดอะไรหรอกนึกว่าพวกเพลงรอสาย(อันนี้โดนบ่อยมากกกก)แต่พอฉันเปิดดูมันไม่ใช่แต่มันกลับเป็นรูปไอ้ปลาไหลกำลังจูบนัวเนียกับผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้วอยู่ๆน้ำตาฉันก็ไหลออกมามันเจ็บมากถึงจะรู้ว่าพี่แฟรงค์เจ้าชู้เปลี่ยนผู้หญิงตลอดเวลาที่เราคบกัน แต่ฉันก็ไม่สนใจเพราะฉันไม่เห็นและไม่อยากรับรู้...
Comments