ตอนที่ 4 เฉยชา....Nc
" ไม่...ไม่เอาแฟรงค์ไม่นะ ฮือๆๆ "ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดไม่ฉันไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ซักหน่อย ฮือๆๆๆตอนนี้เขากระชากชุดที่ฉันใส่อย่างแรงจนฉันเจ็บตัวไปหมดเขาไม่เหมือนแฟรงค์ผู้ชายที่ฉันรักเลย...ตอนนี้เขามีแต่ความดิบ เถื่อน ไม่มี ไม่มีเลยความอ่อนโยน... " จุ๊ๆๆ อย่าร้องเลยที่รัก ' เดี๋ยวผัวคนนี้จะเอาให้ไม่กล้าคิดที่จะมีผัวใหม่เลย!! ฮึๆๆ "เขามองฉันด้วยสายตาที่หน้ากลัว " อ๊าส์ ๆ มะ...มะไม่...อืมมส์มา...มะมายด์ไม่ต้องการอ๊าส์ ..อย่างนี้ " ฉันบอกเขาด้วยเสียงกระเส่า ... " อ๊าส์มายด์....มีลูกกันนะ" " ไม่ ! มะมายด์ไม่พร้อม..." ฉันบอกเขาพร้อมกับดันหน้าเขาออกจากหน้าอกที่เขาไซ้และดูดเม้มอย่างเมามัน " ทำไม่ ห๊ะ ! รังเกียจกันมากขนาดนี้เลยหรอห๊ะ! ดีไม่อยากมีใช่ไหมได้กูจะทำให้มึงท้องให้ได้เลย !!! "เขาบอกฉันพร้อมกับหาเชือกมามัดมือมัดเท้าฉันจนฉันขยับตัวไม่ได้เลย " ฮือๆๆ มะ...ไม่ใช่อย่างที่แฟรงค์คิดนะฮือๆๆ" " บอกให้เงียบไงวะ." เพี้ย !! แฟรงค์ตบหน้าฉันแล้วเขาก็มาไซ้ที่คอของฉันและไร่ลงมาเรื่อยๆๆจนมาหยุดทีหน้าอกของฉันเขาดูดเม้มหน้าอกฉันแรงมากแรงจนฉันน้ำตาไหล.... " อ๊าส์ ๆ ....ไม่ไหวแล้วโว๊ยเอาเลยละกัน" เขาพูดจบก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าที่ใส่ออกฉันเห็นมังกรยักษ์ของเขาชี้มาทางฉันมองมันด้วยความกลัวถึงแม้ว่าฉันจะมีอะไรกับเขาหลายครั้งแล้วแต่ทุกครั้งมันจะเหมือนครั้งแรกตลอดเลยมันเจ็บแต่ก็เสียวดี " อ้าปาก!! " เขาบอกฉัน " ไม่ !! " " ไม่อ้าใช่ไหมได้ !! "เขาบีบปากฉันพร้อมกับพยามเอาเจ้ามังกรยักษ์เข้ามาในปากฉัน " อืมม..อ๊อยอ๊ะ " " ซี๊ดดดอ๊าส์ ๆๆ " ตับ ๆๆๆๆๆๆๆๆ เข้าเอามันเข้ามาในปากฉันได้สำเร็จเขาก็ขยับตัวอย่างเร็วและแรงจนฉันเจ็บปากไปหมด ตับบบๆๆๆๆๆๆๆ " อ๊าๆๆส์ จะออกแล้วซี๊ดดดด อ๊าส์ออกแล้ว"เขาปล่อยน้ำของเขาออกมาเต็มปากฉันไปหมด " อ๊อย ๆๆ อืมมส์ " เขาเอามันออกจากปากฉัน " กลืนมันไปให้หมด " เขาสั่งฉัน " อืมส์ อึกๆ " ฉันกลืนมันจนหมด " ทีนี้มาเอาของจริงดีกว่า " " ปล่อยๆๆ ฉันไม่ๆๆๆ " " หนวกหูเว๊ยย !! " เขาบอกฉันพร้อมกับหาอะไรมาปิดปากฉันเขาเอามังกรยักษ์ของเขามาจอที่ปากถ้ำของฉันเข้าเอามันยัดเข้าไปอย่างรุนแรงจนทำให้ฉันน้ำตาไหล " อ๊าส์ๆๆๆ แน่นชิบหาย อ่าห์ซี๊ดดด "เขาขยับตัวเบาๆแล้วเพิิ่มแรงมากขึ้น จนฉันเจ็บไม่มีแม้แต่การเล้าโลมเหมือนแต่ก่อนมีแต่ความ ดิบเถื่อน ไม่เหมือนแฟรงค์คนเดิมของฉันเลย... 2 ชั่วโมงผ่านไป ตับๆๆๆๆๆ " ซี๊ดๆๆ อ่าส์ๆๆ เสร็จแล้ว "เขากดตัวเองให้ชิดกับถ้ำของฉันและปล่อยน้ำของเขาเข้ามารอบที่ 5 แล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว.... จนเวลาร่วงเลยมาถึง 05.35 น. ร่างบางขยับตัวตื่นขึ้นมาในเวลา 05.35 น.เธอไม่รู้ว่าเธอสลบไปตั้งแต่ตอนไหนเธอจำได้ว่าเธอถูกเขาข่มขืนอยู่และเธอก็ไม่รู้อะไรอีกเลย...หญิงสาวมองชายหนุ่มคนรักด้วยสายตาเจ็บปวดเขาทำเกินไปแล้ว...ฉันไม่ไหวแล้วนะ....ฮือๆๆ ไม่...ฉันยอมแพ้ฉันต้องไปจากเขา...ถึงแม้ว่าฉันจะรักเขาก็ตามแต่สิ่งที่เขาทำกับฉันมันมากเกินไปพอกันทีฉันยอมแพ้แล้ว...ร่างบางพยายามลุกจากที่นอนอย่างเบาที่สุดพอจะยืนหญิงสาวปวดช่วงร่างอย่างมากแต่เธอก็ต้องทนเพื่อจะออกไปจากห้องนี้ห้องที่เคยเป็นความทรงจำที่ดีของเขาละเธอ แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วความรู้สึกแบบนั้นฮือๆ...ร่างบางพาตัวเองมายังห้องด้วยความยากรำบาก ทั้งเจ็บกาย เจ็บใจเสียใจ เสียความรู้สึก ...เธอไม่เอาอีกแล้วมันมากเกินไปที่ผู้ชายคนนั้นทำกับเธอพอแล้ว...ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาในเวลาต่อมา เขาพยายามคว้าร่างบางที่เข้าขืนใจเธอจนสลบไป " หายไปไหนว่ะ โธ่เว๊ย!... เอาขนาดนั้นยังมีแรงลุกจากเตียงได้อีก " ชายหนุ่มลุกขึ้นไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้าละรีบออกจากห้องตัวเองไปอีกห้องที่เขาคิดว่าร่างบางน้าจะอยู่พอถึงหน้าห้องชายหนุ่มไม่เคาะประตูเพราะเขารู้ถ้าเคาะไปหญิงสาวคงไม่มาเปิดให้เขาเขาจึงไขกุญแจสำรองและเข้ามาในห้องเขาเดินหาร่างบางจนทั่วห้องจนมาเจอหญิงสาวนอนอยู่ที่ห้องนอน... " มายด์ " ชายหนุ่มเรียก "......." เงียบ " มายด์" " ......." เงียบเขาเรียกเธอตั้งหลายครั้งเธอไม่ตอบเขาจึงเดินเข้ามาจับตัวเธอ " เห๊ย !! ตัวร้อนมากเลยทำไงดีวะ " ชายหนุุ่มจึงเอาน้ำมาลูบตัวหญิงสาว " มายด์...."เธอตื่นขึ้นมาเห็นหน้าคนที่เธอไม่อยากเจอเขาที่สุดในตอนนี้ " ออกไป! " หญิงสาวไล่ชายหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด " มายด์...แฟร...." " กรี๊ดดดดดดๆๆๆ ! ออกไปๆ ! บอกให้ออกไปไงกรี๊ดดดดๆ" หญิงสาวกีดร้องออกมา " โอเคๆๆแฟร๊งซ์ออกไปก็ได้เดี๋ยวตอนเย็นแฟร๊งซ์ขอมาดูแลมายด์นะ " ชายหนุ่มบอก " ออกไป! " หญิงสาวไล่ชายหนุ่มอีกครั้ง...และแล้วชายหนุ่มก็ออกจากห้องไปหญิงสาวนอนร้องไห้สะอึ้นจนหลับไป... ตกเย็น.... ชายหนุ่มเข้ามาในห้องร่างบางเขาเดินเข้าไปใกล้ๆร่างบางและเข้าไปจุบที่หน้าผากร่างบางเบาๆๆ " มายด์แฟรงค์ขอโทษนะที่ทำแบบนั้นกับมายด์ไป...แฟรงค์ขาดมายด์ไม่ได้จริงๆ...แฟรงค์ขอโทษนะ..." ละน้ำใสๆก็ไหลออกมาจาร่างสูงนี้ไม่ใช่การแสแสร้งแกล้งทำแต่อย่างใด... " แฟรงค์รักมายด์มากนะ...แฟรงค์ทนไม่ได้หรอกที่จะต้องปล่อยมายด์ไปให้คนอื่น..." "แฟรงค์จะทำทุกอย่างให้มายด์อยู่กับแฟรงค์ตลอดไป..." " ต่อให้แฟรงค์ขังมายด์ไว้แฟรงค์ก็จะทำจอแค่มายด์อยู่กับแฟรงค์ก็พอ...." " ต่อจะให้แฟรงค์จะเลวแค่ไหนแฟรงค์ก็จะไม่ปล่อยมายด์ๆปให้ใครเด็ดขาด...!!" " มายด์ไม่มีสิทธ์ไปจากแฟรงค์ไม่มีวันที่รัก...."ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวที่หลับอยู่....เขารู้ว่าเธอไม่ได้รับรู้สิ่งที่เขาบอกหรอกตอนนี้เธออาจเกลียดเขาแล้วก็ได้ยิ่ง คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นชายหนุ่มปวดหัวใจขึ้นมาทันทีแล้วสายตาที่เจ็บปวดที่เธอมองเขาตอนนั้น...มันทำให้เขาเจ็บอย่างบอกไม่ถูก... ชายหนุ่มเอามือหนาลูบหน้าท้องแบนราบของร่างบาง " ตัวเล็กรีบมาเกิดเร็วๆนะลูก...รีบมาก่อนที่แม่จะทิ้งพ่อไปนะครับ...ตัวเล็ก" ชายหนุ่มพูดกับหน้าท้องหญิงสาว +มายด์+ จริงๆแล้วฉันรู้สึกตัวตั้งนานแล้วแต่แกล้งหลับฉันอยากรู้ว่าแฟรงค์จะพูดอะไร ฉันได้ยินหมดทุกอย่างที่แฟรงค์พูดกับฉัน...ฉันจะยกโทษให้เขาก็ได้เห็นแก่ที่เขาทำไปเพราะว่ารักฉันแต่เรื่องที่เขาเจ้าชู้ยังไม่จบหรอกนะ... แล้วเรื่องที่เขาขอมีลูกกับฉันฉันไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากมีลูกกับเขาหรอกนะแต่ฉันพึ่งเรียนมหาลัยปี1 อยู่เลย... ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีหรอกแต่ครั้งนี้ฉัันคงกินยาคุมไม่ทันแล้วและ...ก็แล้วแต่ดวงแล้วกันว่าเด็กจะมาเกิดกับฉันรึเปล่าแต่ขอเลยอย่ามานะฉันไม้พร้อมจริงๆๆๆ... แล้วเหตุผมที่ไม่อยากมีลูกก็เพราะแฟรงค์เองก็คงไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อที่ดีให้กับลูกของเราไหนจะนิสัยเจ้าชู้ ชอบเที่ยว ชอบดื่มอีก ฉันนึกภาพไม่ออกตอนแฟรงค์เลี้ยงลูกเลยคงตลกน่าดู ฉันไม่อยากให้เขาคิดจะมีลูกเพื่อรั้งฉันไว้แม้ว่าเขาทำไปเพื่อไม่อยากให้ฉันทิ้งเขาก็ตามฉันอยากให้ลูกเกิดมาที่พวกเราพร้อมกว่านี้และเคลียร์ทุกอย่างให้จบก่อน... แต่ถ้าเขาจะมาเกิดตอนนี้ฉันก็เต็มใจที่จะเลี้ยงและจะไม่คิดว่าเป็นข้อผิดพลาดและความไม่ตั้งใจของฉันและแฟรงค์.... (จบ// มายด์) " อืมมมมๆ " ฉันค่อยๆลุกขึ้นนั่งบนที่นอน " ตื่นแล้วหรอมายด์แฟรงค์...ทำข้าวต้มให้กินมาแฟรงค์ป้อน" "........." " อ้ามๆ !อ้าปากซิมายด์กินข้าวต้มก่อนแล้วค่อยกินยา นะ" " ........ " " มายด์แฟรงค์ไม่ว่านะถ้ามายด์จะไม่พูดกับแฟรงค์....แฟรงค์ขอให้มายกินข้าวกินยาบางได้ไหม? " "........" แล้วหญิงสาวก็กินข้าวต้มที่ชายหนุ่มทำมาให้โดยมีชายหนุ่มเป็นคนป้อนจนหมด... " มายด์...แฟรงค์ขอโทษนะที่ทำแบบนั้นกับมายจนทำให้มายด์ป่วยแบบนี้ ... " ชายหนุ่มพูดด้วยความสำนึกผิด " แฟรงค์...มายด์จะให้โอกาสแฟรงค์อีกครั้ง...แต่ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่แฟรงค์จะได้รับมันจากมายด์..." หญิงสาวบอกชายหนุ่ม " จริงๆ...นะมายด์ ขอบคุณๆ มากที่รักแฟรงค์สัญญาว่าจะไม่ทำให้มายด์เสียใจอีก...ที่รักจุ๊บ(^O^) " "อืมๆ...สัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทำให้มายด์เสียใจอีก(*^_^*) " ครับสัญญาครับที่รัก ❤" หลายวันต่อมา " แฟรงค์ ๆ ! ไปไหนขอเขานะ? "ตลอดหลายวันมานี้แฟรงค์อยู่กับฉันตลอดแต่วันนี้ไอ้ปลาไหลหายหัวไปไหนไม่รู้ ช่างเหอะเล่น F******k ดีกว่าไม่ได้เล่นทั้งนานเกือบจำรหัสเฟสไม่ได้ละ5555 ฉันเข้าไปดูที่หน้าเฟสของไอ้ปลาไหน เอ๋ๆนี้มันอะไรกัน.... " ขอบคุณนะค่ะพี่แฟรงค์ที่ซื้อสร้อยให้มะนาว..." ซื้อสร้อยงั้นหรอดีได้ไม่ถึงอาทิตย์จริงๆไอ้ปลาไหล !!!ตอนที่ 5 หัวใจที่หายไปใหัโอกาสแล้วทำไม่ได้ก็คงไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก..." ฮะโหลยัยเนย...แก่จองตั๋วเครื่องบินไปอังกฤษ...ให้ฉันวันนี้ได้ไหม..."" ไอ้ได้อะมันก็ได้แหละแก...แต่ว่าแกจะไปทำไมที่อังกฤษว่ะ? "" ฉันทนไม่ไหวว่ะแก...ฉันทนกับความเจ้าชู้ของแฟรงค์ไม่ไหวแล้ว...ฉันว่าฉันจะไปเริ่มชีวิตใหม่ที่ไม่มีเขาที่นั้น..."" เฮ๊ย...แกเอาจริงหรอมันไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะโว๊ย...!!"" ฉันเอาจริง..."" โอเค...แกว่าไงฉันก็ว่างั้นแหละ...แล้วเรื่องเรียนละแกจะเอาไง"" เรื่ยงนั้นไม่ต้องห่วง...ฉันจะให้ป๋าทำเรื่องย้ายไม่มีปัญหา..."" เออๆๆ...ฉันหาให้แกแล้วไฟต์ที่เร็วที่สุดก็วันนี้อีก 2 ชั่วโมง แกจะทันไหม ? "" โอเคแก...ทันแกจะไปส่งฉันไหมยัยเนย "" ไปสิ...เดี๋ยวฉันโทรไปบอกยัยน้ำ ยัยฟ้ายัยส้ม ให้แล้วกัน "" ขอบใจมากนะแก " ฉันบอกยัยเนยเสร็จฉันก็มาเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าและของจำเป็นของฉันและแน่นอนฉันไม่เอาอะไรที่แฟรงค์เคยซื้อให้ไปเลยฉันเอาคืนให้เขาหมดฉันคิดว่าฉันได้ของอะไรจากเขาผู้หญิงทุกคนของเขาก็คงได้เหมืินฉันไม่เว้นแม้แต่ตัวเขาก็ตาม....ฉันเก็บของเสร็จก็ดูห้องที่เต็มไปด้วยความทรงยำระหว่างเขากับฉันตลอด3 ปีที่คบกั
ตอนที่ 6 สายเกินไป..." ม๊ามี๊ๆๆใครทำอะไรม๊ามี๊...คุณลุงจะทำอะไรม๊ามี๊ไฟนอลครับ ""...ม๊ามี๊งั้นหรอ"เด็กคนนี้เรียกมายด์ว่ามี๊..." น้องไฟครับ...ไม่มีอะไรเราไปตรงโน้นดีกว่าครับ..." มายด์เดินไปกับเด็กคนนั้นผมเดินกลับมาหาพวกไอ้นนท์เจ้าบ่าวของงานนี้ผมว่าไอ้นนท์ต้องรู้แน่ๆว่าเด็กคนนั้นคือใคร..." ไอ้นนท์ !! " ผมเรียกมัน" ว่าไงมึงเจอมายด์ยังว่ะ... "" เออ...เจอแล้วแต่มายด์ทำเป็นไม่รู้จักกู..."ผมบอกมัน" เอาน่ามึง...เรื่องอย่างนี้มันต้องใช้เวลามึงให้เวลามายด์หน่อยละกันไอ้แฟรงค์" ไอ้ตั้มพูด" ไอ้ตั้ม...กูให้เวลามายด์มาทั้ง 5 ปีมันยังไม่พอหรอว่ะมึงจะให้กูรอ...กูไม่ไหววะ ... "" ไอ้แฟรงค์...ทำไมมึงไม่คิดบ้างวะทีมายด์ยังทนยังรอเวลาที่มึงจะเลิกเจ้าชู้มาตั้งนาน 3 ปี...ทำไมมายด์ถึงทนได้!! " ไอ้เดลพูด" ไอ้เดลมันไม่เหมือนกันเปล่าวะที่มายด์อันนั้นกูก็อยู่กับมายด์ตลอดไหม?... แต่นี้กูให้เวลามายด์มา 5 ปีมายด์ไม่ได้อยู่กลับกูเหมือนที่กูอยู่กับมายด์ด้วยซ้ำมึงเข้าใจไหมไอ้เดล!! "" เออๆๆเรื่องของมึงเหอะ...มึงก็พยามง้อเขาให้ได้ไวๆก็แล้วกัน..."ไอ้เดลพูด" เออ !กูเกือบลืมไอ้นนท์...เด็กที่มากลับมายด์คือลูกใครว
ตอนที่ 7 อดีตกับปัจจุบัน13.35 น.อืมมม ....ที่นี้ที่ไหนเนี้ย...โอ๊ยปวดหัว....ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวัน... ( เช้าหรอ)ปวดหัวชะมัดที่นี้ที่ไหนเนี้ยฉันมาอยู่ที่นี้ได้ไงเนี๊ย... โอ๊ยยยยยิ่งคิดยิ่งปวดแต่ว่าทำไมห้องมันคุ้นๆน้า...." ตื่นแล้วหรอมายด์..."" นาย !! "" แฟรงค์ทำของโทรดมายด์ไว้ให้แล้วนะไปกินข้าวกัน..."" ฉันมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง...นายลักพาตัวฉันมาหรอทำไม่นายมันเลวขนาดนี้หะ!"" มายด์จำเรืื่องเมื่อคืนไม่ได้หรอ...ว่าเกิดอะไรขึ้น..."" ไม่ !! "" เมื่อคืนมายด์เมามากแฟรงค์เลยพามายด์กลับมากับแฟรงค์..."" ใคร ? "" แฟรงค์ไง "" ...ใครขอ...ที่หลังฉันไม่ขอก็ไม่ต้องช่วยนะ...ไม่ต้องการ..."(แฟรงค์)มายด์เกลียดผมขนาดนี้เลยหรอ...ผมเข้าใจว่ามายด์เจ็บเพราะผมมาตลอด 3ปีที่เราคบกัน เพราะผมเองที่ทำให้มายด์เปลี่ยนไปผมสำนึกผิดแล้ว...ตั้งแต่ที่มายด์หนีผมไปเมื่อ 5ปีก่อนผมเหมือนตายตั้งเป็นข้าวไม่กินจนพวกไอ้นนท์ต้องบังขับให้กินเพราะตอนนั้นมันเหมือนอะไรๆๆบนโลกหยุดหมุนไม่มีคนที่เคยบ่น...ไม่มีคนที่ตื่นมาด้วยกันทุกเช้า...ไม่มีคนที่ค่อยทำโน้นทำนี้ให้...เวลา 5 ปีที่ผมรอมายด์มันไม่มีความหมายเลยหรอ...5 ปี
ตอนที่ 8 เลือก" หยุดๆ ฉันบอกให้หยุดไง ! "" มายด์ !! "" ใช่ฉันเอง !...นายมีสิทธ์อะไรมาต่อยพี่พอลห๊ะ ! พี่พอลเขาทำิะไรให้นายนายถึงไปต่อยเขา "" ฮิ...เหตุผลงั้นหรอ "".......""เพราะว่ามันแย่งมายด์ไปจากแฟร๊งซ์ไงเหตุผลแค่นี้พอไหม ? มายด์ !! "" ไรสาระ...ฉันบอกนายไปแล้วว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันและไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ! "" หึ...ไม่เคยรู้จักงั้นหรอแล้วที่นอนด้วยกัน...มีอะไรกัน...มีลูกด้วยกัน...เขาเรียกว่าไม่รู้จักกันหรอวะ ห๊ะ !!! "เพี๊ยยย !! ( แฟร๊งซ์โดนมายด์ตบ )" หยุด!! ฉันไม่อยากฟัง ! "" ทำไมรับความจริงไม่ได้หรอ...ว่าตัวเองมีผัวอยู่แล้ว...และยังหนี้ไปมีชู้อีก ! "ผลั๊วววว ๆ ( พอลต่อยแฟร๊งซ์ )" หยุดพูดจาอย่างนี้กับมายด์เดี๋ยวนี้ !! "" หึ...รับไม่ได้หรอครับฮึๆๆ ...คุณมึง ?.... ว่าแฟนคุณนะเมียผม...คุณก็แค่ชู้ !! "ผลั๊วววววๆ ( แฟร๊งซ์โดนๆพอลต่อย )" หยุดๆ ฉันบอกให้หยุดไง ! "" มายด์ !! "" ใช่ฉันเอง !...นายมีสิทธ์อะไรมาต่อยพี่พอลห๊ะ ! พี่พอลเขาทำอะไรให้นายนายถึงไปต่อยเขา "" ฮิ...เหตุผลงั้นหรอ ""......."" เพราะว่ามันแย่งมายด์ไปจากแฟร๊งซไงเหตุผลแค่นี้พอไหม ? มาย
ตอนที่ 9 เที่ยวแบบครอบครัว...?เช้าวัน....( ที่เท่าไรไม่รู้ ) บ้านมายด์" ตื่นๆครับม๊ามี๊เที่ยวๆๆ..." เด็กชายตัวน้อยปุกผู้เป็นแม่ให้ตื่นเพื่อที่จะได้พาตัวเองไปเที่ยวตามสัญญา" ฮืม...ว่าไงครับตัวแสบกวนม๊ามี๊แต่เช้าเลยนะครับ ฟอด ! "" เที่ยวๆครับๆๆ "" โอเครๆเดี๋ยวม๊ามีไปอาบน้ำก่อนนะครับเดี๋ยวเราไปเที่ยวกันวันนี้ลุงพอลจะพาเราไปไปเที่ยวด้วยน้าดีใจไหมครับ... "" เย้ๆๆลุงพอลไปด้วยม๊ามี๊รีบอาบเลยครับเดี๋ยวลุงพอลรอนาน...""จ๊ะๆ" หลังจากนั้นหญิงสาวก็ทำธุรส่วนตัวให้เรียบร้อยแล้วลงมาหาแม่และลูกชายตัวแสบ" ม๊าค่ะป๊าไปทำงานแล้วหรอค่ะ..."" จ๊ะ...แล้ววันนี้เราจะพาหลานชายม๊าไปไหนเนี๊ยดูซิแต่งตัวซะหล่อเชียว..."" จะพาไปเที่ยวสวนสนุกค่ะม๊า...""หาสาวๆครับคุณย่า"" นี่แน่ะเจ้าชู้ตั้งแต่เด็กเลยนะเรานะไอ้ตัวแสบ...."" อ๊ากกก ! คุณย่าครับม๊ามี๊แกล้งพี่ไฟครับ..." เด็กชายฟ้องผู้เป็นย่าของเขา"5555 อย่าเจ้าชู้ตั้งเด็กเลยนะเรานะ...เจ้าชู้เหมือนพ่อเราเลย...""ม๊า!"" เอ่อ...ม๊าขอโทษมาลืมตัวลูก...""ป๊าปี๊..."" เอ่อ...ไม่มีอะไรครับเรากินขนมรอลุงพอลมารับดีกว่า..."" ครับ"" นี่ลูกมายด์พอลเขาไปเที่ยวกับเราด้วย
ตอนที่ 10 เที่ยวแบบครอบครัว 2" น้องแอลครับมาหาลุงแฟร๊งซ์หน่อยคะลุงแฟร๊งซ์มีอะไรให้ช่วย"" คะลุงแฟร๊งซ์"" คืออย่างนี้นะคะน้องแอลเราเล่นกันแค่ 2 คนไม่สนุกหรอกเนอะเอาอย่างนี้ดีกว่าน้องแอลไปขอผู้หญิงคนเมื่อกี้ไปเล่นด้วยกันได้หรือเปล่าครับ..."" รับทราบคะลุงแฟร๊งซ์..."" เก่งมากครับ... "หลังจากรับคำสั่งจากแฟร๊งซ์น้องแอลจึงรีบวิ่งไปหามายด์กับน้องไฟนอลทันทีและเริ่มปฏิบัติการขั้นต่อไปเพื่อลุงแฟร๊งซ์ของเขา...ด้านมายด์ทำไมต้องมาเจอหมอนั้นด้วยนะ...เหอะ" พี่ไฟลูกหนูอย่ากเล่นอะไรต่อครับ " ฉันถามเจ้าตัวแสบของฟฉันหลังจากเอาแต่มองสาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมาจนไม่สนใจเครื่องเล่นอื่นอีกเลย นิสัยแบบนี้มันเหมือนกับพ่อไม่มีผิด" ม๊ามี๊ครับพี่ไฟอยากเล่นอันหมุนๆครับ "" ครับๆ "" พี่สาวๆคะ.... " เอ๊ะ ! เหมือนมีอะไรมาดึงเสื้อพอฉันหันไปมองก็เจอกับเด็กผู้หญิงที่มากับแฟร๊งซ์...ถ้าฉันจำไม่ผิดซื้อน้องแอลนะ มาหาฉันทำไมกันนะ" คะ...มีอะไรคะ "" คือน้องแอลจะชวนพี่สาวไปเล่นกับน้องแอลด้วยคะ...น้องแอลเล่นกับลุงแฟร๊งซ์ไม่สนุกเลยคะ...น้องแอลอยากไปเล่นกับพี่สาวให้น้องแอลไปด้วยได้ไหมคะ... " เป็นแผนของแฟร๊งซ์แน่ๆ แต่ถ้าฉ
ตอนที่ 11 การตัดสินใจ“ม๊ามี๊พี่ไฟไม่ชอบเด็กคนนั้น” ไฟนอลหันมาพูดกับฉันหลังจากน้องแอลรีบวิ่งไปหาแฟร๊งซ์“ทำไมครับทำไมพี่ไฟถึงไม่ชอบน้องแอล...มี๊ว่าน้องแอลก็น่ารักดีนะครับหืม”“ไม่รู้ครับ...แต่พี่ไฟไม่ชอบทำไมเราต้องให้เด็กคนนั้นไปกับเราด้วยล่ะครับ...ทำไมเค้าไม่ไปกับคุณลุงคนนั้นสองคนล่ะครับ”“เอ่อ...มี๊บอกแล้วไงครับพี่ไฟเล่นหลายๆคนสนุกดีนะครับ” ฉันบอกไฟนอล“แต่ว่า....” ไฟนอลพูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงเล็กๆดังขึ้นมาขัดซะก่อน“มาแล้วคะ...” น้องแอลวิ่งมาพร้อมกับผู็ชายคนนั้นคนที่ฉันเกลียด!“จร้า” ฉันตอบน้องแอล“พี่สาวค่ะ...คนนี้ลุงแฟร๊งซ์ของน้องแอลค่ะ” น้องแอลแนะนำให้ฉันรู้จักกับลุงของเขาตามประสาเด็ก“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...ดิฉันมายด์คะ”“เอ่อ...ครับผมแฟร๊งซ์ครับ...ขอบคุณนะครับที่ให้ผมกับน้องแอลไปเล่นด้วย…คุณมายด์”“เอ๊ะ! คุณลุงที่โกหกพี่ไฟว่าเป็นป๊าพี่ไฟนี่ครับมี๊...ไม่เอาครับพี่ไฟไม่ชอบคุณลุง...คุณลุงคนนี้ชอบโกหก!!” ไฟนอลโวยวายทันทีที่เห็นหน้าแฟร๊งซ์เพราะไฟนอลคงจะจำได้ที่เจอแฟร๊งซ์ที่งานแต่งยัยเนย“อย่ามาว่าลุงแฟร๊งซ์ของเรานะ!!” น้องแอลมายืนบังแฟร๊งซ์“เอ่อ...ใจเย็นๆครับน้องไฟ” แฟร๊งซ์พยายามพ
ตอนที่ 12 เราเลิกกันเถอะหลังจากที่ฉันและพี่พอลคุยกันเสร็จก็รีบเข้ามาในบ้านเพื่อบอกข่าวดีกับม๊าทันที....พอเดินเข้ามาฉันกลับเห็นม๊าอยู่แค่คนเดี๋ยวไฟนอลไปไหนเนี้ย...."พี่ไฟไปเล่นเล่นของเล่นข้างบนนะลูก"ม๊าบอกฉันหลังจากที่เห็นฉันมองหาไฟนอลเจ้าลูกชายตัวแสบ"ค่ะม๊า...ม๊าค่ะมายด์กับพี่พอลตัดสินใจว่าจะแต่งงานกันค่ะ...ม๊าจะว่าอะไรไหมค่ะ"ฉันถามม๊า"ม๊าจะว่าอะไรหนูได้ล่ะลูก...ตามใจหนูแล้วกัน...""ขอบคุณค่ะม๊า"ฉันเดินไปกอดม๊าและหันไปมองหน้าพี่พอลยิ้มๆ"ขอบคุณครับม๊า...เดี๋ยวผมให้พ่อแม่ผมมาคุยเรื่องสินสอดน้องอีกทีนะครับ""จ๊ะ""ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปบอกข่าวดีท่านทั้งสองก่อนนะครับลาครับม๊า"พี่พอลบอกลาม๊าและเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปเหลือแต่ฉันกลับมานั่งกันอยู่สองคนม๊าหันมามองหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจทีนึง"อะไรค่ะม๊า"ฉันถามม๊าหลังจากที่ท่านถอนหายใจและเอาแต่จ้องหน้าฉัน"มายด์...ลูกคิดดีแล้วหรอที่ตัดสินใจแบบนี้"ทำไมม๊าถึงถามฉันแบบนี้ล่ะ"ทำไมม๊าถามมายด์แบบนี้ละค่ะ"ฉันถามกลับมาอย่างสงสัย"ม๊าเป็นแม่หนูนะมายด์ทำไมม๊าจะไม่รู้ว่าลูกสาวตัวเองคิดอะไร""พี่พอลเป็นคนดีค่ะม๊า....หนูทำร้ายพี่พอลมากไปกว่านี้ไม่ได
ตอนที่ 38 ขอบคุณที่ยังรักกันโรงพยาบาลฉันกลับมาโรงพยาบาลอีกครั้งหลังจากไปดูของที่ห้องแฟร๊งซ์..."มาแล้วหรอลูก...หนูมายด์ตาหนูบวมแดงมากเลยลูกโถ่" ม๊าของแฟร๊งซ์พูดจบก็เดินเข้ามาสวมกวดฉันอย่างปลอบโยน"มายด์ไม่เป็นอะไรค่ะม๊า" ฉันบอกม๊าก่อนจะเดินเข้าไปหาแฟร๊งซ์ที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย"แฟร๊งซ์มายด์ให้อภัยแฟร๊งซ์ทุกอย่างเลยนะ...ตอนนี้แฟร๊งซ์ช่วยตื่นขึ้นมาหามายด์กับลูกได้แล้วไหนแฟร๊งซ์บอกว่าจะพามายด์กับลูกไปอยู่บ้านที่แฟร๊งซ์ซื้อไว้ไงอึก...ตื่นขึ้นมาสิ...ตื่นขึ้นมา..." "หนูมายด์ลูก...""อึก...ฮือๆ...ทำไมเขาไม่ฟื้นสัักทีค่ะม๊าอึก...ทำไม""มายด์ลูกตาแฟร๊งซ์ต้องฟื้นขึ้นมาหาพวกเราแม่เชื่ออย่างนั้น...แฟร๊งซ์ต้องฟื้้นลูก""อึก...มายด์จะรอค่ะ"หลังจากวันนั้นเวลาก็ผ่านไป จากวันเป็นเดือน ผ่านมาห้าเดือนแล้วแฟร๊งซ์ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมาวันนี้เป็นวันเกิดของแฟร๊งซ์แล้ว..."พี่ไฟครับมาเป่าเค้าแทนปะป๊าหน่อยลูก" ฉันบอกกับลูกชายที่วิ่งเล่นออยู่กับปู่ย่าอยู่รอบห้องนอนของแฟร๊งซ์"ครับม๊า..."ฟู่ๆ ฟู่"อวยพรคุณพ่อด้วยครับ" ฉันบอกลูกชายก่อนที่ไฟนอลจะปีนขึ้นเตียงแล้วหอมแก้มของแฟร๊งซ์ทั้งสองข้าง"happy birthda
ตอนที่ 37 สมุดบันทึกคอนโดแฟร๊งซ์หลังจากได้พูดคุยกับม๊าฉันก็มาดูความจริงทุกอย่างของเมื่อห้าปีที่แล้วที่คอนโดของแฟร๊งซ์ซึ่งเป็นคอนโดที่ฉันเคยอยู่กับแฟร๊งซ์เมื่อก่อนในช่วงที่ยังคบกันอยู่ใจหวิวเหมือนกันนะ..."มาถึงนี้แล้วยัยมายด์เธอต้องเข้าไปดู" ฉันพูดให้กำลังใจตัวเองก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปข้างในเมื่อเข้ามาด้านในฉันก็รีบเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันทีก่อนจะกดเลขชั้นรอไม่นานก็มาถึงห้องที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดีฉันค่อยๆใช้คีย์การ์ดแตะเข้าไปเมื่อประตูห้องเปิดออกฉันก็เข้าไปเมื่อเข้าไปภายในห้องก็ต้องตกใจเพราะข้างในมีรูปฉันที่ถ่ายคูู่กับแฟร๊งซ์เต็มไปหมดแถมยังมีวอลเปเปอร์ที่ติดผนังห้องที่เป็นรูปคู่ของเราอีกอะไรกันเนี้ยฉันค่อยๆเดินดูภายในห้องก่อนจะหยุดที่รูปๆหนึ่งที่เป็นภาพวาดด้วยมือซึ่งมันเป็นรูปที่ไม่ได้สวยอะไรมากแต่เมื่อฉันเห็นชื่อคนวาดก็ต้องตกใจอีกครั้ง"แฟร๊งซ์วาดงั้นหรอ" ฉันหยิบรูปนั้นขึ้นมาดูใกล้ก่อนจะลูบเบาๆ"อึก..." ฉันร้องไห้กับรูปที่เห็นก่อนจะพลิกข้างหลังดูก็พบกับข้อความข้อความหนึ่ง"สักวันจะเป็นจริง...อึกๆ...ฮือๆ..." ฉันร้องไห้ออกมาพร้อมกับกอดรูปภาพนั้นจนตัวสั่งรูปภาพที่แฟร๊งซ์วาดน
ตอนที่ 36 เจ้าชายนิทราเวลาผ่านไปห้าชั่วโมงการผ่าตัดเป็นไปได้ด้วยดี"หมอครับเพื่อนผมเป็นยังไงบ้าน" เมื่อนนท์เห็นหมอ ออกมาจากห้องผ่าตัดก็รีบเดินเข้าไปหาทันทีเพื่อถามอาการของแฟร๊งซ์"คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับแต่ยังคงต้องดูอาการอย่างใกล้ชิดตอนนี้หมอต้องให้คนไข้พักอยู่ในห้องปลอดเชื้อก่อนญาติยังเข้าเยี่ยมไม่ได้นะครับต้องรอให้คนไข้อาการดีกว่านี้ก่อน...แล้วหมอมีอีกเรื่องที่ต้องบอกญาติคนไข้ไม่ทราบว่าใครเป็นญาติของคนไข้ครับ..." หมอหนุ่มเอ่ยถาม"บอกแฟนเขาแทนได้ไหมครับหมอ..." นนท์เอ่ยถาม"ต้องเป็นญาติครับถ้างั้นถ้าญาติของคนไข้มาถึงช่วยบอกพยาบาลด้วยนะครับหมอขอตัวก่อน" "ครับขอบคุณครับคุณหมอขอบคุณมากๆครับ" นนท์"ขอบคุณครับหมอ/ขอบคุณครับ" เดล พัด"ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ" มายด์เอ่ยบอกอย่างโล่งใจ"ไม่เป็นไรครับเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้วที่ต้องช่วยเหลือคนไข้หมอขอตัวนะครับ""ค่ะ/ครับ" หลังจากที่หมอเดินแยกออกไปก็เหลือมายด์เจน นนท์ เดลและก็พัดทั้งห้าหันหน้ามามองกันอย่างโล่งอกที่แฟร๊งซ์ปลอดภัยแล้วแต่ก็ยังมีกังวลอยู่เพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่หมอจะบอกกับญาติของแฟร๊งซ์คืออะไร...คงต้องรอม๊ากับป๊าไอ้แฟร๊งซ์มาที่น
ตอนที่ 35 เผื่อใจ"ไอ้พวกเหี้ย!มึงทำเหี้ยอะไรเพื่อนกูไอ้สัดเอ้ย!" นนท์เอ่ยออกมาทันทีที่มาถึงก่อนจะเห็นว่าเพื่อนของตนเองกำลังถูกผู้ชายห้าคนที่ถือไม้หน้าสามรุมทุบตีเพื่อนของเขาอยู่ก็ฟิวขาดกระโดดถีบหนึ่งในห้าคนก่อนที่มันจะล้มลงไปจากนั้นพวกพี่ที่เห็นเหตุการณ์ที่มากับนนท์ก็ช่วยด้วยอีกแรงจนเกินการชุลมุนขึ้นอีกครั้งตุ๊บ! ผลั๊ว! ผลั๊ว! ตุ๊บ!"หยุด!หยุดนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจวางอาวุธลงให้หมด!" "กรี๊ดดด!...แฟร๊งซ์!"พรืบ!"มายด์ยัยมายด์!"เมื่อทั้งสองฝ่ายตีกันไปได้ไม่นานเสียงเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องของมายด์ที่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนจะเห็นร่างของแฟร๊งซ์ที่นอนจมกองเลือดและสลบไปในที่สุด"ช่วยเรียกรถพยาบาลทีค่ะ...มายด์ยัยมายด์แกฟื้นสิมายด์!" เจนที่เห็นว่าเพื่อนสลบลงไปรีบบอกเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งให้เรียกรถโรงพยาบาลให้มาทันที"ฉิบหายพ่อมึงแล้วหนีเร็ว!" เสียงหัวขโมยคนหนึ่งดังขึ้นก่อนหัวขโมยทั้งหมดพยายามจะวิ่งหนีตำรวจแต่ก็ไร้ประโยชน์เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจได้รวบตัวหัวขโมยทั้งห้าไว้ได้"คุณตำรวจครับช่วยเพื่อนผมด้วยครับ!" นนท์ที่เริ่มได้สติรีบเอ่ยบอกกับตำรวจทันทีก่อนจะเดิน
ตอนที่ 34 ดูแล"แฟร๊งซ์...ตื่นมากินข้าวกินยาก่อน..." ฉันปลุกแฟร๊งซ์ที่นอนป่วยอยู่ในตอนนี้"อื้มม..." แฟร๊งซ์เอามือปัดสิ่งที่รบกวนการนอนก่อนจะดึงผ้าห่มหนามาคุมตัว"นี่!...อย่าดื้อเหมือนลูกได้ไหมลุกขึ้นมากินข้าวกินยาดีๆ""หื้ม...ลูก?" แฟร๊งซ์เมื่อได้ยินก็ดึงผ้าห่มออกมาจ้องมองหน้าฉันอย่างมีคำถาม"เออ...หมายถึงอย่าดื้อเหมือนเด็กได้ไหม" ฉันแก้ตัวกลับไปหวังว่าจะไม่สงสัยอะไรนะ"......." แฟร๊งซ์มองหน้าฉันนิ่งก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งฉันที่เห็นอย่างนั้นก็รีบดึงตัวให้แฟร๊งซ์ลุกขึ้นมาทันที"กินข้าวกินยาก่อนค่อยนอน...ลุกขึ้นมาอย่างอแง" ฉันฉุดรั้งให้แฟร๊งซ์ลุกขึ้นจากเตียงในที่สุดแฟร๊งซ์ก็ลุกขึ้นมาตามที่ฉันต้องการแม่จะมีสีหน้าที่ดูงัวเงียอยู่บ้างก็ตาม"งื้ออ" ทำเสียงแบบนี้คิดว่าน่ารักมากหรือไง"ลุกขึ้นนั่งดีๆ...เดี๋ยวมายด์ไปเอาอาหารมาให้แฟร๊งซ์นั่งรอก่อนนะ" ฉันบอกกับแฟร๊งซก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อไปเอาโจ๊กหมูมาให้แฟร๊งซ์กิน"มาแล้ว...อะกินซะ" ฉันว่างจานโจ๊กไว้โต๊ะข้างแฟร๊งซ์"......." "ทำไมไม่กินล่ะจะได้กินยา" ฉันเอ่ยถามแฟร๊งซ์เมื่อแฟร๊งซ์เอาแต่มองหน้าฉันสลับกับโจ๊กตรงหน้า"แขนไม่มีแรง" แฟร๊งซ์เอ่ยบอ
ตอนที่ 33 อย่าเลือกคนอื่นก่อนฉัน Nc"มะ...ไม่....กรี๊ดดดดด!"หญิงสาวกรีดร้องออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มทำการปลดเข็มขัดของตนเองและดึงมันมามัดตึงที่ข้อมือทั้งสองข้างของเธอย่างแน่นหนามือหนาอีกข้างทำการกระชากเสื้อที่เธอใส่อยู่จนเหลือแค่เพียงเสื้อชั้นในที่ใส่อยู่เท่านั้นไม่รอช้าชายหนุ่มทำการกระชากชุดชั้นในตัวบางของหญิงสาวออกทันทีจนหน้าอกขนาดใหญ่เปลือยเปล่าสู่สายตาของชายหนุ่น"ไม่...นะ...พอได้แล้ว!" หญิงสาวพยายามห้ามปรามสายหนุ่มแต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะในตอนที่ความโกรธความน้อยใจในหลายๆเรื่องมันทำให้เขาขาดสติไปแล้วในตอนนี้ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำประท้วงของหญิงสาวเขาจ้องมองยอดปทุมถัดสีสวยตรงหน้าก่อนจะใช้ปากของเขางับและดูดดึงมันอย่างรุนแรงแผล็บๆ แผล็บ!"อ๊ะ!...จะ...เจ็บ" หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าทำการดูดดันยอดปทุมถัดงามอย่างรุนแรงทั้งกัดเม้นจนเธอเจ็บไปหมดชายหนุ่มไม่รอช้าทำการถอดกางเกงตัวบางของหญิงสาวออกจากนั้นก็ถอดของตนเองจนตอนนี้ร่างของทั้งสองคนเปลือยเปล่าไร้สิ่งใดห่อหุ่มร่างกาย"มะ...ไม่นะพอเถอะฟ...แฟร๊งซ์..." "ปล่อยแน่ไม่ต้องห่วง...""อุ๊บ!...อื้มมม"ไม่รอช้าชายหนุ่
ตอนที่ 32 ผลของการกระทำ"ขอบคุณครับที่มาส่ง" พอลเอ่ยบอกกับมายด์เมื่อมายด์พาเขามาส่งที่ห้อง"ขอบคุณอะไรกันค่ะ...ที่พี่พอลต้องเจ็บตัวอย่างนี้ก็เพราะว่าจะช่วยมายด์""หึ...ใครจะไปรู้ล่ะครับว่าหมอนั้นจะชกเข้ามาที่หน้าพี่แบบนี้ขนาดเขาความจำเสื่อมนะครับยังไม่ชอบหน้าพี่เลย""มายด์ต้องขอโทษจริงๆนะคะพี่พอล" มายด์เอ่ยบอกด้วยความรู้สึกผิด"น้องมายด์เลิกขอโทษพี่ได้แล้วครับ...แล้วก็รีบกลับไปหาหมอนั้นเถอะครับดูท่าจะโกรธมายด์น่าดูที่มายด์เลือกที่จะมาส่งพี่ก่อนแบบนี้""ก็ได้ค่ะ...งั้นพี่พอลก็พักผ่อนนะคะมายด์ไม่กวนแล้วเข้าห้องไปได้แล้วค่ะ""ครับผม"หลังจากพูดคุยกับพี่พอลเสร็จฉันก็รีบลงไปหาแฟร๊งซ์ที่ล็อบบี้ของโรงแรมแต่พอฉันมองหากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของแฟร๊งซ์ไม่รู้หายไปไหนแล้วสภาพแบบนั้นยังจะไปไหนอีกบอกให้รอก็ไม่รอไปไหนของเขากันนะ"เอ่อ...ขอโทษนะคะคุณพนักงานขอถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ" ฉันเลือกที่จะเดินไปถามพนักงานที่เค้าเตอร์เผื่อเขาจะเห็นว่าแฟร๊งซ์ไปไหน"ค่ะคุณลูกค้ามีอะไรหรือเปล่าค่ะ" "ไม่ทราบว่าพอจะเห็นผู้ชายตัวสูงประมาณนี้มีผ้าก๊อซปิดแผลที่คิ้วและที่หัวน่ะค่ะพอจะเห็นไหมค่ะ""อ่อ...คุณผู้ชายคนนั้นดิฉั
ตอนที่ 31 คนไม่สำคัญ"มึงแน่ใจนะว่าอยู่ที่นี้" ผมถามไอ้นนท์หลังจากที่ผมกับมันมาถึงร้านอาหารที่เมียมัน เช็คอินในไอจี"เออแน่ใจเข้าไปเลยไหมวะ" ดูท่ามันคงร้อนใจเหมือนกันสินะ"อืม"ภายในร้านอาหารทางด้านมายด์"อาหารร้านนี้อร่อยเนอะแก" ยัยเจนถามฉัน"ฉันเห็นแกกินที่ไหนก็อร่อยไปหมดนั้นแหล่ะ""ก็มันอร่อยจริงๆใช่ไหมค่ะพี่พอล""ครับอร่อยครับแล้วจะสั่งอะไรกันเพิ่มไหมครับสาวๆ" พี่พอลเอ่ยถามฉันกับยัยเจน"พอแล้วค่ะพี่พอลถึงอาหารจะอร่อยขนาดไหนแต่ในท้องตอนนี้คงรับไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ" ยัยเจนบอกพร้อมกับลูบท้องน้อยๆของมันไปด้วยมันคงจะอิ่มจริงๆนั้นแหละก็เล่นกินขนาดนั้นทั้งกุ้งทั้งปูเยอะไปหมดมันคนเดียวก็สองโลกว่าแล้วล่ะมั้ง"ฮาฮ่าครับแล้วน้องมายด์ล่ะครับจะเอาอะไรเพิ่มไหม""ไม่เอาอะไรเพิ่มแล้วล่ะค่ะพี่พอลแล้วพี่พอลล่ะค่ะจะเอาอะไรเพิ่มไหม"ฉันถามพี่พอลกลับไปบ้าง"พี่ก็พอแล้วล่ะครับแค่นี้ก็อิ่มแล้ว""งั้นเราจะไปที่ไหนกันต่อดะ....." ยัยเจนยังพูดไม่ทันจบประโยคก็มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญมาขัดซะก่อน"แหมมาเที่ยวไม่ชวนผัวมาด้วยเลยนะครับเมีย" พี่นนท์ที่มาได้ยังไงไม่รู้เอ่ยถามยัยเจนที่ตอนนี้หน้างอไปแล้ว"นายมาได้ยังไงเนี้ย
ตอนที่ 30 ซ้ำเติม "เอาไงต่อมึงสองตัว" ไอ้พัดถามผมกับไอ้นนท์หลังจากที่พวกเราลงมาจากห้อง"ก่อนจะทำอะไรหาไรแดกก่อนได้ไหมวะกูหิว" ไอ้เดลเอ่ยขึ้นสงสัยมันจะหิวจริง"หาอะไรกินกันก่อนก็ได้" ไอ้นนท์บอก"โอเค...งั้นกินที่ไหนดีวะกูอยากกินอาหารทะเลพวกกุ้ง ปลาหมึกส่วนพวกมึงสองตัวต้องแดกปลาเยอะๆจะได้ฉลาดบ้างทำตัวเหี้ยกับเมียกันดีจริงๆ" ไอ้เดลได้ทีหลอกด่าพวกผมใหญ่เลยอย่าให้ถึงตามันบ้างผมจะด่าให้กลับตัวไม่ทันเลย"หึๆ...มึงก็ไปว่ามันสองตัวไอ้เดล" "สมควรว่าไหมล่ะไอ้สัด...หรือมึงเข้าข้างมันสองตัวไอ้พัด""เลิกด่าพวกกูได้แล้วไอ้สัด...ไปหาอะไรกินกันร้านตรงโน้นก็ได้คนเยอะดีน่าจะอร่อยแล้วจะได้หาเมียกูต่อ" พูดเสร็จได้นนท์ก็เดินนำพวกผมไปที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง...ในร้านบรรยากาศก็โอเคร้านอาหารแห่งหนึ่ง....ในจังหวัดภูเก็ต"ตกลงจะแดกอะไรกันพวกมึงสองตัวเนึ้ย"ไอ้เดลถามผมกับไอ้นนท์ทันทีที่พนักงานของร้านพาพวกผมมาที่โต๊ะ"เอาอะไรก็เอามาเถอะกูกินได้หมดแหล่ะ" ไอ้นนท์บอกไอ้เดลอย่างไม่ใส่ใจ"แล้วมึงจะแดกอะไรไอ้แฟร๊งซ์""อะไรก็ได้" ผมบอกมันออกไป"เออกูสั่งเองก็ได้พวกเวร...เอาปลานึ่งมะนา...ปลาราดพริก...ปลาเผา...ต้มยำปลา...แ