คุณอาเถื่อน

คุณอาเถื่อน

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
โดย:  กาสะลองอัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
5บท
10views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

“อ๊อย… อูย… ” ลูกแก้วร้องคราง ยอมรับว่าเริ่มเสียวซ่านมีอารมณ์ ตอนที่มือสากราวกระดาษทรายบีบขยำเคล้นคลึงสองเต้าอวบใหญ่ของหล่อนอย่างแรง มันคลายริมฝีปากที่ประกบดูดกันแน่นเพื่อจูบไซ้ซอกคอลงมาถึงหัวนม ใบหน้าหื่นเหี้ยมกดลงมาซุกไซ้หว่างอก เสาะหาหัวนมในความมืด พอเจอก็จ้วงปากกะซวกดูดดังซ่วบๆ เลียสลับไปมาอย่างตะกละตะกลามจนเจ้าของเต้านมหวามไหว เสียวจนหัวนมแข็งโด่ “ปล่อย… อย่านะ ปล่อยนะ… แกเป็นใคร… ” ลูกแก้วร้องห้าม ขณะเรียวลิ้นสากๆ ของมันยังบดขยี้อยู่ที่เม็ดหัวนมสลับไปมาทั้งสองข้าง จากนั้นหัวใจของหล่อนก็หล่นวูบลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อชุดนอนลายลูกไม้สีชมพูบางๆ กำลังโดนล้วง มือใหญ่ของผู้บุกรุกไล้ลูบขึ้นมาตามหน้าขาหนีบแน่น พยายามบีบขยำหนอกเนินสวาท เบียดอัดกันแน่นอยู่ที่ซอกขา มันดันต้นขาด้านในของหล่อนให้แบะอ้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือ ใช้นิ้วหัวแม่มือแหวกพูเนื้อออกเป็นสองกลีบแล้วกระแทกนิ้วกลางเข้าใส่รูสวาทเสียงดังพลั่ก “อ๊าย… อูย… ” ลูกแก้วสะดุ้งเฮือก นิ้วของมันฝังเข้ามาสุดโคน แต่ละเปลาะปมของข้อเอ็นปูดโปนที่เสียดครูดเข้ามาระหว่างสองกลีบทำเอาหญิงสาวเสียวจนร้องคราง รู้สึกเสียวซ่านตรงหว่างขาและหัวนม

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

ตอนที่ 1

เซตนี้ประกอบด้วย คุณอาเถื่อนและคุณอาน่าหม่ำผู้เขียน : กาสะลองนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้นคุณอาเถื่อนเมื่อเดินทางมาถึงศาลาวัดแห่งหนึ่ง ‘ลูกแก้ว’ สาวน้อยในวัยใกล้แตะยี่สิบ รู้สึกตัวเบาหวิว ในสมองของหล่อนโหวงๆ ใจหาย มือไม้อ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง ก้าวลงมาจากรถตู้พร้อมกับความรู้สึกสูญเสียที่ยากจะบรรยาย“ฮือๆ… คุณพ่อคะ… คุณพ่อทิ้งแก้วไปกะทันหันแบบนี้แก้วจะอยู่กับใครคะ… ฮือๆ”สาวน้อยร้องไห้จนตาแดงก่ำ เดินตรงไปยังโลงซึ่งฉาบเอาไว้ด้วยสีทองอร่าม สลักเสลาเป็นลวดลายเครือเถาและประจำยามวิจิตรบรรจง รอบๆ โล...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
5
ตอนที่ 1
เซตนี้ประกอบด้วย คุณอาเถื่อนและคุณอาน่าหม่ำผู้เขียน : กาสะลองนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*สงวน​ลิขสิทธิ์​ตาม​พระ​ราช​บัญญัติ พ.ศ.2537ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้นคุณอาเถื่อนเมื่อเดินทางมาถึงศาลาวัดแห่งหนึ่ง ‘ลูกแก้ว’ สาวน้อยในวัยใกล้แตะยี่สิบ รู้สึกตัวเบาหวิว ในสมองของหล่อนโหวงๆ ใจหาย มือไม้อ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรง ก้าวลงมาจากรถตู้พร้อมกับความรู้สึกสูญเสียที่ยากจะบรรยาย“ฮือๆ… คุณพ่อคะ… คุณพ่อทิ้งแก้วไปกะทันหันแบบนี้แก้วจะอยู่กับใครคะ… ฮือๆ”สาวน้อยร้องไห้จนตาแดงก่ำ เดินตรงไปยังโลงซึ่งฉาบเอาไว้ด้วยสีทองอร่าม สลักเสลาเป็นลวดลายเครือเถาและประจำยามวิจิตรบรรจง รอบๆ โล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 2
“หนูขอยืมจักรยานนะคะป้า”ได้ยินที่ป้าคำหล้าบอก ว่าเป้าหมายของหล่อนอยู่ตรงไหน ลูกแก้วไม่รอรี รีบเดินไปคว้ารถจักรยานสีแดง จอดไว้ใต้ต้นมะม่วงข้างครัว ขึ้นคร่อมแล้วปั่นออกไปท่ามกลางประกายแสงแดดของยามเช้า มุ่งตรงไปยังทิศทางของไร่กาแฟในทันที“หนูแก้วยิ่งโตเป็นสาวยิ่งสวย… แม่คุณเอ๊ยหน้าตายังกับนางฟ้าในไร่กาแฟ ทรวดทรงยังกับนางแบบแน่ะ”ป้าคำหล้าหันมากล่าวกับสามี ตามองตามหญิงสาวขี่จักรยานจนแล่นลับไปจากสายตา“ใช่… เด็กคนนี้ยิ่งโตยิ่งสวย ข้าว่าถ้าเป็นแบบนี้โคแก่อย่างพ่อเลี้ยงเถื่อนจะตกหลุมรักหญ้าอ่อนอย่างหนูแก้วเข้าสักวัน”ลุงหนานแสดงความเห็น“นั่นสิ… ดูสายตาของหนูแก้วตอนมองพ่อเลี้ยงสิ… ฉันว่ามันเป็นสายตาของผู้หญิงมองผู้ชายชัดๆ… ไม่ใช่สายตาของเด็กสาวที่มองผู้ปกครองเลยสักนิด”ป้าคำหล้าช่างสังเกต มองว่าการที่พ่อเลี้ยงเถื่อนทิศเอาลูกแก้วมาอยู่ร่วมชายคา มันเหมือนกับการเอาน้ำตาลมาไว้ใกล้มด เอาน้ำมันมาวางไว้ใกล้ไฟ… จะสปาร์คกันวันไหนก็ไม่รู้ในเวลาต่อมา หลังจากลูกแก้วขี่จักรยานเข้ามาวนหาพ่อเลี้ยงจนได้เหงื่อ แต่ก็ไม่เจอ เพราะว่าไร่กาแฟแห่งนี้กว้างขวางมาก สุดท้ายหญิงสาวจำต้องจอดจักรยานถามคนงาน จึงได้ความ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 3
เถื่อนทิศต้องบอกความจริงในที่สุด“ก็ไม่เป็นไรนี่คะ… ถ้าคุณอาอยู่ในน้ำก็ไม่เห็นอะไรหรอกค่ะ… นอกเสียจากว่าชะโดของคุณอาจะโดดขึ้นมาเหนือน้ำ”ลูกแก้วกล่าวทั้งเสียงหัวเราะ“แก้ว… แก่แดดจัง ไปเอาคำพวกนี้มาจากไหน”เถื่อนทิศส่ายหน้า“ก็เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านเช่ากับพ่อ… แก้วได้ยินกิ๊กของพ่อทะเลาะกับพ่อเรื่องหึงหวงกัน ได้ยินแกว่าจะเอามีดหั่นชะโดของพ่อแล้วโยนให้เป็ดกิน… ก็เลยรู้ว่าเค้าเรียกของผู้ชายว่าชะโด”ลูกแก้วหัวเราะขำ เถื่อนทิศส่ายหน้าอีกครั้ง หากแต่เขาก็พอจะเข้าใจได้ เมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตของผู้หญิงคนนี้ ด้วยตอนนั้นดาบยิ้มพ่อของลูกแก้วเช่าห้องเล็กๆ อยู่ใกล้คลองเตย สลัมชื่อดังในตำนานของเมืองบางกอก ทำให้ลูกแก้วต้องเติบโตมาท่ามสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยชุมชนแออัด อยู่กันอย่างไร้ระเบียบ คุณภาพชีวิตต่ำ แวดล้อมไปด้วยชนชั้นกรรมกรหาเช้ากินค่ำ“สอนแก้วว่ายน้ำนะคะอาเถื่อนขา”ลูกแก้วอ้อน“ไม่ได้… ยังไงก็ไม่สมควรอยู่ดี”“โธ่… คุณอาคะ แก้วอุตส่าห์ตามมาเล่นน้ำด้วย… ช่วยสอนแก้วว่ายน้ำนะคะ… นะ… ”ลูกแก้วตื๊อไม่เลิก ส่งสายตาวิงวอนให้อาเถื่อนใจอ่อน“ไม่ได้… กลับขึ้นฝั่งเดี๋ยวนี้… นี่เป็นคำสั่ง”เสียงเข้มและแ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 4
“ก็เมื่อกี้แก้วจะหยุด… แต่อาเถื่อนก็ดูดลิ้นแก้วไม่เลิก… จะให้แก้วหยุดยังไงล่ะคะ”หล่อนโทษว่าเป็นความผิดของเขา“พอๆ… นี่แก้วจะไม่เถียงอาสักเรื่องได้ไหม”สำนึกผิดชอบชั่วดีที่ตีกันนัวอยู่ในหัวของเถื่อนทิศทำให้เขาร้องห้าม ย้ำเตือนอยู่ภายในใจตัวเองว่าเขาจะทำแบบนี้ไม่ได้… ด้วยเคยให้สัญญากับดาบยิ้มบิดาของหล่อนเอาไว้ว่าจะดูแลลูกแก้วอย่างลูกสาวบุญธรรม“รีบสวมเสื้อผ้า… อาจะกลับแล้ว”ทำเป็นวางมาดเข้ม สั่งเสียงดุ“ค่ะ… ”ลูกแก้วตอบขณะยกหลังมือขึ้นแตะริมฝีปากที่โดนจูบจนบวมเจ่อ หล่อนเม้มริมฝีปากเบาๆ ยกมือขึ้นแตะริมฝีปากอีกครั้ง... ความวาบหวามนั้นยังอยู่ อาเถื่อนคนนี้จูบได้เร่าร้อนเหลือเกิน “หูหนวกหรือไง… บอกให้รีบสวมเสื้อผ้า… กลับกันได้แล้ว”สั่งเสียงเข้มอีกครั้ง ก้าวยาวๆ เดินนำหน้าออกมาที่รถกระบะ ลูกแก้วรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่ เดินหน้าง้ำตามต้อยๆ มาที่รถ “เดี๋ยวนั่งไปกับอา… คราวหลังถ้าไม่มีอามาด้วยห้ามขี่จักรยานมาแถวนี้คนเดียวนะ”เถื่อนทิศทำเสียงดุ หญิงสาวแอบยิ้มเมื่อรู้ว่าเขาห่วง ทอดสายตามองร่างสูงใหญ่ยกรถจักรยานใส่ไว้ในกระบะหลังของรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่“โกรธแก้วหรือคะ”ม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
อ่านเพิ่มเติม
ตอนที่ 5
เวลาล่วงเลยมาอีกพักใหญ่ๆ หลังจากทอดกายลงนอนบนเตียง ไม่รู้ว่าตัวเองหลับหรือตื่น แต่ลูกแก้วรู้เพียงว่ากำลังกระสับกระส่าย พลิกกายไปมาด้วยอารมณ์ว้าวุ่นร้อนรนแปลกๆจากนั้นภายในหูก็ได้ยินเสียงบานประตูถูกผลักเข้ามาพร้อมกับสายลมเย็นยะเยือกและร่างเปลือยเปล่าดำทะมึนของใครคนหนึ่ง ปรากฏกายอยู่ที่ปลายเท้า ตาแดงวาวจ้องมองเรือนร่างเย้ายวนของหล่อน ขณะมือกำลังรูดท่อนเอ็นของตัวเองไปด้วย“ใคร… ”ลูกแก้วตะโกนถาม ท่ามกลางแสงจันทร์ข้างขึ้นที่ฉายกราดเข้ามาถึงภายในห้องนอน สว่างพอให้มองเห็นรางๆ ว่าร่างทะมึนและสูงใหญ่นั้นเป็นผู้ชาย เขาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เรือนกายกำยำล่ำสันปราศจากเสื้อผ้าอาภรณ์เขาไม่ตอบคำถาม หากยังตรงรี่เข้ามาหาหล่อนด้วยท่าทางหื่นกระหาย“แกเป็นใคร… อย่าเข้ามา… ออกไปนะ… ” ถามยังไม่ทันขาดคำร่างถมึงทึงก็ถาโถมเข้าใส่ลูกแก้วเต็มแรง ลำตัวใหญ่หนาและหนักอึ้งของมันทาบทับลงบนเรือนกายบอบบางของหล่อนจนหายใจแทบไม่ออก “ชะ… ช่วยยย… ”ไม่ทันจะกรีดร้อง ผู้บุกรุกก็ปิดปากของหล่อนเสียแนบสนิทด้วยริมฝีปากปรกไปด้วยแพหนวดสีดำหนาของมัน ทำให้เสียงร้องของลูกแก้วถูกกลืนหายเข้าไปอู้อี้อยู่ในลำคอของตัวเอ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status