ตอนที่สิบสาม นางแบบใหม่

“หยุดค่ะ...อย่าตีกันค่ะ”

กอบัวที่วิ่งเข้าไปห้ามทั้งสองที่ชุลมนตีกันไม่หยุดเธอก็ถูกลูกหลงจากทีน่าจนกระเด็นไปล้มใส่โขดหิน

ฟึ่บบ..ปึก.

“โอ้ยย..”

ร่างบางนอนฟุบโอดโอยอยู่กับพื้นแว่นที่สวมใส่หล่นหายหาไม่เจอสายตาของเธอตอนนี้พร่ามัวอย่างมากแต่รู้ว่าหัวเธอน่าจะแตกเพราะมีหยดเลือดไหลออกมาจนถึงหางคิ้ว

“อะไรกัน!!”

ข้ามภพและพิมลดาต่างก็วิ่งกรูกันมาที่เกิดเหตุคนที่กำลังอารมณ์ดีเพราะงานไปได้สวยกลับเริ่มมีโทสะเมื่อพนักงานของตัวเองดันมาตีกับนางแบบเสียได้

“อืม..”

พิมลดารีบพยุงร่างของเลขาสาวลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเลือดเธอเอาไว้ก่อนจะก้มหยิบแว่นตาที่หล่นให้กับกอบัวเธอคิดว่าวันนี้นนนี่จะควบคุมอารมณ์ได้เสียอีกแต่เปล่าเลยมีปัญหาอีกจนได้

ข้ามภพเรียกนนนที่และทีน่าเข้ามาคุยกันในห้องเพื่อเคลียร์เรื่องให้จบทีน่าตอนนี้สภาพหน้ายับเยินไปด้วยรอยเล็บของนนนี่เธอเอาแต่นั่งออดอ้อนออเซาะทำหน้าตาน่าสงสารให้ข้ามภพนั้นเห็นใจ

“คนของคุณภพทำทีน่าเจ็บทีน่าไม่ยอมนะคะดูสิหน้าทีน่าเมื่อไรจะหายก็ไม่รู้”

“โทษทีลงไปเต็มแรงคิดว่าหน้าหนา”

กิริยาท่าทีของทีน่าทำนนนี่แทบอยากจะไปขย้ำอีกรอบแต่ก็ทำได้เพียงแค่พูดจาถากถางออกไปด้วยน้ำเสียงห้วนเท่านั้น

“นนนี่”

ข้ามภพเอ่ยปรามนนนี่เพราะงานนี้คนของเขาดูท่าจะผิดเต็มๆด้วยฟังจากเรื่องราวที่ทั้งสองเล่ามาเท่ากับว่านนนี่เป็นคนเริ่มที่จะใช้กำลังก่อนแทนที่จะใช้วิธีอื่นแก้ปัญหา

“หน้าทีน่าเป็นแบบนี้จะถ่ายต่อได้ยังไงคะ..ไหนจะรับงานอื่นไม่ได้อีกเสียหายเท่าไร”

“เอาเป็นว่าผมจะรับผิดชอบทุกอย่าง..ขอแค่อย่าเอาเรื่องอะไรกันก็พอ”

ข้ามภพเซ็นเช็กจำนวนสี่แสนบาทวางตรงหน้าของทีน่าเขาไม่ได้อยากเอาเงินฟาดหัวใครแต่ไม่อยากให้ปัญหามันบานปลายเพราะหญิงสาวเป็นคนที่อยู่ในสื่อพอสมควรหากมีเรื่องว่าคนของเขาไปทำร้ายนางแบบคงเสียหายต่อภาพลักษณ์ของแบรนด์ไม่น้อย

“..คุณภพเป็นเจ้านายที่ใจดีผิดกับลูกน้องเลยนะคะเอาเป็นว่าทีน่าจะไม่เอาเรื่องอะไรก็ได้ทีน่าขอตัวนะคะ”

ทีน่าพอจะยิ้มออกได้บ้างเมื่อเห็นตัวเลขในเช็กเธอหยิบมันเข้ากระเป๋าก่อนจะลุกยืนยกมือไหว้ข้ามภพและออกไปจากห้องทันทีคิดว่าข้ามภพคงมีเรื่องสะสางกับนนนี่ชุดใหญ่

“ขอโทษนะคะบอส”

นนนี่เห็นทีน่าออกไปได้เธอก็รีบยกมือขอโทษประธานหนุ่มที่เธอทำให้เกิดปัญหาขึ้น

“ผมไม่รู้ว่าคุณมีปัญหาอะไรกับทีน่าถึงได้ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้...คุณควรจะรู้ว่าการทำงานเป็นมืออาชีพต้องทำยังไงเห็นผลของมันหรือเปล่าว่าสร้างความเสียหายแค่ไหนเราต้องเสียเวลาถ่ายใหม่หาคนใหม่อีกอย่างถ้าทีน่าไม่ยอมฟ้องร้องออกสื่ออะไรจะเกิดขึ้นกับบริษัทของเรา”

“นนนี่ขอโทษจริงๆค่ะจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”

“แล้วพรุ่งนี้จะเอายังไงจะเอานางแบบที่ไหนถ่าย..แถมงานที่ถ่ายวันนี้ก็ใช้ไม่ได้อีก”

ข้ามภพเท้าเอวถอนหายใจเฮือกใหญ่

“นนนี่จะรีบหานางแบบใหม่ให้เร็วที่สุดค่ะบอส”

“ให้ได้ตามที่รับปาก..ออกไปได้แล้ว”

นนนี่รีบออกจากห้องของประธานหนุ่มมาตามคำสั่งโล่งใจที่งานนี้ไม่ได้โดนอาละวาดหนักแต่ยังคงแอบหมั่นไส้ทีน่าพอสมควรเป็นคนมาหาเรื่องเธอแถมยังได้เงินก้อนโตไปอีกคิดในใจว่ารู้แบบนี้เธอน่าจะข่วนหน้านางแบบสาวอีกสักฉาดสองฉาดคงจะดี

“เฮ้อ..”

ข้ามภพนั่งกุมขมับทิ้งตัวลงนั่งกับเก้าอี้หลับตาลงด้วยความอ่อนใจจากที่งานจะเสร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีกลับต้องมีปัญหาเกิดขึ้นมาอีกดีที่ทีน่ายอมจบง่ายๆไม่เช่นนั้นเขาไม่อยากจะคิดเลยว่าหากมีเรื่องฟ้องร้องหรือคดีความจนเป็นข่าวความเสียหายจะขนาดไหน

“เป็นไงบ้างบัว”

นนนี่ที่นั่งรอพิมลดากับกอบัวกลับมาจากโรงพยาบาลเมื่อเห็นทั้งสองเดินเข้ามาได้เธอก็รีบเข้าไปดูแลกอบัวทันทีเพราะที่เลขาสาวต้องมาเจ็บก็ผลพวงมากจากการมีปัญหาของเธอ

“บัวโอเคค่ะ”

“สองเข็ม..สร้างเรื่องดีนักนะเรา”

พิมลดาตวัดสายตาเอือมรอามองไปยังนนนี่ที่เก็บอารมณ์ไม่อยู่จนเกิดเรื่อง

“ก็มันมากวนประสาทนนนี่ก่อนนี่พี่พิม”

“ไปคุยกันที่ห้องพี่”

นนนี่ว่าด้วยน้ำเสียงอู้อี้ทั้งทำสีหน้าบูดบึ้งยังคงโกรธแค้นทีน่าไม่หายก่อนจะรีบเดินตามมาคุยกันที่ห้องของพิมลดา

“แล้วบอสว่ายังไง”

พิมลดาทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามนนนี่อยากจะรู้ใจจะขาดว่าประธานหนุ่มนั้นแก้ปัญหาอย่างไรกับเรื่องนี้

“ให้เงินค่าทำขวัญยัยนั่นแลกกับการไม่เอาเรื่องแล้วก็เทศน์นนนี่อีกชุดแต่ดีที่ไม่ถูกอาละวาดใส่”

“นับว่าวันนี้โชคดีนะ”

“แต่ก็มีเรื่องที่เราต้องแก้ปัญหาคือหานางแบบแล้วก็ถ่ายฉากวันนี้ใหม่”

“ติดต่อโมเดลลิ่งไหนได้บ้าง”

“มีโมที่ส่งเด็กมาให้ดูนะ..แต่ไม่ตรงกับที่เราต้องการ”

นนนี่ส่ายหัวนางแบบที้เหลือว่างๆก็ไม่ได้ตรงตามคอนเซปที่ข้ามภพวางเอาไว้เลยสักนิดนางแบบที่อยากจะได้ต้องดูสูงยาวสุขภาพดีที่เหลือๆว่างก็มีแต่ตัวเล็กๆนมโตๆเท่านั้น

“ต้องเป็นนางแบบมืออาชีพเท่านั้นเหรอคะถึงจะทำงานกับเราได้”

กอบัวเอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัยเพราะเธอพอจะมีในใจคนหนึ่งแล้วว่าใครเหมาะที่จะเป็นนางแบบจำเป็นในเวลานี้

“ไม่หรอกเอาแค่คนที่สง่าสุขภาพดีไม่ได้อกตู้มศัลยกรรมจ๋าประมาณนี้”

“แล้วอย่างพี่พิมล่ะคะพอจะได้หรือเปล่า”

นนนี่เริ่มยืนกอดอกมองพิมลดาตาเป็นมันจนหญิงสาวต้องรีบเอ่บปฏิเสธเพราะเธอไม่ชอบทำงานหน้ากล้องเท่าไร

“อุ้ย...พี่ทำไม่ได้หรอกไม่ได้สวยขนาดนั้น”

“ใครว่าล่ะ..อืม..ทำไมนนนี่ไม่มองพี่พิมตั้งแต่แรกนะ..เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เตรียมตัวนะคะพี่พิม”

นนนี่ยิ้มอ่อนนับว่าความคิดของกอบัวทำให้ปัญหาของเธอในตอนนี้ได้ถูกแก้พรุ่งนี้เธอจะให้พิมลดานี่แหละเป็นนางแบบโฆษณาและคิดว่าประธานหนุ่มคงไม่ติดปัญหาอะไรด้วย

ก๊อกๆๆ

กอบัวเดินออกจากห้องมาขณะที่พิมลดากำลังอาบน้ำหญิงสาวถือกล่องอุปกรณ์ทำแผลที่หมอพึ่งให้เธอมาจากโรงพยาบาลมาที่ห้องของข้ามภพเพราะจำได้ว่าวันนี้เจ้านายของเธอยังไม่ได้ทำแผล

แกร๊ก

ชายหนุ่มร่างสูงในชุดคลุมสีเทาที่พึ่งอาบน้ำเสร็จได้ยินเสียงเคาะประตูจึงรีบเดินออกมาเปิดคราแรกคิดว่าเป็นพนักงานที่เอาอาหารมาส่งแต่กลับเป็นกอบัว

"ผมคิดว่าคุณยังไม่กลับจากโรงพยาบาล..โอเคหรือเปล่า"

ข้ามภพเอ่ยถามหญิงสาวด้วยท่าทีที่เป็นห่วง