ตอนที่สี่สิบสอง ไม่อยากเป็นแฟน

"เมื่อกี้ป้านวลหมายถึงบอสเป็นผัวบัวเหรอ.."

นนนี่หันมาหาพิมลดาเปรยถามคนข้างๆเสียงอ่อนสีหน้าของนนนี่ดูอยากรู้อยากเห็นเป็นที่สุด

"ก็คงจะอย่างงั้นมีคนเดียวนั่นแหละที่ชอบถ่ายรูป"

"ทำไมป้านวลพูด...แบบนั้น"

นัตตี้เอ่ยขณะที่จ้องมาที่พิมลาดเป็นตาเดียวเช่นเดียวกับลูกตาล

"ช่างเถอะ..พี่ก็ขี้เกียจจะอยากรู้เรื่องคนอื่นแล้วตอนนี้หิวมากกก.."

ตอนนี้พิมลดาไม่อยากให้ทุกคนคิดกันเองเรื่องเจ้านายและกอบัวจึงเริ่มหันมาสนใจกับอาหารตรงหน้า

"ขอเก็บความสงสัยไว้ก่อนละกัน"

ท้องที่ร้องโหยหิวของนนนี่ก็ทำให้เธอเปลี่ยนใจเก็บเรื่องสงสัยไว้ในใจหันมาสนใจกับอาหารเย็นเช่นเดียวกับพิมลดาและสองสาวที่เริ่มตักอาหารกับพูนจานแล้ว

กอบัวเดินมาจากหลังบ้านของสันติไม่ไกลนักก็เห็นข้ามภพง่วนอยู่กับการถ่ายรูปพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกเธอยืนเก้ๆกังๆครู่หนึ่งก่อนจะตัดสนใจเดินเข้าไปหาเขาเพื่อเรียกให้หลับไปทานข้าวเย็น

"คุณภพคะป้านวลให้บัวมาตามคุณไปทานข้าวเย็นค่ะ"

"ป้านวลไม่บอกคุณก็ไม่มาใช่หรือเปล่า"

มือหนารวบโอบเอวคนที่เข้ามายืนข้างๆเอาไว้แน่นก่อนจะจ้องไปที่ใบหน้าหวานที่ไม่แม้แต่จะยิ้มให้เขาและเปรยตัดพ้อ

"คุณภพปล่อยค่ะเดี๋ยวคนอื่นมาเห็น"

กอบัวหันซ้ายหันขวาทั้งมือยังคอยแกะมือเหนียวๆของชายหนุ่มตลอดเวลาจนอีกฝ่ายเริ่มคิ้วขมวดเพราะสังเกตมาหลายครั้งแล้วที่เธอพยายามปฏิเสธจะอยู่ใกล้ๆกับเขาตลอดหากไม่จำเป็น

"แล้วจะทำไม...คุณเป็นอะไรผมรู้สึกว่าคุณเอาแต่หลบหน้าผม"

"บัวไม่ได้หลบหน้าค่ะ"

กอบัวก้มหน้าลงเล็กน้อยตอบกลับชายหนุ่มน้ำเสียงอ่อน

"ตอนนี้ก็กำลังหลบอยู่"

"กลับไปทานข้าวกันเถอะค่ะบัวหิวแล้ว"

กอบัวพูดทั้งที่ยังไม่ยอมมองหน้าคนที่กำลังจ้องเธออยู่ตอนนี้

"ถ้าคุณยังไม่มองหน้าผมอีกผมจะจูบคุณตรงนี้"

ข้ามภพเริ่มก้มหน้าลงหมายจะหอมแก้มนวลแต่เธอก็เอี้ยวใบหน้าหนีเขาจนได้

"คุณภพ"

กอบัวเริ่มหน้ามุ่ยเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมปล่อยเธอเสียทีแถมยังจะมาทำรุ่มร่ามกับเธอในที่ประเจิดประเจ้อไม่กลัวคนเห็น

"เฮ่อ..บอกผมมาว่าคุณเป็นอะไร..มีอะไรก็พูดกับผมได้ตรงๆ"

ข้ามภพเงยหน้าถอนหายใจทั้งถามหญิงสาวขอเหตุผลที่เธอเป็นแบบนี้เสียงแข็งกอบัวเริ่มก้มหน้าไม่สบสายตาข้ามภพอีกครั้ง

"บัว..ไม่อยากเป็นแฟน..กับเจ้านายค่ะ"

หญิงสาวเงียบไปครู่หนึ่งจึงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงอึกอักไม่เต็มปากเต็มคำ

"คุณเป็นวันนั้นของเดือนหรือไง"

ข้ามภพดูจะไม่ใส่ใจในเหตุผลของหญิงสาวแม้แต่น้อยเพราะเหตุผลน้ำเน่าที่เธอเอ่ยไม่ได้อยากทำให้เขาเลิกยุ่งกับเธอสักนิดเดียว

"ไม่ค่ะ.."

กอบัวส่ายหัว

"ไร้สาระ..ผมเป็นแฟนกับคุณแล้วยังไงก็ไม่ยอมให้คุณเลิกกับผมง่ายๆหรอก"

ว่าจบก็เดินจูงมือหญิงสาวให้กลับไปที่บ้านของสันติพร้อมกันจนทุกคนที่นั่งทานข้าวกันอยู่หันมามองข้ามภพและกอบัวเป็นตาเดียวกอบัวมีสีหน้าบึ้งตึงเธออุตส่าห์พูดตามตรงกับข้ามภพแต่ดูเหมือนเขาไม่อยากจะเข้าใจคำที่เธอบอกเสียเลย

"บัว..บอกมาเดี๋ยวนี้ว่าทำไมคนที่นี่พูดเหมือนกับว่าเรากับบอสเป็นผัวเมียกัน"

หลังทานข้าวกันเสร็จนนนี่และนัตตี้ก็รีบปรี่ตามกอบัวมาที่เต็นท์ของหญิงสาวเพื่อจะสอบถามเรื่องที่ยังคาใจ

"คือ..ตอนนั้นบัวป่วยคุณภพคอยดูแลคนที่นี่เค้าก็เลยคิดว่าเราทั้งคู่เป็นสามีภรรยาคุณภพก็เลยปล่อยเลยตามเลยไม่ได้แก้ตัวอะไรค่ะ.. ขัวขอตัวจัดการที่นอนในเต็นท์ก่อนนะคะ"

กอบัวเข้าใจว่าทุกคนคงตกใจกับสิ่งที่ตองนวลและสันติเข้าใจในความสัมพันธ์ของเธอกับข้ามภพผิดไปจึงไม่ปฏิเสธที่จะอธิบายให้ทั้งสองฟังก่อนจะขอตัวไปจัดการที่หลับที่นอนของตนก่อนจะฟ้ามืดไปกว่านี้

"พี่นนนี่บอสทำไมไม่แก้ตัวตั้งแต่แรก"

นัตตี้หันมาขมวดคิ้วถามนนนี่

"ก็คงจะอยากเป็นแบบที่คนที่นี่เข้าใจแหละมั้ง"

นนนี่ยิ้มอ่อนเห็นจะเป็นเช่นที่เธอคิดเพราะคนอย่างประธานหนุ่มเธอมีหรือจะปล่อยให้ใครเข้าใจผิดหากไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นเช่นนั้น

"นึกว่าจะมาพรุ่งนี้แล้วนะครับ"

ข้ามภพเข้ามาทักทายรามินเมื่อชายหนุ่มขับรถมาถึงที่นี่ช่วงที่ฟ้ากำลังจะมืดพอดี

"ผมรีบสุดชีวิตเลยครับ"

"หิวหรือเปล่าครับในครัวมีกับข้าวอร่อยๆทั้งนั้นเลย"

"ผมทานตั้งแต่ลงเครื่องแล้วครับ..ขอหาที่กางเต็นท์ก่อนนะครับเดี๋ยวจะมืด"

"เชิญเลยครับ"

รามินเห็นแล้วว่าตอนนี้ทุกคนต่างกางเต็นท์ของตัวเองเรียบร้อยจึงขอปลีกตัวจากข้ามภพไปหาที่กางเต็นท์บ้างละแล้วเขาก็เห็นที่เหมาะเป็นข้างเต็นท์ของพิมลดาจึงรีบเดินถือเต็นท์เข้ามาหาหญิงสาวที่กำลังง่วนอยู่กับการตั้งเก้าอี้สนามหน้าเต็นท์ของตัวเอง

"ผมของกางเต็นท์ติดคุณเลยนะครับ"

รามินเอ่ยขออนุญาตหญิงสาวสีหน้าระรื่น

"เมื่อไรจะเลิกตามตื๊อฉันซะที"

พิมลดาเปรยหางตามองชายหนุ่มทั้งบ่นอู้อี้

"ดีนะที่คุณไม่พูดดังเพราะเดี๋ยวคนอื่นจะว่าคุณหลงตัวเอง...ผมไม่ได้มาตื๊อคุณแค่มาดูผลผลิตว่ามากน้อยแค่ไหนจะได้วางแผนว่าจะขนไปที่โรงงานยังไงต่างหาก"

รามินค่อยๆยื่นใบหน้าหล่อทำทีพูดจากวนประสาทพิมลดา

"ชิ.."

หญิงสาวขมวดคิ้วใส่ชายหนุ่มก่อนจะมุดเข้าเต็นท์ของตัวเองไปรามินที่ยืนอยู่ด้านนอกก็ได้แต่ยืนอมยิ้มกริ่มที่ได้แกล้งพิมลดาได้อันที่จริงเขาอยากมาที่นี่ก็เพราะรู้ว่ามีเธอมาด้วยที่พูดไปก็เพียงอยากกวนเธอเล่นเท่านั้น

"พ่อ..ทำไมหนูบัวไม่นอนอยู่กับผัวตัวเองล่ะ"

ตองนวลสะกิดคนเป็นสามีขณะยืนดูความเรียบร้อยที่ระเบียงบ้าน

"สังเกตตั้งแต่มาถึงแล้วท่าจะงอนกันตามประสานั่นแหละเดี๋ยวก็ดีกัน"

สันติรู้สึกได้ว่าข้ามภพและกอบัวทำตัวแปลกๆกันตั้งแต่มาแล้วแต่ก็คิดว่าคงจะมีใครงอนใครตามประสาคู่รักหนุ่มสาวจึงไม่ได้ติดใจอะไรมากนัก

วันนี้ข้ามภพเริ่มให้ทีมงานถ่ายทำโฆษณากันตั้งแต่เช้าตรู่ตามเวลาที่คนในไร่ออกทำงานกันตากล้องจะอยู่ทุกมุมของไร่และมีข้ามภพที่ถ่ายทำงานนี้ด้วยตัวเองด้วยโดยมีกอบัวที่เขาลากให้เธอเดินตามคอยถือร่มอยู่ข้างๆตลอดเวลา

“คุณภพคะตอนนี้มันไม่มีแดดให้บัวไปทำอย่างอื่นดีกว่านะคะ”

กอบัวบ่นอุกเมื่อข้ามภพสั่งให้เธอทำอะไรที่มันไม่จำเป็นแทนที่เธอจะได้ไปช่วยงานคนอื่นๆ

“ขัดคำสั่งประธานอย่างผมเหรอ”

ประธานหนุ่มที่กำลังยืนจดจ่ออยู่กับหน้าจอหันมาวางมาดเข้มใส่หญิงสาวให้ดูว่าที่เขาสั่งเธอมันคืองานแต่ที่จริงแล้วอยากเอาคืนเธอที่อยากทำตัวเหินห่างกับเขาต่างหาก