ตอนที่สาม ตำแหน่งเลขา

ในช่วงเช้าของวันศุกร์ที่แสนสดใสวันนี้ก่อนออกจากบ้านไปสมัครงานกอบัวในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวกับกระโปรงพีชสีชมพูคลุมเข่ารวบผมตึงแต่งหน้าอ่อนสวมแว่นหนาเตอะประจำตัวเข้ามากอดลูกสาวตัวกลมที่นั่งอยู่บนตักคนเป็นยายเพื่อขอกำลังใจก่อนจะไปสมัครงานในวันนี้

"วันนี้แม่จะไปสัมภาษณ์ขนุนน้อยอวยพรให้แม่ได้งานด้วยนะคะ"

"งาน.. งาน.. แฮร่ๆ.."

เจ้าก้อนกลมยิ้มปากบานให้คนเป็นแม่เป็นกำลังใจอย่างดีที่ทำให้กอบัวนั้นมีพลังมากขึ้น

ฟอดด

ก่อนออกจากบ้านกอดหอมลูกสาวฟอดใหญ่

"แม่จะรีบไปรีบกลับนะคะ"

"ไปเถอะลูกเดี๋ยวจะสาย..โชคดีนะลูก/โชคดีลูก"

มาลัยและชำนาญไม่ลืมที่จะอวยพรให้ลูกสาวคนเล็กโชคดีด้วยเชื่อมาตลอดว่าพรของพ่อกับแม่นั้นดีกับลูกเสมอ

“ค่ะแม่”

หลังจากออกจากบ้านไปได้กอบัวก็รีบเดินไปที่รถเก๋งคันสีเทาคนเก่าของบ้านแม้มันจะเป็นรถรุ่นเก่าหลายสิบปีแต่พ่อของเธอก็เช็ดถูมันอย่างดีจนดูใหม่เอี่ยมอยู่ตลอดเวลาหญิงสาวรีบขับรถไปสมัครงานก่อนเวลาเป็นชั่วโมงแม้นจะอยู่ใกล้กับบริษัทที่นัดสัมภาษณ์วันนี้ด้วยกลัวว่ารถจะติดและหากไปถึงก่อนเวลาที่ถูกนัดก็เป็นเรื่องที่ดี

ไม่นานนักกอบัวก็ขับรถมาถึงหน้าบริษัทXXXที่เป็นบริษัทเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพดูภายนอกหญิงสาวถูกใจที่นี่ไม่น้อยด้วยตัวตึกนั้นเป็นสองชั้นโปร่งดีไซน์ทันสมัยรายล้อมไปด้วยพื้นที่สีเขียวและท่าทางคนในบริษัทก็น่าจะไม่ได้เยอะมากมายด้วย

หลังจากจอดรถหลังบริษัทเสร็จหญิงสาวก็เดินถือซองเอกสารเข้ามาที่หน้าบริษัทตรงไปที่ประชาสัมพันธ์ก่อนจะเอ่ยทักทายพนักงานตรงหน้าเคาเตอร์ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม

“ฉันกอบัวค่ะ..คุณพิมลดานัดให้มาสัมภาษณ์วันนี้ค่ะ”

“ตามดิฉันมาเลยค่ะ”

กอบัวเดินตามพนักงานสาวมานั่งรอพิมลดาที่ห้องโถงชั้นสองไม่คิดว่าที่นี่จะจัดสรรปันส่วนของบริษัทได้น่าอยู่เพราะเฟอร์นิเจอร์หรือของตกแต่งทุกอย่างเปรียบเสมือนอยู่ในโรงแรมหรูเลยทีเดียว

ก๊อกๆๆ

กอบัวนั่งรอในห้องรับแขกพักใหญ่เธอก็ได้ยินเสียงเคาะประตูแล้วหญิงสาวหน้าสวยในชุดเสื้อเชิ้ตชีฟองสีดำกระโปรงสั้นสีน้ำเงินก็เดินเข้ามาหาเธอด้านใน

“สวัสดีค่ะพี่พิมลดา..คุณกอบัวใช่หรือเปล่าคะ”

พิมลดาฝ่ายบุคคลสาวสวยของบริษัทเดินเข้ามาทักทายกอบัวด้วยท่าทีที่เป็นมิตร

“สวัสดีค่ะ..ฉันกอบัวค่ะ”

กอบัวรีบลุกยืนสวัสดีสาวสวยตรงหน้า

“ตามพี่มาเลยค่ะ..”

“ค่ะ”

กอบัวเดินตามพิมลดามาถึงหน้าห้องประธานบริษัทเธอแอบประหม่าในใจพอสมควรด้วยทั้งพนักงานที่นี่และคนที่มาสมัครงานพร้อมเธอดูแต่งตัวเป็นกันทั้งนั้นคิดว่าเธอคงจะแต่งตัวดูเฉิ่มเชยที่สุดในที่นี้เห็นจะได้

“รอ..สัมภาษณ์คิวต่อไปเลยนะคะ”

“ค่ะ”

พิมลดาส่งกอบัวที่หน้าห้องของประธานบริษัทก่อนจะเดินเข้าไปในห้องท่านประธานปล่อยให้เธอนั่งคู่กับสาวสวยอีกคนที่น่าจะมาสัมภาษณ์เหมือนกันแต่ท่าทีจะไม่เป็นมิตรกับเธอเท่าไรรู้จากการที่อีกฝ่ายมองตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า

“มาสมัครเป็นแม่บ้านเหรอ”

“เปล่าค่ะ..บัวมาสมัครตำแหน่งเลขาคุณล่ะคะ”

กอบัวตอบหลับหญิงสาวข้างๆที่เอ่ยถามเธอเสียงแข็งทั้งยังมองเธอด้วยหางตา

“ฉันก็มาสมัครตำแหน่งเลขา..คุณกลับบ้านตอนนี้ยังทันนะคะเพราะคุณน่าจะไม่เหมาะกับบริษัทนี้เท่าไร”

กอบัวไม่อยากจะคิดว่าคนที่เจอกันครั้งแรกจะทักทายกันเช่นนี้เธอพยายามทำใจให้นิ่งและไม่โต้ตอบกับอีกฝ่ายออกไปด้วยเชื่อว่าคนที่จะตัดสินเธอคือคนที่อยู่ข้างในไม่ใช่ผู้หญิงที่ทัศนคติเสียข้างๆเธอตรงนี้

“เชิญคุณทีน่าค่ะ”

พิมลดาเปิดประตูเชิญคนที่สัมภาษณ์ก่อนหน้าออกจากห้องก่อนจะเรียกทีน่าเข้าไปด้านในสาวสวยร่างสูงยาวราวกับนางแบบจึงรีบเดินเชิดใส่กอบัวเข้าไปในห้อง

ในขณะนี้กอบัวเริ่มใจไม่ดีนักด้วยแต่ละคนที่มาสัมภาษณ์ดูดีกันทั้งนั้นยังไม่น่าจะผ่านแล้วคนเชยๆอย่างเธอจะเป็นอย่างไร

“เจ้าที่เจ้าทางเจ้าขาถ้าลูกได้ทำงานที่นี่ลูกจะซื้อหัวหมูมาถวายกับพวงมาลัยดาวเรืองงามๆ2พวงนะเจ้าคะ”

กอบัวหันซ้ายหันขวาเห็นว่าไม่มีใครเธอก็เริ่มยกมือท่วมหัวเอ่ยบนบานขอให้ได้งานที่นี่ด้วยตัวเงินเดือนที่เสนอในใบสมัครค่อนข้างสูงหยุดเสาร์อาทิตย์มีสวัสดิการหลายอย่างแถมอยู่ไม่ไกลบ้านเธออีกด้วย

“คุณกอบัวค่ะ”

ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้ยกมือลงพิมลดาก็ออกมาเรียกเธอพร้อมกับหญิงสาวที่เชิดใส่เธอคราแรกเดินหน้าหงิกหน้างอออกมา

“ค่ะ”

กอบัวรีบลุกยืนจัดระเบียบเสื้อผ้าหน้าผมให้ดีและรีบเดินตามพิมลดาเข้ามาด้านในเธอแอบกวาดสายตามองในห้องข้างในค่อนข้างโล่งผิดปกติห้องออกจะกว้างแต่มีเพียงโต๊ะทำงานแค่เพียงโต๊ะเดียวเท่านั้นชั้นวางของหรือเอกสารอะไรก็ไม่มีไม่เข้าใจว่าเจ้าของบริษัทที่นี่ทำงานอย่างไร

“นี่คุณพิพัฒน์คนสนิทของคุณข้ามภพค่ะ”

พิมลดาแนะนำชายวัยกลางคนกับกอบัวเรียบร้อยแล้วจึงถอยหลังไปยืนอยู่มุมห้อง

"สวัสดีค่ะ​ ฉันชื่อ​ กอบัว​ พรพัทรา​ ค่ะ..เคยมีประสบการณ์.."

กอบัวรีบแนะนำตัวเองเสียงใสใบหน้าของเธอเปื้อนยิ้มตลอดเวลาพยายามจะพูดให้ได้ดั่งที่ท่องมาก็ถูกอีกฝ่ายเอ่ยประวัติของเธอขึ้นมาเสียก่อน

"เรียนได้เกียรตินิยม​ มีประสปการณ์งานฝ่ายบุคคล​2ปี..น่าสนใจทำไมถึงเลือกจะมาสมัครเป็นเลขาครับ"

"ก็..อยากได้งานนี้ค่ะ"

คำตอบของหญิงสาวที่ออกมาซื่อๆทำเอาพิพัฒน์และพิมลดาอมยิ้มไปตามๆกันไม่ได้คาดคิดว่าหญิงสาวจะตอบเช่นนี้แต่ก็เข้าใจได้ว่านี่คือเรื่องจริงที่คนสมัครตำแหน่งเลขาก็อยากจะได้งานเลขาอยู่แล้ว

"อืม..ใช่ถ้าคุณไม่อยากได้งานคงไม่มาสมัคร..แล้วคุณมีครอบครัวหรือยัง"

"ครอบครัว...เอ่อ..ค่ะ..ฉันมีลูกแล้วค่ะ"

"ดีครับ..งั้นวันจันทร์หน้ามาเริ่มงานได้"

ดูเหมือนที่สัมภาษณ์มาทั้งหมดกอบัวนี่แหละคือหญิงสาวที่พิพัฒ์ตามหาเพื่อที่จะให้มาเป็นเลขาของข้ามภพด้วยจากบุคลิกการแต่งตัวพูดจาดูเธอจะไม่มีพิษภัยเหมือนผู้หญิงสวยๆที่สัมภาษณ์ก่อนหน้าแถมมีครอบครัวแล้วเธอนี่แหละคือคนที่ข้ามภพสั่งให้เขาหา