แชร์

12.สวยจะตาย NC

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-13 12:12:06

อลิสากำมือแน่นเมื่อเธอได้ยินคำกล่าวนั้นของพี่เตลองซ์ รอยยิ้มที่ประดับอยู่บนใบหน้าของเขามันไม่น่าไว้ใจเอาซะเลย

“ลิสาต้องทำงานนะคะ..คงจะไม่สามารถมาอยู่กับพี่ทั้งวันได้หรอก”

เขามิได้กล่าวคำใด ดวงตาคมเข้มของเตลองซ์จ้องมองที่ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ หลังจากนั้นใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ รู้สึกตัวอีกทีเธอก็หลับตาลงโดยอัตโนมัติก่อนจะสัมผัสถึงรสหวานของจุมพิต

ร่างกายของอลิสาสั่นเทิ้มเบาๆ อย่างไม่คิดยินยอมเมื่อเขาทาบทับริมฝีปากลงมา แต่ทว่ามือของเขากลับจับมือของเธอเอาไว้ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อย ส่วนมืออีกข้างก็กำลังใส่เฝือกอยู่

ถึงแม้ว่าจะโน้มตัวไปด้านหลังก็ไม่สามารถหลบหนีจากจุมพิตของเขาได้เพราะว่าหลังของเธอมันชนกับพนักพิงโซฟาแล้ว

“อื้อ!”

เธอส่งเสียงร้องครางในลำคออย่างไม่คิดยินยอม แต่ทว่าเกลียวลิ้นของเขาก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน โพรงปากอ่อนนุ่มเสียดสีกันอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากของเขากำลังไล่ตามเพื่อช่วงชิงลมหายใจของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า

มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย ครั้งนี้กับครั้งที่แล้ว..อาจจะเป็นเพราะว่าครั้งนี้เธอมีสติครบถ้วนทุกอย่าง แถมนี่ยังเป็นตอนกลางวันที่ทุกอย่างชัดเจนไปหมดอีกด้วย

ใบหน้าที่หล่อเหลา แพรขนตายาวและดวงตาที่ฉายแววลึกล้ำจนเธอต้องรีบหลับตาลงเพราะไม่อาจต้านทานสายตาของเขาได้

เมื่อเห็นว่าอลิสาไม่ได้แสดงท่าทีขัดขืนแล้ว ปลายนิ้วของเตลองซ์ค่อยๆ เลื่อนไล้ไปตามต้นคอในยามที่เขาส่งมอบจุมพิตแสนหวานให้กับเธอ

เขาผละริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้าเพื่อเมตตาให้เธอได้หายใจอย่างถนัด

ริมฝีปากของเธอมันบวมแดงขึ้นมาเล็กน้อย และนั่นมันช่างเป็นภาพที่กระตุ้นอารมณ์ปรารถนาของเขาอย่างห้ามไม่อยู่

คราแรกเขาแค่ตั้งใจจะแกล้งเธอ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้มันไม่ใช่การกลั่นแกล้งแล้วสิเพราะว่าส่วนนั้นของเขามันแข็งขืนขึ้นมา ดันโผล่พ้นจากกางเกง จนมองเห็นเป็นแท่งลำ

และอลิสารีบเบนสายตาหนีในทันทีเมื่อเธอรู้สึกตัวว่ากำลังจ้องมองส่วนนั้นของเขาอยู่

บ้าไปแล้ว!! เธอจะต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย!!

“ลิสา..ทำไมคืนนั้นถึงได้หนีออกไปล่ะ?”

อลิสากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

“เพราะว่าลิสาต้องเดินทางกลับบ้านค่ะ หนูไม่รู้เลยว่าการทิ้งพี่ไปแบบนั้นมันจะทำให้พี่รู้สึกไม่ดี..”

“อ่า..ดูเหมือนจะรู้ตัวสินะว่าเธอทำผิดไป แบบนั้นก็ชดใช้สิ..ความเสียใจของพี่ควรจะได้รับการปลอบโยนจากร่างกายนี้ไม่ใช่เหรอ”

เขาไล้ปลายนิ้วลงมาเรื่อยๆ ผ่านลำคอจนถึงกระดุมเม็ดแรกของเธอ

“อะ.เอ่อ ลิสาคิดว่าตัวเองไม่น่าจะชดเชยให้พี่ได้ดีเท่าที่ควรเพราะว่าลิสาเจ็บแขนค่ะ เอาไว้แขนลิสาหายดีเมื่อไหร่ รับรองได้เลยว่าลิสาจะมาชดเชยให้พี่อย่างแน่นอน”

นี่กำลังล้อเล่นอยู่รึไง นานขนาดนั้นใครจะไปรอไหว?

“ไม่เป็นไร..เพราะว่าสิ่งที่เราจะทำต่อไปนี้มันไม่ได้ใช้แขนเลย”

เตลองซ์ยกยิ้ม และรอยยิ้มของเขามันทำให้อลิสารู้ได้เลยว่าวันนี้ ต่อให้เธอมีปีกเธอก็ไม่สามารถหลบหนีพ้นจากความปรารถนาที่ลุกโชนของเขาหรอก

เขาถอดกางเกงออกมา แก่นกายขนาดเกือบเท่าข้อมือเด็กนั่นกำลังชูชันขึ้นมาอวดสายตาเธออยู่

อลิสาเลือกที่จะหันไปมองทางอื่น หัวใจของเธอมันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ให้ตายเถอะ!!

นี่ส่วนนั้นของเขามันใหญ่โตขนาดนี้เลยงั้นเรอะ! มิน่าล่ะเช้าวันนั้นเธอถึงเกือบจะลงจากเตียงไม่ได้..

แล้วนี่มันใช่เวลามาชื่นชมขนาด..ของเขาไหมลิสา!! เธอควรจะทำยังไงดี

“ถึงแม้ว่าพี่จะดูเหมือนคนกะล่อน แต่หากว่าพี่มีความรัก พี่จะตั้งใจรักคนรักของพี่ให้ดีที่สุด”

มือของเขากำลังแกะกระดุมเสื้อของเธออยู่

“พี่พูดแบบนี้กับคนอื่นมากี่คนแล้วคะ?”

เตลองซ์หยุดข้อมือที่กำลังแกะกระดุมเสื้อของเธอลง เขายกยิ้มจางๆ ก่อนจะแลบลิ้นออกมาเลียบนริมฝีปากของเธอเบาๆ

“เธอเป็นคนที่สองที่ได้ยิน”

ควรจะดีใจใช่ไหมเนี่ย? เธอไม่อยากเป็นคนงี่เง่าเลยให้ตายเถอะ แต่เพราะว่าเขา..หล่อมากยังไงล่ะ

ใบหน้าที่ไม่ว่ามองสักกี่ครั้งหัวใจของเธอก็เต้นไม่เป็นจังหวะเลย เขาอันตรายต่อทั้งหัวใจและความรู้สึก ในแบบที่หากว่าเธอเผลอไผลสักนิดเธออาจจะตกหลุมรักเขาอย่างง่ายดายไปเลย

คนที่ประสบการณ์เรื่องความรักติดลบแบบเธอ ไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้หรอก..

แถมเขายังไม่เคยบอกกล่าวว่าชอบเธอหรืออะไรเลย ที่เขาเข้าหาเธอทั้งหมด อาจจะเป็นเพราะว่าร่างกายของเธอมันดึงดูดเขา สักวันเขาจะเบื่อเธอ..

และเมื่อถึงวันนั้นคงจะมีผู้หญิงคนใหม่ให้เขาไปทำแบบนี้ด้วย

อลิสาหลับตาลงอีกครั้งเมื่อเขาผลักเธอให้ล้มตัวนอนลงบนโซฟา เขาทาบทับริมฝีปากลงมาอีกครั้งและครั้งนี้มันเร่าร้อนมากกว่าครั้งแรกหลายเท่าเลย

เขาขยับใบหน้าเปลี่ยนมุมให้ลึกล้ำขึ้น ลิ้นที่สอดเข้ามาพัวพันทำให้ร่างกายร้อนขึ้นตามลำดับ

ริมฝีปากของเขาเริ่มเปลี่ยนเป้าหมายเมื่อเห็นใบหน้าที่ขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อของเธอ

เตลองซ์หว่านพรมความร้อนด้วยริมฝีปากของเขาไปที่แก้ม หูและซอกคอ ไล่ลงไปเรื่อยๆ จนถึงเนื้ออกคู่สวย

ผิวกายของเธอขาวเนียนละเอียด ยอดปลายถันสีชมพูราวกับกลีบดอกกุหลาบสีแดงที่แต้มลงไปบนร่างกาย

อุณหภูมิในร่างไต่ระดับขึ้นตามแรงกระตุ้นและเมื่อริมฝีปากของเขาเข้าครอบครองยอดอก ปลายลิ้นร้อนตวัดเลียไปมาก่อนที่เขาจะออกแรงดูดดึงเบาๆ

“อา..”

ความรู้สึกวาบหวามจากการสัมผัสปัดป่ายไปทั่วทั้งตัวได้กระจายลงสู่เบื้องล่าง

อลิสากำลังโกรธเคืองร่างกายของตัวเอง เธอรู้ว่าเขาอันตราย รู้ดีว่าไม่ควรมีความสุขกับสัมผัสที่เขามอบให้แต่ทว่าเธอก็อดจะรู้สึกดีไม่ได้เลย

“พี่ชอบนะในตอนที่เราทำหน้าแบบนี้ มันดูสวยไปอีกแบบ..เพราะใบหน้าแบบนี้ของลิสาจะมีแค่พี่เท่านั้นที่ได้เห็น”

ปลายจมูกของเขาซุกไซ้ลงมาที่ซอกคอ พร้อมกับลมหายใจถี่กระชั้น

ร่างกายของเธอมันร้อนไปหมดเลย และมันยิ่งร้อนมากขึ้นเมื่อปลายนิ้วของเขากำลังกรีดไปตามรอยแยกกลางกาย

เขาแยกขาของเธอออก เพื่อมองดูความสวยงามของกลีบดอกไม้ที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำหวาน

“แค่สัมผัสเบาๆ ก็พร้อมแล้วงั้นเหรอ..ความรู้สึกไวดีจังเลยนะ”

อลิสาพยายามใช้มือข้างที่ไม่เจ็บมาปกปิดส่วนนั้นเอาไว้แต่เขาก็ใช้มืออีกข้างของเขาจับมือเธอเอาไว้

“อายทำไม..สวยจะตาย”

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   13.คลื่นความสุขที่ซัดสาด NC

    ฝ่ามือใหญ่ไล้ไปตามผิวเนื้อเปลือยเปล่าที่สั่นเทาน้อยๆ ก่อนจะเลื่อนไปที่สีข้าง เอว จนถึงหว่างขาเขากดแทรกก้านนิ้วเข้าไปในร่องแคบที่ชื้นแฉะ ทุกครั้งที่ขยับปลายนิ้วเบาๆ ก็จะมีเสียงเฉอะแฉะดังออกมาอย่างน่าอายอลิสาใช้มือของตัวเองมาปิดหน้าเอาไว้ด้วยความขวยเขิน เธอขบเม้มริมฝีปากจนห้อเลือดเพราะไม่ต้องการส่งเสียงร้องครางออกมา“ทำไมล่ะ ทั้งๆ ที่พี่อยากได้ยินเสียงครางของลิสามากแท้ๆ ไม่ต้องอายหรอก”เขาจับมือของเธอที่กำลังปิดบังหน้าตัวเองให้มันมากอบกุมแท่งกายของเขาอลิสาช้อนสายตามองหน้าเขา“เราไม่ได้พึ่งทำเป็นครั้งแรกสักหน่อย หรือหากว่าอายอยากให้พี่ป้อนเหล้าให้อีกไหม..”น่าแปลก..ที่วันนี้เธอไม่นึกอยากเมาเลย เพราะการมองหน้าเขาโดยที่ยังมีสติครบถ้วนแบบนี้มันทำให้เธอเผลอลืมเลือนทุกสิ่งทุกอย่างหมดสิ้นทั้งเสียงกระซิบที่เย้ายวนหรือปลายลิ้นที่ลากไล้อย่างเน้นย้ำก็ล้วนกระตุ้นความต้องการของเธออย่างร้ายกาจมือของเขากำลังจับมือเธอเพื่อนำพาให้เธอขยับปลายนิ้วรูดรั้งความเป็นชายของเขาขึ้นลงตามจังหวะอลิสารู้สึกเหมือนกันว่ามือของเธอมันเริ่มเปียกชื้นและพอมองดูดีๆ เธอก็พบว่าตรงส่วนหัวบวมแดงมันมีน้ำสีใสไหลย้อยออกมาสะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   14.เหนือกว่า

    เตลองซ์โทรกลับไปหาส้มแป้นเพื่อขอดูบัญชีทั้งหมดของไร่อุดมรัก ใช้เวลาไม่นานส้มแป้นก็ใช้ให้คนงานในไร่อุดมรักเอาเอกสารมากมายมาให้เขาถึงที่นี่อลิสายังคงนอนหลับอยู่ ท่าทางว่าเธอจะเหนื่อยมากจริงๆ เพราะนี่ก็ใกล้จะห้าโมงแล้วเธอจะไม่ตื่นขึ้นมาเลยเขายังคงตรวจดูบัญชีที่มียอดติดลบมาตั้งแต่ปีที่แล้วของไร่อุดมรักด้วยแววตาเรียบเฉยโลกพัฒนาไปทุกวัน ไม่ว่าจะธุรกิจใดก็ตามหากว่าไม่ปรับเปลี่ยนแนวคิดการตลาดในทันโลก ย่อมไม่สามารถยืนอยู่ในตลาดได้หรอกส้มแป้นเป็นคนของไร่พูนสุข ปู่ของเขาส่งคนไปทำงานที่นั่นตั้งแต่ยี่สิบปีที่แล้วเพื่อคอยช่วยเหลือคุณยายอุดมที่ไม่มีใครในเวลานั้นปู่คอยให้ความช่วยเหลือไร่อุดมรักลับๆ มาโดยตลอด ไม่อย่างนั้นที่นั่นคงจะไม่สามารถประคับประคองตัวเองมาได้จนถึงทุกวันนี้และเรื่องไหทองคำอะไรนั่น มันคือแผนการของปู่ที่อยากให้หลานสาวเพียงคนเดียวของคุณอุดมกลับมาที่นี่เพื่อแต่งงานกับเขาเตลองซ์นับถือความรักที่มั่นคงและยาวนานของปู่นะ แต่เขาก็สงสารคุณย่าไปในเวลาเดียวกัน เพราะแบบนั้นย่าถึงได้หย่ากับปู่แล้วไปอยู่ที่อื่น เพราะว่าปู่ไม่ได้รักย่าเลยในสมัยก่อนแต่งงานกันตามที่พ่อและแม่เห็นชอบ คนเป็นลูก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   15.สู้ตาย

    เมื่ออลิสาเดินมาทางถึงที่บ้าน เธอก็ตรงเข้าห้องนอนในทันที ตอนนี้ในไร่ไม่มีใครที่น่าไว้ใจสักคนรวมไปถึงพี่ส้มแป้นด้วยเพราะการจะเข้าถึงบัญชีรายรับรายจ่ายของไร่จะต้องเป็นคนที่อยู่ใกล้ตัวเธอพอสมควรอลิสากดโทรศัพท์เพื่อโทรหาพี่ที่เธอสนิท“ว่าไงยัยลิสา”“พี่ไคโรคะ ลิสามีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือค่ะ”พี่ไคโรเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย เธอสนิทกับพี่ไคโรเพราะว่าพี่เขาบ้าดูดวงเหมือนสกาย แต่เธอไม่ได้บ้าถึงขนาดนั้นนะ กับพี่ไคโรจะใช้คำว่าบ้าดูดวงก็คงไม่ได้เพราะว่าพี่เขาคลั่งดูดวงมาก มันเลยขั้นของคำว่าบ้าไปไกลเลย“ว่ามาสิ”“ลิสาขอยืมเงินหน่อยค่ะ”ครั้งนี้เธอจะไม่ยอมให้ไร่พูนสุขและพี่เตลองซ์มาถือไพ่เหนือกว่าเธออีกแล้วเธอจะทำให้พวกเขารู้ว่า ต่อให้ไม่มีพูนสุข อุดมรักก็สามารถกลับมายิ่งใหญ่ได้อีกครั้ง!!วันรุ่งขึ้นพี่ไคโรก็ขับรถมาที่ไร่ของเธอพร้อมกับ..ซินแส“ที่ตรงนี้ดีมากเลยครับ เป็นเนินที่สายลมแห่งทรัพย์พัดผ่านมา ไม่ว่าจะลงทุนทำอะไรก็แล้วแต่ มีแต่จะงอกงามไม่มีหด”ไคโรพยักหน้าเพื่อเป็นการรับรู้ เขาให้ซินแสกลับไปก่อนเพื่อดูฤกษ์งามยามดีในการสร้างโรงแรม..“เรื่องไร่องุ่นพี่ว่ามันต่อยอดได้เยอะมาก เราเองก็เรียนม

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   16.เจ็บใจ

    สายตาของอลิสานั้นไล่มองไปตามกิ่งก้านที่แผ่ออกอย่างสวยงามราวกับว่านี่คืองานศิลปะบนใบหน้าหวานขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ มุมปากปรากฏรอยยิ้มออกมาอย่างน่ามอง“หวังว่าปีหน้าลิสาจะได้ชิมองุ่นอร่อยๆ ของเจ้าร้อยปีบ้างนะคะ”“แน่นอนสิ ลิสาจะต้องได้ชิมและได้มาเก็บด้วยตัวเองเลย ว่าแต่ในมือของเรามันคืออะไรกัน?”อ่า..เธอมัวแต่ชื่นชมเจ้าต้นองุ่นร้อยปีจนลืมเป้าหมายในการมาที่นี่ไปซะสนิทเลย อลิสายื่นเอกสารในมือให้กับพี่จองชัย“ลิสาคิดว่าจะแบ่งขายที่ดินค่ะ”จองชัยยกมือขึ้นมาลูบผมของเธอเบาๆ ด้วยความเอ็นดู“เป็นเจ้าของไร่ เหนื่อยมากเลยใช่ไหม มาสิ มาบอกรายละเอียดให้พี่ฟังหน่อยว่าเรายังขาดเงินอีกเท่าไหร่?”จะกี่ครั้งความอ่อนโยนของพี่จองชัยก็ทำให้เธอรู้สึกดีได้เสมอเลย อลิสาอธิบายคร่าๆ ว่าเธอจะขายตรงไหนบ้างและกี่ไร่“ลิสากำลังจะทำโรงแรมค่ะ เพราะแบบนั้นก็เลยต้องการเงินทุนสักก้อนในการลงทุนกับพี่ที่รู้จักกัน”จองชัยพยักหน้าด้วยความเข้าใจ“แสดงว่าเราต้องการเงินประมาณสามสิบล้าน ลงทุนทำโรงแรมยี่สิบล้านส่วนอีกสิบล้านเอามาหมุนเวียนในสวนและทำโรงบ่มไวน์?”อลิสาหยักหน้าเร็วๆ“ใช่เลยค่ะ แบบนั้นเลย”“ถ้าเป็นอย่างนั้นลิสาไม่ต้อง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   17.ไม่รู้ว่าต้องรู้สึกแบบไหน

    สองมือสั่นระริกยกมือขึ้นมาปิดบังใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา เมื่อเธอมองเห็นหน้าของเจ้าของเสียงนั่น ลิสาก็รีบหันหน้าหนีและเช็ดน้ำตาในทันทีแต่ทว่าเขากลับไวกว่า เตลองซ์อุ้มอลิสาขึ้นมาจากพื้นหญ้าเขาเปิดประตูรถก่อนจะโยนเธอเข้าไปในนั้น“ดะ..เดี๋ยวก่อนค่ะ”เมื่อเขากำลังจะปิดประตูรถเธอก็รีบเอามือมาดันไว้“ไม่พาไปขายหรอกน่า..”เรื่องนั้นเธอรู้ แถมยังรู้อีกต่างหากว่าเธอหลบหนีเขาไม่ได้“ช่วยเอาจักรยาน..ขึ้นรถไปด้วยได้ไหมคะ”เธอพึ่งจะทำซาเล้งพัง อลิสายังไม่อยากทำจักรยานหายไปอีกคัน และเมื่อพูดจบอลิสาก็ก้มหน้าลงเช็ดน้ำตาตัวเองอีกครั้ง“รู้แล้ว นั่งดีๆ”เขาปิดประตูรถก่อนจะยกจักรยานเธอขึ้นเอาไว้ท้ายรถ เขาตามหาเธอซะทั่วเลย..เพราะส้มแป้นบอกว่าอลิสากำลังไปที่ไร่เจริญรุ่งเพื่อไปหาจองชัย แต่พอเขาไปที่ไร่เจริญรุ่งจองชัยก็ทำหน้าหงอยๆ พร้อมกับบอกว่าอลิสาออกมาแล้ว พอเขาโทรเช็คที่ส้มแป้นก็พบว่าเธอยังไม่กลับไปที่ไร่ เขาก็เลยขับรถตามหาเธอไปเรื่อยๆ จนมาถึงที่นี่เมื่อเขารู้ว่าเธอไปหาจองชัย ภายในใจของเขาก็ปั่นป่วนแบบไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ทว่าพอเขามองเห็นไหล่ของเธอที่มันกำลังสั่นไหวจากการร้องไห้..มันเหมือนกับมีเข็มที

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   18.ไม่ต้องเป็นแฟนแล้ว

    ไฉไลกำลังมองถังใส่ปลามากมายที่วางเรียงรายอยู่ท้ายไร่ เธอพึ่งกลับมาจากโรงเรียนและพ่อใช้ให้เธอมาช่วยทำกับข้าว..ต้นยำปลา ปลาเผา เมี่ยงปลาเผา หมกปลา..สารพัดเมนูที่ทำจากปลากำลังถูกรังสรรค์ด้วยฝีมือของคนงานทั้งสองไร่“ไฉไล..เธอลืมเอาหนังสือกลับมา”ใบหน้าของเด็กสาวขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อเมื่อเธอเห็นออสการ์เดินมาทางนี้ เราเรียนโรงเรียนเดียวกันก็จริง แต่เขาเรียนห้องอีพีซึ่งเป็นห้องพิเศษที่ต้องจ่ายค่าเทอมแพงกว่าห้องที่เธอเรียนหลายเท่าตัว เพราะอย่างนั้นถึงเราจะเรียนที่โรงเรียนเดียวกันแต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะได้เห็นหน้าเขาบ่อยๆ“ขอบคุณนะออสการ์”“ไม่เป็นไร เราไปเปลี่ยนชุดก่อนจะ เดี๋ยวจะลงมาช่วยทำอาหารไม่รู้ว่าเฮียนึกยังไงถึงได้เหมาปลามาเลี้ยงแบบนี้”“นั่นสิ เราก็จะไปเปลี่ยนเสื้อเหมือนกัน เดี๋ยวมาเจอกันนะ”เธอโบกมือลาเขา โดยที่หัวใจของเธอมันลอยตามเขาไปไม่หยุดหย่อนเลย..ไอ้ใจไม่รักดีเอ้ย!! ทำไมยอมตามเขาไปง่ายขนาดนั้นกัน..ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่เธอแอบชอบเขา รู้สึกตัวอีกทีสายตาของเธอมันก็หยุดอยู่ที่เขาแล้ว“ไฉไล รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ เดี๋ยวเสื้อนักเรียนก็เลอะหมดหรอก”“ค่ะแม่ เดี๋ยวหนูมานะคะ”ไฉไลเดินกลับบ้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   19.ความชัดเจน

    หลังจากนั้นคนงานของไร่ทั้งสองก็เริ่มลงมือทานอาหารเย็นด้วยกัน มีการก่อกองไฟเพื่อเผาปลาและมีเหล้ามากมายหลากหลายชนิดวางเรียงรายเอาไว้ให้เลือกสรรอลิสาเลือกที่จะไม่แตะต้องของมึนเมาพวกนั้นเลย เพราะว่าเธอยังขยาดไม่หาย หลังจากที่ดื่มอย่างหนักหนาสาหัสในวันนั้นกับสกายและ..พี่เต“วันนี้ไม่ดื่มงั้นเหรอ หรือว่าอยากให้ป้อนอีก”“พี่ต้องขับรถกลับไม่ใช่เหรอคะ ห้ามดื่มนะคะ”เตลองซ์หัวเราะออกมาเสียงดัง“อย่าลืมสิว่าบ้านของพี่อยู่แค่ตรงนี้เอง พี่เดินไปไม่กี่สิบก้าวก็ถึงแล้วจอดรถเอาไว้ที่นี่ก็ได้..อยากกลับแล้วงั้นเหรอ”อลิสาพยักหน้าเบาๆ“กลับไปที่บ้านพี่ใช่ไหม..ไปอยู่กับพี่เถอะนะ ขอแค่วันนี้ก็ได้พรุ่งนี้พี่จะยอมให้ลิสานอนที่บ้านกับยายวันหนึ่ง..”“ทำไมคะ ทำไมต้องเป็นวันนี้?”“เพราะพี่มีเรื่องอีกเยอะที่จะพูดกับลิสา พี่รู้สึกไม่ดีเลยที่เห็นเราร้องไห้..อยากจะกอดปลอบและจูบแรงๆ สักที”เธอกำลังคาดหวังอะไรจากคนคนนี้กันนะ..“งั้นเดี๋ยวลิสาไปบอกพี่ส้มแป้นก่อนนะคะ”เตลองซ์พยักหน้าแต่เขากลับจับมือของเธอเอาไว้ แล้วลุกเดินไปหาส้มแป้นพร้อมๆ กันกับเธอ อลิสาได้แต่กลอกตามองบน“วันนี้ลิสาจะไปค้างกับผมครับ ฝากดูแลยายอุดมแทน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   20.ร้อนรน

    ในขณะที่เธอกำลังจริงจังอยู่ ก็เป็นอีกครั้งที่เขา..ล้อเล่น อลิสาทำท่าจะลุกขึ้นแต่เตลองซ์รีบกอดเอวเธอเอาไว้แน่น“ก็ได้ๆ เป็นทุกอย่างเลย เป็นคนรัก เป็นแฟน เป็นเมีย”หลังจากนั้นเขาก็อุ้มเธอขึ้นแล้วพาอลิสาเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการอาบน้ำให้เธอ“วันนี้ห้ามทำอะไรที่มากไปกว่าการอาบน้ำนะคะ..ไม่อย่างนั้นลิสาจะไม่มานอนที่นี่อีกแล้วเพราะว่าพี่พูดไม่เป็นคำพูด”เตลองซ์ไม่ได้รับปากหรือว่าพูดอะไร เขาถอดเสื้อเธอออกช้าๆ“อีกนานแค่ไหนเราจะได้แต่งงานกัน?”ให้ตายเถอะเราพึ่งจะรู้จักกันได้ไม่ถึงสองอาทิตย์ด้วยซ้ำ“เราพึ่งรู้จักกันเองนะคะ”“เวลาไม่สำคัญเลยสำหรับพี่ ลิสาพี่อายุสามสิบห้าแล้วนะ พี่ไม่มีเวลามาคบเล่นๆ หรอกเพราะอย่างนั้นพี่ต้องการความจริงจังจากความสัมพันธ์ในครั้งนี้แบบมากๆ เลย”อลิสาหลับตาลงช้าๆ“ลิสาพึ่งเคยมีพี่เป็นแฟนคนแรก..ลิสาอยากจะใช้ชีวิตเป็นแฟนกันนานๆ ในสาสมกับที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย”แล้วการเป็นเมียมันไม่เหมือนการเป็นแฟนตรงไหนกัน? ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยเข้าใจลิสาเท่าไหร่ แต่เตลองซ์ก็ไม่คิดขัดใจเธอเขาไม่รู้ว่าจองชัยยื่นข้อเสนออะไรให้ลิสา แต่หมอนั่นจะต้องทำพลาดครั้งใหญ่หลวงมากแน่ๆโอกาสถึงได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13

บทล่าสุด

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   32.ห้ามคืนคำ

    “พูดก็พูดเถอะ เรื่องของแกมันเหมือนกับในละครหลังข่าวเลยวะลิสา”สกายพูดพร้อมกับหมุนตัวของลิสาเบาๆ เพราะตรวจดูความเรียบร้อย วันนี้เพื่อนของเธอสวยมากกว่าทุกวันเลยอลิสาอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ที่กระโปรงยาวฟูฟ่อง ที่บนเรือนผมสวมมงกุฎดอกไม้เอาไว้ ส่วนที่มือก็ถือช่อดอกไม้เล็กๆ ไว้ด้วย“นั่นสินะ บางทีเราก็คิดนะว่าเหมือนเราเกิดมาเพื่อแต่งงานกับพี่เตเลย..”โรงแรมของเธอสร้างเสร็จก่อนปีใหม่สองเดือน แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อเพจของโรงแรมเปิดตัวก็มียอดจองเข้าพักยาวจนถึงปีหน้าเลย อาจจะเพราะผู้คนโหยหาธรรมชาติ อีกทั้งพี่ไคโรยังมีความสามารถในการสร้างโรงแรมของเราออกมาได้เหมือนกับอยู่ที่อิตาลีจริงๆ เลยเรื่องนั้นต้องยกความดีความชอบให้เขา และเรื่องฤกษ์แต่งงานก็เป็นพี่ไคโรเหมือนเดิมที่หาวันที่ดีที่สุดแบบที่เร็วที่สุดตามความต้องการของพี่เตลองซ์ได้“พรหมลิขิตสุดๆ ไปเลย”สกายพูดพร้อมกับจับมือของอลิสาเอาไว้“ขอให้แกมีความสุขมากๆ นะ”ส่วนอีกด้านเป็นพี่อาร์มที่เข้าไปแสดงความยินดีกับเตลองซ์“ให้ตายเหอะ นี่อย่าบอกนะว่าได้แต่งงานกันเพราะกู เหลือเชื่อจริงๆ เลย”เตลองซ์หัวเราะ เขาตบไหล่ของอาร์มเบาๆ“แต่งงานกันเพราะกู

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   31.โชคชะตา NC

    ร่างกายของเรากอดก่ายกันอย่างแนบชิดกระทั่งไม่มีช่องว่างของอากาศแทรกผ่าน ฝ่ามือของเขาบีบเคล้นความนุ่มนิ่มทั้งสองข้างที่ชวนให้หลงใหลจนมันปริออกมาตามง่ามนิ้ว ปลายยอดสั่นระริกถูกเคล้นคลึงจากฝ่ามือของเขา สลับกับการใช้ปลายนิ้วบี้ลงไป.. “อา..” ช่องทางด้านล่างร้อนผ่าวเต้นตุบๆ ดูเหมือนจะยั่วเย้าปลายนิ้วที่กำลังสอดลึกเข้าไปด้านใน ชั่วพริบตาเมื่อถูกปลุกเร้าทั้งด้านบนด้านล่างพร้อมๆ กัน ร่างกายของเธอก็สั่นกระตุกเบาๆ พร้อมกับเสียงร้องครางที่ดังสนั่น “ชอบให้ใช้นิ้วขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่า..คิดถึงพี่จนทนไม่ไหว” เขาหมุนตัวเพื่อให้เธอหันหน้ามามองเขา เตลองซ์รูดรั้งแก่นกายขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะกดสะโพกของอลิสาลงไป.. “อะ..อึ่ก” เขาไม่ยินยอมให้เธอได้พักแม้เพียงเสี้ยวนาที ฝ่ามือหนาใหญ่กำลังลูบไล้ไปตามสีข้าง ส่วนใบหน้าของเขาก็ฝังลงไปบนเนินเนื้อนุ่มนิ่มก่อนจะออกแรงดูดดึงมันเบาๆ ความตื่นตัวร้อนผ่าวเบียดแทรกเข้ามาช้าๆ แล้วฝังลึกเข้ามาในกายเรื่อยๆ จนสุดท้าย ร่างกายกำลังถูกเติมเต็มอีกครั้งหลังจากที่เธอพึ่งจะเสร็จสมไป ความรู้สึกต่างๆ ยิ่งไวต่อสัมผัสมากกว่าครั้งไหนๆ อลิสาบดเบียดสะโพกลงไปยังแท่งร้อนเผาก่อ

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   30.พูดเล่นที่ไหน

    อลิสามองแผ่นหลังของพี่จองชัยและคุณเบลินดาที่เดินเคียงข้างกันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มหวังว่าคำพูดของเธอมันจะสามารถสะเทือนกำแพงในใจของพี่จองชัยได้ไม่มากก็น้อยทะเลาะกันแทบเป็นแทบตายเพราะต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งๆ ที่ทั้งคู่ต่างก็เป็นคนผิด ถ้ายอมหันหน้ามาคุยกันตั้งนานก็คงไม่ต้องทะเลาะกันยาวนานมากขนาดนี้“กลับบ้านกันเถอะครับ พี่ง่วงแล้ว”“ที่นี่บ้านลิสาค่ะ จะกลับไปไหนได้อีก”เตลองซ์หน้ามุ่ย“งั้นขึ้นห้องกันเถอะครับ..เมียจ๋า ไม่ว่าจะยังไงคืนนี้พี่ไม่ยอมนอนคนเดียวแน่นอน พี่นอนคนเดียวมาหลายคืนแล้วนะ เมื่อวานลิสาก็อ้างว่าติดงาน เดี๋ยวนี้ติดงานมากกว่าพี่อีกเหรอครับ”จะว่าไป..เธอไม่ได้ไปอยู่กับเขานานแล้วเหมือนกัน“ก็ได้ค่ะ รอก่อนนะคะ เดี๋ยวลิสาช่วยไฉไลเก็บจานก่อน”“ได้เลยครับ เพื่อเมียนานแค่ไหนก็รอ”อลิสาหันหน้ามาหาเตลองซ์ ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหาเขาแล้วหอมแก้มเขาเบาๆ“ไปนั่งรอตรงนั้นเลยค่ะ”เธอชี้ไปที่เก้าอี้เพื่อให้เขาไปนั่งรอดีกว่ามายืนรอแบบนี้ เตลองซ์ยกมือขึ้นมาถูแก้มเบาๆ ตรงที่ลิสาพึ่งจะจุมพิตไปเมื่อครู่ ใบหน้าของเขาในตอนนี้คงกำลังยิ้มอยู่สินะ เขารู้สึกร้อนไปทั่วทั้งหน้าเลยอลิสาไม่ได้

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   29.ไม่ปล่อยมือ

    จองชัยจับมือของเบลินดาเอาไว้“วันนี้พอเท่านี้เถอะครับ เรากลับกันเถอะ”เมื่อจองชัยพูดจบเขาก็จูงมือของเบลินดาออกไปจากที่นี่“ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นตัวต้นเรื่องแท้ๆ มาทำท่าเหมือนรู้สึกผิดงั้นเหรอไอ้จอง ทุเรศฉิบหายเลยว่ะ”จองชัยหันหลังกลับมามองหน้าของเตลองซ์“เออ กูมันทุเรศ แล้วยังไงล่ะ? หากว่ามึงมั่นใจในความรักของมึงทำไมจะต้องกลัว..”เตลองซ์ทำท่าจะถลาเข้าไปหาจองชัยแต่อลิสาเอาตัวเข้ามาขวางไว้ เธอมองหน้าเตลองซ์ด้วยสายตาโกรธเคืองเล็กน้อย“ไปขอโทษคุณเบลินดาแบบตั้งใจมากกว่านี้ค่ะ”อลิสาชี้นิ้วไปที่คุณเบลินดาเพื่อให้เตลองซ์ไปขอโทษเธอ ทว่าเตลองซ์กลับขมวดคิ้วมองหน้าของอลิสา“ลิสา..นี่พี่เป็นคนผิดงั้นเหรอ?”“หากถามลิสาก็ผิดทั้งคู่นั้นแหละ เพราะอย่างนั้นพี่เตไปขอโทษของลินดา หลังจากนั้นคุณลินดาก็ขอโทษพี่เตนะคะ ไม่เหนื่อยงั้นเหรอ โกรธแค้นกันมาเป็นสิบๆ ปีแบบนี้ ให้มันพอแค่นี้และหลังจากนี้ไปก็สนใจแค่ความสุขของตัวเองเถอะค่ะ ไม่ต้องไปสนใจเรื่องการแก้แค้นหรือว่าอะไรแล้ว..นับจากนี้ไปใครมีความสุขมากกว่าคนนั้นชนะค่ะ”เตลองซ์เม้มปากเล็กน้อย เขาเดินเข้าไปหาเบลินดาที่กำลังทำท่าจะร้องไห้ออกมา“ผม..ขอโทษครับ หวังว่

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   28.เราน่ะไม่เคยรักกันเลย

    เบลินดากำมือแน่นเมื่อเธอมองเห็นคุณปู่สุขมองหน้าของอลิสา สายตาเอ็นดูแบบนั้นในตอนที่เธอเป็นแฟนกับเตลองซ์ เธอไม่เคยได้รับมันเลยสักครั้งเดียว“ผมได้ข่าวมาว่าหุ้นส่วนอีกคนเป็นคนที่อลิสาแอบชอบมาตั้งแต่สมัยมหาลัย..แต่เธอไม่เคยบอกกล่าวความในใจออกไปเลย”เบลินดาส่งเสียงร้องเหอะออกมา“พึ่งรู้ว่านายเองก็มีประโยชน์เหมือนกันนะจองชัย อย่าบอกนะว่าที่นายทุ่มเทช่วยพี่ทำลายเต เพราะว่านายชอบอลิสา?”ความรู้สึกในใจมันขุ่นมัวไปหมดจนไม่สามารถพูดออกมาได้อย่างชัดเจนหรือเต็มปากได้ ว่าตกลงแล้วเขารู้สึกอย่างไรกับอลิสากันแน่รักเธอ หรือว่าต้องการเธอมาเพื่อจะให้คุณตาภูมิใจในตัวเขา“แต่นายจะรู้สึกยังไงมันไม่สำคัญหรอกนะจองชัย เพราะว่าพี่จะทำลายความรักครั้งนี้ของเตลองซ์เอง จะทำทุกทางเพื่อไม่ให้หมอนั่นมีความสุขกับคนรักเหมือนกับที่มันทำกับพี่”อลิสาเดินไปดูปลาก็พบว่ามันถูกเผาจนได้ที่แล้ว เธอใช้กรรไกรตัดหนังออกเบาๆ เพื่อให้ง่ายต่อการทานแล้วใช้ให้คนยกปลาเผาไปให้คุณตาและคุณยายที่อยู่บนบ้าน“น่าทานสุดๆ เลยพี่ลิสา พี่ทำกับข้าวเก่งเหมือนกันนะเนี่ย”ไฉไลพูดพร้อมกับทำจมูกขยับไปมาเพื่อสุดดมกลิ่นปลาเผาที่หอมฟุ้งไปทั่วไร่“ไม่ขนาด

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   27.มั่นคง

    สายลมในยามเย็นพัดผ่านใบหน้าของคุณยายอุดมไป คุณยายหันไปมองหน้าของคนที่คุณยายรักจนสุดหัวใจครั้งหนึ่งเราเคยจะหนีตามกันไป หนีไปจากที่นี่เพื่อให้ได้ใช้ชีวิตในฐานะของคนรักแต่ทว่าที่บ้านของคุณยายไม่มีใครอีกแล้ว หากว่าคุณยายหนีไปคุณแม่ของคุณยายก็จะต้องอยู่คนเดียวเพราะอย่างนั้นคุณยายจำต้องกล้ำกลืนความเจ็บปวดลงคอเพื่อแต่งงานกับคุณตาเสริมส่วนคุณปู่สุขก็ต้องกลับไปแต่งงานกับคนที่ทางครอบครัวบอกว่าดี..ย่ารตีเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับครอบครัวของคุณปู่สุข แต่ไม่ได้ดีสำหรับคุณปู่เลยเมื่อคลอดลูกคนแรกเราก็หย่ากันในทัน หลังจากนั้นคุณปู่ก็เลี้ยงลูกมาโดยลำพังและพอมีเตลองซ์ ปู่ก็อยู่กับเตลองซ์สองคนเพราะเจ้าลูกชายตัวดีไปอยู่กับแม่ของมันส่วนคุณยายอุดม ลูกสาวของยายคลอดอลิสาทิ้งไว้ให้ก่อนที่จะหนีไปกับผู้ชาย หลังจากนั้นอีกสิบปีคุณตาก็เสียชีวิตคุณยายไม่โกรธเคืองลูกสาวเลย เพราะว่าอลิสาคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของคุณยาย เด็กน้อยที่มีรอยยิ้มเจิดจ้าราวกับแสงของดวงตะวันเหมือนกับว่าหน้าที่สุดท้ายของคุณปู่สุขและคุณยายอุดมคือการส่งหลานให้ถึงฝั่งฝัน..“ได้สิ หากว่าพี่ต้องการให้ฉันไปอยู่ด้วย ฉันก็จะไปอยู่กับพี่..จะไปสร้างภา

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   26.รักแรก

    นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยจริงจังกับใครมาก่อนเลยสินะ..แต่ปัญหาของพี่เตลองซ์กับคุณเบลินดามันดูเหมือนจะร้ายแรงมากกว่าที่เธอคิดเอาไว้ซะอีกเขาทั้งสองคนไม่ใช่คนรักกันเหมือนที่เธอได้คาดเดาไปก่อนหน้า แต่ว่าเป็นคู่แค้นกันมากกว่า“แต่เมื่อปีที่แล้วพี่ได้ยินมาว่าลินดาไปอยู่ต่างประเทศ แล้วทำไมยัยนั่นถึงกลับมากันนะ แถมมาร่วมหุ้นทำโรงแรมกับลิสาอีก บอกตามตรงว่าพี่เป็นห่วงมากๆ เลย”อลิสาล้มตัวนอนลงไปบนพื้นหญ้า เธอมองท้องฟ้าสีครามที่อยู่ด้านบนก่อนจะค่อยๆ หลับตาลง“มีคำกล่าวจากหนังสือว่า ในการทำอะไรสักอย่างหากทางไหนที่เดินไปแล้วไม่เจออุปสรรคแสดงว่ามาผิดทาง เพราะแบบนั้นลิสาไม่กลัวหรอกค่ะ ไม่กลัวทั้งปัญหาเรื่องการทำโรงแรม และไม่กลัวว่าความสัมพันธ์ของลิสากับพี่เตจะมีปัญหาด้วย..อย่ากลัวไปเลยค่ะ เห็นแบบนี้ลิสามั่นคงมากกว่าที่พี่คิดอีกนะคะ”เตลองซ์ยกมือขึ้นมาเพื่อปังแดดที่กำลังส่องมาที่ใบหน้าของลิสา รอยยิ้มของเธอวันนี้มันช่างสวยงามเหมือนกับดอกทานตะวันที่กำลังผลิบานเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการมีคนรัก มันจะดีแบบนี้..“นั่นสินะ ไม่ว่าลิสาจะมีปัญหาอะไรพี่จะปกป้องลิสาเอง”เตลองจุมพิตลงไปบนหน้า

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   25.ความในใจ

    หลังจากที่คุณจอมทัพและคุณเบลินดา กลับไปแล้วก็เหลือแค่พี่ไคโรที่กำลังทำหน้าหมดอาลัยตายอยากอยู่“นี่พี่..ทำให้แกลำบากรึเปล่า ขอโทษด้วยนะครับคุณเต”อลิสาเงยหน้าขึ้นมาเพื่อมองสบตากับคนรักของเธอ เราทั้งสองต่างมีสภาพไม่แตกต่างกันเท่าไหร่นัก เรื่องในอดีตกำลังถาโถมเข้ามาแบบไม่ทันที่ได้ตั้งตัว แต่ทว่ามือของเราสองคนกลับกอบกุมกันเอาไว้ไม่ปล่อยเลยตอนนี้เธออยากจะพูดคุยกับพี่เตลองซ์เป็นการส่วนตัวและลิสาเองก็คิดว่าเขาน่าจะอยากคุยกับเธอมากๆ เหมือนกัน“ไม่ต้องคิดมากเลยค่ะพี่ไคโร ลิสาไม่ใช่เด็กแล้วนะที่จะก้าวผ่านเรื่องในอดีตไปไม่ได้ พี่ไม่ต้องคิดมากนะคะ ได้ฤกษ์งามยามดีเมื่อไหร่ก็ลงเสาเข็มก่อสร้างได้เลย”ไคโรขยี้มือลงไปบนผมของลิสาเบาๆ แต่ทว่าที่ด้านหลังของลิสากลับมีสายตาที่ไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่มองมา เขารีบยกมือขึ้นมาจากศีรษะของเธอในทันทีเขาเอ็นดูลิสาและมองว่ายัยเด็กนี่เหมือนน้องสาว แต่จากนี้ท่าทางว่าเขาจะต้องรักษาระยะห่างให้ดีซะแล้ว“ไว้เจอกันวันก่อสร้างนะ ช่วงนี้พี่อาจจะมาที่นี่บ่อยๆ เพราะว่าต้องมาคุมการก่อสร้างทั้งหมด”“เข้าใจแล้วค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะพี่”ไคโรพยักหน้าให้ลิสา เขามองหน้าของคุณเตลองซ์ก

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   24.ปัญหา

    เมื่อเราเดินทางมาถึงที่ไร่อุดมรัก อลิสาก็มองเห็นรถยนต์ยุโรปสามคันที่จอดอยู่หน้าไร่ของเธอเตลองซ์จอดรถมอเตอร์ไซค์ของเขาเอาไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ เขาจับมือของอลิสาเอาไว้ พร้อมกับพาเธอเดินไปหาผู้ชายที่กำลังเดินมาหาเราเช่นกัน“สวัสดีค่ะพี่ไคโร นี่พี่เตแฟนหนูเองค่ะ”อลิสาช้อนสายตาพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเธอแนะนำให้พี่ไคโรรู้จักกับพี่เตลองซ์“อ่า..นี่พามาแนะนำหรือว่าพามาอวด”อลิสาหัวเราะเบาๆ“มาอวด เอ้ย..มาแนะนำค่ะ เพราะว่าในบางทีพี่เตอาจจะมาช่วยงานลิสาด้วย เลยอยากจะพามาแนะนำให้รู้จักกันไว้”ไคโรมองหน้าเตลองซ์ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มให้กับแฟนของเด็กที่นับถือกันเป็นน้องสาว“ผมไคโรครับ ยินดีอย่างยิ่งที่เด็กซนๆ แบบลิสามีแฟนกับเขาสักที และผมอยากจะแนะนำหุ้นส่วนคนอื่นให้รู้จัก..นี่พี่จอมทัพครับ”รอยยิ้มของอลิสาค่อยๆ จางหายไปจากใบหน้า เธอหุบยิ้มในทันทีพร้อมกับความรู้สึกมากมายที่ถาโถมเข้ามาราวกับคลื่นที่ซัดสาดไม่หยุดใบหน้าที่เธอเฝ้ามองมาตลอดระยะเวลาเกือบสิบปี ดวงตาของเขาตกใจเล็กน้อยเมื่อมองเห็นเธอ แต่แล้วจากดวงตาที่ตกใจก็กลับกลายเป็นดวงตาที่แสนยินดี“ลิสา..บังเอิญจังเลยนะ”ความรู้สึกหนักอึ้งกระจายตัวออกมา

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status