เช้าวันต่อมา
07.30 น.
“สวัสดีค่ะน้าเคทนีน่าไปโรงเรียนแล้วนะคะ”
เด็กหญิงเตรียมตัวไปโรงเรียนเมื่อเห็นเคทเธอรีนเดินออกมาจากห้องก็รีบยกมือสวัสดีเพราะเธอต้องไปโรงเรียนแล้ว
“เรียนเก่งๆนะคะนีน่า”
เคทเธอรีนลูบหัวหนูน้อยอย่างเอ็นดู
“ค่ะ”
“เดี๋ยวพี่ไปส่งนีน่าแล้วจะเข้าไปที่โฮมสเตย์เลยน้องเคทจะอยู่ที่นี่ต่อก็ตามสบายเลยนะคะ”
ณดาส่งลูกสาวเสร็จเธอก็จะเข้าไปที่โฮมสเตย์เช่นแบบนี้ทุกวันหากเคทเธอรีนจะพักที่บ้านเธอต่อเธอก็ยินดี
“ค่ะ..พี่นิด”
โฮมสเตย์
11.00 น.
“เมื่อคืนแกหายไปไหนของแกวะ”
เมื่อคืนคริสโตเฟอร์ไม่เห็นเพื่อนของเขาอยู่ที่ที่พักแถมยังติดต่อไม่ได้อีกต่างหากพอเจอหน้าช่วงเช้าก็ต้องเอ่ยถามกันหน่อยว่าหายไปไหนมา
“ไปทำธุระมานิดหน่อย...แล้วเมื่อคืนกิจกรรมที่ฉันจัดให้ลูกค้าเราเค้าโอเคไหม”
อคิณยังไม่สามารถบอกกับเพื่อนของเขาตอนนี้ได้ว่าเขาไปทำอะไรมาทั้งเบี่ยงประเด็นถามเพื่อนของเขากลับเรื่องอื่นแทน
“ก็โอเคนะ..ทุกคนประทับใจแล้วนี่แกจะไปไหนอีก”
ลูกทัวร์ของเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรประทับใจทุกอย่างที่ทางบริษัทได้จัดเตรียมให้ถมยังเอ่ยปากกับคริสโตเฟอร์ว่าจะใช้บริการทัวร์ของบริษัทอีกแน่ถ้ามีโอกาส
“ฉันจะออกไปโรงเรียนแถวนี้แปป”
อคิณคุยกับเพื่อนของเขาเสร็จก็รีบเดินออกจากบ้านพักไปที่รถของเขาทันทีวันนี้เขาตั้งใจว่าจะไปหานีน่าที่โรงเรียน
“หืมม..”
//ไปทำอะไรโรงเรียน”
คริสโตเฟอร์ถึงกับยืนเกาหัวแกรกๆที่เพื่อนเขาจะไปที่โรงเรียน
โรงเรียนXXX
“นีน่าคะคุณพ่อมาหาค่ะ”
ครูสาวเดินมาตามเด็กหญิงที่วิ่งเล่นกับเพื่อนอยู่ในห้องเรียนว่าคุณพ่อของเธอมาหา
“คุณพ่อเหรอคะ??”
นีน่าทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ดีใจที่คุณพ่อที่เธอรอคอยมาหาเธอเสียที
“คุณพ่อรออยู่ในห้องตามคุณครูมาค่ะ”
เด็กหญิงเดินตามคุณครูของเธอมายังห้องส่วนตัวที่แยกออกไปจากชั้นเรียนคิดอยู่ในใจแบบเด็กๆว่าคุณครูคงจะไม่หลอกเธอหรอก
“คุณพ่ออยู่ในห้องค่ะเข้ามาหาคุณพ่อสิคะ”
“คุณลุง”
เด็กหญิงเดินเข้ามาในห้องเห็นอคิณเธอก็จำได้ว่าเขาคือคุณลุงคนใจดีที่ชอบเล่นกับเธอแล้วทำไมคุณครูบอกกับเธอว่าเขาเป็นพ่อเธอกันล่ะ
“เดี๋ยวคุณคุยกับแกเสร็จก็พาแกไปส่งที่ห้องเรียนนะคะ”
“ครับ”
คุณครูสาวคุยกับอคิณเรียบร้อยแล้วเธอก็ออกไปดูแลเด็กๆของเธอที่ห้องเรียนตามปกติ
“คุณลุงเป็นพ่อของนีน่าไงคะ”
อคิณลงมาจากโต้ะย่อตัวลงคุยกับนีน่าเขายังเห็นเด็กหญิงทำหน้างงใส่เขาอยู่จึงต้องรีบอกความจริงกับเธอให้เร็วที่สุด
“คุณลุงเป็นคุณพ่อนีน่าจริงๆเหรอคะ...เย่!!..แสดงว่านีน่าเป็นเด็กดีแล้วก็เรียนเก่งแล้วใช่ไหมคะคุณพ่อจึงยอมมาหานีน่า”
นีน่ามองคนตรงหน้าอย่างแปลกใจครู่หนึ่งจึงยิ้มออกพร้อมโผเข้าไปกอดคนเป็นพ่อของเธอทำให้ชายหนุ่มได้รับความรู้สึกที่แปลกใหม่ความอ่อนโยนและสดใสของเด็กหญิงคนนี้ทำให้เขาเอ็นดูเธอมากขึ้นเรื่อยๆเลยทีเดียว
“ค่ะ..แต่ถึงคุณพ่อจะมาหานีน่าแล้วนีน่าก็ต้องเรียนให้เก่งขึ้นไปอีกแล้วก็เป็นเด็กดีเหมือนเดิมนะคะ”
อคิณกอดตอบลูกสาวของเขาพร้อมสอนลูกของเขาจากหัวใจเขาอยากให้เธอเติบโตมาเป็นคนดีคนเก่งให้สมกับที่เป็นลูกของเขา
“โอเคค่ะ..แล้วคุณพ่อจะมาอยู่กับนีน่าไหมคะ”
เรื่องที่เด็กหญิงอยากจะรู้ตอนนี้ก็คือพ่อของเธอนั้นจะมาอยู่กับเธอด้วยหรือไม่เพราะใจจริงเธอนั้นเฝ้ารอคนเป็นพ่อมาโดยตลอด
“อืมม..ก็ขึ้นอยู่ว่านีน่าอยากจะอยู่กับคุณพ่อหรือเปล่าล่ะคะ”
อคิณทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อยเพื่อเล่นกับลูกของเขาพรางอยากลองใจว่าลูกเธอจะตอบว่าอย่างไร
“นีน่าอยากอยู่กับคุณพ่อสิคะ..กับคุณแม่ด้วยค่ะ”
คำตอบแรกทำเอาอคิณใจชื้นขึ้นมาแต่ประโยคหลังมันทำให้เขาผิดหวังนิดหน่อย
“อืม..อย่างนี้คุณพ่อต้องคุยกับคุณแม่อีกทีแล้วล่ะค่ะ..แต่ตอนนี้นีน่าต้องไปเข้าห้องเรียนก่อนนะคะเดี๋ยวคุณพ่อเดินไปส่งค่ะ”
ยังไงเรื่องนี้อคิณก็ต้องคุยกับณดาอีกทีและเขาก็เห็นว่ารบกวนเวลาของลูกเขาที่จะต้องอยู่กับเพื่อนเมานานแล้วถึงเวลาที่จะต้องเดินไปส่งที่ห้องดังเดิมแล้วล่ะ
โฮมสเตย์
12.30 น.
“อ้าวคุณคริสไม่ได้ออกไปกับลูกทัวร์เหรอคะ”
นิชานั่งอยู่ที่หน้าเคาเตอร์จุดเชคอินกับณดาเธอเห็นคริสโตเฟอร์เดินเข้ามาจึงทักทายคราแรกคิดว่าทั้งเขาและอคิณไปเที่ยวกับพวกลูกทัวร์เสียอีกเพราะเมื่อตอนทานอาหารเช้าไม่เห็นทั้งสอง
“ไม่ครับวันนี้อยากพักมากกว่า”
คริสโตเฟอร์อยากพักผ่อนที่นี่มากกว่าอีกอย่างเขาก็อยากจะนั่งทำงานไปเพลินๆด้วย
“แล้วคุณคิณล่ะคะหรือว่าไปกับลูกทัวร์”
นิชาเห็นวาหากคริสโตเฟอร์อยู่ที่นี่แต่เธอไม่เห็นอคิณหรือว่าชายหนุ่มจะออกไปเที่ยวคนเดียว
“เห็นบอกว่าจะไปที่โรงเรียนน่ะครับผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปทำอะไร”
คริสโตเฟอร์ส่ายหัวพร้อมบอกอีกฝ่ายที่ถามว่าเพื่อนของเขาไม่ได้ไปเที่ยวแต่เห็นบอกว่าจะไปโรงเรียนแถวนี้ซึ่งตอนนี้เขาก็ยังนึกหาเหตุผลไม่ออกว่าเพื่อนของเขาจะไปที่โรงเรียนทำอะไร
“เค้าไปนานหรือยังคะ”
ณดาได้ยินที่ชายหนุ่มพูดแบบนั้นเธอก็หูผึ่งเลยทันทีอยากจะรู้ว่าเขานั้นไปตั้งแต่เมื่อไรเธอคิดอยู่ในหัวว่าเขาจะต้องไปหาลูกเธอเป็นแน่
“ตั้งแต่ก่อนเที่ยงแล้วล่ะครับ”
“ค่ะ..เดี๋ยวฉันมานะนิ”
เมื่อณดารู้ว่าชายหนุ่มไปตั้งแต่เมื่อไรก็รีบเดินออกจากจุดเชคอินไปที่รถของเธอหมายที่จะมุ่งหน้าไปที่โรงเรียนทันที
“อ้าวเดี๋ยวนิด”
นิชายืนอึ้งดูพฤติกรรมของเพื่อนเธอครู่หนึ่งว่าทำไมเพื่อนเธอจึงรีบร้อนอะไรขนาดนั้นเธอพยายามคิดว่าเพื่อนเธอเป็นอะไรช่วงนี้ดูอาการแปลกๆและคิดว่าหากอาการของเพื่อนเธอยังเป็นแบบนี้เธอก็จะต้องเค้นคุยจริงๆจังๆเสียที
โรงเรียนXXX“คุณคิณ..”ณดาขับรถมาถึงโรงเรียนของลูกสาวเธอก็เห็นอคิณกำลังจะขึ้นรถของเขาพอดีจึงรีบวิ่งลงจากรถมาเรียกชายหนุ่มเอาไว้ก่อนตอนนี้อารมณ์เธอเดือดพอๆกับแดดตอนนี้หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ“ตามผมมาถึงที่นี่คิดถึงผมหรือไง”อคิณหันไปหาหญิงสาวด้วยสีหน้านิ่งเฉยเขาคิดว่าน่าจะรู้เรื่องมาจากเพื่อนเขาเป็นแน่ว่าเขามาที่นี่เธอจึงได้รีบตามมาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเขาได้คุยกับลูกสาวของเขาเรียบร้อยแล้ว“ฉันขอบอกคุณไว้ก่อนว่าอย่ามายุ่งกับนีน่า”ณดาเดินเข้าไปประชิดตัวชายหนุ่มเธอแหงนหน้ามองค้อนให้คนตัวโตอย่างโมโหพร้อมกัดฟันพูดอย่างเสียอารมณ์ว่าห้ามเขานั้นมายุ่งกับลูกของเธอหากที่นี่ไม่ใช่โรงเรียนเธอคงตวาดเสียงใส่เขาไปแล้ว“ไม่ทันแล้วมั้ง..นีน่าบอกว่าอยากอยู่กับผมซะแล้วสิ..ลูกดูดีใจมากที่รู้ว่าผมเป็นพ่อซะด้วย”อคิณไม่ได้มีอาการกลัวหญิงสาวแม้แต่น้อยกลับอมยิ้มแล้วโต้ตอบกับเธออย่างหน้าตาเฉยถึงเรื่องที่เขาคุยกับนีน่าให้เธอได้ฟัง“นี่คุณ..เฮ้อ..ตกลงคุณจะให้ฉันทำยังไงคุณถึงจะเลิกยุ่งกับนีน่า”ณดาถึงกับต้องสูดหายใจเข้าลึกๆพร้อมถามชายหนุ่มอย่างตัดพ้อว่าตกลงเขาจะเอายังไงถึงจะเลิกยุ่งกับลูกเธอได้“คุณให้ข้อเสนอผมเห
“คุณนิดเค้าก็สอนลูกดีเหมือนกันนะ...ว่าแต่จะบอกเรื่องแกกับคุณนิดได้หรือยัง”คริสโตเฟอร์อมยิ้มให้กับคำพูดของนีน่าพร้อมเอ่ยชมณดาว่าสอนลูกสาวดีเหลือเกินพร้อมถามเรื่องที่เขากำลังสงสัยเพราะเพื่อนของเธอไม่ยอมเล่าให้ฟังเสียทีว่าตกลงณดากับเพื่อนของเขานั้นจู่ๆมามีลูกด้วยกันได้อย่างไร“ฉันพร้อมเมื่อไรแล้วจะบอกก็แล้วกันนะ”อคิณไม่ยอมปริปากบอกเพื่อนของเขาตอนนี้เพราะอะไรๆมันยังไม่ลงตัว“อืมๆ..เอาที่แกสบายใจก็แล้วกัน”คริสโตเฟอร์เห็นเพื่อนเขาไม่ตอบก็ไม่คิดจะเค้นแค่รู้ว่าเพื่อนของเขาตั้งใจที่จะรับผิดชอบลูกของตัวเองก็ดีแล้ว“น้าเคท”“ขานีน่า...”เด็กหญิงเห็นเคทเธอรีนเดินเข้ามาเธอก็รีบเรียกคนเป็นน้าที่ชอบเล่นกับเธอทันที“ตุ๊กตาหมีอันนี้พูดได้ด้วยค่ะ”เด็กหญิงอวดตุ๊กตาหมีตัวใหม่ที่คนเป็นพ่อพึ่งซื้อให้หมาดๆให้เคทเธอรีนได้ดู“เหรอคะ...น่าตื่นเต้นจังเลย”เคทเธอรีนเองมีตุ๊กตาแบบนี้มาเป็นสิบตัวแล้วในตอนเด็กๆแต่ก็แกล้งทำเป็นตื่นเต้นเพื่อที่จะเล่นกับหลานของเธอ“นี่ค่ะนีน่าพูดไว้แล้วจะกดให้ฟังนะคะ”“ไหนขอน้าเคทฟังหน่อยสิคะ”“..นีน่ารักคุณพ่อกับคุณแม่ค่ะ...”“ว้าว...น่ารักจังเลยค่ะ..”นีน่าอวดของเล่นคนเป็นน้าเสร
“จะดีเหรอครับ...ผมว่าให้ภรรยาของผมเช่าน่ะดีแล้ว”อคิณรู้ว่านี่คือการทำคะแนนของอีกฝ่ายเขาจึงโพล่งคำพูดออกมาจนธีรธรนั้นหน้าเสียอคิณต้องการให้อีกฝ่ายรู้ไปเลยว่าเขาคือใครถึงหญิงสาวจะไม่แนะนำเขาให้อีกฝ่ายรู้จักเขาก็ขอแนะนำตัวเองเสียเลยจะได้รู้จักกันเอาไว้“....”นิชาที่นั่งฟังอยู่อย่างเงียบๆยังแอบอมยิ้มให้กับเรื่องที่อคิณนั้นทำให้ธีรธรหน้าเสียได้พร้อมแอบคิดในใจว่าอคิณคงกำลังหึงณดาอยู่เป็นแน่เธอคงจะเห็นทั้งสองดีกันอีกไม่นานนี้แน่นอน“..เอ่อ..ยังไงผมก็ยืนยันคำเดิมนะครับว่าผมให้ใช้ฟรีเพราะเห็นว่าเราเป็นคนกันเองยังไงก็รับน้ำใจผมไว้เถอะนะครับ”ธีรธรไม่ยอมเสียหน้าง่ายๆยังไงเขาก็จะทำให้ณดาตอบรับเขาให้ได้เพื่อแก้เก้อเรื่องเมื่อครู่“งั้นตกลงค่ะ...ขอบคุณคุณธรมากๆเลยนะคะไว้แวะมาที่ครัวของเราบ่อยๆนะคะนิดจะเลี้ยงอาหารอร่อยๆเป็นการตอบแทน”อันที่จริงณดาก็เกรงใจธีรธรแต่เพื่ออยากจะหักหน้าของอคิณเธอจึงตอบรับธีรธรอย่ายินดีพร้อมเชิญเขามาที่โฮมสเตย์ของเธอบ่อยๆอีกด้วย“ยินดีมากๆเลยล่ะครับ”ธีรธรยิ้มกริ่มที่เขานั้นเหมือนจะเป็นผู้ชนะ“เสร็จธุระแล้วก็กลับได้แล้วมั้งคะ...คุณพ่อเลี้ยง”นิชาเห็นว่าไหนๆธุระที่คุยก็เส
“..เอ่อ...”ณดามีสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย“ได้สิคะเดี๋ยวคุณพ่อจะนอนกอดนีน่าด้วย”อคิณได้ยินเสียงลูกสาวของเขาพูดมาแบบนั้นก็รีบวางหนังสือแล้วเข้าไปนอนที่เตียงกอดลูกของเขาโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตหญิงสาวแม้แต่น้อย“กอดนีน่าไว้นะคะ”เมื่อคนเป็นพ่อมานอนข้างๆเด็กหญิงก็จับมือของคนเป็นพ่อมากุมมือของแม่ของเธอที่วางอยู่บนตัวเธอแล้วหลับไป“....”ทั้งห้องตอนนี้มีแต่ความเงียบอคิณมองจ้องไปที่ใบหน้าของหญิงสาวอมยิ้มกริ่มอย่างเป็นเลศนัยณดาไม่ค่อยชอบสายตาแบบนี้ของชายหนุ่มเท่าไรเธอจึงหันสายตาไปจับจ้องที่ลูกเธอจะดีเสียกว่าพรางคิดในใจว่าคงต้องอยู่แบบนี้จนนีน่าหลับสนิทเสียก่อนแล้วเธอจึงจะเอ่ยปากบอกให้เขาไปนอนที่อื่นได้22.00 น.“อือ..อืมม...อื้อออ”ณดาเผลอหลับไปเมื่อพักใหญ่จนเธอรู้สึกตัวตื่นมาอีกทีก็รู้ตัวว่ากำลังโดนใครบางคนอุ้มอยู่เป็นอคิณนั่นเองพอหญิงสาวรู้ตัวว่าตอนนี้เธอนั้นโดนเขาอุ้มออกมานอกห้องจึงรีบดีดตัวจากอ้อมแขนของชายหนุ่มหมายจะกลับเข้าห้องนอนของเธอแต่ก็โดนชายหนุ่มรวบปิดปากเอาไว้ก่อนแล้วเขาก็ลากหญิงสาวไปนั่งที่โซฟาตัวเมื่อกลางวันที่เธอนั่งต้อนรับพ่อเลี้ยงหนุ่มนั่น“...จะทำอะไรของคุณ...”หญิงสาวโดนผลักให้ต
“ก่อนคุณกลับฉันขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”ไหนๆชายหนุ่มก็จะกลับแล้วณดาก็ขอพูดในเรื่องที่เธออยากจะพูดเลยแล้วกัน“อืม..ว่ามาเลย”อคิณขับรถไปด้วยแต่เขาก็พร้อมที่จะฟังหญิงสาวด้วยเหมือนกันเพราะตอนนี้เขาต้องรีบให้มากที่สุด“ฉันรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่เพราะต้องการจะทำให้ฉันไม่สบายใจแต่ฉันจะบอกว่าการแก้แค้นมันไม่ได้ส่งผลดีต่อใครเลยแล้วตอนนี้ดูนีน่าเองก็จะติดคุณมากฉันไม่สบายใจที่นีน่าเป็นแบบนี้เพราะถ้าหากเรายังปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปนานถึงวันนึงเราต้องแยกกันมันจะไม่เป็นผลดีต่อนีน่าเพราะฉะนั้นฉันจะบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายให้คุณไปจากเราเสียตอนนี้และถ้าหากคุณยังยืนยันที่จะแย่งนีน่าไปจากฉัน...ฉันยังยืนยันคำเดิมว่าฉันไม่ยอมแน่”“พูดจบแล้วใช่ไหม”อคิณไม่มีเวลาที่จะมาโต้เถียงกับเธอเรื่องนี้เขาจะปล่อยเอาไว้ก่อน“.....”ณดาคิดว่าเขาจะโวยวายใส่เธอเสียอีกแต่นี่เขากลับนิ่งไปมันยิ่งน่ากลัวกว่าตอนที่เขาระเบิดออกมาอยู่มากตอนนี้เธอเดาอารมณ์ของเขาไม่ถูกเลยจริงๆ“ผมส่งคุณแค่นี้...เดี๋ยวผมจะกลับเลยแต่ไม่รับปากเรื่องที่คุณขอ”อคิณขับรถมาถึงหน้าโฮมสเตย์ของหญิงสาวพร้อมกับพูดสั้นๆว่าเขาจะไม่รับปากเรื่องที่หญิงสาวขอแต่เขาขอกลับไปเค
“คือเรื่องที่พ่อของคุณโดนใส่ร้ายว่าเป็นคนที่โกงเงินบริษัททั้งหมดเป็นฝีมือของคุณเคลวินครับ...คือคุณเคลวินซื้อตัวผมเพราะเห็นว่าพ่อของคุณไว้ใจให้ผมจัดการงานให้ทุกอย่างจัดฉากทุกอย่างให้ดูว่าพ่อคุณเป็นคนโกงในตอนนั้นเพื่อให้คุณนภดลฟ้องคุณพ่อของคุณ...และเขาก็ยังใช้คุณเป็นเครื่องมือที่ทำลายคุณนภดลด้วยครับ”อนุชิตตัดสินใจมาเล่าทุกอย่างให้อคิณได้ฟังเพื่อให้ชายหนุ่มได้เตรียมตัวเอาไว้และเขาก็ต้องการไถ่บาปตัวเองที่ทำกับพ่อของอคิณไว้ด้วยที่เขากล้ามาเปิดเผยตัวเพราะเขาอยากจะให้คนชั่วได้รับผมกรรมที่ทำไว้เสียที“ว่ายังไงนะ..”อคิณถึงกับนั่งตาค้างกลืนน้ำลายไม่ลงคอเรื่องทุกอย่างเคลวินเป็นคนจัดการทุกอย่างจริงหรือเขาคิดอยู่ในใจ..แต่ถ้าไม่จริงคนตรงหน้าจะมาพูดเพื่อให้ตัวเองเสียทำไม..และเมื่อลองคิดดูแล้วสถานการณ์ตอนนี้ก็ทำให้รู้แล้วว่าเคลวินไม่ได้ดีกับเขาอีกต่อไปเพราะวันนี้เคลวินก็พึ่งสร้างปัญหาให้เขาต้องปวดหัวอีกแล้ว“เป็นอย่างที่ผมพูดครับ..ส่วนผมเองก็ต้องหนีเอาตัวรอดมาหลายปีเพราะมีคนของเคลวินตามมาปิดปาก..ที่ผมอยู่รอดได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะเคลวินคิดว่าผมตายไปแล้วนี่แหละครับ”“คุณมัน...หึ้ยยยย...คุณมาที่นี่เ
“พ่อเลี้ยงมีอิทธิพลจะตายพรรคพวกเค้าก็ต้องเยอะแกอย่าอคติหน่อยเลยช่วยเพื่อนก่อน”หนามเตยไม่รู้ว่าวินาทีนี้เพื่อนเธอก็ยังจะอคติอะไรกับพ่อเลี้ยงหนุ่มนั่นนักหนาตอนนี้หาใครช่วยได้ก็ต้องขอร้องเขาเอาไว้ก่อนเพราะไม่ใช่แค่ชีวิตเพื่อนเธอแต่มันเป็นชีวิตของหลานตัวน้อยของพวกเธอด้วย“ก็ได้ๆ...งั้นไปกันเลย”นิชาเองยอมลดทิฐิลงแล้วทำตามที่หนามเตยบอกแต่โดยดีเพราะเธอคิดว่าตอนนี้มันก็รออะไรไม่ได้จริงๆแล้วแหละ“จะไปไหนกันครับ”ธีรธรเข้ามาที่โฮมสเตย์เพื่อจะเชิญทุกคนไปงานเลี้ยงต้อนรับน้องชายของเขาในอีกไม่กี่วันที่จะมาถึงเขาเห็นสองสาวกำลังรีบเดินจ้ำอ้าวไปไหนกันสักที่ก็รีบทักเอาไว้เสียก่อน“คุณธร...มาที่นี่ก็ดีแล้วค่ะ”หนามเตยเห็นพ่อเลี้ยงหนุ่มก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที“มีอะไรเหรอครับ”ธีรธรรู้สึกว่าสองคนนี้มีสีหน้ากังวลแปลกๆต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างเป็นแน่สองสาวรีบคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นพร้อมทั้งเอารูปที่อคิณส่งให้ให้กับชายหนุ่มได้ดูเผื่อเค้าจะคุ้นบ้างว่าสถานที่นี้คือที่ไหนเพราะพวกเธอต้องหาทางช่วยกันไปก่อนอคิณยังคงอีกนานกว่าจะมาถึงทางด้านณดา“ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณจะเอาพวกฉันไปต่อรองกับคุณคิณเพื่ออะไรแต่จงรู้เอา
“เสี่ยไพบูลย์ที่เค้าชอบทำธุรกิจสีเทาอะเหรอ”หนามเตยได้ยินชื่อนี้เธอก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรเพราะเธอเคยได้ยินข่าวมาหลายครั้งหลายคราอยู่เหมือนกันกับชื่อเสียงด้านลบของเสี่ยคนนี้“ก็อย่างที่ทุกคนได้ยินมานั่นแหละ”ธีรธรคงไม่ต้องอธิบายอะไรมากว่าความน่ากลัวของเสี่ยไพบูลย์เป็นอย่างไรเพราะคนในพื้นที่ที่นี่ต่างก็รู้กิตติศัพท์กันดีอยู่แล้ว“นั่นไงข้างหน้ามีโกดังมีรถจอดอยู่ด้วย”นิชาเห็นข้างหน้าไกลๆว่ามันมีโกดังอยู่ตรงหน้าแถมยังมีรถจอดอยู่ด้านหน้าอีกด้วย“ผมต้องเอารถจอดตรงนี้พวกคุณอยู่ที่นี่หากผมต้องการให้ช่วยจะส่งข้อความหา...”ธีรธรรีบจอดรถเข้าไปในป่าเพื่อบดบังไม่ให้คนข้างในเห็นว่ามีคนนอกเข้ามาพร้อมสั่งให้หญิงสาวทั้งสองรอเขาอยู่ที่นี่เขาจะเข้าไปดูราดราวด้านในหากเกินกว่าที่เขาจะรับมือไหวก็จะส่งสัญญาณมาให้หญิงสาวทั้งสองได้แจ้งตำรวจ“คุณคิณ..มาพอดีเลย”นิชาเห็นรถขับเข้ามาเธอจำได้ว่าเป็นรถกระบะของที่โฮมสเตย์จึงรีบลงจากรถไปเรียกให้รถคันนั้นหยุดเพราะคิดว่าอคิณคงไม่เห็นรถของธีรธรที่หลบอยู่ในป่าแน่นอน“ผมว่าพวกคุณน่าจะใช้เป็นนะ”ธีรธรลงมาพร้อมเปิดประตูรถอีกฝั่งหยิบปืนสั้นใส่มืออคิณและคริสโตเฟอร์เขารู้ว่าอย่าง