Share

ตอนที่50

“คุณอย่าทำแบบนี้ได้ข่าวว่าคุณกำลังจะแต่งงานไม่ใช่เหรอ”

 คริสโตเฟอร์พยายามถอยห่างจากตัวของพริมาที่กำลังทำรุ่มร่ามกับเขาอยู่แต่ดูท่ามือของเธอจะเหนียวน่าดูเล่นเกาะเขาไม่ปล่อยขนาดนั้น

“พรีมยกเลิกงานแต่งไปแล้วพรีมลืมคุณไม่ได้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ”

พริมมาพยายามพูดให้เธอนั้นมีโอกาสที่จะกลับมาคบหากับเขาอีกที่งานแต่งของเธอถูกยกเลิกก็เพราะความไม่พอของตัวเธอเองที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วก็ยังเที่ยวไปกับผู้ชาบอื่นไม่ซ้ำหน้า

“พี่คริสคะ”

เคทเธอรีนเดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มหมายจะบอกข่าวดีกับเขาให้ได้ยินแต่ภาพตรงหน้าคือชายหนุ่มกำลังนัวเนียกับผู้หญิงอีกคนใบหน้าที่ยิ้มแย้มอยู่ปรับเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงโดยทันควัน

“เคท”

คริสโตเฟอร์ไม่อยากจะเชื่อว่าอะไรมันจะเหมาะเจาะที่หญิงสาวกลับมาเวลานี้เวลาที่เขาไม่อยากให้เธอเห็นภาพแบบนี้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

“เอ่อ..”

เคทเธอรีนรีบเดินเข้าห้องของเธอทันทีเพราะเธอคิดว่าเธอคงจะมาขัดจังหวะความสุขของเขาแต่ใครจะรู้ว่าภาพเมื่อครู่ทำลายความสุขของเธอตอนนี้ไปเกือบหมด

“เคท..เคท..คุณกลับไปได้แล้วแล้วก็เลิกพูดแบบนี้ได้แล้วเราจบกันไปนานแล้ว”

คริสโตเฟอร์จำต้องเสียมรยาทลากหญิงสาวออกมาส่งที่หน้าห้องให้เอกลับไปแล้วเลิกคิดเรื่องที่เธอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมกับเขาได้แล้วเพราะคนอ่างเขาไม่มีวันกลับไปเป็นไอ้โง่ของเธออีกเด็ดขาดถึงแม้บางครั้งเขาอาจจะมีคิดเรื่องเธอบ้างแต่ตัวตนของเธอไม่ได้อยู่ในภาพอนาคตของเขานานแล้ว

“คริสคะ...คริส...”

พริมมาเดินกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์เธอจะต้องรู้ให้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือใครดูท่าแล้วคริสโตเฟอร์จะห่วงใยความรู้สึกน่าดู

2 ชั่วโมงต่อมา

คริสโตเฟอร์นั่งๆนอนๆแถวหน้าห้องของเคทเธอรีนแต่ก็ไม่ยักจะเห็นเธอออกมาเสียทีเขาอยากจะอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ให้เธอได้เข้าใจว่าเขากับพริมมาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว

“เฮ้อ...”

เคทเธอรีนถอนหายใจแรงๆก่อนออกมาข้างนอกอันที่จริงเธอไม่ได้มีสิทธิโกรธหรือน้อยใจอะไรเขาด้วยซ้ำถ้าคิดดีๆแล้วเมื่อตอนนั้นเธอแค่ลืมตัวไปหน่อย

“เคท...เอ่อ..เมื่อกี้เธอเป็นแค่แฟนเก่าพี่น่ะ”

คริสโตเฟอร์เห็นเคทเธอรีนเดินออกมาก็รีบเข้าไปอธิบายเรื่องเขากับพริมมาทันที

“อ๋อ...เหรอคะ...เมื่อกี้เคทขอโทษนะคะที่ไม่ได้ทักทายเธอพอดีกลับมาเหนื่อยๆก็เลยอยากพักค่ะ”

เคทเธอรีนพยายามทำตัวยิ้มแย้มปกติเพื่อให้อีกฝ่ายไม่สงสัยกับอาการของเธอที่เป็นคราแรก

“เอ่อ...พี่ขอโทษทีนะเรื่องเมื่อกี้”

คริสโตเฟอร์เอ่ยขอโทษเคทเธอรีนหน้าแหยกลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดจะตายแต่เห็นเธอยิ้มได้เขาก็โอเค

“ขอโทษทำไมคะ”

เคทเธอรีนถามชายหนุ่มตาแป๋ว

“อ๋อ..ก็..เอ่อ..เปล่าหรอก”

คริสโตเฟอร์ลืมตัวไปเขาจะแก้ตัวกับหญิงสาวที่คิดกับเขาเป็นแค่พี่ชายคนนึงคงไม่ต้องหรอกมั้งเขาเองก็กังวลใจจนเกินไปตอนนี้เห็นเธอยิ้มได้เขาก็โอเคแล้ว

“แล้วไปสมัครงานมาเป็นยังไงบ้าง”

คริสโจเฟอรืไม่อยากให้บรรยากาศมันอึมครึมจนเกินไปจำได้ว่าเขายังไม่รู้ข่าวเรื่องงานของเธอเลยจึงต้องถามขึ้น

“เคทได้งานแล้วค่ะ”

เคทเธอรีนบอกกับชายหนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มอ่อน

“จริงเหรอ...แบบนี้ต้องฉลอง”

คริสโตเฟอร์อยากจะหาเรื่องไปทานข้าวข้างนอกกับหญิงสาวมากกว่าเพราะอยากจะให้เธอมีเรื่องใหม่ให้ลืมเรื่องใหม่ให้อารมณ์ดีเผื่อจะลืมเรื่องเมื่อก่อนหน้าไปซะ

“ไม่เป็นไรค่ะ”

เคทเธอรีนส่ายหัวเล็กน้อย

“ไม่ได้เดี๋ยวพรุ่งนี้เราไปทานข้าวดูหนังกันนะ”

“เอ่อ..”

“อย่าปฏิเสธพี่เลย”

“ค่ะ”

คริสโตเฟอร์ยังพยายามคะยั้นคะยอจนหญิงสาวตอบตกลงจนได้

“ว่าแต่อันที่จริง..ถ้าเคทอยากทำงานก็บอกพี่ก็ได้นะ”

เรื่องงานอันที่จริงแล้วถ้าหญิงสาวบอกเขาว่าอยากจะทำงานเขาก็จัดหาให้เธอได้อยู่แล้วทั้งตำแหน่งงานในบริษัทอคิณก็มีตำแหน่งให้เธอไปทำงานได้อย่างสบายแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงเลือกที่จะไปสมัครงานกับที่อื่น

“เคทอยากใช้ความสามารถตัวเองน่ะค่ะ..ได้ท้าทายตัวเองด้วย”

เคทเธอรีนไม่อยากได้ชื่อว่าตัวเองเป็นเด็กเส้นเธอหางานเองสมัครงานเองดูภูมิใจกว่า

วันต่อมา

12.30 น.

ร้านอาหารXXX

“นั่งเลยครับ”

“ขอบคุณค่ะ”

“เคทอยากทานอะไรสั่งให้เต็มที่เลยพี่เลี้ยงเอง”

“ค่ะ”

คริสโตเฟอร์พาหญิงสาวมาที่ร้านอาหารหรูเพื่อเลี้ยงฉลองให้เธอในฐานะที่เธอหางานได้ร้านนี้ค่อนข้างเป็นร้านดังอาหารรสเลิศแถมยังมีแต่หมู่คนรวยๆที่จะเข้ามาทานอีกด้วยชายหนุ่มเลือกที่ที่ดีที่สุดสำหรับเธอคนเดียวโดยเฉพาะ

“นี่เธอนั่นมันยัยเคทนี่...ทำไมมานั่งอยู่กับแฟนเก่าแกอะ”

“....หืมม...”

พริมมาที่มาทานอาหารกลางวันกับเพื่อนสาวไฮโซของเธอเมื่อกำลังจะกลับก็ต้องมองตามไปยังโต๊ะที่พวกเพื่อนๆเธอกำลังจับจ้องอยู่

“อ๋อ...ใช่จริงๆด้วยแกไม่ค่อยเห็นจะออกไปไหนเลยนะตั้งแต่พ่อของยัยนั่นมีปัญหา”

“ยัยนั่นเป็นใครเหรอ”

พริมมาเองก็อยากจะรู้เรื่องผู้หญิงคนนี้เหมือนกันเมื่อเพื่อนของเธอดูท่าทางจะรู้จักเธอเลยต้องแอบหลอกถามเสียหน่อยจะได้ไม่เสียเวลาไปขุดคุ้ยเอง

“เธอพึ่งกลับจากนอกเธอคงไม่รู้จักก็ยัยนั่นเป็นลูกสาวมหาเศรษฐีใช้ชีวิตดังนางฟ้าเรียนจบมาก็ไม่ทำงานเอาแต่เที่ยวตั้งแต่พ่อโดนจับเรื่องโกงกับพยายามฆ่าคนอื่นยัยนั่นก็หายหัวไปเลย”

“งั้นเหรอ...น่าสงสารเนอะ”

“ไปกันเถอะแกฉันว่าจะไปดูกระเป๋าต่อ”

“หึ่..”

พริมมายิ้มเยาะอย่างพอใจเพราเธอรู้ว่าตัวเธอเหนือกว่าผู้หญิงที่อยู่กับคริสโตเฟอร์

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status