ตอนที่48

“ในท้องยัยนิสองเดือนกว่าแล้ว”

หนามเตยเห็นนิชาเอาแต่ก้มหน้านิ่งเงียบเธอเลยบอกข่าวนี้กับณดาแทนเสียเลยเมื่อครู่เธออุตส่าห์เกริ่นให้แล้วคิดว่านิชาจะบอกเองเสียอีกแต่ดูท่าน่าจะอาย

“หา...ตอนไหนเนี่ยยย”

ณดาถึงกับฉีกยิ้มกว้างเรื่องท้องเธอไม่ค่อยตกใจเท่าไรแต่ไม่รู้ว่าเพื่อนเธอไปญาติดีกับธีรธรตั้งแต่ตอนไหนพร้อมแอบส่งยิ้มชื่นชมหธีรธรเล็กน้อยที่มนที่สุดก็ปราบเพื่อนเธอได้

“ถามอะไรแบบนี้เล่า”

นิชารู้ว่าณดาพูดหมายถึงอะไรเธอก็ไม่อยากจะพูดเหมือนกันว่าตอนนั้นเธอดันดื่มหนักไปหน่อย

“ฮ่าๆๆ”

ทั้งณดาและหนามเตยต่างก็หัวเราะให้กับอาการเขินของเพื่อนเธอทั้งดีใจกับนิชาด้วยที่จะมีครอบครัวสมบูรณ์เสียที

“ฉันไปก่อนนพวกแก”

หลังจากหัวเราะได้ไม่นานณดาก็เกิดอาการน้ำตาคลอดเพราะคิดว่าไม่รู้จะได้มาหัวเราะกับเพื่อนเธอแบบนี้อีกเมื่อไร

“ร้องทำไมเล่า...เดี่ยวก็เจอกันน่า”

หนามเตยและนิชารีบสวมกอดณดาก่อนที่พวกเธอจะร้องตามเพื่อนเธอไปอีกคนก่อนไปเธออยากให้มีแต่รอยยิ้มมากกว่าน้ำตา

“สาวๆนี่คงคิดถึงกันน่าดูนะครับ”

ธีรธรมองสามสาวก็รู้ว่าทั้งสามคงจะรักกันมากๆ

“ดีใจด้วยนะครับพ่อเลี้ยง..”

อคิณพยักหน้าเขาแอบสงสารณดาเหมือนกันที่ต้องจากที่นี่ไปแต่ไปอยู่ที่บ้านเขามันก็จะดีกว่าทั้งยินดีกับธีรธรเมื่อรู้ว่าเขากำลังจะมีลูก

“ครับ...เดินทางดีๆนะครับ”

4 เดือนต่อมา

07.00 น.

“แง้งง...แง้..”

อคิณตื่นมาในช่วงเช้าเพราะได้ยินเสียงลูกชายคนเล็กวัยสามเดือนของเขาร้องท่าทางน่าจะหิว

“โอ๋..ณดลคนเก่งรอคุณแม่ก่อนนะครับ”

ชายหนุ่มอุ้มลูกน้อยของเขาพาดบ่าเพราะตอนนี้ณดาที่ทำอาหารเช้าอยู่ในครัวน่าจะได้ยินเสียงร้องของลูกแล้วเธอคงกำลังเตรียมล้างไม้ล้างมือกำลังมาอยู่เป็นแน่เขาอุ้มลูกชายตัวน้อยเดินเล่นหวังว่าจะอารมณ์ดีบ้างก่อนที่ณดาจะเข้ามา

“ตื่นเช้าจังเลยนะคะ...พี่คิณไปดูหม้อน้ำซุปที่นิดทำค้างไว้หน่อยนะคะ”

ณดารีบเข้ามาอุ้มลูกเธอจากอคิณวันนี้ลุกชายเธอตื่นเช้าเป็นพิเศษดีที่เสียงร้องของณดลไม่ได้ทำให้นีน่าตื่นขึ้นมาด้วยเธอนั่งลงพรางจะให้ลูกเข้าเต้าดูดนมอย่างรวดเร็วเพราะดูท่าน่าจะหิวเต็มทนเมื่อลูกน้อยของเธอเข้าเต้าได้เธอเองก็วานให้อคิณไปดูอาหารที่เธอทำคาไว้ในครัวให้หน่อย

“ได้เลย”

อคิณสามารถช่วยหญิงสาวได้ทุกอย่างอยู่แล้วไม่ว่าจะเป็นเลี้ยงลูกทำอาหารหากเขาให้นมลูกเองได้เมื่อครู่ก็คงจะไม่รบกวนหญิงสาว

ตั้งแต่ลูกชายของทั้งคู่คลอดออกมาอคิณก็ทำหน้าที่เป็นพ่อและสามีที่ดีดูแลลุกและภรรยาของเขาอย่างไม่ขาดตกบกพร่องแม้วันไหนที่ทำงานเหนื่อยมากลางคืนเขาก็ต้องช่วยหญิงสาวลุกขึ้นมาเปลี่ยนแพมเพิสให้ลูกของเขาเป็นประจำทุกวันเพราะรู้ว่าหญิงสาวเหนื่อยมาทั้งวันแล้วช่วงหญิงสาวพึ่งคลอดใหม่ๆช่วงที่นีน่าไปโรงเรียนชายหนุ่มก็ตื่นแต่เช้าทำอาหารให้ทุกคนและยังแต่งตัวให้นีน่าและยังไปรับไปส่งด้วยตัวเองที่โรงเรียนทุกวันอีกด้วย

ชั่วโมงต่อมา

“เหนื่อยไหมคะ”

ณดาให้นมลูกเธอเสร็จก็ออกมาช่วยชายหนุ่มด้านนอกเฮเห็นเหงื่อเขาไหลซึมตามหน้าผากจึงเข้าไปเช็ดให้ในเวลานี้เธอเห็นว่าใครจะเป็นสามีที่ดีเกินชายหนุ่มเธอว่าไม่มีแล้วดีใจที่เขาเปลี่ยนไปเยอะขนาดนี้ถือว่าเป็นโชคดีของเธอหลังจากที่ผ่านอะไรร้ายๆมามาก

“ไม่เลย...อาหารเช้าทุกอย่างพี่วางไว้ที่โต๊ะแล้วนะ..ณดลหลับไปแล้วเหรอ”

อคิณไม่ได้รู้สึกเหนื่อยเขาเต็มใจทำที่เขาไม่อยากจ้างพี่เลี้ยงเด็กก็เพราะเขาอยากให้ลูกๆของเขาได้รับการเอาใจใส่เลี้ยงดูจากเขาและหญิงสาวเต็มที่นั่นเอง

“ค่ะ..หลับคาเต้าเลยสงสัยจะหิวหนัก”

“ทีหลังนิดไม่ต้องลุกมาตอนเช้าแล้วนะเดี๋ยวพี่จัดการเอง”

อคิณแอบบ่นหญิงสาวเล็กน้อยที่วันนี้เธอลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าเองแถมยังไม่เรียกเขาอีก

“ก็เมื่อวานนิดเห็นพี่คิณงานยุ่งนี่คะ”

 ณดาเห็นว่าอคิณเหนื่อยจากงานแล้ววันนี้เป็นวันหยุดเธอก็อยากจะทำอะไรแทนเขาบ้างตอนนี้แทบทุกอย่างในบ้านแทบจะเป็นเขาที่ทำทุกอย่างแล้ว

“ไม่รู้แหละคราวหน้าตอนเช้านิดอยู่กับลูกเถอะหน้าที่นี้พี่จัดการเอง”

“ก็ได้ค่ะ...ทำไมพี่คิณดีแบบนี้ล่ะคะ”

ณดากอดแขนชายหนุ่มไว้หลวมๆในเมื่อเขาทำดีเธอเองก็ต้องชื่นชม

“ที่พี่ทำพี่ไม่ได้อยากให้นิดชมนะพี่แค่อยากทำให้นิดกับลูกอยู่แล้วพี่ชอบที่ได้ดูแลนิดกับลูกแบบนี้”

ที่อคิณทำลงไปทุกอย่างเขาไม่ได้หวังให้ใครมาชมเขาหวังเพียงลูกกับหญิงสาวจะได้สบายที่สุดเท่านั้น

ต่อไปส่วนมากจะเป็นพาร์ทของพี่คริสกับน้องเคทนะคะ

กรุงเทพมหานคร

เพนท์เฮ้าส์คริสโตเฟอร์

21.45 น.

“ทำไมยังไม่กลับซะทีนะ”

เคทเธอรีนนั่งรอทานอาหารเย็นกับคริสโตเฟอร์มาจนดึกดื่นแล้วเธอก็ยังไม่เห็นวี่แววว่าเขาจะกลับมาเลยครั้นจะโทรถามก็กลัวว่าเขาจะติดงานหรือมีธุระส่วนตัว

เมื่อไม่เห็นเขากลับมาเธอก็ไม่อยากทานเตรียมเก็บอาหารใส่ตู้ด้วยสีหน้าที่ห่อเหี่ยว

ระยะเวลาที่เธออยู่กับคริสโตเฟอร์ที่นี่การดูแลเอาใจใส่ของชายหนุ่มทำให้เธอพึ่งรู้ตัวว่าเธอนั้นแอบหวั่นไหวกับเขาไปแล้วทั้งที่ในใจของเธอคิดว่าเธอนั้นเคยแต่ชอบอคิณละคิดกับคริสโตเฟอร์แบบพี่ชาย

แต่เมื่อมามีความรู้สึกแปลกใหม่กับคริสโตเฟอร์ทำให้เธอรู้โดยทันทีว่าความรู้สึกที่มีต่ออคิณในตอนนั้นเธอแค่ผูกพันธ์กับอคิณมากไปเท่านั้นความรักก็เหมือนพี่น้องทั่วไปแต่กับคริสโตเฟอร์ในตอนนี้นั้นมันไม่ใช่หัวใจเธอชอบสั่นแปลกๆเมื่ออยู่ใกล้เขาไม่รู้ว่าอาการนี้เกิดขึ้นมาตอนไหนรู้ตัวอีกทีก็สั่งห้ามใจของเธอไม่ได้แล้ว

พักหลังมานี้เธอจะชอบรอทานอาหารเย็นกับเขาทุกวันเมื่อมาวันนี้เขาไม่อยู่เธอรู้สึกว่าอาหารที่เธอคิดว่าอร่อยแค่ไหนมันก็ไม่ได้น่าทานขึ้นมาเลยสักนิด