Share
ตอนที่52
“แค่นี้ใช่ไหมคะที่คุณจะพูด”
คำบางคำมันทำให้เคทเธอรีนแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวจึงรีบพูดตัดบทอีกฝ่ายแล้ว
“..........”
พริมมาพยักหน้าอย่างพอใจ
“.........”
เมื่อพริมมาไม่ได้ถามอะไรเธอต่อเคทเธอรีนจึงรีบลุกแล้วเดินออกไปจากห้องนี้ทันที
“มาแล้วเหรอ...ไปกลับกันเถอะ”
“ค่ะ...”
“มีอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะพี่นุช..แค่คุณพรีมอยากให้งานออกมาดีแค่นั้นค่ะ”
“..........”
นุจรีเห็นสีหน้าของเคทเธอรีนเธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องแค่นั้นแต่แค่ไม่อยากถามอะไรต่อเท่านั้นเองแอบคิดในใจว่าสองคนนี้อาจจะมีปัญหาอะไรกันมาก่อนเป็นแน่
เย็นของวัน
เพนท์เฮ้าส์
“เคทเป็นอะไรหรือเปล่าเห็นซึมๆตั้งแต่กลับมาแล้วที่ทำงานมีปัญหาเหรอ”
คริสโตเฟอร์เห็นหญิงสาวหน้าไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ลับมาแล้วเมื่อนั่งทานข้าวเย็นด้วยกันจึงถือโอกาสนี้ถามเธอเสียเลยเพราะเธอเป็นแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาไม่สบายใจไปด้วย
“เอ่อ...ไม่มีค่ะ..แค่เคทเหนื่อยๆ”
เคทเธอรีนเลี่ยงที่จะพูดตอบเรื่องในใจที่ทำให้เธอมีอาการเป็นแบบนี้
“งั้นทานเยอะๆเลยนะ”
หากเป็นแค่เหนื่อยเขาก็ไม่ค่อยกังวลเขาพยายามตักอาหารใส่จานเธอเยอะๆเมื่อทานแล้วจะได้หายเหนื่อย
“ค่ะ”
“พี่คริสคะ”
“หืมม”
“เดือนหน้าเคทจะย้ายออกจากที่นี่แล้วนะคะ”
จากเรื่องเมื่อกลางวันทำให้เคทเธอรีนต้องคิดที่จะรีบย้ายอออกจากที่นี่อย่างรวดเร็วเสียแล้วจากที่คิดว่าจะขอเก็บเงินอีกสักนิด
“อ๋อ...อืม...แต่ถ้าเคทอยู่แล้วไม่โอเคกลับมาอยู่กับพี่ได้ตลอดนะ”
จากที่คริสโตเฟอร์กำลังอารมณ์ดีๆกลับเหมือนจะทานอะไรไม่ลงเมื่อหญิงสาวพูดแบบนี้ออกมาอีกแล้วเขาเองก็คงจะห้าอะไรเธอไม่ได้หากเธออยากจะไปแต่หากเธออยู่คนเดียวแล้วไม่สบายเขาก็ยังเป็นที่พึ่งให้เธอได้ตลอด
“ขอบคุณนะคะ”
เคทเธอรีนขอบคุณอีกฝ่ายเสียงอ่อนเธอนั่งเขี่ยข่าวในจานไปมาไม่กล้าสบตาเขาอีก
เดือนต่อมา
บริษัทXXXX
“...คริสคะ...”
พริมมาเข้ามาในบริษัททัวร์ของคริสโตเฟอร์แต่เช้า
“คริสไม่อยู่ครับคุณมีอะไรหรือเปล่า”
อคิณได้ยินเสียงใครบางคนก็รีบหันหลังกลับมาดูเห็นว่าเป็นใครจึงต้องรีบบอกเธอว่าคนที่เธอถามหานั้นไม่อยู่แปลกใจทีเธอมาทำอะไรถึงที่นี่ทั้งทีเธอเองก็เลิกลากับเพื่อนของเขาไปนานแล้ว
“เอ่อ...พรีมเอาการ์ดเชิญงานเดินแบบเครื่องเพชรมาให้คุณกับคริสน่ะค่ะไปให้ได้นะคะ...งานนี้บริษัทที่เคททำงานอยู่จัดงานให้ด้วย”
“แล้วผมจะไปนะครับ”
อคิณรับการ์ดเชิญจากหญิงสาวพร้อมบอกว่าเขาจะไปเพราะถึงขนาดหญิงสาวกล้ามาที่นี่เพื่อเชิญพวกเขาเองมีหรือเขาจะพลาดทั้งยังเป็นงานที่เคทเธอรีนมีส่วนร่วมอีกเขาก้อยากไปเห็นฝีมือของน้องเสียหน่อย
“ค่ะ...พรีมขอตัวก่อนนะคะ”
“ครับ”
พริมมาเห็นว่าคนที่เธออยากเจอไม่อยู่ก็ไม่อยากจะเสียเวลาอยู่ที่นี่นานเมื่อเสร็จธุระจึงรีบกลับไปทันที
ช่วงบ่ายของวัน
“คริส...พรีมเอาการ์ดเชิญมาให้แกกับฉัน”
อคิณเห็นเพื่อนของเขาเข้าบริษัทมาในช่วงบ่ายก็รีบเอาการ์ดเชิญยื่นให้
“งานอะไร...ฉันไม่อยากไป”
คริสโตเฟอร์ไม่ได้สนใจจะไปงานที่หญิงสาวชวนอยู่แล้ว
“งานเดินแบบเครื่องเพชรงานนี้บริษัทที่น้องเคททำงานจัดเองเลยนะ”
อคิณรู้ว่าควรจะพูดแบบไหนเพื่อนของเขาจึงจะยอมไปงานนี้
“เหรอวะ...ฉันไม่เห็นน้องเคทจะบอกฉันบ้างเลย”
คริสโตเฟอร์ถึงกับรีบละสายตาจากหน้าโน๊ตบุ๊คที่พึ่งเปิดหันกลับมาหาเพื่อนของเขาทันที
“แล้วตกลงแกจะไปไหม”
“เอ่อ..ไปก็ได้”
งานที่มีเคทเธอรีนอยู่ด้วยมีหรือเขาจะพลาดใจก็อยากเจอเธอเหมือนกันเพราะตอนนี้เธอย้ายออกไปอยู่คนเดียวร่วมสองอาทิตย์แล้ว
หอพักXXX
20.30 น.
“เฮ้อ..เรียบร้อย”
เคทเธอรีนนั่งพักที่ปลายเตียงของเธอหลังจากที่ตากผ้าเสร็จเธอใช้ชีวิตคนเดียวในหอพักเล็กๆเดือนละไม่กี่พันมาได้สองอาทิตย์แล้วจะว่าไปชีวิตแบบนี้หญิงสาวก็มีความสุขไปอีกแบบเธอสบายใจที่เธอไม่ต้องพึ่งใครและสามารยืนอยู่ด้วยลำแข้งตัวเองได้ถึงแม้ว่าจะลำบากกว่าเดิมมากก็เถอะ
RrrrrRrrrrrr
“คะ..พี่คริส”
“พี่อยู่ข้างล่างลงมาหาพี่หน่อย”
“เอ่อ..ค่ะ”
เคทเธอรีนต้องรีบลงไปด้านล่างของหอพักเธอเพราะไม่รู้ว่าคริสโตเฟอร์มาหาเธอทำไมเวลานี้
“พี่คริสมีอะไรคะ”
“พี่ซื้อขนมมาฝาก”
คริสโตเฟอร์แค่อยากมาดูความเป็นอยู่ของเธอเท่านั้นเลยแต่ทางหอพักไม่ให้คนนอกเข้าเขาจึงต้องโทรเรียกให้เธอลงมาข้างล่าง
“ไม่เห็นต้องลำบากเลยค่ะ”
เคทเธอรีนรีบรับของจากชายหนุ่มทั้งยิ้มให้เขาอย่างขอบคุณที่เขายังมีกะใจห่วงเธอแต่เธอก็แอบเกรงใจเขาอยู่เหมือนกัน
“ไม่ลำบากเลย...เป็นไงบ้างสบายดีไหม”
“ดีมากเลยค่ะ..แล้วพี่คริสล่ะคะ”
หญิงสาวไม่ได้โกหกเธอสบายดีแต่ก็แอบมีบางครั้งที่แอบคิดถึงเวลาที่เธออยู่กับเขาบ้างเท่านั้นแต่เธอก็พยายามหาอะไรทำเพื่อให้ลืมที่จะคิดถึงชายหนุ่มและเธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าชายหนุ่มนั้นเมื่อไม่มีเธออยู่ด้วยเขารู้สึกอย่างไร
“เอ่อ..ก็เหงาๆนิดหน่อย..ประสาคนเคยมีคนอยู่ด้วยนั่นแหละ”
คริสโตเฟอร์ตอบหญิงสาวไปตามตรงว่าเขาก็ยังมีเหงาอยู่บ้างเท่านั้น
“อ่อ..ค่ะ”
“งั้นพี่กลับก่อนนะ”
“ค่ะ..เดินทางดีๆนะคะ”
คริสโตเฟอร์เห็นหญิงสาวดูมีความสุขดีเขาก็ดีใจแล้วหน้าตาของเธอก็ดูสดใสขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะแอบคิดน้อยใจเหมือนกันว่าครั้งที่เธออยู่กับเขายังดูไม่สดใสเท่านี้เลย
“............”
เคทเธอรีนกอดถุงกระดาษที่มีของข้างในเป็นอาหารทานเล่นแน่นเพราะมันเป็นของที่ชายหนุ่มให้เธอทั้งเดินขึ้นห้องยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างอารมณ์ดี
Related chapter
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่53
วันต่อมาโรงแรมXXX20.30 น.“คิณคุณนิดไม่ได้มาด้วยเหรอวะ”คริสโตเฟอร์เดินเข้างานมาก็มองหาเพื่อนของเขาทันทีเพื่อนเขาหาไม่ยากเพราะตัวสูงกว่าใครเค้าเมื่อเจอก็รีบเข้ามาทักทายแต่ก็ไม่ยักจะเห็นภรรยาสุดที่รักของเพื่อนเขามาด้วยจึงถามหาเพราะปกติแล้วสองคนนี้จะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดยกเว้นเวลาทำงานเท่านั้น“ณดลไม่สบายน่ะสิฉันก็เลยมาคนเดียวจะดีกว่า”อันที่จริงณดาก็จะมากับเขาด้วยแต่ติดตรงที่ลูกคนเล็กของเขาดันมาป่วยจึงต้องมาคนเดียว“นีน่าไม่ร้องตามแกเหรอวะ..”“ตอนแรกก็เหมือนจะตามดีหน่อยลูกสาวฉันพูดรู้เรื่อง”“...นีน่าเป็นเด็กน่ารักนะ...ถ้าฉันมีลูกน่ารักอย่างนีน่าก็คงดี”คริสโตเฟอร์ชอบนิสัยของลุกสาวเพื่อนของเขามากเพราะเป็นเด็กที่เข้าใจอะไรง่ายมากเท่าที่เขาเคยเจอมา...หากเขาเลือกได้ก็ยากมีลูกนิสัยเหมือนนีน่าเหมือนกันคงจะไม่เหนื่อยในการเลี้ยงดี“หาแม่ของลูกก่อนเพื่อนอย่าพึ่งมโน”อคิณหันไปยิ้มกริ่มมองหน้าเพื่อนของเขาอย่างกรุ้มกริ่มทั้งยังแซวหยอกให้เพื่อนของเขาหาแม่ให้ได้ก่อนที่คิดจะมีลูก“เออน่า”คริสโตเฟอร์โดนแซวแบบนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็นเขามีคนที่มองอยู่แล้วแต่แค่ตอนนี้เขายังไม่กล้าลุยก็เท่านั้นเพราะดูท่
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่54
“พี่เคทเป็นยังไงบ้างคะ...เราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะคะ”แพรวารีบเข้าไปดึงตัวเคทเธอรีนที่ยืนนิ่งตกใจกับเหตุการณ์เข้าไปด้านในส่วนอคิณกับคริสโตเฟอร์ก็กันนักข่าวไม่ให้ตามเคทเธอรีนเข้าไปเพราะเข้าใจว่านักข่าวคงต้องไปถามหาสาเหตุที่เธอโดนแกล้งเรื่องนี้แน่“เคทเป็นยังไงบ้าง...ทำไมคุณพรีมต้องทำกันขนาดนี้นะ”นุจรีรีบเคลียที่หน้านแล้วรีบเข้ามาหาเคทเธอรีนกับแพรวาไม่เข้าใจว่าพริมมาทำไมต้องทำกับเคทเธอรีนแบบนี้ด้วย“นั่นน่ะสิคะ”แพรวาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันถ้าหากเธอไม่มีหลักฐานช่วยเคทเธอรีนป่านนี้ชื่อเสียงพังป่นปี้หมดตอนนี้เคทเธอรีนเอาแต่นั่งนิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกใบหน้าซีดเซียวใจเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นหลุดออกมาอยู่รอมร่อ“เคท”“เคท”เมื่ออคิณและคริสโตเฟอร์เคลียพวกนักข่าวเสร็จก็เดินหาเคทเธอรีนเมื่อเห็นว่าเธอนั่งอยู่ในห้องแต่งตัวจึงรีบกรูกันเข้ามาดูอาการของเธอ“พี่คริสคะ”เคทเธอรีนเงยหน้ามองคริสโตเฟอร์น้ำตาของเธอตอนนี้ไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่ได้“ไม่เป็นไรนะเคท..”คริสโตเฟอร์เข้าไปสวมกอดปลอบหญิงสาวอย่างเห็นใจและสงสารเธอไม่น่ามาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลยเขาคิดว่าการที่พริมมาทำแบบนี้กับเคทเธอรีนสาเหตุมันน่าจะมาจ
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่55 ตอนจบ
เพนท์เฮ้าส์“ไม่เห็นจะต้องรีบขนของมาที่นี่เลยนี่คะ”เคทเธอรีนไม่เข้าใจว่าทำไมคริสโตเฟอร์จึงให้เอรีบย้ายมาที่นี่นักเพราะรออีกสักพักก็ได้“ไม่ได้เคทเป็นแฟนพี่ก็ต้องอยู่กับพี่สิ”ชายหนุ่มจะปล่อยให้คนที่เขารักอยู่ลำบากคนเดียวได้ยังไงเขาอยากดูแลเธอเองในทุกๆเรื่อง“เคทบอกพี่คริสตอนไหนคะว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว”เคทเธอรีนรู้สึกว่าชายหนุ่มจะข้ามขั้นอะไรไปหรือเปล่าเธอรู้สึกดีกับเขาก็จริงแต่เธอยังไม่ได้พูดออกมาสักคำเลยว่าจะเป็นแฟนกัน“อ้าว...ไม่รู้แหละก็ใจเราตรงกันแล้วก็เท่ากับเป็นแฟนกันแล้วหรืออยากข้ามขั้นงั้นพรุ่งนี้ไปจดทะเบียนกันเลยดีไหม”คริสโตเฟอร์เดินมาโอบไหล่หญิงสาวแล้วทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาด้วยกันเขาวาดแผนอนาคตกับเธอเอาไว้หมดแล้ว“อย่าพึ่งเออออไปฝ่ายเดียวสิคะ...”เคทเธอรีนไม่คิดว่าเขาจะคิดถึงอนาคตกับเธอไปไกลขนาดนี้แค่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้วเธอขอค่อยๆเป็นค่อยๆไปกับเขาจะดีกว่า“เคท...”“คะ??..พี่คริสทำอะไรคะ”คริสโตเฟอร์หันมามองหญิงสาวด้วยสายตาหวานฉ่ำในใจมันสั่งว่าอยากจะกดหอมแก้มเธอสักฟอดให้ชื่นใจหลังจากที่ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกันนานเคทเธอรีนเองก็เริ่มที่จะเอี้ยวตัวหลบเพราเริ่มเขินหน้าแดงที่เขาทำแบบ
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่1
“ฮึก..ฮือๆๆๆ..ทำไมคะ..พี่คิณทำแบบนี้กับนิดได้ยังไงคะ..ฮือๆๆๆ”หญิงสาวนั่งร้องให้ตัวโยนในห้องสวีทของรีสอร์ทแห่งหนึ่งที่เชียงใหม่เธอร้องจนน้ำตาแทบจะเป็นสายเลือดผิดหวังที่คนที่เธอรักมาหลอกให้เธอรักจนเชื่อใจจนมอบตัวมอบใจไปให้เขาทั้งหมดแต่เขากลับหนีเธอไปโดยให้เหตุผลว่าคงไม่สามารถที่จะรักกับเธอได้ทุกอย่างที่ผ่านมามันคือเรื่องหลอกลวงทั้งหมดเขาทำลายโลกของเธอจนหมดสิ้นแล้วในชีวิตของเธอตอนนี้ไม่เหลืออะไรแล้วบ้านของเธอก็ล้มละลายโดนฟ้องข้อหาฉ้อโกงพ่อของเธอจึงฆ่าตัวตายหนีเธอไปหญิงสาวคิดว่าจะมีคนรักที่คอยอยู่ข้างๆแต่ตอนนี้เธอไม่เหลืออะไรเลย“เฮ่อ!!..ฝันร้ายอีกแล้วเหรอเรา”ดึกสงัดที่เชียงรายณดาตื่นขึ้นมากลางดึกเธอฝันร้ายแบบนี้มาเป็นเวลาสี่ปีกว่าแล้วเรื่องราวในวันนั้นเป็นอะไรที่ทำร้ายจิตใจของเธอมากตอนนั้นอคิณแฟนเก่าของเธอบอกกับเธอว่าอยากจะพาเธอไปเที่ยวให้หายเครียดเขาและเธอจึงเลือกที่จะเที่ยวที่เชียงใหม่กันแต่ใครจะไปรู้ว่าคืนนั้นเมื่อเธอเสียตัวให้เขาไปแล้วเขากลับหายเข้ากลีบเมฆทิ้งไว้เพียงจดหมายให้เธอได้รับรู้ว่าเรื่องทุกอย่างมันเป็นเรื่องโกหกเขาไม่ได้รักเธอจริงเพียงแค่อยากจะได้ตัวของเธอก็เท่านั้น“คุณ
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่2
เย็นของวัน“สวัสดีค่ะน้านิน้าเตย”นี่น่ากลับมาจากโรงเรียนหลังจากที่คนเป็นแม่ไปรับมาได้เด็กหญิงก็ทักทายทุกคนโดยที่ไม่ต้องมีใครบอก“สวัสดีค่ะ...สาวน้อยไปโรงเรียนมาสนุกไหมคะ”นิชารีบเข้าไปหาหลานสาวของเธอที่นับวันๆจะทำให้พวกเธอหลงอยู่เรื่อยๆกับคำพูดหวานๆ“สนุกค่า”เด็กหญิงตอบเสียงดังฟังชัดพร้อมยิ้มแย้มอย่างอารมณ์ดี“โอ้โหท่าทางจะสนุกจริงๆนะเนี่ย”หนามเตยได้ยินเสียงของเด็กหญิงจึงต้องหยุดมือจากการทำงานเพราะตกใจเสียงหากหลานของเธอจะสนุกขนาดนี้คงจะชอบการไปโรงเรียนมากแน่ๆ“ฮ่าๆๆ”ณดาหัวเราะให้กับความสดใสของลูกสาวเธอนี่แหละที่เป็นสีสันในชีวิตของเธอที่ไม่ว่าเจอเรื่องอะไรก็ทำให้เธอสู้ต่อได้“เออ..คลิปตัดจะเสร็จแล้วนะ”หนามเตยทำคลิปที่ณดาถ่ายวันนี้ช่วงเช้าเกือบเสร็จแล้วเธอไม่ต้องตัดอะไรมากเพราะณดาทำงานอย่างลื่นไหลทีสุด“ไวมาก..”นิชาหันมาหาหนามเตยเธอเองยังอึ้งที่เห็นว่าเพื่อนเธอทำงานไวเหลือเกิน“ก็นิดพูดได้ลื่นไหลขนาดนั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะต้องตัดต่อมากมายพรุ่งนี้ก็น่าจะลงได้”“ดีแล้วยิ่งลงไวยิ่งดีเราจะได้รูว่าฟีดแบคดีไหม”ณดาเองเห็นว่าหากลงไวเท่าไรก็ยิ่งดีเพราะเธอจะได้รู้ว่าผลตอบรับมันดีหรือไม่หากยัง
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่3
“พ่อนึกว่าเที่ยวจนลืมพ่อซะแล้ว”เคลวินกอดต้อนรับคนเป็นลูกสาวที่เวลาไปเที่ยวทีก็หายไปเสียหลายวันจนเขาอดประชดไม่ได้เขาเองก็เหลือลูกสาวของเขาเพียงแค่คนเดียวอยากจะให้อยู่ด้วยกันแต่ในเมื่อลูกสาวของเขาอยากเที่ยวเขาก็ต้องตามใจเพราะเห็นว่าเป็นความสุขของลูก“หืมม..ใครจะลืมคุณพ่อล่ะคะนี่ของฝากค่ะ”เคทเธอรีนยังทำท่าทีออดอ้อนคนเป็นพ่อเฉกเช่นที่เคยทำตั้งแต่เด็ก“ขอบใจลูก..อ้าวแล้วอีกถุงของใคร”เคลวินเห็นว่าลูกสาวของเขาถือมาอีกถุงเขาอยากจะรู้ว่าลูกสาวเขาซื้อมาให้ใคร“ของพี่คิณค่ะเดี๋ยวเคทเอาไปให้พี่คิณที่บ้านพรุ่งนี้ค่ะ”“อ่อ..อืม”เมื่อรู้ว่าของฝากเป็นของใครเขาก็ไม่ได้ถามอะไรเคทเธอรีนต่อเพราะเป็นเรื่องปกติที่เคทเธอรีนจะสนใจและใส่ใจกับอคิณมากเป็นพิเศษเพราะทั้งสองก็ค่อนข้างสนิทกันเขาไม่รู้ว่าอคิณคิดกับลูกสาวของเขาแบบไหนแต่เท่าที่เห็นก็น่าจะเอ็นดูเหมือนน้องสาวคนนึงแต่ลูกสาวเขาน่ะสิน่าจะคิดไปไกลแล้วบ้านอคิณอคิณค้นหาที่พักในแบบที่ลูกทัวร์ของเขาติดต่อมาว่าอยากจะได้โฮมสเตย์ที่ติดกับธรรมชาติเขาบังเอิญไปเจออะไรบางอย่างที่สะดุดตาเข้าเสียแล้ว“หืม..”คลิปวีดีโอพรีเซนท์ที่มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เขานั้นคุ้นเคยกำ
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่4
“อะ..เอ่อ..ค่ะ”เคทเธอรีนเกาหัวแก้เก้อเล็กน้อยเพราะเธอตั้งใจจะซื้อของมาให้อคิณคนเดียวจริงๆนั่นแหละและก็ไม่ได้คิดตั้งแต่คราแรกว่าจะเอามาให้เขาที่นี่ด้วย“ว้า..นึกว่ามีของพี่ด้วยซะอีก”“อืมม..เคทเลี้ยงข้าวพี่คริสแทนก็ได้ค่ะจะเที่ยงพอดี”เคทเธอรีนหาเรื่องปลอบใจคริสโตเฟอร์โดยจะพาไปเลี้ยงข้าวแทนหวังว่าพี่ชายคนนี้ของเธอจะไม่งอนอีกอย่างเธอก็อยากจะมีเพื่อนทานข้าวกลางวันอยู่แล้วเพราะเธอกะเวลามาที่นี่เพราะอยากจะทานอาหารกลางวันกับอคิณ“พี่ล้อเล่นไม่ต้องเลี้ยงข้าวพี่ก็ได้”คริสโตเฟอร์รีบตอบปฏิเสธเพราะเขาแค่ล้อเธอเล่นเท่านั้นเมื่อเห็นหญิงสาวมีท่าทีจริงจังจึงเลิกแกล้งเธอ“เคทอยากหาเพื่อนทานข้าวด้วยพอดีค่ะ”“ถ้าอย่างนั้นยินดีครับ”หากหญิงสาวอยากได้เพื่อนทานอาหารกลางวันเขาก็ยินดีเพราะนี่มันก็ใกล้เที่ยงแล้วเขาต้องออกไปหาอะไรทานอยู่ดีร้านอาหารXXX“น้องเคทมีแพลนจะไปเที่ยวไหนต่อครับ”คริสโตเฟอร์เห็นว่าหญิงสาวไปแทบจะทุกที่แล้วเขาอยากรู้ว่าที่ไหนบ้างที่เธอกำลังจะไปต่อ“พี่คริสจะไปด้วยเหรอคะ..ฮ่าๆๆ”เคทเธอรีนพูดหยอกชายหนุ่มเพราะเธอรู้ว่าคริสโตเฟอร์ไม่ค่อยเดินทางไปเที่ยวไหนนอกจากเดินทางเฉพาะเรื่องงาน“เปล่า
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่5
“เดี๋ยวครับ...คือผมอยากจะซื้อของมาแจกเด็กๆโรงเรียนแถวๆนี้พอมีใครจะพาผมไปซื้อได้บ้างครับ”อคิณไม่รอให้หญิงสาวเดินกลับไปก่อนเขาต้องการที่จะเจอณดาตอนนี้เลยคิดแผนอะไรออก“งั้นเดี๋ยวถ้านิดมาแล้วนิจะบอกเธอให้นะคะ”นิชาเห็นชายหนุ่มนอกจากจะหล่อแล้วยังจิตใจดีอีกหากณดากลับมาแล้วเธอก็จะต้องกำชับให้เพื่อนเธอดูแลเขาอย่างดีเลย“ครับผมจะรอนะครับ”อคิณตอบหญิงสาวด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มแต่ในใจเขาระรื่นยิ่งกว่าใบหน้าเพราะทุกอย่างเป็นไปตามที่เขาคิดครึ่งชั่วโมงต่อมา“นิดมาพอดีเลย”นิชาเห็นณดามาถึงพอดีเลยรีบไปคุยเรื่องลูกค้าที่เข้ามาพักใหม่“มีอะไรเหรอ”ณดาไปส่งลูกสาวของเธอที่โรงเรียนเสร็จก็รีบมาที่น่าทันทีแปลกใจเล็กน้อยที่เพื่อนเธอดูจะมีอะไรตื่นเต้นถึงได้มีสีหน้าแบบนั้น“มีลูกค้ามาพักที่นี่เค้าเห็นนิดจากในคลิปก็เลยอยากให้นิดเป็นคนพาเค้าเที่ยวแล้วอีกอย่างเขาเป็นถึงเจ้าของบริษัททัวร์เลยนะเค้าบอกว่าชอบที่นี่แล้วจะพาลกทัวร์มาลงด้วย”“จริงเหรอ?”ณดาดีใจกับคำบอกของเพื่อนเธออย่างมากเธอยินดีอย่างยิ่งที่จะเป็นคนพาลูกค้าเที่ยวเธอคิดว่าหากเธอทำให้ลูกค้าประทับใจได้โฮมสเตย์ของเธอคงเงินเข้าไม่ขาดแน่“ใช่..แล้วตอนนี้เค้าก
Latest chapter
