Share

ตอนที่54

“พี่เคทเป็นยังไงบ้างคะ...เราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะคะ”

แพรวารีบเข้าไปดึงตัวเคทเธอรีนที่ยืนนิ่งตกใจกับเหตุการณ์เข้าไปด้านในส่วนอคิณกับคริสโตเฟอร์ก็กันนักข่าวไม่ให้ตามเคทเธอรีนเข้าไปเพราะเข้าใจว่านักข่าวคงต้องไปถามหาสาเหตุที่เธอโดนแกล้งเรื่องนี้แน่

“เคทเป็นยังไงบ้าง...ทำไมคุณพรีมต้องทำกันขนาดนี้นะ”

นุจรีรีบเคลียที่หน้านแล้วรีบเข้ามาหาเคทเธอรีนกับแพรวาไม่เข้าใจว่าพริมมาทำไมต้องทำกับเคทเธอรีนแบบนี้ด้วย

“นั่นน่ะสิคะ”

แพรวาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันถ้าหากเธอไม่มีหลักฐานช่วยเคทเธอรีนป่านนี้ชื่อเสียงพังป่นปี้หมด

ตอนนี้เคทเธอรีนเอาแต่นั่งนิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกใบหน้าซีดเซียวใจเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นหลุดออกมาอยู่รอมร่อ

“เคท”

“เคท”

เมื่ออคิณและคริสโตเฟอร์เคลียพวกนักข่าวเสร็จก็เดินหาเคทเธอรีนเมื่อเห็นว่าเธอนั่งอยู่ในห้องแต่งตัวจึงรีบกรูกันเข้ามาดูอาการของเธอ

“พี่คริสคะ”

เคทเธอรีนเงยหน้ามองคริสโตเฟอร์น้ำตาของเธอตอนนี้ไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่ได้

“ไม่เป็นไรนะเคท..”

คริสโตเฟอร์เข้าไปสวมกอดปลอบหญิงสาวอย่างเห็นใจและสงสารเธอไม่น่ามาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลยเขาคิดว่าการที่พริมมาทำแบบนี้กับเคทเธอรีนสาเหตุมันน่าจะมาจากเขาเป็นแน่เขารู้ว่าเธอร้ายแต่ก็ไม่คิดว่าจะกล้าแกล้งฉีกหน้าเคทเธอรีนถึงขนาดนี้

ทางด้านพริมมา

“หึ้ยย..อีนังนั่นมันเป็นใคร..กล้ามาฉีกหน้าฉัน...มันจะต้องโดนสั่งสอน”

พริมมาแค้นใจแพรวาอย่างมากเรื่องนี้เธอจะต้องเอาคืนเป็นแน่ที่กล้าทำแผนของเธอพังแถมยังทำให้เธอต้องเสียหน้าอีกต่างหากไม่รู้ว่าวันรุ่งขึ้นจะมีคนเขียนข่าวของเธอว่าอย่างไรบ้าง

วันต่อมา

สวนสาธารณะ

วันนี้เป็นวันหยุดของเคทเธอรีนเธอนั่งอยู่ที่สวนสาธารณะใกล้ๆกับหอพักของเธอเพราะชายหนุ่มโทรนัดให้เอมารอที่นี่เธอเองก็ไม่รู้ว่าเขามีธุระอะไรที่สำคัญจึงนัดกะทันหันแบบนี้

“พี่คริสนัดเคทมามีอะไรหรือเปล่าคะ”

เมื่อชายหนุ่มมาถึงเธอจึงถามเขาทันทีว่ามีธุระเรื่องอะไร

“พี่อยากจะขอโทษ”

คริสโตเฟอร์นั่งลงข้างๆหญิงสาวทั้งพูดขอโทษเธอด้วยควาทรู้สึกผิด

“เรื่องอะไรคะ”

เคทเธอรีนไม่รู้ว่าชายหนุ่มขอโทษเธอเรื่องอะไร

“พี่คิดว่าที่พรีมทำกับเคทแบบนั้นก็เป็นเพราะพี่”

“ทำไมพี่คริสคิดแบบนั้นล่ะคะ”

“ก็เพราะวันนั้นที่พรีมมาหาพี่เพื่อขอคืนดีแต่พี่ปฏิเสธไปเพราะเราสองคนจบกันไปนานแล้ว”

“แล้วคุณพรีมก็หึงเคทกับพี่คริสงั้นเหรอคะ”

“น่าจะประมาณนั้น”

คริสโตเฟอร์รู้สึกไม่ดีที่ต้องเป็นต้นเหตุทำให้หญิงสาวได้รับความทุกข์ใจและแทบจะเสียชื่อเสียงอีกด้วย

“พี่คริสเองก็ยังไม่ได้มีใครในใจทำไมไม่ลองเปิดใจอีกครั้งล่ะคะ”

เคทเธรีนแปลกใจเธอเองก็เห็นชายหนุ่มไม่ได้มีใครเป็นเจ้าของหัวใจมานานแล้วทำไมจึงไม่เปิดใจสักทีหรือไม่ก็ลองเปิกใจคบกับพริมมาดูอีกครั้งก็ได้

“พี่เปิดไปแล้วนะ..แต่ไม่ใช่กับพรีม”

ใครว่าเขาไม่เปิดใจเขาเปิดไปแล้วตอนไหนก็ไม่รู้ตัวด้วย

“อ้าว...แล้วเป็นใครล่ะคะ”

เคทเธอรีนใจแป้วเล็กน้อยแต่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าชายหนุ่มนั้นมีใจให้กับใคร

“ก็...ก็...”

คริสโตเฟอร์มีอาการหน้าแดงเล็กน้อยเขาไม่รู้ว่าจะบอกกับหญิงสาวอย่างไรดีแต่ยังไงวันนี้เขาก็มาที่นี่เพื่อที่จะบอกเรื่องนี้กับเธอ

“เอ่อ...ใครเหรอคะ”

เคทเธอรีนเห็นอีกฝ่ายอ้ำอึ้งเธอก็เลยลองถามดูอีกรอบ

“เคทไง..”

คริสโตเฟอร์ตอบอย่างรวดเร็วพร้อมหลบตาหญิงสาวลงเล็กน้อย

“ผู้หญิงคนนั้นเค้าคงโชคดีมากลเยนะคะ.....หา..”

เคทเธอรีนไม่ทันได้ฟังจึงรู้สึกอิจฉาคนที่ชายหนุ่มพูดถึงแต่เมื่อทวนดีๆชื่อนั้นมันเป็นชื่อของเธอนี่นาจึงอึ้งเล็กน้อย

“อืมม...”

คริสโตเฟอร์พยักหน้าตอบอีกฝ่ายที่ยังหน้าเหวอกับเรื่องเมื่อครู่อยู่

“.........”

เคทเธอรีนยังนึกคำพูดอะไรไม่ออกเธอเองได้แต่นิ่งคิดอยู่ว่าเรื่องเมื่อครู่คือเรื่องจริงหรือเปล่า

“...เคทอย่าพึ่งโกรธเกลียดพี่นะ...คือพี่ไม่รู้ว่าพี่รู้สึกตั้งแต่เมื่อไรแต่มารู้ตัวอีกทีมันก็รู้สึกดีไปแล้ว...”

คริสโตเฟอร์เดาสีหน้าของหญิงสาวไม่ออกแต่เขาก็ขอตีไปในแง่ลบเสียก่อนว่าเธออาจจะโกรธที่เขาคิดเกินเลยกับเธอก็เป็นได้

“.....”

“เคทเป็นอะไร”

เมื่อเห็นหญิงสาวยังคงนิ่งอยู่เขาจงต้องจับแขนเธอเขย่าเล็กน้อยเพราะดูท่าแล้วเธอยังคงจะนิ่งอีกนาน

“เอ่อ..เคท..เคท..แค่ดีใจค่ะ”

เคทเธอรีนหันมาหาชายหนุ่มพร้อมอมยิ้มเล็กๆเมื่อรู่ที่เออึ้งเธอไม่ได้โกรธอะไรแต่เธอแค่ดีใจต่างหาก

“หา...เคทจริงเหรอ..”

“อืม..ค่ะ”

คริสโตเฟอร์โผกอดหญิงสาวด้วยความดีใจที่เธอกับเขาก็ใจตรงกันหากรู้ว่าบอกความรู้สึกไปแล้วมันจะรู้สึกดีแบบนี้รู้แบบนี้เขาบอกไปตั้งนานแล้ว

โรงแรมXXXX

“หึ้ยย..ดูข่าวแต่ละฉบับสิ่”

พริมมามาทำงานก็หัวเสียเรื่องข่าวจนไม่เป็นอันทำงาน

“หึ่..ทำตัวเองทั้งนั้น”

วิชิตเองก็หัวเสียเรื่องข่าวของลูกสาวของเขาจนไม่ได้เป็นอันทำงานอีกเช่นกันไม่คิดว่าลุกของเขาจะสร้างชื่อเสียมากว่าชื่อเสียง

“คุณพ่อ..”

“นี่..กรุณาเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านช่วงนี้ถ้าอยากให้ข่าวเงียบขืนอยากจะออกไปข้างนอกอีกฉันจะส่งแกไปอยู่ไกลๆไม่ต้องกลับมาที่นี่ให้ฉันขายหน้าอีกเลย”

“คุณพ่อคะ”

วิชิตสั่งลูกสาวของเขาเด็ดขาดเพื่อไม่ให้ออกไปข้างนอกจนเป็นข่าวอีกข่าวนี้เขาคงใช้อำนาจตัวเองแก้ไขอะไรไม่ได้เพราะคนที่เห็นเหตุการณ์จริงๆคือคนใหญ่คนโตทั้งนั้นเรื่องนี้หวังว่าจะเป็นบทเรียนให้ลูกสาวของเขาก็แล้วกันพริมมาเองก็ต้องทำตามที่พ่อของเขาสั่งไปก่อนเพราะรู้ว่าครั้งนี้พ่อของเธอเอาจริง

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status