Share
ตอนที่23
“เสี่ยไพบูลย์ที่เค้าชอบทำธุรกิจสีเทาอะเหรอ”
หนามเตยได้ยินชื่อนี้เธอก็ไม่ค่อยชอบเท่าไรเพราะเธอเคยได้ยินข่าวมาหลายครั้งหลายคราอยู่เหมือนกันกับชื่อเสียงด้านลบของเสี่ยคนนี้
“ก็อย่างที่ทุกคนได้ยินมานั่นแหละ”
ธีรธรคงไม่ต้องอธิบายอะไรมากว่าความน่ากลัวของเสี่ยไพบูลย์เป็นอย่างไรเพราะคนในพื้นที่ที่นี่ต่างก็รู้กิตติศัพท์กันดีอยู่แล้ว
“นั่นไงข้างหน้ามีโกดังมีรถจอดอยู่ด้วย”
นิชาเห็นข้างหน้าไกลๆว่ามันมีโกดังอยู่ตรงหน้าแถมยังมีรถจอดอยู่ด้านหน้าอีกด้วย
“ผมต้องเอารถจอดตรงนี้พวกคุณอยู่ที่นี่หากผมต้องการให้ช่วยจะส่งข้อความหา...”
ธีรธรรีบจอดรถเข้าไปในป่าเพื่อบดบังไม่ให้คนข้างในเห็นว่ามีคนนอกเข้ามาพร้อมสั่งให้หญิงสาวทั้งสองรอเขาอยู่ที่นี่เขาจะเข้าไปดูราดราวด้านในหากเกินกว่าที่เขาจะรับมือไหวก็จะส่งสัญญาณมาให้หญิงสาวทั้งสองได้แจ้งตำรวจ
“คุณคิณ..มาพอดีเลย”
นิชาเห็นรถขับเข้ามาเธอจำได้ว่าเป็นรถกระบะของที่โฮมสเตย์จึงรีบลงจากรถไปเรียกให้รถคันนั้นหยุดเพราะคิดว่าอคิณคงไม่เห็นรถของธีรธรที่หลบอยู่ในป่าแน่นอน
“ผมว่าพวกคุณน่าจะใช้เป็นนะ”
ธีรธรลงมาพร้อมเปิดประตูรถอีกฝั่งหยิบปืนสั้นใส่มืออคิณและคริสโตเฟอร์เขารู้ว่าอย่างทั้งคู่น่าจะใช้เป็น
“ขอบคุณครับ..”
อคิณขอบคุณพ่อเลี้ยงหนุ่มที่ยื่นอาวุธป้องกันตัวให้กับเขาเพราะเขาเองก็ไม่ได้พกอะไรมาเหมือนกันในเหตุการณ์ที่ฉุกละหุกแบบนี้
“งั้นเราเข้าไปข้างในกันเลย...ฉันโทรบอกตำรวจเรียบร้อยแล้ว”
คริสโตเฟอร์เห็นว่าตอนนี้มัวรีรออะไรไม่ได้เลยบอกให้เพื่อนเขาและธีรธรเข้าไปด้านในกันเลยจะดีกว่าเพราะเขาก็อยากจะรู้แล้วว่าคนที่จับตัวณดาและนีน่ามานั้นต้องการให้เพื่อนของเขาทำอะไรกันแน่…และตอนนี้เขาก็โทรบอกตำรวจเรียบร้อยแล้วเพราะเห็นว่าสถานการณ์น่าจะไม่ค่อยดีเท่าไร
ทางด้านณดา
“คุณแม่ขานีน่าหิวเมื่อไรเราจะได้ออกไปคะ”
ตอนนี้เด็กหญิงเริ่มที่จะงอแงมาอีกรอบแล้วเพราะตอนนี้เธอทั้งหิวทั้งร้อนจะออกไปไหนก็ไม่ได้
“อีกแปปเดียวนะลูก..นีน่าง่วงมัยคะ..”
ณดายังฝืนยิ้มให้กับลูกสาวของเธอพร้อมลูบหัวและพูดปลอบใจถ้าหากเธอกล่อมนีน่าให้หลับได้ก็คงจะดี
“ไม่ค่ะ..นีน่าอยากออกไปแล้ว”
เด็กหญิงเริ่มไม่ฟังคำที่แม่ของเธอพูดแล้วงอแงว่าอยากจะออกไปอย่างเดียวจนตอนนี้ณดาทุกข์ใจจนแทบจะร้องให้ออกมาอีกรอบเมื่อมองไปที่ชายฉกรรจ์สี่ห้าคนที่ยืนเฝ้าอยู่เธอไม่รู้เธอยังไม่แน่ใจเลยว่าเธอกับลูกจะรอดออกไปหรือไม่เพราะไม่มีวี่แววว่าจะมีใครมาช่วยเธอเลย
“นีน่า...”
อคิณที่ซุ่มดูอยู่กับธีรธรและคริสโตเฟอร์เขาเห็นสภาพนีน่ากับหญิงสาวในตอนนี้ก็ยิ่งปวดหัวใจที่เธอและลูกมาเป็นเครื่องมือล้างแค้นให้กับเขาเพราะความเข้าใจผิดของเขาเองและไหนยังจะโดนคนชั่วที่คิดจะเล่นงานเขาใช้พวกเธอเป็นเครื่องมือด้วย
อคิณทนดูไม่ได้อีกต่อไปเขาเห็นคริสโตเฟอร์และธีรธรรออยู่ก่อนและชายหนุ่มก็เปิดเผยตัวเดินดุ่มๆเข้าไปในฝูงชายฉกรรจ์ทั้งหลายพร้อมหมายจะเข้าไปอุ้มลูของเขาแต่ก็โดนขวางเอาไว้ก่อน
“คุณพ่อขา..”
เด็กหญิงเห็นคนเป็นพ่อเดินเข้ามาก็หมายจะวิ่งเข้าไปหาแต่ก็ไปไม่ถึงตัวภาพนั้นทำเอาอคิณถึงกับเลือดขึ้นหน้าแค่เขาจะอุ้มลูกของเขาจะไม่ได้เลยหรืออย่างไร
“คุณคิณ..”
ณดาคิดว่าอคิณจะไม่มาเสียอีกเมื่อเห็นว่าเขาอยู่ตรงนี้เธอก็อุ่นใจครึ่งหนึ่งที่อย่างน้อยเขาก็ยังยอมมาเพราะน่าจะเห็นแก่ลูก
“พวกแกต้องการอะไรว่ามา”
อคิณไม่รีรอให้เสียเวลาอยากจะรู้นักว่าตัวบงการทำแบบนี้เพื่ออะไร
“เซ็นเอกสารนี่ซะแล้วพวกฉันจะปล่อยลูกเมียแกกลับไปอย่างปลอดภัยพร้อมแก”
ชายฉกรรจ์ร่างสูงคนหนึ่งยื่นเอกสารให้เขาเซ็นพร้อมอีกมือก็ถือปืนจ่อไปที่ณดาทำเอาหญิงสาวนั่งหน้าซีดหายใจไม่ทั่วท้อง
“หึ่...โอนหุ้นทั้งหมดให้งั้นเหรอ...”
อคิณรีบหยิบเอกสารที่อีกฝ่ายให้เขาเซ็นมาอ่านดู..เขาสบถขำออกมาเมื่อรู้ว่าเป็นฝีมือใครเพราะคนที่ต้องการสิ่งนี้จากเขาก็ยังเป็นคนที่เล่นสกปรกไม่เลิกอยากได้ใคร่มีของที่ไม่ใช่ของตนยิ่งคิดเขาก็ยิ่งโมโห
“อย่าลีลารีบๆเซ็นไม่งั้นนังนี่ตาย”
ชายฉกรรจ์เห็นว่าอคิณมัวลีลาไม่ยอมเซ็นเสียทีพวกเขาไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่นานจึงขู่อีกฝ่ายขึ้นมาอีกรอบ
“คุณแม่...”
“..ฮึก..อือ..”
ณดาและนีน่ากอดกันแน่นตอนนี้หญิงสาวตัวสั่นไปหมดแต่ก็พยายามข่มใจตัวเองเอาไว้พร้อมหันไปมองหน้าอคิณว่าเขาจะเอาอย่างไรภาวนาในใจว่าถึงเขาจะเกลียดเธอแต่ก็ขออย่าใจร้ายปล่อยให้เธอตายเลยเพราะเธอยังอยากอยู่กับลูกดูนีน่าเติบโต
“......”
อคิณเองก็มองไปยังณดาและนีน่าเช่นกันเขารู้ว่าเธอกำลังกลัวแต่เขายังเซ็นตอนนี้ไม่ได้ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังหาทางออกอยู่ในใจว่าจะเอาอย่างไรดี
“เร็วๆ..”
คำขู่ของฝ่ายตรงข้ามชายหนุ่มก็เร่งอยู่เป็นระยะ...
“หยุด..นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ..”
พลั้ก..ตุ้บบบ
เมื่ออคิณรู้ว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงแล้วเขาจึงใช้จังหวะนี้ที่เหล่าชายฉกรรจ์เผลอเตะแขนของอีกฝ่ายที่กำลังถือปืนจ่อไปที่ณดาแล้วต่อยอีกฝ่ายจนล้มลงณดาเห็นเช่นนั้นก็รีบอุ้มนีน่าหนีออกไปหาด้านที่มีตำรวจวิ่งสวนเข้ามา
“แก..”
ปังงงง
คนร้ายเห็นว่าณดากำลังจะหนีและด้วยความหมั่นไส้อคิณจึงรีบหยิบปืนอีกกระบอกยิงไปที่ณดาแต่เธอก็หลบทัน
“อ๊ายย..”
ปังงงง
“นีน่า...นิด...โอ้ยย”
อคิณเห็นณดาอุ้มนีน่าวิ่งหนีเขาเห็นว่ามีอีกคนกำลังจะยิงไปที่เธอจึงสะกัดขวางเอาไว้ทำให้กระสุนปืนถูกไปที่ไหปลาร้าของเขาเต็มๆ
“คุณนิดทางนี้ครับ”
ธีรธรรีบพานีน่าและณดาออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดส่วนด้านในปล่อยให้ตำรวจจัดการ
ปังงงงงงงๆๆๆ
ตำรวจเห็นว่าคนร้ายยังไม่หยุดการกระทำอุกอาจจึงยิงสะกัดและวิสามัญเป็นบางคนที่คิดต่อต้านส่วนคนที่กำลังหนีก็กระจายกำลังกันวิ่งตามจับกุม
“นิ..นิดกับคุณธรมากันแล้ว”
หนามเตยที่แอบซ่อนตัวกันอยู่ข้างๆรถเห็นธีรธรพาณดาวิ่งออกมาก็รีบสะกิดนิชาให้วิ่งออกมารับ
Related chapters
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่24
“นิดเป็นไงบ้าง..ส่งนีน่ามา”หนามเตยรีบช่วยณดาอุ้มนีน่าเพราะดูร่างกายเพื่อเธอตอนนี้ท่าจะเพลียเสียเหลือเกินดีที่นีน่าตอนนี้ไม่ร้องงอแงไปด้วยคงเป็นเพราะความเพลียเลยงอแงไม่ไหว“ขวัญเอ้ยขวัญมานะหลานน้า..”นิชาลูบหัวนีน่าอย่างสงสารที่หลานเธอต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ด้วย“รีบขึ้นรถแล้วออกไปจากที่นี่กันก่อนดีกว่าครับ”ธีรธรบอกให้ทุกคนขึ้นรถเพราะทางที่ดีที่สุดควรจะออกไปจากที่อย่างรวดเร็ว“ไปค่ะ..”หนามเตยรีบเปิดประตูรถกระบะที่เป็นสี่ประตูให้ณดากับนีน่าขึ้นไปนั่งก่อนเธอจึงขึ้นไปตาม“นั่น..”ปังงงโอ้ยยยยยยนิชาเห็นว่ามีคนกำลังจ่อปืนมาที่พวกเธอโดยที่ยังไม่ทันระวังด้วยความกลัวจึงดึงปืนออกจากหลังของชายหนุ่มที่เขาเหน็บเอาไว้ยิงต้านไปถูกอีกฝ่ายเต็มๆภาพตรงหน้าที่ผู้ชายคนนั้นล้มลงไปทำเอานิชายืนมือสั่นแทบหยุดหายใจอ๊ายยยหนามเตยและนิชาที่นั่งอยู่บนรถเมื่อได้ยินเสียงปืนต่างก็ตกใจกันไปตามๆกัน “คุณ!!”“เฮอะ!!!”“ไปเร็วรีบขึ้นรถ..”ธีรธรถึงกับอึ้งเหมือนกันที่จู่ๆหญิงสาวก็เอาปืนของเขายิงผู้ร้ายอย่างไม่ทันตั้งตัวเขาเห็นอาการเธอตอนนี้ก็รู้เลยว่ากำลังช็อคกับสิ่งที่ตัวเองทำไปเมื่อครู่จึงรีบหยิบปืนจากมือของเธอแ
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่25
“คุณพ่อฉัน..มีอะไรเหรอคะ”“คือ...”อคิณตัดสินใจเล่าเรื่องมุกอย่างให้ณดาฟังเขาไม่เพียงแต่เข้ามาในชีวิตของเธอเพื่อทำลายเธอเท่านั้นเรื่องพ่อของเธอที่ประสบปัญหาทำให้ล้มละลายและตรอมใจจนร่างกายทรุดโทรมจนป่วยและเสียไปในที่สุดนั่นก็ฝีมือของเขาอีกเช่นกัน“ทุกอย่างเป็นฝีมือคุณ”ณดาไม่อยากจะเชื่อเพราะที่เธอเคยคิดมีเพียงเธอเท่านั้นที่เป็นเหยื่อให้อคิณแก้แค้นไม่คิดว่าเรื่องธุรกิจพ่อของเธอก็เป็นฝีมือของเขาด้วย“ผมขอโทษ..ผมมันโง่เอง..”อคิณเห็นสีหน้าของหญิงสาวเขาก็เริ่มใจไม่ดี“เพื่อล้างแค้นเท่านั้นคุณไม่เคยสนใจอะไรทั้งนั้นใช่ไหมว่าชีวิตคนที่เป็นเหยื่อของคุณเค้าต้องเจอกับอะไร...”หากมีแค่เพียงเธอเท่านั้นที่ยอมรับผลกรรมนี้เธอก็ยอมรับได้แต่นี่เขาทำเรื่องเลวร้ายกว่าที่เธอคิดเธอรับไม่ได้ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะมีจิตใจที่อาฆาตแค้นได้โหดร้ายขนาดนี้..ถึงจะเป็นเพราะความหูเบาแต่ถ้าเขาหาความจริงให้ละเอียดสักนิดเรื่องแบบนี้คงไม่เกิด“ผมขอโทษ...จริงๆ...คุณจะให้ผมทำอะไรเพื่อชดใช้ผมยอมทุกอย่างและผมจะคืนทุกอย่างให้คุณด้วย”อคิณไม่มีคำพูดไหนดีเท่ากับคำว่าขอโทษเธอแล้วเขารู้สึกผิดจากใจจริงต่อไปนี้ของที่ควรจะเป็นของๆเธอเขา
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่26
18.00 น.ไร่อินทร์สรณ์“พ่อเลี้ยงอยู่ไหมคะ”นิชามาเยี่ยมธีรธรเป็นมารยาทเพื่อตอบแทนน้ำใจและดูว่าเขานั้นเป็นอย่างไรบ้างมาถึงบ้านไม้สไตล์โมเดิร์นหลังใหญ่เธอเห็นแม่บ้านกำลังเดินลงมาพอดีจึงถามหาชายหนุ่ม“อยู่ด้านในค่ะคุณนิ”แม่บ้านที่นี่รู้จักหญิงสาวดีเพราะเธอเคยมาที่นี่กับณดาพรางชี้มือเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นบอกกับหญิงสาวว่าพ่อเลี้ยงอยู่ด้านในเธอเองก็จะกลับไปที่พักของเธอเพราะหมดหน้าที่ที่จะทำที่นี่วันนี้แล้ว“อ๋อ...ค่ะ..”นิชารู้ว่าธีรธรอยู่ที่ไหนก็รีบเดินไปหาจะได้รีบเยี่ยมแล้วจะรีบกลับเพราะมันเย็นแล้ว“คุณ..นี่คุณดื่มด้วยเหรอ”หญิงสาวเดินมาเห็นชายหนุ่มกำลังนั่งดื่มไวน์ราคาแพงอยู่เธอก็อดที่จะถามไม่ได้ว่าเขาดื่มของพวกนี้ในขณะที่ร่างกายยังไม่ค่อยจะดีด้วยหรืออย่างไรเธอคิดในใจว่าเขานั้นช่างไม่ดูแลตัวเองเอาเสียเลย“ก็ปกติของผมมีดื่มนิดหน่อยในช่วงเย็นๆเท่านั้น”ธีรธรก็ดื่มของเขาแบบนี้เป็นปกติแทบจะทุกวันแต่ก็ไม่ได้ดื่มมากมายจนเมาไม่รู้เรื่องแค่เรียกเลือดลมก็เท่านั้น“แต่คุณไม่สบายอยู่ไม่ใช่เหรอคะ”นิชาไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะตอบเธอหน้าตาเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้“ผมไม่ได้เป็นอะไรแล้วแผลก็โอเค.
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่27
“คุณยังเจ็บอยู่เดี๋ยวฉันบอกพวกเค้าให้ก็ได้”นิชาเห็นว่าชายหนุ่มแผลยังไม่หายคงขับรถไม่ค่อยถนัดเรื่องแค่นี้เธอบอกให้ก็ได้“อืม..อย่างนั้นก็ได้ขอบคุณนะครับ...คุณจะกลับเลยไหมอยู่เป็นเพื่อนคุยกับผมก่อนสิ”ธีรธรพยักหน้าตอบถึงตอนนี้หญิงสาวจะทานข้าวอิ่มแล้วแต่เขายังไม่อยากให้เธอกลับยังอยากให้เธออยู่เป็นเพื่อนคุยอีกสักหน่อยเพราะเขาไม่มีใครมานั่งทานข้าวด้วยแบบนี้นานแล้ว“นี่มันก็มืดแล้วฉันต้องรีบกลับ...นี่คุณเหงาหรืออะไร”นิชาเห็นว่าที่นี่มันก็เริ่มมืดแล้วเธออยากจะกลับดึกพรางคิดว่าเขาน่าจะเหงาพอมีคนมาทานข้าวด้วยก็ไม่อยากจะให้กลับ“ก็แค่อยากมีเพื่อนนั่งคุยบ้างคุณไม่สะดวกก็ไม่เป็นอะไร”ธีรธรตอบหญิงสาวด้วยสายตาละห้อยเล็กน้อย“อะ..ฉันอยู่ก่อนก็ได้..เออแล้วแผลคุณล้างหรือยัง”นิชาเห็นแก่ที่เขาเคยช่วยเพื่อนเธอเอาไว้จึงยอมใจอ่อนอยู่เป็นเพื่อนคิดเสียว่าทำให้คนๆนึงหายเหงาก็แล้วกันพลันสายตาก็มองไปที่ต้นแขนของเขาอยากจะรู้ว่าวันนี้เขาล้างแผลหรือยังเพราะดุท่าชายหนุ่มคงไม่ใช่คนที่สนใจดูแลตัวเองเท่าไร“เอ่อ..ยังเลย”ธีรธรนึกขึ้นได้ว่าเขาลืมที่จะล้างแผลไปเลย“งั้นเดี๋ยวฉันล้างแผลให้ก็แล้วกัน”นิชาคิดเอาไว้แล้วว
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่28
“ฮ่าๆๆ..ต้องอย่างนี้สิ”ธีรธรยกขวดไวน์ราคาแพงเทใส่แก้วที่หญิงสาวยื่นมาให้พอประมาณ“....เอ่อ...ก็รสชาติดีแฮะ..”นิชาสูดดมกลิ่นของไวน์แล้วค่อยๆจิบเมื่อไวน์สัมผัสกับลิ้นของเธอหญิงสาวรู้สึกชอบรสชาติแบบนี้มากถึงกับตาโตเลยทีเดียว“อีกไหมคุณ..”ธีรธรเห็นว่าหญิงสาวน่าจะชอบเพราะเธอเล่นดื่มทีเดียวจะหมดแก้วเลยจึงยื่นจะเทไวน์ในขวดให้เธออีก“อืมม...”นิชาพยักหน้ารับพร้อมยื่นแก้วให้กับชายหนุ่มเธอไม่คิดว่าของแบบนี้มันจะอร่อยได้เหมือนกันครึ่งชั่วโมงต่อมา“คุณ..ไหวหรือเปล่า..เดี๋ยวผมไปส่งที่บ้าน”ธีรธรเห็นหญิงสาวดื่มเข้าไปหลายแก้วอยู่เหมือนกันจนตอนนี้เธอนั้นเริ่มที่จะนั่งอึนหน้าแดงตาเยิ้มอย่างเห็นได้ชัดเขาเลยคิดว่าคงจะต้องเป็นเขาแล้วที่พาเธอไปส่งที่บ้านหากขับรถกลับเองคงไม่ดีแน่ชายหนุ่มเข้าไปพยุงตัวของหญิงสาวโดยใช้แขนอีกข้างที่ยังใช้การได้อยู่ตัวเธอเล็กกว่าเขมากจึงใช้แขนข้างเดียวหิ้วขึ้นมาให้ลุกขึ้นได้อย่างสบาย“อย่ามาแตะตัวฉันนะ...คุณมันจอมเจ้าชู้ใครอยู่ใกล้ก็อันตราย”นิชากำลังอยู่ในอาการมึนเมาตอนนี้สติเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเมื่อมองเห็นคนที่กำลังถึงเนื้อถึงตัวกับเธออยู่ก็รีบผละออกแถมยังต่อว่าอ
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่29
“เอ่อ..ขอโทษนะคะคุณธรอยู่ไหมคะ..”ณดาเดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับย่าน้อยเมื่อเธอเห็นแม่บ้านสองคนกำลังยืนคุยกันอยู่จึงส่งเสียงทักถามหาธีรธรว่าอยู่หรือเปล่า“เอ่อ..คือ..นี่ค่ะ”แม่บ้านสองคนหันกลับมาหาหญิงสาวพร้อมแยกตัวออกจากกันและชี้ไปที่คนที่หญิงสาวกำลังถามหา“นิ..”“ยัยนิ..ตายๆ..ย่าจะเป็นลม”ภาพของทั้งสองปรากฏต่อสายตาของณดาและย่าน้อยทำเอาทั้งคู่อึ้งกันไปตามๆกันย่าน้อยเองเห็นภาพนั้นก็แทบเป็นลมในหัวคิดไปในทางที่ไม่ดีไปแล้วเพราะภาพตรงหน้ามันยากมากที่จะทำให้เธอคิดเป็นอื่นเธอแทบจะเป็นลมล้มพับดีที่ณดาประคองเธอนั่งลงก่อน“คุณย่าคะ..คุณย่านั่งก่อนค่ะ”ณดารีบประคองย่าน้อยนั่งลงที่โซฟาเพราะดูท่าย่าน้อยนั้นน่าจะยืนไม่ไหวเธอพยายามคิดในแง่ดีว่านิชาคงจะมีคำตอบให้ย่าน้อยได้สบายใจ“เดี๋ยวหนูไปเอายาดมมาให้นะคะ”แม่บ้านเห็นว่าหญิงชราจะเป็นลมจึงรีบวิ่งไปเอายาดมมาให้“ขอบคุณค่ะ”“อื้มม..อืออ...หนักจังเลยอะไรเนี่ย..เห้ยยย”นิชางัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเอะอะโวยวายแถมพอเธอจะลุกยังรู้สึกว่ามีอะไรหนักๆมาทับที่ตัวของเธอเอาไว้อีกด้วยเมื่อเห็นว่าเป็นอะไรทับเธออยู่จึงรีบผละตัวออกทันที“อืม..คุณ..”ธีรธรเมื่อร
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่30
20.30 น.“คุณแม่ขาเมื่อไรคุณพ่อจะหายคะ”เด็กหญิงนอนตักคุณแม่ของเธอในใจแอบคิดถึงพ่อของเธออยากจะให้กลับมาอยู่ด้วยกันเร็วๆจึงเอ่ยถามคนเป็นแม่ถึงอาการของพ่อเธอว่าเมื่อไรจะหาย“อืม...คุณพ่อยังต้องรักษาอีกนานเลยค่ะเพราะคุณพ่อเป็นแผลใหญ่”ณดาก้มลงมายิ้มให้ลูกสาวของเธอพร้อมบอกเหตุผลว่าทำไมพ่อของเธอถึงยังไม่หาย“นีน่าสงสารคุณพ่อจังเลยค่ะ”เด็กหญิงพูดถึงคนเป็นพ่อตาละห้อย“..นอนได้หรือยังคะคนเก่ง..”ณดากลัวว่านีน่าจะถามคำถามที่เธอไม่อยากตอบจึงหาเรื่องกล่อมให้ลูกเธอนอนจะดีกว่า“คุณพ่อหายแล้วจะกลับมาอยู่กับนีน่าไหมคะ”เด็กหญิงถามคนเป็นแม่ด้วยสีหน้าที่ไร้เดียงสา“อืม..แล้วถ้าคุณพ่อไม่กลับมาอยู่กับนีน่าล่ะคะ”และเรื่องที่เธอกลัวก็เกิดจนได้...หญิงสาวลองเชิงถามลูกสาวของเธอถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคตเธออยากจะรู้ว่าลูกเธอจะเป็นอย่างไรถ้าเกิดพ่อของเจ้าตัวจะไม่อยู่ด้วย“อ้าวทำไมล่ะคะ”นีน่าคิ้วขมวดเล็กน้อยกับคำถามของแม่เธอ“ถ้าแบบคุณพ่อต้องกลับไปทำงานแล้วมาหามาอยู่กับนีน่าไม่ได้นีน่าอยู่กับแม่สองคนได้ไหมคะ”ณดากลั้นใจถามคำถามนี้กับลูกของเธอจะได้รู้กันไปเลยว่าลูกสาวของเธอจะเป็นอย่างไรจะได้ตั้งรับเอาไว้ก่
กลรักพันธนาการร้าย ตอนที่31
“ฉันว่าแล้ว..ฉันไม่ได้อยากก้าวก่ายอะไรคุณหรอกนะคะแต่คุณพอจะบอกปัญหาได้ไหมเผื่อฉันจะมีทางช่วยเพราะถ้าให้ฉันไปถามนิดถามให้ตายนิดก็ไม่ตอบหรอกค่ะ”หนามเตยคิดเอาไว้ไม่ผิดดีที่เขาตัดสินใจถามอคิณไม่อย่างนั้นรอเพื่อนเธอบอกให้ตายก็คงจะไม่บอกเธออยู่ดีที่เธอทำแบบนี้เพราะอยากช่วยทั้งสองและเห็นแก่นีน่าหลานของเธอกลัวว่าพ่อกับแม่หลานเธอจะมาแยกทางกันอีก“ผมว่าถ้าคุณรู้ปัญหาก็คงจะไม่อยากช่วยผมแน่ๆ..”อคิณคิดว่าหากหนามเตยรู้เรื่องเธอคงจะไม่อยากช่วยเขาเหมือนที่พูดตอนนี้เป็นแน่เพราะเขาและณดาไม่ได้ทะเลาะกันเรื่องนิดๆหน่อยๆ“ทำไมคะหรือว่า..คุณมีคนอื่น”หนามเตยคิดว่ามันจะมีอะไรที่ทำให้เธอไม่อยากช่วยให้ทั้งสองคืนดีกันนอกเสียจากว่าชายหนุ่มมีคนอื่น“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ..คือผมเคยทำร้ายนิดมาก่อน”อคิณรีบส่ายหัวเรื่องนั้นเขาไม่มีให้เป็นปัญหา..และเขาก็ตอบถึงปัญหาที่เขามีด้วยเสียงอ่อนลงอีกด้วยยังไม่แน่ใจว่าจะเล่าให้หญิงสาวฟังดีหรือไม่“หืมม...”หนามเตยยิ่งฟังเธอก็ยิ่งสงสัย“ผม...”อคิณตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หนามเตยฟังเพราะตอนนี้เขาก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วเขาทำผิดก็ต้องยอมรับผิด“หา..ทั้งหมดนี่ฝีมือคุณ...”หนาม
Latest chapter
