Share

ตอนที่28

“ฮ่าๆๆ..ต้องอย่างนี้สิ”

ธีรธรยกขวดไวน์ราคาแพงเทใส่แก้วที่หญิงสาวยื่นมาให้พอประมาณ

“....เอ่อ...ก็รสชาติดีแฮะ..”

นิชาสูดดมกลิ่นของไวน์แล้วค่อยๆจิบเมื่อไวน์สัมผัสกับลิ้นของเธอหญิงสาวรู้สึกชอบรสชาติแบบนี้มากถึงกับตาโตเลยทีเดียว

“อีกไหมคุณ..”

ธีรธรเห็นว่าหญิงสาวน่าจะชอบเพราะเธอเล่นดื่มทีเดียวจะหมดแก้วเลยจึงยื่นจะเทไวน์ในขวดให้เธออีก

“อืมม...”

นิชาพยักหน้ารับพร้อมยื่นแก้วให้กับชายหนุ่มเธอไม่คิดว่าของแบบนี้มันจะอร่อยได้เหมือนกัน

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

“คุณ..ไหวหรือเปล่า..เดี๋ยวผมไปส่งที่บ้าน”

ธีรธรเห็นหญิงสาวดื่มเข้าไปหลายแก้วอยู่เหมือนกันจนตอนนี้เธอนั้นเริ่มที่จะนั่งอึนหน้าแดงตาเยิ้มอย่างเห็นได้ชัดเขาเลยคิดว่าคงจะต้องเป็นเขาแล้วที่พาเธอไปส่งที่บ้านหากขับรถกลับเองคงไม่ดีแน่

ชายหนุ่มเข้าไปพยุงตัวของหญิงสาวโดยใช้แขนอีกข้างที่ยังใช้การได้อยู่ตัวเธอเล็กกว่าเขมากจึงใช้แขนข้างเดียวหิ้วขึ้นมาให้ลุกขึ้นได้อย่างสบาย

“อย่ามาแตะตัวฉันนะ...คุณมันจอมเจ้าชู้ใครอยู่ใกล้ก็อันตราย”

นิชากำลังอยู่ในอาการมึนเมาตอนนี้สติเธอไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วเมื่อมองเห็นคนที่กำลังถึงเนื้อถึงตัวกับเธออยู่ก็รีบผละออกแถมยังต่อว่าอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงมึนเมาอีกด้วย

“อะไรของคุณเนี่ย.”

ธีรธรถึงกับงงก่อนหน้านี้ยังคุยกับเขาดีอยู่เลยพอมาตอนนี้กลับมาต่อว่าเขาเสียอย่างนั้นพร้อมใช้แขนของเขารวบตัวหญิงสาวที่ผละตัวออกไปกลับมาที่เอวเหมือนเดิม

“ปล่อย..ปล่อย..ไม่ปล่อยใช่ไหม”

นิชายังพยายามสะบัดตัวออกแต่คราวนี้เธอโดนเขารัดเอาไว้แน่นเกินเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆจึงหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าแล้วจี้ไปที่เอวของชายหนุ่ม

“อื้อ..เฮ้ยยยยย...”

ธีรธรถึงกับสะดุ้งโหยงที่หญิงสาวนั้นหยิบเครื่องช็อตไฟฟ้ามาจี้เขาแต่ก็ยังไม่ได้ปล่อยหญิงสาว

“นี่แน่ะ..หึ่ๆ..สมน้ำหน้า..สลบเลย..อิๆๆ..มาทับฉันทำไมเนี่ยย”

"โอ้ยยยย"

ในเมื่อชายหนุ่มสลัดยากนักเธอก็ยื่นมือสูงขึ้นแล้วจี้ไปที่ปลายคางของเขาจนชายหนุ่มสลบล้มลงทับตัวของเธออยู่กลางพื้นหญิงสาวพยายามใช้มือผลักชายหนุ่มที่ตัวหนักอย่างกับควายออกแต่ก็ไม่สำเร็จเธอเองก็เกิดอาการมึนเมื่อได้นอนกับพื้นแล้วเธอก็แล้วหลับไปเช่นกัน

วันต่อมา

08.30 น.

“อ้าววันนี้ไม่ได้ไปดูคุณคิณเหรอนิ”

หนามเตยเห็นณดาเข้ามาที่ทำงานแต่เช้าเธอคิดว่าเพื่อนเธอจะไปเฝ้าอคิณเสียอีก

“ไม่หรอก..เอ่อ..แล้วนิล่ะ”

ณดาส่ายหัวไม่ได้ตอบอะไรเพื่อนเธอมากมายว่าทำไมไม่ได้ไปพร้อมเปลี่ยนเรื่องถามหานิชาทันทีเพราะปกติเห็นจะออกมานั่งที่จุดเชคอินของที่นี่แต่เช้าเพื่อจัดเตรียมอุปกรณ์ต่างๆในการทำงาน

“ยังไม่เห็นมานะ...”

หนามเตยส่ายหัวหงึกหงักเธอก็ไม่เห็นนิชาเหมือนกันตั้งแต่เข้ามาที่นี่

“หนูเตยหนูนิด”

“อ้าวคุณย่าสวัสดีค่ะ..มาถึงที่นี่มีอะไรหรือเปล่าคะ”

หนามเตยและณดาหันไปสวัสดีคุณย่าน้อยที่เป็นคุณยาของนิชาสองสาวต่างก็แปลกใจว่าคุณย่าน้อยมาทำอะไรที่นี่เพราะปกติแล้วย่าน้อยไม่ค่อยได้ออกไปไหนเพราะไปไหนไม่ค่อยจะไหว

“ก็เมื่อคืนน่ะสิย่าเห็นนิไม่กลับบ้านแถมติดต่อไม่ได้ก็เลยให้คนข้างบ้านขับรถมาส่งจะมาถามพวกหนูว่านิอยู่ที่นี่หรือเปล่า”

“เปล่านะคะคุณย่า...”

หนามเตยรู้สึกว่ามันแปลกๆแล้วเพราะปกตินิชาไม่เคยปล่อยให้ย่าน้อยอยู่คนเดียวโดยไม่บอกไม่กล่าวเธอชักใจไม่ดีเสียแล้วสิ

“อ้าว..แล้วไปอยู่ไหนกันเจ้าหลานคนนี้เป็นผู้หญิงจะไปไหนมาไหนไม่บอกไม่กล่าวกันเสียเลย”

ย่าน้อยเองก็หน้าเสียเหมือนกันเมื่อรู้ว่าหลานเธอไม่ได้อยู่ที่ทำงานแถมบ้านก็ยังไม่กลับติดต่อก็ไม่ได้อีกต่างหาก

“เมื่อวานนิไปที่บ้านคุณธรนี่นา”

หนามเตยนึกขึ้นได้ที่สุดท้ายที่นิชาบอกกับเธอก่อนจะกลับว่าจะไปเยี่ยมธีรธร

“เมื่อวานนิไปไหนพาย่าไปหาหน่อย”

ย่าน้อยคิดว่าหากจะตามหลานสาวของเธอกลับมาได้คงต้องเริ่มตามจากที่สุดท้ายที่หนามเตยนั้นรู้ว่านิชาไป

“เอ่อ..เดี๋ยวคุณย่ารออยู่ที่นี่ก็ได้ค่ะเดี๋ยวนิดไปตามหาให้นะคะ”

ณดารู้ว่าย่าน้อยเป็นคนที่ค่อนข้างจะเจ้าระเบียบและซีเรียสไปเสียทุกเรื่องหากเจอเพื่อเธอที่บ้านธีรธรนิชาคงโดนย่าน้อยบ่นเละเป็นแน่จึงพูดให้ย่าน้อยรออยู่ที่นี่จะดีกว่าหากได้เรื่องยังไงเธอจะกลับมาบอกเอง

“ไม่เป็นไรย่าไปด้วยย่าเป็นห่วงนิ”

ย่าน้อยยืนยันว่าเธอจะไปด้วยเพราะเธอเป็นห่วงนิชาไม่อยากนั่งรอใจจดใจจ่อโดยไม่รู้สถานการณ์อยู่ที่นี่

“เอ่อ...ไปก็ไปค่ะ”

ณดามองหน้าหนามเตยเพื่อขอความเห็นแต่เมื่อเห็นเพื่อนเธอทำหน้าลำบากใจก็คงจะต้องพาย่าน้อยไปด้วยเพราะเวลานี้คงห้ามอะไรย่าน้อยไม่ได้

30 นาทีต่อมา

“ว้ายทำไมพ่อเลี้ยงกับคุณนิมานอนอยู่ตรงนี้ล่ะป้า”

“ฉันก็พึ่งมาถึงพร้อมเธอจะรู้ได้ยังไงล่ะ”

แม่บ้านที่ทำความสะอาดบ้านทั้งสองกำลังยืนมองธีรธรกับนิชาที่นอนหลับกันอยู่กลางบ้านพวกเธอไม่รู้ว่าทำไมทั้งสองจึงมานอนอยู่ตรงนี้แถมสายโด่งจนพวกเธอได้เวลาเข้ามาทำความสะอาดแล้วยังไม่ลุกกันอีกแถมธีรธรก็อยู่ในสภาพที่ไม่ได้ใส่เสื้อทำให้พวกเธอทั้งสองคิดเป็นอื่นไม่ได้นอกจากทั้งสองคงทำอะไรกันเมื่อคืนตรงนี้เป็นแน่แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเพราะไม่อยากจะนินทาเรื่องของเจ้านาย

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status