14.30 น.“เคทขอตัวสักเดี๋ยวนะคะพี่คิณ”เคทเธอรีนเหมือนคับคล้ายคับคลาว่าเธอจะเห็นคนที่เคยรู้จักจึงขอตัวอคิณเดินเข้าไปหาสิ่งที่คาใจอยู่ทันที“พี่นิดคะ”เคทเธอรีนตัดสินใจเรียกหญิงสาวที่กำลังเดินหันหลังให้เธออยู่“...คะ??..”ณดาที่กำลังเตรียมตัวขับรถไปรับลูกสาวของเธอที่โรงเรียนเมื่อได้ยินใครบางคนเรียกชื่อเธอก็รีบหันกลับหลังมาอย่างรวดเร็วเมื่อหันกลับมาเธอก็เห็นหญิงสาวหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มรูปร่างผมสูงกว่าเธอนิดหน่อยเธอไม่คุ้นตากับคนๆนี้นักแต่ไม่รู้ว่าทำไมหญิงสาวคนนี้จึงรู้จักชื่อเธอ“เคทไงคะ”เคทเธอรีนรู้ว่าณดาคงจำเธอไม่ได้เพราะตอนที่เธอเจอณดาตอนนั้นเธอพึ่งจะอยู่มัธยมต้นเป็นเด็กหญิงตัวอ้วนกลมใส่แว่นหนาที่เธอได้เจอกับณดาก็เพราะณดานั้นกลับมาจากเมืองนอกมาเที่ยวบ้านในเวลาสั้นๆเท่านั้น“น้องเคท..”เมื่อหญิงสาวตรงหน้าบอกชื่อกับเธอหญิงสาวก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าคนตรงหน้าของเธอคือเคทเธอรีนลูกสาวคนเดียวของเคลวินหุ้นส่วนของพ่อเธอในตอนที่พ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะแล้วพี่นิดมาทำอะไรที่นี่คะ”เคทเธอรีนดีใจที่พี่สาวของเธอจำเธอได้เมื่อได้รู้กันแล้วว่าใครเป็นใครเธอก็เอ่ยปากถามสารทุกข์สุขดิบ
“นีน่าเป็นเด็กน่ารักมากเลยนะคะพี่นิด”เคทเธอรีนอยู่กับนีน่าไม่กี่ชั่วโมงก็รู้ว่านีน่าเป็นเด็กน่ารักและเธอก็ชอบนีน่ามากด้วยเพราะเด็กหญิงชอบหาเรื่องคุยกับเธอตลอดเวลาตอนแรกก็ดูไม่ค่อยกล้าที่จะเข้าหาเธอพอได้เค้กกับตุ๊กตาเท่านั้นแหละคุยกับเธอป้อไม่หยุดเลยเคทเธอรีนโตพอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรเธอจึงไม่ถามเรื่องสามีของณดาเมื่อไม่เห็นมีผู้ชายอยู่ในบ้านและณดาเองก็ไม่ได้พูดถึงสามีของเธอหญิงสาวเองก็ไม่ได้อยากถามอะไรเอาเป็นว่าเธอเข้าใจเรื่องนี้เองอยู่แล้วโดยไม่ต้องถาม“พี่ก็มีนีน่านี่แหละค่ะทำให้ชีวิตพี่มีชีวิตชีวาขึ้นเยอะ”ณดาก็มีลูกเป็นเพื่อนนี่แหละที่พออยู่บ้านแล้วไม่ค่อยเหงาเพราะลูกสาวของเธอชอบที่จะคุยด้วยตลอดเวลาจะเงียบก็ต่อเมื่อนั่งวาดรูปเป็นส่วนตัวก็เท่านั้น“ค่ะ..เคทก็มองออกว่านีน่าทำให้พี่นิดมีความสุข”เคทเธอรีนรู้ว่าณดามีความสุขในการเลี้ยงลูกสาวคนนี้มากขนาดไหนเพราะถ้าหากคนที่ไม่มีความสุขจะต้องบ่นอะไรมาสักอย่างแน่แต่นี่ไม่มีแม้คำบ่นสักคำจากปากณดาเลย“ค่ะ..อีกเดี๋ยวนีน่าก็จะนอนแล้วน้องเคทไปอาบน้ำพักผ่อนก่อนก็ได้ค่ะ”ณดาเห็นว่าเคทเธอรีนเล่นกับนีน่ามานานแล้วตอนนี้เธอก็อยากจะให้หญิงสาวได้ไปอาบน้
เช้าวันต่อมา07.30 น.“สวัสดีค่ะน้าเคทนีน่าไปโรงเรียนแล้วนะคะ”เด็กหญิงเตรียมตัวไปโรงเรียนเมื่อเห็นเคทเธอรีนเดินออกมาจากห้องก็รีบยกมือสวัสดีเพราะเธอต้องไปโรงเรียนแล้ว“เรียนเก่งๆนะคะนีน่า”เคทเธอรีนลูบหัวหนูน้อยอย่างเอ็นดู“ค่ะ”“เดี๋ยวพี่ไปส่งนีน่าแล้วจะเข้าไปที่โฮมสเตย์เลยน้องเคทจะอยู่ที่นี่ต่อก็ตามสบายเลยนะคะ”ณดาส่งลูกสาวเสร็จเธอก็จะเข้าไปที่โฮมสเตย์เช่นแบบนี้ทุกวันหากเคทเธอรีนจะพักที่บ้านเธอต่อเธอก็ยินดี“ค่ะ..พี่นิด”โฮมสเตย์11.00 น.“เมื่อคืนแกหายไปไหนของแกวะ”เมื่อคืนคริสโตเฟอร์ไม่เห็นเพื่อนของเขาอยู่ที่ที่พักแถมยังติดต่อไม่ได้อีกต่างหากพอเจอหน้าช่วงเช้าก็ต้องเอ่ยถามกันหน่อยว่าหายไปไหนมา“ไปทำธุระมานิดหน่อย...แล้วเมื่อคืนกิจกรรมที่ฉันจัดให้ลูกค้าเราเค้าโอเคไหม”อคิณยังไม่สามารถบอกกับเพื่อนของเขาตอนนี้ได้ว่าเขาไปทำอะไรมาทั้งเบี่ยงประเด็นถามเพื่อนของเขากลับเรื่องอื่นแทน“ก็โอเคนะ..ทุกคนประทับใจแล้วนี่แกจะไปไหนอีก”ลูกทัวร์ของเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรประทับใจทุกอย่างที่ทางบริษัทได้จัดเตรียมให้ถมยังเอ่ยปากกับคริสโตเฟอร์ว่าจะใช้บริการทัวร์ของบริษัทอีกแน่ถ้ามีโอกาส“ฉันจะออกไปโรงเรียนแถ
โรงเรียนXXX“คุณคิณ..”ณดาขับรถมาถึงโรงเรียนของลูกสาวเธอก็เห็นอคิณกำลังจะขึ้นรถของเขาพอดีจึงรีบวิ่งลงจากรถมาเรียกชายหนุ่มเอาไว้ก่อนตอนนี้อารมณ์เธอเดือดพอๆกับแดดตอนนี้หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ“ตามผมมาถึงที่นี่คิดถึงผมหรือไง”อคิณหันไปหาหญิงสาวด้วยสีหน้านิ่งเฉยเขาคิดว่าน่าจะรู้เรื่องมาจากเพื่อนเขาเป็นแน่ว่าเขามาที่นี่เธอจึงได้รีบตามมาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเขาได้คุยกับลูกสาวของเขาเรียบร้อยแล้ว“ฉันขอบอกคุณไว้ก่อนว่าอย่ามายุ่งกับนีน่า”ณดาเดินเข้าไปประชิดตัวชายหนุ่มเธอแหงนหน้ามองค้อนให้คนตัวโตอย่างโมโหพร้อมกัดฟันพูดอย่างเสียอารมณ์ว่าห้ามเขานั้นมายุ่งกับลูกของเธอหากที่นี่ไม่ใช่โรงเรียนเธอคงตวาดเสียงใส่เขาไปแล้ว“ไม่ทันแล้วมั้ง..นีน่าบอกว่าอยากอยู่กับผมซะแล้วสิ..ลูกดูดีใจมากที่รู้ว่าผมเป็นพ่อซะด้วย”อคิณไม่ได้มีอาการกลัวหญิงสาวแม้แต่น้อยกลับอมยิ้มแล้วโต้ตอบกับเธออย่างหน้าตาเฉยถึงเรื่องที่เขาคุยกับนีน่าให้เธอได้ฟัง“นี่คุณ..เฮ้อ..ตกลงคุณจะให้ฉันทำยังไงคุณถึงจะเลิกยุ่งกับนีน่า”ณดาถึงกับต้องสูดหายใจเข้าลึกๆพร้อมถามชายหนุ่มอย่างตัดพ้อว่าตกลงเขาจะเอายังไงถึงจะเลิกยุ่งกับลูกเธอได้“คุณให้ข้อเสนอผมเห
“คุณนิดเค้าก็สอนลูกดีเหมือนกันนะ...ว่าแต่จะบอกเรื่องแกกับคุณนิดได้หรือยัง”คริสโตเฟอร์อมยิ้มให้กับคำพูดของนีน่าพร้อมเอ่ยชมณดาว่าสอนลูกสาวดีเหลือเกินพร้อมถามเรื่องที่เขากำลังสงสัยเพราะเพื่อนของเธอไม่ยอมเล่าให้ฟังเสียทีว่าตกลงณดากับเพื่อนของเขานั้นจู่ๆมามีลูกด้วยกันได้อย่างไร“ฉันพร้อมเมื่อไรแล้วจะบอกก็แล้วกันนะ”อคิณไม่ยอมปริปากบอกเพื่อนของเขาตอนนี้เพราะอะไรๆมันยังไม่ลงตัว“อืมๆ..เอาที่แกสบายใจก็แล้วกัน”คริสโตเฟอร์เห็นเพื่อนเขาไม่ตอบก็ไม่คิดจะเค้นแค่รู้ว่าเพื่อนของเขาตั้งใจที่จะรับผิดชอบลูกของตัวเองก็ดีแล้ว“น้าเคท”“ขานีน่า...”เด็กหญิงเห็นเคทเธอรีนเดินเข้ามาเธอก็รีบเรียกคนเป็นน้าที่ชอบเล่นกับเธอทันที“ตุ๊กตาหมีอันนี้พูดได้ด้วยค่ะ”เด็กหญิงอวดตุ๊กตาหมีตัวใหม่ที่คนเป็นพ่อพึ่งซื้อให้หมาดๆให้เคทเธอรีนได้ดู“เหรอคะ...น่าตื่นเต้นจังเลย”เคทเธอรีนเองมีตุ๊กตาแบบนี้มาเป็นสิบตัวแล้วในตอนเด็กๆแต่ก็แกล้งทำเป็นตื่นเต้นเพื่อที่จะเล่นกับหลานของเธอ“นี่ค่ะนีน่าพูดไว้แล้วจะกดให้ฟังนะคะ”“ไหนขอน้าเคทฟังหน่อยสิคะ”“..นีน่ารักคุณพ่อกับคุณแม่ค่ะ...”“ว้าว...น่ารักจังเลยค่ะ..”นีน่าอวดของเล่นคนเป็นน้าเสร
“จะดีเหรอครับ...ผมว่าให้ภรรยาของผมเช่าน่ะดีแล้ว”อคิณรู้ว่านี่คือการทำคะแนนของอีกฝ่ายเขาจึงโพล่งคำพูดออกมาจนธีรธรนั้นหน้าเสียอคิณต้องการให้อีกฝ่ายรู้ไปเลยว่าเขาคือใครถึงหญิงสาวจะไม่แนะนำเขาให้อีกฝ่ายรู้จักเขาก็ขอแนะนำตัวเองเสียเลยจะได้รู้จักกันเอาไว้“....”นิชาที่นั่งฟังอยู่อย่างเงียบๆยังแอบอมยิ้มให้กับเรื่องที่อคิณนั้นทำให้ธีรธรหน้าเสียได้พร้อมแอบคิดในใจว่าอคิณคงกำลังหึงณดาอยู่เป็นแน่เธอคงจะเห็นทั้งสองดีกันอีกไม่นานนี้แน่นอน“..เอ่อ..ยังไงผมก็ยืนยันคำเดิมนะครับว่าผมให้ใช้ฟรีเพราะเห็นว่าเราเป็นคนกันเองยังไงก็รับน้ำใจผมไว้เถอะนะครับ”ธีรธรไม่ยอมเสียหน้าง่ายๆยังไงเขาก็จะทำให้ณดาตอบรับเขาให้ได้เพื่อแก้เก้อเรื่องเมื่อครู่“งั้นตกลงค่ะ...ขอบคุณคุณธรมากๆเลยนะคะไว้แวะมาที่ครัวของเราบ่อยๆนะคะนิดจะเลี้ยงอาหารอร่อยๆเป็นการตอบแทน”อันที่จริงณดาก็เกรงใจธีรธรแต่เพื่ออยากจะหักหน้าของอคิณเธอจึงตอบรับธีรธรอย่ายินดีพร้อมเชิญเขามาที่โฮมสเตย์ของเธอบ่อยๆอีกด้วย“ยินดีมากๆเลยล่ะครับ”ธีรธรยิ้มกริ่มที่เขานั้นเหมือนจะเป็นผู้ชนะ“เสร็จธุระแล้วก็กลับได้แล้วมั้งคะ...คุณพ่อเลี้ยง”นิชาเห็นว่าไหนๆธุระที่คุยก็เส
“..เอ่อ...”ณดามีสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย“ได้สิคะเดี๋ยวคุณพ่อจะนอนกอดนีน่าด้วย”อคิณได้ยินเสียงลูกสาวของเขาพูดมาแบบนั้นก็รีบวางหนังสือแล้วเข้าไปนอนที่เตียงกอดลูกของเขาโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตหญิงสาวแม้แต่น้อย“กอดนีน่าไว้นะคะ”เมื่อคนเป็นพ่อมานอนข้างๆเด็กหญิงก็จับมือของคนเป็นพ่อมากุมมือของแม่ของเธอที่วางอยู่บนตัวเธอแล้วหลับไป“....”ทั้งห้องตอนนี้มีแต่ความเงียบอคิณมองจ้องไปที่ใบหน้าของหญิงสาวอมยิ้มกริ่มอย่างเป็นเลศนัยณดาไม่ค่อยชอบสายตาแบบนี้ของชายหนุ่มเท่าไรเธอจึงหันสายตาไปจับจ้องที่ลูกเธอจะดีเสียกว่าพรางคิดในใจว่าคงต้องอยู่แบบนี้จนนีน่าหลับสนิทเสียก่อนแล้วเธอจึงจะเอ่ยปากบอกให้เขาไปนอนที่อื่นได้22.00 น.“อือ..อืมม...อื้อออ”ณดาเผลอหลับไปเมื่อพักใหญ่จนเธอรู้สึกตัวตื่นมาอีกทีก็รู้ตัวว่ากำลังโดนใครบางคนอุ้มอยู่เป็นอคิณนั่นเองพอหญิงสาวรู้ตัวว่าตอนนี้เธอนั้นโดนเขาอุ้มออกมานอกห้องจึงรีบดีดตัวจากอ้อมแขนของชายหนุ่มหมายจะกลับเข้าห้องนอนของเธอแต่ก็โดนชายหนุ่มรวบปิดปากเอาไว้ก่อนแล้วเขาก็ลากหญิงสาวไปนั่งที่โซฟาตัวเมื่อกลางวันที่เธอนั่งต้อนรับพ่อเลี้ยงหนุ่มนั่น“...จะทำอะไรของคุณ...”หญิงสาวโดนผลักให้ต
“ก่อนคุณกลับฉันขอพูดอะไรหน่อยได้ไหม”ไหนๆชายหนุ่มก็จะกลับแล้วณดาก็ขอพูดในเรื่องที่เธออยากจะพูดเลยแล้วกัน“อืม..ว่ามาเลย”อคิณขับรถไปด้วยแต่เขาก็พร้อมที่จะฟังหญิงสาวด้วยเหมือนกันเพราะตอนนี้เขาต้องรีบให้มากที่สุด“ฉันรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่เพราะต้องการจะทำให้ฉันไม่สบายใจแต่ฉันจะบอกว่าการแก้แค้นมันไม่ได้ส่งผลดีต่อใครเลยแล้วตอนนี้ดูนีน่าเองก็จะติดคุณมากฉันไม่สบายใจที่นีน่าเป็นแบบนี้เพราะถ้าหากเรายังปล่อยให้เวลาล่วงเลยไปนานถึงวันนึงเราต้องแยกกันมันจะไม่เป็นผลดีต่อนีน่าเพราะฉะนั้นฉันจะบอกคุณเป็นครั้งสุดท้ายให้คุณไปจากเราเสียตอนนี้และถ้าหากคุณยังยืนยันที่จะแย่งนีน่าไปจากฉัน...ฉันยังยืนยันคำเดิมว่าฉันไม่ยอมแน่”“พูดจบแล้วใช่ไหม”อคิณไม่มีเวลาที่จะมาโต้เถียงกับเธอเรื่องนี้เขาจะปล่อยเอาไว้ก่อน“.....”ณดาคิดว่าเขาจะโวยวายใส่เธอเสียอีกแต่นี่เขากลับนิ่งไปมันยิ่งน่ากลัวกว่าตอนที่เขาระเบิดออกมาอยู่มากตอนนี้เธอเดาอารมณ์ของเขาไม่ถูกเลยจริงๆ“ผมส่งคุณแค่นี้...เดี๋ยวผมจะกลับเลยแต่ไม่รับปากเรื่องที่คุณขอ”อคิณขับรถมาถึงหน้าโฮมสเตย์ของหญิงสาวพร้อมกับพูดสั้นๆว่าเขาจะไม่รับปากเรื่องที่หญิงสาวขอแต่เขาขอกลับไปเค
เพนท์เฮ้าส์“ไม่เห็นจะต้องรีบขนของมาที่นี่เลยนี่คะ”เคทเธอรีนไม่เข้าใจว่าทำไมคริสโตเฟอร์จึงให้เอรีบย้ายมาที่นี่นักเพราะรออีกสักพักก็ได้“ไม่ได้เคทเป็นแฟนพี่ก็ต้องอยู่กับพี่สิ”ชายหนุ่มจะปล่อยให้คนที่เขารักอยู่ลำบากคนเดียวได้ยังไงเขาอยากดูแลเธอเองในทุกๆเรื่อง“เคทบอกพี่คริสตอนไหนคะว่าเราเป็นแฟนกันแล้ว”เคทเธอรีนรู้สึกว่าชายหนุ่มจะข้ามขั้นอะไรไปหรือเปล่าเธอรู้สึกดีกับเขาก็จริงแต่เธอยังไม่ได้พูดออกมาสักคำเลยว่าจะเป็นแฟนกัน“อ้าว...ไม่รู้แหละก็ใจเราตรงกันแล้วก็เท่ากับเป็นแฟนกันแล้วหรืออยากข้ามขั้นงั้นพรุ่งนี้ไปจดทะเบียนกันเลยดีไหม”คริสโตเฟอร์เดินมาโอบไหล่หญิงสาวแล้วทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาด้วยกันเขาวาดแผนอนาคตกับเธอเอาไว้หมดแล้ว“อย่าพึ่งเออออไปฝ่ายเดียวสิคะ...”เคทเธอรีนไม่คิดว่าเขาจะคิดถึงอนาคตกับเธอไปไกลขนาดนี้แค่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้วเธอขอค่อยๆเป็นค่อยๆไปกับเขาจะดีกว่า“เคท...”“คะ??..พี่คริสทำอะไรคะ”คริสโตเฟอร์หันมามองหญิงสาวด้วยสายตาหวานฉ่ำในใจมันสั่งว่าอยากจะกดหอมแก้มเธอสักฟอดให้ชื่นใจหลังจากที่ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดกันนานเคทเธอรีนเองก็เริ่มที่จะเอี้ยวตัวหลบเพราเริ่มเขินหน้าแดงที่เขาทำแบบ
“พี่เคทเป็นยังไงบ้างคะ...เราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะคะ”แพรวารีบเข้าไปดึงตัวเคทเธอรีนที่ยืนนิ่งตกใจกับเหตุการณ์เข้าไปด้านในส่วนอคิณกับคริสโตเฟอร์ก็กันนักข่าวไม่ให้ตามเคทเธอรีนเข้าไปเพราะเข้าใจว่านักข่าวคงต้องไปถามหาสาเหตุที่เธอโดนแกล้งเรื่องนี้แน่“เคทเป็นยังไงบ้าง...ทำไมคุณพรีมต้องทำกันขนาดนี้นะ”นุจรีรีบเคลียที่หน้านแล้วรีบเข้ามาหาเคทเธอรีนกับแพรวาไม่เข้าใจว่าพริมมาทำไมต้องทำกับเคทเธอรีนแบบนี้ด้วย“นั่นน่ะสิคะ”แพรวาเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันถ้าหากเธอไม่มีหลักฐานช่วยเคทเธอรีนป่านนี้ชื่อเสียงพังป่นปี้หมดตอนนี้เคทเธอรีนเอาแต่นั่งนิ่งอึ้งทำอะไรไม่ถูกใบหน้าซีดเซียวใจเต้นแรงจนแทบจะกระเด็นหลุดออกมาอยู่รอมร่อ“เคท”“เคท”เมื่ออคิณและคริสโตเฟอร์เคลียพวกนักข่าวเสร็จก็เดินหาเคทเธอรีนเมื่อเห็นว่าเธอนั่งอยู่ในห้องแต่งตัวจึงรีบกรูกันเข้ามาดูอาการของเธอ“พี่คริสคะ”เคทเธอรีนเงยหน้ามองคริสโตเฟอร์น้ำตาของเธอตอนนี้ไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่ได้“ไม่เป็นไรนะเคท..”คริสโตเฟอร์เข้าไปสวมกอดปลอบหญิงสาวอย่างเห็นใจและสงสารเธอไม่น่ามาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลยเขาคิดว่าการที่พริมมาทำแบบนี้กับเคทเธอรีนสาเหตุมันน่าจะมาจ
วันต่อมาโรงแรมXXX20.30 น.“คิณคุณนิดไม่ได้มาด้วยเหรอวะ”คริสโตเฟอร์เดินเข้างานมาก็มองหาเพื่อนของเขาทันทีเพื่อนเขาหาไม่ยากเพราะตัวสูงกว่าใครเค้าเมื่อเจอก็รีบเข้ามาทักทายแต่ก็ไม่ยักจะเห็นภรรยาสุดที่รักของเพื่อนเขามาด้วยจึงถามหาเพราะปกติแล้วสองคนนี้จะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดยกเว้นเวลาทำงานเท่านั้น“ณดลไม่สบายน่ะสิฉันก็เลยมาคนเดียวจะดีกว่า”อันที่จริงณดาก็จะมากับเขาด้วยแต่ติดตรงที่ลูกคนเล็กของเขาดันมาป่วยจึงต้องมาคนเดียว“นีน่าไม่ร้องตามแกเหรอวะ..”“ตอนแรกก็เหมือนจะตามดีหน่อยลูกสาวฉันพูดรู้เรื่อง”“...นีน่าเป็นเด็กน่ารักนะ...ถ้าฉันมีลูกน่ารักอย่างนีน่าก็คงดี”คริสโตเฟอร์ชอบนิสัยของลุกสาวเพื่อนของเขามากเพราะเป็นเด็กที่เข้าใจอะไรง่ายมากเท่าที่เขาเคยเจอมา...หากเขาเลือกได้ก็ยากมีลูกนิสัยเหมือนนีน่าเหมือนกันคงจะไม่เหนื่อยในการเลี้ยงดี“หาแม่ของลูกก่อนเพื่อนอย่าพึ่งมโน”อคิณหันไปยิ้มกริ่มมองหน้าเพื่อนของเขาอย่างกรุ้มกริ่มทั้งยังแซวหยอกให้เพื่อนของเขาหาแม่ให้ได้ก่อนที่คิดจะมีลูก“เออน่า”คริสโตเฟอร์โดนแซวแบบนั้นก็ถึงกับไปไม่เป็นเขามีคนที่มองอยู่แล้วแต่แค่ตอนนี้เขายังไม่กล้าลุยก็เท่านั้นเพราะดูท่
“แค่นี้ใช่ไหมคะที่คุณจะพูด”คำบางคำมันทำให้เคทเธอรีนแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวจึงรีบพูดตัดบทอีกฝ่ายแล้ว“..........”พริมมาพยักหน้าอย่างพอใจ“.........”เมื่อพริมมาไม่ได้ถามอะไรเธอต่อเคทเธอรีนจึงรีบลุกแล้วเดินออกไปจากห้องนี้ทันที“มาแล้วเหรอ...ไปกลับกันเถอะ”“ค่ะ...”“มีอะไรหรือเปล่า”“เปล่าค่ะพี่นุช..แค่คุณพรีมอยากให้งานออกมาดีแค่นั้นค่ะ”“..........”นุจรีเห็นสีหน้าของเคทเธอรีนเธอเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องแค่นั้นแต่แค่ไม่อยากถามอะไรต่อเท่านั้นเองแอบคิดในใจว่าสองคนนี้อาจจะมีปัญหาอะไรกันมาก่อนเป็นแน่เย็นของวันเพนท์เฮ้าส์“เคทเป็นอะไรหรือเปล่าเห็นซึมๆตั้งแต่กลับมาแล้วที่ทำงานมีปัญหาเหรอ”คริสโตเฟอร์เห็นหญิงสาวหน้าไม่สบอารมณ์ตั้งแต่ลับมาแล้วเมื่อนั่งทานข้าวเย็นด้วยกันจึงถือโอกาสนี้ถามเธอเสียเลยเพราะเธอเป็นแบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาไม่สบายใจไปด้วย“เอ่อ...ไม่มีค่ะ..แค่เคทเหนื่อยๆ”เคทเธอรีนเลี่ยงที่จะพูดตอบเรื่องในใจที่ทำให้เธอมีอาการเป็นแบบนี้“งั้นทานเยอะๆเลยนะ”หากเป็นแค่เหนื่อยเขาก็ไม่ค่อยกังวลเขาพยายามตักอาหารใส่จานเธอเยอะๆเมื่อทานแล้วจะได้หายเหนื่อย“ค่ะ”“พี่คริสคะ”“หืมม”“เ
ทางด้านคริสโตเฟอร์“นี่ครับคุณผู้หญิง”เคทเธอรีนกำลังนั่งรออาหารอยู่ดีๆก้มีพนักงานถือช่อกุหลาบช่อโตมาให้เธอ“เอ่อ...ของฉันเหรอคะ”หญิงสาวรับมาอย่างเงอะๆงะๆ“ครับ”“พี่คริส”เมื่อ่เปิดอ่านการ์ดก็รู้ทันทีว่าเป็นของใคร“พี่ให้เป็นของขวัญยินดีที่เคทได้งาน”“ขอบคุณนะคะ”หญิงสาวอมยิ้มเล็กน้อยแอบคิดว่าหากเขาให้เธอเนื่องในโอกาสอื่นก็คงจะดี3 วันต่อมาโรงแรมXXXXวันนี้เป็นวันทำงานวันที่สองของเคทเธอรีนเธอสามารถเข้ากับเพื่อนร่วมงานทุกคนได้ดีและวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอต้องลุยงานข้างนอกกับนุจรีเพราะเธอต้องมาคุยงานกับเจ้าของโรงแรมดังที่จะจ้างให้พวกเธอจัดงานในเดือนหน้า“งานแรกตื่นเต้นไหม”เมื่อมาถึงหน้าโรงแรมนุจรีแอบเห็นเคทเธอรีนประหม่าเล็กน้อยจึงถามด้วยความที่เคยเป็นมาก่อน“ตื่นเต้นค่ะ”เคทเธอรีนพยักหน้าหงึกหงักทำไมเธอจะไม่ตื่นเต้นมันเป็นงานแรกของเธอนี่นา“สูดหายใจเข้าลึกๆ...ไปลุยกันเลย”นุจรีพยายามให้หญิงสาวเรียกพลังมาให้มากที่สุดเพราะเหตุการณ์ต่อไปจะต้องเข้าไปคุยกับลูกค้าแล้ว5นาทีต่อมา“คุณวิชิตออยู่ข้างในแล้วค่ะคุณนุจรี”“ค่ะ”สองสาวขึ้นลิฟท์มาที่ชั้นบนสุดของโรงแรมเมื่อมาถึงก็มีพนักงานสาวซึ่งน่
“คุณอย่าทำแบบนี้ได้ข่าวว่าคุณกำลังจะแต่งงานไม่ใช่เหรอ” คริสโตเฟอร์พยายามถอยห่างจากตัวของพริมาที่กำลังทำรุ่มร่ามกับเขาอยู่แต่ดูท่ามือของเธอจะเหนียวน่าดูเล่นเกาะเขาไม่ปล่อยขนาดนั้น“พรีมยกเลิกงานแต่งไปแล้วพรีมลืมคุณไม่ได้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะ”พริมมาพยายามพูดให้เธอนั้นมีโอกาสที่จะกลับมาคบหากับเขาอีกที่งานแต่งของเธอถูกยกเลิกก็เพราะความไม่พอของตัวเธอเองที่มีคู่หมั้นอยู่แล้วก็ยังเที่ยวไปกับผู้ชาบอื่นไม่ซ้ำหน้า“พี่คริสคะ”เคทเธอรีนเดินเข้ามาในห้องด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มหมายจะบอกข่าวดีกับเขาให้ได้ยินแต่ภาพตรงหน้าคือชายหนุ่มกำลังนัวเนียกับผู้หญิงอีกคนใบหน้าที่ยิ้มแย้มอยู่ปรับเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงโดยทันควัน“เคท”คริสโตเฟอร์ไม่อยากจะเชื่อว่าอะไรมันจะเหมาะเจาะที่หญิงสาวกลับมาเวลานี้เวลาที่เขาไม่อยากให้เธอเห็นภาพแบบนี้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว“เอ่อ..”เคทเธอรีนรีบเดินเข้าห้องของเธอทันทีเพราะเธอคิดว่าเธอคงจะมาขัดจังหวะความสุขของเขาแต่ใครจะรู้ว่าภาพเมื่อครู่ทำลายความสุขของเธอตอนนี้ไปเกือบหมด“เคท..เคท..คุณกลับไปได้แล้วแล้วก็เลิกพูดแบบนี้ได้แล้วเราจบกันไปนานแล้ว”คริสโตเฟอร์จำต้องเสียมรยาทลากหญิงสาว
“เคท”“พี่คริส”เมื่อหญิงสาวกำลังจะเดินหน้าเข้าห้องนอนของเธอก็ต้องหันหลังกลับเพราะได้ยินเสียงของคนที่เธอนั่งรอกลับมาทำให้ตอนนี้เธอใจชื้นขึ้นมาทันที“โทษทีนะที่พี่กลับดึกไปหน่อย..พอดีงานยุ่งๆน่ะ”วันนี้งานของเขาค่อนข้างยุ่งไม่รู้สึกผิดนิดหน่อยที่ไม่ได้โทรบอกเธอก่อนตอนนี้เธอยังไม่นอนคิดว่าเธอคงต้องรอเขาอยู่เป็นแน่“ค่ะ..พี่คริสทานอะไรมาหรือยังคะ”“พี่ทานมาแล้วหละ..เคทล่ะทานหรือยัง”เขาหวังว่าเธอคงจะทานข้าวเย็นก่อนที่เขาจะกลับมาไม่อย่างนั้นเขาคงจะต้องรู้สึกผิดไปมากกว่านี้แน่“เอ่อ...ทานเรียบร้อยแล้วค่ะ..ขอตัวนะคะ”เคทเธอรีนเห็นชายหนุ่มกลับมาเหนื่อยแล้วไม่อยากให้เขาไม่สบายใจเรื่องเธออีกจึงไม่ได้บอกเรื่องจริงไปพร้อมขอตัวเขาเข้าห้องทันทีเมื่อเห็นเขากลับมาเธอก็โอเคแล้ว“อืม..ฝันดีนะ”เช้าวันต่อมา“อ้าว..เคทจะไปไหนแต่เช้า”วันนี้เป็นวันหยุดของคริสโตเฟอร์เขากำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ในช่วงเช้าพลันเห็นหญิงสาวแต่งตัวถือกระเป๋าก็ต้องถามว่าเธอจะไปไหน“เคทจะไปสมัครงานค่ะ...ไม่อยากอยู่รบกวนพี่คริสนาน”เคทเธอรีนคิดเอาไว้แล้วว่าเธอจะหาสมัครงานแล้วก็มีบางที่ที่เธอยื่นสมัครเอาไว้โทรนัดสัมภาษณ์พอดีเธอคิดว่าเมื
“ในท้องยัยนิสองเดือนกว่าแล้ว”หนามเตยเห็นนิชาเอาแต่ก้มหน้านิ่งเงียบเธอเลยบอกข่าวนี้กับณดาแทนเสียเลยเมื่อครู่เธออุตส่าห์เกริ่นให้แล้วคิดว่านิชาจะบอกเองเสียอีกแต่ดูท่าน่าจะอาย“หา...ตอนไหนเนี่ยยย”ณดาถึงกับฉีกยิ้มกว้างเรื่องท้องเธอไม่ค่อยตกใจเท่าไรแต่ไม่รู้ว่าเพื่อนเธอไปญาติดีกับธีรธรตั้งแต่ตอนไหนพร้อมแอบส่งยิ้มชื่นชมหธีรธรเล็กน้อยที่มนที่สุดก็ปราบเพื่อนเธอได้“ถามอะไรแบบนี้เล่า”นิชารู้ว่าณดาพูดหมายถึงอะไรเธอก็ไม่อยากจะพูดเหมือนกันว่าตอนนั้นเธอดันดื่มหนักไปหน่อย“ฮ่าๆๆ”ทั้งณดาและหนามเตยต่างก็หัวเราะให้กับอาการเขินของเพื่อนเธอทั้งดีใจกับนิชาด้วยที่จะมีครอบครัวสมบูรณ์เสียที“ฉันไปก่อนนพวกแก”หลังจากหัวเราะได้ไม่นานณดาก็เกิดอาการน้ำตาคลอดเพราะคิดว่าไม่รู้จะได้มาหัวเราะกับเพื่อนเธอแบบนี้อีกเมื่อไร“ร้องทำไมเล่า...เดี่ยวก็เจอกันน่า”หนามเตยและนิชารีบสวมกอดณดาก่อนที่พวกเธอจะร้องตามเพื่อนเธอไปอีกคนก่อนไปเธออยากให้มีแต่รอยยิ้มมากกว่าน้ำตา“สาวๆนี่คงคิดถึงกันน่าดูนะครับ”ธีรธรมองสามสาวก็รู้ว่าทั้งสามคงจะรักกันมากๆ“ดีใจด้วยนะครับพ่อเลี้ยง..”อคิณพยักหน้าเขาแอบสงสารณดาเหมือนกันที่ต้องจากที่นี่ไ
21.00 น.“ขอบคุณนะ”“คุณขอบคุณฉันหลายรอบแล้วนะคะ”“..ผมไม่ได้ขอให้คุณลืมเรื่องที่ผ่านมาแต่แค่ขอให้คุณอยู่กับปัจจุบันกับผม..ผมจะทำให้ครอบครัวเรามีแต่ความสุขผมสัญญา”อคิณสวมกอดหญิงสาวเอ่ยกระซิบข้างหูของเธอแผ่วเบาและบรรจงจูบไปที่ไรผมของหญิงสาวด้วยความรักชายหนุ่มจูบไล่มาที่แก้มของหญิงสาวจนถึงริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ“เอ่อ..คุณคิ..อื้มม..”ณดาเริ่มใจสั่นเล็กน้อยสัมผัสที่อ่อนโยนของเขาทำให้เธอแทบหายใจไม่เป็นจังหวะแล้วก็ต้องกลั้นหายใจเมื่อจู่ๆชายหนุ่มก็บดริมฝีปากหนาของเขาส่งลิ้นร้ายมาฉกความหวานจากปากของเธออย่างไม่ได้ตั้งตัวรสจูบที่นุ่มนวลสลับกับรุนแรงเล็กน้อยทำเอาหญิงสาวถึงกับตัวโอนอ่อนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวและตอนนี้เธอก็เริ่มที่จะขาดอากาศหายใจ“...เฮ่ออ...”ณดารีบสูดอากาศเข้าปอดอย่างรวดเร็วเมื่อชายหนุ่มปล่อยให้เธอเป็นอิสระ“พักผ่อนเถอะผมไม่กวนคุณแล้ว”“....”อคิณไม่อยากรบกวนเวลาพักผ่อนของหญิงสาวมากมายนักแค่ได้ลิ้มรสความหวานจากปากของเธอก็พอแล้วชายหนุ่มรวบกอดหญิงสาวเอาไว้ หลวมๆไม่ให้เธออึดอัดมากนักเพราะท้องเธอก็เริ่มโตขึ้นเยอะแล้วอาทิตย์ต่อมา“อืมม..ไปไหนกันหมดนะ”ณดาตื่นมาในช่วงสายของวันช่วงน