Lumipas ang taon ng pagsasama nina Khate at Anthony, ngunit tila walang pagmamahalan na namamagitan sa kanila, sapagkat iba ang minamahal ni Anthony. Mapagkakasunduan ba nila ang hiwalayan, o paglisan na lang ang tanging solusyon? Hanggang saan kaya tatakbo ang relasyon nila? Magkakaroon pa ba ng kulay ang pag-iibigang hindi nakulayan?
View MoreHabang bumibigat ang katahimikan sa pagitan nina Khate at Anthony, hindi niya maiwasang maramdaman ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso. Pilit niyang pinapakalma ang sarili, ngunit ang matinding titig ni Anthony ay tila humihila sa kanya pabalik sa nakaraan—sa isang panahong pinilit na niyang ibaon sa limot.Napalunok siya at dahan-dahang tumalikod, umaasang matatapos na ang usapan nila. Ngunit hindi ganoon kadali ang lahat."Khate," muling tawag ni Anthony, mas malambot ngunit may halong bahagyang pakiusap ang kanyang tinig. "Huwag mo akong iwan ng walang sagot, please lang."Napapikit nalang si Khate, pilit na pinipigilan ang panginginig ng kanyang kamay. Alam niyang kung magpapatuloy siya sa usapang ito, maaaring buksan niya muli ang sugat na matagal nang nakapikit. Ngunit paano kung ito na ang pagkakataong kailangan niya upang tuluyang makalaya?Huminga siya nang malalim bago bumaling muli kay Anthony. "Ano pa ba ang gusto mong marinig mula sa akin?" mahinahon ngunit matigas ni
Sa kabila ng malamig na sagot ni Khate, nanatiling matindi ang titig ni Anthony sa kanya, para bang sinusubukan niyang hanapin ang katotohanan sa kanyang mga mata. Ilang segundo pa ang lumipas bago siya tuluyang tumalikod, ngunit hindi pa rin nawala ang tensyon sa pagitan nila. Ang hindi inaasahang muling pagkikita ay nagdulot ng mga emosyon na matagal nang ibinaon sa limot, ngunit ngayon ay muling lumulutang sa ibabaw, hinuhukay kahit na pilit niya itong nililibing.Habang pinagmamasdan ni Khate ang papalayong pigura ni Anthony, hindi niya maiwasang makaramdam ng kakaibang paninikip sa dibdib. Alam niyang hindi niya na maaaring balikan ang nakaraan, ngunit bakit tila patuloy itong bumabalik sa kanya? Bakit hindi niya kayang alisin ang bigat sa kanyang puso?"Hindi pa ito tapos, Khate," mahina niyang bulong sa sarili, ngunit sa likod ng kanyang isip, alam niyang hindi niya kayang aminin ang tunay na dahilan kung bakit siya umalis noon....Sa kabilang dako, habang si Anthony ay nagl
Hindi pa man tuluyang nawawala ang alingawngaw ng huling sinabi ni Anthony, ngunit pakiramdam ni Khate ay bumigat na ang buong paligid. Nakatayo siya sa gitna ng malawak na silid, pilit na pinapalakas ang loob niyang harapin ang lalaking minsan niyang minahal—at iniwan. Ngunit paano ba haharapin ang isang taong hindi kailanman nakalimot? Paano ba ipapaliwanag ang isang lihim na inilihim niya sa mahabang panahon?Pumikit siya saglit at pilit na pinakalma ang kanyang damdamin. Naririnig niya ang marahang paghugot ng hininga ni Anthony sa kanyang harapan, isang malinaw na indikasyon na hindi pa ito tapos sa kanilang usapan. Nang dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata, nakita niyang nakatitig pa rin ito sa kanya, ang mga mata nitong puno ng hinanakit, hindi lang sa kanya kundi marahil sa kanilang nakaraan."Anthony, hindi mo ako kayang diktahan kung sino ang dapat kong kausapin," mariing sabi ni Khate, pinapanatili ang matatag na tinig kahit pa sa loob-loob niya ay may kung anon
Isang iglap lang ang lumipas, ngunit pakiramdam ni Khate ay tila bumagal ang oras. Ang mahigpit ngunit banayad na pagkakahawak ni Anthony sa kanyang pulso ay nagpadala ng kakaibang alon ng emosyon sa kanyang buong katawan. Hindi niya alam kung dapat ba niyang alisin ito o hayaan na lang. Ngunit isang bagay ang sigurado—hindi siya handa sa mga sandaling ito.Napakurap siya, pilit pinapanatili ang kanyang malamig na ekspresyon. “Bitawan mo ako, Anthony.”Ngunit hindi siya agad nito pinakawalan. Sa halip, mas lalong lumalim ang titig nito, para bang sinusubukan siyang basahin, para bang pilit nitong hinahanap ang kasagutan sa mga tanong na hindi nito masambit. Ang mga mata nito ay puno ng hinanakit, may pagtataka, at marahil, isang damdamin na pilit nitong itinatago sa mahabang panahon.“Naguguluhan ako, Khate, sobrang naguguluhan” malamig ngunit may bahagyang bahid ng emosyon ang tinig nito. “Noong iniwan mo ako noon, hindi mo man lang ipinaliwanag sa akin ang iyong dahilan. Hindi mo ma
Lumipas ang ilang araw mula nang maganap ang hindi inaasahang pagkikita nina Khate at Anthony sa ospital, ngunit kahit anong gawin niya, hindi niya maalis sa isipan ang paraan ng pagtitig nito sa kanya—ang tila mabigat na emosyon sa likod ng malamig nitong tingin, ang hindi masambit na mga salita na tila nais nitong iparating ngunit hindi niya kayang intindihin.Sa tuwing mapapadaan siya sa VIP ward, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang kaba, ngunit pinipilit niyang itago ito sa likod ng kanyang propesyonalismo. Ayaw niyang bigyang-pansin ang presensya ng lalaking minsang naging sentro ng kanyang mundo. Ayaw niyang magmukhang mahina, lalo na ngayon na pilit niyang binubuo ang bagong buhay na malaya mula rito.Ngunit tila hindi rin nagpaparamdam si Anthony. Hindi niya alam kung bumubuti na ba ang kalagayan nito o kung kusa ba nitong iniiwasan ang anumang interaksyon sa kanya. Para bang isang laro ng tahimikang nagaganap sa pagitan nila—isang hindi malinaw na labanan kung sino a
Ang isang linggo ay mabilis na lumipas, ngunit sa bawat araw na dumadaan, ramdam pa rin ni Khate ang hindi maipaliwanag na bigat sa kanyang dibdib. Bagamat abala siya sa kanyang trabaho sa ospital, hindi niya lubos na maitapon sa kanyang isipan ang lahat ng nangyari sa piging ng pamilya Zaw. Paulit-ulit niyang sinusubukang itulak sa isang tabi ang mga alaala ng pagharap kay Anthony—ang malamig nitong mga mata, ang hindi niya maintindihang kilos, at ang tila hindi matapos-tapos na koneksyon sa pagitan nila.Ngunit tila nilalaro siya ng kapalaran. Sa araw na iyon, habang abala siya sa pagsusuri ng ilang medical records sa kanyang opisina, biglang bumukas ang pinto at pumasok ang isa sa kanyang mga kasamahan. May bakas ng pagkasabik at pag-aalinlangan sa mukha nito, na agad niyang napansin.“Dr. Khate, may bagong pasyente sa VIP ward,” anunsyo nito na may bahagyang pagpigil sa kanyang ngiti, tila may nais ipahiwatig.Hindi man sigurado kung bakit, agad siyang nakaramdam ng kaba sa kanyan
Tahimik na pinagmamasdan ni Khate si Amanda, ang babae sa harapan niya na minsang itinuring niyang biyenan. Noon, ang bawat ngiti at tingin nito ay puno ng pagmamahal—o kahit papaano, iyon ang akala niya. Ngayon, ang ekspresyon ng ginang ay kalmado, ngunit ang lamig sa kanyang titig ay hindi kayang pagtakpan ng mahinahong pananalita.Pinilit niyang panatilihin ang kanyang propesyonal na postura. “Ano po ang nais niyong pag-usapan tungkol kay Anthony?” tanong niya, pinananatili ang maingat na tono sa kanyang boses.Isang mahinang buntong-hininga ang pinakawalan ni Amanda. “Diretso sa punto, gaya ng dati,” anito, bahagyang tumango. “Nais ko lang sanang linawin kung ano ang plano mo sa pagbabalik mo rito.”Bahagyang tumaas ang kilay ni Khate. “Wala akong ibang pakay kundi ang aking trabaho, Ginang Amanda. Kung iniisip niyo na may kinalaman ito kay Anthony, nagkakamali po kayo.”Isang matipid na ngiti ang lumitaw sa labi ng matanda. “Talaga ba? Pero kagabi, tila iba ang nakita ko.”Bahagy
Sa kalagitnaan ng engrandeng pagtitipon, habang ang karamihan ay abala sa kani-kanilang pag-uusap at kasiyahan, naramdaman ni Khate ang bigat ng mga matang nakatutok sa kanya. Sanay na siya sa mga mapanuring titig—mula sa mga taong hindi niya kilala, mula sa mga taong may pag-aalinlangan sa kanyang presensya, at mula sa isang partikular na lalaki na kahit hindi niya lingunin ay alam niyang patuloy siyang pinagmamasdan.Si Anthony.Nang hindi niya na matiis ang pakiramdam ng patuloy na pagmamasid nito, bahagya siyang bumaling sa direksyon nito. Halos hindi ito gumagalaw mula sa kinatatayuan niya, ngunit ang kanyang presensya ay tila napakabigat, animo’y isang anino mula sa nakaraan na hindi niya matakasan.Napalingon siya kay Joshua, na abala sa pakikipag-usap sa ilang mga negosyante. Nakita nitong nag-aalangan siya at agad na lumapit sa kanya. “Mukhang kailangan mo ng sariwang hangin,” bulong nito, saka marahang itinulak siya patungo sa malawak na veranda ng manor.Nang makalabas sila
Sa kabila ng malamig na hangin na dumampi sa kanyang balat, pakiramdam ni Khate ay mas mainit ang presensya ni Anthony kaysa sa anumang bagay sa paligid. Ang lalaking ito, na minsan niyang minahal at iniwasan, ay muling nasa harapan niya, nag-aalab ang tingin, tila may gustong iparating ngunit pinipigil ang sarili.Hindi siya dapat magpakain sa emosyon. Hindi na siya ang babaeng dati.Muling bumuntong-hininga si Khate at tumingin sa malayo, pilit na inililihis ang kanyang isip mula sa presensya ni Anthony. Ngunit kahit anong gawin niya, hindi niya kayang balewalain ang lalaking ito, lalo na't nasa parehong bilog sila ngayon."Alam kong may gusto kang sabihin, Anthony," mahina ngunit matigas ang kanyang tinig. "Sabihin mo na lang nang diretsahan."Malamig ang mata ni Anthony, ngunit may bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang ekspresyon. Halata sa kanyang anyo na gusto niyang pag-usapan ang isang bagay na mas malalim kaysa sa kanilang kasalukuyang sitwasyon."Bakit ka bumalik?" muling tan
“Anthony, tatlong taon na tayong mag-asawa, ngunit minsan hindi mo man lang ako nagawang haplusin ng may pagmamahal. Isusuko ko na ang pagsasamang ito para magpakasayo ng kerida mo. Pagkatapos ng gabing to, lumayas ka at hanapin mo siya! Pero sa ngayon, isipin mo muna ito na kabayaran ng mga pagmamahal na inalay ko sayo, okay…”Pagkatapos magsalita ni Khate, idinantay niya ang kanyang katawan at hinalikan ang lalaking nasa harapan niya, hinalikan niya ito na ani mo’y parang nababalik at kahibangan na gaya ng gamu-gamo sa apoy.Alam niya sa kanyang sarili na ang kanyang ginagawa ay kasuklam-suklam.Ngunit minahal niya ang lalaking ito ng napakatagal kahit alam niyang napakahirap.Ngayon, siya ay nagmamakaawa para sa kararampot na ginhawa.“How dare you Khate!!”Nagngangalit ang mga ngipin ni Anthony, at ang kanyang maseselan at gwapong mukha ay ay napuno ng galit.Nais niyang itulak palayo ang babae ngunit ang kaniyang pagkabalisa at ang kanyang panghihina ay mabilisang dumaloy sa kany...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments